Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Δεν μας φταίει ούτε η δεξιά, ούτε η αριστερά, ούτε το κέντρο, ούτε οι άκρες...

Με αφορμή την επικαιρότητα... και το ακόλουθο κείμενο του κυρ. Φώτη Κόντογλου.

Φώτης Κόντογλου

Ἡ δύναμη τῆς πίστης καὶ ἡ ἀδυναμία τῆς ἀπιστίας.

Ο νθρωποι χουν στν καρδι τος μεγάλο φόβο μήπως πομείνουν προστάτευτοι κα φτωχο στ ζωή τους, κα γι τοτο, νος κι’ λογισμς τος εναι στ ν μαζέψουν χρήματα ν’ ποκτήσουν κτήματα κι’ λλα πλούτη, γι ν τ ‘χουνε στν νάγκη τους.
Κα καλ γι κείνους πο δν πιστεύουν στν Θεό, κα κρεμονε τν λπίδα τους στ χρήματα κα στ’ λλα πλούτη. λλα τί ν πε κανένας γι κείνους πο λέγονται χριστιανοί, πο πνε στν κκλησία κα παρακαλονε τν Θε ν τος βοηθήσει στ ζω κα πο λένε πς χουνε τν λπίδα τους στν Χριστό, στν Παναγία κα στος γίους, κι’ π τν λλη μερι εναι φιλάργυροι, δν δίνουνε τίποτα στ’ δέλφια τους, τος φτωχούς, κι’ λοένα μαζεύουνε χρήματα κα πλούτη; ζωή μου εδα πς ο τέτοιοι λεγόμενοι χριστιανο εναι ο περισσότεροι,πορε κανένας πς μπορονε ν συμβιβάσουν μία ζω συμφεροντολογική, μ τ λόγια του Χριστο, πο λέει κα ξαναλέει: «Μ φροντίζετε γι τ τί θ φτε κα γι τ τί θ πιετε κα γι τ τί θ ντυθετε. Κοιτάξετε τ πουλιά, μήτε κοπιάζουν, μήτε μαζεύουν, κι’ μως Πατέρας τος οράνιος τ θρέφει. Κοιτάξετε μ πόση μεγαλοπρέπεια εναι ντυμένα τ γριολούλουδα, πο κι’ διος ὁ...Σολομώντας δὲν στολίσθηκε σὰν αὐτὰ τὰ τιποτένια λουλούδια. Λοιπόν, ἂν γιὰ τὸ χορτάρι τοῦ χωραφιοῦ, ποῦ σήμερα λουλουδίζει κι’ αὔριο τὸ καίγουνε στὸν φοῦρνο, φροντίζει ὁλιγόπιστοι;».
 κι’
Ατ εναι λογία καθαρά, πλά, σίγουρα, κα δείχνουν πς πρέπει ν εναι βάση κα τ θεμέλιό της διδασκαλίας το Χριστο. Γιατί πς μπορε ν χει πίστη στν Χριστ νας νθρωπος, κα μαζ ν εναι κολλημένος στ χρήματα κα στ συμφέρον, πολλς φορς μάλιστα περισσότερο κι’ π τος θεους; θ πε πς νομίζει πς θ ξεγελάσει τν Θεό. λλα «Θες ο μυκτηρίζεται» δηλαδή, Θες δν περιπαίζεται.
Στ
Κι’ μως, πονηρ γνώμη το νθρώπου λα μπορε ν τ συμβιβάσει: Ν εναι γαντζωμένος καλ στ χρμα, δηλαδ στ διάβολο, πο τν λέγει Χριστς Μαμωνά, Θε τς φιλαργυρίας, κα τν διο καιρ ν παρουσιάζεται γι χριστιανός, ν πηγαίνει στν κκλησιά, ν κάνει σταυρος κα μετάνοιες, ν κλαίει πολλς φορς π τν γάπη του γι τν Χριστό, λλα ν μν μπορε ν ξεγαντζωθε π τ λεφτ κι’ π τ μανία το παρά. Λογικ δν χωρ καθόλου σ’ ατούς. Εναι λότελα ναίσθητοι κα πονηροί, κι’ ,τι κάνουν τ κάνουν γι ν τ χουν δίπορτο, κι’ ,τι κερδίσουν. «Βάστα γερά», σο λέει, τ λεφτά, πο εναι χειροπιαστά, ναβε κα κανένα κερί, κνε κα καμι μετάνοια, γι ν 'χεις τ μέσο κα μ τν Χριστό. ν βγονε ληθιν τ λόγια του γι παράδεισο κα γι κόλαση, χουμε κι’ π κε τ σιγουράντζα. ,τι κα ν γίνει, εναι κανένας κερδισμένος».
πόστολος Παλος λέει: «ν, λπίζουμε στν Χριστ μοναχ γι τούτη τ ζωή, εμαστε ο πι λεεινο νθρωποι». Γιατί ο ψευτοχριστιανο παρακαλονε τν Χριστ προπάντων γι τς ποθέσεις τούτου το κόσμου, γι τς δουλειές τους, γι τ σωματικ γεία τους, γι τ παιδιά τους, κα μόλις σκοτεινιάσει κατάσταση, ρχίζουν τ παράπονα γιατί Χριστς κι’ Παναγία δν τρέξανε ν τος βοηθήσουν στς δουλειές τους, πολλς φορς σ τέτοιες δουλεις πο εναι πάνθρωπες κα πο τος κάνουν ν κακουργον καταπάνω στ’ δέλφια τους.
πόστολος Παλος λέει πάλι λλο: «Εναι κάλο ν στερεώνετε τν καρδιά σας μ τν λπίδα στ χάρη το θεο, κι’ χι μ φαγητ (δηλαδ μ σαρκικ κα λικ πράγματα), πο μ' ατ δν φεληθκαν σοι φιερώσανε τ ζω τος σ’ ατά, δηλαδ στ ν μαζέψουν χρήματα, ξεγελώντας τν αυτό τους πς μ’ ατ ξασφαλίζονται». Γιατί «πελθν γρ θάνατος, τατα πάντα ξηφάνισται». 
Δν πάρχει κανένα πράγμα πι σίγουρο π τν ματαιότητα το κόσμου, κανένα. λη στορία τς νθρωπότητας φανερώνει ατ τν πελπιστικ ματαιότητα. Κα μως, πόσοι νθρωποι στν κόσμο κάθισαν κα σκεφθήκανε πάνω σ’ ατ τ φανερότατο κα σιγουρότατο φαινόμενο, στ ματαιότητα, πο θ ‘πρεπε κάθε νθρωπος ν τ 'χει μέρα - νύχτα μπροστά του; Μ μες κάνουμε σν τ καμηλοπούλι (στρουθοκάμηλο), πο χώνει τ κεφάλι του στν μμο γι ν μ βλέπει τν φονιά του, κα θαρρε πς κρύφτηκε π ατόν.
Ποσ ξιολύπητοι σ’ ατ πάνω εναι ο σπουδαοι νθρωποι τς γής! ν βλέπουν καθαρ πς τ βάραθρο πο κατάπιε λους τους σπουδαίους π καταβολς κόσμου, κα πς τ’ νοιχτ στόμα το περιμένει ν τος καταπιε κι’ ατούς, κενοι δός του κα καταγίνονται μ «μάταια κα ψευδ», μ πολιτικς πονηριές, μ πολέμους, μ ψευτομεγαλεία παιδιακίσια, κα μ νοησίες, πο διαλαλνται σ’ λη τν οκούμενη. νοησία κείνων πο τος λέει κόσμος σοβαρούς, μυαλωμένους, τετραπέρατους, μεγαλοφυες! Τί φτώχεια ληθιν π κρίση κι’ π γνώση! Κι' π τέτοιους κυβερνιέται κόσμος. ο λλοι πο καταγίνονται μ μανία στς μάταιες φιλοσοφίες κα στς τέχνες, κα τος ποθεώνουν ο λλοι, ο πολλο πο δν χουν κουκούτσι κρίση, ν ξέρουν καλ πς δν θ περάσει πολς καιρς πο θ σβήσουν λοι π τν κόσμο!
πόσπασμα π τ βιβλίο το Φώτη Κόντογλου, σάλευτο θεμέλιο, κδ. κρίτας
ΣΧΟΛΙΟ: Δώσαμε και δυστυχώς συνεχίζουμε να δίνουμε
τεράστια σημασία στα υλικά αγαθά. Δεν ασχολούμαστε
καθόλου, ή στην καλύτερη περίπτωση ελάχιστα με τα
πνευματικά αγαθά. Γι' αυτό μας έφτασε η "ΚΡΙΣΗ".
Εκκλησία του Χριστού και κρίση δεν συμβαδίζουν.
Κάναμε πολλές εκ-πτώσεις αδελφοί. Και συνεχίζουμε
να κάνουμε. Εκ-πτώσεις επί εκ-πτώσεων. Χρόνια τώρα..
..στο ίδιο πνεύμα των εκ-πτώσεων.  Και μάλιστα τις "ΕΚ-ΠΤΩΣΕΙΣ",
τις χαρακτηρίσαμε αγαπολογικά ως "ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ".
Κατ' οικονομίαν έχουν γίνει απαράδεκτα πράγματα και συνεχίζονται... δυστυχώς.
Δεν μας φταίει ούτε η δεξιά, ούτε η αριστερά, ούτε το κέντρο, ούτε οι άκρες...
για ότι επακολουθήσει.
Αδελφοί, ήρθε η ώρα να πληρώσουμε. Καλή υπομονή στον πόνο που προκαλεί
η Δικαιοκρισία του Παντοδυνάμου Θεού.
"ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ": Υπάρχει ακόμα καιρός, καιρός για μετάνοια.....
..αλλά μετάνοια στην πράξη, όχι στα λόγια... Φτάνουν τα μεγάλα λόγια.
Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας

Υ.Γ. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τις "Εκ-πτώσεις", ο γράφων
έχει κάθε καλή διάθεση να γίνει περισσότερο σαφής............