ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
μήνυμα

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2023
Η σατανική πομπή του καρναβαλιού.
Τι κακά κάνουν οι Χριστιανοί στις απόκριες (Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2023
Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023
Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ὡς παιδαγωγοί, ποιμένες καί διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας.
Ομιλία του κ. Φώτη Μιχαήλ, ιατρού, που εκφωνήθηκε στην
εκδήλωση που οργάνωσε ο Ελληνορθόδοξος Σύνδεσμος "Ζωοδόχος Πηγή" στις 30 Ιανουαρίου 2023, στην αίθουσα του Συνδέσμου στο Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης.
Καλοί μου ἀδελφοί, συνήθως, ὅταν πρόκειται νά μιλήσουμε γιά τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, συμβαίνει νά μεταφερόμαστε στήν δική τους ἐποχή καί νά νομίζουμε, ὅτι ὁ βίος τους, τά ἔργα τους, ἡ διδαχή τους, ἰσχύουν μονάχα γιά τά χρόνια ἐκεῖνα.
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2023
π. Θεόδωρος Ζήσης: "ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΦΩΤΙΣΗ"
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΦΩΤΙΣΗ
Τὸ νόημα τῆς εὐχῆς τῶν Θεοφανείων
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς
Σχολῆς Α.Π.Θ.
ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΦΩΤΙΣΗ
Τὸ νόημα τῆς εὐχῆς τῶν Θεοφανείων
1. Χριστὸς ἐτέχθη, Χριστὸς ἐφάνη, Χριστὸς ἀνέστη.
Κάθε χρόνο κατὰ τὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων ἢ τῶν Φώτων συνηθίζουμε μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία καὶ τὸν Μεγάλο Ἁγιασμὸ νὰ εὐχόμαστε ὁ ἕνας στὸν ἄλλο «Καλὴ Φώτιση», ἀκόμη καὶ ὅσοι ἀγνοοῦν τὸ νόημα τῆς εὐχῆς. Ποιὰ ὅμως εἶναι ἡ καλὴ φώτιση; Μήπως ὑπάρχει καὶ κακὴ φώτιση, ποὺ κρύβεται κάτω ἀπὸ τὴν εὐχὴ γιὰ καλὴ φώτιση, καὶ οὐσιαστικὰ πρόκειται γιὰ σκότιση; Μήπως τὸ ἴδιο δὲν συνέβη μὲ τὸν περίφημο εὐρωπαϊκὸ Διαφωτισμὸ ὁ ὁποῖος ἀποδείχθηκε εὐρωπαϊκὸς Διασκοτισμός;
Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2023
Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2022
Χριστούγεννα.. χωρίς Χριστό.
Λίγες σκόρπιες σκέψεις....
Η απογραφή
Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2022
Δικάζεται ο αγωνιστής ποιμενάρχης Κυθήρων Σεραφείμ.
Η ΕΙΔΗΣΗ: Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου, ο επίσκοπος Κυθήρων Ᾱντικυθήρων Σεραφείμ, δικάζεται από το Β’ Τριμελές Πλημμελιοδικείο Πειραιώς. Δικάζεται «διά παράβασιν ἀπαγορεύσεως πάσης Θείας Ἱερουργίας κατά μῆνα Μάρτιον 2020, Β’ δεκαπενθήμερον.»
Εμείς διαβάζουμε το Ιερό Ευαγγέλιο:
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2022
28η Οκτωβρίου 2022. Ὀκτώ δεκαετίες ἀργότερα…
Ὀκτώ
δεκαετίες ἀργότερα…
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας
Τιμοῦμε πάλι σήμερα -
θεωρητικά τοὐλάχιστον - τό ἐκτυφλωτικό ἔπος τοῦ 1940. Τιμοῦμε τήν τελευταία
μαζική πράξη ἀντιστάσεως του πάλαι ποτέ λαοῦ τῆς ἀντιστάσεως. Τό κύκνειο δηλαδή
ἆσμα του, στή μέση μιᾶς πορείας πού εἶχε βεβαίως δρομολογηθεῖ ἀρκετά πρίν. Μιᾶς
πορείας ἐκποιητικοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ καί πολιτισμικῆς ἐκπόρνευσης. Ἦταν ἡ
τελευταία λαμπρή συλλογική πράξη του, λίγο πρίν ὑποταχτεῖ ἑκουσίως καί σχεδόν
καθ' ὁλοκληρίαν πιά στά σκουπίδια.
Ὀκτώ δεκαετίες πλέον ἀργότερα, ἔχουμε ἀπομείνει παραδομένοι στήν παρακμή καί τήν ἀσυναρτησία, τυφλοῖ καί ἀμνησιακοί, ἀκούγοντας λόγια γιά ἔργα τοῦ παρελθόντος, πού δείχνουν νά εἶναι ὅμως πιά πολύ μακριά ἀπό μας, ὥστε νά μποροῦν πραγματικά νά μᾶς ἀγγίξουν.