ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ.
Ως πυρίκαυστοι θυσίαι τω Kυρίω,
Oι εικοσιέξ ωράθησαν εικότως.
Oι εικοσιέξ ωράθησαν εικότως.
ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ:
Αγιος Θωμας Ηγουμενος, Αγιος Βαρσανουφιος , Αγιος Κυριλλος , Αγιος Μιχαιος , Αγιος Σιμων , Αγιος Ιλαριων , Αγιος Ιακωβος , Αγιος Ιακωβος , Αγιος Ιωβ , Αγιος Κυπριανος , Αγιος Σαββας , Αγιος Μαρτινιανος , Αγιος Κοσμας , Αγιος Σεργιος , Αγιος Μηνας , Αγιος Ιωασαφ , Αγιος Ιωαννικιος , Αγιος Παυλος , Αγιος Αντωνιος , Αγιος Ευθυμιος , Αγιος Δομετιος , Αγιος Παρθενιος , Αγιοι Τεσσερις Αγνωστοι Μοναχοι
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥΣ Επειδή το Άγιον Όρος αποτελούσε ανέκαθεν το προπύργιο και το στήριγμα της Ορθοδοξίας στην Ανατολή, οι Λατίνοι (παπικοί) θέλησαν να το καταστρέψουν και να εγκαθιδρύσουν και σ΄ αυτό την εξουσία του Πάπα. Μπήκαν λοιπόν το 1280 στο Όρος με στρατιωτική δύναμη, κι επιδόθηκαν στο έργο τους άλλοτε με υποσχέσεις και χρήματα, κι άλλοτε με απειλές, βιαιότητες και μαρτύρια.
Μερικοί δειλοί υπέκυψαν. Οι περισσότεροι όμως μοναχοί αρνήθηκαν την εξουσία του Πάπα ως τοποτηρητού του Χριστού, καθώς και τα σαθρά του δόγματα, γι΄ αυτό επισφράγισαν με το αίμα την ομολογία τους.
Σ΄ αυτή τους την προσπάθεια οι Λατίνοι είχαν δυστυχώς συνεργούς τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο και τον πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο.
Αφού έκαναν ο,τι έκαναν στις άλλες μονές, πέρασαν τελευταία κι από τη μονή του Ζωγράφου. Εκείνη την περίοδο ασκήτευε κοντά στο μοναστήρι ένας μοναχός, που είχε τη συνήθεια να διαβάζει πολλές φορές την ημέρα τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου μπροστά στην εικόνα της.
Κάποια μέρα, ενώ στα χείλη του γέροντα ηχούσε ο αρχαγγελικός ασπασμός, ακούει ξαφνικά από την αγία εικόνα τη φράση: «Χαίρε κι εσύ, Γέρον του Θεού!». Ο Γέροντας τρόμαξε.
-Μη φοβάσαι! Συνέχισε ήσυχα η θεομητορική φωνή που έβγαινε από την εικόνα. Πήγαινε όμως γρήγορα στο μοναστήρι, και πες στον ηγούμενο και στους μοναχούς ότι οι εχθροί μου και οι εχθροί του Υιού μου πλησίασαν. Όποιος λοιπόν είναι ασθενής στο φρόνημα, ας πάει να κρυφτεί μέχρι να περάσει ο πειρασμός. Όσοι όμως επιθυμούν μαρτυρικά στεφάνια, να…
παραμείνουν στο μοναστήρι. Πήγαινε γρήγορα!
Ο γέροντας ξεκίνησε αμέσως, υπάκουος στην εντολή της Θεοτόκου. Καί μόλις έφτασε στη μονή, βλέπει κατάπληκτος στην πύλη την εικόνα της Παναγίας, μπροστά στην οποία διάβαζε πριν από λίγο τους Χαιρετισμούς. Γονάτισε με κατάνυξη, ασπάστηκε την εικόνα και μαζί μ΄ αυτή παρουσιάστηκε στον ηγούμενο.Οι μοναχοί ταράχθηκαν από το φοβερό άκουσμα. Μερικοί έτρεξαν και κρύφτηκαν στα όρη και στις σπηλιές. Είκοσι έξι όμως -μαζί τους και ο ηγούμενος- έμειναν στο μοναστήρι, ανέβηκαν στον πύργο και περίμεναν εκεί τους εχθρούς και τα μαρτυρικά στεφάνια.
Σ΄ αυτή τους την προσπάθεια οι Λατίνοι είχαν δυστυχώς συνεργούς τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο και τον πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο.
Αφού έκαναν ο,τι έκαναν στις άλλες μονές, πέρασαν τελευταία κι από τη μονή του Ζωγράφου. Εκείνη την περίοδο ασκήτευε κοντά στο μοναστήρι ένας μοναχός, που είχε τη συνήθεια να διαβάζει πολλές φορές την ημέρα τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου μπροστά στην εικόνα της.
Κάποια μέρα, ενώ στα χείλη του γέροντα ηχούσε ο αρχαγγελικός ασπασμός, ακούει ξαφνικά από την αγία εικόνα τη φράση: «Χαίρε κι εσύ, Γέρον του Θεού!». Ο Γέροντας τρόμαξε.
-Μη φοβάσαι! Συνέχισε ήσυχα η θεομητορική φωνή που έβγαινε από την εικόνα. Πήγαινε όμως γρήγορα στο μοναστήρι, και πες στον ηγούμενο και στους μοναχούς ότι οι εχθροί μου και οι εχθροί του Υιού μου πλησίασαν. Όποιος λοιπόν είναι ασθενής στο φρόνημα, ας πάει να κρυφτεί μέχρι να περάσει ο πειρασμός. Όσοι όμως επιθυμούν μαρτυρικά στεφάνια, να…
παραμείνουν στο μοναστήρι. Πήγαινε γρήγορα!
Ο γέροντας ξεκίνησε αμέσως, υπάκουος στην εντολή της Θεοτόκου. Καί μόλις έφτασε στη μονή, βλέπει κατάπληκτος στην πύλη την εικόνα της Παναγίας, μπροστά στην οποία διάβαζε πριν από λίγο τους Χαιρετισμούς. Γονάτισε με κατάνυξη, ασπάστηκε την εικόνα και μαζί μ΄ αυτή παρουσιάστηκε στον ηγούμενο.Οι μοναχοί ταράχθηκαν από το φοβερό άκουσμα. Μερικοί έτρεξαν και κρύφτηκαν στα όρη και στις σπηλιές. Είκοσι έξι όμως -μαζί τους και ο ηγούμενος- έμειναν στο μοναστήρι, ανέβηκαν στον πύργο και περίμεναν εκεί τους εχθρούς και τα μαρτυρικά στεφάνια.
Σε λίγο έφθασαν και οι Λατίνοι (παπικοί). Στην αρχή επιστράτευσαν όλη τη ρητορική τους δεινότητα, για να πείσουν τους μοναχούς ν΄ ανοίξουν τις πύλες και ν΄ αναγνωρίσουν τον Πάπα σαν κεφαλή της οικουμενικής Εκκλησίας.
-Καί ποιός σας είπε ότι ο Πάππας είναι η κεφαλή της Εκκλησίας; Φώναξαν οι μοναχοί. Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός! Δεν ανοίγουμε τις πύλες. Προτιμάμε να πεθάνουμε, παρά να σας αφήσουμε να μολύνετε τον ιερό αυτό τόπο!
-Αφού το θέλετε, θα πεθάνετε! Φώναξαν οι Λατίνοι (παπικοί) με μανία.
Κι αμέσως μάζεψαν ξύλα και φρύγανα γύρω από τον πύργο, άναψαν φωτιά και τους έκαψαν όλους.
Από το βιβλίο: «Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας», Ιεράς Μονής Παρακλήτου