Τι είναι η Ευρώπη;
Είναι η επιθυμία και ο πόθος της εξουσίας και της ηδονής, και η γνώση. Αμφότερα ανθρώπινα: η ανθρώπινη επιθυμία και πόθος, και η ανθρώπινη γνώση.Και τα δύο προσωποποιούνται στον Πάπα και στον Λούθηρο.
Τι είναι λοιπόν η Ευρώπη;
Ο Πάπας και ο Λούθηρος.
Χορτασμένες οι ανθρώπινες επιθυμίες εις το έπακρον, και χορτασμένη η ανθρώπινη γνώση εις το έπακρον.
Ο ευρωπαϊκός Πάπας είναι η ανθρώπινη επιθυμία της εξουσίας.
Ο ευρωπαϊκός Λούθηρος, η πείσμων απόφαση του ανθρώπου τα πάντα να εξηγηθούν με το νου του.
Ο Παπισμός χρησιμοποιεί την πολιτική, επειδή μόνον δι’ αυτής αποκτά κάποιος την εξουσία.
Ο Λουθηρανισμός χρησιμοποιεί τη φιλοσοφία και την επιστήμη, επειδή νομίζει ότι
αυτός είναι ο δρόμος, δια να απόκτηση κάποιος την σοφία.
Έτσι, η επιθυμία κήρυξε τον πόλεμο κατά της γνώσης και η γνώση κατά της επιθυμίας.
Τούτο είναι η Ευρώπη.
Στην εποχή μας, όμως, ήλθε μία νέα γενιά Ευρωπαίων, η οποία νύμφευσε την επιθυμία με τη γνώση και απέρριψε και τον Πάπα και τον Λούθηρο…
Η ανθρώπινη επιθυμία και η ανθρώπινη σοφία εστεφανώθησαν εις τας ημέρας μας και ούτω συνήφθη γάμος, ο οποίος δεν είναι ούτε ρωμαιοκαθολικός ούτε λουθηρανικός, αλλ’ οφθαλμοφανώς και δημοσίως σατανικός!
Η σημερινή Ευρώπη δεν είναι πλέον ούτε Παπική ούτε Λουθηρανική.
Είναι υπεράνω και έκτος τούτων. Είναι ολότελα επίγειος, χωρίς έστω και τον πόθο να ανεβαίνει εις τον ουρανό, είτε με το διαβατήριο του αλάθητου Πάπα είτε πάλι με τη σκάλα της προτεσταντικής σοφίας.
Αρνείται εντελώς το ταξίδι από τον κόσμο τούτο.
Επιθυμεί να παραμείνει εδώ.
Επιθυμεί να είναι ο τάφος της όπου και το λίκνο της.
Δεν γνωρίζει περί άλλου κόσμου.
Δεν αισθάνεται την ουράνιο ευωδία. Δεν βλέπει στον ύπνο της τους Αγγέλους και τους Αγίους. Για την Θεοτόκο δεν θέλει να ακούσει. Η ακολασία την στερεώνει εις το μίσος κατά της παρθενίας. [...]
Οι φίλαρχοι και υπερήφανοι λαοί της Ευρώπης δεν αναγνωρίζουν ποτέ το σφάλμα των. Έχουν χάσει την έννοια της αμαρτίας και της μετανοίας. Για κάθε κακό στον κόσμο την ευθύνη έχει άλλος, αυτοί ποτέ.
Πως θα μπορούσαν αυτοί να διαπράξουν αμαρτία, αφού κάθισαν πάνω στο θρόνο του Θεού και ανακήρυξαν τους εαυτούς των αλάθητους θεούς!
Πρώτος ανακήρυξε τον εαυτό του αλάθητο ο θρησκευτικός των ηγέτης, ο Πάπας.
Το παράδειγμά του, και εις πείσμα του, το ακολούθησαν οι άρχοντες της Δύσης και οι Βασιλείς. Όλοι ανακηρύχτηκαν αλάθητοι, και οι τον Σταυρόν φορούντες και οι την
μάχαιραν φέροντες. (Δηλ. εκκλησιαστικοί και κοσμικοί άρχοντες).
Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
πηγή: http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/07/blog-post_8463.html
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Έχω μεγάλη επιθυμία να μάθω. Αυτό το κείμενο του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, είναι άγνωστο... σ' αυτούς που "ανακαινίζονται" δια των χρημάτων των ΕΣΠΑ;. Αυτό το κείμενο είναι άγνωστο στους οπαδούς των "δια-λόγων";. Είναι άγνωστο στους "προς-κινούντας" εαυτούς εις "προσκύνησιν" του "πάπα";. Τί στο καλό... που κάνω λάθος ας μου πεί κάποιος επιτέλους......
Τι είναι λοιπόν η Ευρώπη;
Ο Πάπας και ο Λούθηρος.
Χορτασμένες οι ανθρώπινες επιθυμίες εις το έπακρον, και χορτασμένη η ανθρώπινη γνώση εις το έπακρον.
Ο ευρωπαϊκός Πάπας είναι η ανθρώπινη επιθυμία της εξουσίας.
Ο ευρωπαϊκός Λούθηρος, η πείσμων απόφαση του ανθρώπου τα πάντα να εξηγηθούν με το νου του.
Ο Παπισμός χρησιμοποιεί την πολιτική, επειδή μόνον δι’ αυτής αποκτά κάποιος την εξουσία.
Ο Λουθηρανισμός χρησιμοποιεί τη φιλοσοφία και την επιστήμη, επειδή νομίζει ότι
αυτός είναι ο δρόμος, δια να απόκτηση κάποιος την σοφία.
Έτσι, η επιθυμία κήρυξε τον πόλεμο κατά της γνώσης και η γνώση κατά της επιθυμίας.
Τούτο είναι η Ευρώπη.
Στην εποχή μας, όμως, ήλθε μία νέα γενιά Ευρωπαίων, η οποία νύμφευσε την επιθυμία με τη γνώση και απέρριψε και τον Πάπα και τον Λούθηρο…
Η ανθρώπινη επιθυμία και η ανθρώπινη σοφία εστεφανώθησαν εις τας ημέρας μας και ούτω συνήφθη γάμος, ο οποίος δεν είναι ούτε ρωμαιοκαθολικός ούτε λουθηρανικός, αλλ’ οφθαλμοφανώς και δημοσίως σατανικός!
Η σημερινή Ευρώπη δεν είναι πλέον ούτε Παπική ούτε Λουθηρανική.
Είναι υπεράνω και έκτος τούτων. Είναι ολότελα επίγειος, χωρίς έστω και τον πόθο να ανεβαίνει εις τον ουρανό, είτε με το διαβατήριο του αλάθητου Πάπα είτε πάλι με τη σκάλα της προτεσταντικής σοφίας.
Αρνείται εντελώς το ταξίδι από τον κόσμο τούτο.
Επιθυμεί να παραμείνει εδώ.
Επιθυμεί να είναι ο τάφος της όπου και το λίκνο της.
Δεν γνωρίζει περί άλλου κόσμου.
Δεν αισθάνεται την ουράνιο ευωδία. Δεν βλέπει στον ύπνο της τους Αγγέλους και τους Αγίους. Για την Θεοτόκο δεν θέλει να ακούσει. Η ακολασία την στερεώνει εις το μίσος κατά της παρθενίας. [...]
Οι φίλαρχοι και υπερήφανοι λαοί της Ευρώπης δεν αναγνωρίζουν ποτέ το σφάλμα των. Έχουν χάσει την έννοια της αμαρτίας και της μετανοίας. Για κάθε κακό στον κόσμο την ευθύνη έχει άλλος, αυτοί ποτέ.
Πως θα μπορούσαν αυτοί να διαπράξουν αμαρτία, αφού κάθισαν πάνω στο θρόνο του Θεού και ανακήρυξαν τους εαυτούς των αλάθητους θεούς!
Πρώτος ανακήρυξε τον εαυτό του αλάθητο ο θρησκευτικός των ηγέτης, ο Πάπας.
Το παράδειγμά του, και εις πείσμα του, το ακολούθησαν οι άρχοντες της Δύσης και οι Βασιλείς. Όλοι ανακηρύχτηκαν αλάθητοι, και οι τον Σταυρόν φορούντες και οι την
μάχαιραν φέροντες. (Δηλ. εκκλησιαστικοί και κοσμικοί άρχοντες).
Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
πηγή: http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2013/07/blog-post_8463.html