«ΚΙΝΔΥΝΟΙΣ ΕΝ ΨΕΥΔΑΔΕΛΦΟΙΣ»
Ο Άγιος Απόστολος Παύλος στην Β΄ Προς Κορινθίους Επιστολή του, στο κεφάλαιο ια΄ 26, απαριθμεί τους κινδύνους των Αποστόλων. Οι κίνδυνοι είναι οκτώ(8).O όγδοος κίνδυνος είναι: «κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις». Μία σύντομη ερμηνεία που δίνει ο μακαριστός Παναγιώτης Τρεμπέλας λέει: «με κινδύνους από ανθρώπους, που ήσαν ψευδάδελφοι και έφεραν υποκριτικώς το όνομα του Χριστιανού». Και πολύ σωστά μας το λέει ο μακαριστός, διότι ψευδάδελφος σημαίνει αυτόν που έρχεται κοντά μας ως αδελφός, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι, διότι έχει άλλα φρονήματα, εχθρικά εναντίον μας.
Ο Απόστολος Παύλος άφησε την επίγεια ζωή του με μαρτυρικό θάνατο το 64 μ.Χ. Εμείς θα υπολογίσουμε περίπου μεταξύ 50-60 μ.Χ., να έγραψε αυτήν την επιστολή. Όντως, είναι άξιον απορίας θα λέγαμε, πότε πρόλαβε να φανεί και να αναπτυχθεί, αυτή η μιαρά ψευδαδελφία σε τόσο σύντομο χρόνο, που τα σωτηριώδη γεγονότα της σταυρικής θυσίας και της Αναστάσεως του Σωτήρος μας, ήταν τρόπον τινα νωπά και παντού κυριαρχούσε η χαρά της Αναστάσεως. Και αν σε τόσο σύντομο χρόνο, οι ψευδάδελφοι ξεπρόβαλαν με πολύ θράσος ανάμεσα στους Αγίους Αποστόλους του Χριστού, τί να πούμε για την σημερινή εποχή, που δυστυχώς έχει ψυγεί κατά πολύ η αγάπη του Χριστού μέσα μας; Τότε, στα χρόνια του Αποστόλου Παύλου, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι ψευδάδελφοι αποτελούσαν μειονότητα. Τώρα στην εποχή μας τί έχουμε να πούμε; Άραγε, ποιοι κυριαρχούν, οι ψευδάδελφοι ή οι αληθινοί αδελφοί της αγάπης του Χριστού; Εάν πούμε, πως οι ψευδάδελφοι είναι περισσότεροι από τους αληθινά αδελφούς, να μην απογοητευτούμε, διότι η ευτυχία δεν βρίσκεται εκεί που είναι οι πολλοί, αλλά εκεί που βρίσκεται η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Να πούμε πως ψευδάδελφος, είναι αυτός που εκουσίως αρνείται το φρόνημα του Σταυρού του Χριστού και ασπάζεται με την θέλησή του τα τρία αντίθετα, που είναι η φιλοδοξία, η φιλαργυρία και η φιληδονία. Ενώ, ο αληθινός αδελφός του Χριστού, έχει κηρύξει ανοικτό πόλεμο με αυτά τα τρία κακά που αναφέραμε, και μάχεται με όλη του την δύναμη και ας πέφτει μερικές φορές νικημένος από αδυναμία ή από παιδαγωγική εγκατάλειψη της Θείας Χάριτος. Όμως, η τελική νίκη θα είναι με το μέρος του, εάν βέβαια θελήσει να παραμείνει μέχρι το τέλος, γνήσιος αδελφός Χριστού. Το λέμε αυτό, διότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέγει όποτε θέλει, το αληθινό ή το ψεύτικο.
«Κινδύνοις έν ψευδαδέλφοις» λοιπόν, μας λέει ο Απόστολος Παύλος. Ίσως αγαπητοί μου να είναι ο χειρότερος κίνδυνος από όλους αυτός, διότι είναι πάντα ανάμεσά μας και πολλές φορές δεν έχουμε τους τρόπους και τα μέσα να τον αποφύγουμε, με αποτέλεσμα να μας σφίγγει ο κλοιός της κακίας εκ μέρους των ψευδαδέλφων. Συνήθως, αυτοί δεν έχουν έλεγχο της συνειδήσεώς τους, γι’αυτό παρουσιάζονται πάντοτε με μία σαρκαστική και αποκρουστική χαρά στα πρόσωπά τους. Μάλλον καυχώνται για το «έργο» που επιτελούν και δυστυχώς οι συνειδητοί αληθινοί αδελφοί του Χριστού, στενάζουν κάτω από την θλίψη που τους προξενούν οι ψευδάδελφοί τους. Έτσι, μπορούμε να πούμε πως η μεγάλη διαφορά που υπάρχει σε αυτές τις δύο καταστάσεις, είναι η συνείδηση. Οι μεν ψευδάδελφοι έχουν εκουσίως φιμώσει και πορώσει την συνείδησή τους, οι δε αληθινοί αδελφοί του Χριστού έχουν την συνείδησή τους ζωντανή και πάντοτε είτε τους επαινεί, για τα καλά που πράττουν, είτε τους ελέγχει σφόδρα, ακόμη και για τα παραμικρά κακά που τυχόν ενεργήσουν. Αυτά μπορούμε να τα παρατηρήσουμε στις μέρες μας, διότι γίνονται πολύ προκλητικά, ιδιαιτέρως από τους ψευδαδέλφους. Τους βλέπουμε λοιπόν, να κάνουν σημεία και τέρατα που ζημιώνουν την Ορθόδοξη Πίστη μας και δεν έχουν τον παραμικρό έλεγχο συνειδήσεως. Τους βλέπουμε, να αρπάζουν αναιδώς τις θέσεις από τους αξίους, ενώ οι ίδιοι είναι φανερά ανάξιοι και το σημαντικότερο, τους βλέπουμε να αντιμάχονται το σωτηριώδες έργο του Αγίου Πνεύματος, χωρίς καν να κοκκινίζουν και να ντρέπονται. Επίσης, τους βλέπουμε στα συναξάρια των Αγίων μας, να είναι οι συκοφάντες και οιδιώκτες, όπως στην περίπτωση του Αγίου Χρυσοστόμου, του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης και πολλών άλλων Αγίων μας. Αυτοί οι Άγιοι που αναφέρθηκαν, δεν συκοφαντήθηκαν και διώχθηκαν από ειδωλολάτρες και αιρετικούς, αλλά από τους ίδιους τους αδελφούς τους, οι οποίοι όμως ήταν ψευδάδελφοι, όπως προείπαμε, δηλαδή είχαν υποκριτική μάσκα Ορθοδόξου Χριστιανού. Πρέπει να πούμε πως άλλο είναι ο διωγμός από αλλοθρήσκους και αιρετικούς και άλλο ο διωγμός από τους ίδιους τους Ορθοδόξους , οι οποίοι κρύβονται και όταν το καλέσει η περίσταση φανερώνονται και δείχνουν τελικά πως είναι ψευδάδελφοι.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη για αυτήν την μιαράψευδαδελφία, αλλά επειδή η περαιτέρω ενασχόληση με αυτήν δεν προξενεί κάποια ωφέλεια, θα σταματήσω τον πτωχό μου λόγο με την ευχή όπως μας φυλάξει ο Χριστός και η Παναγία μας από τους επικινδύνους ψευδαδέλφους. Αμήν.
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://aktines.blogspot.gr/2018/04/blog-post_199.html