Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Εὐαγόρας Παλληκαρίδης (Μήνυμα λευτεριάς)

Θὰ πάρω μίαν ἀνηφοριά



Εὐαγόρας Παλληκαρίδης (1938-1955)
Κύπριος ἀγωνιστὴς τῆς ἐλευθερίας,
ἀπαγχονίστηκε ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους
Θὰ πάρω μίαν ἀνηφοριά,
Θὰ πάρω μονοπάτια,
νὰ βρῶ τὰ σκαλοπάτια,
ποὺ πᾶν στὴ Λευτεριά.

Θ᾿ ἀφήσω ἀδέλφια συγγενεῖς,
τὴν μάνα, τὸν πατέρα,
μέσ᾿ τὰ λαγκάδια πέρα,
καὶ στὶς βουνοπλαγιές.

Ψάχνοντας γιὰ τὴ λευτεριά,
θά ῾χω παρέα μόνη,
κατάλευκο τὸ χιόνι,
βουνὰ καὶ ρεματιές,

Τώρα κι ἂν εἶναι χειμωνιά,
θά ῾ρθει τὸ καλοκαίρι,
τὴ λευτεριὰ νὰ φέρει,
σὲ πόλεις καὶ χωριά,

Θὰ πάρω μίαν ἀνηφοριά,
θὰ πάρω μονοπάτια,
νὰ βρῶ τὰ σκαλοπάτια,
ποὺ πᾶν᾿ στὴ Λευτεριά,

Τὰ σκαλοπάτια θ᾿ ἀνεβῶ,
θὰ μπῶ σ᾿ ἕνα παλάτι,
τὸ ξέρω θά ῾ν᾿ ἀπάτη,
δὲν θά ῾ναι ἀληθινό,

Μὲς τὸ παλάτι θὰ γυρνῶ,
ὥσπου νὰ βρῶ τὸ θρόνο,
βασίλισσα μία μόνο,
νὰ κάθεται σ᾿ αὐτόν,

Κόρη πανώρια θὰ τῆς πῶ,
ἄνοιξε τὰ φτερά σου,
καὶ πάρε με κοντά σου,
μονάχα αὐτὸ ζητῶ,

Γειά σας παλιοὶ συμμαθηταί!
Τὰ τελευταῖα λόγια τὰ γράφω σήμερα γιὰ σᾶς.
Κι ὅποιος θελήσει γιὰ νὰ βρεῖ ἕναν χαμένο ἀδελφό,
ἕναν παλιό του φίλο,

Ἂς πάρῃ μίαν ἀνηφοριά,
ἂς πάρῃ μονοπάτια,
νὰ βρῇ τὰ σκαλοπάτια,
ποὺ πᾶν στὴ Λευτεριά.

5 Δεκεμβρίου 1955


ΣΧΟΛΙΟ: Καλά είναι όταν λέμε κάτι, να το λέμε ολόκληρο και καθαρό.......

Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας