ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 1453, ΕΛΛΑΔΑ 2014
Η Κωνσταντινούπολη έπεσε το 1453 από διπλή προδοσία. Από την μια την πολέμησαν οι Έλληνες εξωμότες που είχαν προσχωρήσει στο Ισλάμ και στελέχωσαν τον στρατό του Μωάμεθ του Πορθητή και από την άλλη είχαμε την προδοσία της δυτικόφιλης παράταξης που υπέσκαπτε το μέλλον της αυτοκρατορίας καθώς ήθελε να την παραδώσει στην εξουσία του Πάπα. Προηγουμένως οι παπικοί είχαν καταφέρει το πρώτο μεγάλο χτύπημα για την κατάλυση της ανατολικής αυτοκρατορίας με τις Σταυροφορίες και την άγρια λεηλασία της Κωνσταντινούπολης όταν την κατέλαβαν το 1204.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια παρόμοια με άλλα βέβαια δεδομένα κατάσταση. Ένα προδοτικό πολιτικό κατεστημένο έχει παραδώσει την χώρα στην κυριαρχία της Δύσης και έχει καταρρακώσει τον ελληνικό λαό στέλνοντας χιλιάδες στην αυτοκτονία, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό και καταστρέφοντας την εθνική οικονομία.
Από την άλλη ο εξ’ ανατολών κίνδυνος συνεχώς μεγαλώνει και η τουρκική προκλητικότητα αναβαθμίζεται συνεχώς στον αέρα, στην θάλασσα, αλλά και στην στεριά, καθώς ολόκληρες περιοχές της ελληνικής επικράτειας, όπως η δυτική Θράκη αλλά και τα Δωδεκάνησα και ιδίως το Καστελόριζο, βρίσκονται πλέον υπό καθαρή αμφισβήτηση της ελληνικής τους κυριαρχίας.
Σήμερα βρισκόμαστε σε μια παρόμοια με άλλα βέβαια δεδομένα κατάσταση. Ένα προδοτικό πολιτικό κατεστημένο έχει παραδώσει την χώρα στην κυριαρχία της Δύσης και έχει καταρρακώσει τον ελληνικό λαό στέλνοντας χιλιάδες στην αυτοκτονία, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό και καταστρέφοντας την εθνική οικονομία.
Από την άλλη ο εξ’ ανατολών κίνδυνος συνεχώς μεγαλώνει και η τουρκική προκλητικότητα αναβαθμίζεται συνεχώς στον αέρα, στην θάλασσα, αλλά και στην στεριά, καθώς ολόκληρες περιοχές της ελληνικής επικράτειας, όπως η δυτική Θράκη αλλά και τα Δωδεκάνησα και ιδίως το Καστελόριζο, βρίσκονται πλέον υπό καθαρή αμφισβήτηση της ελληνικής τους κυριαρχίας.
Είναι χαρακτηριστικό πως η πολιτική ηγεσία έχει ουσιαστικά συμπλεύσει με την θρησκευτική ηγεσία για να διαλύσουν και να λεηλατήσουν ότι έχει απομείνει όρθιο από τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Τα τελευταία κατορθώματα της εκκλησιαστικής ηγεσίας είναι πλέον μια φανερή θρησκευτική αποστασία, παραβίαση όλων των κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων με αποκορύφωμα την τελευταία σκανδαλώδη συμπροσευχή του Πατριάρχη με τον αιρετικό νεοταξικό Πάπα της Ρώμης, που εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα μασονικά συμφέροντα μιας ληστρικής και διεστραμμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι τελευταίες εκλογές δυστυχώς έδειξαν πως συνεχίζεται ο συνεχιζόμενος θανατηφόρος κατήφορος αυτής της χώρας. Από την μια είχαμε ένα δεδηλωμένο άθεο με νεοταξικές ιδέες που αντιδρά ακόμα και στην σκέψη ότι θα πρέπει, αν αύριο κληθεί να κυβερνήσει, να ορκιστεί στο σύνταγμα της ομοούσιας Αγίας Τριάδας. Από την άλλη είχαμε ένα τρομερό θεομπαίχτη, παλιό στέλεχος της λέσχης Μπίλεντεμπεργκ που δεν δίστασε να «πουλήσει» θρησκεία και Ορθοδοξία για να πλανέψει τους ψήφους του «αγαθού» ποιμνίου με σκοπό να διαιωνίσει την ληστρική του εξουσία υπηρετώντας τα συμφέροντα των ξένων μασονικών ευρωπαϊκών αφεντάδων του. Πέραν από αυτούς τους δυο πρωταγωνιστές, είχαμε ένα κυκεώνα πολλών πολιτικών κομμάτων που το μόνο που εξέφραζαν ήταν οι εγωιστικές φιλοδοξίες των διαφόρων αρχηγών τους σύμφωνα με το δόγμα, κάθε Έλληνας και ένα κόμμα. Έντεχνα δηλαδή, διαιρεί και βασίλευε!
Μέσα σε όλη αυτή την ζοφερή κατάσταση αναρωτιέται, όποιος ακόμα κατάφερε να έχει σώας τας φρένας και συνείδηση της πραγματικότητας, πως θα μπορέσει να σωθεί μια χώρα ξεπουλημένη, ένας λαός προδομένος και μια κοινωνία πλανεμένη στις σειρήνες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, (με το χαρακτηριστικό σλόγκαν, Ωχ αδερφέ τι με νοιάζει εμένα!). Η πολιτική(οί), απέτυχε(αν) και πρόδωσε(αν). Η ιεραρχία προσχώρησε στην αποστασία. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο ποίμνιο που έχει τρομερή, αλλά σε ύπνωση δύναμη και αυτό το είχαν καταλάβει όσοι εξόντωσαν τον μακαριστό Χριστόδουλο. Είχαν τρομοκρατηθεί από την κινητικότητα του και την δύναμη του να ξεσηκώνει τον λαό.
Είναι γνωστό από την ιστορία μας, (που τώρα θα πρέπει να την ξεχάσουμε), πως πολλοί ιεράρχες στάθηκαν στις επάλξεις και έδωσαν ζωή στον ελληνισμό. Σήμερα ποιοι είναι αυτοί που θα σηκώσουν το βάρος της σεβασμιότητας τους ; Ποιοι θα σηκωθούν και θα σταθούν στο ύψος τους να σταματήσει η νέα πτώση της Κωνσταντινούπολης ; γιατί αυτή την φορά η άλωση θα είναι οριστική, καθώς δεν θα είναι μόνο υλική, αλλά το πιο χειρότερο, θα είναι και πνευματική άλωση των σωμάτων και των καρδίων ημών των Ελλήνων! Αν υπάρχουν, καιρός να μας δείξουν πως είναι αληθινοί ποιμενάρχες και όχι υποκριτές ρασοφόροι που κρύβονται πίσω από τους σύγχρονους εφιάλτες του Ελληνισμού!