Οι πασχαλιές της Αμμουλιανής

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://www.youtube.com/watch?v=5V7Ou9_gH0w

Χριστός Αληθώς Ανέστη. Ο Άγγελος γαρ εβόα....

 

Σε τον αναβαλλόμενον το φως.

 

Η Ζωή εν τάφω...

 

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟ ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΚΑΙ ΑΘΕΟΛΟΓΗΤΟΣ.

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

 

1. Θεολογική σύγχυση προκάλεσε ἡ συνοδική ἀπόφαση

 

Συνηθίσαμε πιά στίς καινοτομίες, στίς αἱρέσεις, στά σχίσματα, στίς ἔριδες. Τίποτε σταθερό καί καθολικά ἀποδεκτό. Τό Εὐαγγέλιο καί ἡ Πατερική Παράδοση ἐτέθησαν σέ ἀργία. Ὁ καθένας τά ἑρμηνεύει ὅπως θέλει καί ὅπως τόν εὐνοοῦν ἤ τοῦ ἐπιβάλλουν οἱ ἀνάγκες τῶν καιρῶν, τά συμφέροντα καί οἱ φιλοδοξίες του. Ἡ συμφωνία τῶν Πατέρων, ἡ διαχρονική καί σταθερή πράξη τῆς Ἐκκλησίας ἀνατρέπονται. Τό ἄσπρο γίνεται μαῦρο, τό φῶς σκοτάδι, ἡ αἵρεση γίνεται ἐκκλησία, ὅπως καί τό σχίσμα, ὁ σοδομισμός νόμιμη καί μή ἐφάμαρτη διαφορετικότητα, τό Σάββατο γίνεται Κυριακή, τό ψεῦδος ἀλήθεια.

Η ώρα της Αναστάσεως στην Κατοχή

Νικολάου Μάννη, εκπαιδευτικού

Ως γνωστόν η Διοικούσα Ιεραρχία της Ελλάδος πειθόμενη στην Πολιτεία αποφάσισε να μεταθέσει την ώρα της Αναστάσεως στις 9 μ.μ. του Μεγάλου Σαββάτου, μια πράξη πρωτοφανή και η οποία επέφερε ίσως ικανοποίηση στα εκατομμύρια των εκκοσμικευμένων Ελλήνων "Χριστιανών" (κατ' ουσίαν δε απίστων, που βλέπουν το Πάσχα ως μια "γαστριμαργική παράδοση"), αλλά προκάλεσε μεγάλο σκανδαλισμό στους ελάχιστους πραγματικούς Χριστιανούς που έχουν απομείνει υπό την ποιμαντορία της επίσημης Εκκλησίας, όπως αποδεικνύουν καθημερινώς τα δεκάδες άρθρα κατά της αποφάσεως αυτής.

Τα τέσσερα τέρατα που πρέπει να καταστρέψουμε

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός

Διάβασα προ καιρού ένα ωραίο και ευρηματικό άρθρο, στην έγκυρη και κραταιά εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ», ένα άρθρο του κ. Ιωάννη Ασλανίδη, αντιστρατήγου ε.α., για την μνηστηροφονία, το γνωστό επεισόδιο από την Οδύσσεια του Ομήρου. Με αφορμή το εξαιρετικό, σύντομο κείμενο του στρατηγού – «τα λόγια μας είναι παιδιά πολλών ανθρώπων», έλεγε ο αγέραστος λόγος του Σεφέρη – και αντικρίζοντας την έρμη πατρίδα, να διαμοιράζουν τα ιμάτιά της, τα πνευματικά της προικιά, και επί των ιματισμόν της να θέτουν κλήρο, οι ποικιλώνυμοι στρατιώτες της ανομίας, αραδιάζω λίγες αυθαίρετες σκέψεις.

Προβληματισμός στην πρόταση να κάνουμε Ανάσταση και επομένως να γιορτάσουμε το Πάσχα την 1η Μαΐου στις 9.00 μ.μ.

Γράφει ο π. Φώτιος Βεζύνιας

   Διαβάζοντας την υποσημείωση (1) του Αγίου Νικοδήμου, στον Ζ΄ Αποστολικό κανόνα από το Ιερό Πηδάλιο (σελίδα 8 εκδόσεις Παπαδημητρίου 2003) εντοπίζουμε τα παρακάτω: «…ότι τέσσερα τινά αναγκαία ζητούνται δια το εδικόν μας Πάσχα. Πρώτον ότι το Πάσχα πρέπει να γίνεται πάντοτε ύστερα από την ισημερίαν της ανοίξεως. Δεύτερον ότι δεν πρέπει να γίνεται την αυτήν ημέραν, με το νομικόν φάσκα των Ιουδαίων. Τρίτον το να μη γίνεται απλώς και αορίστως ύστερα από την ισημερίαν, αλλ’ ύστερα από την πρώτην πανσέληνον του Μαρτίου, όπου τύχει μετά την ισημερίαν, και τέταρτον, ότι γίνεται την πρώτην Κυριακήν όπου τύχη ύστερα από την πανσέληνον.»

   Άραγε γιατί το 2021 η Αγία ημών Εκκλησία όρισε να εορτάσουμε το Πάσχα στις 2 Μαΐου;  Γιατί δεν το όρισε στις 4 Απριλίου που είναι η πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο την μετά την εαρινή ισημερία; Η απάντηση βρίσκεται στο ότι παρ’ όλο που οι Ιουδαίοι άλλαξαν παράτυπα τον εορτασμό του δικού τους «Πάσχα» εμείς βλέπουμε την ημερομηνία που όρισε ο Μωυσής για το νομικό φάσκα των Ιουδαίων που για το 2021 είναι η 1^η Μαΐου. (Βλέπε τέλος Ωρολογίου Μέγα, Πασχάλιον του 2021 επισυναπτόμενη φωτογραφία από το Μέγα Ωρολόγιον).

Ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως…

του Νεκταρίου Δαπέργολα

Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας

 

       «Καί ἀπεκρίθη Θεόδωρος ὁ θερμὸς τῆς Ὀρθοδοξίας πρόμαχος, ὁ τῶν Στουδίου ἡγούμενος, Λέοντι τῷ βασιλεῖ, λέγων: "Μὴ παρασάλευε, βασιλεῦ, κατάστασιν ἐκκλησιαστικήν. Εἴρηκεν γὰρ ὁ ἀπόστολος, καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν ἐκκλησίᾳ, πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον ποιμένας καὶ διδασκάλους. Οὐκ εἶπεν βασιλεῖς. Σοὶ μὲν γὰρ ἡ πολιτικὴ κατάστασις ἐπιστεύθη καὶ τὸ στρατόπεδον. Τούτων φρόντιζε, καὶ τὴν ἐκκλησίαν ἔασον ποιμέσι καὶ διδασκάλοις κατὰ τὸν θεῖον λόγον. Εἰ δὲ μὴ βούλει προσέχειν τούτοις καὶ εἶναι μετὰ τῆς πίστεως ἡμῶν, κἂν ἄγγελος ἐξ οὐρανῶν κατελθὼν βουληθείη παρατρέψαι ἡμᾶς, οὐκ ἀκουσόμεθα αὐτοῦ, μήτι γε βασιλέως." Ὁ οὖν τύραννος ταῦτα ἀκούσας καὶ ὑπερζέσας τῷ θυμῷ…καὶ πάντας μεθ'  ὕβρεως ἀπελάσας, και τὸν Νικηφόρον τὸν μέγαν τῆς πόλεως ἀπελάσας, ὡσαύτως καὶ Θεόδωρον τῶν Στουδίου ἐξορίσας…καὶ ἐπαρθεὶς ὁ ἀλιτήριος κατὰ τῆς εὐσεβείας, μειζόνως ἐδίωκε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθει σφόδρα, μέχρι τοῦτον ἐνδίκως ἡ θείη δίκη μετῆλθεν».  (Χρονικόν Γεωργίου Μοναχού 768.9-10).

Πάντοτε ἐδῶ, μαζί μας…

Βουλιάζουμε μέσα σέ δαιμονική θύελλα. Kαί μόνο μέ τή βοήθειά σου γίνεται νά σταθοῦμε στά πόδια μας καί νά ξαναβγοῦμε στό φῶς.

Χαῖρε, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων,

χαῖρε, κατάπτωσις τῶν δαιμόνων.

Χάσαμε τήν πίστη μας, παραλυμένοι ἀπό τόν τρόμο τοῦ θανάτου. Παραδομένοι πάλι σέ ἀπερίγραπτες ἀπᾶτες. Σέ ψευδαφηγήματα νοσηρῶν νοῶν. Σέ νέα εἴδωλα πού τά λατρεύουμε ὡς σωτῆρες. Μά ἐσύ εἶσαι πάντα ἐδῶ καί θά σκορπίσεις ξανά τά ψεύδη.

Χαῖρε, τὴν ἀπάτης τὴν πλάνην πατήσασα,

χαῖρε, τῶν εἰδώλων τόν δόλον ἐλέγξασα.