Ρωσία – Δύση: Ποια θα είναι η επόμενη ημέρα αυτής της αντιπαράθεσης;
Το γεωπολιτικό παιχνίδι σκληραίνει και ήδη μετρά νεκρούς αμάχους ρωσόφονους Ουκρανούς
Οι αποσχιστικές τάσεις που δημιουργούνται, πόσο μπορούν να επηρεάσουν την Ελλάδα;
Πως θα τοποθετηθεί η Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα και που μπορεί να φτάσει...;
Το γεωπολιτικό παιχνίδι σκληραίνει και ήδη μετρά νεκρούς αμάχους ρωσόφονους Ουκρανούς
Οι αποσχιστικές τάσεις που δημιουργούνται, πόσο μπορούν να επηρεάσουν την Ελλάδα;
Πως θα τοποθετηθεί η Τουρκία απέναντι στην Ελλάδα και που μπορεί να φτάσει...;
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Ένα μικρό μυστικό, που τρομάζει όλους και που προσπαθούν εναγωνίως να αποκρύψουν όλα τα δυτικά ΜΜΕ, είναι πως πριν από 3 ημέρες ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, διέταξε την αναβάθμιση του στρατιωτικού συναγερμού σε όλες τις στρατιωτικές μονάδες της Ρωσίας.
Η κίνηση αυτή του ρώσου προέδρου δεν θεωρείται διόλου τυχαία, αφού οι προκλήσεις που δέχεται από το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη μέσω Ουκρανίας, αναβαθμίζονται διαρκώς, τόσο ποιοτικά όσο και ποιοτικά. Την ίδια στιγμή, στα δυτικά ΜΜΕ έχει αρχίσει μία συστηματική προσπάθεια δαιμονοποίησης τόσο του Πούτιν και της Ρωσίας, όσο και οιουδήποτε τάσσεται υπέρ των ρωσικών θέσεων στο θέμα της Ουκρανίας. Η κορύφωση αυτής της διατεταγμένης ψυχολογικής επιχείρησης και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης των πολιτών της Δύσης, γίνεται στο πρόσωπο των ρωσόφιλων της ανατολικής Ουκρανίας, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως «τρομοκράτες» (ενώ είναι άοπλοι και με δημοκρατικές διαδικασίες εκφράζουν την ανησυχία τους για το0 ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου), ενώ οι ένοπλοι ναζιστές, που με τα τάγματα θανάτου σκορπούν το θάνατο σε άοπλο πληθυσμό της Ανατολικής Ουκρανίας και οι επαγγελματίες στρατιώτες – μισθοφόροι της Δύσης, χαρακτηρίζονται ως «δημοκρατικές δυνάμεις»…!
Με δεδομένη την ασκούμενη δυτική πίεση στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, αλλά και με δεδομένη την επιχειρούμενη απόπειρα εγκλωβισμού της Ρωσίας και απομάκρυνσής της από τα παγκόσμια γεωπολιτικά δρώμενα, ήταν απολύτως φυσιολογικό ο ρώσος πρόεδρος να περάσει σε μία σειρά από έξυπνες κινήσεις (σε διπλωματικό επίπεδο), αλλά και σε μία σειρά αποφασιστικών τοποθετήσεων (σε στρατιωτικό επίπεδο), προκειμένου να υπερασπισθεί την θέση της Ρωσίας στον παγκόσμιο χάρτη ισχύος.
Αν και μέχρι στιγμής ο ρώσος πρόεδρος είναι αρκετά προσεκτικός και αποφεύγει τις παγίδες και τις προκλήσεις της Δύσης (ΝΑΤΟ και ΕΕ), που επιχειρούν να τον παρασύρουν σε μία επιθετική κίνηση, δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαβλέπουν την αποφασιστικότητα του κ. Πούτιν και τα παράλληλα μηνύματα που στέλνει «σε κάθε ενδιαφερόμενο». Κάποιοι χαρακτηρίζουν τις κινήσεις αυτές ως «πρόβες πολέμου», παρασυρόμενοι προφανώς από το γενικότερο κλίμα που έχει ήδη δημιουργήσει το ΝΑΤΟ, συνεπικουρούμενο από χώρες όπως η Τουρκία και η Πολωνία. Το μόνο βέβαιο είναι πως ο ρώσος πρόεδρος δεν θα επιχειρήσει ποτέ την εκκίνηση ενός πολέμου και μάλιστα στην «αυλή» της Ρωσίας, αλλά αντιθέτως, θα προσπαθήσει να μετακινήσει γεωγραφικά την οποιαδήποτε περίπτωση στρατιωτικής αντιπαράθεσης σε χώρους ιδιαίτερα ζωτικού γεωπολιτικού και γεωοικονομικού ενδιαφέροντος και ύψιστης κρισιμότητας για την Δύση, ενώ θα στείλει (και αυτό ήδη συμβαίνει στην Μαύρη Θάλασσα, όπου ο ρωσικός στόλος τέθηκε σε κατάσταση ύψιστης πολεμικής ετοιμότητας) ταυτόχρονα μηνύματα στους εκφραστές προκλητικών έναντι της Ρωσίας ενεργειών.
Πολλοί αναλυτές αναγνωρίζουν πως η υπόθεση της Ανατολικής Ουκρανίας θεωρείται πλέον τελειωμένη υπέρ της Ρωσίας. Άλλοι, πάλι, αναλυτές διαπιστώνουν πως ο μεγάλος χαμένος μέχρι στιγμής είναι η Ρωσία, η οποία δέχτηκε ένα σοβαρό πλήγμα στην Ουκρανία και μέσω αυτού του χτυπήματος έχει απωλέσει σημαντικό «ζωτικό χώρο» από το διεθνές της κύρος, γεγονός που την καθιστά νευρική και επικίνδυνη σε μελλοντικές αντιδράσεις, σε περίπτωση που η άσκηση πιέσεων της Δύσης αναβαθμισθεί ποσοτικά και ποιοτικά.
Δυστυχώς ή ευτυχώς και οι δύο πλευρές φαίνεται πως κατέχουν -η καθεμία- ένα μέρος από την αλήθεια. Όμως, η πραγματικότητα είναι περισσότερο σκληρή, αφού έτσι όπως καταγράφονται οι εξελίξεις στην Ουκρανία, μέσω των αποσχιστικών τάσεων, ανοίγουν οι πόρτες του τρελοκομείου για τα Βαλκάνια (και όχι μόνο) και σε μία περαιτέρω επαναδιάταξη των γεωπολιτικών δυνάμεων ισχύος σε μία αρκετά ευρεία περιοχή, η οποία επεκτείνεται πέρα και από τις χώρες της Μέσης Ανατολής…
Το επόμενο διάστημα, τουλάχιστον από την πλευρά της Τουρκίας, αναμένεται να είναι μία περίοδος κινήσεων τακτικής τοποθέτησης στο πλευρό της Δύσης και ταυτόχρονης απόπειρας απώλειας διπλωματικών θέσεων της Ελλάδας και δημιουργίας συνθηκών για μία μεγαλύτερη ταυτόχρονη κίνηση πολλαπλών επιπέδων. Η περίοδος αυτής της σχετικής ηρεμίας, όπου θα υπάρξουν «αναγνωριστικές βολές» ή παραπλανητικές κινήσεις που θα αποσκοπούν σε κάποιο λάθος από την Ελληνική πλευρά, αν και φυσιολογικά αναμένεται να ισχύσει μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, πιθανότατα να ανατραπεί από μία αιφνίδια «εκτροπή» ή λόγω κάποιου «θερμού επεισοδίου» στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, όπου αυτή τη στιγμή η Δύση (μέσω ΝΑΤΟ, αλλά και ιδιαίτερα της Τουρκίας), αμφισβητεί και προκαλεί την ρωσική κυριαρχία και ισχύ. Εξάλλου, βασικός στόχος της συγκεκριμένης φάσης του δυτικού σχεδιασμού απέναντι στη Ρωσία, είναι ο εγκλωβισμός της «αρκούδας» στην Μαύρη Θάλασσα.
Στον αντίποδα, ο ρώσος πρόεδρος γνωρίζει πολύ καλά πως πρέπει να μετακινήσει το κέντρο βάρους της αντιπαράθεσης όσο γίνεται πιο μακριά από την Ρωσία, προκειμένου να μεγιστοποιήσει την ικανότητα επιθετικών τακτικών (ή μη) κινήσεων. Έχοντας αυτόν τον ορίζοντα κινήσεων, το μόνο εμπόδιο για την επίτευξη αυτού του ρωσικού στόχου είναι η Τουρκία… και ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη της Δύσης και θέλει να την ανακτήσει με ταυτόχρονη τοποθέτηση της Τουρκίας στο τραπέζι των παγκόσμιων ισχυρών, μάλλον δεν βρίσκεται στην καλύτερη πνευματική διαύγεια, και λόγω της νέο-οθωμανικής ιδεοληψίας του αλλά και της μεγαλομανίας, δεν έχει πλήρη επίγνωση των πραγματικών δυνατοτήτων της Τουρκίας, και μεταβάλλεται σε πιθανό «χρήσιμο ηλίθιο» που θα κάνει το λάθος που περιμένει η Μόσχα…
Μέσα σε αυτή την ευρύτατη περιοχή πιθανής ανάφλεξης, βρίσκεται και η Ελλάδα, η οποία λόγω της πολιτικής και οικονομικής κρίσης, κινδυνεύει να βιώσει στο εσωτερικό της ή στα σύνορά της, μία αποσχιστική τάση , η οποία θα την εμπλέξει σε περιπέτειες που δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της χώρας, εκπρόσωποι του οποίου στην περίπτωση της Θράκης ομολόγησαν τηλεοπτικά πως «είναι πολύ σοβαρό εθνικό θέμα για να ασχολούμαστε με αυτό»!!!
Δυστυχώς για την Ελλάδα, η Τουρκία φαίνεται πως έχει όλη την «καλή διάθεση» να κινήσει "διαδικασίες" στην Ελληνική Θράκη που θα μεγιστοποιήσουν την άσκηση πίεσης προς την κυβέρνηση της Ελλάδας, αποσκοπώντας από την πλευρά της σε μία συμφωνία μέσω της οποίας θα αποκομίσει οφέλη από το Αιγαίο (και όχι μόνο), τα οποία θα αναβιβάσουν την Τουρκία σε «μοναδικό παίκτη» και θα ενισχύουν την γεωπολιτική θέση της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, ενώ ταυτόχρονα για την Ελληνική πλευρά θα υπάρξουν σημαντικότατες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές ζημίες, ισοδύναμες με μία νέα εθνική καταστροφή, η οποία έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα...
Πώς και πότε θα αντιδράσει, άραγε, ο Πούτιν, στις προκλήσεις που δέχεται; Η στάση αναμονής και οι στρατηγικές του κινήσεις υποδηλώνουν πως αναμένει κάποιο λάθος από την πλευρά της Δύσης ή τοποθετεί τις δυνάμεις του για μία ακαριαία μέγιστου βαθμού ισχύος απάντηση;
Πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση της Ελλάδας, μπροστά στις τεράστιες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την γεωγραφική αρτιότητα και την έκταση της Ελληνικής εθνικής κυριαρχίας;
Αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να απασχολούν –φυσιολογικά- το ελληνικό κυβερνητικό επιτελείο, το οποίο προ πολλού καιρού θα έπρεπε να έχει οργανώσει όχι μόνο την άμυνα της χώρας, αλλά και τις υποδομές υποστήριξης του πληθυσμού για την περίπτωση μίας ιδιαίτερα δυσάρεστης κατάστασης. Δυστυχώς, από την πλευρά της κυβέρνησης δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως προετοιμασία της χώρας για τα χειρότερα…
ΥΓ: Εντύπωση προκαλεί μία τηλεοπτική διαφήμιση των τελευταίων ημερών, στην οποία υπάρχει προτροπή για την ανάγκη οικογενειακού σχεδιασμού, σε περίπτωση μίας πολύ κρίσιμης κατάστασης, στην οποία τα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να γνωρίζουν που θα συναντηθούν εάν συμβεί κάτι και δεν υπάρχουν τηλεπικοινωνίες…