μήνυμα

μήνυμα

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός

«Τόν πολιτικό ρόλο του Μασονισμού πραγματοποιεῖ ἡ Λέσχη Bilderberg, πού ἔχει αἰχμαλωτίσει τήν πλειονότητα τῶν πολιτικῶν δυνάμεων»
Ο ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΝ»
Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ,
1. Ὁ Τεκτονισμὸς/Μασονία εἶναι ἐμβόλιμο μέγεθος στὴν ἑλληνορθόδοξη κοινωνία, ποὺ παρασιτεῖ στὸ σῶμα της, μὲ συνέπειες ὀδυνηρὲς γιὰ τὴν συνοχὴ καὶ ταυτότητά της. Τὸ σημαντικότερο: Ὁ Τεκτονισμὸς εἶναι τοκετὸς ξένων ὠδίνων, ξένος τελείως πρὸς τὴν ταυτότητα τοῦ Γένους/Ἔθνους μας, καὶ μάλιστα στὴν οὐσία του μὴ συμβατὸς μὲ αὐτήν. Ἔτσι, ἐνεργεῖ τὸν ἰδεολογικὸ διαμελισμὸ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, κυρίως στὰ «ὑψηλότερα» κοινωνικὰ στρώματά της, συμβάλλοντας στὴ διαιώνιση καὶ τὸ βάθεμα τοῦ ἰδεολογικοῦ μας διχασμοῦ. Ἡ δράση του (ἀπὸ τὸν 18ο αἰώνα) στὸν δικό μας γεωγραφικὸ χῶρο ἐθεμελίωσε τὴν βεβαιότητα ὅτι ἡ Μασονία ταυτίζεται μὲ τὸν ἀποκρυφισμὸ καὶ τὴν σκοτεινότητα λειτουργίας καὶ ἐνέργειας, κάτι ποὺ ὑποστασιώνεται στὴ γνωστὴ στὰ Ἰόνια Νησιὰ καὶ ἀπαξιωτικὴ γιὰ κάποιον διατύπωση• «σὰν μασόνος»...

Μοναχός Σεραφείμ: Ο Οικουμενισμός


Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
Μοναχοῦ Σεραφεὶμ
Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἐπειδὴ εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, χαρακτηρίζεται ἀπὸ διαχρονικὴ καὶ παγκόσμια ἑνότητα δογματικῆς Πίστεως. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι «χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτός [ὁ ἴδιος], καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας»[1], ἀναλλοίωτος, καὶ ἑνώνει ἐν Ἑαυτῷ τὴν ἀνθρωπότητα, «ἐν ἑνὶ σώματι, εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην»[2], καθ’ ὅσον αὐτὴ ἐνσωματώνεται στὴν Ἐκκλησία. Ἔτσι στὴν Ἐκκλησία ἰσχύει πάντοτε ταυτότητα (ὁμοιομορφία) στὴν Πίστη καὶ τὴ βαπτισματικὴ ἔνταξη σ’ αὐτήν: «εἶς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα»[3].
Τὸ ἐκκλησιολογικὸ αὐτὸ δόγμα τῆς Ἐκκλησίας, σταθερῶς καὶ διαχρονικῶς διακηρυσσόμενο, πλήττεται στὴ θεωρία καὶ τὴν πράξη ἀπὸ τὴν παρέκκλιση καὶ καινοτομία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος στὸ βαθμὸ ποὺ προωθεῖται συνειδητῶς καὶ ἐπιμόνως, ἀποτελεῖ ἐκκλησιολογικὴ καὶ σωτηριολογικὴ αἵρεση.

Έτι και έτι… εν παραβολαίς αντιπαρατίθεσθαι…



Λοιπόν μια μικρή ιστορία και ένα μεγάλο και μη ανατρέψιμο συμπέρασμα. Ας τον ονομάσουμε κύριο Γιώργο. Αυτός λοιπόν ο κ. Γιώργος έχει μια καλή γυναίκα και τρία καλά παιδιά. Τον Γιάννη, την Κατερίνα, και τον Νίκο. Βέβαια ποτέ δεν του πέρασε από το μυαλό  να απατήσει την γυναίκα του, πολύ δε περισσότερο δεν του πέρασε από το μυαλό ότι τα παιδιά του πιθανώς να μην είναι δικά του, αλλά μπορεί η γυναίκα του να τα έκανε με κάποιον ή κάποιους άλλους. Μην βιάζεσθε, θα δείτε που θέλω να φτάσω.
  Μια μέρα στο καφενείο ακούει ότι, μια ομάδα ανδρών του χωριού του, έφτιαξε έναν σύλλογο, σωματείο, με την επωνυμία: «Οι πατέρες του Γιάννη, της Κατερίνας, και  του Νίκου», των δικών του δηλαδή παιδιών. Ήμαρτον Κύριε. Θύμωσε. Τι αστείο ήταν αυτό. Αμ’ δεν ήταν αστείο.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

ΤΕΣΤ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Kαρδινάλιος στην Κολωνία τη στιγμή που διαβάζεται το Συνοδικό της Ορθοδοξίας κρατά εικόνα!
Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Μητρόπολη Πειραιώς
Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Μητρόπολη Πειραιώς

Ερώτηση: Ποιά ή ποιές  από τις φωτογραφίες αποτυπώνουν την Ορθόδοξη Ιερά Παράδοση και παρακαταθήκη;

Στώμεν καλώς αδελφοί
π. Φώτιος Βεζύνιας

Το θερμόμετρο.

Ένας αδελφός έτυχε να αρρωστήσει. Αγόρασε λοιπόν ένα θερμόμετρο για να μετρά τον πυρετό του. Μα εκείνο…. είχε την κακή συνήθεια να δείχνει την αλήθεια, που ήταν «Υψηλός πυρετός». Ο άρρωστός μας, θύμωσε, δεν ήθελε να έχει «πυρετό». Βρήκε λοιπόν την έξυπνη  λύση. Έσπασε το θερμόμετρο. Ο πυρετός όμως δεν έπεσε. Δοκίμασε και με άλλο θερμόμετρο. Και εκείνο έδειξε υψηλό πυρετό.
   Στο τέλος δύο είναι οι λύσεις. Η μία να δεχθεί ότι έχει πυρετό και να πάρει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, για να γίνει καλά. Η άλλη να βρει θερμόμετρο που να μην δείχνει την σωστή ένδειξη. Στην δεύτερη περίπτωση ο κίνδυνος του ΘΑΝΑΤΟΥ είναι ορατός.

Ταπεινή κατάθεση της εν Κυρίω λύπης μου.
π. Φώτιος Βεζύνιας.

Πατριαρχική Επιστολή.

Επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο μέσω της οποίας του υπογραμμίζει ότι ενέργειες ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος δυναμιτίζουν την ενότητα της Ορθοδοξίας απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Ο Παναγιώτατος αναφέρεται και στα "αναθέματα" του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ζητώντας εν Συνόδω να αποδοκιμαστούν τέτοιες πρακτικές.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ:
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιερώνυμε, Πρόεδρε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Υμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Επικοινωνούντες δια των μετά χείρας αδελφικών ημών Πατριαρχικών Γραμμάτων προς την Υμετέραν λίαν ημίν αγαπητήν και περισπούδαστον Μακαριότητα και την περί Αυτήν Ιεράν Σύνοδον της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, επιθυμούμεν ίνα καταστήσωμεν Υμάς κοινωνούς της ην δοκιμάζει η Μήτηρ Εκκλησία αγωνίας και θλίψεως εκ των δηλώσεων, εκδηλώσεων και εν γένει κινήσεων εντός των κόλπων της Υμετέρας Εκκλησίας, καθ' ας εκφράζονται θέσεις και εκτιμήσεις και απόψεις ήκιστα συμβιβαζόμεναι προς το Ορθόδοξον ήθος και έθος, προκαλούσαι ευρυτέραν απορίαν, εγκυμονούσαι δε και κινδύνους και απροβλέπτους συνεπείας δια την ενότητα αυτής ταύτης της καθ' Υμάς Εκκλησίας, αλλά και της Αγίας ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τω συνόλω αυτής.

Ξεπούλησαν την Ελλάδα.... δημοκρατικά ! ! !

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΜΕΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΧΡΕΟΥΣ.
 ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΤΩΝ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ KAI TOY PSI.
Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά οι θριαμβολογίες για το εθελοντικό που τελικά έγινε αναγκαστικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων (PSI) αρχίζουν να σβήνουν σιγά-σιγά. Τι τα θέλουμε τα πολλά-πολλά. Είπαμε, ή ....
μάλλον μας είπαν, ότι πέτυχε. Η εικονική απομείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ανέρχεται σε 105,4 δις ευρώ. Έτσι μας είπαν κι όποιος δεν το πιστεύει, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Σαμαράς και οι....
λοιποί συγγενείς είναι έτοιμοι να ορκιστούν στην τιμή τους. Και ξέρετε δα σε τι υπόληψη έχουν την προσωπική τους τιμή. Πόσο ειλικρινείς και αδέκαστοι είναι. Πόσο αδιάφθοροι.
Τώρα τα κεφάλια μέσα. Ήρθε η ώρα για να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και να καταβληθούν τα πολύτιμα ανταλλάγματα που έχουν συμφωνηθεί.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Η Συνθήκη του Σένγκεν και τα σύνορα της διάλυσης

Tου Νικου Κωνστανταρα (πηγή: kathimerini.gr)
Τα δύο μεγαλύτερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι η νομισματική ένωση και η συνοριακή ένωση, γνωστή ως Συνθήκη του Σένγκεν, όπου 400 εκατ., κάτοικοι 25 χωρών, κυκλοφορούν χωρίς συνοριακούς ελέγχους. Και τα δύο βασίζονται στην αρχή ότι κάθε μέλος επωμίζεται τις ίδιες ευθύνες και απολαμβάνει τα ίδια προνόμια – της απρόσκοπτης συμμετοχής σε έναν οργανισμό που του προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια και περισσότερες ευκαιρίες. Αυτό απαιτεί την εύρυθμη λειτουργία τής κάθε χώρας και της ανοικτής επικοινωνίας μεταξύ των μελών. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να ξέρει κάθε χώρα τις ευθύνες και τα προνόμιά της και να σηκώνει το βάρος που της αναλογεί.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Λιάνα Κανέλλη έξω από τα δόντια στη βουλή

Δείτε το video και ελάτε να μου πείτε ποιος έχει Θεό και ποιος δεν έχει.
Έλληνες είμαστε σκλάβοι.


Καλή Λευτεριά αδέλφια
π. Φώτιος Βεζύνιας

ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΞΤΕ

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΣΕΞΤΕ...  ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΖΩΑ


Βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Καλή λευτεριά
π. Φώτιος Βεζύνιας

ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ.

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ
π. Φώτιος Βεζύνιας

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ; ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO



ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΊΣΕΤΕ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΖΩΑ......
Καλή λευτεριά
π. Φώτιος Βεζύνιας

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Επειδή οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια καλό είναι να γνωρίζει ο κόσμος κάποιους σημαντικούς αριθμούς. Συγκεκριμένα τη αξία των χρημάτων μας που δαπανήσαμε ως Έλληνες για να κάνουμε εισαγωγές τα έτη 2000-2011.
Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία), από το 2000 έως το 2011 η Ελλάδα ξόδεψε για εισαγωγές το μυθικό ποσό των 554.806.708.369 ευρώ (πεντακόσια πενήντα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ).

Liberation! :Ένα συγκλονιστικό άρθρο για την Ελλάδα.



Ένα συγκλονιστικό άρθρο για την Ελλάδα δημοσιεύει η γαλλική εφημερίδα Liberation.

Ο Βέλγος συντάκτης, Raoul Vaneigem αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια» και ότι «οι Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων».
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο της Γαλλικής εφημερίδας, το οποίο αξίζει να διαβάσετε:
"Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής,

Αφαίρεσε (και...) την ελληνική σημαία ο Λ.Παπαδήμος!


Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πρώτος αφαιρέσει τον πίνακα της Ελευθερίας και τον έβγαλε.

Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι ο πίνακας πήγε για συντήρηση.

Στη φωτογραφία βλέπουμε ότι πλέον έφυγε από το πρωθυπουργικό γραφείο  και η ελληνική σημαία και έχει απομείνει μόνο η σημαία της Ευρωπαικής Ένωσης. 
Τι δικαιολογία έχουμε για αυτό;Θέλουν να μας πουν κάτι ή απλά "έτυχε";

Τόσο καιρό που μπαινοβγαίνουν οι αρχηγοί κομμάτων στο μέγαρο Μαξίμου, δεν έγινε θέμα επαναφοράς τους;
Ο Παπανδρέου έφυγε. Δεν πρέπει τώρα οι αρχηγοί των κομμάτων που συγκυβερνούν, να απαιτήσουν από τον πρωθυπουργό την επάνοδο στην πρότερη κατάσταση;

defencenet.gr

Υπάρχουν και χειρότερα;
Καλή λευτεριά αδέλφια
π. Φώτιος Βεζύνιας

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Μακρυγιάννης: Μην αφήσετε, Άγιοί μου...


Στρατηγός Ιωάννης Μακρυγιάννης
"Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες.".
Tότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη».
Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου. Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό 'χα, δεν τό 'δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο».
Έφυγαν αυτοί. Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα. Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον. Κυνηγιώνται και άλλοι αγωνιστές πολύ καλύτεροί μου, διότι εγώ είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος. Και οι πιο καλύτεροι όλων αφανίστηκαν.

Δημήτριος Τσελεγγίδης «πείθεσθε τοις ηγουμένοις»


Η πρώτη ερώτηση από ομιλία που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού στις 16 Δεκεμβρίου 2011 με τον κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη, Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

Η υποδομή της Χριστιανικής μας ταυτότητας, υπόθεση ζωής
Δημήτριος Τσελεγγίδης
Ερώτηση 1η

Είμαι τώρα στη διάθεσή σας να σας δώσω διευκρινήσεις για όσα είπα, αλλά και να σας απαντήσω σε άλλα ενδεχόμενα ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με την ζωή μας, την αγιοπνευματική, την χαρισματικώς μέσα στο πλαίσιο της Εκκλησίας και ιδιαίτερα στις μέρες μας. Γιατί σημασία έχει ότι η ζωή αυτή είναι εν παντί τόπω και εν παντί χρόνω· είναι για όλες τις ηλικίες, είναι για όλες τις εποχές, για όλες τις συνθήκες, για όλους τους προσοντούχους, τους μη προσοντούχους, μέχρι και γι’ αυτούς που λένε ότι είναι φυτά, επειδή βρίσκονται σε μία κατάσταση τέτοια που δεν τα πιάνουν τα μηχανήματα, δεν πιάνουν τη συνείδησή τους δηλαδή. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να βυθίζεται ή να ανάγεται μέχρι του Τριαδικού Θεού και μπορώ να σας πω κι ένα παράδειγμα από τον π. Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, που μου το είχε πει αυτό για μια περίπτωση, αλλά να ακούσω πρώτα τα δικά σας ερωτήματα.

Ερώτηση: Καλωσορίσατε κύριε καθηγητά. Να πω πρώτα ότι είναι μεγάλη μας τιμή που σας βλέπουμε, που σας ακούσαμε κιόλας, γιατί από τις παραδόσεις στη Θεολογική Σχολή που είχαμε την ευκαιρία να σας ακούμε και που σας ακούσαμε, έχουμε ωφεληθεί πάρα πολύ.

Αυτό το οποίο θα ήθελα να ρωτήσω εγώ είναι, θα σταθώ σ’ αυτό που είπατε πριν από λίγο, ότι θα πρέπει να ανακρίνουμε και να κρίνουμε τα πράγματα όταν αφορούν τα θέματα της πνευματικής ζωής. Απλώς αυτό που θα ήθελα να ρωτήσω είναι το «πείθεσθε τοις ηγουμένοις» του Αποστόλου Παύλου, πώς ταιριάζει και πώς συνάδει μ’ αυτά, τα οποία είπατε, και σε τι πρέπει να πειθόμαστε σ’ αυτά που μας λένε οι ηγούμενοι ή οι προϊστάμενοι εκκλησιαστικώς.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για το ερώτημα, το οποίο είναι πολύ επίκαιρο και πολύ διάπυρο θα έλεγε κανείς.

Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου.


Στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr, δημοσιεύεται η παρακάτω ανοιχτή επιστολή του Σεβ. Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου.
Η επιστολή του κ. Παύλου έχει ως εξής:
«Είτε το θέλουν οι τοπικές κοινωνίες είτε όχι, είτε το θέλετε, είτε όχι θα γίνει» είπε ο κ. Χρυσοχοίδης και από τηλεοράσεως, αλλά και στους εκπροσώπους των τοπικών κοινωνιών δηλαδή στο Περιφερειάρχη Δυτ. Μακεδονίας, στον Αντιπεριφεριάρχη, στην Δήμαρχο Βοίου, στον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Βοίου τον οποίο απρεπώς διέκοψε και τον χαρακτήρισε σαν λαϊκιστή, «είπε ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα» λέει βέβαια ο λαός μας και στους τοπικούς Βουλευτές, σχετικά με την δημιουργία στρατοπέδου συγκεντρώσεως, γιατί περί αυτού πρόκειται, στην Νεάπολη Κοζάνης.
Αλήθεια κ. Υπουργέ, ποιός είσθε εσείς που μιλάτε με αυτό τον τρόπο;

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Οσίου Νείλου

Προφητείες

Ο Όσιος Νείλος έζησε τον 16ο αιώνα. Κατήγετο από ένα χωρίον της Τριπόλεως της Πελοποννήσου. Ασκήτευσεν εις το Άγιον Όρος και εκοιμήθη την 12ην Νοεμβρίου του έτους 1651. Εκ του τάφου του Οσίου ανέβλυσεν ευωδέστατον μύρον δι’ αυτό και ονομάζεται μυροβλήτης.

«Κατά το 1900 έτος βαδίζοντας προς τον μεσασμόν του 8ου αιώνος (5.508 χρόνια απο Αδάμ + 2012 μ.Χ. = 7.520 χρόνια) άρχεται ο κόσμος του καιρού εκείνου, να γίνεται αγνώριστος. Όταν πλησιάσει ο καιρός της ελεύσεως του Αντιχρίστου θα σκοτιστεί η διάνοια των ανθρώπων από τα πάθη τα της σαρκός και θα πληθυνθη σφόδρα η ασέβεια και η ανομία’ τότε άρχεται ο κόσμος να γίνεται αγνώριστος μετασχηματίζονται αι μορφαί των ανθρώπων και δέν γνωρίζωνται οι άνδρες από τάς γυναίκας διά της αναισχύντου ενδυμασίας και των τριχών της κεφαλής’ οι τότε άνθρωποι θά αγριέψουν και θα γίνουν ωσάν θηρία από την πλάνην του αντιχρίστου.
Δέν θα υπάρχει σεβασμός εις τούς γονεις και τους γεροντότερους, η αγάπη θα εκλείψει, οι ποιμένες των Χριστιανών Αρχιερείς και ιερείς θα είναι άνδρες κενόδοξοι, παντελώς μή γνωρίζοντες την δεξιάν οδόν από την αριστεράν.
Τότε θα αλλάξουν τά ήθη και αι παραδόσεις των Χριστιανών και της Εκκλησίας. Η σωφροσύνη θα απολεσθεί από τους ανθρώπους και θα βασιλεύσει η ασωτία. Το ψεύδος και η φιλαργυρία θα φθάσουν εις τόν μέγιστον βαθμόν, και ουαί εις τους θησαυρίζοντας αργύρια.
Αί πορνείαι, μοιχείαι, αρσενοκοιτίαι, κλοπαί και φόνοι, θά πολιτεύωνται, εν τω καιρω εκείνω, και διά την ενέργειαν της μεγίστης αμαρτίας και ασελγείας,

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

25η Μαρτίου 1821

  Βρισκόμασταν λίγες μέρες μετά την άλωση της Πόλης. Η ξακουστή Βασιλεύουσα έπεσε στις 29 Μαΐου του 1453. Ο πορθητής Μωάμεθ, ευτυχισμένος για το μέγα κατόρθωμά του, διασκέδαζε με τους αυλικούς του στη μεγάλη αίθουσα των δεξιώσεων στο παλάτι. Ξαφνικά, πίσω του ακριβώς στον τοίχο, εμφανίζεται  μια ανοιχτή παλάμη,… κάτι σα σκιά,…σαν όραμα. Έμεινε εμβρόντητος. Καλεί τους ιμάμηδες, και τους χότζες να εξηγήσουν το φαινόμενο, μα κανένας ούτε να το εξηγήσει μπορεί ούτε και να το εξαφανίσει. Κάποιος ιμάμης του λέει: Πολυχρονεμένε μου μόνο ένας παπάς Ρωμιός, ο Γεννάδιος Σχολάριος,

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Γιάννης Βλαχογιάννης

“Έτσι ήτανε”
Παππού, σήκου, παππούλη: Σήμερα είναι μέρα επίσημη: Τι φυλάς το στρώμα και βογγάς; Όλο βογγάς κι όλο μαλώνεις – σώνεις πια: Έβγα να ιδής: Έλα ν’ αλλάξης και να πας στην αγορά. Ο κόσμος έχει πανηγύρι σήμερα – Σάββατο Λαζάρου:
Το μαθητούδι ζωηρό, καθώς μπήκε στο σπίτι, έφυγε κιόλα. Τόξερε ο παππούς πως ήταν η τρανή. Παραμονή, της Έξοδος η μέρα… Αχ, τέτοια μέρα δε θα ξαναφανή – μήτε ο θεός να δώση:
Τόξερε ο παππούς, κι αυτό από μέρες κι από νύχτες συλλογιόταν. Ο πονεμένος νους του σερνότανε τριγύρω στη μεγάλη Θύμηση. Και την περίμενε τη μέρα αυτή, σα νάτανε ναρχόταν άλλη μια φορά, πρώτη φορά – του κάκου:
Μα του μικρού ταγγόνου οι χαρωπές φωνές του ξάφνισαν το νου. Κι εκεί, να πάλι το τρελόπαιδο μπροστά του.......

Αναζητώντας την ταυτότητά μας σε μια περίοδο ανελευθερίας

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
 
Η περίοδος της μεγάλης κρίσης την οποία διερχόμαστε κανονικά θα έπρεπε, εκτός από την επιβίωση, να ξυπνά μέσα μας και την αναζήτηση του ποιοι είμαστε και τι αξίζει να ζητούμε σ’ αυτόν τον κόσμο ως άνθρωποι, αλλά και ως έθνος. Χρησιμοποιούμε τον όρο «έθνος», παρότι έχει κατασυκοφαντηθεί από όλους εκείνους που θεώρησαν ότι πρέπει να τον καταργήσουμε στο όνομα μιας διεθνιστικής, παγκοσμιοποιημένης προσέγγισης, η οποία δεν λειτούργησε όμως ουσιαστικά ποτέ στα πλαίσια μιας πανανθρώπινης, οικουμενικής προοπτικής, αλλά χρησιμοποιήθηκε από εκείνους που ήθελαν σταδιακά να αφαιρέσουν από τους λαούς την αίσθηση, το δικαίωμα και το προνόμιο της διαφορετικότητας.

Ο άπιστος γιατρός.

 Ένα θαύμα του Αι Γιάννη του Ρώσου

Στην Λίμνη της Ευβοίας ζούσε και εργαζόταν ένας γιατρός που ονομαζόταν Μαντζώρος. Σαν γιατρός ήταν πολύ καλός, αλλά δεν πίστευε στο Χριστό και μάλιστα δεν ήθελε να ακούει συζητήσεις σχετικές με την θρησκεία και την ψυχή. Καταφερόταν εναντίον της θρησκείας και οι απόψεις του ήταν σκληροπυρηνικές στο θέμα του Χριστιανισμού.
Αρρώστησε λοιπόν και μάλιστα πολύ σοβαρά. Η επάρατος νόσος είχε πλησιάσει τον άπιστο γιατρό που με φρικτούς πόνους κατάλαβε την έλευσή του.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Φώτης Κόντογλου

Τὸ ράσο καὶ τὰ γένεια

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

Πολλὰ ἔχουν γραφῇ γιὰ τὰ ράσα καὶ τὰ γένια τῶν κληρικῶν. Οἱ περισσότεροι ἀπ᾿ ἐκείνους ποὺ δὲν τὰ χωνεύουνε, εἶναι κάποιοι ποὺ θέλουνε νὰ φαίνουνται ἐλεύθεροι καὶ νεωτεριστικὰ πνεύματα. Αὐτοὶ ὅλοι εἶναι πάντα «πρακτικοὶ» ἄθρωποι, ποὺ κρίνουνε τὰ τῆς θρησκείας μὲ τὸ πρακτικὸ καὶ πεζὸ μυαλό τους, ἐνῷ ἡ χριστιανικὴ θρησκεία δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὰ πρακτικὰ μυαλά, γιατὶ εἶναι ἡ βαθύτερη ποίηση, ἡ ἄβυσσο τῆς ποίησης. Ἡ κακοδαιμονία τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει τὴν αἰτία της, κατὰ τὴν γνώμη μου, στὸ ὅτι λείψανε ἀπ᾿ αὐτὴν οἱ ποιητικὲς ψυχές, μὲ τὴν πραγματικὴ σημαία τῆς ποίησης, καὶ γέμισε ἀπὸ «πρακτικούς ἀνθρώπους, ἤγουν ἀπὸ ξεραΐλα καὶ τὸ μέγα ἔλεος.

Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

«Πολλοὶ γὰρ περιπατοῦσιν, οὓς πολλάκις ἔλεγον ὑμῖν, νῦν δὲ καὶ κλαίων λέγω, τοὺς ἐχθροὺς τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ.» (Φιλιππησίους 3, 18)
Σταυρός, Σταύρωσις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Ἀντίθετα στὴ ζωὴ ἐν Χριστῷ στέκει ἡ ζωὴ χωρὶς τὸ Χριστὸ καὶ ἐνάντια στὸ Χριστό. Αὐτὴ ζοῦν οἱ ἀντίπαλοι τοῦ Χριστοῦ, «οἱ ἐχθροὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ». Μποροῦν καὶ ὑπάρχουν τέτοιοι; Μὰ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου ἀπὸ τὸ θάνατο, ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀπὸ τὸ διάβολο, ἀπὸ τὴν κόλαση. Ὁ σταυρὸς εἶναι ἡ «δύναμη τοῦ Θεοῦ» καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ εἶναι καὶ ἀνθρώπινη δύναμη καὶ ἀνθρώπινη δόξα. Ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ εἶναι θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς, τῆς αἰώνιας ζωῆς, θεμέλιο τῶν Ἀποστόλων, θεμέλιο τῶν Μαρτύρων, θεμέλιο τῶν Ὁμολογητῶν, θεμέλιο τοῦ ἀσκητισμοῦ, θεμέλιο τῆς ἁγιοσύνης, μὲ μία λέξη, θεμέλιο ὅλου τοῦ εὐαγγελίου καὶ τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας καὶ τῆς πραότητας καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης καὶ τῆς ἀπάθειας καὶ τῆς θεοποίησης. Ναί, εἶναι «ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ», μὲ τὴν ὅποια οἱ ἄνθρωποι νικοῦν ὅλους τοὺς θανάτους, ὅλες τὶς ἁμαρτίες, ὅλα τὰ κακά. Καὶ τὸ ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ἐνάντιοι στὸ σταυρό, τοῦτο εἶναι πράγματι ἀξιοθρήνητο.

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ & ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ.

ΣΤΑΥΡΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΟΥ

Ομολογία Γέροντος Παϊσίου έναντι Οικουμενισμού

 
Ενδιαφέρουσα ομολογιακή πατερική γραμμή του Γέροντος Παϊσίου έναντι του Οικουμενισμού:*
***
...Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνω­ρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότη­τα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει...
***
Εν Αγίω Όρει τη 23η Ιανουαρίου 1969 Σεβαστέ πάτερ Χαράλαμπε.

Επειδή βλέπω τον μεγάλον σάλον που γίνεται εις την Εκκλησίαν μας, εξ αιτίας των διαφόρων φιλενωτικών κινήσεων και των επαφών του Πατριάρχου μετά του Πάπα, επόνεσα και εγώ σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω και ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μονα­χός), δια να χρησιμοποιηθή και αυτό, έστω και για μια βελονιά, δια το πολυκομματιασμένο φόρεμα της Μητέ­ρας μας. Πιστεύω ότι θα κάμετε αγάπην και θα το χρησι­μοποιήσετε δια μέσου του θρησκευτικού σας φύλλου. Σας ευχαριστώ.

Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμην εν πρώτοις απ' ό­λους, που τολμώ να γράψω κάτι, ενώ δεν είμαι ούτε ά­γιος, ούτε θεολόγος. Φαντάζομαι ότι θα με καταλάβουν όλοι, ότι τα γραφόμενά μου δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας βαθύς μου πόνος δια την γραμμήν και κοσμικήν αγάπην, δυστυχώς, του πατέρα μας κ. Αθηναγόρα. Όπως φαίνεται, αγάπησε μίαν άλλην γυναίκα μοντέρνα, που λέγεται Παπική Εκκλησία, διότι η Ορθόδοξος Μητέρα μας δεν του κάμνει καμμίαν εντύπωσι, επειδή είναι πολύ σεμνή. Αυτή η αγάπη, που ακούσθηκε από την Πόλι, βρήκε απήχησι σε πολλά παιδιά του, που την ζούν εις τας πόλεις. Άλλωστε αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής μας: η οικογένεια να χάση το ιερό νόημά της από τέτοιου είδους αγάπες, που ως σκοπόν έχουν την διάλυσιν και όχι την ένωσιν.

Με μία τέτοια περίπου κοσμική αγάπη και ο Πα­τριάρχης μας φθάνει στη Ρώμη. Ενώ θα έπρεπε να δείξη αγάπη πρώτα σε μας τα παιδιά του και στη Μητέρα μας Εκκλησία, αυτός, δυστυχώς, έστειλε την αγάπη του πο­λύ μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν να αναπαύση μεν όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον και έχουν την κοσμικήν αυτήν αγάπην, να κατασκανδαλίση όμως όλους εμάς, τα τέκνα της Ορθοδοξίας, μικρά και μεγά­λα, που έχουν φόβο Θεού.

Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνω­ρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότη­τα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν Τον έχουν αγαπήσει.

Θα ήθελα να παρακαλέσω θερμά όλους τους φιλενωτικούς αδελφούς μας: Επειδή το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών είναι κάτι το πνευματικόν και ανάγκην έ­χουμε πνευματικής αγάπης, ας το αφήσουμε σε αυτούς που αγαπήσανε πολύ τον Θεόν και είναι θεολόγοι, σαν τους Πατέρας της Εκκλησίας, και όχι νομολόγοι, που προσφέρανε και προσφέρουν ολόκληρο τον εαυτόν τους εις την διακονίαν της Εκκλησίας (αντί μεγάλης λαμπά­δας), τους οποίους άναψε το πύρ της αγάπης του Θεού και όχι ο αναπτήρας του νεωκόρου. Ας γνωρίζωμεν ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματι­κοί. Επομένως, η μέλλουσα οργή του Θεού δεν μπορεί να αντιμετωπισθή με συνεταιρισμόν αμαρτωλών (διότι διπλήν οργήν θα λάβωμεν), αλλά με μετάνοιαν και τήρησιν των εντολών του Κυρίου.

Επίσης, ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκ­κλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ίεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί. Όμως, δεν είναι ανησυχητικόν. Η Εκκλη­σία είναι Εκκλησία του Χρίστου και Αυτός την κυβερ­νάει. Δεν είναι Ναός, που χτίζεται από πέτρες, άμμο και ασβέστη από ευσεβείς και καταστρέφεται με φωτιά βαρ­βάρων, αλλά είναι ο ίδιος ο Χριστός. «Και ο πεσών επί τον λίθον τούτον συνθλασθήσεται, εφ' ον δ' αν πέση λικμήσει αυτόν» (Ματθ. και 44-45). Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θά παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολο­γήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας.

Εις τους καιρούς μας βλέπομεν ότι πολλά πιστά τέ­κνα της Εκκλησίας μας, μοναχοί και λαϊκοί, έχουν, δυ­στυχώς, αποσχισθή από αυτήν, εξ αιτίας των φιλενωτικών. Έχω την γνώμην ότι δεν είναι καθόλου καλόν να αποχωριζώμεθα από την Εκκλησίαν κάθε φορά που θα πταίη ο Πατριάρχης. Αλλά από μέσα, κοντά στην Μη­τέρα Εκκλησία έχει καθήκον και υποχρέωσι ο καθένας ν' αγωνίζεται με τον τρόπον του. Το να διακόψη το μνημόσυνον του Πατριάρχου, να αποσχισθή και να δημιουργήση ιδικήν του Εκκλησίαν και να εξακολουθή να ομιλή υβρίζοντας τον Πατριάρχην, αυτό, νομίζω, εί­ναι παράλογον.

Εάν δια την α ή την β λοξοδρόμησι των κατά και­ρούς Πατριαρχών χωριζώμεθα και κάνωμε δικές μας Εκ­κλησίες - Θεός φυλάξει! - θα ξεπεράσωμε και τους Προ­τεστάντες ακόμη. Εύκολα χωρίζει κανείς και δύσκολα ε­πιστρέφει. Δυστυχώς, έχουμε πολλές «εκκλησίες» στην εποχή μας. Δημιουργήθηκαν είτε από μεγάλες ομάδες η και από ένα άτομο ακόμη. Επειδή συνέβη στο καλύβι των (ομιλώ δια τα εν Αγίω Όρει συμβαίνοντα) να υπάρχη και ναός, ενόμισαν ότι μπορούν να κάνουν και δική τους ανεξάρτητη Εκκλησία. Εάν οι φιλενωτικοί δίνουν το πρώτο πλήγμα στην Εκκλησία, αυτοί, οι ανωτέρω, δίνουν το δεύτερο. Ας ευχηθούμε να δώση ο Θεός τον φωτισμόν Του σε όλους μας και εις τον Πατριάρχην μας κ. Αθηναγόραν, δια να γίνη πρώτον η ένωσις αυτών των «εκκλησιών», να πραγματοποιηθή η γαλήνη ανάμεσα στο σκανδαλισμένο ορθόδοξο πλήρωμα, η ειρήνη και η αγάπη μεταξύ των Ορθοδόξων Ανατολικών Εκκλησιών και κατόπιν ας γίνη σκέψις δια την ένωσιν μετά των άλ­λων «Ομολογιών», εάν και εφ' όσον ειλικρινώς επιθυ­μούν να ασπασθούν το Ορθόδοξον Δόγμα.

Θα ήθελα ακόμη να ειπώ ότι υπάρχει και μία τρίτη μερίδα μέσα εις την Εκκλησίαν μας. Είναι εκείνοι οι αδελφοί, που παραμένουν μεν πιστά τέκνα Αυτής, δεν έ­χουν όμως συμφωνίαν πνευματικήν αναμεταξύ τους. Α­σχολούνται με την κριτικήν ο ένας του άλλου και όχι δια το γενικώτερον καλόν του αγώνος. Παρακολουθεί δε ο ένας τον άλλον (περισσότερον από τον έαυτόν του) εις το τι θα ειπή η τι θα γράψη, δια να τον κτυπήση κατό­πιν αλύπητα. Ενώ ο ιδιος αν έλεγε η έγραφε το ίδιο πράγμα, θα το υπεστήριζε και με πολλές μάλιστα μαρτυ­ρίες της Αγίας Γραφής και των Πατέρων. Το κακό που γίνεται είναι μεγάλο, διότι άφ' ενός μεν αδικεί τον πλη­σίον του, αφ' ετέρου δε και τον γκρεμίζει μπροστά στα μάτια των άλλων πιστών. Πολλές φορές σπέρνει και την απιστία στις ψυχές των αδυνάτων, διότι τους σκανδαλί­ζει. Δυστυχώς, μερικοί από εμάς έχουμε παράλογες απαιτήσεις από τους άλλους. Θέλουμε οι άλλοι να έχουν τον ίδιο με εμάς πνευματικόν χαρακτήρα. Όταν κάποιος άλ­λος δεν συμφωνή με τον χαρακτήρα μας, δηλαδή η είναι ολίγον επιεικής η ολίγον οξύς, αμέσως βγάζομε το συμ­πέρασμα ότι δεν είναι πνευματικός άνθρωπος. Όλοι χρειάζονται εις την Εκκλησίαν. Όλοι οι Πατέρες προ­σέφεραν τας υπηρεσίας των εις Αυτήν. Και οι ήπιοι χα­ρακτήρες και οι αυστηροί. Όπως δια το σώμα του ανθρώπου είναι απαραίτητα και τα γλυκά και τα ξινά και τα πικρά ακόμη ραδίκια (το καθένα έχει τις δικές του ουσίες και βιταμίνες), έτσι και δια το Σώμα της Εκκλη­σίας. Όλοι είναι απαραίτητοι. Ο ένας συμπληρώνει τον πνευματικόν χαρακτήρα του άλλου και όλοι είμεθα υπο­χρεωμένοι να ανεχώμεθα όχι μόνον τον πνευματικόν του χαρακτήρα, αλλά ακόμη και τις αδυναμίες, που έχει σαν άνθρωπος.

Και πάλιν έρχομαι να ζητήσω ειλικρινώς συγγνώμην από όλους, διότι ετόλμησα να γράψω. Εγώ είμαι έ­νας απλός μοναχός και το έργον μου είναι να προσπαθώ, όσο μπορώ, να απεκδύωμαι τον παλαιόν ανθρωπον και να βοηθώ τους άλλους και την Εκκλησίαν, μέσω του Θεού δια της προσευχής. Αλλ' επειδή έφθασαν μέχρι το ερημητήριό μου θλιβερές ειδήσεις δια την Αγίαν Όρθοδοξίαν μας, επόνεσα πολύ και εθεώρησα καλό να γράψω αυτά που ένοιωθα.

Ας ευχηθούμε όλοι να δώση ο Θεός την χάριν Του και ο καθένας μας ας βοηθήση με τον τρόπον του δια την δόξαν της Εκκλησίας μας.

Με πολύν σεβασμόν προς όλους Παΐσιος μοναχός

*Η ανωτέρω σοφή και διακριτική επιστολή του Γέρο­ντος Παϊσίου του Αγιορείτου εστάλη στον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο το 1969.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗ­ΤΩΝ Γέροντας ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, τόμ. Α', έκδ. Γ', σελ. 508 του κ. Νικολάου Α. Ζουρνατζόγλου).

Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας
Γαλλίας: «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Σημασία του Διαλόγου»Διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

Ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ μίλησε βαθυστόχαστα και εμπεριστατωμένα την Τετάρτη το βράδυ στην εκδήλωση εις μνήμη του αείμνηστου Πατριάρχη Αθηναγόρα, που έχει καθιερώσει η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης.
Η ομιλία του, η οποία είχε τίτλο «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Σημασία του Διαλόγου», έγινε στο Μαλιώτειο Πολιτιστικό Κέντρο.
Η εκδήλωση άρχισε με τη χορωδία της Θεολογικής Σχολής, η οποία έψαλλε ύμνους στην Ελληνική, καθώς επίσης και τις φήμες του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθοδίου και του Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ.
Για την εκδήλωση και τον αείμνηστο Πατριάρχη Αθηναγόρα μίλησε στα εισαγωγικά σχόλια ο π. Θωμάς Φιτζέραλντ, κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής, ενώ τον Μητροπολίτη Εμμανουήλ σύστησε με φιλόφρονα λόγια ο καθηγητής του Κανονικού Δικαίου Ηλίας Πατσαβός.
Ο Δρ. Πατσαβός επισήμανε ότι «από φοιτητής που ήταν στη Θεολογική Σχολή την δεκαετία του 1980 ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ ήταν σοβαρός, προσηνής, ταπεινός και φιλομαθής» και συμπλήρωσε πως «αυτά του τα χαρίσματα αναγνωρίστηκαν νωρίς από την Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο και τον αξιοποίησε».
Ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ, ο οποίος είναι απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής, αναφέρθηκε με νοσταλγία στα χρόνια της μαθητείας του σ’ αυτή την οποία χαρακτήρισε ως «περίβλεπτο ίδρυμα», λέγοντας ότι «ήλθα ως ξένος κι έφυγα ως αδελφός», ενώ ευχαρίστησε τη Σχολή «για όλα τα καλά πράγματα που διαθέτει».
Υπογράμμισε ότι είναι «ορθό που αυτή η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στον αείμνηστο Πατριάρχη Αθηναγόρα επειδή όχι μόνο ίδρυσε τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού πριν από 75 χρόνια, αλλά διότι η διακονία του είχε μία τρομακτική επιρροή αγάπης, φιλανθρωπίας και οικουμενικών δραστηριοτήτων επί πολλές δεκαετίες έπειτα από τον θάνατό του».
Ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ τόνισε πως «το Αγιο Πνεύμα εργάζεται διηνεκώς μέσα στην Εκκλησία ικανώνοντας εκείνους οι οποίοι πιστεύουν στον Χριστό να θέτουν τα θεμέλια στη δική μας γενιά που υποστηρίζουν τη διακονία της ενότητας».
Είπε επίσης, ότι «ήλθα να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις γύρω από τον Οικουμενισμό βασισμένες στη διακονία του Οικουμενικού Πατριαρχείου» και συμπλήρωσε «για όσους δεν είναι ακόμα γνώστες του όρου Οικουμενισμός, είναι ο σκοπός για την ενότητα όλων των Χριστιανών ανά τον κόσμο, για ορατή ενότητα στη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Υπενθύμισε ότι «ο Οικουμενισμός δεν είναι καινούργια ιδέα, δεν είναι εφεύρημα του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά είναι ωστόσο μία ανάγκη που πρέπει να προσεγγίσει αυτή η γενιά».
Αναφέρθηκε στις δραστηριότητες και κινήσεις των αείμνηστων Πατριαρχών Αθηναγόρα και Δημητρίου αναφορικά με την προσέγγιση των Χριστιανών ανά τον κόσμο, ενώ υπενθύμισε την άρση των αναθεμάτων ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση ήτοι ανάμεσα στην Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία από τον Αθηναγόρα και τον Πάπα Ιωάννη στη δεκαετία του 1960 έπειτα σχεδόν από χίλια χρόνια διαίρεσης.
Τόνισε ότι «ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσπαθεί να ακολουθήσει τα βήματα των προκατόχων του και εξακολουθεί να φέρνει κοντά ανθρώπους από όλα τα έθνη φανερώνοντας την αγάπη του Χριστού μέσω των οικουμενικών και διαθρησκειακών διακονιών της Εκκλησίας».
Είπε ακόμα για τις οικουμενικές προσπάθειες του σημερινού Πατριάρχη, πως «ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει περιγράψει τη συμμετοχή του Οικουμενικού Θρόνου στο διάλογο, σημειώνοντας πως προσεγγίζουμε τον διάλογο μέσα στο πνεύμα της αγάπης, ειλικρίνειας και τιμιότητας. Με αυτή την έννοια ο διάλογος προϋποθέτει ισότητα, η οποία σε ανταπόδοση προϋποθέτει ταπείνωση. Η ειλικρίνεια και η ταπείνωση εξουδετερώνουν την εχθρότητα και την υπεροψία».
Ο Μητροπολίτης Εμμανουήλ, ο οποίος είναι αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, καθώς και πρόεδρος των Ορθόδοξων Επισκόπων Γαλλίας, αντιπροσωπεύει τον Πατριάρχη στους ακαδημαϊκούς διαλόγους με τον Ρωμαιοκαθολικισμό, τον Ιουδαϊσμό, το Ισλάμ και άλλους, τόνισε πως «ο Οικουμενικός Θρόνος πιστεύει ότι ο διάλογος είναι αναγκαίος.
Η εχθρότητα και η αδικία που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο απαιτούν όπως η ανθρωπότητα κινηθεί προς την ισότητα και έλθει αρωγός σ’ εκείνους οι οποίοι έχουν αποδυναμωθεί από δυσμενείς πολιτιστικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες».
Συμπλήρωσε πως «με ταπείνωση ο Οικουμενικός Θρόνος ομιλεί γι’ αυτά τα θέματα και επιζητεί να ζει με ενότητα με όλους τους Χριστιανούς και με αρμονία με εκείνους οι οποίοι επιλέγουν να μην ακολουθούν τον Χριστό».
Είπε επίσης πως «γίνεται φανερό στον Οικουμενικό Θρόνο πως ο καλύτερος τρόπος να επιδείξεις αγάπη και να προάγεις την κατανόηση είναι η πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία» και συμπλήρωσε πως «αυτό είναι το ζωτικό βήμα για την κατανόηση περίπλοκων ζητημάτων και εργασίας προς ειρήνη και καταλλαγή».
Σε άλλο σημείο, υπογράμμισε πως «πόλεμος εξ’ ονόματος της θρησκείας, είναι πόλεμος εναντίον της θρησκείας» και συμπλήρωσε πως «πρέπει να ανακαλύπτουμε ο ένας τον άλλον και να κοιταζόμαστε στα μάτια, ο καθένας μας είναι ζωντανή εικόνα του Θεού».
Εκανε επίσης αναφορά στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο και στα οικουμενικά του ανοίγματα, υπενθυμίζοντας τη συνοδοιπορία του με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό «Life» κι έκανε τον γύρο του Κόσμου.

Πηγή: www.romfea.gr

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ και ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΗΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ

.....ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ..

Τον τελευταίο καιρό, παρακολουθώ στις ειδήσεις μία νέα "θεατρική παράσταση" που ανεβάσανε οι πολιτικοί μας ηγέτες (προσκυνημένοι). Αφού εμείς τους κοιτάζουμε αποχαυνωμένοι και δεν κάνουμε τίποτα, αυτοί συνεχίζουν να ανεβάζουν συνεχώς "θεατρικές παραστάσεις", σύμφωνα πάντα με το μεγάλο τους σχέδιο, την υποδούλωσή μας. Αυτές λοιπόν τις μέρες, βλέπουμε να "ανακαλύπτονται" σκάνδαλα με λαδώματα και απάτες, στο ΙΚΑ Καλλιθέας,στο ΙΚΑ Ηρακλείου, στο υπουργείο ανάπτυξης, σε βουλευτές που βγάλανε λεφτά στην Ελβετία κ.λ.π. Σκέφτηκα λοιπόν, οτι κάτι θέλουν να μας "περάσουν" πάλι, και κατέληξα στο συμπέρασμα οτι όλα αυτά γίνονται για να μας επιβάλλουν την κάρτα του πολίτη και το πλαστικό χρήμα. Ο τρόπος είναι απλός. Τα σκάνδαλα θα

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός

Ελληνορθοδοξία, το μόνιμον πρόβλημα των Δυτικών


 Ὁ Ἑλληνισμός ἡττᾶται μόνον μέ Ἐφιάλτας
Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
ΜΕΓΑΛΟ σάλο προκάλεσε πρίν ἀπό κάποια χρόνια ἡ γνωστή δήλωση τοῦ κ. Χένρυ Κίσιγκερ, πρώηνὙπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ, γιά τόν τρόπο, μέ τόν ὁποῖο μπορεῖ νά τιθασευθῆ ὁ Ἑλληνισμός.
Σημασία ὅμως ἔχει ὅτι μέ τήν δήλωσή του ὁ κ. Κ. διετύπωσε μέ ἄλλο τρόπο κάτι, πού εἶχε συλλάβει ὁ συμπατριώτης του Γιάκομπ Φιλίπ Φαλλμεράγερ (1790-1861) στά μέσα τοῦ 19ου αἰῶνος...
Ὁ τελευταῖος ἀπό τον Ἰούλιο τοῦ 1840 ὥς τον Μάϊο τοῦ 1842 ταξίδευσε σέ πολλά μέρη τῆς “καθ᾽ ἡμᾶς Ἀνατολῆς”, μεταξύ τῶν ὁποίων συμπεριέλαβε καί το Ἅγιον Ὄρος.
Στη σειρά “FRAGMENTE AUS DEM ORIENT” (1845) ἐκθέτει τίς ἐντυπώσεις του καί πολλές σημαντικές θέσεις, πού ἄμεσα μᾶς ἐνδιαφέρουν. Μιλώντας γιά τό ἍγιονὌρος, ἀναφέρεται στή νοερά προσευχή, τον “λατινέλληνα” Βαρλαάμ τόν Καλαβρό, τήν ἡσυχαστική κίνηση τοῦ 14ου αἰῶνος, τήν Ἀθωνιάδα Σχολή καί τόν Εὐγένιο Βούλγαρη, γιά τόν ὁποῖο ἐκφράζεται μέ θαυμασμό (βλ.Ἀθανασίου Ε. Καραθανάση,ὉJ.PH. FALLMERAYER (1790-1861) καί οἱ ἀναμνήσεις του ἀπό το Ἅγιον Ὄρος καί την Θεσσαλονίκη, στήν: Ἐπιστημονική Ἐπετηρίδα τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπ. Θεσσαλονίκης, τόμ. 11, 2006, σελ. 7-28. Σπουδαία μελέτη).

Γέρων Μωυσής ο Αγιορείτης

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.

Βρισκόμαστε στο μέσον της Σαρακοστής και σταθμεύουμε ενώπιον του σταυρού, για να τον προσκυνήσουμε. Στεκόμαστε στη σκιά του. Τον ατενίζουμε και εμπνεόμαστε. Η στάθμευση αυτή παρακινεί σε προσωπική σταύρωση παθών αντίθετων, άγριων, που ταράζουν, στεναχωρούν και θλίβουν. Η παθοκτονία είναι συνήθως επώδυνη. Η εσωτερική καθαρότητα θα χαρίσει στον άνθρωπο ειρήνη και αληθινή χαρά. Ακόμη και οι χριστιανοί συχνά εξαντλούν την προσοχή τους στο φαίνεσθαι και όχι στο είναι. Στον καθορισμό του έξωθεν του ποτηρίου και όχι του εσωτερικού, όπως έκαναν οι υποκριτές Φαρισαίοι, τους οποίους επιτίμησε αυστηρά ο Χριστός. Λέει κανείς ότι έκλεψε και όχι ότι σκέφθηκε να κλέψει σε μία εξομολόγηση.
Δίχως κεκαθαρμένη διάνοια, ο άνθρωπος θα είναι σκοτισμένος και ταραγμένος. Ο εμπαθής άνθρωπος είναι πονεμένος. Η ψυχή είναι τριμερής.

Φώτης Κόντογλου

Τὸ βαθὺ μυστήριο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς τὸ διαφυλάξουμε


Συλλογή: Μυστικὰ Ἄνθη, Ἐκδόσεις: Ἀστήρ - Παπαδημητρίου, σελ. 51-53.



Μεγάλο, πολὺ μεγάλο καὶ σπουδαῖο εἶναι ἕνα ζήτημα ποὺ δὲν τοῦ δώσανε σχεδὸν καθόλου προσοχὴ οἱ περισσότεροι Ἕλληνες. Κι αὐτὸ εἶναι τὸ ὅτι ἀπὸ καιρὸ ἀρχίσανε κάποιοι δικοί μας κληρικοὶ νὰ θέλουν καὶ νὰ ἐπιδιώκουν νὰ δέσουν στενὲς σχέσεις μὲ τοὺς παπικούς, ποὺ ἐπὶ τόσους αἰῶνες μᾶς ρημάξανε. Γιατί, στὰ ἀληθινά, δὲν ὑπάρχει πιὸ μεγάλος ἀντίμαχος τῆς φυλῆς μας, κι ἐπίμονος ἀντίμαχος, πού, σώνει καὶ καλά, θέλει νὰ σβήσει τὴν Ὀρθοδοξία. Οἱ δεσποτάδες ποὺ εἶπα πὼς τοὺς ἔπιασε, ἄξαφνα κι ἀναπάντεχα, ὁ ἔρωτας μὲ τοὺς Λατίνους, λένε πὼς τὸ κάνουνε ἀπὸ «ἀγάπη». Μὰ αὐτὸ εἶναι χονδροειδέστατη δικαιολογία καὶ καλὰ θὰ κάνουνε νὰ παρατήσουνε αὐτὰ τὰ ροσόλια τῆς «ἀγάπης», ποὺ τὴν κάνανε ρεζίλι. Ὁ διάβολος, ἅμα θελήσει νὰ κάνει τὸ πιὸ πονηρὸ παιγνίδι του, μιλᾶ, ὁ ἀλιτήριος γιὰ ἀγάπη. Ὅ,τι εἶπε ὁ Χριστός, τὸ λέγει κι αὐτὸς κάλπικα, γιὰ νὰ ξεγελάσει. Τώρα, στὰ καλὰ καθούμενα, τοὺς ρασοφόρους μας στὴν Πόλη, τοὺς ἔπιασε παροξυσμὸς τῆς ἀγάπης γιὰ τοὺς Ἰταλιάνους, ποὺ στέκουνται, ὅπως πάντα, κρύοι καὶ περήφανοι καὶ δὲν γυρίζουνε νὰ τοὺς δοῦνε αὐτοὺς τοὺς «ἐν Χριστῷ ἀδελφούς», ποὺ ὅσα τοὺς κάνανε ἀπὸ τὸν καιρὸ τῶν Σταυροφόρων ἴσαμε τώρα, δὲν τοὺς τἄκανε μήτε Τοῦρκος, μήτε Τάταρος, μήτε Μωχαμετάνος. Ἴσως καὶ οἱ δικοί μας νὰ κάνουν ἀπὸ παρεξηγημένη καλωσύνη.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης για την μεταγλώττιση των Λειτουργικών κειμένων


Φυλαχθείτε αδελφοί μου, από τον λογισμό τούτο· «εσύ είσαι αγράμματος και αμαθής και δεν καταλαβαίνεις εκείνα που λέγονται στην εκκλησία, και λοιπόν γιατί να πας;».

Σας απαντά ένας αββάς στο «Γεροντικό» ότι αν και σεις δεν καταλαβαίνετε εκείνα που λέγονται στην εκκλησία, ο διάβολος τα καταλαβαίνει, και για τούτο τρομάζει και φοβάται και φεύγει από σας· αφήνω δε, ότι και εσείς, αν και δεν τα καταλαβαίνετε όλα όσα λέγονται στην εκκλησία, όμως πολλά από αυτά τα ξέρετε και με εκείνα ωφελείσθε.
Προσθέτω δε και τούτο, ότι αν εσείς συχνά πηγαίνετε στην εκκλησία και ακούτε τα θεία λόγια, η συνέχεια εκείνη με το καιρό σας κάνει να καταλαβαίνετε εκείνα που πριν δεν καταλαβαίνατε, όπως λέει ο Χρυσόστομος, διότι ο Θεός βλέποντας τη προθυμία σας ανοίγει το νου σας και τον φωτίζει στο να τα καταλαβαίνει.

(Πηγή: «Χρηστοήθεια των Χριστιανών» Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου)
Ενημέρωση alopsis.gr
Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΗΡΩΕΣ...




ΝΙΚΗΤΑΡΑΣ: Η Ελληνική κυβέρνηση, επί Όθωνα, τον συνέλαβε το  1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλακή, με τη κατηγορία της «προδοσίας».
Μετά από 1,5 χρόνο τον ελευθέρωσαν και κατάντησε ζητιάνος στα σοκάκια του Πειραιά.
Η αρμόδια αρχή (από τότε υπήρχαν γερμανικές αρχές) η οποία χορηγούσε πόστα είχε ορίσει μια ορισμένη μέρα στον ήρωα επαίτη μια θέση μια μέρα της εβδομάδος κοντά στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε (!) να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Αυτή ήταν η ανταμοιβή του. 
Όταν αυτά έφτασαν στα αυτιά του πρέσβη της Μεγάλης Δύναμης ( Ρωσίας), αυτός στάλθηκε από την Ρωσική κυβέρνηση του, στο πόστο όπου επαιτούσε ο μεγάλος οπλαρχηγός.
Μόλις ο Νικηταράς αντελήφθη τον ξένο μάζεψε αμέσως το απλωμένο χέρι του.

Δημήτρης Νατσιός, ο πατριώτης και αγωνιστής δάσκαλος

Παρελάσεις: μνήμη αγώνων για πίστη και πατρίδα

 
« Ει τις δοκεί τι είναι, μηδέν ων, εαυτόν φρεναπατά».
Όποιος φαντάζεται πως είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτε, εξαπατά τον εαυτό του». (Γαλ. 6,3).
Πίστευε στο έργο της. Θα άλλαζε την παιδεία. Η μόνη αξιόλογη αλλαγή της θητείας της ήταν η τελευταία: Η αλλαγή υπουργείου. Από τα 25 της στην πολιτική, με την αξία και το φιλότιμό της, παφλάζον μηδενικό, καρυκευμένη ασημαντότητα, επάγγελμα ΠΑΣΟΚ, έχει όλα τα ελαττώματα για να φτάσει και στο ύπατο αξίωμα της χώρας. Τώρα ανέλαβε την «ανάπτυξη». Οσονούπω να περιμένουμε την σύλληψη και την επί χάρτου εφαρμογή του, ενός μεγαλόπνοου σχεδίου για την χώρα, που, βεβαίως, θα ονομαστεί «Νέα Ανάπτυξη». Θα ακουστούν τύμπανα, θα ηχήσουν κουδούνια και κουδουνίστρες, θα αντικρίσουμε την ψιμυθιωμένη, παγερή ανικανότητα, δίπλα στον Πρετεντέρη, να αναλύει τις ονειροφαντασίες της και... «καληνύχτα σας Ευχαριστούμε που επιλέξατε εμάς για την ενημέρωση-εξημέρωσή σας».

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ


Καλή λευτεριά αδέλφια
π. Φώτιος Βεζύνιας

Χορστ Ράιχ-εν-μπαχ

... ή αλλιώς οι Γερμανοί ξανάρχονται.... Αυτή την φορά όχι από μόνοι τους, όπως τον Απρίλιο του 1941, αλλά με τις κατάλληλες κινήσεις αυτών που στις επικείμενες εκλογές θα μας παρουσιασθούν και ως "ΣΩΤΗΡΕΣ".
Βρε παιδιά φωνάζω δεν μ' ακούει κανείς απόγονος εκείνων των Ηρώων του 1940; Δεν μας χρειάζονται μορφωμένοι. Φτάνει πια, όχι άλλος ορθολογισμός. Έχουμε ανάγκη από Έλληνες που να το λέει η καρδιά τους, έχουμε ανάγκη από "παλικάρια". Αυτήν την λέξη που δεν μεταφράζεται σε καμμία άλλη γλώσσα.

«Κίτρινες κάρτες» μοίρασε ο Ράιχενμπαχ  πηγή: real.gr


Στις αστοχίες που υπάρχουν σε συγκεκριμένους τομείς της ελληνικής δημόσιας διοίκησης αναφέρθηκε ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης στην Αθήνα, στη δεύτερη τριμηνιαία έκθεση του. (Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση της Ομάδας Δράσης)

Τα θέματα που στάθηκε ιδιαίτερα ήταν η γραφειοκρατία, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση αλλά και η προτροπή προς τις τράπεζες να ανοίξουν τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης προκειμένου να ενισχύσουν την ρευστότητα στην αγορά.

«Στην Ελλάδα είναι η εύκολη η νομοθέτηση αλλά δύσκολη η εφαρμογή των νόμων» είπε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης.
Παράλληλα εμφανίστηκε ικανοποιημένος από τα έσοδα των ληξιπρόθεσμων οφειλών, καθώς ο στόχος για το 2011 ήταν 400 εκατ. ευρώ και στα κρατικά ταμεία μπήκαν 946 εκατ. ευρώ.

Προανήγγειλε νέες μειώσεις στους μισθούς, καθώς, όπως υποστήριξε, με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. «Σκεφτείτε τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, τα μέτρα που παίρνουν για να σας βοηθήσουν» υπογράμμισε ο Χορστ Ράιχενμπαχ.

Όσον αφορά στην απορρόφηση των κονδυλίων ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης ήταν κατηγορηματικός. «Θα πρέπει να προχωρήσετε άμεσα, 20 δισ. ευρώ είναι διαθέσιμα».

Καλή λευτεριά αδέλφια
π. Φώτιος Βεζύνιας

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Μίκης Θεοδωράκης


Περί «τραμπούκων», «προβοκατόρων» και 25ης Μαρτίου
Διαβάστε αναλυτικά το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη:

«Είδα και άκουσα στο βραδινό δελτίο της ΝΕΤ τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Καψή να προσπαθεί να εξομοιώσει τους τραμπούκους του παρακράτους της Δεξιάς που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη με τα σημερινά θύματα της αντεθνικής, αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ξένης Τρόικα και της ντόπιας Κυβέρνησης που προσπαθούν να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους.

Απαιτώ! - Ένα θαύμα κατ' απαίτηση...

Το θαύμα, που θα εξιστορηθεί τώρα, δυστυχώς, όπως έδειξαν τα πράγματα, δεν έγινε κατ᾿ ευδοκίαν Θεού αλλά κατ᾿ απαίτησιν κάποιας μητέρας, που θεώρησε η δυστυχής τη δική της γνώμη και επιθυμία πιο σωστή από τη Θεία απόφαση που είχε ληφθεί για το καλό του παιδιού της. Γι᾿ αυτό και μπαίνοντας στην εκκλησία της Παναγίας μαζί με άλλους συμπροσκυνητάς, διότι είχε έρθει με πούλμαν από ένα μεγάλο χωριό του νομού Αχαΐας, φώναζε•

―Απαιτώ, Παναγία μου, το παιδί μου να γίνει καλά.
Όταν της υπεδείχθει ότι δεν πρέπει να λέη στην Παναγία «απαιτώ», εκείνη είπε·
―Το απαιτώ, γιατί το παιδί μου είνε 28 χρονών και έχει μικρό παιδάκι και οι γιατροί είπαν ότι σε 15 μέρες θα πεθάνη, γιατί έχει ολικό καρκίνο.

ΠΟΛΥ- ή ΜΟΝΟ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ;

Εδώ και αρκετό καιρό, έχουμε γίνει μάρτυρες όλοι του γεγονότος, δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, και άλλων αποχρώσεων πολιτικοί ή και μη πολιτικοί, να μιλούν και υπερασπίζονται της ανάγκης αποδοχής της  έννοιας της πολύ-πολιτισμικότητας σε τοπικό ή και εθνικό επίπεδο. Προχθές σε μια σχετική συζήτηση άκουσα το κοινότυπο: «Ε.. μη ξεχνάς ότι η Θεσσαλονίκη είναι μια πολύ-πολιτισμική πόλις».
   Μάλιστα….  Άρχισα να σκέπτομαι τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει. Λοιπόν αυτοί οι απαίσιοι που κυβερνούν τις τύχες του κόσμου, έχουν στήσει πολύ καλά την παγίδα. Δηλαδή αν πεις ότι δεν συμφωνείς με την πολύ- πολιτισμικότητα της πατρίδος σου θα σε αποκαλέσουν «εθνικιστή».