Βράβευση από Αρχιεπίσκοπο Εταιρείας στοιχημάτων
Το απόγευμα της Πέμπτης, 2ας Ιουνίου 2015, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος θα βραβεύσει τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Β2Β Gaming Services κ. Γ. Χαλεπλή. Ο λόγος είναι ότι η εν λόγω εταιρεία ηλεκτρονικών στοιχημάτων «προσφέρει σημαντική στήριξη στο Ίδρυμα <Μαρία Κόκκορη>, το οποίο φιλοξενεί κορίτσια με νοητική υστέρηση και σύνδρομο Down». Η εταιρεία B2B στην ιστοσελίδα της γράφει ότι είναι μια «νόμιμη στοιχηματική εταιρεία», που έχει έδρα στη Μάλτα και γραφεία στο Λονδίνο, στην Αθήνα, στη Νότια Αφρική και στην Κύπρο. Επιδίδεται στο ηλεκτρονικό στοίχημα ποδοσφαιρικών και άλλων αγώνων καθώς και σε παιχνίδια καζίνο και χαρτοπαιγνίων.
Το θέμα που τίθεται άπό την ενέργεια του Αρχιεπισκόπου είναι αν είναι ηθικό και σύμφωνο με τη χριστιανική διδασκαλία η εκ μέρους της Εκκλησίας λήψη βοηθείας από τα κέρδη εταιρείας που προέρχονται από τον τζόγο. Επίσης αν η Εκκλησία μπορεί να προβάλλει θετικά στην κοινωνία μια τέτοια εταιρεία, με ηθική βράβευση του διευθύνοντος συμβούλου της.
Η Εκκλησία καταδικάζει απολύτως τα τυχερά παιχνίδια. Ο Άγιος Νεκτάριος αναφέρει τον 42ο Κανόνα των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος διατάζει: «Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος κύβους (ζάρια) σχολάζων ή παυσάσθω ή καθαιρείσθω» (Αγ. Νεκταρίου «Ποιμαντική», Έκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, σελ. 280). Η ίδια εκκλησιαστική ποινή αναφέρεται και στον 50ό Κανόνα της Πενθέκτης Συνόδου: «Κανένας από όλους, είτε λαϊκός είτε κληρικός, να μην παίζει ζάρια από τώρα και στο εξής. Αν κάποιος συλληφθεί να το κάνει αν είναι κληρικός να καθαιρείται, ενώ αν είναι λαϊκός να αφορίζεται». Επίσης στην Εξάβιβλο του Αρμενόπουλου αναφέρεται ότι καταστρέφεται η κάθε « άσεμνος δωρεά». Και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον περί Ιερωσύνης λόγο του (γ΄15) τονίζει να διανέμονται από την Εκκλησία τιμές σε ανθρώπους όχι δια χρήματα, αλλά «δι’ αρετήν».
Το θέμα που τίθεται άπό την ενέργεια του Αρχιεπισκόπου είναι αν είναι ηθικό και σύμφωνο με τη χριστιανική διδασκαλία η εκ μέρους της Εκκλησίας λήψη βοηθείας από τα κέρδη εταιρείας που προέρχονται από τον τζόγο. Επίσης αν η Εκκλησία μπορεί να προβάλλει θετικά στην κοινωνία μια τέτοια εταιρεία, με ηθική βράβευση του διευθύνοντος συμβούλου της.
Η Εκκλησία καταδικάζει απολύτως τα τυχερά παιχνίδια. Ο Άγιος Νεκτάριος αναφέρει τον 42ο Κανόνα των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος διατάζει: «Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος κύβους (ζάρια) σχολάζων ή παυσάσθω ή καθαιρείσθω» (Αγ. Νεκταρίου «Ποιμαντική», Έκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, σελ. 280). Η ίδια εκκλησιαστική ποινή αναφέρεται και στον 50ό Κανόνα της Πενθέκτης Συνόδου: «Κανένας από όλους, είτε λαϊκός είτε κληρικός, να μην παίζει ζάρια από τώρα και στο εξής. Αν κάποιος συλληφθεί να το κάνει αν είναι κληρικός να καθαιρείται, ενώ αν είναι λαϊκός να αφορίζεται». Επίσης στην Εξάβιβλο του Αρμενόπουλου αναφέρεται ότι καταστρέφεται η κάθε « άσεμνος δωρεά». Και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον περί Ιερωσύνης λόγο του (γ΄15) τονίζει να διανέμονται από την Εκκλησία τιμές σε ανθρώπους όχι δια χρήματα, αλλά «δι’ αρετήν».
Τα τυχερά παιχνίδια είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα για την κοινωνία και ιδιαίτερα για τους νέους. Τώρα, με τις εταιρείες ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών, ο κίνδυνος έχει μεγαλώσει σε σημαντικό βαθμό, με το δεδομένο ότι πλέον δεν χρειάζεται να βγει κάποιος από το σπίτι του για να πάει σε κάποιο γραφείο, ή στο καζίνο να παίξει, αλλά μπορεί να το κάνει από το σπίτι του.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ) κ. Αντ. Στεργιώτης στην πρόσφατη ομιλία του, κατά την παράδοση των πεπραγμένων της Επιτροπής του 2015, τόνισε μεταξύ των άλλων πως οι εταιρείες τυχερών παιχνιδιών δεν αποτελούν ένα οποιοδήποτε κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, αλλά μιαν «άγρια» και ιδιαίτερα επικίνδυνη αγορά. Σημειώνεται ότι η κείμενη νομοθεσία απαγορεύει να παίζουν τυχερά παιχνίδια άτομα κάτω των 18 ετών και προειδοποιεί ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος εθισμού και απώλειας της περιουσίας όσων παίζουν. Επίσης μελέτη που διενήργησε ο ΟΠΑΠ δείχνει ότι υπάρχουν άμεσοι κίνδυνοι στην υγεία και στην προσωπικότητα του κάθε παίκτη που μπαίνει στον λαβύρινθο του εθισμού του τζόγου.
Οι Κανόνες και η Παράδοση της Εκκλησίας δεν επιτρέπουν στους ανθρώπους Της να δέχονται δωρεές από ανθρώπους ή εταιρείες που δραστηριοποιούνται μεν νόμιμα, αλλά οι δραστηριότητες τους είναι ξένες προς το χριστιανικό ήθος. Η αποδοχή χρήματος και η βράβευση αυτού που το προσφέρει είναι μεγάλος πειρασμός για τα εκκλησιαστικά ιδρύματα, σε περίοδο μάλιστα οικονομικής κρίσης. Όμως ο λόγος του Χριστού είναι σαφής και απόλυτος: «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. στ΄ 24). Οι άνθρωποι της Εκκλησίας όσο και αν έχουν ανάγκη οικονομικής βοήθειας δεν είναι θεμιτό να δέχονται χρήματα από οικονομικές δραστηριότητες που η Ίδια καταδικάζει και να βραβεύουν όσους έχουν τις δραστηριότητες αυτές, βοηθώντας τους έτσι να προβάλλουν στην κοινωνία μια θετική εικόνα. Η Εκκλησία επίσης δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιεί χρήματα, τα οποία πιθανόν προέρχονται από ανθρώπους κατεστραμμένους οικονομικά, κοινωνικά και ηθικά.-