ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΜΑΣ

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ…….. Ή ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ;

      Περασμένα μεσάνυχτα.  Ξημερώνει το Σάββατο της Διακαινησίμου εβδομάδος. Μόλις πριν λίγο κλείδωσα την εξώπορτα του Ναού. Ουράνια ησυχία και Θεϊκή γαλήνη απλώνεται γύρω. Ακόμα και ο ήχος του κλειδιού στην κλειδαριά, ακούγεται ιερόσυλος.

    Ακουμπισμένος στο κάγκελο του περιβόλου προσπαθώ να συλλάβω το μεγαλείο της στιγμής, αλλά και τις στιγμές των μεγαλείων όλων αυτών των ημερών ιδιαίτερα βέβαια των δύο τελευταίων. Των δύο ημερών της πανηγύρεώς μας, της πανηγύρεως της Ζωοδόχου πηγής.

 Πόσο σοφά έχουν κανονισθεί όλα γύρω από τις εορτές και τις πανηγύρεις, στην Ορθόδοξο πίστη μας! Η όλη διαδικασία της προετοιμασίας, η κάθε ενέργεια,  ο τρόπος συμμετοχής των πιστών, ο στολισμός, οι τελετές, η ψαλμωδία, η κλιμακωτή ένταση, η αποκορύφωση,  όλα μα όλα αναπέμπουν δόξα και λατρεία  «…τω Αναστάντι Θεώ », μα και τιμή και προσκύνηση εις την Υπεραγία Θεοτόκο, την Πάναγνο Μητέρα του Λυτρωτή του κόσμου.   

   Όχι με ιδιαίτερη δυσκολία μέσα στο μισοσκόταδο διακρίνω επιβλητική, στο κέντρο του Ναού, την  Θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Ζωοδόχου πηγής της Ασκονίτισσας. Με θρόνο το προσκυνητάρι της, στολισμένο μ’ όλα τα λουλούδια της Ελλαδικής Άνοιξης, ξεφεύγει από τις περιορισμένες διαστάσεις μιας εικόνος, μα και από τα όρια του Ναού της, και γίνεται πελώρια μέσα σε μια απαστράπτουσα φωτεινότητα και επισκιάζει με την παρουσία της τα πάντα. Γίνεται η πλατυτέρα των Ουρανών η επισκιάζουσα  και προστατεύουσα όλο το κόσμο.

«Άλαλα τα χείλη των ασεβών,

των μη προσκυνούντων την Εικόνα σου την σεπτήν..»

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς, τους ικέτας σου και προσκυνούντας την εικόνα σου την σεπτήν.

      Η περιπλάνηση των ματιών μου σταματά στα μπρούτζινα γράμματα του Ναού που το φώς των προβολέων τα κάνει να αστραποβολούν. « ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ». Θαρρείς και έχουν δικό τους φως. Μήπως έχουν; Κάτι τέτοιες στιγμές η ανθρώπινη ύπαρξη μπορεί να αποδεχθεί την παρουσία κάθε υπέρλογου, κάθε θαυμαστού γεγονότος. Είναι εκείνες οι στιγμές που ο νους του ανθρώπου ξεφεύγει από τα πεπερασμένα όρια της ύπαρξής του, και του χαρίζεται η δύναμη να αγκαλιάζει όλη την κτίση, αλλά και να αγκαλιάζεται απ’ αυτήν. Να αγκαλιάζει Τον ίδιο Τον κτίστη του παντός και να αγκαλιάζεται απ’ Αυτόν.

     Όλη η κτίση αποδίδει  ύμνο ευχαριστίας προς τον Κτίστη και Δημιουργό. Τα αηδόνια του Απρίλη τέτοια ώρα κάνουν το δικό τους μεσονυκτικό. Το αεράκι στα κλαριά της φλαμουριάς ισοκρατεί  στην ψαλμωδία των αηδονιών. Τα αστέρια του ουρανίου θόλου κεριά αναμμένα σ’ αυτήν την υπέρκοσμη προσευχή. Στα χείλη ανεβαίνει το «Δόξα σοι Κύριε, δόξα σοι.»  

    Θεέ μου πως να χωρέσει μέσα στην αδυναμία της ύπαρξής μας το μεγαλείο της Θεότητός Σου;.       

Σε είδαμε τα μπαίνεις στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων Ταπεινός Θριαμβευτής.

Σε είδαμε να διδάσκεις και να ελέγχεις τους γραμματείς και φαρισαίους.

Σε είδαμε να προσεύχεσαι για τους μαθητές Σου.

Σε είδαμε να μας παραδίδεις τα άχραντα Σου μυστήρια.

Σε είδαμε να προδίδεσαι από τον ίδιο τον μαθητή Σου.

Σε είδαμε να δέχεσαι την απάρνηση του Πέτρου.

Σε είδαμε να σταυρώνεσαι και να πεθαίνεις για μας.

…και τέλος αφού είδαμε την Ανάστασίν Σου,… προσκυνήσαμεν Σέ Τόν Άγιον, Τόν Κύριον, Τόν Ιησούν, Τον μόνον Αναμάρτητον….. Τις Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών;

  …..και σ’ αυτήν την Διακαινήσιμο Εβδομάδα ανεβαίνοντας την κλίμακα του Θριάμβου της Αναστάσεως Σου μας αξίωσες να χαρούμε την χαράν της Αχράντου Μητρός Σου της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Ζωοδόχου Πηγής, ψάλλοντας «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας..»  

    Ναι. Αυτός ο Σταυρωθείς και Αναστηθείς Υιός σου και Θεός ημών, Αειπάρθενε Δέσποινα, είναι  που «γεμίζει το ναό της πηγής σου ουρανίων χαρίτων και θαυμάτων.» Μέσα σ’ αυτόν τον ναό γλυκιά μας Παναγία «τεράστια και φοβερά γίνονται θαύματα, και των σωμάτων και των ψυχών τα πάθη θεραπεύονται, και διώχνονται φάλαγγες ολόκληρες από δαίμονες». Γι’ αυτό και εμείς οι αμαρτωλοί σε τιμούμε και σε δοξάζουμε «την Ζωοδόχο πηγή την Ασκονίτισσα».

Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.
«Πάντας τους προστρέχοντας εις σε,
πίστι κραταιά Παναγία συ Ασκονίτισσα.
άκουσον και στάλαξον αυτοίς ιάματα.
Ζωοδόχως την χάριν γαρ, αεί συ παρέχεις,
πάσι τοις προσφεύγουσι, τη θεία σκέπη σου.
Μήτερ Παναγία Παρθένε, όθεν και ημών τας δεήσεις.
εχόντων σε στήριγμα επάκουσον.»

                                                                                                                                  

Χριστός Ανέστη

 Ελάχιστος  π. Φώτιος Βεζύνιας

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ...

ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΑΠΟ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ "ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ" ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.
*Π Ρ Ο Σ Ε Ξ Τ Ε    Α Δ Ε Λ Φ Ο Ι*

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

(με απλά λόγια και ιστορικά παραδείγματα)

Οικουμενισμός ονομάζεται η ιδεολογία η οποία ευρίσκεται πίσω από την Οικουμενική Κίνηση και την τροφοδοτεί ή συνεκδοχικώς είναι η ίδια η Οικουμενική Κίνηση.

Η Οικουμενική Κίνηση είναι η κίνηση προς ένωση των χριστιανικών ομολογιών – "εκκλησιών" μεταξύ τους. Κύριος φορεύς της δραστηριοποιήσεως αυτής σήμερα είναι το «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (W.C.C. -  “World Council of Churches”), υπό την σκέπη του οποίου συνεργάζονται όλες σχεδόν οι Προτεσταντικές Κοινότητες, οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες πλην ολιγίστων, και οι Αντιχαλκηδόνιες Κοινότητες. Το Βατικανό δεν συμμετέχει στο Π.Σ.Ε., διότι, με συνέπεια προς τη διακήρυξή του ότι είναι η μόνη «εν ενεργεία» Εκκλησία επί γης, κρίνει ότι δεν μπορεί να θέτει σε ίση μοίρα και να συναριθμεί εαυτό με τις εκατοντάδες των υπολοίπων χριστιανικών ομολογιών, ούτε ακόμη και με τις «σχισματικές» Ορθόδοξες Εκκλησίες · έτσι έχει αποστείλει κατά καιρούς στο Π.Σ.Ε. μόνον παρατηρητές.

Στο περιθώριο των διαλόγων εντός του Π.Σ.Ε. διοργανώθηκαν από πολλών ετών και άλλοι θεολογικοί διαλόγοι διμερείς, όπως λ.χ. Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδονίων (Μονοφυσιτών), Ορθοδόξων και Λουθηρανών κ.ο.κ.

Το Βατικανό, μετά τη Β΄ Βατικάνειο Σύνοδο (1964) άρχισε μια δική του προσπάθεια ενώσεως των χριστιανών υπό τον Πάπα, η οποία από τη δεκαετία του 1980 άρχισε – όπως και η δραστηριότης του Π.Σ.Ε. – να απευθύνεται και στις άλλες θρησκείες, αρχίζοντας από τις λεγόμενες «μονοθεϊστικές», τον Ιουδαϊσμό και τον Μωαμεθανισμό (όπως είναι φανερό λ.χ. στις διαθρησκειακές συναντήσεις της Ασσίζης του 1986, 1994 κ.ά. με κυρίαρχη μορφή τον Πάπα)· ανάλογο «άνοιγμα» του Π.Σ.Ε. προς τις έξω θρησκείες άρχισε με τις Συνελεύσεις του Βανκούβερ (1983), της Καμπέρρα (1991) κ.ά.

Ο Οικουμενισμός εκκίνησε σαν υπόθεση καθαρώς ενδο-προτεσταντική, για την αποφυγή του σκανδάλου που προκαλούσε ο κατακερματισμός των προτεσταντικών ομολογιών στο δυτικό κόσμο και στην ιεραποστολή, για τη διοργάνωση από κοινού των βιβλικών εκδόσεων, την αντιμετώπιση των αντιχριστιανικών ιδεολογιών, κ.ά. σκοπιμότητες. Ωστόσο, σχετική Πατριαρχική Εγκύκλιος του Οικουμενικού Πατριαρχείου «Προς τας απανταχού Εκκλησίας του Χριστού» το 1920, ανατρέποντας την παραδοσιακή Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, προσπάθησε να προσφέρει εκκλησιολογικά ερείσματα που θα ενίσχυαν τη συμμετοχή των Ορθοδόξων στην Οικουμενική Κίνηση και οδήγησε επιτυχώς σε πολύ ευρύτερη έκτοτε συμμετοχή των Ορθοδόξων στον Οικουμενισμό. Οι δύο κύριες οικουμενικές κινήσεις, «Ζωή και Εργασία» και «Πίστις και Τάξις», ασχολούμενες η μεν πρώτη με πρακτικά θέματα του χριστιανισμού και η δεύτερη με την επίλυση των διαφορών πίστεως μεταξύ των χριστιανικών ομολογιών - εκκλησιών, μετά από μακρές διεργασίες κατά το διάστημα του μεσοπολέμου, συνενώθηκαν τελικώς στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών», με επίσημη έναρξη της λειτουργίας του το 1948 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας.

Η συμμετοχή των Ορθοδόξων στο Π.Σ.Ε. υπήρξε πάντοτε προσεκτική και επιφυλακτική όχι στον πρακτικό τομέα, δηλαδή προς μια καλύτερη διεθνή χριστιανική συνεργασία για την αντιμετώπιση πανανθρωπίνων κοινωνικών, ηθικών και άλλης υφής προβλημάτων (εκπαιδεύσεως, διεθνών σχέσεων, οικονομίας, εκβιομηχανισμού  κ.ο.κ.), αλλ’ έναντι του κινδύνου αλλοιώσεως της ορθοδόξου εκκλησιολογίας και θεολογίας, αλλοιώσεως που θα εξυπηρετούσε αφ’ ενός μεν μια προσέγγιση με τους ετεροδόξους ισοπεδωτική και νοθευτική για την Ορθοδοξία, αφ΄ ετέρου δε τη δημιουργία μιας πλασματικής, πρόχειρης και επιφανειακής ενότητος μεταξύ των Χριστιανών.

Δυστυχώς, η εγκατάλειψη της αυστηρής εκκλησιολογικής γραμμής των Ορθοδόξων αντιπροσώπων μετά την Συνέλευση του Νέου Δελχί (1961) και η υιοθέτηση μιας περισσότερο «ελαστικής» εκκλησιολογίας, χριστολογίας κ.λπ. (αρχής γενομένης από τη Δ΄ Συνέλευση του Π.Σ.Ε., στο Μόντρεαλ, τό 1963) οδήγησαν σταδιακώς στο σημείο σήμερα να διολισθαίνει σοβαρότατα μακράν της Αληθείας η ορθόδοξη μαρτυρία προς τον κόσμο, υιοθετώντας επίσημα κείμενα, όπως αυτό της Θ΄ Συνελεύσεως του Π.Σ.Ε. στο Porto Allegre (2006), τα οποία ανατρέπουν και αλλοιώνουν παντελώς την αυθεντική απ’ αιώνων διδασκαλία και αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας· τα κείμενα αυτά δίνουν και εσφαλμένη εικόνα περί του τί είναι η Ορθοδοξία, στους ειλικρινείς θύραθεν μελετητές της.  Έτσι, η Οικουμενική Κίνηση σήμερα, ενώ θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί τους θησαυρούς της ορθοδόξου εν γένει Παραδόσεως και της Θεολογίας, τα οποία είναι αναλλοίωτα από την εποχή των Αποστόλων, αντιθέτως είχε ως αποτέλεσμα την εμφύτευση του θεολογικού σχετικισμού στους ορθοδόξους, και (κατά περίπτωση) είτε τον εκπροτεσταντισμό είτε τον εκλατινισμό της ορθόδοξης διδασκαλίας μεταξύ των τάξεων των Ορθοδόξων Οικουμενιστών. Η ψευδής ένωση που προωθείται με αυτό τον τρόπο, δεν είναι η ένωση «εν αληθεία» (Γ΄ Ιωάννου 4), η οποία θα διατηρήσει την Εκκλησία, ώστε να έχει «ενα Κύριον, μίαν Πίστιν, εν Βάπτισμα» - σύμφωνα μέ την αποστολική εντολή (Εφεσίους 4,5) – αλλά «ενότητα στη διαφορετικότητα» (“unity in diversity”) ένα μείγμα ετερόκλητων πίστεων, τελετουργικών της λατρείας, γραμμών ποιμαντικής αντιμετωπίσεως κ.τ.σ.– που θα τείνει να δείξει ότι ο Χριστός, ο Θεός Λόγος των Χριστιανών, δεν είναι Ενοποιός, η Κεφαλή ενός αρμονικού Σώματος, όπου «του πλήθους των πιστευσάντων ην η καρδία καί η ψυχή μία» (Πράξεις 4,32) αλλά είναι Θεός «ακαταστασίας καί ουχί ειρήνης» (πρβλ. Α΄ Κορινθίους 14, 33) ο Οποίος αντίθετα με την αποστολική επισήμανση είναι διηρημένος, «μεμέρισται ο Χριστός» (πρβλ. Α΄ Κορινθίους 1, 13). Αυτήν την εσφαλμένη, επιφανειακή και μόνον εν πράγματι (“de facto”) ενότητα και όχι την ενότητα τη θεμελιωμένη στην κοινή Πίστη, ομοφροσύνη και ομόνοια του Σώματος του Χριστού, εξυπηρετεί η «γραμμή» που επικρατεί στην Οικουμενική Κίνηση τις τελευταίες δεκαετίες να συζητούνται όχι τα σημεία διαφωνίας των μελών, ώστε να επιλυθούν, αλλά μόνον τα σημεία συμφωνίας τους.

Για τους λόγους αυτούς το θέμα του Οικουμενισμού έχει λάβει διαστάσεις τεραστίου εσωτερικού εκκλησιαστικού προβλήματος της Ορθοδοξίας, μεταξύ της μειοψηφίας των Οικουμενιστών, οι οποίοι ως επί το πλείστον κατέχουν τις ανώτατες διοικητικές Κληρικές θέσεις στις Ορθόδοξες κατά τόπους Εκκλησίες, και των πολυπληθών επιγνωμόνων και ενήμερων πιστών, Κληρικών, Μοναχών και λαϊκών, οι οποίοι βλέπουν τον Οικουμενισμό ως μια αίρεση, στο βαθμό που αυτός τείνει να αποδεχθεί και ενσωματώσει με άνωθεν επιβολή και πιέσεις, θεολογικά και εκκλησιολογικά στοιχεία που είναι αλλότρια ή ήδη σε προηγούμενες εποχές απεριμμένα από την Ορθοδοξία.  Δείγμα της διάστασης αυτής, οφειλόμενο εν πολλοίς στις βιαστικές και απρόσεκτες μεθοδεύσεις των Ορθοδόξων Οικουμενιστών, είναι και το ατυχές σχίσμα του 1924 (του Παλαιού Ημερολογίου) στην Ελλάδα και αλλού.  

www.impantokratoros.gr

ΔΙΑ ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΟΛΟΥΘΟΝ
π. Φώτιος Βεζύνιας

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

..Μία βιωματική Μεγάλη Εβδομάδα φτάνει…….

 

Χριστός Ανέστη.

Σήμερα το απόγευμα, έτσι κάνοντας έναν απολογισμό των ημερών που πέρασαν,

και διαβάζοντας, και ακούγοντας τις ειδήσεις που βομβαρδίζουν τις αισθήσεις (και τις παραισθήσεις μας…) μου ήλθε μια σκέψη. Άραγε για έναν που έκανε βίωμά του, αυτήν την Μεγάλη Εβδομάδα, το ουσιαστικό περιεχόμενο του: (στιχηρού ιδιομέλου των Αίνων του όρθρου Μ. Δευτέρας). “Δεύτε ουν και ημείς κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν, και νεκρωθώμεν δι’ αυτόν ταις του βίου ηδοναίς· ίνα και συζήσωμεν αυτώ, και ακούσωμεν βοώντος αυτού· ουκέτι εις την επίγειον Ιερουσαλήμ δια το παθείν, αλλά αναβαίνω προς τον Πατέρα μου, και Πατέρα υμών και Θεόν μου και Θεόν υμών και συνανυψώ υμάς εις την ανω Ιερουσαλήμ, εν τη βασιλεία των ουρανών”,

για έναν λοιπόν τέτοιον άνθρωπο πόσο δύσκολο είναι να εξηγήσει και.. (να μην παρεξηγήσει) όλα αυτά τα  «ειδησιακά ερεθίσματα» πληροφόρησης ή καλύτερα (..παραπληροφόρησης);

   Αν λοιπόν βιωματικά πλησιάσουμε στη ζωή της Εκκλησίας, τι άλλες εξηγήσεις χρειάζονται για πολλούς σύγχρονους προβληματισμούς, δύο από τους οποίους σας παραθέτω ταπεινά:

1. Έχουμε αμφιβολία για ..αυτούς που διοικούν αυτήν την στιγμή τον κόσμο; Σας έχει μπερδέψει  η επαμφοτερίζουσα πολλές φορές στάση ακόμα και των ποιμένων του Λογικού ποιμνίου; Ακούστε τι λέγεται στο συναξάρι της Μ. Δευτέρας:

«  Την Συναγωγήν, συκήν Χριστός, Εβραίων, Καρπών άμοιρον πνευματικών εικάζων, Αρά ξηραίνει΄ ης φύγωμεν το πάθος».

Η ερμηνεία δική σας….

2.  Έχουμε αμφιβολίες και ερωτηματικά για την στάση μας, και τις θέσεις μας είτε ως μέλη του Λογικού ποιμνίου, είτε ως ποιμένες; Δεν έχουμε παρά να ακούσουμε εκείνα τα φοβερά Ουαί του Ευαγγελίου του Όρθρου της Μ. Τρίτης: «α) Ουαί… ότι κατεσθίετε τας οικίας των χηρών… β) Ουαί… ότι υμείς ουκ εισέρχεσθε εις την βασιλείαν των ουρανών, ουδέ τους εισερχομένους αφίετε εισελθείν… γ) Ουαί… οδηγοί τυφλοί…δ) Ουαί… οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες!... ε) Ουαί… ότι παρομοιάζεται τάφοις κεκονιαμένοις… στ) Ουαί… Όφεις, γεννήματα εχιδνών…». Η ερμηνεία δική σας.

Ως επίλογον του Λακωνικού τούτου λόγου, ας ακούσουμε τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό να λέγει: «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της Αναστάσεως, Χριστόν εξαστράπτοντα και χαίρετε φάσκοντα τρανώς ακουσόμεθα, επινίκιον άδοντες». Πράγματι το ουσιαστικό περιεχόμενο της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος κλείνει με «τον κωδικό» που ξεκλειδώνει την ύπαρξή μας για να δεχθούμε το υπέρτατο γεγονός της Αναστάσεως. Και ο «κωδικός» αυτός είναι η κάθαρση των αισθήσεων και των σωματικών και των πνευματικών. Και πάλι η ερμηνεία δική σας….

Χαίρετε εν Κυρίω.

Χριστός Ανέστη.

π. Φώτιος Βεζύνιας

Ο ΠΟΝΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ... (κάντε κλικ εδώ)

ΔΥΟ ΕΙΔΗΣΕΙΣ… ΔΥΟ ΕΙΚΟΝΕΣ… ΧΙΛΙΑ ΛΟΓΙΑ.. ΚΑΙ ΕΝΑ VIDEO...

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ…. Αφού πρώτα διαβάστε τον κάτωθεν των δύο παραλλήλων

ειδήσεων, Αποστολικό κανόνα.

 

Η Σερβική Εκκλησία ετοιμάζει τον αφορισμό του πρ. Ράσκας Αρτεμίου; Σε αφορισμό του πρώην Μητροπολίτη Ράσκας και Πριζρένης, σκέφτεται να προβεί η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησίας σύμφωνα με τα Σερβικά ΜΜΕ. Να σημειωθεί, ότι κατά την τελευταία συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, 22 μέλη ψήφισαν υπέρ της τιμωρίας του επισκόπου Αρτεμίου , ενώ 12 ψήφισαν κατά. Έτσι με αυτό το αποτέλεσμα, είναι πολύ πιθανό η πρόταση για τον αφορισμό του πρώην επισκόπου Αρτεμίου να περάσει. Αυτό σημαίνει πως ο μοναχός Αρτέμιος θα επιστρέψει στην τάξη των λαϊκών, και δεν θα ανήκει στην Σερβική Εκκλησία. Ο Πατριάρχης Σερβίας κ. Ειρηναίος δήλωσε από το Νις, ότι η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησίας που θα συγκληθεί τον Μάιο, ίσως να συζητήσει τον αφορισμό του πρώην επισκόπου Αρτεμίου. Πάντως να αναφερθεί, ότι εάν τελικά η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησία αφορίσει τον πρώην Επίσκοπο Ράσκας κ. Αρτέμιο, θα είναι η πρώτη απόφαση στη νεώτερη ιστορία της Σερβικής Εκκλησίας.

Ο Πατριάρχης Σερβίας και ο Επίσκοπος Μπάτσκας σε Εβραϊκή συναγωγή   Ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος επισκέφτηκε την εβραϊκή συναγωγή Sukat salom του Βελιγραδίου για την παραδοσιακή εβραϊκή εορτή Hanuka μια εβραϊκή εορτή που λέγεται ελευθερίας και φωτός Να αναφερθεί, ότι κατά την τελετή ο Πατριάρχης των Σέρβων κ. Ειρηναίος άναψε και ο ίδιος ένα από τα οχτώ κεριά στη λυχνία. Επίσης εκτός από τον Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίο τα κεριά στην λυχνία άναψαν και: Ο Πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς, ο Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο Μουφτής της Σερβίας, ο Αποστολικός Νούντσιος Orlando Antonini, ο Υπουργός Θρησκευµάτων της Σερβίας, ο πρόεδρος της Εβραϊκής νεολαίας Σερβίας και επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Εβραϊκών Κοινοτήτων στη Σερβία ο κ. ACA Singer.

ΚΑΝΩΝ ΞΕ', ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
«Εί τις Κληρικός, ή Λαϊκός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών προσεύξασθαι, και καθαιρείσθω, και αφοριζέσθω».
Ερμηνεία
Μέγα αμάρτημα λογιάζει ο παρών Κανών το να έμβη τινάς Χριστιανός μέσα εις συναγωγήν, ή αιρετικών, δια να προσευχηθή. Τις γαρ μερίς πιστώ μετά απίστου, κατά τον θείον Απόστολον; Διότι, <...> πόσω μάλλον παρανομεί ο Χριστιανός εκείνος όπου συμπροσεύχεται με τους σταυρωτάς του Χριστού; Αλλά και η των αιρετικών εκκλησία και σύναξις, ως εναντία φρονούσα εις τους Ορθοδόξους, δεν πρέπει να τιμάται, αλλά μάλλον να αποβάλληται. Όθεν και ο παρών Κανών διορίζεται, ότι, όποιος Κληρικός, ή Λαϊκός, ήθελεν έμβη μέσα εις συναγωγήν των Ιουδαίων, και αιρετικών χάριν προσευχής, ο μεν Κληρικός, ως μεγάλα αμαρτήσας, ας καθαίρηται εν ταυτώ, και ας αφορίζηται, ο δε λαϊκός, ας αφορίζηται μόνον. <...> Ή, ορθότερον, καθώς άλλοι ερμηνεύουσιν, ο μεν Κληρικός ο εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών εισελθών δια να προσευχηθή, ας καθαίρηται, ο δε Λαϊκός ας αφορίζηται.

Χαίρετε εν Κυρίω

Π. Φώτιος Βεζύνιας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ..

Απόσπασμα από το Ποίημα του Παλαμά                                                                                 
                 «Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ»

Ο δικέφαλος αητός σου νά! μακριά

µακριά πέταξε µετ' άξια και µετ'άγια

και θα ισκιώσουν τα τετράπλατα φτερά
λαούς άλλους, κορφές άλλες, άλλα πλάγια.

Προς τη Δύση και προς το Βοριά
την κορώνα φέρνει, και κρατά

–και τα νύχια του είν' αρπάγια–

και τη δόξα και τη δύναµη κρατά˙
και το γέλιο, και το ψέµα το Βασίλειο
που γεννήθηκε από σένα µες στον ήλιο,
κοίτα, Θεέ! θα σέρνεται µπροστά
σα µπαλσαµωµένη κουκουβάγια.Μ' όλα σου θα ζει τα χαµηλά,

µε καµιά σου δε θα ζει µεγαλοσύνη,

κι οι προφήτες που θα προσκυνά,
νάνοι και αρλεκίνοι.Και σοφοί του και κριτάδες
του άδειου λόγου οι τροπαιούχοι,
καΙ διαφεντευτάδες
κυβερνήτες του οι ευνούχοι.

Και θα φύγεις κι απ' το σάπιο το κορµί,
ω Ψυχή παραδαρµένη από το κρίµα,
και δε θά' βρει το κορµί µια σπιθαµή

µες στη γη για να την κάµει µνήµα,

κι άθαφτο θαµείνει το ψοφίµι,
να το φάνε τα σκυλιά και τα ερπετά,
κι ο Καιρός µέσα στους γύρους του τη µνήµη
κάποιου σκέλεθρου πανάθλιου θα βαστά.

Όσο να σε λυπηθεί
της αγάπης ο Θεός,και να ξηµερώσει µιαν αυγή,
και να σε καλέσει ο λυτρωµός,
ω Ψυχή παραδαρµένη από το κρίµα!
Και θ' ακούσεις τη φωνή του λυτρωτή,
θα γθυθείς της αµαρτίας το ντύµα,
και ξανά κυβερνηµένη κι αλαφρή,
θα σαλέψεις σαν τη χλόη, σαν το πουλί,

σαν τον κόρφο το γυναίκειο, σαν το κύµα,και µην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσεις πιο βαθιά
στου Κακού τη σκάλα, –
για τ' ανέβασµα ξανά που σε καλεί
θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!
τα φτερά,
τα φτερά τα πρωτινά σου τα µεγάλα!

Χωρίς λόγια..

Διαβάστε το και ξαναδιαβάστε το και κλάψτε για την κατάντια μας. Και μην ξεχνάτε ότι όλη αυτή η κατάσταση που ζούμε σήμερα έχει βασική αιτία την πνευματική κατάπτωση, στην οποία ακολουθήσαμε την Δύση, και δυστυχώς συνεχίζουμε να την ακολουθούμε μη βλέποντας τον γκρεμό που μας οδηγεί. Ο Θεός ας βάλει το Χέρι Του.

π. Φώτιος Βεζύνιας

Η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.. ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ! ! ! ! ! !

Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων για την "Καρτα του Πολίτη"

Τετάρτη, 23 Μάρτιος 2011

Επιστολή για την «Κάρτα του Πολίτη» απέστειλε στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος, εκφράζοντας την ανησυχία και τους φόβους του για την συγκεκριμένη κάρτα. Ο Σεβασμιώτατος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η Κάρτα του Πολίτη «...δεσμεύει την ελευθερία του ανθρώπου και καταργεί τα προσωπικά δεδομένα». Ο κ. Αμβρόσιος, προτρέπει την Ιεραρχία να βγάλει μια απόφαση προστατεύοντας το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή
Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
     Tό ζήτημα της αποδοχής η μη της «Κάρτας του Πολίτη» τώρα πλέον έχει λάβει μεγάλην δημοσιότητα και μεγάλας διαστάσεις! Πολλοί ομιλούν δημοσίως και τοποθετούνται! Μόνον η φωνή της εκκλησιαστικής Διοικήσεως δεν ακούεται,
μόνον η Ιερά Σύνοδος δεν έχει λάβει θέσιν. Ερωτώμεθα περί του πρακτέου υπό των πιστών μας και δεν δυνάμεθα να δώσωμεν μίαν έγκυρον απάντησιν! Απαντώμεν, ότι ευρισκόμεθα εν αναμονή της σχετικής Αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου. Αλλ' εν τούτοις δεν πείθομεν.
       Ο ιερός Κλήρος της ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος δια ψηφίσματός του έλαβεν ήδη θέσιν. Ιδού το σχετικόν απόσπασμα από εκδοθέν Ψήφισμα:
  «Η μεθοδευόμενη παραλαβή της Κάρτας του Πολίτη, μας ευρίσκει πολύ επιφυλακτικούς. Οι συνεχείς αναβολές, οι αλληλοαναιρούμενες θέσεις κυβερνητικών παραγόντων, οι πειστικές απόψεις ειδικών επιστημόνων, οι υπεκφυγές των αρμοδίων στις πιεστικές παρακλήσεις της Ιεράς Συνόδου για την αποστολή του σχεδίου νόμου και η απόρριψη της Κάρτας του Πολίτη από Κράτη – Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μας πείθει ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι μεθοδεύεται «εν κρυπτώ και παραβύστω» και ότι πιθανόν να ευρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων, μη δυνάμενοι να αντιδράσουμε λόγω ελλείψεως του απαιτουμένου χρόνου.
      Αναμένοντας την απόφαση της Ιεράς Συνόδου περί του πρακτέου, εκφράζουμε τους φόβους και τις επιφυλάξεις μας και διαβεβαιώνουμε τον πιστό λαό, ότι Κάρτα που έχει τον αριθμό του Αντιχρίστου, που δεσμεύει την ελευθερία του ανθρώπου και καταργεί τα προσωπικά δεδομένα, δεν πρόκειται να παραλάβουμε.
     Εναρμονισμένοι με την ελευθερία, την οποία μας χάρισε ο Χριστός, θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι χωρίς παρακολούθηση, χωρίς ομαδοποίηση και χωρίς προγραμματισμένη πορεία».
  
     Διερωτώμεθα, είναι άραγε επιτρεπτόν οι Αιδεσιμώτατοι Εφημέριοι μιας Επαρχίας, συγκροτούμενοι εις Σώμα, να καθίστανται πρωτοπόροι και να εκδίδουν τοιαύτα Ψηφίσματα; Προσωπικώς τους συγχαίρω δια την πρωτοβουλίαν, αλλά με θλίβει το γεγονός, οτι προέφθασαν την Ιεράν Σύνοδον!
       Γενικώτερον φαίνεται, ότι η σκυτάλη ευρίσκεται πλέον εις χείρας τρίτων, ενώ ανήκει εις την εκκλησιαστικήν Διοίκησιν. Ο δημοσιογράφος κ. Κωνστ. Χαρδαβέλλας, επί παραδείγματι, από την εκπομπήν του «Άθέατος Κόσμος» (ALTER) χθες βράδυ έχυσεν άπλετον φως εις το ζήτημα! Ουσιαστικώς κατεκρίθη η Κάρτα, η δε επιβολή υποχρεωτικής παραλαβής και χρήσεως της κατεδικάσθη σχεδόν ομοφώνως υφ'όλων των συμμετασχόντων εις την εκπομπήν. Τυγχάνει απαράδεκτη! Αντιβαίνει εις το Σύνταγμα! Δεν επιτρέπεται να περιέχη προσωπικά δεδομένα! Δεν παρέχει ασφάλειαν! Είναι λίαν ευχερής η υποκλοπή των στοιχείων της! Απεσύρθη από τας Κυβερνήσεις ενίων Χωρών της Ευρωπίαϊκής Ενώσεως! Ταύτα και τοιαύτα ηκούσθησαν κατά την διάρκειαν της εκπομπής.
       Εις την εκπομπήν συμμετείχε και ο Σεβ. Καισαριανής κ. Δανιήλ, αι δε απαντήσεις του ήσαν λίαν εύστοχοι! Δύναται να Σας παράσχη λεπτομερείας περί των διαμειφθέντων εκεί. Ας ερωτηθή, παρακαλώ.
       Πολλοί λοιπόν και εκ πολλών κατευθύνσεων ομιλούν ενεντίον της Κάρτας και μόνον η φωνή της Εκκλησίας δεν ακούεται!
  
 Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι,
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
       Παρακαλώ βαθυσεβάστως και αδελφικώς. άνευ περαιτέρω αναβολής, λάβετε αμέσως θέσιν επί του ζητήματος! Δεν εξυπηρετείται το κύρος της Εκκλησίας όταν στοιχεία του κοινωνικού συνόλου (δημοσιογράφοι, τηλεόρασις, ομάδες χριστιανών, σύλλογοι, παλαιοημερολογίται κλπ.) έχουν αναλάβει ήδη αγώνα εναντίον της Κάρτας του Πολίτη και η Εκκλησία σκέπτεται και διασκέπτεται! Όταν δι' όλων αυτών των κοινωνικών στοιχείων θα έχουν εξαντληθή άπασαι αι πτυχαί του ζητήματος, τι άραγε θα έχη απομείνει δια να προσθέση η Εκκλησία;
Ταύτα μετά σεβασμού και αγάπης καταθέτω ενώπιον Υμών. Επί δε τούτοις διατελώ
Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός
  
                                           Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
                      + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΑΛΗΘΙΝΟΣ Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ
Χαίρετε εν Κυρίω
Δια την αντιγραφήν και το ακόλουθον
π. Φώτιοσ Βεζύνιας

...ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.. ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΙΣΜΟΥΣ (Κάντε κλικ και μεταφράστε)

Ζούμε στην εποχή που θέλεις δεν θέλεις μιλώντας πνευματικά, σε θεωρούν ότι μπλέκεσαι με την πολιτική, και το ανάποδο. Όμως είναι αλήθεια. Όλα όσα ζούμε παγκοσμίως είναι σκηνοθετημένα.
Κάποιοι τα ετοίμαζαν από χρόνια.  Προσέξτε. Ο Θεός μαζί μας. Καλό αγώνα.

Χαίρετε όμως εν Κυρίω.
Ελάτε κοντά στην Εκκλησία Του.
Ελάτε στην Ορθοδοξία.
Μην χάνετε την πίστη σας.
π. Φώτιος Βεζύνιας