Διαβάσαμε αυτές τις μέρες τίτλους όπως:
Βέβαια δεν πρόκειται σ’ αυτήν την μικρή τοποθέτηση να πάρω το μέρος κανενός, όμως ας δούμε την αλήθεια. Ιστορικά τον φασισμό στη Ευρώπη ποιος τον υπηρέτησε, και δυστυχώς ποιος τον υπηρετεί.
Ποιος ήταν ο Χίτλερ; Διαβάζουμε: γερμ. Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei), γνωστότερο ως NSDAP, Ναζιστικό Κόμμα, Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών ή απλά Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, είναι το πολιτικό κόμμα που οδηγήθηκε στην εξουσία της Γερμανίας με την καθοδήγηση του Αδόλφου Χίτλερ το 1933. Ο όρος Ναζί είναι μια συντόμευση των γερμανικών λέξεων (NA)tionalso(ZI)alismus (Εθνικοσοσιαλισμός) - η ιδεολογία του NSDAP. Το NSDAP όρθωσε το Τρίτο Ράιχ (Τρίτο Κράτος) μετά την δημοκρατική εκλογή του ως γερμανική κυβέρνηση το 1933.»
«Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (
Δηλαδή μ’ άλλα λόγια σοσιαλιστές με εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά εξελίχθησαν στην Γερμανία σε Φασίστες. Θα μου πείτε η Γερμανία αποτελεί εξαίρεση. Μπράβο, να το δεχθώ.
Ποιος ήταν ο Μουσολίνι; Διαβάζουμε: «Ο ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι γεννήθηκε στο Πρεντάπιο, κοντά στο Φορλί της κεντρικής Ιταλίας. Ο πατέρας του ήταν σιδεράς και η μητέρα του δασκάλα, εμφορούμενοι από σοσιαλιστικές και αντικληρικαλικές ιδέες.
Ο νεαρός Μουσολίνι, αν και δεν του έλειπε η ευφυΐα, ήταν φίλερις και αλαζονικός, και επανειλημμένα τον έδιωξαν από σχολεία λόγω της βίαιης συμπεριφοράς του. Αποφοιτώντας από το σχολαρχείο έγινε δάσκαλος, αλλά μόνο για σύντομο διάστημα. Το 1902 διέφυγε στην Ελβετία για να αποφύγει να υπηρετήσει στον στρατό. Εκεί, απασχολούμενος σε χειρωνακτικές εργασίες, μελέτησε τα έργα των σοσιαλιστών στοχαστών και άλλων συγγραφέων και εντάχθηκε στο σοσιαλιστικό κίνημα.
Επιστρέφοντας στην Ιταλία το 1904, ο Μουσολίνι ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση ως δημοσιογράφος και αγορητής. Το 1910 παντρεύτηκε τη Ρακέλε Γκουίντι, κόρη της χήρας ερωμένης τού πατέρα του.
Το 1911 ο Μουσολίνι φυλακίστηκε ως υποκινητής διαμαρτυριών κατά της εισβολής της Ιταλίας στη Λιβύη. Με την αποφυλάκισή του, το 1912, οι ιθύνοντες του σοσιαλιστικού κόμματος τον τοποθέτησαν διευθυντή της έγκυρης κομματικής εφημερίδας τους «Avanti!» (Εμπρός!).
Ο Μουσολίνι άρχισε να γίνεται γνωστός και τα άρθρα του απέκτησαν αφοσιωμένους αναγνώστες. H ανυπομονησία του ωστόσο για γρήγορη προσωπική άνοδο είχε αρχίσει να τον απομονώνει από τις πραγματικότητες της εργατικής τάξης και τα κείμενά του δεν χαρακτηρίζονταν από μεγάλη συνέπεια προς τις σοσιαλιστικές ιδέες.» Να λοιπόν που και στην Ιταλία σοσιαλιστές εξελίσσονται σε φασίστες.
Πάλι όμως μπορεί κάποιος να μου πεί ότι αυτά έγιναν κάποτε τώρα δεν γίνονται.. Απαντώ ποτέ μη λές ποτέ….. Γιατί; Γιατί από τον καρπό αναγνωρίζουμε το δένδρο.
Πως θα μπορούσαν λοιπόν να χαρακτηρισθούν οι κυβερνήτες των κρατών που αυθαίρετα επεμβαίνουν και ελέγχουν και καθοδηγούν κράτη και κοινωνίες ολόκληρες στην καταστροφή και στον όλεθρο; Είτε άμεσα, (Βλέπε πρώην Γιουγκοσλαβία,) με αισχρούς βομβαρδισμούς, και πολεμικές παρεμβάσεις, είτε έμμεσα μέσα από την διπλωματική οδό. Τι παραπάνω έχουν οι φασίστες στην συμπεριφορά τους από την συμπεριφορά των «φίλων και συμμάχων» αλλά και των εδώ «Ηγετίσκων», που οδήγησαν την Ελλάδα μας στο δόκανο του ΔΝΤ; Τι παραπάνω θα έκανε ένας φασίστας από τους «Ηγετίσκους» της τελευταίας ιστορικής περιόδου στην Ελλάδα; Ποιος ρωτήθηκε για την είσοδό μας στην «Μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια» (ας γελάσω…). Ποιος ρωτήθηκε για την συνθήκη Σένγκεν. Ποιος ρωτήθηκε και ποιον ενημέρωσαν για τις κρυφές συνθήκες που υπέγραψαν «Οι δικτατορίσκοι» της ημετέρας επικράτειας, αλλά και του διεθνούς στερεώματος σε βάρος των συμφερόντων των λαών γενικότερα, αλλά της «Αγαπημένης Ελλάδας μας» ειδικότερα. Ποιος ρωτήθηκε για τα μνημόνια 1, 2 και δεν ξέρω ποια άλλα. Πόσο διαφέρει η νοοτροπία της επιβολής του μνημονίου από την άποψη του δικτάτορα Παπαδόπουλου που ήθελε ντε και καλά να βάλει την Ελλάδα ως ασθενή σε γύψο; Για να κάνουμε μια πολύ φρικτή σύγκριση. Πόσοι αποτελούσαν τις «Δυνάμεις καταστολής» στις περιόδους των φασιστικών καθεστώτων στην χώρα μας, και πόσοι σήμερα εν μέσω «Δημοκρατίας».
Αγαπητοί φίλοι δεν μπορώ να πεισθώ ότι μας κυβερνούν δημοκράτες. Τι να κάνω είμαι δύσπιστος σε αυτό το θέμα. Δεν αποδεικνύεται αυτό από τα έργα τους. Είναι αυταρχικοί, δεσποτικοί, θιασώτες της φασιστικής άποψης διακυβέρνησης. Και αναφέρομαι και στους εδώ περί την εξουσίαν, και στους έτερους ομόφρονες της Ευρώπης, που φοβούνται την άνοδο της δεξιάς ή της Αριστεράς. Δεν τους φοβίζει αυτό. Τρέμουν μην τυχόν χαλάσει η συνταγή. Και η συνταγή είναι «μιλώ σαν δημοκράτης και φέρομαι, και διοικώ με τρόπο φασιστικό, που τον ονομάζω «δημοκρατικό». Αν λοιπόν φανεί στον ορίζοντα ένα πραγματικά Δεξιό ή ένα πραγματικά Αριστερό κόμμα, τότε θα φανεί σ’ όλο το μεγαλείο της η «Γύμνια τους». Θα φανεί σε όλο του το μεγαλείο το Δημοκρατικό τους έλλειμμα. Ένα έλλειμμα που δεν καλύπτεται με κανέναν τρόπο δυστυχώς. Ο φασίστας παραμένει φασίστας… ποτέ δεν εξελίσσεται σε Δημοκράτη.
Λοιπόν κ. Μέρκελ και εσείς όλοι οι άλλοι οι εντός ή εκτός Ελλάδος ανησυχούντες για την άνοδο της δεξιάς στην Γαλλία, ποιον προσπαθείτε να πείσετε; Ούτε τον εαυτό σας δεν πείθετε. Δεν χρειάζεται πια να κρύβεστε. Πείτε μας την αλήθεια. Τα λόγια δεν είναι πιο τρομακτικά από τα έργα σας. Και τα έργα σας είναι τρομακτικά. Θα σας συνοδεύουν και μετά τον θάνατό σας…. Όσο κι αν προσπαθείτε για την καλή υστεροφημία σας…
Χριστός Ανέστη αδέλφια.
Καιρός Ανά-στασης.
π. Φώτιος Βεζύνιας
