ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 22α Ιουλίου 2016.
Στον απόηχο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, γράφονται και δημοσιεύονται ποικίλα σχόλια, από μέρους των προσώπων εκείνων, οι οποίοι αποτιμούν θετικά το έργο της. Κάποιοι αρέσκονται να εκθειάζουν και να μεγαλοποιούν τα πενιχρά, έως μηδενικά θετικά αποτελέσματά της. Κάποιοι άλλοι αρέσκονται να στηλιτεύουν και να κακολογούν όσους είχαν το θάρρος και την ευθιξία να διαμαρτυρηθούν και να προτείνουν αλλαγές στα προσυνοδικά κείμενα τα οποία ήταν γεμάτα από ασάφειες οι οποίες, εν πολλοίς οδηγούσαν σε σοβαρές εκκλησιολογικές παρεκτροπές, όπως η περιβόητη παράγραφος για την απόδοση εκκλησιαστικότητας στους αιρετικούς, ή η παράγραφος για τη σχέση της Εκκλησίας με το παναιρετικό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών».
Ένας από τους στηλιτευτές κατά όσων είχαν ασκήσει κριτική στα κείμενα και τον τρόπο συγκλήσεως και λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου υπήρξε και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ. Σε ομιλία του επ’ άμβωνος στο ναό της Αγίας Μαρίνας Αρτέμιδος Αττικής, στις 17 Ιουλίου, έκαμε λόγο για «βλασφήμους και συκοφάντες» της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Σε ποιους άραγε απευθύνοντας οι βαρείς αυτοί χαρακτηρισμοί του; Προφανέστατα, σε όσους, άσκησαν την νόμιμη και την, καθ’ όλα εκκλησιαστικά επιτρεπτή, κριτική τους σε αυτή. Ιδού επακριβώς η φράση του: «Βιάστηκαν μερικοί να βλασφημήσουν και να συκοφαντήσουν την Αγία και Μεγάλη μας Σύνοδο, ο Θεός ας στους συγχωρήσει» (http://treliannis.blogspot.gr/2016/07/blog-post_101.html)!
Δηλώνουμε, ότι αναγκαζόμαστε με πόνο ψυχής, να σχολιάσουμε τα απαράδεκτα αυτά λόγια του Σεβασμιωτάτου, διότι, όπως είναι γνωστό, υπηρέτησε για χρόνια στην Τοπική μας Εκκλησία, η οποία του είχε εμπιστευτεί την νευραλγική θέση του Ιεροκήρυκος, αλλά και δική του εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Θεωρούμε ότι η άδικη αυτή κριτική του στρέφεται, εμμέσως πλην σαφώς, πρωτίστως κατά του σεπτού μας Ποιμενάρχη, ο οποίος, άσκησε γόνιμη κριτική και προσπάθησε με παρεμβάσεις του, να καταστεί η Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης όντως Αγία και Μεγάλη. Στρέφεται, εμμέσως πλην σαφώς, επίσης εναντίον άλλων Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών (Γλυφάδος, Γόρτυνος, Κηθύρων, Ναυπάκτου, κ.α.) οι οποίοι εξέφρασαν την αγωνία τους για την έκβαση της Μεγάλης Συνόδου και είχαν το θάρρος και προπαντός την αίσθηση του ιερού καθήκοντος, να ασκήσουν τη νόμιμη κριτική τους και επίσης να συνδιοργανώσουν, με τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας, την Θεολογική και Επιστημονική Ημερίδα για την Μεγάλη Σύνοδο, τον περασμένο Μάρτιο. Η οποία, κατά τη γνώμη μας, άσκησε καταλυτικό ρόλο στη λειτουργία και τις αποφάσεις της Μεγάλης Συνόδου.
Θεωρούμε επίσης ότι στρέφεται ο λόγος του, και πάλι εμμέσως πλην σαφώς, κατά των χιλιάδων κληρικών, μοναχών, Καθηγητών Πανεπιστημίων, θεολόγων, επιστημόνων και απλών πιστών στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι άσκησαν την νόμιμη και επιτρεπτή κριτική τους για την επιτυχία και την κανονικότητα της Μεγάλης Συνόδου. Θεωρούμε τέλος ότι στρέφεται και κατά ημών των ελαχίστων και ταπεινών θεραπόντων του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, οι οποίοι, αφότου ανακοινώθηκε η διοργάνωση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, δώσαμε, κατά τη γνώμη μας, τον «καλόν αγώνα», για να καταστεί, όπως επιθυμούσαμε όλοι μας, σύμπας ο λαός του Θεού, η Σύνοδος «επόμενη τοις Αγίοις Πατράσι», όντως Αγία και Μεγάλη.
Όλοι αυτοί, και τελευταίους εμάς, χαρακτηριστήκαμε από τον Σεβασμιώτατο Προικοννήσου ως «βλάσφημοι και συκοφάντες»! Θα περιμέναμε, έστω και μονολεκτικά, να παραθέσει κάποιες «αποδείξεις» για τους ακραίους και βαρείς αυτούς χαρακτηρισμούς του. Να εξηγήσει στους ακροατές του το «λάθη» των «βλασφήμων και συκοφαντών» κατά της Μεγάλης Συνόδου. Να εξηγήσει γιατί πρέπει να θεωρούνται ως «εκκλησίες» οι αιρετικές κοινότητες και παρασυναγωγές. Να εξηγήσει στους ακροατές του ότι η συμμετοχή μας στο παναιρετικό Συμβούλιο Εκκλησιών είναι σύμφωνο με την δισχιλιόχρονη παράδοση της Εκκλησίας μας! Όμως δυστυχώς δεν το έκανε και προτίμησε τον εύκολο δρόμο του στιγματισμού τους ως «βλασφήμων και συκοφαντών»!
Μάλιστα, προφανώς για να έχει τη συνείδησή του «ήσυχη», και να δώσει κύρος στα μεγαλόστομα λόγια του, προχώρησε στην ευχή: «ο Θεός ας τους συγχωρήσει»! Να μας συγχωρήσει ο Θεός, για ποιο πράγμα; Επειδή θελήσαμε να είναι η Σύνοδος της Κρήτης όντως Αγία και επωφελής για την Εκκλησία και τον κόσμο; Επειδή πληρώθηκε η ψυχή μας από αγωνία, κλάψαμε, στεναχωρηθήκαμε, κοπιάσαμε, ξενυχτήσαμε, να συντάξουμε κείμενα και ανακοινώσεις, με τις οποίες εκφράζαμε τους φόβους μας, κάναμε τις καλόπιστες κριτικές μας και προτείναμε διορθώσεις στις αδυναμίες και τις αντιφάσεις των προσυνοδικών κειμένων; Επειδή αρνηθήκαμε και αντιδράσαμε να δοθεί εκκλησιαστική υπόσταση στις καταδικασμένες συνοδικά αιρέσεις του παπισμού, του αγγλικανισμού, του προτεσταντικού μωσαϊκού, των μονοφυσιτών και των νεστοριανών κ.α.; Δεν γνωρίζει ο Σεβασμιώτατος Προικοννήσου, ο οποίος έχει θητεύσει κοντά στον μακαριστό Γέροντα Γεώργιο Καψάνη, για πολλά χρόνια, ως Διευθυντής του «Παντοκράτορος» ότι Γραφικώς «Εκκλησία» σημαίνει «Σώμα Χριστού» και επομένως δεν μπορεί να αποδοθεί στους κατεγνωσμένους αιρετικούς; Βεβαίως και αποζητάμε το έλεος του Θεού και συγχώρεση, όχι για ό, τι κάναμε, αλλά για ό, τι δεν κάναμε, για τις όποιες παραλήψεις μας, για το μεγάλο σκοπό της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου!
Δεν είναι βεβαίως άνευ σημασίας και μια χαρακτηριστική δήλωση του Σεβ. Προικοννήσου, άκρως απαξιωτική για τους Πατριάρχες και τις πολυπληθείς Συνόδους Μεγάλων Εκκλησιών, των τεσσάρων Πατριαρχείων (Αντιοχείας, Ρωσίας, Βουλγαρίας και Γεωργίας), οι οποίοι αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στην Μεγάλη Σύνοδο. Τους αποκάλεσε, σε παλιότερη δήλωσή του: «γκρινιάρηδες» (http://treliannis.blogspot.gr/2016/06/blog-post_429.html)! Αδιαφορεί όμως για το γεγονός ότι η μη συμμετοχή των ως άνω τεσσάρων Πατριαρχείων, τα οποία ποιμαίνουν τα ¾ των Ορθοδόξων πιστών παγκοσμίως, δεν πάρθηκε από τους «γκρινιάρηδες» προκαθημένους τους, αλλά από τις πολυπληθείς Ιερές Συνόδους τους! Η μη συμμετοχή τους ήταν συνοδική! Αυτή την απόφαση ο Σεβασμιώτατος την αποκαλεί «γκρίνια»! Κρίμα!
Οι απαράδεκτες δηλώσεις του Σεβ. Προικοννήσου σχολιάστηκαν από διακεκριμένους θεολόγους. Παραθέτουμε αποσπάσματα σχετικού σχολίου του αγωνιστή και διακεκριμένου κυπρίου θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού, τον οποίο επαινούμε, επί τη ευκαιρία, για τα υπέροχα ομολογιακά του κείμενα: «Κατά τον Σεβασμιώτατο, έπρεπε, μόλις ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις της Συνάξεως του Κολυμβαρίου, οι λαοί, φυλαί και γλώσσαι να κύψουν και να προσκυνήσουν (όπως λέει το βιβλίο του Δανιήλ) τα αποφασισθέντα. Λησμονεί ότι, όπως διακήρυξαν οι Πατριάρχες της Ανατολής το 1848, ο Ορθόδοξος λαός είναι που αποδέχεται ή όχι τις συνοδικές αποφάσεις. Του διαφεύγει επίσης ότι στην ιστορία της Εκκλησίας παρουσιάστηκαν σύνοδοι πολυάνθρωπες, που όμως εξέπεσαν της αληθείας κι αποδοκιμάσθηκαν από τη συνείδηση της Εκκλησίας, όπως λ.χ. αυτή του 449 στην Έφεσο, του 754 στην Ιέρεια, της Φερράρας – Φλωρεντίας του 1438-39, του Μπρεστ - Λιτόφσκ του 1596 (που στερέωσε την επάρατη Παπική Ουνία στην κεντρική Εύρώπη) κ.ο.κ.».
Αλλά ο Σεβασμιώτατος Προικονήσου είπε και κάτι άλλο αξιοπρόσεκτο στην ομιλία του: «Το καθήκον της αληθείας δεν αναιρεί το καθήκον της αγάπης»! Κατ’ αρχήν θα τον ρωτούσαμε: ποιος αρνήθηκε το στοιχείο της αγάπης στις σχέσεις μας με τους πλανεμένους; Κανένας! Όμως εδώ ο Σεβασμιώτατος, κάνει έναν επικίνδυνο μετεωρισμό και σοφιστεία: Καταλογίζει εμμέσως πλην σαφώς έλλειψη αγάπης σε όλους εκείνους οι οποίοι υπεραμύνονται, και καλά κάνουν, την αλήθεια. Πιστός στις περιρρέουσες ιδέες, προτάσσει την αγάπη σε σχέση με την αλήθεια. Ιδού πως σχολιάζει ευστοχότατα και πάλι ο κ. Α. Κυριακού τη φράση του αυτή: «Τι υπονοείτε, Σεβασμιώτατε; Μήπως την αθηναγόρειον “αγάπην άνευ όρων και ορίων”, η οποία συνεπάγεται την υποτίμηση και την εν τέλει άρνηση της αλήθειας της πίστεως, όπως έπραξε ο ως άνω Οικουμενικός Πατριάρχης; Αφήστε τα ψευδοδιλήμματα και τις σχοινοβασίες. Η Εκκλησία διαχρονικά καταδίκαζε την αίρεση και την απομάκρυνση από την αλήθεια, διότι κατά τον Μέγα Παύλο είναι ες αεί “στύλος και εδραίωμα της αληθείας”. Η Εκκλησία αγαπά τους αιρετικούς και γι’ αυτό δείχνει τις κακοδιδασκαλίες τους, που τους χωρίζουν από το Θεό (Άγιος Αγάθων), ώστε να μετανοήσουν και να κερδίσουν τη σωτηρία. Όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Γεώργιος Γρηγοριάτης, αγάπη στον άρρωστο είναι η επισήμανση της ασθενείας του ώστε να αναζητήσει τη θεραπεία στο ιατρείο του Χριστού (Μ. Κανών). Τουναντίον ουσιαστικά, μίσος προς τον ασθενή αποτελεί η καλλιέργεια σ’ αυτόν της ψευδαισθήσεως ότι με την κακόφρονα πίστη του όλα βαίνουσι καλώς» (Ιστολ. http://treliannis.blogspot.gr/2016/07/blog-post_101.html)!
Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας, εκφράζουμε τη μεγάλη λύπη μας, για όσα λέγονται και καταλογίζονται σε Επισκόπους, κληρικούς, καθηγητές πανεπιστημίων, θεολόγους, άλλους επιστήμονες και απλούς πιστούς, οι οποίοι πιστεύουμε και ομολογούμε ότι η Ορθοδοξία μας είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού. Ότι μόνο μέσα σε Αυτή, και πουθενά αλλού, συντελείται το μυστήριο της σωτηρίας, καθότι μόνον Αυτή είναι η ταμειούχος της Θείας Χάριτος. Ότι έξω από Αυτή, ό, τι αυτοαποκαλείται ως «εκκλησία» είναι, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς «ψευδοεκκλησία», όπου συντελείται το έργο της απώλειας. Ότι νόμιμα και επιτρεπτά, από εκκλησιαστική άποψη, ασκήσαμε κριτική στα γεμάτα αντιφάσεις και σκοτεινές και διφορούμενες φράσεις, διότι σε αυτές θα στηρίζονταν οι αιρετικοί του μέλλοντος, για την ισχυροποίησή τους στους λεγόμενους θεολογικούς διαλόγους. Εκφράζουμε τέλος την λύπη μας για τους χαρακτηρισμούς του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιωσήφ, διότι πρωτίστως αυτοί αδικούν τον ίδιο του τον εαυτό! Ελπίζουμε σε ανασκευή τους! Τέλος θα τον συμβουλεύαμε, με περισσή υιική αγάπη και σεβασμό, να ψάξει αλλού να ανακαλύψει και να καταδείξει τους πραγματικούς βλασφήμους και συκοφάντες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου!
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://aktines.blogspot.gr/2016/07/blog-post_867.html