ΣΧΟΛΙΟ: Άς γίνουμε λοιπόν μέτοχοι της ομολογίας αυτών των Αγίων Πατέρων.
Και
στις τρεις περιπτώσεις της αποτειχίσεώς του (μοιχειανική αίρεση και
εικονομαχική) ο Όσιος και οι υπόλοιποι ομολογητές Πατέρες διετήρησαν τα ίδια
στοιχεία στον αγώνα των και ετήρησαν την ίδια τακτική. Η οδός την οποία ακολούθησαν ήτο αφ’ ενός μεν να είναι
τόσο κοντά στην αιρετική εκκλησιαστική ηγεσία, ώστε με την ομολογία της
Ορθοδόξου Πίστεως και την καταδίκη της αιρέσεως εκ μέρους της, αμέσως να
ενσωματωθούν μαζί της, και συγχρόνως να είναι τόσο μακριά, ώστε να μην
μολύνονται από την αίρεση και μην συμφύρονται με αυτήν.
Η γραμμή αυτή τους απηγόρευε κάθε
εκκλησιαστική επικοινωνία μετά των αιρετικών και συγχρόνως τους εμπόδιζε να
κάνουν μια ιδική των Σύνοδο και μία νέα Εκκλησία.
........
Εζούσαν μέσα στον διωγμό
και το μαρτύριο... Από φυλακή σε φυλακή και από εξορία σε εξορία,
εκήρυττον παντού την Ορθοδοξία με έργα, με λόγια, με επιστολές και με τον
προσωπικό κίνδυνο της ζωής των. ...........
.......Οι
Πατέρες όμως αυτοί , ενώ ήσαν αποκομμένοι από την εκκλησιαστική ηγεσία, ήσαν
συγχρόνως ενσωματωμένοι με την διαχρονική Εκκλησία και έφυγαν βιώνοντας την Ορθοδοξία στην ιδανική της μορφή, η οποία
είναι το μαρτύριο.
Από
το βιβλίου του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά ‘’Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΟΝ ΣΤΟΥΔΙΤΗ’’ , σελ. 59-60