Οι οδοιπόροι και το τσεκούρι.
Κάποτε, δυο φίλοι ξεκίνησαν για κάποια δουλειά τους και περπατούσαν συζητώντας. Εκεί που βάδιζαν, μέσα σ' ένα δάσος, ο ένας απ' αυτούς πρόσεξε πως κάτι γυάλιζε ανάμεσα στα χόρτα. Έσκυψε να δει τι ήτανε και σήκωσε ένα τσεκούρι ολοκαίνουριο.
- Βρήκαμε ένα τσεκούρι! φώναξε χαρούμενος ο σύντροφός του.
Εκείνος όμως, που είχε βρει το τσεκούρι ταράχτηκε και λέει:
- Να μη λες βρήκαμε ένα τσεκούρι, μόνο να λες: βρήκες ένα τσεκούρι.
Αλλά, καθώς προχωρούσαν, αντάμωσαν τρεις-τέσσερις ξυλοκόπους, που είχανε χάσει το καινούργιο τους τσεκούρι κι έψαχναν να το βρουν. Όταν είδαν τους δυο οδοιπόρους, που ο ένας τους κρατούσε το τσεκούρι, έπεσαν πάνω τους θυμωμένοι.
- Χαθήκαμε! φώναξε εκείνος που είχε βρει το κρατούσε στα χέρια του.
Γυρίζει τότε ο φίλος του και του λέει:
- Να μη λες χαθήκαμε, να λες: χάθηκα! Ούτε όταν βρήκες το τσεκούρι με ήθελες για σύντροφό σου, ούτε τώρα που θα σου το πάρουν και θα φας και ξύλο θέλω να μ' έχεις σύντροφό σου!
ΣΧΟΛΙΟ: Πάρτε τους ρόλους σας....... Όσο το παιχνίδι θα χοντραίνει... τόσο πιό συχνά θα ακούμε το "Το πρώτο πληθυντικό" από εκείνους που τα τρώνε όλα.... Κατά το "ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ¨. Εμείς πρέπει να απαντήσουμε σε "Τρίτο πληθυντικό".... Αν μας έχει μείνει ΕΘΝΙΚΗ επίγνωση του τί μας συμβαίνει....
Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας