μήνυμα
Τρίτη 31 Αυγούστου 2021
Σάββατο 28 Αυγούστου 2021
Χωρίς ἄλλοθι…
του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος
Ιστορίας
Συνεχίζονται τά ἀποκαλυπτήρια πού ξεκίνησαν πέρσι λόγω τῆς φερόμενης ὡς πανδημίας. Πού δέν εἶναι ἀπλῶς ἀποκαλυπτήρια ἀσφαλῶς, ἀλλά μία σαρωτική καί ἐν μέσω κρότων ἀλυσιδωτή κατάρρευση ἀπό κάθε λογής μάσκες καί παραπετάσματα. Καί κατάρρευση βεβαίως κυρίως γιά τόν ἐκκλησιαστικό χῶρο, γιατί σέ ἐκείνον τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας τά πράγματα ἦταν δεδομένα καί μόνο ἀσύγγνωστα ἀφελεῖς μποροῦσαν πιά νά περιμένουν κάτι ἄλλο πέρα ἀπό τήν τόση συνειδητή (καί πολυκομματικά ὁμόφωνη) ἀθλιότητα καί ἐπομένως νά ἐκπλαγοῦν. Στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο ὅμως, ἀκόμη καί οί γνῶστες τοῦ τί πραγματικά κρύβεται ἐδῶ καί πολλά χρόνια στά διαβρωμένα ἀπό τήν ἐκκοσμίκευση, τόν οἰκουμενισμό καί τίς τόσες ἄλλες παρεμφερεῖς παθογενεῖς αἰτίες νοσηρά του ὑπόγεια, νομίζω πώς τέτοια κατάντια, τέτοια ἀπερίγραπτη κουτρουβάλα, τέτοια ἀποκαθήλωση προσώπων καί καταστάσεων, τέτοιο συνεχή, ἐπιταχυνόμενο καί κυρίως ἀπροσχημάτιστο κατήφορο, αὐτά - σέ τέτοια τουλάχιστον ἔκταση καί σέ τόσο μικρό χρονικό διάστημα - οὔτε καί οἰ ἴδιοι οἱ γνῶστες μποροῦσαν νά τά φανταστοῦν.
Παρασκευή 27 Αυγούστου 2021
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς
Α.Π.Θ.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ
Ὡς γνωστόν, ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴ συνεδρία της τῆς 13ης Ἰουλίου τρέχοντος ἔτους ἀποφάσισε, μεταξὺ ἄλλων, νὰ συντάξει καὶ νὰ ἀπευθύνει πρὸς τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας «Ἐγκύκλιο», μὲ τὴν ὁποία θὰ προτρέπει τοὺς πιστοὺς νὰ ἐμβολιασθοῦν μὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐμβόλια ποὺ συνιστοῦν οἱ διορισμένοι ἀπὸ τὴν κυβέρνηση εἰδικοὶ ἰατροί, τῶν ὁποίων τὸ κῦρος καὶ τὴν ἀξιοπιστία ἀποδέχθηκε ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας. Ἀποφασίσθηκε συγχρόνως νὰ ἑτοιμασθεῖ ἔντυπο στὴ μορφὴ ἄλλων ἐντύπων ποὺ ἀπεστάλησαν κατὰ καιρούς «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ», ὅπου θὰ δίδονται ἀπὸ τοὺς ἐπιλεγέντες ἰατροὺς ἀπαντήσεις σὲ ἐρωτήματα καὶ ἐπιφυλάξεις ποὺ διατυπώνονται δικαιολογημένα γιὰ τὰ ἐγκεκριμένα ἐμβόλια ἐναντίον τῆς λοίμωξης τοῦ κορωνοϊοῦ (Covid-19).
Τρίτη 24 Αυγούστου 2021
Μη φοβάσαι, μη σκύβεις τους ώμους...
Θα βρεθούμε και πάλι στους ίδιους τους δρόμους!
Μη φοβάσαι, μη σκύβεις τους ώμους..
Να θυμάσαι, πως Ένας τον κόσμο αυτόν κυβερνάει..
Και Εκείνος το ταξίδι του κόσμου... Οδηγάει...
Κι αν έρθουν η λύπη, η θλίψη, οι πόνοι
Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021
ΜΟΝΤΕΡΝΑ ή MODE-RNA;
Ο
γράφων αυτές τις λίγες σκέψεις ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με τον
προγραμματισμό των υπολογιστών της μορφής που είχαν αυτοί, το 1985 έως το 1995.
Οφείλει επομένως, να σας μεταφέρει την
τότε προγραμματιστική εμπειρία του, η οποία εν πολλοίς μπορεί και να εξηγήσει
σε κάποιους, την θέση του για την «υποχρεωτικότητα»
της χρήσης του «βιολογικού - γενετικού ενέσιμου
φαρμάκου» με το οποίο οι κυβερνήσεις
παγκοσμίως «αγωνίζονται?» να
αντιμετωπίσουν την επέλαση ενός «ακάλεστου?» επισκέπτη που ακούει στο όνομα «κορονοϊός».
Εκείνο το οποίο οδήγησε να γραφούν αυτές οι λίγες σκέψεις είναι η ονομασία της εταιρίας παραγωγής, ενός εκ των ενέσιμων διαλυμάτων με τα οποία οι φαρμακευτικές εταιρίες, και οι κυβερνήσεις ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, έχουν επιδοθεί σε έναν ανελέητο πόλεμο επιβολής μιας Νέας Τάξης.
Τετάρτη 18 Αυγούστου 2021
Μαύρισε ἡ ψυχή μας…
τοῦ
Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας
Μαύρισε γιά μία φορά ἀκόμη ἡ ψυχή μας μέ τίς εἰκόνες αἴσχους πού ζήσαμε τήν παραμονή τῆς Παναγιᾶς μας. Σέ πλήρη ἀπαγόρευση ξανά οἱ περιφορές καί οἱ λιτανεῖες γιά τή χάρη της ἀπό τόν ἀνεκδιήγητο καθεστωτικό ἐσμό (σέ ἐνορχηστρωμένη πάντοτε συμπαιγνία καί μέ τό νεοσεργιανικό δεσποτικό καπετανάτο τῆς ἀποστασίας), μέσα στό γνωστό φασιστικό πλαίσιο τοῦ πανδημικοῦ ψευδαφηγήματος. Καί ὅλα αὐτά τήν ὥρα πού δρόμοι καί πλατεῖες πλημμύριζαν ἀπό ἀφιονισμένα ἰσλαμιστικά στίφη - καί μάλιστα μέ διαφορετικές ἀφορμές. Ἄλλοι εἶχαν μόλις «λιτανεύσει» τήν τερατώδη μαριονέτα Ἀμάλ στή Χίο (σέ μία ἀθλιότητα πού ἔχει ἤδη προγραμματιστεῖ νά ἐπαναληφθεῖ τίς ἐπόμενες μέρες σέ Ἀθήνα, Πειραιᾶ, Λάρισα καί ἄλλες ἑλληνικές πόλεις), ἄλλοι γιόρτασαν μαζικά μέ μουσικές, ἀπαγγελίες, κραυγές καί οὐρλιαχτά τήν «ἐθνική ἡμέρα τοῦ Πακιστάν» (!), ἄλλοι μαζεύτηκαν γιά νά διαμαρτυρηθοῦν ἔξω ἀπό την ἰνδική πρεσβεία γιά τό Κασμίρ, ἄλλοι περιόδευσαν στούς ἀθηναϊκούς δρόμους ἀκαταλήπτως ἀλυχτῶντες γιά τήν ἐπικείμενη ἀσούρα τους.
Δευτέρα 16 Αυγούστου 2021
Κυριακή 15 Αυγούστου 2021
Σάββατο 14 Αυγούστου 2021
Ὁ πλανήτης στις φλόγες…
τοῦ
Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας
Ἡ πατρίδα στίς φλόγες, μέ βαθιά θλίψη, ἀπερίγραπτο πόνο, ἀνυπολόγιστες καταστροφές. Καί γία μία ἀκόμη φορά βεβαίως ἀπροκάλυπτο θύμα, στήν προμετωπίδα τῆς νεοταξικῆς ἐπίθεσης (ἐκεῖ ὅπου βρίσκεται ἐξάλλου ἐδῶ καί δεκαετίες), ἐκ τῶν βασικῶν ἀντικειμένων καί «ἐργασιακῶν πεδίων» τῆς παγκόσμιας πρόβας. Γιατί ἀσφαλῶς ἡ κλιμάκωση τῶν καταστροφῶν ἀπό πυρκαγιές μπορεῖ νά εἶναι σοκαριστικά πρωτοφανής ἐδῶ (ἀναλογικά πρός τήν ἔκταση και τόν πληθυσμό τῆς χώρας), ἄς θυμόμαστε ὅμως πώς εἶναι καί παγκόσμιο φαινόμενο καί δή μέ ἔξαρση τούς τελευταίους μῆνες. Δεν θα ἦταν ὑπερβολή ἄν λέγαμε ὅτι αὐτόν τόν καιρό ὅλος ὁ πλανήτης φλέγεται. Καί αὐτό φυσικά δέν εἶναι καθόλου τυχαῖο.
Σάββατο 7 Αυγούστου 2021
Μπρός στό χάος... δύο ἀπλές ἐρωτήσεις...
Νεκτάριος Δαπέργολας
Διδάκτωρ Ιστορίας
Δύο πολύ ἀπλές καί εἰλικρινεῖς ἐρωτήσεις πρός τούς ἐπισκόπους καί κάθε λογῆς ἀκόμη (κληρικούς τε καί λαϊκούς) παρατρεχάμενους τῆς οἰκουμενιστικῆς βλασφημίας, τούς ἀγαπούληδες τῆς μεγάλης συγκρητιστικῆς ἀγκαλιᾶς μέ τόν κάθε αἱρετικό καί ἀλλόθρησκο, τούς ἤδη αὐτουργούς τοῦ κοινοῦ Ποτηρίου μέ τόν κάθε ψευτοχειροτονημένο Οὐκρανό νεοναζί, τούς ξεσαλωμένους πλασιέδες τῶν μασκῶν, τῶν ἐμβολίων καί τῆς ἀποθεωμένης «ἐπιστήμης» (κατά μία θαυμαστή…σύμπτωση ἀπαξάπαντες οἱ προαναφερθέντες συνανήκουν στήν ἴδια ομάδα), πού «θυμήθηκαν» τήν Παναγία τώρα μέ τίς πυρκαγιές:
Πέμπτη 5 Αυγούστου 2021
Του Δυσσέα. Ένα μήνυμα από πολλούς πομπούς... για πολλούς δέκτες.
Του Δυσσέα.
Στίχοι:Θεόφιλος Πουταχίδης Μουσική:Δημήτρης Καρατζάς Τραγούδι:Σοφιανός Παπαευθυμίου Ενορχήστρωση/programming/κιθάρες/πιάνο:Δημήτρης Καρατζάς Συμμετέχει τραγουδώντας η Ελισάβετ Παπαθανασίου. Στίχοι: Κλείνω τα μάτια και ξυπνώ, τ’ ανοίγω και κοιμάμαι, έφτασα κι είμαι στην αρχή∙ πως ήρθα δεν θυμάμαι. Κατέβηκα προς την κορφή, πάω κάτω κι ανεβαίνω, ρίξε μου φως, φέξε καλά, να δω προς που πηγαίνω. Τρέχω, στον τόπο στέκομαι, κάθομαι και καλπάζω, το μέλλον μου αναπολώ, το παρελθόν σχεδιάζω. Σ’ άβυσσο ρίχνω άγκυρα, ‘ρμενίζω στο λιμάνι, κάμποσοι λεν πως είμ’ σοφός, άλλοι πως είμ’ αλάνι. Δεν είν΄ ότι γεννήθηκα σε λάθος εποχή, έκανε λάθος η εποχή που γέννησε εμένα. Μ’ έναν καημό, με δυο λυγμούς ανθίζ’ ελευθερία, υπομονή έχ’ η τρέλα μου, μα έχει και αντρεία. Κλείνομαι μέσα στη σπηλιά κι ο ουρανός ανοίγει, στον κόσμο βγαίνω, χάνομαι, τον πνίγω και με πνίγει. Σαν παν να με φιμώσουνε, σαν χείμαρρος αφρίζω, στο βήμα μ’ ανεβάζουνε και σιωπηλός δακρύζω. Στις θάλασσες με ρίχνουνε κι εγώ τις περπατάω, στα χώματα με θάβουνε κι εγώ τα κολυμπάω. Αυτοί πανηγυρίζουνε μα εγώ νικάω στο τέλος, μην χαίρεστε μνηστήρες μου, γι’ όλους σας έχει βέλος. Δεν είν΄ ότι γεννήθηκα σε λάθος εποχή, έκανε λάθος η εποχή που γέννησε εμένα. Μ’ έναν καημό, με δυο λυγμούς ανθίζ’ ελευθερία, υπομονή έχ’ η τρέλα μου, μα έχει και αντρεία. Δεν είν΄ ότι γεννήθηκα σε λάθος εποχή, έκανε λάθος η εποχή που γέννησε εμένα. Μ’ έναν ψαλμό, με δυο χορούς και θα την εξυπνήσω. Κι η τρομερή της η φωνή θα φτάσει ως το μεδούλι. Δώστε της τότ’ απάντηση ως πότε θα ‘στε δούλοι;Τετάρτη 4 Αυγούστου 2021
Συμβόλαια θανάτου…
του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας
Ἔχουμε ἀναφερθεῖ καί παλαιότερα στό μαφιόζικο συμβόλαιο θανάτου πού ἐκτελεῖται ἀργά καί μεθοδικά σέ βάρος τῆς ἄρρωστης καί πληγωμένης πατρίδας. Ἔνα συνολικό ζοφερό συμβόλαιο, πού στην πραγματικότητα βεβαίως περιλαμβάνει πολλά ἐπιμέρους συμβόλαια, σέ κάθε νευραλγικό τομέα, πνευματικό καί ὑλικό, οἰκονομικό, κοινωνικό καί ἐκπαιδευτικό, κοσμικό καί ἐκκλησιαστικό, πού τά ἔχουν ἀναλάβει στρατιές ξεπουλημένων προδοτῶν καί ὁρκισμένων ὀλετήρων. Συμβόλαια θανάτου, πού οὕτως ἤ ἄλλως ἐναρμονίζονται στούς ψευδοπροοδευτικούς τους ἰδεασμούς καί τίς ἀντίχριστες καί μισελληνικές τους ψυχώσεις. Ἀλλά καί εὐνοοῦνται σκανδαλωδῶς ἀπό τή δική μας στάση.
Τρίτη 3 Αυγούστου 2021
…στὴν κοίμησή σου τὸν κόσμο δὲν τὸν ἄφησες, Θεοτόκε
(ἐν τὴ Κοιμήσει τὸν
κόσμον οὐ κατέλιπες - Απολυτίκιον
Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου)
(Αριστείδης Π. Δασκαλάκης)
«Το όρος, ο ευδόκησεν ο Θεός κατοικείν εν αυτώ» (Δαυίδ, Ψαλμός 67)
Το όρος αυτό είσαι εσύ Παναγιά μας.
Παναγιά μου, το λέει το απολυτίκιό
σου. Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.
Η κοίμησή σου δεν αποτελεί εμπόδιο να μας σώσεις με τις πρεσβείες σου.
Γεννήθηκες για να φέρεις στα σπλάχνα σου τις τύχες του κόσμου.
Προορίστηκες εσύ , πρέσβειρα της ανθρωπότητας, για να μαλακώσεις την οργή
του Θεού.
Να εγχύσεις περισσότερο έλεος στη
δικαιοσύνη Του.
Το μόνο κτίσμα που εξετέλεσε πλήρως
τον σκοπό , για τον οποίο υπάρχει η κτίση. Την πληρέστερη δυνατή ενότητα με τον
Θεό.
Ο Άγιος Τριαδικός Θεός προειδοποίησε με πάμπολλες προτυπώσεις τον ερχομό
σου.
Απ’ τη Γένεσις προεικονίστηκες ως νοητή Εδέμ στην οποία κατοικεί ο νέος
Αδάμ.
Ως βάτος καιομένη και μη καταφλεγομένη, την οποία είδε ο
προφήτης Μωϋσής στο όρος Χωρίβ.
Προφητεύθηκες ως γυναίκα, της οποίας το σπέρµα θα συντρίψει την κεφαλή του φιδιού, δηλ. του διαβόλου.