Ἀπάντηση στὸν Δεσπότη Κορίνθου κ. Διονύσιο
Ἀγαπητέ ἐν Χριστώ Δέσποτα κ. Διονύσιε,
σᾶς στέλνω μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο τὴν ἀπάντηση μου στὰ σχόλια ποὺ κάνατε στὴν συνάντηση ποὺ πρὶν λίγες μέρες διοργανώσατε μὲ τὸν Γόρτυνος κ. Ἱερεμία, γιατὶ λόγω τῶν φωνῶν σας δὲν ἦταν δυνατὸ ἐκεῖ νὰ γίνει ἀντίλογος, πόσῳ μᾶλλον διάλογος. Ἀλλὰ σᾶς καταλαβαίνω· ἄνθρωπος εἶστε καὶ ἐσεῖς καὶ πρέπει νὰ ξεθυμάνετε.
Μιᾶς ὅμως καὶ ἡ Κόρινθος εἶναι ἡ γῆ ποὺ φιλοξένησε τοὺς παποῦδες μου, ὅταν διώχθηκαν ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία (ξέρουμε ἀπὸ διωγμοὺς ἐμεῖς οἱ Μικρασιᾶτες) μὲ μόνη περιουσία μία εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου (ἔτσι τιμοῦσαν παλιὰ τοὺς Ἁγίους, καλύτερα νὰ πεινάσουν παρὰ νὰ τοὺς ἀφήσουν), ἐπιτρέψτε μου νὰ σχολιάσω μερικὰ σημεῖα τῆς ὁμιλίας σας, ἡ ὁποία καθὼς δημοσιεύθηκε, ὀφείλει καὶ δημοσίως νὰ σχολιαστεῖ.
Λέτε, ὅτι χωρὶς μνημόνευση Ἐπισκόπου δὲν ἀνήκει κάποιος στὴν Ἐκκλησία. Παραβλέψατε ὅμως νὰ τονίσετε, ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ ὀρθοτομεῖ «μνήσθητι Κύριε τοῦ Ἐπισκόπου ἡμῶν... τοῦ ὀρθοτομοῦντος τὴν Σὴν Ἀληθείαν». Κατὰ τὸν Μέγα Ἀθανάσιο, ὅταν δὲν ὀρθοτομεῖ ὁ Ἐπίσκοπος δὲν πρέπει νὰ μνημονεύεται. Γιὰ σᾶς λοιπὸν, ὅσοι Ἅγιοι σταμάτησαν τὴν μνημόνευση τοῦ Ἐπισκόπου τους ἦταν ἐκτὸς Εκκλησίας. Συμφωνήσατε μάλιστα μὲ τὸν Γόρτυνος, ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος θὰ ἐπιτρέπει πότε, θὰ ὁμολογεῖ ὁ πιστὸς καὶ πότε ὄχι. Γιὰ σᾶς λοιπόν, ὁ Εὐσέβιος, ὁ μετέπειτα Ἐπίσκοπος Δορυλαίου, ὅταν ἀντέδρασε σὰν λαϊκὸς ἐνάντια στὰ αἱρετικὰ καὶ βλάσφημα λόγια τοῦ Νεστορίου, χωρὶς νὰ πάρει πρῶτα εὐλογία ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπό του, ἔπραξε λάθος. Ὅπως καὶ λάθος ἔπραξαν οἱ σύγχρονοί του, ποὺ ὡς ἀναγνώριση τῆς ὁμολογίας του τὸν χειροτόνησαν Ἐπίσκοπο. Κρίμα ποὺ δὲν εἴσασταν ἐσεῖς ἐκεῖ, νὰ τοὺς δείξετε, πῶς θὰ ἔπρεπε νὰ πράξουν.
Μιλᾶτε γιὰ μία πρακτικὴ ποὺ ἐφαρμόζεται ἀπὸ τοὺς πιστοὺς καὶ ποὺ ἐσεῖς τὴν καταδικάζετε. Μὰ αὐτὴ εἶναι ἡ πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας. δὲν τὴν ἐφεῦραν οἱπιστοί, ἁπλῶς τὴν ἐφαρμόζουν, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν δεσποσύνη σας ποὺ τολμᾶ νὰ τὴν καταδικάζει!Στὴν πρώτη Ἀποστολικὴ Σύνοδο, λοιπόν, τὴν ὁποίαν ἐσεῖς ἐλλιπῶς ἀναφέρετε, οἱ πιστοὶ ἄσκησαν ἔντονο ἔλεγχο στον Πέτρο. Αὐτὸς ὅμως δὲν μίλησε γιὰ πρακτικές, ἀλλὰ τοὺς μίλησε καὶ ἀφοῦ τοὺς ἔπεισε, αὐτοί, γράφει ὁ ἀπ. Λουκάς, ἡσύχασαν. Μιλῆστε καὶ ἐσεῖς ὅπως ὁ Πέτρος, μιλῆστε ἁγιοπατερικὰ καὶ ὄχι δεσποτοκρατικὰ καταδικάστε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ -ὅπως ἔκαναν οἱἍγιοι πάντες γιὰ τὶς αἱρέσεις-καὶ θὰ ἡσυχάσει τὸ ποίμνιο.
Χρησιμοποιεῖτε τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο γιὰ νὰ στηρίξετε τὶς θέσεις σας. Μὰ ὁ Χρυσόστομος δὲν σιώπησε ποτέ, ὅπως σιωπᾶτε ἐσεῖς, οὔτε συμβιβάστηκεκατὰτῶν βλασφήμων καὶ τῶν αἱρετικῶν, ὅπως συμβιβάζεσθε ἐσεῖς. Καὶ -σὲ ἀντίθεση μὲ τὰ δικά σας λόγια- εἶπε, ὅτι «Κρεῖττον γὰρ ὑπὸ μηδενός ἄγεσθαι ἢ ὑπὸ κακοῦ ἄγεσθαι».
Μετὰ λέτε: «Ἔχετε δεῖ πρόβατα νὰ λένε στὸν ποιμένα δὲν θέλουμε νὰ μᾶς πᾶτε ἐκεῖ». Ναί, ἔχουμε δεῖ, χιλιάδες πρόβατα νὰ ἐφαρμόζουν τὸν λόγο τοῦ Κυρίου, ὅπως τὸν διατυπώνειστο κατὰ Ἰω. Εὐαγγέλιο: «ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων. τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ' ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά. καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ· ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ' αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν». Καὶ ἔχουμε δεῖ ἑκατοντάδες πρόβατα (ὅπως τὴν δεσποσύνη σας -ἀφοῦ ἀπέναντι στὸν Κύριο εἶστε κι ἐσεῖς ἕνα πρόβατο- «νὰ λένε στὸν ποιμένα δὲν θέλουμε νὰ μᾶς πᾶτε ἐκεῖ» (Καὶ ξέρετε τέτοια προβατα καταλήγουν νὰ γίνονται λύκοι!). Θὰ ἔπρεπε νὰ χαίρεσθε, ποὺ τὰ πρόβατα ἀκολουθοῦνΘὰ ἔπρεπε νὰ χαίρεσθε, ποὺ τὰ πρόβατα ἀκολουθοῦν τὸν μοναδικὸ πραγματικὸ ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας, τὸν Χριστό. Ὅλοι οἱ ἄλλοι εἴμαστε τέκνα Του, καθένας ἐφ’ ᾧ ἐτάχθη.
Εἴπατε·ὅταν ἀποφασίζει ἡ Ἐκκλησία, τὸ ποίμνιο ἀκολουθεῖ. Σωστό, ἀλλὰ ποιά Ἐκκλησία; Γιατὶ καὶ ἐπὶ Ἀρείου, ἀποφάσισε ἡ Ἐκκλησία, καὶ ἐπὶ Νεστορίου, καὶ ἐπὶ Βέκκου, καὶ ἐπὶ Εἰκονομαχίας κλπ. Συνοδικὰ μάλιστα! Δὲν ἔχετε διαβάσει τὸν Ἅγιο ΚύριλλοἈλεξανδρείας γιὰ τὴν κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη, ὅταν ἀπεδείχθη ὅτι ὁ μὴ ἀκόμη καταδικασμένος Πατριάρχης Νεστόριος (ὅπως ἀκριβῶς ὁ Βαρθολομαῖος στὶς μέρες μας) ἦταν λύκος καὶ ψευδοποιμένας: «ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινούπολης δὲν πηγαίνει πιὰ στὶς ἐκκλησίες του ( τοῦ Νεστορίου), ἐκτὸς ἀπὸ λίγους ἀνόητους καὶ κόλακες...»! Καὶ συμβουλεύει: «μήτε μὴν ὡς διδασκάλῳ προσέχοντες (αὐτῷ), εἰ μένει λύκος ἀντὶ ποιμένος. Τοῖς δέ ... διὰ τὴν ὀρθὴν πίστιν κεχωρισμένοις ἢ καθαιρεθεῖσι παρ᾿ αὐτοῦ, κοινωνοῦμεν ἡμεῖς...»
Ὀνομάζετε τὴν ἀποτείχιση αἵρεση καὶ τοὺς ἀποτειχισμένους αἱρετικούς. Ὥστε αἱρετικοὶ ἦσαν οἱ χιλιάδες Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ὅταν γιὰ πολὺ λιγότερες κακόδοξες ἐνέργειες τοῦ Ἀθηναγόρα ἀποτειχίστηκαν;Γιὰ σᾶς λοιπὸν εἶναι καὶ οἱ Πατέρες τῆς 8ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου αἱρετικοὶ καὶ ὁ Μέγας Φώτιος αἱρετικός, ἀφοῦ θέσπισαν στὸν 15ο Κανόνα: «Οἱ γὰρ δι᾿ αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾿ ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οὐ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι». Θὰ ὀνομάσετε τοὺς πάντες αἱρετικούς, γιὰ νὰ ὑποστηρίξετε τὴν θέση σας;
«Μᾶς ἔπρηξαν» λέτε μὲ τὴν Σύνοδο. Ὡραία ἔκφραση, ποιμαντική καὶ ὠφέλιμη. Σᾶς ἔπρηξε, ὁ ἅγ. Ἰουστῖνος Πόποβιτς, , ὁ ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς, , ὁ ἅγ. Παΐσιος ποὺ δὲν ἤθελαν τὴν Σύνοδο καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι ποὺ προφήτευσαν καὶ καταδίκασαν τὸν Οἰκουμενισμό. Ὁπότε νὰ σταματήσουμε νὰ μιλᾶμε γιὰ τὴν ἀντιαιρετικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ νᾶ σᾶς φύγει τὸ πρήξιμο.
Εἴπατε ὅμως καὶ σωστὰ πράγματα. Εἴπατε, ὅτι Σύνοδος χωρὶς Ἅγιο Πνεῦμα δὲν εἶναι Σύνοδος. Τὸ Κολυμπάρι λοιπόν, κατὰ τὰ λεγόμενά σας, δὲν ἦταν Σύνοδος. Γιατὶ σὲ Σύνοδο μὲ μπράβους, συναυλίες, ἐδέσματα, μὲ ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας –καὶ μάλιστα αἱρετικούς–,παρατηρητές, μὲ κατάργηση τῆς ξεχωριστῆς ψήφου τοῦ κάθεἘπισκόπου δὲν ὑπάρχει Ἅγιο Πνεῦμα. Πήγατε, -μᾶς εἴπατε-, στὴν Ἱεραρχία, καὶ ἀποφασίσατε, ὅτι θὰ ἀποφασίσετε, ὅταν μελετήσετε τὰ κείμενα τῆς «Συνόδου». Μὰ καλά, τόσο καιρό, τί κάνετε; Ὅλη ἡ Δύση ξέρει τὰ κείμενα καὶ πανηγυρίζει γιὰ τὴν ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οἱ λαϊκοὶ ξέρουν τὰ κείμενα, ἡ Ἐκκλησία συγκλονίζεται, καὶ ἐσεῖς ἀκόμα δὲν τὰ μελετήσατε; Μήπως τυρβάζετε περὶ πολλῶν, ἐνῶ ἑνός ἐστι χρεία;
Χαρακτηρίζετε τοὺς ὁμολογητὲς Πατέρες, ὑποτιμητικὰ «καλόγερους», ζηλωτές, λαοπλάνους, λέτε, ὅτι δὲν τοὺς γνωρίζετε. Καὶ ὅμως τοὺς γνωρίζετε. Ὅλη ἡ Ἑλλάδα τοὺς ξέρει. Γιατὶ αὐτοὶ ἄφησαν τὴν ἀσφάλεια τοῦ χώρου τους καὶ γυρίζουν τὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἀφυπνίσουν τὸ ποίμνιο. Καὶ ὁ μισθός τους: Ὕβρεις, διωγμοί, ἀπειλές, ἀπομόνωση. Ἐσεῖς θὰ τὸ κάνατε αὐτὸ γιὰ τὸ ποίμνιο σας; Τόσο πολὺ τιμᾶτε τὸν μοναχισμό; Δὲν γνωρίζετε, ὅτι χωρὶς τέτοιους Μοναχούς, δὲν θὰ ὑπῆρχε Ὀρθοδοξία; Δὲν γνωρίζετε, ὅτι τέτοια ἔλεγαν καὶ γιὰ τὸν ἅγ. Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή, τὸν ἅγ. Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, τὸν ἅγ. Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη καὶ τὸν Μακάριο τῆς Κορίνθου, τὸν Παπουλᾶκο, τὸν ἅγ. Γερμανὸ τῆς Ἀλάσκας καὶ τόσους ἄλλους; Ἐσεῖς εἴπατε δὲν μιλᾶτε. Αφῆστε ἄλλους νὰ μιλήσουν. Ἐκτὸς ἂν σᾶς φοβίζουν, τί θὰ ποῦν. Πάντως σᾶς ὑπενθυμίζω, ὅτι ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς χαρακτήρισε τὴν σιωπὴ σὲ θέματα πίστεως ὡς τὴν τρίτη μορφὴ ἀθεΐας. Καὶ ἂν δὲν μιλήσουν καὶ αὐτοὶ οἱ μοναχοί, θὰ μιλήσουν οἱ πέτρες, κατὰ τὸν ἅγ. Θεόδωρο τὸν Στουδίτη.
Τέλος εἴπατε, ὅτι στὸ τέλος ὅλοι αὐτοὶ θὰ κλάψουν. Δὲν ξέρω ἂν αὐτὸ εἶναι ἀπειλή, ἐγὼ γνωρίζω, ὅτι στὸ τέλος ὅλοι θὰ κλάψουμε καὶ ἐσεῖς μαζί. Μὴν σᾶς ξεγελοῦν τὰ χειροφιλήματα καὶ οἱ ὀσφυοκαμψίες. Ἐκείνη τὴν φριχτὴ ὥρα δὲν θὰ ἔχετε ἀπέναντί σας κάποια Σύναξη μὲ φίλους καὶ συλλειτουργοὺς στὴν σύνθεση της, ἀλλὰ τὰ ἐκατομμύρια τῶν Ἁγίων Ὁμολογητῶν ποὺ μαρτύρησαν γιὰ αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς τὰ ὀνομάζετε «ἀρλοῦμπες» (ἄλλο κόσμημα πνευματικοῦ ξεπεσμοῦ καὶ “ποιμαντικῆς” ρητορικῆς)καὶ τὰ ξεπουλᾶτε δωρεάν.
Ἕνας πιστὸς τῆς Κορίνθου
