Αρχιμ. Αθανασίου Αναστασίου

 Να κάνουμε τα σπίτια μας νέα κρυφά σχολειά...

…Ο κυρ-Φώτης ο Κόντογλου υπήρξε ένας από τούς γνησιότερους εκφραστές τής ελληνορδοδόξου παραδόσεώς μας, την οποία είχε ως κύριο δέμα στο συγγραφικό και καλλιτεχνικό του έργο, αγωνίστηκε όσο λίγοι για την προάσπιση και την αναβίωσή της στηλιτεύοντας την ξενομανία και τον μιμητισμό, άλλα κυρίως τήρησε πιστά τις αρχές και τις αξίες της στον προσωπικό του βίο μέχρι το τέλος τής ζωής του…
Έγραφε, λοιπόν, με διορατικότητα, εδώ και μισό αιώνα περίπου, προφητεύοντας σχεδόν την σύγχρονη τραγική μας διολίσθηση και κρίση:
«Η ψευτιά και ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνει μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες και τούς παραμορφώνει. Έναν λαό πού ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ όλα τα έθνη και πού είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής καλαμαράδες, κι οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα».

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Μάθετε στά παιδιά σας νά προσεύχονται καί μετά νά ὁμιλοῦν ξένες γλῶσσες καί πιάνο!
 Απάντηση: Σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα «κακά» παιδιά.
Παραπονείστε, αλίμονο, για τα ίδια σας τα παιδιά! Εκτός από το σχολείο τους, πληρώνατε ιδιαίτερους δασκάλους για να τα διδάξουν να παίζουν πιάνο και να μιλούν γαλλικά. Και τώρα σας έχουν πάρει το κεφάλι με το πιάνο. Και όταν μεταξύ τους μιλάν τα γαλλικά, κοροϊδεύουν.
Νοιώθετε ότι συζητούν άσχημα για το πρόσωπό σας. Κάποιο Σάββατο θελήσατε να πάτε στο κοιμητήριο για να κάνετε τρισάγιο στο μεγαλύτερο γιό σας που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Το ανακοινώσατε στα παιδιά σας μα εκείνα δεν ακολούθησαν στο τρισάγιό σας αλλά από το κρεββάτι κάθισαν στο πιάνο και άρχισαν να παίζουν.
-Παιδιά, τους είπατε, σήμερα δεν τραγουδάμε, σήμερα έχουμε το μνημόσυνο του μακαρίτη του Μίρκο.

π. Αυγουστίνος Καντιώτης

ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΑΣΩΤΟΙ
« Καὶ ἐκεῖ δεισκόρπισε τὴν οὐσίαν αὑτοῦ ζῶν ἀσώτως» (Λουκ. ιε΄, 13)

Ἡ σημερινή, ἀγαπητοί μας ἀκροαταί, ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ Β΄ Κυριακὴ τοῦ Τριῳδίου, εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν γλῶσσαν ὀνομάζεται Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου, ἔλαβε δὲ ὡς γνωστόν, τὸ ὄνομα αὐτὸ ἀπὸ τὴν περίφημον παραβολὴν τοῦ Κυρίου, τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, τὴν παραβολὴν τοῦ Ἀσώτου, ἡ ὁποία ἐχαρακτηρίσθη ὡς ὁ ἀδάμας καὶ ἡ κορωνὶς ὅλων τῶν ἐν ταῖς Ἁγίαις Γραφαῖς ἀναφερομένων παραβολῶν.
Περὶ τῆς παραβολῆς αὐτῆς σοφὸς συγγραφεὺς εἶπεν, ὅτι καὶ ἐὰν ἀκόμη οὐδεμίαν ἄλλην διδασκαλίαν ἔκαμνεν ὁ Ἰησοῦς Χριστός,

Ταξίδι στη Ζωή.

 Ο Σεραφείμ διηγείται την "περιπέτειά" του, στον "αγώνα" του να βρεί τον εαυτό του.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

  Το θαυμαστό ταξίδι από τον Λουθηρανισμό, μέσα από τις ανατολικές θρησκείες, στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή η ιστορία έχει πολλά να διδάξει σε όλους μας, αλλά κυρίως στους Ορθοδόξους επισκόπους και ιερείς. Σε αυτό το βίντεο βλέπει κανείς την θαυμάσια απάντηση του Θεού σε έναν άνθρωπο που είναι αποφασισμένος, και πικραμένος κάνει την "αναζήτηση" για την πνευματική υγεία και την επούλωση των "πληγών" του. Και βλέπει κανείς επίσης και την απλή και ταπεινή αποδοχή του από την πρόνοια του Θεού. Ο Σεραφείμ γεννήθηκε, βαφτίστηκε, ως Λουθηρανός, αν και μόνο κατ' όνομα, γιατί ήταν απλός παρατηρητής, ο οποίος αργότερα, για την μη εκπλήρωση των προσδοκιών και για να βρεί το νόημα στη ζωή του, ζήτησε από τις ανατολικές θρησκείες θρησκευτικές "εμπειρίες".

Εκείνη που ποτέ δεν ξεχνάει είναι… η καρδιά

  Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια, πρὶν ἡ τηλεόραση μπεῖ καθοριστικὰ στὴ ζωή μας, στὸ Παρίσι χάθηκε ἕνα μικρὸ κοριτσάκι. Ἡ ἀστυνομία τὸ βρῆκε, ὅμως τὸ παιδὶ εἶχε ὑποστεῖ τόσο ἰσχυρὸ σόκ, ὥστε ἦταν ἀδύνατο νὰ δώσει ὁποιαδήποτε πληροφορία. Οὔτε ὀνόματα, οὔτε διεύθυνση, οὔτε τηλέφωνο, οὔτε τὸ ὄνομά του δὲ θυμόταν.
Ἀπὸ τὸ σὸκ εἶχε ἀπενεργοποιηθεῖ τελείως ἡ μνήμη. Γιατροὶ καὶ ἀστυνόμοι βρέθηκαν πρὸς στιγμὴ σὲ ἀδιέξοδο. Τότε ὁ εἰσαγγελέας πῆρε τὸ παιδὶ καὶ τοῦ ζήτησε νὰ τοῦ τραγουδήσει ἕνα τραγούδι. Τὸ παιδὶ τοῦ τραγούδησε τὸ τραγούδι ποὺ τοῦ ’λέγε ἡ μητέρα του, ὅταν τὸ ’βάζε γιὰ ὕπνο. Οἱ ἀρχὲς τὸ μαγνητοφώνησαν καὶ τὸ ἔδωσαν στὸ ραδιόφωνο. Μέσα σὲ λίγες ὧρες βρέθηκαν οἱ γονεῖς.
Αὐτὸ τὸ ἀληθινὸ γεγονὸς ἐπιβεβαιώνει ὅτι τὸ μυαλὸ τοῦ ἀνθρώπου, ὅσο δυνατὸ κι ἂν εἶναι, ὅσες γνώσεις κι ἂν τοῦ ἀποθηκεύσουμε, ἔρχεται ὥρα ποὺ δὲ μπορεῖ νὰ βοηθήσει. Ἀπενεργοποιεῖται. Ἐκείνη ποὺ ποτὲ δὲν ξεχνάει καὶ τὰ πάντα σώζει εἶναι ἡ καρδιά. Σ’ αὐτὴν ἀπευθυνόμαστε. Γιατί οἱ γνώσεις μποροῦν νὰ ξεχαστοῦν, οἱ ἐμπειρίες ὅμως ποτέ.

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

Τα λόγια μας είναι ακάθαρτα όχι τα φαγητά!

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός (1921)

«Ουδέν εστιν έξωθεν του ανθρώπου εισπορευόμενον εις αυτόν ο δύναται αυτόν κοινώσαι, αλλά τα εκπορευόμενα εστί τα κοινούντα τον άνθρωπον» (Μρ. 7, 15).

Αυτά τα λόγια του Χριστού οι άνθρωποι που δεν θέλουν να νηστεύουν τα ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο. Λένε πως δεν υπάρχουν φαγητά ακάθαρτα, γι' αυτό και δεν νηστεύουν. Είναι σωστό αυτό που λένε;

Όχι, καθόλου δεν είναι σωστό. Λέγοντας αυτό η αγία μας Εκκλησία δεν εννοεί ότι υπάρχουν φαγητά που κάνουν τον άνθρωπο ακάθαρτο, ότι υπάρχουν τρόφιμα ακάθαρτα. Τίποτα απ' αυτά που δημιούργησε ο Θεός δεν είναι ακάθαρτο, όλα είναι καθαρά και καλά λίαν», αν τα δεχόμαστε με ευχαρίστηση, και κανένα φαγητό που μπαίνει στο στόμα μας δεν μας κάνει ακάθαρτους, διότι τίποτα που μπαίνει στον άνθρωπο από έξω δεν μπορεί να τον κάνει ακάθαρτο.

Ποια είναι αυτά που μπαίνουν μέσα μας; Είναι οι επιδράσεις που δεχόμαστε από τους άλλους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι μας βρίζουν, μας προσβάλλουν, μας ταπεινώνουν αυτό δεν μας κάνει ακάθαρτους. Ας τους αφήσουμε να μας βρίζουν, να μας κακολογούν και να μας συκοφαντούν, δεν πρέπει αυτό να μας ενοχλεί και να μας κάνει ακάθαρτους. Μας κάνουν ακάθαρτους εκείνα που βγαίνουν από μέσα μας.

Και να θυμάσαι αδερφέ, αν φοβηθείς στο δρόμο, όλοι αυτοί δεν είναι άξιοι ούτε στην σκιά ενός Έλληνα να σταθούν...

Άξιοι είναι εκείνοι που όταν πέσουν έχουν τη δύναμη να σηκώνονται όρθιοι...

Έχω μία πλούσια γλώσσα και μία ιστορία που οι πρόγονοί μου τα αφήσανε κληρονομιά...

Έχω μία πατρίδα πανέμορφη κυρά κι αρχόντισσα ζηλευτή σ' όλο τον κόσμο, που την κουβαλάω μέσα στο αίμα μου, που αποτελεί την τιμή και το χρέος μου...

Έχω έναν Θεό που ποτέ δεν με εγκατέλειψε και όσο και αν τον πλήγωσα στάθηκε στο πλευρό μου και μου έδωσε πολλές ευκαιρίες, σαν να ήμουνα το κακομαθημένο παιδί του...

Γέροντας Παΐσιος (1992): «Είναι κρίμα να χαθεί ένα τέτοιο έθνος!»

«Τέτοιοι είναι οι άνθρωποι σήμερα»…

"Τώρα τίποτε δεν θα είχαμε, αν δεν θυσιάζονταν εκείνοι.

O Σεβ. Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος.

 

Aπέστειλε επιστολή προς τον Πρόεδρο της Ρ/Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδας, Σεβ. κ. Φραγκίσκο Παπαμανώλη.
Η επιστολή του κ. Δωροθέου Β΄ , έχει ως εξής:
Σεβασμιώτατε αδελφέ,
Πληροφορηθέντες την γεναίαν απόφασιν του Αγιωτάτου Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ νά παραιτηθή των άκρως υψηλών και ευθυνοφόρων καθηκόντων του, δια του παρόντος εκφράζομεν και αύθις εις αυτόν, δι’ υμών, τα εκ της προσωπικής μας μετ’ αυτού γνωριμίας, κατά την γενομένην επίσημον εις Ρώμην επίσκεψιν του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου,

Πρεσβύτερος Αθανάσιος Μηνάς

Μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι(Μία περιεκτικὴ ἀπάντηση σὲ ὅσους γιὰ χάρη τοῦ "νανουρίσματος" τῶν πιστῶν διαστρέφουν τὸ πνεῦμα τῶν Λόγων τῶν Ὅσιων Γερόντων Παϊσίου καὶ Πορφυρίου)
Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ
Ὅπως τότε, μὲ τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους, τοὺς Ἡρῳδιανοὺς καὶ Σαδδουκαίους, στὴν πρώτη παρουσία τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ, ἔτσι καὶ τώρα στοὺς ἐσχάτους καιρούς, ἰσχύει ἀπολύτως ὁ Λόγος αὐτός: « ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτω ἐστέ, ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνω εἰμί• ὑμεῖς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐστέ, ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, εἶπον οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν• ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγὼ εἰμί, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν»1. Παραχωρεῖ δηλαδὴ ὁ Κύριος νὰ σκληραίνουν οἱ καρδιὲς τῶν ἀμετανοήτων ἐχθρῶν Του, ἕως ὅτου ἡ πονηρὴ προαίρεση τους, ὁδηγήσει τὶς ψυχές τους, στὴν κόλαση. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι σαφής. Ἐντούτοις, οἱ δυστυχεῖς νεοεποχίτες κλείνουν τὰ ὦτα, παραμένουν ἀμετανόητοι ἐχθροὶ τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ καὶ προσπαθοῦν μὲ δόλο νὰ φέρουν τὰ ἄνω κάτω.

ΟΙ ΚΑΫΜΕΝΟΙ.. ΕΧΟΥΝ ..ΞΕΦΥΓΕΙ..

Ιερέας ΤΟΥΣ... και όχι "Ιερέας" όπως δίνει την είδηση το http://www.protothema.gr ψεκάζει τους πιστούς με νεροπίστολο!

Διαβάζουμε και λύπη έρχεται στη καρδιά μας... Τόσο μεγάλη πλάνη λοιπόν;

Να βλέπουμε και εμείς, όντας "Ορθόδοξοι" με "καλό μάτι" τέτοιες γελοιότητες;

Διαβάστε το κείμενο και θα με καταλάβετε...

ΔΕΙΤΕ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ

Γίνεται να ενωθεί η "Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία", με ένα "ΤΣΙΡΚΟ";

Γίνεται; ..

Δεν γίνεται.. Δεν μπορεί να συμβεί.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=KtzQoG-FdUg

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ

ΠΡΟΣΕΥΧΟΥΛΑ

 

 

 

"Άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών" (Ματθ. 19,14)

Μια παλιά ιστορία...

 

Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού: Ήρθα, δάσκαλε, γιατί νοιώθω τόσο ασήμαντος που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Μου λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν κάνω τίποτα σωστά, ότι είμαι αδέξιος και χαζός. Πως μπορώ να βελτιωθώ; Τι μπορώ να κάνω για να με εκτιμήσουν περισσότερο;"
Ο δάσκαλος, χωρίς να τον κοιτάξει, του είπε: "Πόσο λυπάμαι, αγόρι μου. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω γιατί πρώτα πρέπει να λύσω ένα δικό μου πρόβλημα. Μετά, ίσως.." και ύστερα από μια παύση συνέχισε : "Αν θέλεις να με βοηθήσεις εσύ, μπορεί να λύσω γρήγορα το πρόβλημά μου και μετά να μπορέσω να σε βοηθήσω."
"Ε.μετά χαράς, δάσκαλε" είπε διστακτικά ο νεαρός, νοιώθοντας ότι τον υποτιμούσαν για άλλη μια φορά και μετέθεταν τις ανάγκες του.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
Ἀγαπητὰ πνευματικά μου παιδιά,
Τώρα ποὺ ἀκόμη ἔχω τὰ φρένας μου σώας θέλω νὰ σᾶς πῶ μερικὲς συμβουλές. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ὅλο στὶς ἁμαρτίες ἤμουνα. Καὶ ὅταν μὲ ἔστελνε ἡ μητέρα μου νὰ φυλάω τὰ ζῶα στὸ βουνό, γιατί ὁ πατέρας μου, ἐπειδὴ ἤμασταν πτωχοὶ εἶχε πάει στὴν Ἀμερική, γιὰ νὰ ἐργαστεῖ στὴ διώρυγα τοῦ Παναμᾶ γιὰ ἐμᾶς τὰ παιδιά του, ἐκεῖ ποὺ ἔβοσκα τὰ ζῶα, συλλαβιστὰ διάβαζα τὸ βίο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου καὶ πάρα πολὺ ἀγάπησα τὸν Ἅγιο Ἰωάννη καὶ ἔκανα πάρα πολλὲς προσευχὲς σὰν μικρὸ παιδὶ ποὺ ἤμουν 12 – 15 χρονῶν, δὲν θυμᾶμαι ἀκριβῶς καλά, καὶ θέλοντας νὰ τὸν μιμηθῶ μὲ πολὺ ἀγώνα ἔφυγα ἀπὸ τοὺς γονεῖς μου κρυφὰ καὶ ἦλθα στὰ Καυσοκαλύβια τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ὑποτάχτηκα σὲ δύο γέροντες αὐταδέλφους, Παντελεήμονα καὶ Ἰωαννίκιο. Μοῦ ἔτυχε νὰ εἶναι πολὺ εὐσεβεῖς καὶ ἐνάρετοι καὶ τοὺς ἀγάπησα πάρα πολὺ καὶ γι’ αὐτό, μὲ τὴν εὐχή τους, τοὺς ἔκανα ἄκρα ὑπακοή. Αὐτὸ μὲ βοήθησε πάρα πολύ, αἰσθάνθηκα καὶ μεγάλη ἀγάπη καὶ πρὸς τὸν Θεό, καὶ πέρασα πάρα πολὺ καλά. Ἀλλά, κατὰ παραχώρηση Θεοῦ, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου, ἀρρώστησα πολὺ καὶ οἱ Γέροντές μου μοῦ εἶπαν νὰ πάω στοὺς γονεῖς μου στὸ χωριό μου εἰς τὸν ἅγιο Ἰωάννη Εὐβοίας.

Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης (από το όραμά του)

το 1901 (Ο στάρετς Σεραφείμ του Σαρώφ, τον ξεναγούσε στο μέλλον):
«...Έδειξε, έπειτα, σε κάποια σύννεφα, και είδα ένα πλήθος από αναμμένα καντήλια που έκαιγαν με άσπρη φλόγα. Άρχισαν να πέφτουν προς το έδαφος το ένα μετά το άλλο κατά δεκάδες και κατά εκατοντάδες. Κατά την πτώση τους, σκοτείνιαζαν και γίνονταν στάχτες.
Τότε ο γέροντας μου είπε, "Κοίτα!", και είδα σε ένα σύννεφο εφτά καιόμενα καντήλια. Ρώτησα ποιο είναι το νόημα των καιόμενων καντηλιών που πέφτουν στο έδαφος και μου απάντησε: "Αυτές είναι οι εκκλησίες του Θεού που έχουν πέσει σε αίρεση, αλλά αυτά τα εφτά καντήλια στα σύννεφα είναι οι εφτά Εκκλησίες, της μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, που θα μείνουν μέχρι το τέλος του κόσμου!". (Μέχρι τον καιρό του Αντιχρίστου).
 Είναι προφανές λοιπόν ότι το συνάθροισμα των πολλών ήδη πνευματικά σβηστών εκκλησιών δεν θα αποδώσει τίποτε χρήσιμο στους Ορθοδόξους. Αλλά αντίθετα θα τους παρασύρει σε πνευματική θολούρα μέχρι να δώσει ο Κύριος λύση.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

Επιστολή σὲ Χωρεπισκόπους

[ Ἡ Ἐπιστολὴ γράφηκε μᾶλλον περὶ τὸ 372 καὶ ἀπευθύνεται στοὺς χωρεπισκόπους, δηλαδὴ στοὺς ἐπισκόπους ποὺ εἶχαν τὴν ποιμαντικὴ εὐθύνη μιᾶς μικρῆς ὁ καθένας περιοχῆς τῆς Μητροπόλεως τῆς Καισαρείας, ἀπὸ τὴν ὁποία εἶχαν κανονικὴ ἐξάρτηση. Τοὺς ἐλέγχει διότι δὲν προσεχαν ὅσο ἔπρεπε τὸ ποιὸν τῶν προσώπων ποὺ χρησιμοποιοῦσαν στοὺς ναοὺς καὶ διότι δὲ ζητοῦν τὴ γνώμη του. Τοὺς ὑπενθυμίζει τὶς συνέπειες τῆς παραλείψεως γιὰ τὴν ἐπάνδρωση τῆς Ἐκκλησίας μὲ καλοὺς ἱερεῖς.]
Πολὺ μὲ λυπεῖ τὸ ὅτι ἔχουν ἐγκαταλειφθεῖ πιὰ οἱ κανόνες τῶν Πατέρων καὶ κάθε ἀκρίβεια ἔχει φύγει ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες. Φοβᾶμαι λοιπὸν μήπως, καθὼς ἡ ἀδιαφορία αὐτὴ λίγο-λίγο προχωρεῖ, φθάσει ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας σὲ ὁλότελη σύγχυση.
Τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἐργάτες, ἡ συνήθεια ποὺ ἐπικρατοῦσε ἀπὸ παλαιὰ στὶς Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ, τοὺς δεχόταν ὕστερα ἀπὸ ἐξέτασή τους καμωμένη μὲ πολλὴν ἀκρίβεια. Ἐξονυχιστικῆς ἔρευνας ἀντικείμενο γινόταν ὅλος τους ὁ βίος. Μήπως δηλαδὴ εἶναι λοίδοροι, μήπως μέθυσοι, μήπως ρέπουν σὲ ἔριδες, ἂν χαλιναγωνοῦν τὰ νιάτα τους, ὥστε νὰ μποροῦν νὰ πετύχουν «τὸν ἁγιασμό, ποὺ χωρὶς αὐτὸν κανεὶς δὲν θὰ ἰδεῖ τὸν Κύριο» .Κι αὐτὸ τὸ ἐξέταζαν οἱ πρεσβύτεροι κι οἱ διάκονοι ποὺ κατοικοῦσαν σιμά τους κι ἔκαναν ἀναφορὰ στοὺς χωρεπισκόπους. Κι οἱ τελευταῖοι, συνάζοντας πρῶτα τὶς ψήφους ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔδιναν ἀληθινὴ συμμαρτυρία καὶ γνωστοποιώντας το στὸν ἐπίσκοπο, ἔτσι συγκαταριθμοῦσαν τὸν ὑποδιάκονο στὸν ἱερὸ Κλῆρο.

Μονοφυσίτης ή Ορθόδοξος;

Διήγηση από το Λειμωνάριο
 Άγγελος Κυρίου ζητά από έναν απλοϊκό γέροντα, που είχε κοινωνία με τους Σεβηριανούς, να ξεκαθαρίση την πίστι του, προτού πεθάνη.
Μας διηγήθηκε ο αββάς Γεώργιος ο πρεσβύτερος του κοινοβίου των Σχολαρίων ότι ησύχαζε στα Μονίδια ένας γέροντας πολύ φιλόπονος, ήταν όμως αφελής κατά την πίστη και μεταλάμβανε αδιάκριτα όπου έβρισκε. Μια μέρα λοιπόν του φανερώθηκε άγγελος Θεού και του είπε; «Πες μου, γέροντα, αν πεθάνεις, πώς θέλεις να σε ενταφιάσουμε; Όπως οι Αιγύπτιοι μοναχοί ενταφιάζουν, ή όπως οι Ιεροσολυμίτες;» Ο γέροντας τότε του αποκρίθηκε και του είπε: «Δεν ξέρω». Τότε του λέει ο άγγελος: «Σκέψου κι έρχομαι μετά τρεις βδο¬μάδες και μου λες».

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Ο πλούτος της πενίας.

«…Πάσχουμε να λεγόμαστε προοδευτικοί; Συνεργαζόμαστε με εκείνους που εργάζονται συστηματικά στην αποχριστιανοποίηση της πατρίδος μας; Να χωρισθεί βίαια και άμεσα το κράτος από την Εκκλησία; Να γίνει καθαρά θρησκειολογικό το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία; Να μισθοδοτούνται οι κληρικοί μας από φόρους των πιστών; Συνεργασία μετά εκκλησιομάχων έχει νόημα;…»

Ο πλούτος της πενίας

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Είναι μεγάλο λάθος να έχει καταντήσει η Εκκλησία παράρτημα του υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας, φιλανθρωπικό σωματείο. Σε τούτο συντείνουν και οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας, των οποίων το έργο διαφημίζεται εύκολα σε πόσες μερίδες φαγητό μοιράζουν καθημερινώς στους φτωχούς.

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Ο δρόμος της ευτυχίας

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά
Γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού.
Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού;
Ασφαλώς τίποτα.
Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά:
Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους.
Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου.(Β΄Κορ.6,16)
Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ΄ αυτούς τους ανθρώπους;
Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι;
Δεν βρίσκονται όλα τ΄ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους;
Τι περισσότερο χρειάζονται;
Τίποτα, στ΄ αλήθεια, τίποτα!
Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!
Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτό τους
Στις ξένες χώρες και στα ταξίδια, στον πλούτο και στη δόξα
Στις μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις, στις ηδονές και σ΄ όλες τις χλιδές και ματαιότητες
Που κατάληξή τους έχουν την πίκρα!

Αργοπεθαίνει όποιος...

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Σιωνισμός: o Παγκόσμιος Δυνάστης.

Σιωνισμός είναι μια απάνθρωπη, αντίθεη και ρατσιστική ομάδα που αιώνες τώρα παραπλανά τους Εβραίους και όλο τον υπόλοιπο κόσμο, με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία.
Κατά την εξορία των Εβραίων στη Βαβυλώνα και γύρω στο 586, κάποιοι Εβραίοι αναμείχθηκαν με τους Χαλδαίους και μυήθηκαν από αυτούς στην αστρολογία, τον πνευματισμό και τη μαγεία.
Έτσι προέκυψε η μαγεία Καμπάλα, το βιβλίο Ταλμούδ και η ομάδα των Φαρισαίων, η οποία επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ το 583 με τους υπόλοιπους Εβραίους.
Σιγά σιγά οι Φαρισαίοι, που ονειρεύονταν ότι ο Θεός θα βασίλευε σε όλο τον κόσμο μέσω αυτών και ενός θεϊκού απεσταλμένου (Μεσσία) που θα υπέτασσε τους άλλους λαούς με το σπαθί, απέκτησαν τον έλεγχο των δικαστηρίων και του Μεγάλου Συνεδρίου (Σανχεντρίν), που ίδρυσε το 457 ο Έσδρα. Αυτοί μεθόδευσαν τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού, που δεν ήταν όπως Τον ήθελαν.

Ζητούν και επισήμως Παγκόσμιο νόμισμα

Ζητούν και επισήμως Παγκόσμιο νόμισμα

Στα επόμενα δέκα χρόνια αναμένεται να καταργηθούν τα επί μέρους νομίσματα των χωρών και να αντικατασταθούν από ένα ενιαίο παγκόσμιο νόμισμα, όπως ακριβώς προβλέπουν τα πρωτόκολλα της Σιών. Ήδη σε όλον τον κόσμο αυξάνονται οι φωνές περί δημιουργίας παγκόσμιας κυβέρνησης ενώ οι γεωπολιτικές εξελίξεις και οι τεχνητές οικονομικές κρίσεις οδηγούν με ακρίβεια στο στόχο τούτο.

Μητροπολίτης Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας

 Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ότι ο παπισμός είναι αίρεση και ο Πάπας είναι αιρεσιάρχης;

Δημητσάνα 14Φεβρουαρίου 2013
Παραιτήθηκε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ´ από την παπωσύνη του. Αλλά γιατί τόσος «ντόρος» και στον χώρο μας, αλλά και θλίψη μερικών, εκκλησιαστικών μάλιστα ανδρών, για την παραίτησή του; Είμαστε στα «καλά» μας; Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ότι ο παπισμός είναι αίρεση και ο Πάπας λοιπόν είναι αιρεσιάρχης; Για να παραλείψω τα άλλα και πολλά, λέγω μόνο αυτά τα τρία βασικά για μας: Οι παπικοί έχουν άλλη Αγία Τριάδα(με το «φιλιόκβε» τους), πιστεύουν άλλη Παναγία και κάνουν διαφορετικά τον σταυρό τους. Αυτοί είναι κομμένοι από την Εκκλησία μας και γι᾽ αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε μαζί τους την Θεία Λειτουργία και να κοινωνήσουμε μαζί τους τα Άχραντα Μυστήρια. Δεν αποτελούν Εκκλησία, λυπούμαστε δε για την χρήση από μερικούς του όρου «Ρωμαϊκή Εκκλησία».
Γιατί,αν και οι παπικοί αποτελούν Εκκλησία, ποιά, τελοσπάντων, είναι αυτή η ΜΙΑ Εκκλησία, που ομολογούμε στο «Πιστεύω» μας, στην οποία πρέπει να ανήκουμε για να σωθούμε;

Γέροντας Παΐσιος

«Μη φοβάστε... Μια μπόρα είναι! Λίγο θα κρατήσουν τα δύσκολα χρόνια»…

Ένα άρθρο-απάντηση στο γεμάτο ανησυχία κείμενο του Νίκου Ζώη και στην αγωνία όλων των άλλων Ελλήνων...
«Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται∙ είναι ζαλισμένοι οι άνθρωποι…

Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες.

Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν να βουίζουν και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες.

Ύστερα η κατεύθυνσή τους θα εξαρτηθεί από τον άνεμο που θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε μέσα.

Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει… «Εθνικός Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος.

Γέροντας Πορφύριος

Ἡ σχέση μὲ τὸν Χριστὸ εἶναι ἔρωτας

Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ χαρά, τὸ φῶς τὸ ἀληθινό, ἡ εὐτυχία. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ἐλπίδα μας. Ἡ σχέση μὲ τὸν Χριστὸ εἶναι ἀγάπη, εἶναι ἔρωτας, εἶναι ἐνθουσιασμός, εἶναι λαχτάρα τοῦ θείου. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν. Αὐτὸς εἶναι ἡ ἀγάπη μας, αὐτὸς ὁ ἔρωτάς μας. Εἶναι ἔρωτας ἀναφαίρετος ὁ ἔρωτας τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ κεῖ πηγάζει ἡ χαρά.

Ἡ χαρὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Εἶναι μιὰ χαρά, ποὺ σὲ κάνει ἄλλο ἄνθρωπο. Εἶναι μιὰ πνευματικὴ τρέλα, ἀλλὰ ἐν Χριστῷ. Σὲ μεθάει σὰν τὸ κρασὶ τὸ ἀνόθευτο, αὐτὸ τὸ κρασὶ τὸ πνευματικό. Ὅπως λέει ὁ Δαβίδ: “Ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον”. Ὁ πνευματικὸς οἶνος εἶναι ἄκρατος, ἀνόθευτος, πολὺ δυνατὸς κι ὅταν τὸν πίνεις, σὲ μεθάει. Αὐτὴ ἡ θεία μέθη εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, ποὺ δίνεται στοὺς “καθαροὺς τῇ καρδίᾳ”.

Ὅσο μπορεῖτε, νὰ νηστεύετε, ὅσες μετάνοιες μπορεῖτε νὰ κάνετε, ὅσες ἀγρυπνίες θέλετε ν’ ἀπολαμβάνετε, ἀλλὰ νὰ εἶστε χαρούμενοι. Νὰ ἔχετε τὴ χαρὰ τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ χαρὰ ποὺ διαρκεῖ αἰώνια, ποὺ ἔχει αἰώνια εὐφροσύνη. Εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ Κυρίου μας, ποὺ δίνει τὴν ἀσφαλὴ γαλήνη, τὴν γαλήνια τερπνότητα καὶ τὴν πάντερπνη εὐδαιμονία. Ἡ χαρὰ ἡ πασίχαρη, ποὺ ξεπερνᾶ κάθε χαρά. Ὁ Χριστὸς θέλει κι εὐχαριστεῖται νὰ σκορπάει τὴ χαρά, νὰ πλουτίζει τοὺς πιστούς Του μὲ χαρά. Εὔχομαι “ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾗ πεπληρωμένη”. (Α΄ Ἰωάν. 1, 4).

Δημήτρης Νατσιός

 Η πατρίδα μας καλεί σε πνευματικό αρματολίκι

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς
Τι ήταν οι αρματολοί; Έλληνες, πολεμιστές ατρόμητοι, που δεν «έκατσαν φρόνιμα, να γίνουν νοικοκύρηδες», αλλά πολεμούσαν την Τουρκιά «ψηλά στα κορφοβούνια». Και επειδή οι «μωχαμετάνοι» δεν μπορούσαν να τους εξοντώσουν, τους ανέθεταν την τήρηση της ασφάλειας και της ειρήνης σε δυσυπότακτες περιοχές. Λάμβαναν«μιστούς» και δώρα από τους Τούρκους, συνεργαζόμενοι δήθεν μαζί τους, αλλά, συν τω χρόνω, μαζί με τους Κλέφτες, (δυσδιάκριτοι οι ρόλοι, γι’ αυτό Κλεφταρματολοί),χρησίμευσαν ως η βάση της εθνικής εναντίον των τυράννων Επανάστασης, στάθηκαν η«μαγιά» της λευτεριάς μας.
Αρματολοί υπήρξαν τα λιοντάρια του Εικοσιένα, όπως το επιμαρτυρεί και το δημοτικό τραγούδι: «Του Αντρούτσου η μάνα χαίρεται / του Διάκου καμαρώνει / γιατί έχουνε γιους αρματολούς και γιους καπεταναίους…».

π. Ελπίδιος πριν τρεις μήνες....

Ακούστε με προσοχή τα όσα λέει για τον τωρινό Πάπα που παραιτήθηκε, τον επόμενο και τα επερχόμενα γεγονότα.

Η ΕΙΔΗΣΗ...

Γράφει: π. Φώτιος Βεζύνιας

…και ξαφνικά, ως κεραυνός εν αιθρία, έρχεται η είδηση της παραίτησης του «Αιρεσιάρχη και Αντίχριστου πάπα»… Μάλιστα.. Λοιπόν;.. Προς τι αυτός ο παροξυσμός;  Γιατί κάνουμε έτσι;…

 Ακούστε αδελφοί και συγχωρείστε με. Η είδηση δεν είναι ότι παραιτήθηκε ο πάπας. Η είδηση είναι μέσα σε ποιο ¨παγκόσμιο περιβάλλον» λαμβάνει χώρα αυτή η παραίτηση. Γιατί η είδηση ΘΑ ΗΤΑΝ αν ακούγαμε ότι καταργείται ο «ΠΑΠΙΣΜΟΣ».. Δυστυχώς «αυτός» όχι μόνο δεν καταργείται, αλλά ΠΡΟΣΕΞΤΕ, μέσα από την αναγγελθείσα παραίτηση, αρχίζει να επεκτείνεται…

  Εύχομαι να μην επαληθευθώ.  Δεν είμαι από τους «φίλους» του πάπα.. Θυμάμαι τα λόγια ενός Σύγχρονου Γέροντα, όταν του ανήγγειλα τον θάνατο του προκατόχου του στον ¨παπικό θρόνο»…

Η "σημειολογία" της ...παραίτησης του Πάπα

Παραιτήθηκε ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος και "έχασε η Βενετιά βελόνι" θα πουν (και δικαίως) οι περισσότεροι Έλληνες.
Ο σημερινός Έλληνας που δεν γνωρίζει τι ρόλο έχει παίξει στην παγκόσμια ιστορία ο παπισμός και οι πάπες, δεν αγωνιά να ακούσει το "Habemus Papam", η να δεί τον άσπρο καπνό απο την καμινάδα του Βατικανού, αλλά για το πως θα τα βγάλει πέρα με τους "λυκόμορφους φορολογητές" της τρικομματικής κατοχικής κυβέρνησης.
Εδώ δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θα πορευτεί σαν "νεοραγιάς" ή σαν "μπουρλοτιέρης" για να ζήσει ,και θα νοιαστεί για το αν ο τελευταίος πάπας παραιτήθηκε το 1415;

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

«ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!»

Ο περισσότερος κόσμος της εποχής μας είναι μορφωμένος κοσμικά και τρέχει με την κοσμική μεγάλη ταχύτητα. Επειδή όμως του λείπει ο φόβος του Θεού - “αρχή σοφίας φόβος Κυρίου”(1) -, λείπει το φρένο,και με ταχύτητα, χωρίς φρένο, καταλήγει σε γκρεμό. Οι άνθρωποι είναι πολύ προβληματισμένοι και οι περισσότεροι πολύ ζαλισμένοι. Έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους. Σιγά-σιγά κατευθύνονται προς το να μην μπορούν να ελέγχουν τον εαυτό τους. Αν αυτοί που έρχονται στο Άγιον Όρος είναι τόσο πολύσυγχυσμένοι, τόσο μπερδεμένοι, με τόσο άγχος, σκεφθήτε οι άλλοι που είναι μακριά από τον Θεό, από την Εκκλησία, πως θα είναι!

Και βλέπεις σε όλα τα κράτη φουρτούνα, ζάλη μεγάλη! Ο καημένος ο κόσμος -ο Θεός να βάλει το χέρι Του!- βράζει σαν την χύτρα ταχύτητος. Και οι μεγάλοι πως τα φέρνουν! Μαγειρεύουν-μαγειρεύουν, τα ρίχνουν όλα στην χύτρα ταχύτητος και σφυρίζει τώρα η χύτρα! Θα πεταχθή σε λίγο η βαλβίδα! Είπα σε κάποιον που είχε μια μεγάλη θέση: “Γιατί μερικά πράγματα δεν τα προσέχετε; Τι θα γίνει;” “Πάτερ μου,μου λέει, λίγο χιόνι ήταν πρώτα το κακό, τώρα έχει γίνει ολόκληρη χιονοστιβάδα. Μόνο ένα θαύμα μπορείνα βοηθήση”.

Φοβερή οπτασία του Αγίου Αντωνίου γιά τούς αιρετικούς.

Άλογα κτήνη γύρω απὸ τήν Αγία Τράπεζα
Εἶναι ὄντως φοβερὸ τὸ ὅραμα ποὺ εἶδε ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος σχετικὰ μὲ τὴν παρουσία αἱρετικῶν μέσα σὲ ὀρθόδοξους ναούς. Τὸ ὅραμα αὐτὸ αἰτιολογεῖ, ἐξηγεῖ παραστατικὰ γιὰ ποιὸ λόγο οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀπαγορεύουν μὲ συνοδικοὺς κανόνες τὴν εἴσοδο αἱρετικῶν σὲ καθαγιασμένους χώρους, τὴν συμμετοχὴ τους σὲ ἀκολουθίες καὶ λειτουργίες, τὶς συμπροσευχὲς καὶ τὰ συλλείτουργα. Οἱ αἱρετικοὶ μὴ δεχόμενοι τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων, ἐπηρεάζονται ἀπὸ τοὺς δαίμονες καὶ τὸν πατέρα τους τὸν διάβολο, στὴν προβολὴ πλανεμένων ἀπόψεων. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ διδασκαλία τους «μᾶλλον ἄγονος καὶ ἄλογος καὶ διανοίας ἐστὶν οὐκ ὀρθῆς, ὡς ἡ τῶν ἡμιόνων ἀλογία».
Συγκλονίσθηκε λοιπόν, καὶ ἐτρόμαξε ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος, ὅταν ἐπέτρεψε ὁ Θεὸς νὰ δῇ στὸ ὅραμά του τοὺς Ἀρειανοὺς νὰ περικυκλώνουν τὸ Ἅγιο Θυσιαστήριο ὡς ἡμίονοι (= μουλάρια), νὰ τὸ λακτίζουν καὶ νὰ τὸ μιαίνουν. Τόση ἦταν ἡ λύπη καὶ ἡ στεναχώρια του, ὥστε ἔβαλε τὰ κλάμματα, ὅπως πικράθηκαν καὶ ἔκλαυσαν πολλοὶ εὐσεβεῖς, ὅταν εἶδαν τὸν αἱρεσιάρχη πάπα νὰ εἰσάγεται μέσα στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι, τὸν ὁποῖο μάλιστα Ἅγιο κατήργησε τὸ Βατικανό, καὶ νὰ τὸν μολύνῃ. Εἴμαστε βέβαιοι πὼς, ἂν διαβάσουν καὶ μάθουν αὐτὸ τὸ ὅραμα τοῦ Ἁγίου οἱ πατριάρχες,οἱ ἀρχιεπίσκοποι καὶ οἱ ἐπίσκοποι, ἂν βέβαια ἐξακολουθοῦν ὡς Ὀρθόδοξοι νὰ σέβονται καὶ νὰ ἀκολουθοῦν τὴν ζωὴ καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων, θὰ διακόψουν τὶς λειτουργικὲς ἀμοιβαῖες φιλοξενίες καὶ ἐπισκέψεις, τὶς ἑβδομάδες συμπροσευχῆς καὶ τὶς ἀποστολὲς ἀντιπροσωπειῶν στὶς θρονικὲς ἑορτές. Γιατὶ διαφορετικὰ θὰ συμπεριλαμβάνονται καὶ αὐτοὶ ὡς συνεργοὶ στὸ φρικτὸ ὅραμα τοῦ Μ. Ἀντωνίου.

Ο ΕΥΛΑΒΗΣ ΙΕΡΕΥΣ Ο ΕΜΠΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.

Περί της μνημονεύσεως κατά την ιερά Προσκομιδή

Κάποιος ευλαβής Ιερεύς, σύγχρονος του Μ. Βασιλείου, λόγω κάποιων περιστάσεων μπήκε σε χρέη και τα χρέη αυτά συν τω χρόνο αυξήθηκαν και οι πιστωτές τον ενοχλούν για τον χρέος του.
Αυτό τον ανάγκασε να στραφεί και να ζητήσει βοήθεια σε κάποιον κοντινό και γνωστό του έμπορο, ό όποιος, εισακούοντας τον αίτημά του, του έδωσε 500 χρυσά νομίσματα με τα όποια ό ιερεύς ξεπλήρωσε τον χρέος του. Προς ικανοποίηση του έμπορου ό ιερεύς του υποσχέθηκε να μνημονεύει τον όνομά του και τον όνομα των συγγενών του υπέρ υγείας και υπέρ αναπαύσεως στην Προσκομιδή για όλη του τη ζωή.

«Το πρότζεκτ (project) της ελιάς»

Γράφει ο Αθανάσιος Στρίκος
  Μας μένει μόνο στη ζωή μια γλώσσα μια πατρίδα
Η μόνη μας παρηγοριά και η στερνή ελπίδα
(Ν. Γκάτσος)
«Τι αφασικό μαλάκιο»» είναι τούτο πάλι, θα ξεφώνιζε ο Κώστας Ζουράρις. Και θα λέγαμε: Ο τρελός… Γιατί ή θα το ειπείς μέ­σα στο όλο κλίμα της γλώσσας αγγλικά ή στα ελληνικά. Και γιατί πάλι τι σημαίνει αυ­τό; Άγγλος γεωπόνος είσαι; Αλλιώς κά­νεις Καραγκιόζη με την ελιά και τα πρότζεκτ.
«Το πρότζεκτ της ελιάς» λοιπόν ήταν η άσκηση. Να κάνουν, το πρότζεκτ της ελιάς. Και το παιδί μ΄ άφηκε άγαλμα. Με μαρμάρωσε. Το πρότζεκτ της ελιάς ήθελε η δασκάλα του και με «κούφανε».

Το τσίρκο των οικουμενιστικών συμπροσευχών

Στην καρδιά του Διεθνούς Φεστιβάλ Τσίρκο του Μόντε Κάρλο, πραγματοποιήθηκε μια συμπροσευχή Αγγλικανών, Προτεσταντών, Ορθοδόξων, Αρμενίων και Παπικών πραγματικό τσίρκο! Η συμπροσευχή έγινε στα πλαίσια της Εβδομάδας Προσευχής για την Ενότητα των Χριστιανών με τη συμμετοχή καλλιτεχνών και μουσικών που συνέβαλαν με το δικό τους τρόπο στη συμπροσευχή.

Φωτογραφίες από τη συμπροσευχή στο Μόντε Κάρλο

Κι όμως. Σε αυτό το γελοίο τσίρκο συμπροσευχής συμμετείχαν και ορθόδοξοι κληρικοί! Το κατάντημα της παναίρεσης του Οικουμενισμού.

Δείτε και άλλες φωτογραφίες…

Παραιτείται ο Πάπας Βενέδικτος στις 28 Φεβρουαρίου

ΣΤΙΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

 

Την παραίτησή του λόγω αδυναμίας εκπλήρωσης των καθηκόντων του ανακοίνωσε ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος, που εγκαταλείπει την Αγία Έδρα στις 28 Φεβρουαρίου. Την είδηση που εξέπληξε άπαντες, επιβεβαίωσε το Βατικανό. Είναι η πρώτη φορά από την εποχή του Δυτικού Σχίσματος το 1415 που παραιτείται Ποντίφικας.

Η ανακοίνωση έγινε από τον ίδιο τον Πάπα, κατά την διάρκεια συμβουλίου για την αγιοποίηση μαρτύρων του Οτράντο. Ο Ποντίφικας επικαλέστηκε την προχωρημένη του ηλικία (τον Απρίλιο κλείνει τα 86) σημειώνοντας ότι οι δυνάμεις του δεν του επιτρέπουν πλέον να φέρει εις πέρας τα καθήκοντά του. Έχοντας όπως είπε, πλήρη επίγνωση της βαρύτητας της απόφασής του να αποσυρθεί μετά από 7 χρόνια στην Αγία Έδρα (εξελέγη τον Απρίλιο του 2005), ζήτησε από το κονκλάβιο να ορίσει τον διάδοχό του.

Χωρίς να χάσουν χρόνο, οι εταιρείες στοιχημάτων έχουν ήδη δημοσιοποιήσει λίστες με τους πιθανούς διαδόχους του. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από το Βατικανό, ο νέος Πάπας θα μπορούσε να έχει εκλεγεί μέχρι τις 31 Μαρτίου, πριν δηλαδή από το Πάσχα.

Ο «ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ» ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ

Δηλώσεις του «Πατριάρχη» Αθηναγόρα: «Απατώμεθα και αμαρτάνωμεν, εάν νομίζωμεν, ότι η Ορθόδοξος πίστις κατήλθεν εξ ουρανού και ότι τα άλλα δόγματα είναι ανάξια. Τριακόσια εκατομμύρια ανθρώπων διάλεξαν τον Μουσουλμανισμόν διά να φθάσουν εις τον Θεόν των και άλλαι εκατοντάδες εκατομμυρίων είναι Διαμαρτυρόμενοι, Καθολικοί, Βουδισταί. Σκοπός κάθε θρησκείας είναι να βελτιώση τον άνθρωπον». Ορθόδοξος Τύπος Φ 94 Δεκέμβριος 1968. «Εις την κίνησιν προς την ένωσιν, δεν πρόκειται η μία Εκκλησία να βαδίση προς την άλλην, αλλ” όλαι ομού να επανιδρύσωμεν την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, εν συνυπάρξει εις την Ανατολήν και την Δύσην, όπως εζώμεν μέχρι του 1054, παρά και τας τότε υφισταμένας Θεολογικές διαφοράς».

Αφιερωμένο στην αμερικανική αλαζονία...

Απλά Συγκλονιστικό...
Από Χάρη Καρολίδη

Ο παρακάτω διάλογος μεταξύ Αμερικανών και Ισπανών είναι πραγματικός, σύμφωνα με αυτούς που τον δημοσιοποίησαν, και καταγράφτηκε από το κανάλι 106 (Finisterra/ Galicia) των Θαλάσσιων Επικοινωνιών.
Ισπανοί:
Εδώ Α-835, για να αποφύγετε την σύγκρουση, παρακαλώ αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια. Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε 25 ναυτικά μίλια μακριά και κατευθύνεστε ακριβώς κατά πάνω μας.

Αμερικανοί:
Αλλάξτε εσείς την πορεία σας 15 μοίρες νότια.

Ισπανοί:
Αρνητικόν! Επαναλαμβάνω, αλλάξτε πορεία 15 μοίρες, 15 μοίρες βόρεια.

Μία διδακτική ιστορία που άλλαξε την ζωή ενός μοναχού

Η ιστορία έχει ως εξής. Ο π. Μελχισεδέκ πριν πάρει το μεγάλο σχήμα, λεγόταν ηγούμενος Μιχαήλ και όπως όλοι οι ιερείς λειτουργούσε στο μοναστήρι. Ήταν ξυλουργός, ικανός και επιμελής. Στους ναούς και στα κελιά των αδελφών υπάρχουν μπαούλα, αναλόγια, σκαλιστά προσκυνητάρια. καθίσματα, ντουλάπες και πολλά άλλα χρηστικά έπιπλα βγαλμένα από τα χέρια του. Δούλευε μάλιστα από νωρίς το πρωί μέχρι την νύχτα, προς μεγάλη χαρά τής διοίκησης της μονής.
Κάποτε, τού έδωσαν ευλογία να εκτελέσει για τη μονή μια μεγάλη ξυλουργική εργασία. Δούλευε αρκετούς μήνες, χωρίς σχεδόν να βγαίνει από το ξυλουργείο. Κι όταν τελείωσε, ένιωσε τόσο άσχημα που, όπως λένε οι αυτόπτες μάρτυρες, σωριάστηκε και έμεινε στον τόπο. Από τις φωνές των ανθρώπων που ήταν μπροστά έτρεξαν αρκετοί μοναχοί, ανάμεσα τους και ο π. Ιωάννης (Κρεστιάνκιν). 0 π. Μιχαήλ δεν έδινε κανένα σημείο ζωής. Όλοι ήταν σκυμμένοι από πάνω του περίλυποι. Ξαφνικά ο π. Ιωάννης είπε:
«Όχι, δεν είναι μακαρίτης. Θα ζήσει ακόμα!». Και άρχισε να προσεύχεται. Ακίνητος, ο ξαπλωμένος μοναχύς, άνοιξε τα μάτια του και ζωντάνεψε. Όλοι αμέσως σκέφτηκαν ότι κάτι τον είχε συνταράξει βαθιά. Αφού σύντομα συνήλθε, ο π. Μιχαήλ άρχισε να εκλιπαρεί να του φωνάξουν τον προεστώτα. Όταν εν τέλει ήρθε ο προεστώς. ο άρρωστος άρχισε με δάκρυα να ζητεί να του δώσουν το μεγάλο σχήμα.

Ο ναός σώζει από την τρικυμία των βιοτικών μεριμνών όσους σ' αυτόν προστρέχουν

Λιμάνια πνευματικά οι ναοί
Με λιμάνια μέσα στο πέλαγος μοιάζουν οι ναοί, που ο Θεός εγκατέστησε στις πόλεις, πνευματικά λιμάνια, όπου βρίσκουμε απερίγραπτη ψυχική ηρεμία όσοι σ' αυτά καταφεύγουμε, ζαλισμένοι από την κοσμική τυρβή.Κι όπως ακριβώς ένα απάνεμο κι ακύμαντο λιμάνι προσφέρει ασφάλεια στα αραγμένα πλοία, έτσι και ο ναός σώζει από την τρικυμία των βιοτικών μεριμνών όσους σ' αυτόν προστρέχουν και αξιώνει τους πιστούς να στέκονται με σιγουριά και ν' ακούνε το λόγο του Θεού με γαλήνη πολλή.

Ο ναός είναι θεμέλιο της αρετής και σχολείο της πνευματικής ζωής.

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ.

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ
Σοφ. Σολ. 6,1 Ἀκούσατε οὖν, βασιλεῖς, καὶ σύνετε· μάθετε, δικασταὶ περάτων γῆς.
Σοφ. Σολ. 6,1 Ακούσατε λοιπόν αυτά, βασιλείς, και συνετισθήτε. Μαθετε καλά σεις οι δικασταί όλης της οικουμένης.
Σοφ. Σολ. 6,2 ἐνωτίσασθε οἱ κρατοῦντες πλήθους καὶ γεγαυρωμένοι ἐπὶ ὄχλοις ἐθνῶν·
Σοφ. Σολ. 6,2 Ακούσατε σεις, οι οποίοι κυριαρχείτε στους λαούς και οι οποίοι αλαζονεύεσθε δια την εξουσίαν, που έχετε επάνω εις πλήθη εθνών.
Σοφ. Σολ. 6,3 ὅτι ἐδόθη παρὰ τοῦ Κυρίου ἡ κράτησις ὑμῖν καὶ ἡ δυναστεία παρὰ Ὑψίστου, ὃς ἐξετάσει ὑμῶν τὰ ἔργα καὶ τὰς βουλὰς διερευνήσει·
Σοφ. Σολ. 6,3 Μαθετε ότι εκ μέρους του Κυρίου έχει δοθή εις σας η εξουσία, και η κυριαρχία σας επάνω στους λαούς από τον Υψιστον, ο οποίος θα εξετάση και θα ελέγξη τα έργα σας και θα ερευνήση τας σκέψεις και τας αποφάσεις σας.
Σοφ. Σολ. 6,4 ὅτι ὑπηρέται ὄντες τῆς αὐτοῦ βασιλείας οὐκ ἐκρίνατε ὀρθῶς, οὐδὲ ἐφυλάξατε νόμον, οὐδὲ κατὰ τὴν βουλὴν τοῦ Θεοῦ ἐπορεύθητε.

Ένας άγιος άστεγος…(μια αληθινή και διδακτική ιστορία)

Η ματιά του με διαπερνούσε ενοχλητικά στο αργό περπάτημα μου λίγα μέτρα πιο πέρα…
Αναζητούσα κάτι άλλο, αλλά προέκυψε αυτό το βλέμμα που σαν να μου μιλούσε χωρίς ήχο με καθήλωσε και με γέμισε ενοχες…
Εγώ κρατώντας μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι νερό αμέριμνος αλλά και ψυχρός, εκείνος ένας πεινασμένος και κομματιασμένος ψυχικά περίμενε όχι την τυρόπιτα, αλλά το τέλος που δεν ερχόταν…
Τον κοιταξα αλλη μια φορα και του την προσφερα μαζι το νερο…Την πηρε στα χερια αλλα δεν την εφαγε…
«Ένα τσιγαρο εχεις να μου δωσεις;»
«Δεν καπνιζω», του λεω, αλλα τρεχω στο περιπτερο διπλα του και αγοραζω ενα πακετο, δεν θυμαμαι και ποια μαρκα…

Ορθόδοξη Εκκλησία και Οικουμενισμός

 

Αρχ. Ιουστίνος Πόποβιτς (+1979)
Ο φημισμένος για την αρετή και την αγιότητα του βίου του και για την βαθύνοια της σκέψεώς του σύγχρονός μας Γέροντας Ιουστίνος Πόποβιτς, Σέρβος κληρικός και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Βελιγραδίου, κοιμήθη το 1979 εξόριστος στη γυναικεία Ι. Μονή Αρχαγγέλων Τσέλιε Σερβίας, της οποίας ήταν Πνευματικός, διωκόμενος από το αθεϊστικό καθεστώς της χώρας του. Ο λόγος του, ακραιφνώς Ορθόδοξος, βαθιά θεολογικός και φιλοσοφικός, αποδείχθηκε πολλές φορές προφητικός και αποκαλυπτικός.

Οι δολοφόνοι

..της Λέλας Καραγιάννη και του Ρήγα Φεραίου κατηγορούν την Ελλάδα για... βασανιστήρια!

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Έτσι για να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε... και ποιοι είναι..

Οι σφαγείς του Ελληνισμού, από τον Αλάριχο, οι βασανιστές του Ρήγα Φεραίου, οι συνεργοί του Κεμάλ, οι συμπατριώτες του Χίτλερ, οι σύγχρονοι κατακτητές και αρχιερείς της διαφθοράς, τολμούν να μιλούν για βασανιστήρια.

Ρήγας Φεραίος, ο ηγέτης των Ελευθέρων, Λέλα Καραγιάννη, η Μπουμπουλίνα της Αντίστασης. Δείτε πως βασανίστηκαν και μαρτύρησαν για την Ελευθερία την ώρα που οι διαχρονικοί φασίστες τολμούν να παριστάνουν τους κριτές.

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

Σοφ. Σολ. 2,1 Εἶπον γὰρ ἐν ἑαυτοῖς λογισάμενοι οὐκ ὀρθῶς· ὀλίγος ἐστὶ καὶ λυπηρὸς ὁ βίος ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἴασις ἐν τελευτῇ ἀνθρώπου,καὶ οὐκ ἐγνώσθη ὁ ἀναλύσας ἐξ ᾅδου.
Σοφ. Σολ. 2,1 Οι ασεβείς, εσφαλμένως εσκέφθησαν και είπαν από μέσα των· “βραχεία, γεμάτη λύπες και κόπους είναι η ζωή μας. Δεν υπάρχει δε ελπίς,ότι θα ζήσωμεν πέραν από τον τάφον. Αλλωστε κανείς δεν επανήλθεν από τον άδην,δια να γνωστοποίηση εις ημάς τα εκεί.
Σοφ. Σολ. 2,2 ὅτι αὐτοσχεδίως ἐγεννήθημεν, καὶ μετὰ τοῦτο ἐσόμεθα ὡς οὐχ ὑπάρξαντες· ὅτι καπνὸς ἡ πνοὴ ἐν ῥισὶν ἡμῶν, καὶ ὁ λόγος σπινθὴρ ἐν κινήσει καρδίας ἡμῶν,

Σπόρους μιας χρήσης επιβάλλει στη Γαλλία η Monsanto.

Πρωτοφανείς διαστάσεις λαμβάνει η ισχύς που συγκεντρώνουν οι παγκόσμιας εμβέλειας πολυεθνικές επιχειρήσεις, γεγονός που τους δίνει το περιθώριο να παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στην εσωτερική λειτουργία κάθε χώρας, καταργώντας κάθε έννοια κοινής λογικής και πρακτικής, την ώρα που η εκάστοτε εθνική κυβέρνηση δηλώνει απόλυτη αδυναμία να προασπίσει τα δικαιώματα των πολιτών της.

Η ωμή παρέμβαση της εταιρείας Monsanto στον τρόπο λειτουργίας της αγροτικής παραγωγής στη Γαλλία αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Η νύχτα τελειώνει κι απ’ το αμόνι βγαίνουν σπαθιά δίκοπα…

 

Ωραία κυρά κι αρχόντισσα, πατρίδα όμορφη και ζηλεμένη από πάντα. Την έριξαν στα μπορντέλα και στα μπουντρούμια της ανομίας τους οι λακέδες, που ούτε στη σκιά από τ’ όνομά της δεν είναι άξιοι να σταθούν…
Πόσες φορές θα φτύσεις την ψυχή σου, άμοιρε…;
Πόσες φορές θα βλαστημήσεις που αυτή την ομορφιά αφήνεις να την αγγίζουν ετούτοι οι μαύροι;
Πόσες φορές θα ζητήσεις βοήθεια από τον Θεό της Ελλάδας, για όσα δεν έκανες απέναντι σ’ αυτούς που πούλησαν την ψυχή τους στον διάολο και βάλανε την ζωή σου στον τόκο;
Σαν φαντάσματα, χαμένοι στου μυαλού την παραζάλη, γυροφέρνουμε μεσ' στα σκοτάδια ψάχνοντας μία γωνιά για να κρυφτούμε απ’ το κακό, αντί να ψάχνουμε τον τρόπο για να βγούμε από την φυλακή εκείνη που τόσο πρόθυμα περάσαμε τις πόρτες της…

Τα πολλά λόγια αναχαιτίζουν τις πράξεις...

Σε μια περιοχή της Μακεδονίας, επί τουρκοκρατίας ο Μπέης έβγαλε ένα φιρμάνι και πήρε κάποια αυστηρά μέτρα.

«Πάνε δες το κλίμα που επικρατεί στον λαό και έλα πές μου» διέταξε έναν δικό του.

Έφυγε ο άνθρωπος του μπέη και γύρισε μετά από λίγες ημέρες.

Το μένος των Παπικών κατά του Μ. Φωτίου

Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς

«Τοιούτος γαρ ημίν έπρεπεν αρχιερεύς, όσιος, άκακος, αμίαντος, κεχωρισμένος από των αμαρτωλών και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος»[1].

Στη Θεία Λειτουργία, που τελείται στους Ιερούς Ναούς επί τη μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Φωτίου πατριάρχου Κων/λεως του Μεγάλου, του Ισαποστόλου και Ομολογητού, ακούμε το αποστολικό ανάγνωσμα από την προς Εβραίους επιστολή του Απ. Παύλου να μας δίνει μια εικόνα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ως Αρχιερέως. Λέει ο Απ. Παύλος ότι τέτοιος μας ταίριαζε αρχιερεύς. Αρκετές φορές απογοητευόμαστε από τα παραδείγματα των ανθρώπων αρχιερέων. Πάθη, κακίες, μίση, ομαδοποιήσεις, μέσα, συμφέροντα, θρόνοι, δόξες, φιλαργυρία, φιλοδοξία, φιλαρχία, σκάνδαλα οικονομικά και ηθικά κ.ά. Αλλά, πάνω απ’όλους, Μέγας Αρχιερεύς της Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Όσες κακίες και πάθη κι αν έχουν οι άνθρωποι αρχιερείς, αυτά δεν βλάπτουν σε τίποτε την Εκκλησία του Χριστού, η οποία επικεφαλή έχει τον ουράνιο, τον Μέγα Αρχιερέα Χριστό, ο οποίος, όπως μας λέει ο Απ. Παύλος, μας ταίριαζε, ταίριαζε στην Εκκλησία να είναι Αρχιερεύς. Οι άνθρωποι αρχιερείς και ιερείς, με τα ανθρώπινα πάθη και τις αδυναμίες, συμβαίνει πολλές φορές να μην είμαστε όσιοι, άκακοι, αμίαντοι, κεχωρισμένοι από των αμαρτωλών. Μερικές φορές, μάλιστα, συμφρόμαστε με τους αμαρτωλούς και είμαστε χειρότεροι κι απ’τους χειρότερους αμαρτωλούς. Ο Χριστός, όμως, είναι ο όσιος, ο άκακος, ο αμίαντος, ο κεχωρισμένος από των αμαρτωλών. Και όχι μόνο αυτό, αλλά «και υψηλότερος των ουρανών γενόμενος». Είναι Αυτός, ο Οποίος έχει τόση δόξα και τόση καθαρότητα εις τρόπον ώστε να είναι πιο ψηλά, ακόμη, κι απ’τους ουρανούς.

Ο «ιός» του ατομικισμού της Clio Palma

Ζούμε στην εποχή όπου ενώ πίστευα πως η οικονομική κρίση και όλες οι δυσχέρειες που προκύπτουν από αυτήν θα έπρεπε να μας ενώνουν , συμβαίνει το αντίθετο (τουλάχιστον αυτό παρατηρώ σε τεράστιο ποσοστό).

Εν τέλη είναι η μεταβατική εποχή που όσοι ήταν λίγο «παρτάκηδες» , έγιναν πολύ «παρτάκηδες».
Θα έχετε διαπιστώσει κι’εσείς άλλωστε πως η κοινωνία σταμάτησε να κοιτά αλτρουιστικά αλλα ατομιστικά.
Είναι ο καθένας κλεισμένος στο «καβούκι του» , ζεί στον μικρόκοσμο του ο οποίος περιλαμβάνει τον εαυτό του και στην καλύτερη περίπτωση τα λίγα άτομα που τον περιβάλλουν και που νιώθει πως έχουν μεγαλύτερη αξία για εκείνον.Αυτό ως αντίληψη δεν είναι εξ” ολοκλήρου λάθος , όμως δεν έχουν αξία μόνο τα 2-3 άτομα που επιλέγουμε να εστιάζουμε. Είναι άκρως εγωιστικό να καταργείς την αξία των άλλων.

"ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΕΝΝΙΕΣΑΙ"...

Απόφαση-βόμβα του ΣτΕ καταργεί το νόμο Ραγκούση - Άκυρες οι δημοτικές εκλογές του 2010;

Αντισυνταγματικές κρίθηκαν σχεδόν ομόφωνα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οι διατάξεις του Ν. 3838/2010 (νόμος Ραγκούση) που έδωσαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους αλλοδαπούς που διαμένουν στην Ελλάδα με τη χορήγηση ιθαγένειας και πλέον οριστικά ο νόμος-σκάνδαλο περνά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, αν βέβαια δεν μας επιφυλάσσει η τρόϊκα και επ'αυτού άσχημες εκπλήξεις: Η αλλαγή του Συντάγματος είναι βασικός στόχος των τροϊκανών και ο νόμος μπορεί να επανέλθει μόνο με αλλαγή του Συντάγματος.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Ο πόνος για τον πλησίον βοηθάει την οικογένεια

Όσο πιο πολλά αγαθά αποκτούν σήμερα οι άνθρωποι , τόσο πιο πολλά προβλήματα έχουν. Ούτε τον Θεό ευχαριστούν για τις ευεργεσίες Του, ούτε την δυστυχία των συνανθρώπων τους βλέπουν, για να κάνουν καμιά ελεημοσύνη. Σπαταλούν και δεν σκέφτονται τον άλλον που δεν έχει να φάει. Πώς να έρθη μετά η Χάρις του Θεού; Εδώ και οικογενειάρχης να είναι κανείς, πρέπει από κάπου να κόβει και να οικονομάη κάτι, για να κάνη κάποια ελεημοσύνη. Να πη στην γυναίκα του και στα παιδιά του ότι στο τάδε μέρος υπάρχει κάποιος άρρωστος εγκαταλελειμμένος ή κάποια φτωχή οικογένεια που έχει μεγάλη ανάγκη. Εάν δεν έχουν χρήματα να του δώσουν, ας τους πη: « Ας δώσουμε τουλάχιστον ένα χριστιανικό βιβλίο, αφού έχουμε πολλά». Δίνοντας σε αυτούς που έχουν ανάγκη, κάνει καλό και στον εαυτό του αλλά και στην οικογένειά του. Εκεί στη Ρωσία οι καημένοι οι πιστοί πόσο στερούνται! Έδωσα μια φορά σε έναν Ρώσο παπά ένα κουτάκι λιβάνι και του είπα: «Ένα φτωχό δώρο».
«Φτωχό είναι αυτό; μου λέει. Τα λιβάνια τα δικά μας είναι βήχα-βήχα».

π. Σεραφείμ Ρόουζ

Τί μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους;

Το ακόλουθο περιστατικό μας δείχνει πόσο σημαντική είναι η τέλεση μνημόσυνου στη θείου λειτουργία πριν την αφαίρεση των λειψάνων του αγ. Θεοδοσίου του Τσερνίγκωφ(1896), ο φημισμένος Στάρετς Αλέξιος (1916), ιερομόναχος του Ερημητηρίου του Γκολοσεγιέφσκυ της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, ο οποίος διεξήγαγε την ανακομιδή των λειψάνων, αποκαμωμένος καθώς καθόταν δίπλα στα λείψανα, λαγοκοιμήθηκε και είδε μπροστά του τον άγιο, ο οποίος του είπε: « Σ’ ευχαριστώ που κοπιάζεις για μένα και σε παρακαλώ θερμά, όταν τελέσεις τη θεία λειτουργία, να μνημονεύσεις τους γονείς μου» - και έδωσε τα ονόματά τους.
«Πώς μπορείς εσύ, ω Άγιε, να ζητάς τις δικές μου προσευχές, όταν εσύ ο ίδιος στέκεσαι στον ουράνιο Θρόνο και ικετεύεις το Θεό να δωρίσει στους ανθρώπους το έλεός Του»; ρώτησε ο ιερομόναχος.
«Ναι, αυτό είναι αλήθεια», απάντησε ο άγιος Θεοδόσιος, «αλλά η προσφορά στη θεία λειτουργία έχει περισσότερη δύναμη από την προσευχή μου».