Ο Νασρεδίν Χότζας βάλθηκε κάποτε να χτίσει ένα φούρνο. Ενώ τον έχτιζε, τον πλησίασε ένας γείτονας και του είπε:
- Εδώ όταν πιάσει νοτιά, τα σαρώνει όλα. Εκεί που έχεις βάλει το άνοιγμα θα μπαίνει ίσια μέσα. Να βάλεις το άνοιγμα κατά το βοριά.
Ο Χότζας βρήκε σωστή τη συμβουλή. Γκρέμισε λοιπόν όσο είχε χτίσει και βάλθηκε να τον χτίζει με το άνοιγμα προς το βοριά. Μετά από λίγο πέρασε ένας άλλος γείτονας και του είπε:
- Να βάλεις το άνοιγμα κατά τη δύση, γιατί εδώ φυσάει πιο συχνά λεβάντες.
Ο Χότζας σκέφτηκε πως ο γείτονας είχε δίκιο. Γκρέμισε όσο είχε χτίσει και άρχισε να χτίζει πάλι με το άνοιγμα προς τη δύση. Πριν περάσει όμως πολλή ώρα, πέρασε ένας άλλος γείτονας και του είπε:
- Τι κάνεις εκεί; Δεν ξέρεις ότι άμα πιάσει πουνέντες εδώ, δεν στέκεται τίποτα όρθιο; Να βάλεις το άνοιγμα στην ανατολή.
Ο κακομοίρης ο Χότζας γκρέμισε ξανά το φούρνο του και βάλθηκε να τον χτίζει από την αρχή. Μα σε λίγο περνάει ένας άλλος και του λέει:
- Πώς σου ήρθε να βάλεις το άνοιγα στην ανατολή; Στο νοτιά πρέπει να το βάλεις, να μην τον πιάνει το ξεροβόρι. Όλα τα άλλα είναι ανοησίες.
Ο Χότζας λοιπόν, απηυδισμένος, πιάνει και χτίζει το φούρνο του πάνω σ’ ένα κάρο.
- Τι κάνεις εκεί βρε Χοτζα; Τι καμώματα είν’ αυτά;
- Τον έβαλα στο κάρο, για να μπορώ να αλλάζω θέση στο άνοιγμα όποτε θέλω. Άμα φυσάει βοριάς, θα το γυρίζω νότια. Άμα φυσάει λεβάντες, θα το γυρίζω δυτικά.
ΣΧΟΛΙΟ: Ο έχων νουν... ας δοκιμάσει την παραπάνω ιστορία... σ' ότι συμβαίνει γύρω μας. Πάντως πολύ μακρυά βρισκόμαστε από το του Κυρίου: "Ματθ. 5,37: ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.".. Κρίμα..