Ο δρόμος προς τη λευτεριά: μία οδός στενή και τεθλιμμένη…

 

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

 

      Το κείμενο αυτό δεν γράφεται για να αποθαρρύνει. Αντίθετα, στόχος του είναι να προσφέρει μία πολύτιμη υπηρεσία, αν και εκ πρώτης όψεως όχι τόσο προφανή: να αποπειραθεί να προσγειώσει όσους τρέφουν φρούδες ελπίδες κι αχαλίνωτη αισιοδοξία ότι το θετικό τέλος της αντιπαράθεσης με το καθεστώς είναι κοντά. Από πολλούς φίλους την εισπράττουμε εσχάτως (και δια ζώσης και στο διαδίκτυο) αυτή την αισιοδοξία. Από πολλούς επίσης ακούμε προβλέψεις, εκτιμήσεις (έως και…αλαλαγμούς) ότι «τους τελειώνουμε», ότι «σε λίγο πέφτει η Χούντα», ότι «έρχεται η λευτεριά».

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτη: "Οι άγιοι πατέρες και οι αιρετικοί"

 

Κυριακὴ Πατέρων Δ΄ Οἰκ. Συν. (Ματθ. 5,14-19)

Οι άγιοι πατέρες και οι αιρετικοί

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14)

 

• «Γέρος ἄνθρωπος εἶμαι, τόσα χρόνια ὑπηρετῶ τὴν Ἐκκλησία, καὶ σᾶς τὸ λέγω· ἐὰν δὲν ξυπνήσουμε, ἡ πατρίδα μας θὰ σβήσῃ ἀπὸ τὸ χάρτη. Δὲν θὰ εἶνε πλέον Ἑλλάς! Θὰ εἶνε μία ἑβραϊκὴ ἐπαρχία, μιὰ χάβρα. Καὶ θά ᾿χουμε ὅλοι τὴν εὐθύνη.
  Ἄντρες γυναῖκες καὶ παιδιὰ ποὺ μὲ ἀκοῦτε, σᾶς καλῶ σὲ ἐπιφυλακή. Ὅλοι στὰ ὅπλα, τὰ ὅπλα τα πνευματικά!»

 *  *  *

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τιμᾷ τοὺς ἁγίους πατέρας. Ἐξηγήσαμε ἄλλοτε τὴν ἔννοια ποὺ ἔχει ἡ λέξις πατήρ. Επαμε, ὅτι Πατὴρ μὲ πῖ κεφαλαῖο εἶνε ἕνας, ὁ Θεός. Κατόπιν, πατέρες εἶνε ὅσοι μὲ τὸν εὐλογημένο γάμο δημιούργησαν οἰκογένεια καὶ ἔφεραν στὸν κόσμο παιδιά. Ἔπειτα πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ τροφοδοτοῦν πνευματικῶς τὸν κόσμο, ὅπως εἶνε οἱ διδάσκαλοι, καθηγηταὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέται τῆς ἀνθρωπότητος. Τέλος, στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα, πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ μὲ λόγους καὶ ἔργα τίμησαν, δόξασαν καὶ στερέωσαν τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθοδοξία.
Τέτοιων πατέρων, μὲ τὴν τελευταία ἔννοια, ἑορτάζουμε τὴ μνήμη σήμερα. Ἑορτάζουμε εἰδικώτερα τὴ μνήμη τῶν πατέρων ποὺ συγκρότησαν τὴν Τετάρτη (Δ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 451 στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

* * *

Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος, οι Αιρετικοί Μονοφυσίτες και το Θαύμα της Αγίας Ευφημίας

Η Δ΄Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στην Χαλκηδόνα το έτος 451 και τη συγκροτούσαν 630 Θεοφόροι Πατέρες.
Καταδίκασε την αιρετική διδασκαλία του Ευτυχούς, ο οποίος δίδασκε ότι ο Χριστός είχε μόνο μία φύση, την θεία.Οι οπαδοί του Ευτυχούς, ονομάστηκαν Μονοφυσίτες.
Τελικώς αποχωρίστηκαν, από την Ορθόδοξη Εκκλησία, και αργότερα, αποτέλεσαν δικές τους «Εκκλησίες».
Η Δ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, καταδίκασε τους αρχιμ. Ευτυχή και τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας των Μονοφυσιτών Διόσκορο.
== === ==== ===== ===== ===== =====
Οι Μονοφυσίτες http://www.impantokratoros.gr/04D12F61.el.aspx

Με την γενική ονομασία «Μονοφυσίτες» εννοούμε ένα πλήθος θρησκευτικών ομάδων με μικρές δογματικές διαφορές αναμεταξύ τους. Το μεγαλύτερο λάθος της διδασκαλίας τους- εξ ου και η ονομασία τους- είναι πως ο Χριστός είχε μια φύση, την θεϊκή.Αυτό διότι κατά την ένωση της θείας με την ανθρώπινη φύση- όπως υποστηρίζουν- υπερτέρησε η πρώτη και ούτε λίγο ούτε πολύ «απορρόφησε» την δεύτερη. Αυτήν την αυθαίρετη θεωρία επινόησε ο Αρχιμανδρίτης Ευτυχής τον 5ο αιώνα παρασύροντας μαζί του στην πλάνη πολλούς ακόμη (π.χ. Σεβήρος, Διόσκορος κλπ.).Η 4η Οικουμενική Σύνοδος καταδίκασε αυτήν την αίρεση. Η απόφαση επικυρώθηκε με το γνωστό θαύμα της Αγίας Ευφημίας. Δυστυχώς πολλοί αποκόπηκαν από την Εκκλησία μένοντας έως τώρα στην πλάνη και παραδεχόμενοι μόνον τις 3 πρώτες Συνόδους.
Φυσικά όποιος δεν αποδέχεται μέρος τις αληθείας την αρνείται ολόκληρη. Απόγονοι αυτών είναι οι Κόπτες, Συριάνοι, Ιακωβίτες, Αρμένιοι, Αιθίοπες κ.α.Υπάρχουν πλήθος παραδειγμάτων στα συναξάρια όπου αποδεικνύεται μέσα από την αγιοπνευματική ζωή των Αγίων μας πως οι διδασκαλίες όλων αυτών των ομάδων είναι αντίθετες προς την Αλήθεια της Εκκλησίας του Χριστού.

Εκ του Λημωναρίου

Ο Χριστός θεράπευε με έλαιο κάνναβης ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 12η Ιουλίου 2018

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕ ΜΕ ΕΛΑΙΟ ΚΑΝΝΑΒΗΣ;

        Προφανώς δεν υπάρχει άλλο πρόσωπο στην ανθρώπινη ιστορία, το οποίο να δέχτηκε τα περισσότερα πυρά, να συκοφαντήθηκε και να πολεμήθηκε τόσο, όσο ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας Ιησούς Χριστός. Δύο χιλιάδες χρόνια τώρα οι εχθροί του Τον πολεμούν λυσσαλέα, χωρίς να μπορούν να σβήσουν τη μνήμη Του από την ανθρωπότητα, της οποίας η πλειοψηφία, εναποθέτει τις ελπίδες της σ’ Αυτόν.

Παραλογισμός…..

 

ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ...

της Ντόρης Βιτωράτου

Είσαι ομοφυλόφιλος;; Σεβαστό... Δεν είσαι όμως ομοφυλόφιλος, όταν παίρνεις μέρος σε prides, χωρίς ρούχα, με γελοία βαψίματα σε όλο σου το σώμα, με αναπαράσταση του τι κάνεις στο κρεβάτι σου κ βγάζοντας φωτογραφίες με τέτοια περιβολή δίπλα στον Εύζωνα για να τον γελοιοποιήσεις, επειδή ξέρεις πως δεν είναι σε θέση να αντιδράσει... Τότε είσαι ένας διεστραμμένος πόρνος, που προσβάλλει τους απανταχού ομοφυλόφιλους αλλά κ κάθε ανθρώπινη ύπαρξη..
Είσαι άθεος;; Επιλογή σου... Δεν είσαι άθεος όμως με το να προσβάλλεις σε κάθε ευκαιρία τα ιερά σύμβολα της δικής μου θρησκείας.. Με το να διοργανώνεις προκλητικά φανερά δείπνα κρεατοφαγίας τη Μ. Παρασκευή κ να γελοιοποιείς αγίους κ μάρτυρες.. Τότε είσαι ένας μισαλλόδοξος άνθρωπος που το μίσος σου για τη θρησκεία σού δίνει νόημα στην άχαρη ζωή σου..

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ.

 

Ἀπολυτίκιον  Ἦχος γ΄

Θείας πίστεως

Λίαν εὔφρανας τοὺς ὀρθοδόξους, καὶ κατῄσχυνας τοὺς κακοδόξους, Εὐφημία Χριστοῦ καλλιπάρθενε, τῆς γὰρ τετάρτης Συνόδου ἐκύρωσας, ἃ οἱ Πατέρες καλῶς ἐδογμάτισαν, Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

 

ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ

 

Μετὰ τὴν β’ Στιχολογίαν

 Ἦχος δ’

ὁ α’ χορὸς

Κατεπλάγη Ἰωσὴφ

Κατῃσχύνθησαν αἰσχρῶς, αἱρετιζόντων ἡ πληθύς, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν, ὕβρεως πέπλησται πολλῆς, ὅτε ἑώρων ποσί σου κατεῤῥιμμένον, τὸν τόμον ἑαυτῶν, τὸν δὲ ἡμέτερον, τιμίαις σου χερσί, κατεχόμενον, κατηγοροῦντα ἄνοιαν ἐνδίκως, τῶν κακοδόξων, καὶ κράζοντα, Χριστὸς ἐτέχθη, διπλοῦς τῇ φύσει, διπλοῦς δὲ καὶ ταῖς θελήσεσι.

 

Μετὰ τὸν Πολυέλεον

Μέχρι πότε θά φιμώνονται οἱ παπάδες μας;

 

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ἐδῶ καί δυό χρόνια περίπου, ὅσοι ἀπό τούς ἱερεῖς μας εἶναι φιλότιμοι, εὐλαβεῖς καί καθαρόαιμοι Ὀρθόδοξοι, βιώνουν ὁμολογουμένως ἕνα ἰδιάζον καί πρωτόγνωρο γι’ αὐτούς βασανιστήριο: Τούς ἔχει φορεθεῖ μέ τό στανιό φίμωτρο διπλῆς ραφῆς, μή τυχόν καί ξεθαρρέψουν καί μιλήσουν ἀπό ἄμβωνος γιά τά δεινά τῆς Ὀρθοδοξίας μας, γιά τήν ἀπροκάλυπτη παραποίηση τῶν Ἀληθειῶν τῆς Πίστεώς μας.

Ἀπό τό Κολυμπάρι καί μετά, δηλαδή, ἀπό τήν Πεντηκοστή του 2016 καί ἐντεῦθεν, ὅσοι ἱερεῖς μας τολμοῦν καί πορεύονται δίπλα στό ποίμνιό τους ὡς ‘’ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις ἡμῶν Πατράσι’’ καί ὅχι ὡς ‘’πειθόμενοι τοῖς ρήμασι τοῖς αἱρετικοῖς’’,  περνᾶνε δύσκολες ἡμέρες.

Χρήστος Λιβανός, Από το Κολυμπάρι εις τους Ψαράδες

Από το Κολυμπάρι εις τους Ψαράδες

Του κ. Χρήστου Κ. Λιβανού, Αρθρογράφου – Συγγραφέως

Κολυμπάρι και Ψαράδες. Δυο ελληνικά χωριά, ελάχιστα γνωστά πριν απασχολήσουν την σύγχρονη ελληνική επικαιρότητα με τα γεγονότα που εφιλοξένησαν, γεγονότα βαρυσήμαντα και καθοριστικά για το μέλλον της Ορθοδοξίας και της Ελλάδος. Στο νότιο άκρο της Πατρίδος μας και σε μία γραφική παραθαλάσσια τοποθεσία κτισμένο το πρώτο, μόλις 15 χιλ. μακριά από τα Χανιά, στη βόρεια άκρη της Ελλάδος, στις όχθες της λίμνης «Μεγάλη Πρέσπα», πολύ κοντά στη Φλώρινα ευρισκόμενο το δεύτερο.

ΠΑΠΙΚΟΣ ΠΕΡΣΟΝΑΛΙΣΜΟΣ

 

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 9η Ιουλίου 2018

 

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ» ΠΕΡΣΟΝΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ;

       Είναι προφανώς ασυγχώρητο λάθος να θεωρούμε ότι ο παπισμός δεν είναι αίρεση, αλλά σχίσμα, όπως τεχνηέντως πλασάρουν την άποψη οι θιασώτες της λεγομένης «Οικουμενικής Κινήσεως». Στη χειρότερη περίπτωση, θεωρούν τις δεκάδες κακοδοξίες του, ως δήθεν «διαφορετικές απόψεις», για τις οποίες δεν αποφάνθηκε Οικουμενική Σύνοδος και άρα «μπορούν να μας είναι ανεκτές», μέχρι να αποφανθεί κάποια μελλοντική Σύνοδος!  Επί τη ευκαιρία, είναι ανάγκη να τονίσουμε πως ο παπισμός, αφότου αποκόπηκε από την μία και αδιαίρετη Εκκλησία του Χριστού, (το 1054), άρχισε, ευθύς αμέσως να διατυπώνει αυθαίρετες και καινοφανείς διδασκαλίες, οι οποίες, πολλές από αυτές, έρχονται σε σύγκρουση με την διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως αυτή διατυπώθηκε από τους μεγάλους Πατέρες και διδασκάλους Της και επικυρώθηκε από τις Άγιες Συνόδους. Αυτή την τακτική την ανήγαγε σε νέο «δόγμα» του και την ονόμασε «συνεχή ανάπτυξη της θεολογίας»! Δεν είναι υπερβολή να το συσχετίσουμε με την εξωφρενική διδασκαλία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, οι οποίοι πλασάρουν τις νέες κακοδοξίες τους ως «νέο ζωηρότερο φως»!

Η ΑΛΛΟΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ

…...Κατόρθωσε επί δεκαετίες το κακώς ονομαζόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών» να αλλοιώση τόσο πολύ την εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία των Ορθοδόξων, ώστε να μας ταυτίσει και ισοπεδώσει όλους τους Ανατολικούς, εμάς και τους Μονοφυσίτες, να μας πείσει όχι μόνο να στεγαζόμαστε και να συσκεπτόμαστε σε επιτροπές κάτω από την κοινή ονομασία των Ορθοδόξων, αλλά και ουσιαστικώς να μας οδηγήσει με την υιοθέτηση της εκκλησιολογίας των Προτεσταντών σε εκκλησιαστική διακονία με την εκατέρωθεν αναγνώριση των μυστηρίων, όπως εδώ και πολλά χρόνια έχει κάνει το Πατριαρχείο Αντιοχείας, εσχάτως δε για το γάμο των Κοπτών και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. ……

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ


        Η βασική προβληματική η οποία πρόκειται να μας απασχολήσει είναι αν υπάρχουν σαφή διαχωριστικά όρια μεταξύ της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, η οποία συνεχίζει χωρίς διακοπή και με πληρότητα την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, και όλων των άλλων χριστιανικών ομολογιών της Ανατολής και της Δύσης.
Περισσότερο μάλιστα μας ενδιαφέρει σ΄αυτήν την διερεύνηση να αναφερθούμε στις χριστιανικές κοινότητες της Δύσεως, τον Ρωμαιοκαθολοκισμό και τον Προτεσταντισμό υπό τις πάμπολλες διασπάσεις του, διότι για τις χριστιανικές ομολογίες της Ανατολής, την ολιγάνθρωπη του Νεστοριανισμού και την πολυάνθρωπη του Μονοφυσιτισμού ή των Αντιχαλκηδονίων, υπάρχουν αλάθητες αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων και καθολική συμφωνία των Αγίων Πατέρων και της εκκλησιαστικής εν γένει συνειδήσεως, ώστε να είναι αδύνατο και αδιανόητο για μία συνεπή και γνήσια Ορθόδοξη Εκκλησιολογία να θεωρήσει του Μονοφυσίτες ως Ορθοδόξους, γιατί έτσι εξισώνει και ταυτίζει Ορθοδοξία και αίρεση, αλήθεια και πλάνη.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ,

 ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΒΙΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΗ ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΣΕ ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ.

 Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΠΙΑΣΜΑΤΑ, ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΙΜΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΛΑΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ.

ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΕΝΤΕΧΝΑ ΚΑΛΛΩΠΙΣΘΕΙ, ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ, ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΛΑΟ.

     Είναι επομένως χρήσιμο να ανατρέξουμε στη Σοφία της Εκκλησίας, για να βρούμε τα σχετικά με το πρόβλημα, τις προειδοποιήσεις, τις απαντήσεις, αλλά και τη μελλοντική εξέλιξη, διότι ακόμη και αυτή μας έχει γίνει γνωστή από τον προφητικό λόγο!

    Δυστυχώς το κατασκεύασμα του Οικουμενισμού προωθείται μέσα στο σχέδιο της πολτοποίησης όλων των θρησκειών, και της εγκαθίδρυσης της Πανθρησκείας, η οποία θα επινοήσει νέα λειτουργικά σύμβολα, όπως αστέρι αντί σταυρού, ψευτο-ευαγγέλια κλπ, και θα γίνει η επίσημη θρησκεία στα χρόνια του Αντιχρίστου.

 

 

 

 

«Από δε τη συκιά μάθετε το παραβολικό νόημα:

 Μόλις ο κλάδος αυτής γίνει απαλός και φυτρώσει τα φύλλα, γνωρίζετε ότι το θέρος είναι κοντά.

Όμοια και εσείς όταν δείτε αυτά όλα, να γνωρίζετε ότι κοντά είναι ο καιρός, έτοιμος, σαν ξένος στην πόρτα».

(Ματθ. Κδ - 33).

 

Αυτά λένε οι προφητείες . . . Οι Απόστολοι: (Το τέλος δεν θα έρθει) «εάν μη έλθη η αποστασία πρώτον και αποκαλυφθεί ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός της απωλείας...» (Απ. Παύλος Θεσ. Β΄β.3) δηλ. θα προηγηθεί η αποστασία από τον ερχομό του Αντιχρίστου, και μάλιστα αυτό είναι το κυριότερο εκκλησιαστικό σημάδι.     Ήδη στα 2000 χρόνια, η Εκκλησία αντιμετώπισε και παραμέρισε πάρα πολλές αιρετικές ομάδες που αποστάτησαν απ' αυτή. Από τους σύγχρονους αποστάτες, και επομένως προδρόμους κατά το παρόν εδάφιο του Αντιχρίστου, είναι οι αποκομμένοι από τους Πατέρες της Εκκλησίας Ρωμαιοκαθολικοί, οι υποταγμένοι στο αιρετικό διευθυντήριο του Βατικανού, τους οποίους ξεπέρασαν οι διάφορες προτεσταντικές ομάδες σε αυθαιρεσία, προσθέτοντας αναρίθμητες αιρέσεις, καταργώντας την Παράδοση της Εκκλησίας, τη διδασκαλία των Θεοφόρων  Πατέρων,  και τη λειτουργική τάξη, και αντικαθιστώντας την με δικά τους επινοήματα.          Στην εποχή μας όμως, επειδή το θέλουν τα αφεντικά και οι εργολάβοι - πολιτικοί της Νέας Τάξης, πρέπει όλους αυτούς τους ηγέτες "εκκλησιών" να τους αγκαλιάζουμε με «αγάπη».         Κρίμα που δεν το είχαν πάρει χαμπάρι το μυστικό οι προγενέστεροι Πατέρες, να λύσουν άνετα τα προβλήματα της εποχής των!  Ούτε με τους αυτοκράτορες θα τα έβαζαν, ούτε με τους αιρετικούς, διότι θα τους έδειχναν "αγάπη"!!!    «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού» (Απ. Παύλος Τίτ. Γ10). Οι Ορθόδοξοι όμως επιμένουμε να μετέχουμε συνεχώς σε συναθροίσεις αιρετικών...     Και βέβαια υπάρχουν οι Αποστολικοί κανόνες που ορίζουν ότι επιβάλλεται να μην έχομε πνευματική επαφή μαζί τους, για όποιον τυχόν δεν κατάλαβε τα προηγούμενα αποσπάσματα των Γραφών...    Πχ ο 10ος κανών αναφέρει ότι όποιος συμπροσευχηθεί ακόμα και στο σπίτι του, με άτομο που δεν έχει (Μυστηριακή) κοινωνία (διότι δεν ανήκει στην ίδια με μας Ορθόδοξη Εκκλησία), να επιτιμάται με αφορισμό: «εί τις ακοινωνήτω, καν εν οίκω συνεύξηται ούτος αφοριζέσθω».     Και ο Απόστολος της αγάπης, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, διευκρινίζει πολύ απλά τι είναι (η κατά Θεόν) αγάπη: «Και αύτη εστίν η αγάπη, ίνα περιπατώμεν κατά τας εντολάς Αυτού». (Ιω. Β΄, Α-6)

Οι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος

Φώτης Μιχαήλ, Η Ελληνορθόδοξη οικογένεια στο στόχαστρο του οικουμενισμού

Ἡ Ἑλληνορθόδοξη οἰκογένεια στό στόχαστρο τοῦ οικουμενισμού

 

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

1ον). Οἰκουμενισμός σημαίνει πανθρησκεία: ‘’Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοί σωτηρίας’’(1), εἶχε δηλώσει ὁ σημερινός προκαθήμενος τοῦ Σεπτοῦ μας Πατριαρχείου.

Ὅταν ἡ Ἑλληνορθόδοξη οἰκογένεια, ὑπακούοντας στά κελεύσματα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, στήν θέση τοῦ Εὐαγγελίου τοποθετήσει τό κοράνι, στή θέση τῆς Φιλοκαλίας βάλει τό Ταλμούδ, στήν θέση τοῦ γαμπροῦ καί τῆς νύφης κληθοῦν νά καθίσουν ἄθεοι καί ἀβάπτιστοι, στή θέση τοῦ παπα-Γιώργη σταθεῖ ὁ καρδινάλιος ἤ ὁ πάστορας, τότε ποιό θά εἶναι τό περιεχόμενό της καί ποιό τό μέλλον της;

2ον). Ὁ οἰκουμενισμός εἶναι συνώνυμος μέ τήν ἐκκοσμίκευση:

Ελληνική εκπαίδευση: προτάσεις για ένα σύγχρονο Κρυφό Σχολειό…

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

 

     Σε πρόσφατο κείμενο σχετικά με τη δημόσια εκπαίδευση,* πέρα από κάποιες βασικές διαπιστώσεις για την κατάντια στην οποία βουλιάζει αυτός ο πραγματικά μείζονος σημασίας χώρος ειδικά τα τελευταία χρόνια, έγινε και αναφορά σε κάποια πράγματα που πρέπει να γίνουν από την πλευρά εκπαιδευτικών και γονέων. Φυσικά ξεκινάμε και πάλι με το δεδομένο ότι το πρόβλημα είναι κολοσσιαίο και μια και μιλάμε για ένα χώρο που ελέγχεται και καθοδηγείται από την πολιτεία, λύση ουσιαστική και ολοκληρωμένη δεν μπορεί να επέλθει, όσο η πολιτεία θα έχει τα συγκεκριμένα άθλια χαρακτηριστικά, όσο δηλαδή θα κυριαρχείται από εσμούς ορκισμένων θεομάχων και ανθελλήνων με (αριστερές ή νεοφιλελεύθερες) ψευτοπροοδευτικές προβιές. Επειδή όμως δεν υπάρχει η πολυτέλεια της αδράνειας αναμένοντας την ανατροπή όλων αυτών και την έλευση πραγματικής ελληνικής κυβέρνησης, είναι ανάγκη έστω και υπό αυτές τις ουσιαστικά κατοχικές συνθήκες να γίνει το ανθρωπίνως δυνατό, ώστε να μετριαστεί έστω η τρομακτική ζημιά που υφίστανται τα παιδιά μας από ένα σχολείο βουτηγμένο στην απαξίωση και στην αμορφωσιά, ένα σχολείο διαβρωμένο από την πλέον αντιπαιδαγωγική ανοησία και εμποτισμένο πλήρως από τα τοξικά λύματα όλης της νεοταξίτικης και νεοεποχίτικης ατζέντας, ένα σχολείο που μετεξελίσσεται συνεχώς σε μαζικό παρασκευαστήριο απρόσωπων κοπαδιών για την κρεατομηχανή των παγκοσμιοποιητών της Νέας Τάξης. Και όταν τελείς υπό κατοχή, το ανθρωπίνως δυνατό είναι αντιστασιακή δράση. «Αντάρτικο», με όποιους τρόπους μπορείς.

Ερωτήσεις χωρίς απάντηση.....

Απόστολος Κανδιανού Σαραντίδης

Δάσκαλος στην Καβάλα

Σαν επιστολή

Καβάλα, 7/7/2018

Παναγιώτατε, 

Δεν θα με ενθυμείσθε αλλά επειδή η νοημοσύνη σας είναι ακμαία  και παρά την ηλικία σας τη χρησιμοποιείτε επιτυχώς - χάρισμα του Υψίστου - όπου παρευρίσκεσθε, ίσως και να σας θυμίσω κάτι.

Πέμπτη 11 Ιουνίου του 2015, στην ονομαστική σας εορτή, απόγευμα στο Μπαλουκλί στην Πόλη, ως μέλος  της ομάδας και αποστολής του Δρ Νίκου Λυγερού, κατά τους τυπικούς χαιρετισμούς μετά το πέρας του Εσπερινού, στην ιστορική αυλή της Μονής, ανταλλάξαμε επί ένα πεντάλεπτο περίπου προσωπικά ευχές και συνομιλήσαμε για προβλήματα, κυρίως της Παιδείας και σχόλια για τα της Καβάλας, εγκάρδια και φιλικά.

Έκτοτε, πολλά άλλαξαν, πολλά έγιναν και προσωπικώς πήρα τον δρόμο μου.

Με όλο τον σεβασμό προς τον οικουμενικό θρόνο σας, της Νέας Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως, και επειδή γνωρίζω ότι οι συνεργάτες σας παρακολουθούν και σας ενημερώνουν ενίοτε για τις αναρτήσεις των  ιστολογίων, με αφορμή την πρόσφατη συμπροσευχή στο Μπάρι και όχι μόνο, επιτρέψτε μου παρακαλώ να σας απευθύνω μία πολύ απλή ερώτηση, με διευκρινήσεις ως προς την κατανόηση:

Ο Χριστός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, αυτής που είναι και Ορθόδοξη, την οποία σεις προσωπικά εκπροσωπείτε επισήμως στους ομολόγους κύκλους σας, με τον Χριστό του βασιλέα (κοσμικός βασιλεύς είναι) Πάπα (τώρα Φραγκίσκου), του Μονοφυσίτη αρχιεπισκόπου και των Προτεσταντών (όσοι είναι τελοσπάντων),  είναι ο ίδιος;

Pope Francis - Bari - Welcoming the Patriarchs

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Ας παρατηρήσουμε με προσοχή ποιον τελικά προσκυνούν ΟΛΟΙ.... δυστυχώς.

Είναι αυτό πορεία προς φωτισμό των αιρετικών παπικών, μετάδοσης της Αληθείας, και επανευαγγελισμό της Δύσης;

Ποιον προσπαθούμε να ξεγελάσουμε;
Και μία πικρή διαπίστωση.
Ανθρωπίνως είναι αδύνατον, αυτοί οι "ταγοί" (εκ των Ορθοδόξων) να συγκροτήσουν Ορθόδοξη Σύνοδο προς καταδίκη της συνόδου του Κολυμπαρίου.

π. Φώτιος Βεζύνιας

 

 

 

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://www.youtube.com/watch?v=AiOD0wFnjzA