Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Η συγκλονιστική μαρτυρία ενός τούρκου που τόλμησε να επιλέξει τον Χριστιανισμό.

Μαρία ευχαριστώ
Πολύτιμοι εν Κυρίω αδελφοί μου, "χαίρετε"!
Κατάφερα τελικά να μαζέψω το κουράγιο μου και, παίρνοντας θάρρος από τα αδέλφια μου του φόρουμ, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την "περιπέτειά" μου στον δρόμο της πίστης. Ελπίζω ο αγώνας μου να είναι ενθαρρυντικός και για τους αδελφούς που έχουμε την ίδια πίστη.


Η εν Χριστώ Ζωή μου άρχισε πριν από 6 χρόνια, αδέλφια μου. Προέρχομαι από μουσουλμανική οικογένεια και ζω σε μια συνοικία, όπου βιώνονται έντονα οι επιδράσεις του κοινωνικού περίγυρου και της γειτονιάς. Δυστυχώς στα νιάτα μου άρχισα κι εγώ να σκέφτομαι σαν τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μου. Όμως ένιωθα πάντα μέσα μου κάτι ανικανοποίητο, κάποιο κενό. Επιστρέφοντας από το στρατιωτικό η κατάστασή μου επιβαρύνθηκε. Εκτελούσα τα καθήκοντα της (τότε) θρησκείας μου, αλλά δεν έβρισκα εσωτερική ανάπαυση. Επίσης, άρχισα να πληγώνω τους ανθρώπους και, ειδικότερα, εκείνη η εσωτερική μου κατάσταση έφερε το γάμο μου λίγο πριν το διαζύγιο. Είχα αρχίσει να αναζητώ την ευτυχία όχι μέσα στο σπιτικό μου αλλά σε άλλα περιβάλλοντα.
Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι την περίοδο του ραμαζανιού (νηστείας) αποφάσισα να επικοινωνήσω με τον Θεό διά της προσευχής. Τον παρακάλεσα να μου δείξει τον σωστό δρόμο, επειδή έκανα κακό στους γύρω μου και τον εαυτό μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το βράδυ, που ήταν το σημείο επιστροφής μου στη Ζωή. Είδα τον Κύριο Ιησού στο όνειρό μου, που πολεμούσε για μένα εναντίον του διαβόλου, σε ένα πεδίο μάχης. Μαζί Του βγήκα νικητής, αλλά το παράξενο ήταν πως αποκάλεσα τον Ιησού Χριστό "Κύριο". Όταν ξύπνησα και αξιολόγησα την κατάσταση, αναστατώθηκα... Επί μία εβδομάδα έβλεπα το όνειρο αυτό, το είδα 3-4 φορές.
Με τη βοήθεια ενός φίλου μου, βρήκα μια Καινή Διαθήκη. Όταν την πρωτοδιάβασα, δεν κατάλαβα τίποτα. Ήρθα σε επαφή με μια εκκλησία που υπήρχε στη γειτονιά μου. Οι αδελφοί εκεί με βοήθησαν κι εξακολουθούν να βοηθούν στην πνευματική μου πρόοδο. Ξανάρχισα την ανάγνωση της Καινής Διαθήκης. Αδελφοί μου, αυτή τη φορά με φώτισε το Άγιο Πνεύμα. Σιγά-σιγά άρχισα να νιώθω ανάπαυση στην ψυχή μου. Αποδέχτηκα ότι ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ και κατάλαβα ότι είμαι κι εγώ παιδί του ΘΕΟΥ.
Ο δρόμος μου όμως ήταν γεμάτος δυσκολίες. Οι οικείοι μου παρατήρησαν τις αλλαγές μου και δεν με αποδέχτηκαν. Ακόμα και η σύζυγός μου δεν δέχεται πάντα τις αλλαγές μου και, σε μια στιγμή, έφτασε να με αποκαλέσει έτσι: "Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ"...
Επιθυμώ και οι άνθρωποι του περιβάλλοντός μου να γνωρίσουν τον Κύριο και να γίνουν δικοί Του. Μάλιστα, αδέλφια μου, παρά το γεγονός ότι η ζωή μου εν Χριστώ είναι γεμάτη δυσκολίες, εξακολουθώ να βαδίζω τον δρόμο του ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ. Περνάμε από τη στενή και τεθλιμμένη οδό. Προσεύχομαι να σωθούν κι αυτοί που δεν έχουν βάλει ακόμα στη ζωή τους τον Κύριο. Θα σας παρακαλέσω, επίσης, να προσευχηθείτε, για να αγγίξει ο Κύριος τις ψυχές της κόρης μου και της γυναίκας μου.
Εύχομαι το 2009 να φέρει σε όλους τους πιστούς αδελφούς μου ανάπαυση, ευτυχία και ευλογία. Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΣ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

πηγή: Από Α.Μαρία Έκτακτο Παράρτημα