ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ..

Γιατί Άγιοι πατέρες το θέλει το πλήρωμα της Εκκλησίας.

Αντιγραφή από romfea.gr
Δεσπότη ξύπνα τους!
Ως ήρωα υποδέχθηκε ο λαός του Πειραιά τον Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος μετά το πέρας της παρέλασης καταχειροκροτήθηκε από το αγανακτισμένο πλήθος.
«Δεσπότη μας ξύπνα τους, είσαι ήρωας», φώναζε το πλήθος προς τον Μητροπολίτη.
Να σημειωθεί ότι ο κ. Σεραφείμ ενώ όλοι φύγανε με συνοδεία των ΜΑΤ, ο ίδιος πήγε με τα πόδια να συναντήσει το λαό.
«Είμαι μαζί σας, η Εκκλησία είναι κοντά στο λαό της», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, απευθυνόμενος προς τους Πειραιώτες.
Τέλος να αναφερθεί ότι το πλήθος, φώναζε χαρακτηριστικά: «Σεραφείμ, Σεραφείμ! Κάνε μια προσευχή να φύγουν τα λαμόγια».
Δείτε τα video:



Αν δεν πάρουμε θέση
θα είμαστε υπόλογοι
ενώπιον Θεού και ανθρώπων.

π. Φώτιος Βεζύνιας

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ;

ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ.

Υπολογισμός

α = 1	η = 8	ν = 50	τ = 300
β = 2	θ = 9	ξ = 60	υ = 400
γ = 3	ι =10	ο = 70	φ =500
δ = 4	κ = 20	π = 80	χ = 600
ε = 5	λ = 30	ρ = 100	ψ = 700
ζ = 7	μ = 40	σ = 200	ω = 800

«Και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών, και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Ώδε η σοφία εστίν. ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου. αριθμός γαρ ανθρώπου εστί. και ο αριθμός αυτού χξστ’».

ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΘΡΟΙΣΜΑ 666 ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ 666.

Γιατί τα γράφω αυτά;.

  Ας αποκτήσουμε την καλήν ανησυχίαν.

Δείτε στην Ασίζη ποιον προσκυνούν όλοι.

Δείτε ποιος μίλησε πριν δύο μέρες για παγκόσμια κυβέρνηση.

Αθροίστε τα γράμματα του ονόματός του, και.....

Μήπως;........

Χαίρετε εν Κυρίω

π. Φώτιος Βεζύνιας



ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ;

ΟΤΑΝ Η ΕΙΚΟΝΑ ΛΕΕΙ, ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΜΕ.....
   Άγιοι πατέρες και καθοδηγητές της Μεγάλης Του Χριστού Εκκλησίας, αλήθεια δεν βλέπετε την εν τη πράξει "ΑΙΡΕΣΙΝ";
Αν θέλετε δώστε και σε μένα τον άθλιο και ηλίθιο να καταλάβω, τι συμβαίνει στις φωτογραφίες και τα video που ακολουθούν.

27 Οκτ 2011

Ασίζη, 2011 – Διαθρησκειακή συνάντηση με χορούς, κεριά και περιστέρια

Ασίζη, 27 Οκτωβρίου 2011 –Η διαθρησκειακή συνάντηση ξεκίνησε με προσκύνημα στο μοναστήρι της Παναγίας των Αγγέλων στην Plaza Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Ακολούθησε χορός από μια ομάδα νέων ανθρώπων και άλλες συμβολικές πράξεις όπως τα λευκά περιστέρια και τα αναμμένα κεριά στα χέρια των θρησκευτικών ηγετών.

27 Οκτωβρίου 2011. Ο Πάπας Βενέδικτος XVI χαιρετά όλους τους συμμετέχοντες στη διαθρησκειακή συνάντηση. Αναμεσά τους ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Α', ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, ο Αγγλικανός Προκαθήμενος, Ρόουαν Ουίλιαμς, ο πρίγκιπας της Ιορδανίας και το αρχιραβίνος της Ρώμης κ.α. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ video

Φωτογραφίες από τη διαθρησκειακή συνάντηση στην Ασίζη

Ασίζη, 27 Οκτωβρίου 2011 – Οι πρώτες φωτογραφίες από τη διαθρησκειακή συνάντηση στην Ασίζη. Δείτε περισσότερες φωτογραφίες.

Γιατί έχω την εντύπωση ότι κάποια γεγονότα δεν είναι τυχαία;. Από την μια η υλική αιχμαλωσία στον ιστό της Παγκοσμιοποίησης. Από την άλλη η πνευματική αιχμαλωσία στον ιστό του Οικουμενισμού. Όχι δεν θα μας ξεγελάστε. Έχετε κάθε δικαίωμα να παίξτε τον ρόλο που σας ανατέθηκε. Αλλά ο Χριστός μας, οι Απόστολοι και οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, άλλα λένε. Και είναι τα λόγια τους τελείως αντίθετα από αυτά που κάνετε. Αλήθεια... δεν φοβάστε τον Θεό; 

Εν Χριστώ Ιησού

π. Φώτιος Βεζύνιας. 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ "ΟΧΙ" ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ

ΕΜΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ "ΝΑΙ";

π. Φώτιος Βεζύνιας

Καλή Λευτεριά Αδέλφια.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΞΕΧΝΑΜΕ...

ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ

ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.

ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ.

Το ερώτημά μου ταπεινό προς τους Ιεράρχας.

Πως συνεχίζετε και διαλέγεσθε με μη αξιόπιστους;

π. Φώτιος Βεζύνιας



ΣΤΥΛΟΣ ΓΕΓΟΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.. ΠΑΤΕΡ ΘΕΟΔΩΡΕ

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, «Οι Άγιοι αναθεματίζουν τον Πάπα και εμείς τον Πάπα τον ευλογούμε»

Στον ιερό ναό αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης στις 16 Οκτωβρίου, Κυριακή μνήμης των αγίων Πατέρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης ανέλυσε το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας. Μετά την ερμηνευτική ανάλυση του σχετικού αποσπάσματος της Προς Τίτον Επιστολής του αποστόλου Παύλου, ο π. Θεόδωρος προχώρησε σε αναγωγές στη σημερινή κατάσταση που ζει η Εκκλησία και ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Έχουμε στην εποχή μας τις αιρέσεις του Παπισμού και του Προτεσταντισμού και για τις οποίες οι εκκλησιαστικοί μας ηγέτες σιωπούν. Πολύ  μεγάλη αίρεση ο Παπισμός, 21 καινοτομίας έχει: filioque, αλάθητο, πρωτείο του Πάπα, άζυμα, καθαρτήριο πυρ, του κόσμου τις αιρέσεις και πολύ χειρότερη αίρεση ο Προτεσταντισμός. Και εμείς τι κάνουμε απέναντι αυτών των αιρέσεων; 

Εμείς τον Πάπα τον ευλογούμε... 

Τον δεχόμαστε στην Αθήνα, στο Βουκουρέστι, στην Τιφλίδα, στην Κύπρο, τώρα και στη Μόσχα ετοιμάζεται να πάει, στην Κωνσταντινούπολη – «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», «άγιος αδελφός» ο αιρετικός Πάπας, τον οποίο ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει «Τον Πάπα να καταράσθε». Οι Άγιοι καταρώνται, αναθεματίζουν τον Πάπα και οι δικοί μας ηγέτες σήμερα;  Που είναι το αποστολικό και πατερικό τους φρόνημα, που λέει «επιτιμάν αποτόμως τους αιρετικούς».

Τους Προτεστάντες;  Μετέχουμε μαζί τους στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών». Είμαστε και εμείς ένα μικρό κομμάτι αυτού του παγκοσμίου συμβουλίου. Εκκλησίες οι Προτεστάντες! Οι αιρέσεις έγιναν Εκκλησίες, οι αιρετικοί οι βδελυκτοί έγιναν  Εκκλησίες και εμείς είμαστε μαζί με αυτούς και γινόμαστε και εμείς ένα μέρος αυτών των αιρέσεων.

Και τα λέω αυτά διότι παροξύνθηκα εις το πνεύμα διότι μου δόθηκε από το διαδίκτυο η εξής είδηση. Χρυσό μετάλλιο στον Πάπα από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η Αγιοτόκος Θεσσαλονίκη, η Θεσσαλονίκη του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, η οποία ανέθρεψε τόσους αγίους αντιπαπικούς και η Θεολογική της Σχολή στην οποία υπηρέτησα επί τέσσερις σχεδόν δεκαετίες ως καθηγητής – και ίσως τότε εξαιτίας και της παρουσίας μερικών εξ ημών τους παραδοσιακούς καθηγητάς δεν τολμούσαν να κάνουν αυτά που κάνουν σήμερα -  τώρα λοιπόν στην πόλη του Βατικανού αντιπροσωπεία του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης έδωσαν χρυσό μετάλλιο στον Πάπα. Και ο Πάπας περιχαρής, απευθύνθηκε προς τους παρευρισκόμενους λέγοντας ότι αισθάνθηκε βαθιά τιμή. Πλέον τον εξήγνισαν τον Πάπα, τον παρουσιάζουν ως ορθόδοξο, άξιο τιμής και άξιο σεβασμού.

Εγώ επικρίνω και ελέγχω πολύ αυστηρά αυτή την ενέργεια της αντιπροσωπείας αυτής της Θεολογικής Σχολής και αντίθετα επαινώ όλους αυτούς οι οποίοι προ δύο-δυόμιση ετών υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως» εναντίον του Οικουμενισμού και εναντίον του Παπισμού. Την οποία Ομολογία της Πίστεως πολλές φορές και αυτές τις μέρες ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Άγιον Όρος την αναθεμάτισε. Και επέκρινε ο Πατριάρχης τους παραδοσιακούς μοναχούς, τους ζηλωτάς μοναχούς της Αγίας Λαύρας οι οποίοι κρατούν τις αποστολικές και πατερικές παραδόσεις. Απέναντι λοιπόν σε αυτόν τον άδικο, αθεμελίωτο έλεγχο που έκανε ο Πατριάρχης στους μοναχούς της Αγίας Λαύρας και σ’ όλους εμάς οι οποίοι υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως», εγώ εδώ ένας ταπεινός πρεσβύτερος της Εκκλησίας του Χριστού, επόμενος όμως τοις αγίοις Πατράσι, επαινώ αυτούς οι οποίοι ακολουθούν τις αποστολικές και τις πατερικές παραδόσεις και κατακρίνω δριμέως αυτούς τους φοιτητάς τους αντιπροσώπους οι οποίοι πήγαν και ετίμησαν τον αιρετικό Πάπα, αντίθετα προς αυτό που ακούσαμε σήμερα:  «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος». Χίλια χρόνια ο Πάπας και παραπάνω ακούει την αλήθεια. Πόσες φορές δικοί μας Πατέρες, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, ο Μέγας Φώτιος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, πολλές φορές του είπαν ότι «κάνεις λάθος». Εντούτοις «ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος», έχει διαστραφεί ο Πάπας, είναι διεστραμμένη η παπική θεολογία, «καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος».

Και τιμή και έπαινος και ο Θεός να ευλογεί τους Αγιορείτας Πατέρας οι οποίοι κρατούν την πίστη τους παρότι δέχονται απειλές εκ μέρους των ισχυρών εκκλησιαστικών ηγετών. Ας προσευχόμαστε και για μας και για κείνους ο Θεός να μας ενισχύει. Αμήν».

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

Χαίρετε εν Κυρίω.

Περίμενα με πολύ αγωνία, και προσευχή την αντίσταση των αρμοδίων….!!!

… και δεν ήλθε.

Περίμενα τον λόγο τον λογίων, λογιοτάτων, και…!!!  και δεν ακούσθηκε…

Ήλπιζα στην ανδρεία στάση των κατ’ εξοχήν αρμοδίων…. Και απογοητεύτηκα…

Είπα: «Αν η δική μου αθλιότητα», στερεί τον Τόπο μου από… «Άξιους αρχηγούς», μήπως σε περασμένες εποχές οι αξιότητα εκείνων των ανθρώπων ενεργοποιούσε την Χάρη του Αγίου Πνεύματος;

Έτσι έψαξα και βρήκα έναν τρελό, έναν άγιο τρελό, αλλά τρελό για τον Χριστό, έτσι όπως τον ήθελε, και όπως μας θέλει και εμάς ο Απόστολος Παύλος. Τα λόγια που ακολουθούν είναι από «απομαγνητοφωνημένο κείμενο». Είναι λόγια καρδιάς από τον μακαριστό επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη. Θα ήθελα να αναρτήσω και το αντίστοιχο οπτικοακουστικό υλικό, μα λόγοι διάκρισης, και πνευματικής οικονομίας, ακόμα με κρατούν «συγκρατημένο». Αυτό το υλικό όμως υπάρχει, και δεν μπορεί κανείς να το ανατρέψει, αναστρέψει, ή διαστρέψει… Διαβάστε τον άγιο πατέρα Αυγουστίνο και πάρτε γραμμή «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ  

«…Σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού· ο Επίσκοπος είναι ο τσομπάνος και πρέπει να φυλάγει τα πρόβατα και οι αιρετικοί είναι οι λύκοι.

Και έχει σκυλιά ο τσομπάνος. Κάθε μαντρί έχει τα σκυλιά του. Τα τσοπανόσκυλα που φωνάζουν για να διώχνουν μακριά τον λύκο. Και όπως το τσοπανόσκυλο γαυγίζει, φωνάζει όλη νύχτα, δεν κοιμάται για να φύγουν μακριά οι λύκοι, έτσι και ο καλός παπάς, και ο καλός επίσκοπος πρέπει να φωνάζει για να διώχνει τους λύκους. Διώξτε από το μαντρί τα τσοπανόσκλυλα, δεν θα μείνει πρόβατο στο μαντρί. Διώξατε από την Εκκλησία τους κήρυκας του θείου λόγου, τους ευλαβείς εφημερίους, τους ζηλωτάς ιεροκήρυκας, τους φλογερούς επισκόπους και θα αδειάσει η Εκκλησία Του Χριστού. Οι λύκοι θα θριαμβεύσουνε.

Είμεθα λοιπόν υποχρεωμένοι να κηρύξουμε και να ελέγξουμε. Και μόνο ξἐρεις ποιoι δε θέλουν;

Άμα ακούτε σ’ ένα χωριό ή μέσα σε μια Μητρόπολη να μην υπάρχει κανείς να κατηγορήσει τον δεσπότη ή τον παπά και να λένε όλα τα στόματα και οι άθεοι και οι μασώνοι και οι χιλιασταί «καλός, καλός». Όταν ακούτε ότι είναι καλός, τότε δεν είναι καλός. Γιατί μιλάει σε όλους κατά τέτοιο το τρόπο ώστε όλους να τους ευχαριστήσει. Οι άθεοι και οι άπιστοι δεν θέλουν να υπάρχει κήρυγμα. Δεν θέλουν να υπάρχει έλεγχος μέσα στην κοινωνία, για να διαλυθεί αυτή η κοινωνία. Και όποιος δεσπότης, όποιος παπάς κλείνει το στόμα του και δεν διαμαρτύρεται γι’ αυτά τα οποία γίνονται μέσα στην κοινωνία και μέσα στην [Eκκλησία] αυτός είναι μαζί με τους αθέους. Βοηθάει τους αθέους. Είναι μαζί τους. Γι’ αυτό λέγει ο άγιος Γρηγόριος που εορτάζομεν αύριο. Ξέρετε τι λέγει; Ότι· «Το να σιωπά ο Επίσκοπος σε τέτοιες μέρες, είναι η σιωπή του Επισκόπου έγκλημα εναντίον της Εκκλησίας. Η σιωπή του Επισκόπου είναι αθεῒα». Με άλλα λόγια. Όποιος παπάς, όποιος ρασοφόρος, όποιος Επίσκοπος δεν ελέγχει, δεν διαφέρει από τον άθεο. Είναι μαζί με τους αθέους και τους υλιστάς και τους απίστους, οι οποίοι είναι ένοχοι γι’ αυτό το κατάντημα της κοινωνίας.

Ναι, έτσι είναι στον κόσμο αυτόν· Όσοι είναι του καθήκοντος, όσοι εν της παρρησίας. Το είπε ο Χριστός: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξεται αλλά θαρσείται εγώ νενίκηκα τον κόσμο». Το είπε ο Απόστολος Παύλος: Ότι «οι θέλοντες ευσεβώς ζειν εν Χριστώ Ιησού διωχθήσονται». Το ομολογεί σήμερα το Μαρτύριο του Χριστού μας. Δείξατέ μας παρακαλώ. Διαβάστε τους βίους των Αγίων. Δείξατε μας έναν άγιο ο οποίος να μην πέρασε από το καμίνι της θλίψεως και του πόνου. «Δια πολλών θλίψεων δι υμάς εισελθείν εις την βασιλείαν των ουρανών».

Ναι χριστιανοί μου. Αν θες να ζεις με το Ευαγγέλιο, θα πας κόντρα με το σπίτι σου. Κόντρα με την κοινωνία. Κόντρα με όλους. Μας είπε ο Χριστός. Χίλιες φορές φτωχός με τον Χριστόν παρά εκατομμυριούχος με τον διάβολον. Χίλιες φορές υπηρέτρια, να σκουπίζεις τα πεζοδρόμια παρά κυρία του Κολωνακίου να ζεις με φαυλότητα και ανηθικότητα. Χίλιες φορές διάκος, χίλιες φορές καλόγερος με Χριστό, παρά πατριάρχης ποδοπατών θείους και Ιερούς Κανόνας. Χίλιες φορές εξόριστος στα μπουντρούμια, παρά άθλιος ρασοφόρος κηρύττων το ψεύδος.

Είθε ο Χριστός αναστήση μέσα στην Εκκλησία μας ιεράρχας του ύψους και του σθένους και του μεγαλείου του ιερού Χρυσοστόμου, δια των ευχών του οποίου είθε ο Θεός να ελεήσει πάντας υμάς. Αμήν.

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

Π. Φώτιος Βεζύνιας

ΑΣ ΜΗΝ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΛΛΟΥ...

Ορθόδοξος Εσπερινός στο Ρωμαιοκαθολικό ναό της Notre-Dame

Γαλλία- Στις 9 Οκτωβρίου 2011, ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, μαζί με τον Ρώσο ιερομόναχο Αλέξανδρο, υπεύθυνο της Ρωσικής Ορθόδοξης Σχολής στη Γαλλία και τον ιερέα της Σερβικής Ορθόδοξης ενορίας στο Παρίσι τέλεσαν εσπερινό στο Ρωμαιοκαθολικό ναό της Notre-Dame. Παραβρέθηκε ο Καρδινάλιος του Παρισιού, Monsignor André Vingt-Trois, ο οποίος και δήλωσε ότι το γεγονός βοηθά στην ενίσχυση των δεσμών μεταξύ των Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών στο Παρίσι.

 

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΧΟΛΙΑ.

ΕΧΟΥΜΕ ΓΕΜΙΣΕΙ ΛΥΠΗ.

ΕΡΧΟΥ ΚΥΡΙΕ, ΕΡΧΟΥ ΚΥΡΙΕ.

Για την Αντιγραφήν από το "ΑΚΤΙΝΕΣ"

π. Φώτιος Βεζύνιας

 

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΑΠΟΡΙΑ

Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ

Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων.[1]

Ερώτησις: Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι οι εξουσίες του κόσμου έχουν ταχθή από τον Θεό[2]. Πρέπει λοιπόν να δεχθούμε ότι κάθε άρχοντας ή βασιλεύς ή επίσκοπος προχειρίζεται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό;

Απόκρισις: Ο Θεός λέει στον Νόμο: «Θα σας δώσω άρχοντας σύμφωνα με τις καρδιές σας»[3].

Είναι λοιπόν φανερό ότι οι μεν άρχοντες και οι βασιλείς πού είναι άξιοι αυτής της τιμής προχειρίζονται στο αξίωμα αυτό από τον Θεό. Οι άλλοι πάλι πού είναι ανάξιοι προχειρίζονται κατά παραχώρησιν ή και βούλησιν του Θεού σε ανάξιο λαό εξ αιτίας αυτής ακριβώς της αναξιότητός των. Και άκουσε σχετικά μερικές διηγήσεις.

Όταν είχε γίνει βασιλεύς ό Φωκάς ο τύραννος[4] και άρχισε εκείνες τις αιματοχυσίες με τον Βονόσο[5] τον δήμιο, υπήρχε κάποιος μοναχός στην Κωνσταντινούπολη άγιος άνθρωπος, που έχοντας πολλή παρρησία προς τον Θεό, σαν να δικαζόταν με τον Θεό και έλεγε με απλότητα: «Κύριε, γιατί έκανες τέτοιον βασιλέα;» Καί τότε, αφού το έλεγε αυτό για αρκετές ημέρες, του ήλθε φωνή εκ Θεού πού έλεγε: «Διότι δεν βρήκα άλλον χειρότερο».

Υπήρχε και κάποια άλλη πόλις στην περιοχή της Θηβαΐδος πού ήταν γεμάτη παρανομία, της οποίας οι πολίτες διέπρατταν πολλά μιαρά και άτοπα πράγματα. Σ' αυτήν λοιπόν κάποιος άνθρωπος του ιπποδρόμου διεφθαρμένος στο έπακρον απόκτησε ξαφνικά κάποια ψευδοκατάνυξι και πήγε και κουρεύτηκε μοναχός και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Αλλ' όμως καθόλου δεν σταμάτησε τις πονηρές πράξεις του. Συνέβη λοιπόν να πεθάνη ο επίσκοπος της πόλεως αυτής.

Τότε παρουσιάσθηκε σε κάποιον άγιο άνθρωπο άγγελος Κυρίου και του λέει: «Πήγαινε και προετοίμασε την πόλι, για να χειροτονήσουν επίσκοπο τον πρώην άνθρωπο του ιπποδρόμου».

Πήγε λοιπόν αυτός και έκανε ο,τι του παρηγγέλθη. Αφού λοιπόν χειροτονήθηκε ο προαναφερθείς πρώην ή μάλλον ετι φαυλόβιος, άρχισε με τον νου του να φαντάζεται ότι κάτι είναι και να υψηλοφρονή. Τότε του παρουσιάσθηκε άγγελος Κυρίου και του λέει: «Γιατί υψηλοφρονείς, άθλιε; Σου λέω αλήθεια ότι δεν έγινες επίσκοπος, επειδή ήσουν άξιος για ιεροσύνη, άλλα γιατί αυτής της πόλεως τέτοιος επίσκοπος της άξιζε».

Γι' αυτό λοιπόν, αν ποτέ δεις κάποιον ανάξιο και πονηρό βασιλέα ή άρχοντα ή επίσκοπο, μην απορήσης, μήτε να κατηγορήσης τήν πρόνοια του Θεού. Αλλά μάλλον μάθε απ' αυτό και πίστευε ότι παραδιδόμεθα σε τέτοιους τυράννους εξ αιτίας των ανομιών μας, κι όμως πάλι δεν αφήνουμε τα κακά μας έργα.

1. Ερωτήσεις και αποκρίσεις περί διαφόρων κεφαλαίων εκ διαφόρων προσώπων, Ερώτησις ις', PG 89,476Β-477Α.

2. Ρωμ. ιγ' 1.

3. πρβλ. Ιερεμ. γ' 15

4. Φλάβιος Φυτκάς: αυτοκράτωρ του Βυζαντίου (602-610), περιβόητος για την σκληρότητα και ακο-λασία του.

5. Βονόσος ή Βόνωσος: λογοθέτης (υπουργός) επί Φλαβίου Φωκά. 

Περιοδικό Αγιορείτικη Μαρτυρία
Τριμηνιαία Έκδοσις Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου
Τεύχος 7

...και ο Άγιος Θεός ας μην βλέπει

   την αθλιότητά μας... και ας

   οικονομίσει......

π. Φώτιος Βεζύνιας

Αναδημοσίευση από impantokratoros.gr

ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ....

ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΦΕΛΕΙΣ….

….δεν  μπορώ να βγάλω άλλο συμπέρασμα, απ’ αυτά που ακούω, και διαβάζω.  Απ’ όλες  τις μεριές ακούμε λόγια… τα οποία ελάχιστα αγγίζουν την αλήθεια ή μάλλον έχουν λίγη αλήθεια και πολύ ψέμα ή υποκρισία. Αυτό το τελευταίο είναι το χειρότερο, γιατί με ολόκληρη την αλήθεια δεν κινδυνεύεις,  με ολόκληρο το ψέμα απέναντί σου γίνεσαι «ΓΙΓΑΝΤΑΣ», αλλά με «την λίγη αλήθεια και το  πολύ ψέμα», πώς να  παλέψεις;

Τα λόγια μου αυτά ας τα ακούσει κάθε ενδιαφερόμενος. Δεν θα αποκαλύψω προς ποιους απευθύνονται. Δεν ήρθε ακόμα  η ώρα.  

Έχουμε λοιπόν και λέμε:

*ΣΥΜΒΟΥΛΗ 1η: Αν δεν σπάσουμε αυγά ομελέτα δεν γίνεται, ή αλλιώς δεν γίνεται να έχουμε και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο. Δυστυχώς κάποιοι, που μάλιστα θέλουν να λέγονται οδηγοί, το ξέχασαν αυτό.

*ΣΥΜΒΟΥΛΗ 2η: Μην ξεχνάμε ότι ζούμε την εποχή της εικόνας. Πιστέψτε με δεν ανατρέπεται μια εικόνα ούτε με χίλιες λέξεις. Πόσο μάλλον αν είναι video.  Και δόξα τω Θεώ υπάρχουν αναρίθμητα video και εικόνες στο διαδίκτυο που αποδεικνύουν ακριβώς τα αντίθετα απ’ όσα υποστηρίζουν κάποιοι. Κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να τα βρει.

-Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά μ’ αυτόν τον γριφώδη τρόπο, έ διαβάστε τις ειδήσεις των εκκλησιαστικών πρακτορείων, romfea.gr - amen.gr, και των διαφόρων blogs , του τελευταίου 24ώρου, και θα καταλάβετε.

Αδέρφια,  μας έχουν περικυκλώσει από παντού και η Παγκοσμιοποίηση και ο Οικουμενισμός.  Καλή λευτεριά.

Χαίρετε εν Κυρίω

Π. Φώτιος Βεζύνιας.

ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ.... ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ....

Π. Σαράντης Σαράντος : "Δεν παίρνουμε την φοροκάρτα - δεν πληρώνουμε τα ληστρικά χαράτσια"

Σε τηλεφωνική  επικοινωνία που είχαμε  πρίν απο λίγο με τον  πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Σαράντη Σαράντο , του ζήτήσαμε  να μας πεί την  γνώμη του  για  την φοροκάρτα  και τα νέα  χαράτσια  που επέβαλε  η κυβέρνηση.

"Ορθόδοξο Παρατηρητήριο": Π. Σαράντη,  τις  τελευταίες  ημέρες  ο ελληνικός λαός δέχεται απανωτά πλήγματα τόσο σε οικονομικό επίπεδο  με την επιβολή  απίστευτων  "κεφαλικών φόρων", όσο και  εναντίον  της ελευθερίας  του  μέσω της   φοροκάρτας,  τα  ¨εγκαίνια " της οπoίας  έγιναν  χθές.Θα θέλαμε  ένα πρώτο σχόλιό σας για αυτά  τα δύο ζητήματα.

Π. Σαράντης Σαράντος: Ανέκαθεν  θεωρούσα  ως   καθήκον και υποχρέωση  προς την  πατρίδα   την  φορολογική ειλικρίνεια  και την  πληρωμή των φόρων.Με αυτήν  την  πεποίθηση  πλήρωσα  αγόγγυστα όσα δίκαια ή άδικα  εκτίμησε το κράτος  ως συμμετοχή μου στα  βάρη της χώρας .

Σήμερα όμως, αυτό που  διαπιστώνουμε τόσον εμείς όσο  και οι  ειδικοί  οικονομικοί επιστήμονες, είναι  ότι η επιβολή φόρων  δεν εχει πλέον τον  χαρακτήρα  ενός   "συμμετοχικού συστήματος   προσφοράς  για το κοινό καλό" , αλλά  έχει  μεταμορφωθεί  σε  ένα  όπλο  μαζικής  οικονομικής εξόντωσης του λαού,  δια του  οποίου   θα επιτευχθεί αφ΄ενός  η απόλυτη  υποδούλωσή του στα αντίχριστα κελεύσματα  της Νέας Εποχής ,και αφ΄ετέρου  θα  ολοκληρωθεί   η  απώλεια της εθνικής  μας κυριαρχίας.

Μέσα σε αυτό  κλίμα  εκφοβισμού  και  τρομοκρατίας   ο  ελληνικός λαός  με το πρόσχημα της  συμμετοχής   σε ένα "επώδυνο πλην αναγκαίο " πρόγραμμα  ... εθνικής σωτηρίας, καλείται να συναινέσει  όχι μόνο στην  φυσική του εξόντωση αλλά και στην υφαρπαγή  του Θεοσδότου δώρου της ελευθερίας  όπως αυτή θα πραγματοποιηθεί  μέσω της  φοροκάρτας  και σύντομα της κάρτας του πολίτη .

Υπό αυτήν την έννοια  και με αίσθηση της ποιμαντικής μας ευθύνης , δεν μπορούμε παρά  να  πούμε ευθαρσώς , ότι  κανείς δεν πρέπει  να παραλάβει την φοροκάρτα , ούτε ακόμα και όταν   θα καταστεί  υποχρεωτική ( απο 1/1/2012), καθώς επίσης   ότι   η  πληρωμή "χαρατσιών"  που   κακώς   χαρακτήρισαν  φόρους  ή τέλη   δεν είναι   καθήκον μας  προς την πατρίδα αλλά  συναίνεση  στην ληστεία  και στον κατακερματισμό της.

ΟΣΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ή ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ...ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΝΕΩΤΕΡΟΙ..... ΕΥΤΥΧΩΣ

 Χαίρετε εν Κυρίω
Χωρίς περιστροφές και εισαγωγές καταθέτω στην αγάπη σας έναν θησαυρό. " Πριν περίπου ένα χρόνο, έδωσε ο Θεός και γνώρισα μια παρέα νέων παιδιών. Είναι νέοι που έχουν μέσα τους ζωντανή και καίουσα την φλόγα της πίστεως. Είναι νέοι που προβληματίζονται - ευτυχώς - ακόμα. Είναι νέοι που στα πρόσωπά τους, βλέπω την παρουσία του Χριστού στην ζωή μου. Απόδειξη των όσων λέγω είναι η επιστολή που έλαβα σήμερα από ένα από αυτά τα παιδιά. Σας κάνω κοινωνούς του περιεχομένου της. Τα συμπεράσματα τα αφήνω σε σας. Εγώ το μόνο που θα προσθέσω είναι  Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν  "
Χαίρων εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ.

Ανήκω στη γενιά του ’90. Μια γενιά ,που οι ισχυροί της παγκόσμιας διακυβέρνησης, φρόντισαν να μετατρέψουν σε «πειραματόζωο» των φαντασιώσεων τους προς την ανεύρεση πλούτου.

 Μια γενιά που παρόλα αυτά θα κληθεί να αγωνιστεί όσο καμιά άλλη να ζήσει με αξιοπρέπεια ,μέσα σε ένα ατελείωτο συνειδησιακό πόλεμο. Μια γενιά που ακόμη και τα κατηχητικά σχολεία της επιμελώς προσπάθησαν να την αποκοιμίσουν  ώστε να επαναπαυτεί στους τύπους της πίστης της. Για να μην έχει ψυχή, να μην έχει ελπίδα ,να μην έχει αύριο.

Στη σκέψη των περισσότερων νέων ,η λέξη «κατήχηση», φαντάζει οπισθοδρομική, ξεπερασμένη και το χειρότερο απ’ όλα ,καθοδηγούμενη! Πολλοί από εμάς έχουμε την εμπειρία των λεγόμενων «κατηχητικών σχολείων» και αναμοχλεύοντας τη σκέψη μας ,δημιουργείται η εξής εικόνα: μια αίθουσα που δεν είναι η εκκλησία, μια γυναίκα ή άντρας με αυστηρό παρουσιαστικό που δεν έχουν ιεροσύνη αλλά κατά τα άλλα μπορούν να παίρνουν τη θέση του πνευματικού πατέρα αυθαίρετα, αυτοσχέδιες προσευχές για να πλησιάζουν κατά τα λεγόμενα κάποιων το περιορισμένο αντιληπτικό επίπεδο των παιδιών ,αποσπάσματα της Αγίας Γραφής ερμηνευμένα και πλαισιωμένα με εμπειρίες και απόψεις ανθρώπων που επέλεξαν ένα δρόμο, ο οποίος απέχει τόσο από το μοναχικό όσο και από τον έγγαμο βίο, μπόλικο παιχνίδι, νερόβραστα τραγουδάκια  και πολλά μυθιστορηματικά βιβλία με «κάλους» και «κακούς» πρωταγωνιστές ανακατεμένα με βίους Αγίων.  

 Βέβαια δε ξεχνώ τα «συνθήματά» μας! Όλη μου η πίστη σ’ ένα σύνθημα του τύπου : «Αυτή τη βδομάδα δε θα πω ψέματα στους γονείς μου». Και ίσως την επόμενη βδομάδα μας ρωτούσαν πως τα πήγαμε. Στηριζόμενοι όμως στη δική μας δύναμη μόνο ,τις περισσότερες φορές μας σημάδευε η αποτυχία. Ακολουθούσαν οι θλίψεις και  οι ενοχές που δυστυχώς δεν έχουν καμία σχέση με τη εσωτερική βίωση της ορθόδοξης πίστης.

Κάπως έτσι γεμίζουν οι παιδικές ψυχές με ατελείωτα πρέπει κα μη ,που επισκιάζουν το όνομα του Θεού. Φυσικά , μη μπορώντας να αντέξεις το φορτίο κάποια στιγμή ,αποφασίζεις να συμβιβαστείς με το ότι κάτι μπορεί να πήγε στραβά με εσένα… Ίσως το πρόβλημα να είσαι εσύ!

Αν γινόταν ένα γκάλοπ, αυτή περίπου θα είναι η εικόνα που θα περιέγραφαν οι περισσότεροι. Ομολογώ πως το σκηνικό μπορεί να ποικίλει αλλά η ουσία πάντα ίδια και δυστυχώς …ανύπαρκτη!

Το αποτέλεσμα γνωστό! Τα παιδιά μεγαλώνουν και ξεκόβουν από αυτή τη «παρέα».

Πολλά χρόνια με ταλαιπωρούσε αυτή η σκέψη… Με πολύ επίπονα βήματα αλλά λυτρωτικά στη πορεία για τη ψυχή μου τα πράγματα με τη βοήθεια του Θεού ξεκαθαρίζουν. Γιατί τώρα; Γιατί οι πνευματικοί πατέρες με τη σημασία της λέξεως, που φωτίζονται δηλαδή από το Άγιο Πνεύμα, μπορούν να εμπνεύσουν …χωρίς να το επιδιώξουν! Γιατί η χλιαρότητα μιας τέτοιας κατήχησης δεν εμπνέει κανένα ή τουλάχιστον μόνο αυτούς που αποφασίζουν να ακολουθήσουν ένα «οργανωσιακό» ρεύμα!

Θέλω να πιστεύω όμως ότι οι παιδικές ψυχές κάποιων θα έχουν αποτυπώσει κάτι πιο βαθύ ,σαν βίωμα! Το σκηνικό αυτή τη φορά θα άλλαζε! Αυτή τη φορά , ο ιερέας θα περίμενε τα παιδιά έξω από την εκκλησία και αυτά έχοντας καθαρές ψυχές θα τον οδηγούσαν τα ίδια μέσα στην εκκλησία. Τα αγόρια θα παρακολουθούσαν τις κινήσεις του μέσα στο ιερό. Ενώ τα κορίτσια με ευλάβεια θα άναβαν τα καντήλια. Όλοι μαζί…Οι Άγιοι εκεί …Κύριε ελέησον … Μια φωνή που ανεβαίνει στον ουρανό…Κοινωνία…Εκκλησία! Ύστερα, δυο λόγια του ιερέα μέσα από τα πατερικά κείμενα θα διοχέτευαν τα παιδιά με μεγάλες δόσεις αγάπης που τόσο παρερμηνεύεται στην εποχή μας! Είναι τόσο σημαντικό να ξέρεις πως κάθε μέρα η εκκλησία της ενορίας σου θα λειτουργεί , πως εκεί μπορείς να βρεις τον ιερέα με το πετραχήλι που θα πέσει βαρύ στους όμως σου για να έρθει η λύτρωση… 

Κατήχηση ,για μένα, σημαίνει να ΚΑΤΕΧΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΟΥ… ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ… Όχι απλά να ακούω παθητικά γι’ αυτή. Θέλω να τη νιώσω μέσα μου μέχρι το τελευταίο κύτταρο της ύπαρξης μου. Αυτή η εμπειρία δίνει νόημα στη ζωή μου…

Εμείς μάθαμε και κάποιοι φρόντισαν γι’ αυτό ,ότι όλα αυτά είναι απλησίαστα, ενταγμένα μόνο στο μοναχικό βίο και φυσικά δεν ταιριάζουν στα παιδιά και στους νέους!

Και εγώ απαντώ αγανακτισμένη αλλά ελπίζοντας στο Θεό : Τί ταιριάζει; Τα κατηχητικά που κατεβάζουν το Θεό στα μέτρα μας προκαλώντας την εκοσμίκευση της εκκλησίας; Μήπως αυτά που δημιουργήθηκαν για να αποτελέσουν τις «σωτήριες οργανώσεις»; Αυτά που διοικούν και διοικούνται; Αυτά που απομακρύνουν με τους απίστευτους πουριτανισμούς τους νέους από τα πατερικά κείμενα και την ορθόδοξη πίστη; Αυτά που διδάσκουν δημιουργικότητα, εργατικότητα, καλοσύνη, ελεημοσύνη, πραότητα, αδελφοσύνη;

Τί νόημα έχουν όλα αυτά χωρίς να έχουν Θεό; Όχι σαν απλή αναφορά! Αλλά ως τη μια και μοναδική πηγή τους! Τί διαφορά έχουν όλες αυτές οι  μορφές διδασκαλίας από τις προτεσταντικές; Τί διαφορά έχουν από τη φιλοσοφία των καθολικών που καταργούν την ιεροσύνη; Τί διαφορά έχουν από την αίρεση;

Επιτρέψτε μου να πιστεύω πως οι ομοιότητες είναι πολλές και ανησυχητικά οδεύουν προς την ομογενοποίηση …ή αλλιώς Παγκοσμιοποίηση!

Καρτερώντας τους φύλακες της ορθοδοξίας, 

Όλγα Στάθη    

...Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;

ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ.

Αναδημοσίευση από Romfea.gr

Η χάρις και η ευλογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού εύχομαι να σκεπάζει όλους σας, την κοινωνία, το έθνος και την Εκκλησία μας.

Σκέφθηκα πολύ για να συντάξω αυτή την εγκύκλιο και να την απευθύνω στην αγάπη σας. Μέχρι την τελευταία στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν έπρεπε να το κάνω.
Τις τελευταίες όμως μέρες, μέσα στην κατάσταση του γενικευμένου πανικού που επικρατεί στην πατρίδα μας, των σπασμωδικών αποφάσεων των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής και του μέλλοντός μας, την επαναλαμβανόμενη εναλλαγή υποσχέσεων και διαψεύσεων που έχουν τραυματίσει το ηθικό και την αξιοπρέπεια μας, τον καταιγισμό των χωρίς τέλος φορολογικών επιβαρύνσεων, δέχθηκα σωρεία τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων πολιτών της περιοχής μας που ζητούν απεγνωσμένα μία παρέμβαση και κάποια συμπαράσταση στο οικονομικό τους αδιέξοδο και δράμα.

Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπηκαν, αρκετοί απολύθηκαν, οι άνεργοι πληθύνονται, πολλοί στέγνωσαν οικονομικά. Και ξαφνικά μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επί πλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς. Φτάσαμε, αντί τα έξοδά μας να γίνονται για το φαγητό, το σπίτι και τις ανάγκες μας, ό,τι ξοδεύουμε να πηγαίνει σε δύο φοβερές λέξεις: σε φόρους και σε χρέη.
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το αίσθημα πνιγμού που διακατέχει ίσως και την πλειοψηφία των συμπολιτών μας, σίγουρα και αρκετούς από μας. Ποιός μπορούσε να φαντασθεί ότι ο υπέροχος και υπερήφανος λαός μας θα έφτανε σε αυτό το κατάντημα; Να έχει δώσει και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα του, του κόπου του, της αξίας του, και παρά ταύτα να έχουμε ως λαός διασυρθεί παγκοσμίως; Και τώρα χωρίς καμμία ελπίδα και εγγύηση να διεκδικεί το κράτος μας πιεστικά τα δάκρυα και το αίμα μας;
Είναι αυτονόητο ότι δεν αντέχουμε άλλο. Δεν είναι υπερβολή αυτό. Πρέπει όμως να το πούμε. Να το φωνάξουμε στα αυτιά των αρμοδίων: «Ως εδώ! Δεν μπορούμε άλλο. Βρέστε άλλες λύσεις. Ίσως πιο δύσκολες, αλλά πιο αποδοτικές, πιο έξυπνες και σίγουρα πιο ανθρώπινες. Αν δεν μπορείτε, ομολογήστε την αδυναμία σας.
Δεν είναι ντροπή να μην μπορεί κανείς. Είναι όμως απαράδεκτο να επιμένει στην ευθύνη της γενικευμένης καταστροφής μας. Μας φτιάξατε ένα κράτος που προσφέρει στον λαό πολύ λιγότερα από όσα του απαιτεί.
Πρέπει να το καταλάβετε∙ δεν είστε μόνο οφειλέτες στους δανειστές σας, είστε οφειλέτες και στον λαό που ταχθήκατε να υπηρετείτε. Αφού δεν καταφέρνετε την εθνική σωτηρία μέσα από πολιτική συνεργασία, αυτή θα προκύψει αναγκαστικά μέσα από λαϊκή απαίτηση και πρωτο­βουλία».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ήρθε η ώρα που πρέπει ο λαός να δείξει το διαμέτρημα της δύναμής του, να κάνει γνωστά τα όριά του. Ήρθε η ώρα όλοι μαζί να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας.
Όσο παραμένουμε αδρανείς, όσο μένουμε υποτελείς σε εσφαλμένες ή αβάσταχτες επιλογές, τόσο καθιστούμε τον εαυτό μας συνυπεύθυνο στον αργό αλλά βέβαιο υπαρκτικό εκφυλισμό μας. Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δεν θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, πρέπει να μπούμε στο παιχνίδι όλοι.
Όποιος πονάει για την κατάσταση και αγαπάει την αλήθεια έχει θέση σε αυτή την αλλαγή. Κανείς δεν περισσεύει. Όλες οι ανατροπές, όλες οι μεγάλες αλλαγές έγιναν από ηρωικούς ανθρώπους, κυρίως νέους. Όχι από συμβιβασμένους ούτε από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστα-τημένους. Όλοι μαζί και πρέπει και μπορούμε και επιβάλλεται να αλλά-ξουμε με δική μας πρωτοβουλία το μέλλον μας. Όχι με βία, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα.
Όχι με μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Σίγουρα και η δική μας ευθύνη ως λαού δεν είναι καθόλου μικρή. Συμφωνήσαμε με τις μικρονοϊκές πολιτικές επιλογές και τις κάναμε συνή-θειες και νοοτροπία μας.
Η ανειλικρίνεια, η αδιαφορία, το βόλεμα, το εύκολο κέρδος, η προσβολή των θεσμών, η ύβρις κατά της πίστης και παράδοσής μας, η ασέβεια κατά του κράτους και των νόμων, οι αλόγιστες διεκδικήσεις αποτέλεσαν κομμάτια της ζωής του νεοέλληνα που δεν μας τιμούν καθόλου. Δεν μας φταίνε μόνον οι άλλοι είτε αυτοί λέγονται κερδοσκόποι είτε ξένα συμφέροντα είτε πολιτικοί.
Το δικό μας μερίδιο ευθύνης για το σημερινό μας κατάντημα δεν είναι ευκαταφρόνητο. Η λύση της μετάνοιας και αλλαγής είναι μονόδρομος.
Τους άλλους δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε. Τη δική μας όμως νοοτροπία και ζωή έχουμε και τη δυνατότητα και την ευθύνη να τις διορθώσουμε. Ας αρχίσει ως επανάσταση αυτή η αλλαγή από τους εαυτούς μας. Αυτό είναι το πιο ηρωικό.
Ομολογώ ότι και ως Εκκλησία μας κάνανε κομμάτι του καταρρεόντος κρατικού συστήματος.
Γι’ αυτό και συχνά μας παρερμηνεύει ο λαός. Αγκαλιάσαμε το κράτος, στηριχθήκαμε σε αυτό και τραυματίσθηκε η βαθειά σχέση μας με τον λαό. Τον υπηρετήσαμε μεν ως πονεμένο και φτωχό, αλλά δεν τον αγκαλιάσαμε ως κομμάτι της υπόστασής μας.
Τουλάχιστον δεν καταφέραμε να μας νοιώσει έτσι. Μολύνθηκε το γάλα της μάνας του, της Εκκλησίας, και απέστρεψε το πρόσωπό του από το στήθος της.
Αυτό είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει. Ο λαός είναι ό,τι ιερώτερο έχουμε μετά τον Θεό και η Εκκλησία στη φύση της είναι η ανάσα του λαού. Αυτήν την ανάσα τελευταία στερηθήκαμε. Ήρθε η ώρα να ξαναρχίσει ο ζωτικός θηλασμός.
Δεν αμφισβητώ βέβαια ότι είμαστε και θύματα. Κάποιοι μας ξεγέλασαν. Κάποιοι διαχειρίσθηκαν τα θέματά μας με ένοχη ανικανότητα.
Κάποιοι μας διέσυραν διεθνώς και μας οδήγησαν στα στόματα των θηρίων αυτού του κόσμου είτε από επιπολαιότητα είτε ενδεχομένως και από ύποπτες σκοπιμότητες. Και να πού φτάσαμε! Ισοπεδωθήκαμε στο μηδέν της περιουσίας μας και στο τίποτα της αξιοπρέπειάς μας.
Παρά ταύτα δεν ψάχνουμε για ενόχους. Τώρα επειγόμαστε για λύσεις.
Λύσεις όμως που δεν πατάνε τον λαό, αλλά ανασταίνουν την τιμή του. Ήρθε η ώρα που θα πρέπει όσοι παίρνουν αποφάσεις να καταλάβουν τι συμβαίνει στα σπίτια, στους δρόμους, στα μαγαζιά και στην καθημερινότητα. Τι συμβαίνει στις ψυχές μας. Αυτό δεν θα το μάθουν από την τρόϊκα ούτε από τις μεταξύ τους διαβουλεύσεις.
Θα το μάθουν από τον λαό. Πρέπει την φωνή μας να την ακούσουν. Δεν γίνεται αλλιώς.
Θα ήθελα λοιπόν να πω σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά ακινήτων» να μη φτάσουν σε απόγνωση. Να ξέρουν ότι θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο πλευρό τους και θα φωνάξουμε μαζί: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».
Ας καταλάβουν ότι δεν έχουμε. Δεν μπορούμε. Φτάσαμε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας τελειώσουν. Αν αδρανήσουμε δεν θα το καταλάβουν. Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προφή-τευσε πριν από διακόσια πενήντα χρόνια λέγοντας: «Θα σας βάλουν βαρύ και δυσβάσταχτο φόρο ακόμη και στα παράθυρα και στα κοτέτσια, αλλά όμως δεν θα προλάβουν».
Πράγματι, δεν θα προλάβουν! Μη λυγίσετε μπροστά στην οικονομική χρεωκοπία. Αυτήν ήδη τη ζούμε. Αρνηθείτε τη χρεωκοπία της αξιοπρέπειας, της ιστορίας, της εθνικής συνείδησης. Αυτά μπορούμε και πρέπει να τα διεκδικήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας. Έστω τώρα, την τελευταία στιγμή.
Τα Μεσόγεια και η Λαυρεωτική είναι μια ευλογημένη περιοχή που μέχρι πρότινος έσφυζε από ανάπτυξη και ευημερία. Τον τελευταίο όμως καιρό όλο και πληθαίνουν αυτοί που με απόγνωση στρέφονται στην Εκκλησία η όπου βρουν, και εκλιπαρούν για συμπαράσταση και βοήθεια.
Πολλοί έχουν λυγίσει, έχουν οικονομικά γονατίσει. Δεν μπορούν να θρέψουν τα παιδιά τους. Έχασαν τον ύπνο τους. Ζουν την απειλή του παρόντος και με τον φόβο του μέλλοντος.
Έχουν ιδιοκτησίες, αλλά δεν έχουν χρήματα. Αυτοί πως θα πληρώσουν; Πού να τα βρουν; Θα τους πάρουν το σπίτι; Θα τους κόψουν το ρεύμα; Είναι δυνατόν να βυθίσουν στο σκοτάδι την Κερατέα η το Λαύριο που φιλοξενούν το μεγαλύτερο εργοστάσιο της ΔΕΗ στην πατρίδα μας;
Ό,τι και να συμβεί, αδελφοί μου, θα ήθελα να ξέρετε ότι η τοπική Εκκλησία μας θα δώσει τα πάντα για να σταθεί στο πλευρό σας. Αν σε έναν κόψουν το ρεύμα, εμείς θα το κόψουμε σε όλους τους ναούς.
Θα κάνουμε γάμους με κεριά στα χέρια και λειτουργίες με δάκρυα στα μάτια. Με κανέναν τρόπο δεν θα δεχθούμε, τη στιγμή που νοικοκυριά είναι βυθισμένα στο σκοτάδι, οι ναοί να λειτουργούν με αναμμένους τους πολυελαίους.
Όλοι μαζί λοιπόν τώρα, οφείλουμε να πιέσουμε τους εκπροσώπους μας περισσότερο από όσο τους πιέζουνε οι δανειστές.
Γιατί η ανάγκη μας για επιβίωση ξεπερνάει την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν πάνω μας. Γιατί η αξιοπρέπειά μας αξίζει περισσότερο από τα πάσης φύσεως συμφέροντα.
Γιατί η εθνική μας υπερηφάνεια στηρίζεται σε μια ιστορία που όλοι τους ζηλεύουν. Γιατί την Ευρώπη την βλέπουμε περισσότερο ως οικογένεια που κατανοεί την δυσκολία των λαών παρά ως θηλιά που οδηγεί σε ασφυξία τις κοινωνίες.
Δεν μας έμεινε τίποτε άλλο από το να μεταμορφώσουμε ξανά την Ελλάδα σε πατρίδα μας, την ιστορία της σε ταυτότητά μας, τα παραδείγματα των προγόνων μας σε βιώματά μας και να επιστρέψουμε από τον ασύνετο νεοπλουτισμό στην αξιοπρεπή λιτότητα και ολιγάρκεια, από τις υποτελικές υποχωρήσεις στον ηρωισμό και από τον παγκόσμιο διασυρμό στην εθνική υπερηφάνεια και τον πανθομολογούμενο θαυμασμό.
Έτσι, ο Θεός, όπως λέγει και ο λαός, δεν θα μας αφήσει, γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα Τον έχουμε κι εμείς αφήσει.
Με πατρικές ευχές και την ελπίδα της αφύπνισης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Χαίρων και ασπαζόμενος
την δεξιάν του Ιεράρχου
π. Φώτιος Βεζύνιας

Υ.Γ. Αυτή η φωνή, και αυτό το περιεχόμενο του λόγου πρέπει να ακουστεί και στην "Συνερχομένη Ιεραρχία".