Γράφει ο π. Φώτιος Βεζύνιας
Με μια καρδιά που καίγεται, με μια ψυχή που θάλλει,
δε θα σ΄ ακούσω λογική και θ’ αφεθώ στη ζάλη.
Στη ζάλη κείνου του καιρού του πριν διακόσια χρόνια,
που τούτο το τόπο λεύτερο ν’ αφήσουνε στ’ αγγόνια,
θέλησαν οι προπάπποι μας, και βγήκαν στο μεϊντάνι
με όπλα και αρματωσιές, σα γιορτινό σεργιάνι.
Αντίπαλός τους η Τουρκιά, μπουλούκια και ασκέρια,
μα σύμμαχος η Παναγιά, μαζί τους στα λημέρια.
Η Πάναγνος π’ ανήμερα του Ευαγγελισμού της,
ξεσήκωσε το γένος μας στ’ όνομα του Υγιού της.
Σε θάλασσες και σε στεριές, σ’ όρη και πεδιάδες,
σε μοναστήρια κι Εκκλησιές , σε πόλεις, σε χαράδρες,
μία και μόνη προτροπή, μία και η πορεία
για Πίστη Αγία του Χριστού και Γης Ελευθερία.
Θρασύτητα και αποκοτιά το είπανε στη Δύση
Ρωμιοί και λεύτεροι; Τι λες; Ποιός θα τους διοικήσει!!
Ύπουλα, δόλια και οικτρά ανέλαβαν να γίνου,
προστάτες του Ξεσηκωμού και τ’ όνειρου Εκείνου!
Έτσι, μπορέσαν οι οχτροί, που είδαμε για φίλους,
με μπαμπεσιά να μας φερθούν χειρότερ’ απ’ τους «σκύλους»..
τους Τούρκους, τους Αγαρηνούς που τέσσερις αιώνες,
ρήμαξαν και γκρεμίσανε ‘Κλησιές και Παρθενώνες.
Απλώσανε οι «φίλοι» μας, με δόλο και πονηρία
πάλι το πέπλο της σκλαβιάς, μ’ όνομα «λευθερία»!
Γι αυτό και σήμερα καλώ σε τούτο το γιορτάσι
αντί για λόγους και κλαγγές, το έθνος μας να κλάψει!
Γιατί ποτές δεν μπόρεσε ελεύθερο να γίνει…
Αδέλφια, προδόθηκαν οικτρά! οι πάπποι μας εκείνοι..
που θέλησαν ελεύθερο να αφήσουνε στ’ αγγόνια
το χώμα το Ελληνικό. … Και για διακόσια χρόνια!
Σκλάβοι κι υποτακτικοί σε άλλους αφεντάδες!..
Φίλοι!... σε φίλους!! Γίνεται να κάνουν
τεμενάδες;
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
25 Μαρτίου 2021
π. Φώτιος Βεζύνιας