Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα.. χωρίς Χριστό.

Λίγες σκόρπιες σκέψεις....

Εδώ και μέρες, σκεφτόταν τα  γενέθλιά του. Ήξερε πως οι φίλοι του κάθε χρόνο ήταν και πιο απαιτητικοί.  Σκέφθηκε ότι θα ήταν καλό και εύκολο να ακολουθήσει  την κλασική οδό. Έ.. λίγη καλή μουσική, ένα ευχάριστο περιβάλλον, ένα καλό φαγητό, και μία τούρτα, θα αποτελούσαν την βάση για μια ευχάριστη βραδιά γενεθλίων.  
  Ετοιμάζονταν όλο αυτό τον καιρό, και να σήμερα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες. Όλα στην θέση τους περιμένουν τους προσκεκλημένους του Δείπνου. Του δείπνου των γενεθλίων.
   Και αυτός μέσα στα καινούργια του ρούχα, έτοιμος να δεχθεί τους αγαπημένους, τους φίλους, τους δικούς του ανθρώπους….
 Η πόρτα κτυπά.. Ήρθαν οι πρώτοι..
Μα...τί είναι αυτό που συμβαίνει.  Χέρια με κακή διάθεση τον αρπάζουν, τον κτυπούν, τον ακινητοποιούν, ενώ ταυτόχρονα κάποιοι εύχονται για τα γενέθλιά του… αλλά όχι σ’ αυτόν.
   Τι περίεργα πράγματα. Βρίσκεται δεμένος χειροπόδαρα. Του έχουν κλείσει και το στόμα. Μάταια προσπαθεί να ακουστεί… έστω και ο ψίθυρος του. Είναι αποφασισμένοι για όλα. Το έχουν ετοιμάσει όλο το σκηνικό. Και είναι οργανωμένοι. Έτσι βρίσκεται δέσμιος και αποδιωγμένος από τα ……δικά του γενέθλια. Είναι «ΕΞΩ»…. Είναι έξω από τις καρδιές των δικών του ανθρώπων, αυτών για τους οποίους νοιάστηκε, και ετοίμασε όλη αυτήν την υπέροχη βραδιά. Και όλα εκτυλίσσονται… θαρρείς με ένα μοναδικό σκοπό. ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΑ.. ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΝ…. ΕΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΝ.
 Η βραδιά πέρασε.. Οι φίλοι ένας – ένας αποχωρούν. Κάποιοι τελευταίοι έρχονται.. τον ελευθερώνουν και τον βάζουν πάλι μέσα στο σπίτι του. Έχει μείνει άφωνος. Τι να ήταν όλο αυτό…!!
  Αγαπημένα μου παιδιά κάπως έτσι θα νιώθει ο Χριστός μας με τον τρόπο που έφθασε ο κόσμος  να γιορτάζει  τα  Χριστούγεννα. Γιατί, δεν ξέρω αν με την θέλησή μας, ή όχι, έχουμε φθάσει να γιορτάζουμε τα γενέθλια του Σωτήρος Χριστού, μέσα στην απουσία Του. Ψάχνουμε για την Χαρά των Χριστουγέννων, στα στολισμένα δένδρα, στα γλυκά και στα δώρα, στη διασκέδαση και τα γλέντια, στα ρούχα και στις κοινωνικές επαφές, στα ρεβεγιόν και… και…
  Μα το μέρος όπου ακούγεται ο ύμνος:
«Προεορτάσωμεν λαοί, Χριστού τά Γενέθλια καί επάραντες τόν νούν επί τήν Βηθλεέμ αναχθώμεν τή διανοία, καί κατίδωμεν τό εν Σπηλαίω μέγα μυστήριον, ήνοικται γάρ η Εδέμ, εκ Παρθένου Αγνής Θεού προερχομένου, υπάρχοντος τελείου τού αυτού, εν θεότητι καί ανθρωπότητι, διό κράξωμεν, Άγιος ο Θεός, ο Πατήρ ο άναρχος, Άγιος Ισχυρός, ο Υιός ο σαρκωθείς, Άγιος Αθάνατος, τό Πανάγιον Πνεύμα, τριάς Αγία, δόξα σοι.»
είναι η Εκκλησία.
   Εκεί η χαρά των γενεθλίων Χριστού.
   Εκεί η Γέννα.
   Εκεί το Φως.
   Εκεί το Δόξα εν υψίστοις.. των Αγγέλων.
   Εκεί η θαλπωρή της ταπεινής φάτνης.
   Εκεί η προσκύνηση των ποιμένων.
   Εκεί τα δώρα των μάγων.
   ΕΚΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ.
Μην ψάχνετε αλλού. Όλα ψεύτικα και αηδιαστικά.
Ελάτε.. ας κάνουμε φέτος Χριστούγεννα με Χριστό, σε πείσμα όλων αυτών που θέλουν να Τον εξαφανίσουν από την ίδια την δική Του γιορτή. Δεν είναι δύσκολο, ας δοκιμάσουμε.
   Εκείνος μας περιμένει.
   Μας περιμένει όπως κι αν είμαστε, αρκεί να Τον αναζητούμε.
   Κύριε Ιησού Χριστέ, έλα, φανερώσου μας. Αμήν.

Καλά Χριστούγεννα
Π. Φώτιος Βεζύνιας.