Ὁ Κυριάκος ἐπρόκειτο νὰ κάνει μία ἐγχείρηση στὸ πόδι καὶ εἰσήχθη στὸ νοσοκομεῖο τὴν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπως χαρακτηριστικά μας λέει ὁ ἴδιος: Μετὰ τὴν ἐκκλησία πῆγα στὸ νοσοκομεῖο μαζὶ μὲ τὴν κόρη μου, ποὺ εἶναι νοσοκόμα. Μοῦ ἔκαναν τὶς ἀπαραίτητες ἐξετάσεις καὶ ὅταν πῆγα στὸ δωμάτιό μου, πῆρα τηλέφωνο στὸ μοναστήρι νὰ ἀναφέρω ὅτι θὰ κάνω ἐγχείρηση. Οἱ πατέρες μὲ καθησύχασαν καὶ μοῦ εἶπαν, ὅτι θὰ προσευχηθοῦν καὶ ὅλα θὰ πᾶνε καλά. Ἔκλεισα τὸ τηλέφωνο καὶ πλαγίασα νὰ ξεκουραστῶ, διότι δὲν τὸ κρύβω εἶχα μεγάλο φόβο, ἐπειδὴ τὸ πόδι μου ἦταν σὲ ἄθλια κατάσταση ἀπὸ προηγούμενες ἐγχειρήσεις. ’ρχισα νὰ καλῶ τοὺς Ἁγίους νὰ μὲ βοηθήσουν καὶ ἰδιαιτέρως τὴν Ἁγία Μαρίνα ποὺ πολὺ τὴν εὐλαβοῦμαι.
Δευτέρα πρωὶ 27 Μαρτίου, ἑτοιμάστηκα, ἔκανα τὸ Σταυρό μου καὶ ξεκινήσαμε γιὰ τὸ χειρουργεῖο, ξαπλωμένος πάνω σ ἕνα τρόλεϊ. Μπήκαμε στὸν προθάλαμο τοῦ χειρουργείου περιμένοντας τὶς τελευταῖες διαδικασίες. Ἀφοῦ ἑτοιμάστηκαν ὅλα πήραμε τὸ δρόμο γιὰ τὸ χειρουργεῖο. Πίσω ἡ κόρη μου, μπροστὰ ἕνας νοσοκόμος καὶ στὸ πλάι μία νοσοκόμα ντυμένη μὲ τ ἄσπρα. Μὲ ἔβαλαν στὸ χειρουργικὸ τραπέζι καὶ ἄρχισαν τὶς ἑτοιμασίες. Ἡ νοσοκόμα μὲ τ ἄσπρα παροῦσα. Ἡ ἀναισθησιολόγος ἕτοιμη νὰ μοῦ βάλει τὴν ἔνεση στὸ σπόνδυλο, ἐπειδὴ ἔχω πρόβλημα μὲ τὸν αὐχένα μου καὶ δὲν ἔπρεπε νὰ κοιμηθῶ. Ἡ κόρη μου ἀπὸ δεξιὰ καὶ ἡ Νοσοκόμα μὲ τα ἄσπρα ἀπὸ ἀριστερὰ μὲ ἔσκυψαν καὶ μοῦ ἔβαλαν τὴν ἔνεση. Δὲν πόνεσα καθόλου, μόνο ἕνα μικρὸ τσίμπημα. Τότε μου λέει ἡ νοσοκόμα μὲ τα ἄσπρα σχεδὸν στο αὐτί: Μὴ φοβᾶσαι θὰ γίνεις καλὰ. Μὲ ξάπλωσαν, μοῦ ἔβαλαν ὀρούς, καρδιογράφο καὶ....
ἄρχισαν τὴν ἐγχείρηση. Βάλανε ἕναν παραβὰν μπροστά μου νὰ μὴν βλέπω. Ἡ ἀναισθησιολόγος μὲ ρώτησε ἂν ἤθελα νὰ μοῦ κάνει ἔνεση νὰ κοιμηθῶ λίγο νὰ μὴν ἀκούω τὰ ἐργαλεῖα, ἀλλὰ ἐγὼ ἀρνήθηκα.
Ἄρχισε ἡ ἐγχείρηση, ἡ ὁποία εἶχε διάρκεια ἐνάμιση ὥρα. Κοίταζα τὴν νοσοκόμα μὲ τ ἄσπρα, ἦταν δίπλα στὴν κόρη μου, τότε μου λέει ὁ γιατρός:
Κυριάκο τελειώσαμε, Δόξα σοὶ ὁ Θεός, ὅλα πῆγαν καλὰ . Μὲ ἔβαλαν στὸ τρόλεϊ καὶ μὲ πήγανε στὸν ἄλλο θάλαμο γιὰ ἀκτινογραφίες καὶ γιὰ νὰ συνέλθω ἀπὸ τὴν τοπικὴ νάρκωση.
Μόλις φύγαμε ἀπὸ τὸ χειρουργεῖο, τὴ νοσοκόμα μὲ τ ἄσπρα δὲν τὴν ξαναεῖδα. Μὲ πῆραν στὸν 5ο ὄροφο στὸ δωμάτιο 7. Μοῦ ἔβαλαν τ ἀπαραίτητα (ὀροὺς κτλ) καὶ μὲ ἄφησαν νὰ ξεκουραστῶ. Δίπλα μου δικά μου πρόσωπα. Κύλησε ἡ μέρα σιγὰ σιγά. Ξημερώνοντας ἄρχισαν οἱ νοσοκόμες καὶ οἱ νοσοκόμοι νὰ πηγαινοέρχονται, νὰ βγάλουν αἷμα γιὰ ἀναλύσεις. Γύρω στὶς 10:00 π.μ. ἔρχονται μὲ μία μπουκάλα αἷμα. Ρωτῶ τί συμβαίνει. Μοῦ εἶπαν ὅτι ἔπρεπε νὰ βάλουν λίγο αἷμα. Τότε ἄρχισα καὶ πάλι νὰ παρακαλῶ τοὺς Ἁγίους καὶ φυσικὰ τὴν Ἁγία Μαρίνα.
Ἔκλεισα τὰ μάτια μου νὰ ξεκουραστῶ καὶ τότε εἶχα τὴν ἐπίσκεψη τῆς νοσοκόμας μὲ τ ἄσπρα καὶ μοῦ λέει: Θὰ πᾶνε ὅλα καλά, ἤμουν στὸ χειρουργεῖο μαζί σου τὴν ρωτῶ ποιὰ εἶσαι καὶ μοῦ ἀπαντᾶ: Ἦλθα ἀπὸ μακριὰ ἐκεῖ ποὺ ἔρχεσαι καὶ σύ ! Τότε ἄνοιξα τὰ μάτια μου καὶ τὴν εἶδα νὰ φεύγει πρὸς τὸν διάδρομο. Ρώτησα τὸν διπλανό μου ἂν εἶδε καμιὰ νοσοκόμα νὰ φεύγει καὶ μοῦ ἀπάντησε ἀρνητικά.
Μετὰ ἦλθε ἡ ἀδελφὴ νὰ κοιτάξει τὸ αἷμα καὶ τοὺς ὀροὺς καὶ τὴ ρώτησα ἂν στὸ χειρουργεῖο μπαίνουν καὶ νοσοκόμες μὲ ἄσπρα ροῦχα. Τότε σηκώθηκε ὄρθια ἔκανε τὸν Σταυρό της καὶ μοῦ λέει: Ἐσὺ κάτι εἶδες. Ποιὰν Ἁγία παρακάλεσες; Τῆς εἶπα πολλοὺς Ἁγίους ἀλλὰ καὶ τὴν Ἁγία Μαρίνα στὴν ’νδρο.
Δοξάζω τὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἁγία Μαρίνα, ποὺ μὲ τὴ χάριν τῆς πιστεύω, ὅτι θὰ γίνω καλά.
Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας