Φαναριώτικο Πρωτείο
του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Στις 9 Μαρτίου 2019 το Οικουμενικό Πατριαρχείο δημοσιοποίησε το Απαντητικό Γράμμα του Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην από 14.01.2019 επιστολή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου.
Η επιστολή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας αφορούσε στις εξελίξεις στην Εκκλησία της Ουκρανίας και την χορήγηση Αυτοκεφάλου εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος και η περί αυτόν Σύνοδος κατέληγαν ζητώντας σύγκληση Πανορθοδόξου Σύναξης ή Συνόδου για την αποτροπή του εμφανούς κινδύνου δημιουργίας οδυνηρού σχίσματος στην Ορθοδοξία.
Η απαντητική επιστολή του Οικουμενικού Πατριάρχου γέμει επιχειρημάτων υπέρ του ότι καλώς έπραξε στη διαδικασία χορήγησης αυτοκεφάλου και στην προ αυτής επαναφορά των σχισματικών της Ουκρανίας στην κανονική τάξη μετά από εξέταση της εκκλήτου προσφυγής τους. Το κείμενο αυτό της απαντήσεως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μνημείο κατοχύρωσης του φαναριώτικου πρωτείου στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ενδεικτικά μεταφέρουμε δύο σχετικές αποφάνσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου:
«…ἡ πρωτεύουσα τοῦ Κωνσταντινουπόλεως θέσις παντάπασι διακηρύττεται οὐδένα ἐνδοιασμόν ἢ ἀνησυχίαν προκαλέσασα πώποτε παρά τοῖς λοιποῖς Πατριάρχαις…»
«οὐ μόνον ἔνθα περί Δογμάτων καί ἱερῶν Παραδόσεων καί Κανονικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Διατάξεων ἤ περί γενικῶν ζητημάτων ἀφορώντων εἰς ὁλόκληρον τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά καί ἐν πᾶσι τοῖς σχετικῶς σπουδαίοις ἐπί μέρους ζητήμασι τοῖς ἐνδιαφέρουσι ταύτην ἤ ἐκείνην τήν Τοπικήν Ἐκκλησίαν, ἡ κηδεμονική πρόνοια καί ἀντίληψις τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας παρεμβαινούσης… οὐδέποτε καί οὐδαμοῦ βραδύνει ἤ ἐλλείπει».
Η «πρωτεύουσα θέσις» και η «κηδεμονική πρόνοια και αντίληψις» του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τον τρόπο που γίνεται κατανοητή και εφαρμόζεται από τους σύγχρονους Φαναριώτες οδηγεί την Ορθοδοξία σε σχίσμα και διαταράσσει την ομόνοια και κοινωνία μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Καμία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει μέχρι στιγμής αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας την οποία δημιούργησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ενώνοντας τους σχισματικούς και παρακάμπτοντας την υπό τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο κανονική Εκκλησία. Οι περισσότερες δε τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες ρητά έχουν απορρίψει τις αποφάσεις του Φαναρίου. Κι έτσι πρακτικά η περί του πρωτείου θεωρία και πράξη των Φαναριωτών έχει πανορθοδόξως απορριφθεί ως αντορθόδοξη.
Δεν εκπλήσσει βέβαια η αντίληψη των Φαναριωτών για το πρωτείο του Οικουμενικού Πατριάρχου. Εδώ και πολύ καιρό τόσο ο Πατριάρχης όσο και οι φιλοπατριαρχικοί επίσκοποι και θεολόγοι οικοδομούν με επιλεκτική χρήση των πατερικών χωρίων και των ιστορικών γεγονότων της εκκλησιαστικής ιστορίας ένα είδος πρωτείου που δεν περιορίζεται σε πρωτείο τιμής, όπως μαθαίναμε όλοι ακόμη και στα χρόνια της φοίτησης στις Θεολογικές Σχολές, αλλά επεκτείνεται σε πρωτείο που περιλαμβάνει δυνατότητα λήψεως αποφάσεων άνευ της σύμφωνης γνώμης των λοιπών Ορθοδόξων Εκκλησιών, άνευ πανορθοδόξου συνοδικής συμφωνίας ή ομοφωνίας. Το φαναριώτικο πρωτείο λίγο απέχει από το παπικό πρωτείο εξουσίας και δεν είναι καθόλου παράδοξη η προσέγγιση των Φαναριωτών προς τους Παπικούς στα πλαίσια της παναίρεσης του οικουμενισμού. Είναι τουλάχιστον συνεπείς στον φιλοπαπισμό τους οι Φαναριώτες οικουμενιστές και για τούτο και πρακτικά πλέον απομακρύνονται διαρκώς από την πανορθόδοξη ομοψυχία και ενότητα. Ο ολισθηρός δρόμος του Οικουμενισμού έχει διαβρώσει την εκκλησιολογική τους συνείδηση και πιστεύουν ότι εκείνοι μεν μπορούν να ασκούν κυριαρχική κηδεμονία επί όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών οι δε άλλες Εκκλησίες οφείλουν αδιαμαρτύρητα να τους υπακούουν. Οδηγήθηκαν ήδη σε απομόνωση από τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες και αν στην λεγόμενη «Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης» ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος απέτυχε να συγκεντρώσει όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, είναι βέβαιο ότι σήμερα αδυνατεί πλήρως να επιβάλλει πανορθοδόξως τις αποφάσεις του, που έλαβε μονομερώς και χωρίς πανορθόδοξη συνοδική συμφωνία.
Η εσχάτη πλάνη, η χείρων της πρώτης, θα είναι η ήδη διαφαινόμενη απόπειρα επίτευξης ενός είδους «ένωσης» Ορθοδόξων και Παπικών με πρώτο πείραμα την Ουκρανία. Ήδη οι Ουνίτες της Ουκρανίας κινούνται δραστήρια και είναι γνωστό ότι πάντοτε υπήρξε στενή επικοινωνία των Ουνιτών αυτών με τους σχισματικούς τους οποίους τώρα ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επανέφερε στην κανονικότητα και τους χορήγησε Αυτοκεφαλία. Όσοι Ορθόδοξοι κληρικοί και μοναχοί σπεύδουν να αναγνωρίσουν τα μέλη της δήθεν Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας για να αποδείξουν ταυτόχρονα ότι είναι φίλοι του Φαναρίου, ας μην ξεχνούν και αυτή την παράμετρο. Άλλωστε για την επίτευξη μιας τέτοιας «ένωσης» Παπικών και Ορθοδόξων δεν θα απαιτηθεί πανορθόδοξη απόφαση αλλά όπως και στη διαδικασία χορήγησης Αυτοκεφάλου, θα αρκεί η άσκηση της «κηδεμονικής προνοίας και αντιλήψεως» του Οικουμενικού Θρόνου λόγω της «πρωτεύουσας θέσεως του»!
Ορθόδοξος Τύπος, 29.03.2019 από Θρησκευτικά
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://aktines.blogspot.com/2019/03/blog-post_596.html#more