Πρωθυπουργική τρομοκρατία σε πρόβατα επί σφαγή.

Toυ Κωνσταντίνου Βαθιώτη,   

Αναπλ. Καθηγητή Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.

Έτσι λοιπόν συμπεριφέρεται ένας πρωθυπουργός απέναντι στους πολίτες του;

Εκτοξεύοντας διαρκώς απειλές;

Παρότι μας έχετε γονατίσει επί ένα επτάμηνο, τολμάτε και μας απειλείτε ξανά με ένα νέο lockdown κραδαίνοντας το μασκοφορεμένο μαστίγιό σας!

Μάθετε λοιπόν ότι η νέα σας απειλή “αυτοπροστασία ή καραντίνα” συνιστά πράξη αξιόποινη!

Διότι, με την απειλή του εγκλεισμού μας, προσπαθείτε να μας εξαναγκάσετε να επιλέξουμε μια φαινομενική αυτοπροστασία που μοιάζει με έναν καθημερινά υλοποιούμενο “αργό θάνατο” (για την ποινική αξιολόγηση του κρατικού πειθαναγκασμού των πολιτών σε παρατεταμένη μασκοφορία βλ. την ανάλυση του γράφοντος εις ProNews και Ενωμένη Ρωμιοσύνη).

Πήγατε ποτέ στα δικαστήρια να δείτε τους συναδέλφους μου να χάνουν την φωνή τους εξαιτίας της πολύωρης μασκοφορεμένης αγόρευσης; Και μετά να κάνουν χρήση κορτιζόνης;

Ἡ ἐχεμύθεια τῶν Πιστῶν σέ θέματα ἐκκλησιαστικά.π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου.

 

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://www.youtube.com/watch?v=e1fL-MbzWDo

''Μᾶς ἀπειλοῦν οἱ Φιλισταῖοι μας'' (οἱ Τοῦρκοι) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου

 

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://www.youtube.com/watch?v=vJf1XMQjcKU

Όταν ο Μέγας Βασίλειος τα ''έψαλε'' στόν Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο!

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Η παρουσία του κοροναϊού και η ενασχόληση μας μαζί του... μας έκαναν να ξεχάσουμε τον αγώνα μας εναντίον του "ιού" της αιρέσεως του οικουμενισμού. Για να θυμηθούμε και εμείς και όσοι εφησυχάζουν... τί έκαναν οι Άγιοι Πατέρες σε περιόδους αιρέσεων..

Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία

Και όχι δεν ήταν τα κάλαντα, αλλά λόγος σκληρός, δριμύς και ελεγκτικτός...

Όταν ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος αργοπορούσε να αντιδράσει στην προστασία του ποιμνίου του από την αίρεση, ο Μέγας Βασίλειος, (με τον οποίο είχε μνημειώδη αγάπη και φιλία) τον κατηγόρησε ως «τεμπέλη», και «ανάξιο ακόμα και να ζει»... 

''Απο την Καισάρεια έφταναν γράμματα και παραγγελίες του Βασίλειου, που είχε τελείως απογοητευτεί και είχε χάσει την υπομονή του με την στάση του Γρηγορίου. Τις πρώτες μέρες είχε μια δικαιολογία σκεπτότανε ο Βασίλειος...

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ-ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ.!!!!!!

 

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://www.youtube.com/watch?time_continue=4&v=VlF50763Epk&feature=emb_logo

Ωμές παραδοχές σε βάρος του αφηγήματος…

 

 

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

 

     Δέκα περίπου ημέρες πριν από το άνοιγμα των σχολείων, οι κυβερνητικές εξαγγελίες ήταν κατηγορηματικές: όλοι οι μαθητές θα υποχρεώνονται να φορούν συνεχώς μάσκες μέσα στις σχολικές αίθουσες και όσοι δεν θα το πράττουν, θα τιμωρούνται ή θα αποβάλλονται (η απομάκρυνση από την αίθουσα με απουσία με αυτό ισοδυναμεί). Η αιτιολογία ήταν «στοιχειοθετημένη» πάνω στο γνωστό πλέον αφήγημα της εν κινδύνω δημόσιας υγείας και της άμεσης ανάγκης να προστατευθούν τα παιδιά από την «πανδημία» αλλά και να μην μετατραπούν σε μαζικούς παράγοντες μετάδοσης του ιού. Επειδή με όλα αυτά λοιπόν δεν παίζουμε, οι πάντες είναι υποχρεωμένοι να συμμορφωθούν και εν ανάγκη να τιμωρηθούν κιόλας, ήταν η (κατ’ ακραίο ευφημισμό εννοείται) «λογική» συνέχεια. Αυτά τα ακούγαμε συνεχώς.

Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού

 

Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας: “Δεν αφήνει ο Θεός, άνθρωπέ μου, μέσα στο Ναό να μολυνθείς.”

 

«Είναι καιρός, να μην χάσουμε την πίστη μας ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι, σήμερα, που βλέπουμε τόσα πολλά να γίνονται γύρω μας. Σήμερα που μας λένε να μπαίνουμε στους Ναούς και να φοράμε μάσκες για να μην μολυνθούμε. Σε ποιόν πηγαίνουμε όταν μπαίνουμε μέσα στο Ναό; Σε έναν άνθρωπο αδύναμο; Κοντά στον Παντοδύναμο Θεό πηγαίνουμε. Μέσα στους Ναούς οι πρόγονοί μας γονάτισαν, προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν και λοιμώδεις νόσους και κινδύνους και επαναστάσεις και πολέμους και εχθρούς και τα πάντα. Εκεί στους Ιερούς Ναούς πήγαιναν, κι εμείς φοβούμαστε σήμερα να πάμε στους Ναού μας γιατί, λένε, “κινδυνεύουμε“!

Δεν αφήνει ο Θεός, άνθρωπέ μου, μέσα στο Ναό να μολυνθείς. Δεν μολύνει ο Θεός! Ας το καταλάβουμε… Είναι χώρος άγιος, ”είναι ουρανός ο Ναός” λέει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Είναι του Θεού το θυσιαστήριο.

Η κακοδοξία της «τυφλής υπακοής στους επισκόπους»

 

(και πώς την καταρρίπτουν οι ίδιοι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας)

 

του Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ιστορίας

 

      Σε παλαιότερα κείμενα καταγράψαμε μία εντυπωσιακή σειρά μαρτυριών σπουδαίων Αγίων και μεγάλων εκκλησιαστικών ανδρών, από τον Απόστολο Παύλο ως τους Καππαδόκες Πατέρες και από τον Μέγα Αθανάσιο ως τον Μέγα Φώτιο για το θέμα της απροϋποθέτου υπακοής και είδαμε με ποιον ξεκάθαρο τρόπο προτρέπουν τους πιστούς σε απείθεια και ανυπακοή απέναντι σε κακόδοξους και πλανεμένους ποιμένες. Το ζήτημα είναι άκρως επίκαιρο, γιατί ζούμε σε μία κατεξοχήν επικίνδυνη εποχή, εποχή μεγάλης δογματικής σύγχυσης και πνευματικής θολούρας, εποχή όπου ολοένα και πιο επιτακτικά τίθεται από κάποιους η απαίτηση στους πιστούς να υπακούουν στα κελεύσματα των εκκλησιαστικών αρχόντων σε ποικίλες δογματικές παρεκκλίσεις και βέβηλες εκτροπές (και συμπεριλαμβάνω ασφαλώς μέσα σε αυτές και όλα όσα ζούμε τους τελευταίους μήνες, όλο αυτό το απερίγραπτο όνειδος των κλειδαμπαρωμένων ή αποστειρωμένων ναών, όλη αυτή την αθλιότητα με τις μάσκες, τη μη προσκύνηση των ιερών εικόνων και τα συσκευασμένα αντίδωρα, όλον τον αυξανόμενο φόβο ακόμη και για το Άγιο Ποτήριο). Εφεξής θα δούμε κάποιες μαρτυρίες νεότερων και σύγχρονων αγίων που βρίσκονται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση με όσα αναφέραμε παλαιότερα, προτρέποντας τους πιστούς σε απείθεια και ανυπακοή, όταν βέβαια συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ*

 

Τοῦ Φώτη Κόντογλου (Ἀπρίλιος 1965)

 

Ἡ ἐπιθυμία τῆς ὑμ. Παναγιότητος καὶ τῶν σὺν ὑμῖν νὰ ὑποταχθῆ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τὸν Πάπαν καὶ ἡ ἐκ μέρους σας ἀνεξήγητος σπουδή, ἐπλήρωσε τὴν καρδίαν μας ἀφάτου θλίψεως καὶ ἀθυμίας. Τὰ ὦτα μας ἀκόμη συρίζουν ἀπὸ τὸ φρικτὸν τοῦτο ἄκουσμα.

Ἡ Ὀρθόδοξος ποίμνη ἐδιχάσθη. Οἱ μὲν σᾶς ἠκολούθησαν εἰς τὸν ὀλισθηρὸν δρόμον τὸν ἀπάγοντα εἰς τὴν ἀπώλειαν, οἱ δὲ παρέμειναν ἑδραῖοι καὶ ἀσάλευτοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν τῶν πατέρων των, ἀποτροπιαζόμενοι καὶ εἰς μόνην τὴν σκέψιν ὅτι ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης ἐνηγκαλίσθη τὸν Πάπαν καὶ ἐμολύνθη ἀπὸ τὸ βδέλυγμα τοῦτο τῆς ἀσεβείας.

Ἐκεῖνοι, οἵτινες σᾶς ἠκολούθησαν, ἤσαν ἐκ τῶν προτέρων προδικασμένοι νὰ σᾶς ἀκολουθήσουν, ὄντες ὑλόφρονες, ματαιόδοξοι, ἄπιστοι, καὶ ξενόδουλοι κόλακες καὶ κολακευόμενοι. Ἔσπευσαν λοιπὸν νὰ συνταχθῶσι μὲ τὸν «κόσμον», μὲ τὸν ἁμαρτωλὸν κόσμον τῆς ἐπιγείου ἀνέσεως, τῆς ἄνευ ταλαιπωριῶν καὶ ἀγῶνος ζωῆς, «εἰς τὴν ὧδε μένουσαν πόλιν», μὴ ἐπιζητοῦντες «τὴν μέλλουσαν», ὡς ἀνύπαρκτον καὶ μὴ πιστευτὴν εἰς αὐτούς.