...«Μέσα στό κελί σου έχεις τον εχθρό μου καί έρχεσαι νά με καλέσεις να μπώ και εγώ εκεί;».
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ:
Μερικοί προσκυνητές επισκέφθηκαν τον αββά Κυριακό τον πρεσβύτερο, στή Λαύρα τού Καλαμώνος κοντά στον ’Ιορδάνη, καί άκουσαν τήν παρακάτω διήγηση γιά ένα γεγονός πού συνέβηκε στον ίδιο.
"Ενα βράδυ είδα σάν ζωντανό όραμα στόν ύπνο μου μιά γυναίκα πολύ σεμνή, ντυμένη στά πορφυρά, έχοντας κοντά Της δύο τίμιους καί ιεροπρεπείς άνδρες. Στεκόντουσαν καί οί τρεις έξω από τό κελί μου.
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://alavastron.blogspot.com/2016/08/Panagia-Theotokos-1.html
Άραγε δεν είναι οι ασεβείς και οι εχθροί της Παναγίας, των οποίων τα χείλη έμειναν
άλαλα... οι παπικοί... οι προτεστάντες... και όλο το "ανεμομάζωμα" του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών;
Όταν ψέλνουμε
στις παρακλήσεις το μεγαλυνάριο «Άλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων
την εικόνα σου την σεπτή...» ποιούς εννοούμε;
Δεν εννοούμε όλους αυτούς τους αιρετικούς
με τους οποίους θέλουν κάποιοι… να μας πείσουν ότι είμαστε όμοιοι;
Ας συνέλθουμε.. πριν είναι αργά.
Αν η Παναγιά μας δεν μπαίνει στο κελί που υπάρχουν τα αιρετικά κείμενα του Νεστορίου, άραγε αφήνει τη Χάρη της εκεί όπου παρίστανται οι αιρετικοί σε συμπροσευχές;
Μένει η Χάρη της εκεί όπου υπάρχουν υποστηρικτές αυτών των συμπροσευχών;
π. Φώτιος Βεζύνιας
Μερικοί προσκυνητές επισκέφθηκαν τον αββά Κυριακό τον πρεσβύτερο, στή Λαύρα τού Καλαμώνος κοντά στον ’Ιορδάνη, καί άκουσαν τήν παρακάτω διήγηση γιά ένα γεγονός πού συνέβηκε στον ίδιο.
"Ενα βράδυ είδα σάν ζωντανό όραμα στόν ύπνο μου μιά γυναίκα πολύ σεμνή, ντυμένη στά πορφυρά, έχοντας κοντά Της δύο τίμιους καί ιεροπρεπείς άνδρες. Στεκόντουσαν καί οί τρεις έξω από τό κελί μου.
Καθώς έβλεπα τή σεμνοπρεπή γυναίκα, τήν πήρα γιά τή Δέσποινά μας, τήν Κυρία Θεοτόκο, καί τούς δύο άνδρες, πού ήταν μαζί της, γιά τόν άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο καί τον άγιο ’Ιωάννη τόν Θεολόγο. Βγήκα έξω καί παρακαλούσα τήν Παναγία νά μπει στό κελί μου καί νά μου δώσει τήν ευχή καί τήν ευλογία Της, μα εκείνη δεν ήθελε να μπεί. Έγώ επέμενα καί κάποια στιγμή ακούω τή Θεοτόκο νά μοΰ λέει:
«Μέσα στό κελί σου έχεις τόν έχθρό μου καί έρχεσαι νά με καλέσεις νά μπώ καί έγώ εκεί;». Καί λέγοντας αυτά στράφηκε άλλού καί έφυγε. Ξύπνησα τρομαγμένος καί προβληματισμένος, προσπαθώντας να βρώ τί έδιωξε την Παναγία από το κελί μου. Πέρασε πολλή ώρα ερευνώντας τον εαυτό μου, τίς πράξεις, τις σκέψεις μου άλλα δεν έβρισκα νά έχω κάνει ή νά έχω πεί κάτι βλάσφημο για την Παναγία, ή πού νά είναι φταίξιμο καί προσβολή για Εκείνην. Προκειμένου νά διώξω τη λύπη καί τούς στενόχωρους λογισμούς πού με κατέλαβαν πήρα στά χέρια μου ένα βιβλίο τού μακαρίου Ησυχίου τού πρεσβυτέρου νά διαβάσω. Άνοίγοντας όμως τό βιβλίο εκείνο, βρίσκω, μέ πολύ μεγάλη μου έκπληξη, στις τελευταίες σελίδες, δυο λόγους τού υβριστού της Θεοτόκου, του αιρετικού Νεστορίου. Τότε κατάλαβα πώς αυτοί οί λόγοι ήταν ό εχθρός της Ύπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Σηκώθηκα καί το επέστρεψα τό βιβλίο σέ εκείνον πού μου τό δάνεισε, αφου του εξήγησα τί άκριβώς συνέβη. Χωρίς νά χάσει καιρό ο ευλογημένος εκείνος αδελφός έκοψε από τά βιβλίο τά φύλλα πού είχαν τούς λόγους τοΰ Νεστορίου καί τά έριξε στη φωτιά λέγοντας:
«Δεν θά αφήσω νά παραμείνει ούτε μιά στιγμή μέσα στο κελλί μου ό εχθρός της Ύπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου».
«Μέσα στό κελί σου έχεις τόν έχθρό μου καί έρχεσαι νά με καλέσεις νά μπώ καί έγώ εκεί;». Καί λέγοντας αυτά στράφηκε άλλού καί έφυγε. Ξύπνησα τρομαγμένος καί προβληματισμένος, προσπαθώντας να βρώ τί έδιωξε την Παναγία από το κελί μου. Πέρασε πολλή ώρα ερευνώντας τον εαυτό μου, τίς πράξεις, τις σκέψεις μου άλλα δεν έβρισκα νά έχω κάνει ή νά έχω πεί κάτι βλάσφημο για την Παναγία, ή πού νά είναι φταίξιμο καί προσβολή για Εκείνην. Προκειμένου νά διώξω τη λύπη καί τούς στενόχωρους λογισμούς πού με κατέλαβαν πήρα στά χέρια μου ένα βιβλίο τού μακαρίου Ησυχίου τού πρεσβυτέρου νά διαβάσω. Άνοίγοντας όμως τό βιβλίο εκείνο, βρίσκω, μέ πολύ μεγάλη μου έκπληξη, στις τελευταίες σελίδες, δυο λόγους τού υβριστού της Θεοτόκου, του αιρετικού Νεστορίου. Τότε κατάλαβα πώς αυτοί οί λόγοι ήταν ό εχθρός της Ύπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Σηκώθηκα καί το επέστρεψα τό βιβλίο σέ εκείνον πού μου τό δάνεισε, αφου του εξήγησα τί άκριβώς συνέβη. Χωρίς νά χάσει καιρό ο ευλογημένος εκείνος αδελφός έκοψε από τά βιβλίο τά φύλλα πού είχαν τούς λόγους τοΰ Νεστορίου καί τά έριξε στη φωτιά λέγοντας:
«Δεν θά αφήσω νά παραμείνει ούτε μιά στιγμή μέσα στο κελλί μου ό εχθρός της Ύπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου».
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://alavastron.blogspot.com/2016/08/Panagia-Theotokos-1.html