Δεν χρειαζόμαστε τζαμιά στην Ελλάδα...
Είναι καιρός πια οι Έλληνες να ξυπνήσουμε!
Τα κενά που αφήνει η πολιτική της σιωπής του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου επιχειρούν με κάθε τρόπο να καλύψουν ολοένα και περισσότερο Αρχιερείς. Μέσα στο πλαίσιο αυτό με γραπτές ανακοινώσεις η ομιλίες προς τους πιστούς διατυπώνουν ευθαρσώς τη γνώμη τους αντιδρώντας στην κοινωνική περιθωριοποίηση της Εκκλησίας, στην οποία οδηγεί με απόλυτη ακρίβεια η υποτονική στάση του Αρχιεπισκόπου. Στις φωνές λοιπόν των Μητροπολιτών Θεσσαλονίκης Ανθίμου, Πειραιώς Σεραφείμ, Κονίτσης Ανδρέα, Σιατίστης Παύλου κ. α, προστέθηκε και η φωνή του Λαγκαδά Ιωάννη. Συγκεκριμένα σε ομίλια που εκφώνησε στην Ιερά Μονή Καρακάλου, όπου προεξήρχε της πανηγυρικής εορτής του Αγίου Γεδεών ο Μητροπολίτης Λαγκαδά άστραψε και βρόντηξε. Τάχθηκε κατά της ανεγέρσεως τεμένους για την εξυπηρέτηση των εισαγομένων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών. Μίλησε για υποθήκευση των εθνικών συμφερόντων από τους πολιτικούς σε βάρος του λαού και του τόπου αναλύοντας το νόμο περί μεταναστεύσεως. Για υποθήκευση σε βάρος του ελληνικού λαού με τα δάνεια που φόρτωσαν εν αγνοία του στην πλάτη του. «Που πηγαίνουμε; Που βαδίζουμε; Απ' τη μια στη χρεωκοπία την πνευματική... Από την άλλη στην χρεωκοπία την οικονομική... Και από την άλλη, ο,τι μιλάει για Ορθοδοξία κι ο,τι μιλάει για την Παράδοση της αγίας μας πίστεως, αφ' ενός μεν ευτελίζεται, αφ' ετέρου δε διασύρεται και διώκεται!» είπε χαρακτηριστικά. Μέσα στο πλαίσιο αυτό έκανε λόγο για νέους Εφιάλτες, οι οποίοι ανοίγουν κερκόπορτες για την καθιέρωση μιας νέας σκληρής σκλαβιάς. Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του δυναμικού στα λόγια και στην πράξη αυτού Ιεράρχη.
Το κείμενο της ομιλίας.
«Είναι μεγάλη σήμερα η ημέρα για όλους μας, διότι μας δόθηκε η ευκαιρία να στεκόμαστε σ' έναν τόπο κατ' εξοχήν ιερό και αγιασμένο.
Σ' έναν τόπο με τον οποίο συνδέθηκε η πνευματική πορεία του αγίου οσιομάρτυρος Γεδεών, του οποίου σήμερον τη μνήμη εορτάζομε. Δοξάζω τον Θεό και τον ευγνωμωνώ διότι με αξίωσε να σταθώ κι εγώ σήμερα κάτω από τον τρούλο εκείνο, από τον οποίο ιστάμενος ο άγιος Γεδεών άκουσε την φωνή του Κυρίου να ομιλεί περί τη μαρτυρία και περί την ομολογία· κι εκείνο που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι πόσο μεγάλο είναι το κεφάλαιο εκείνο των ευλογιών που μας χαρίζει ο Θεός μέσα από τη ζωή των Αγίων και μέσα από τις αγιοπνευματικές ευκαιρίες που δημιουργούνται στη ζωή μας με τις μνήμες των τις ιερές, με τις ιερές ακολουθίες, με τη Θεία Λειτουργία.
Σ' έναν τόπο με τον οποίο συνδέθηκε η πνευματική πορεία του αγίου οσιομάρτυρος Γεδεών, του οποίου σήμερον τη μνήμη εορτάζομε. Δοξάζω τον Θεό και τον ευγνωμωνώ διότι με αξίωσε να σταθώ κι εγώ σήμερα κάτω από τον τρούλο εκείνο, από τον οποίο ιστάμενος ο άγιος Γεδεών άκουσε την φωνή του Κυρίου να ομιλεί περί τη μαρτυρία και περί την ομολογία· κι εκείνο που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή είναι πόσο μεγάλο είναι το κεφάλαιο εκείνο των ευλογιών που μας χαρίζει ο Θεός μέσα από τη ζωή των Αγίων και μέσα από τις αγιοπνευματικές ευκαιρίες που δημιουργούνται στη ζωή μας με τις μνήμες των τις ιερές, με τις ιερές ακολουθίες, με τη Θεία Λειτουργία.
Είναι πραγματικά ο κόσμος όλος γεμάτος από τις ευλογίες του Θεού. Όλα μιλούν για την αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο. Δυστυχώς, όμως, εμείς, αδελφοί μου, περνάμε από όλες αυτές τις ευλογίες χωρίς να δώσουμε την πρέπουσα σημασία. Στρέφουμε πολλές φορές και τα νώτα μας στον Κύριο.
Ο άγιος Καθηγούμενος με τους εμπνευσμένους λόγους του μας παρουσιάζει σήμερα ακριβώς μία λεπτομέρεια, που είναι όμως, σημαντικό και κυρίαρχο βίωμα. Παράλληλες εποχές, παράλληλοι βίοι, παράλληλα γεγονότα. Και σήμερα καλούμεθα να δώσουμε τη μαρτυρία και την ομολογία της Πίστεώς μας σ' αυτόν τον ευλογημένο τόπο, που μας τον χάρισε ο Θεός και πάλι να είναι ελεύθερος. Αυτή όμως την ελευθερία δεν την εκτιμήσαμε. Απεμπολίσαμε τούτο το αγαθό και αντί να ζούμε ορθοδόξως και αντί να έχουμε ορθό φρόνημα, παραδώσαμε τη ζωή μας σ' ένα πνεύμα εκκοσμικεύσεως, σ' ένα πνεύμα καταναλωτισμού και στείρου ευδαιμονισμού, σ’ ένα πνεύμα που ταυτίζεται με τη σύγχρονη ειδωλολατρεία.
Κι αυτό είναι το ατόπημα εκείνο, που μας οδήγησε στις όποιες κρίσεις κι αν διερχόμεθα. Πολύ σωστά είπατε, Γέροντα, «απομακρυνθήκαμε από τον Θεόν», για να ισχύει το «οι μακρύνοντες εαυτούς από σου απολούνται». Κι αν οδηγούμεθα σ' αυτήν τη δύσκολη πορεία, οδηγούμεθα διότι όχι μόνον απομακρυνθήκαμε από τον Θεό, αλλά συνεχίζουμε και παραμένουμε σ' αυτήν την εμμονή λέγοντας: «Θεέ, απόστα απ' εμού, οδούς σου ειδέναι ου βούλομαι». Δηλαδή, «Θεέ, φύγε από τη ζωή μου, δεν θέλω να γνωρίζω τους δρόμους που εσύ δεικνύεις».
Και δεν το λέμε με τα λόγια, το λέμε με την πράξη. Για σκεφθείτε τι τραγικές στιγμές έζησε ο άγιος οσιομάρτυς Γεδεών! Για δείτε μέσα από το συγκλονιστικό του Συναξάριον τι τραυματικές καταστάσεις υπέστη με τον βίαιο εξισλαμισμό του! Δείτε πως η ψυχή του δεν μπορούσε να βρει την ηρεμία, μέχρις ότου, μέσα από το μαρτύριό του, δώσει την απάντηση σ' εκείνους που περιφρονούσαν την αληθινή πίστη. Μέσα από την περιφρόνηση που εδείκνυε προς αυτούς( μουσουλμάνους) τους δίδει ακριβώς το μήνυμα, για το ποιό είναι το αληθές περιεχόμενο της πίστεώς τους, δηλαδή η πλάνη και η απάτη του διαβόλου.
Όχι στην ανέγερση τζαμιών!
Και φθάσαμε σήμερα, αγαπητοί μου, τώρα που η Ελλάδα μας είναι ελεύθερη να κοπιώμεν και να μοχθώμεν πως θα βρούμε τρόπους για να ανεγείρουμε τζαμιά στην Ελλάδα. Να ανεγείρουμε τζαμιά σε μια ορθόδοξη χώρα, για να ικανοποιούνται, λέγουν, οι θρησκευτικές ανάγκες των μουσουλμάνων! Ποιών όμως μουσουλμάνων; Αυτών που μας τους έκαναν εισαγωγή; Αυτών που μας τους φέρνουν καθημερινά μέσα από το λαθραίο τρόπο της μετανάστευσης; Αυτών που έρχονται για να αλλοιώσουν την πληθυσμιακή σύνθεση του λαού μας; Αυτών που έρχονται προκειμένου μελλοντικά να διημιουργήσουν τέτοιες προϋποθέσεις, ούτως ώστε εμείς να αποτελούμε μειοψηφία στον τόπο μας; Είναι καιρός να ξυπνήσουμε, αδελφοί μου!
Και όλα αυτά τα οποία λαμβάνονται ως μέτρα στη μεθόριο του Έβρου δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν. Όποιος λαθρομετανάστης εισέλθει από την πύλη του Έβρου καταγράφεται στα κέντρα που έχει δημιουργήσει εκεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν όμως θα φύγει να πάει στη Γαλλία, να πάει στη Γερμανία, να πάει στο Βέλγιο, όπου και αν συλληφθεί, ξέρετε που θα τον στείλουν;... Όχι στην πατρίδα του, όχι στο Αφγανιστάν, όχι στο Ιράκ, όχι στο Ιράν. Που θα μου πείτε; Στην Ελλάδα!!! Αυτά είναι τα μέτρα, τα οποία λαμβάνουν σε βάρος της πατρίδος μας... Αυτοί, τους οποίους ψηφίζουμε... Αυτοί, στους οποίους εμπιστευόμαστε τη διακυβέρνηση αυτού του τόπου.. Αυτοί οι οποίοι μας υποθήκευσαν το οικονομικό μέλλον του τόπου με απροσδιόριστο το μέλλον με βέβαιο μόνο το καταστρεπτικό και ολέθριο αποτέλεσμα για την προοπτική του τόπου!
Το λέω με επίγνωση της ευθύνης αυτή τη στιγμή. Από το '74 και εντεύθεν ψηφίζει ο ελληνικός λαός εκπροσώπους στο Κοινοβούλιο. Οι εκπρόσωποι αυτοί σαράντα σχεδόν χρόνια, μέχρι σήμερα δηλαδή, τι νομίζετε πως υπόσχονταν παραμονές των εκλογών; Αγωνίζονταν για το ποιός θα δώσει τα περισσότερα! Είναι έτσι η δεν είναι; Για απαντήστε μου...
Ακούσατε κανέναν από τους πολιτικούς αρχηγούς, όλων των παρατάξεων, να πει ότι υποθηκεύεται αυτός ο χώρος που λέγεται Ελλάδα με αυτά τα τρομακτικά δάνεια; Το ακούσατε ποτέ; Το ακούσατε; Όχι!
Όλοι εσείς κι όλοι εμείς, αν υποθέσουμε ότι παίρνουμε ένα δάνειο, το πληρώνουμε στην τράπεζα, η οποία θα μας το χορηγήσει. Και αν δεν αποδώσουμε, τι γίνεται; Παίρνει το υποθηκευόμενο! Πως προέκυψαν λοιπόν αυτά τα τρομακτικά ελλείμματα, τα οποία δεν έχουν τελειωμό και τα οποία υποθηκεύουν και αυτή τούτη την ασφάλεια και την υπόσταση της πατρίδος μας;
Διορισμοί χοτζάδων
Και δεν έχει, βέβαια, το θέμα μόνο την οικονομική του παράμετρο. Το θέμα έχει επεκτάσεις πνευματικές. Γι' αυτό υψώνω τον τόνο της φωνής μου. Και οι πνευματικές παράμετροι είναι ότι, ενώ από τη μία πλευρά δεν έχουμε τη δυνατότητα να διορίσουμε εφημερίους στις ενορίες, και από την άλλη όμως, όπως πληροφορήθηκα προ ημερών από Μητροπολίτη της Θράκης, ετοιμάζει το υπουργείο να διορίσει 200 διδασκάλους του Κορανίου!!! Αυτή είναι η κατάσταση!
Και ρωτώ εγώ: Που πηγαίνουμε; Που βαδίζουμε; Απ' τη μια στη χρεωκοπία την πνευματική... Από την άλλη στην χρεωκοπία την οικονομική... Και από την άλλη, ο,τι μιλάει για Ορθοδοξία κι ο,τι μιλάει για την Παράδοση της αγίας μας πίστεως, αφ' ενός μεν ευτελίζεται, αφ' ετέρου δε διασύρεται και διώκεται!!!
Γι' αυτό, αδελφοί μου, πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας ότι οι μνήμες των Αγίων στη ζωή της αγίας μας Εκκλησίας δεν έχουν χαρακτήρα συναισθηματικής αναφοράς στη ζωή και στο μαρτύριό τους. Το μαρτύριο των Αγίων είναι εκείνο που μας δίδει το νόημα της πνευματικής μας πορείας, δηλαδή μας δείχνει τον δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε. Κι ο δρόμος αυτός είναι να μείνουμε πιστοί σ' αυτά τα οποία παραλάβαμε. Να έχουμε μέσα μας την ιερά αγωνία, για το πως θα δώσουμε αυτή τη μαρτυρία της πίστεώς μας ο καθένας στον τόπο του Και με τον τρόπο του... στη δουλειά του, στην οικογένειά του, στο σχολείο, στην κοινωνία την τοπική, στην πατρίδα μας, στον ευλογημένο αυτό τόπο.
Άγιοι πατέρες, σας ευχαριστούμε και σας ευγνωμωνούμε, διότι εδώ, από φυλακής πρωΐας μέχρι νυκτός, εύχεσθε και προσεύχεσθε για όλους μας. Και παρακαλούμε να εντείνετε ακριβώς τη δύναμη της προσευχής σας προς τον Κύριο, για να μας χαρίζει την άνωθεν σοφία. Να προσεύχεσθε να μας χαρίζει τη δύναμη εκείνη, η οποία απαιτείται, για να συνεχίσωμεν τον αγώνα των Πατέρων μας. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να κρατήσουμε αυτόν τον τόπο ελεύθερο πνευματικά, να κρατήσουμε αυτόν τον τόπο ορθόδοξο και ελληνικό. Πρέπει λοιπόν η σημερινή ημέρα να μας προβληματίσει. Πρέπει ο άγιος Γεδεών να αποτελέσει σημείο αναφοράς στη δική μας ζωή, στη δική μας προσευχή, στον δικό μας βηματισμό. Διδασκόμενοι επιπλέον από το φωτεινό παράδειγμα του Αγίου μας με υπευθυνότητα να αντιμετωπίσουμε έξω στον κόσμο όλες αυτές τις προκλήσεις κι όλες αυτές τις παγίδες, στις οποίες μας οδηγούν.
Νέοι Εφιάλτες
Είναι δυστυχώς η μοίρα αυτού του τόπου να είναι συνδεδεμένη με τους μεγάλους αγώνες. Αλλά πάντοτε, σ' αυτούς τους αγώνες υπάρχει ο Εφιάλτης της κάθε εποχής. Πάντοτε έπεφταν τα προπύργια του πολιτισμού και της ελευθερίας στον ελληνικό μας τόπο, στην ελληνική μας ιστορία, από έναν Εφιάλτη, από μία κερκόπορτα, από έναν Παυσανία... Πάντοτε δυστυχώς υπάρχουν αυτοί που συσχηματίζονται με τα σχήματα αυτού του κόσμου και δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις, που είναι απαράδεκτες και οδηγούν με βεβαιότητα στην καταστροφή. Ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας, ας επικαλεστούμε τη βοήθεια του αγίου Γεδεών του οσιομάρτυρος και με τις ευχές του αγίου Καθηγουμένου φεύγοντας από τη Μονή ας αφήσουμε εδώ τους καημούς, τους πειρασμούς, τις θλίψεις... Ας αφήσουμε εδώ τις αγωνίες μας και ας πάρουμε την ευλογία του Αγίου. Και με την ευλογία του αγίου ας βγούμε έξω, για να σταθεί ο καθένας μας εκεί που όρισε ο Θεός να στέκεται και να αγωνίζεται. Το «στώμεν καλώς» ας είναι η προτροπή για την πορεία της ζωής μας. Αμήν!»
Στύλος Ορθοδοξίας. Ιανουάριος 2012
Υ.Γ. Δίπλα και εμείς στους αγωνιστές Ιεράρχες.
π. Φώτιος Βεζύνιας