Ζαχαρίας Γ. Ζάχος
Όλοι το λένε... Η κρίση δεν είναι μονάχα οικονομική... Έχει πολλές παραμέτρους... Μία από αυτές, ίσως η σημαντικότερη είναι η απεμπόληση, από μέρους όλων μας, της γνήσιας χριστιανικής, ορθόδοξης παράδοσης...
Ένα άθρησκο, άλλωστε, κράτος, επιδιώκει να καταστήσει άθρησκη σύνολη την κοινωνία.... Κυρίως δε τη νεολαία... Γι' αυτό και ο Χριστιανισμός, στη γνήσια, ορθόδοξη, πατερική διάσταση, αποβάλλεται, συν τω χρόνω, απ' τα Σχολεία... Κάτι που θαρρώ πιστοποιείται και με το έγγραφο που το ημέτερο Υπουργείο Παιδείας έστειλε προς τα Σχολεία της χώρας, λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της, εν συνάξει, μνήμης των Τριών Ιεραρχών που, από αιώνων, καθιερώθηκε να τιμώνται ως οι προστάτες της ελληνορθόδοξης παιδείας, η οποία υποτίθεται πρέπει να παρέχεται στους έλληνες μαθητές...
Στο σχετικό, λοιπόν, έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας, περί της εορτής φέτος των Τριών Ιεραρχών, επί λέξει, μεταξύ των άλλων, αναφέρονται: “Εν όψει της εορτής των Τριών Ιεραρχών σας γνωρίζουμε ότι... η εορτή των Τριών Ιεραρχών είναι αργία για τα Γυμνάσια, Λύκεια ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ. Οι σχολικές μονάδες ΔΥΝΑΝΤΑΙ (η υπογράμμιση δική μας), να συμμετάσχουν τη συγκεκριμένη μέρα σε εκκλησιασμό ή και σε εορταστικές εκδηλώσεις με ευθύνη του Διευθυντή και του Συλλόγου των Διδασκόντων”.
Υπενθυμίζεται, επίσης, στο σχετικό έγγραφο, ότι εξακολουθεί να ισχύει η Υπουργική Απόφαση με θέμα: “Συμπληρωματικές ρυθμίσεις για την Αναπλήρωση διδακτικών ωρών”...
Καθίσταται, λοιπόν, σαφές από τα παραπάνω πως η γιορτή των Τριών Ιεραρχών είναι μεν αργία αλλά για τα Σχολεία, πλην όμως ο εκκλησιασμός των μαθητών ή η συμμετοχή τους σε άλλες επίκαιρες εορταστικές εκδηλώσεις, αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια των Διευθυντών και των Διδασκόντων να πραγματοποιηθούν. Με άλλα λόγια, ο εκκλησιασμός τη μέρα της γιορτής μπορεί ή μπορούσε και να μην πραγματοποιηθεί. Θα μπορούσε ακόμα η μέρα των Τριών Ιεραρχών να χρησιμοποιηθεί για την αναπλήρωση χαμένων διδακτικών ωρών, όπου βεβαίως, υπήρξαν....
Τι προκύπτει απ' όλα αυτά; Ότι επιχειρείται ο περαιτέρω αποχριστιανισμός της παιδείας μας, η οποία όλο και περισσότερο, βάσει νομίζω, σχεδίου, που αργά αλλά σταθερά υλοποιείται, πρέπει να αποκοπεί εντελώς απ' την Πίστη των Πατέρων μας όπως αυτή διδάχθηκε και βιώθηκε πρωτίστως απ' τους Τρεις Ιεράρχες... Τώρα η γιορτή τους τείνει να γίνει μια αργία και μόνο, χωρίς άλλη συμμετοχή των μαθητών στη λατρευτική πράξη της Εκκλησίας...
Φαντασθείτε να καθιερωθεί, ας πούμε, η επέτειος του Πολυτεχνείου ως μια απλή αργία...
Φοβάμαι πως η αντίδραση θα ήταν τότε έντονη και γενικότερη...
Αλλά η αποκοπή της παιδείας απ' την Εκκλησία επιχειρείται και δι' άλλου τρόπου... Με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στη σύγχρονή τους εκδοχή, που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το μάθημα ως “Νέα Θρησκευτικά”. Τα οποία, εφαρμοζόμενα φέτος πιλοτικά σε κάποια ελληνικά σχολεία με την προοπτική του χρόνου να εφαρμοσθούν παντού, σε τίποτα δεν θυμίζουν το μέχρι σήμερα διδασκόμενο μάθημα των θρησκευτικών.
Σε σχετικό άρθρο του Θεολόγου κ. Ιωαν. Τάτση στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού “ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ” διαβάζουμε: “Η Αγ. Γραφή, η διδασκαλία των Αγ. Πατέρων, η Ορθόδοξη Παράδοση, εξοστρακίζονται και τη θέση τους παίρνουν γενικόλογες ιστορικές και θρησκειολογικές αναλύσεις, συγκρητιστικές μελέτες του θρησκευτικού φαινομένου και μια “θεολογική” Παιδεία που μόνο σύγχυση θα φέρει στους μαθητές... Η εφαρμογή των “Νέων Θρησκευτικών” σε όλα τα σχολεία θα σημάνει το τέλος του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος...”. Για την κατάντια επιρρίπτονται, βέβαια, ευθύνες στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας... Όπως και σε μια μικρή ομάδα νωτεριστών θεολόγων του συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ, που συνέταξε αυτά τα προγράμματα. Για να καταλήξει ο κ. Ι. Τάτσης: “Οι μόνοι που φαίνεται πως δεν έχουμε λόγο σε τέτοιες ριζικές αλλαγές, είμαστε όσοι διδάσκουμε το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία. Γιατί άραγε πιστεύουν ότι θα εφαρμόσουμε στις τάξεις όσα αυτοί ετοίμασαν για μας και τους μαθητές μας, χωρίς εμάς;”. Σημαντική η επισήμανση. Ομολογιακή. Κι οπωσδήποτε θα' πρεπε να αγγίζει τον κάθε γνήσιο Θεολόγο, τον κάθε γνήσιο εκπαιδευτικό λειτουργό...
Αξιόλογα όμως και τα σχόλια, σε άλλη στήλη της “ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗΣ”:
“Η αλλοίωση του περιεχομένου του θρησκευτικού μαθήματος, που επιχειρείται με τα νέα προγράμματα σπουδών, δεν αφορά μόνο στους μαθητές του Γυμνασίου. Το μάθημα αλλάζει ακόμα και για τους μικρούς μαθητές του Δημοτικού. Ήδη απ' την Γ' τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές, πριν καλά-καλά γνωρίσουν τη χριστιανική πίστη, αρχίζουν να μαθαίνουν για τα ξένα θρησκεύματα με τρόπο μάλιστα συγκρητιστικό. Όπως, ας πούμε, οι Χριστιανοί έχουν ως μια διαφορετική μέρα την Κυριακή (μέρα αργίας όπως η γιορτή των Τριών Ιεραρχών ή μέρα γιορτής;-η παρένθεση δική μας) έτσι οι Εβραίοι έχουν το Σάββατο και οι Μουσουλμάνοι την Παρασκευή. Θρησκειολογικό συγκριτικό μάθημα ήδη απ' το Δημοτικό. Ετσι οικοδομείται ο πολίτης της Νέας Εποχής και καλλιεργείται εγκαίρως η πανθρησκειακή συνείδηση”...
Στόχος, με άλλα λόγια, η καθιέρωση της αντίληψης στον κόσμο και δη στη νεολαία, πως όλες οι θρησκείες, όλες οι πίστεις, όλες οι ομολογίες, αν δεν είναι ίδιες, δεν διαφέρουν ιδιαίτερα μεταξύ τους. Ένας είναι ο Θεός... Τι Χριστός, τι Βούδας, τι Αλλάχ, τι Γιαχβέ... Γι' αυτό και μαζί με τις οικονομίες, πρέπει αμέσως να συνθλιβούν και οι θρησκείες. Να εξαφανισθεί κάθε ιδιαιτερότητα...
Κάθε διαφορετικότητα ... Κάθε ιδιοπροσωπεία. Η Ελλάδα, πρέπει να χάσει τον ορθόδοξο, χριστιανικό, χαρακτήρα της, υποτασσόμενη απολύτως στις απαιτήσεις της όποιας Τρόϊκας που εκπροσωπεί και εκφράζει τον αχταρμά της παγκοσμιοποίησης και μάλιστα όχι μονάχα στις οικονομικές της διαστάσεις. Ο δε Χριστιανισμός ως Ορθοδοξία, πρέπει να απωλέσει την απολυτότητά του ως προς την επίτευξη του στόχου της ανθρώπινης σωτηρίας.
Όλες οι θρησκείες, λένε, εκεί αποβλέπουν... Να μην είμαστε, λοιπόν, απόλυτοι... Συντηρητικοί...
Και... σκληροί, αρνητικοί, στην προώθηση των διάφορων οικουμενιστικών διαλόγων και προσεγγίσεων... Δεν είναι, εξ άλλου, μία η αλήθεια... Ας τη νοθεύσουμε... Ρίχνοντας νερό στο κρασί μας... Κι' έτσι, νοθευμένο, ως ένα πανθρησκειακό μίγμα, να το σερβίρουμε στα παιδιά μας...
Αλλά, ξέρουν αυτοί... Λαός χωρίς πίστη, χωρίς θρησκεία χωρίς διαχρονικά, σταθερά, σημεία αναφοράς, είναι φτερό στον άνεμο....
Και να που έχουμε καταντήσει το κλωτσοσκούφι των ισχυρών της Γης... Παλιόψαθα των Εθνών... Σκλάβοι των διεθνών τοκογλύφων...
Των δανειστών μας... Σκλάβοι των Εμπορων των Εθνών... Εν τέλει, σκλάβοι της αμαρτίας...
Όμως...
“Γνώσεσθε την Αλήθειαν και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς...”.
Να η προϋπόθεση για την επανάκτηση της χαμένης Ελευθερίας
Xαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας