«Δεῦτε ἴδωµεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός,
ἀκολουθήσωµεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ.»
Τέκνα ἡµῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Δεῦτε ἴδωµεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός. Μέ αὐτές τίς λέξεις µᾶς καλεῖ ὁ ὑµνογράφος τῆς Ἁγίας µας Ἐκκλησίας νά βιώσωµεν τό Ἀληθινόν Μήνυµα τῆς µεγάλης Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Πίσω ἀπό αὐτές τίς λέξεις δέν κρύπτεται τό νόηµα µιᾶς τοπογραφίας πού προσδιορίζει τήν πόλιν καί τό σηµεῖον τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἀλλά ἐκφράζεται µέσα ἀπό τόν προσδιορισµόν τοῦ τόπου ὁ τρόπος µέ τόν ὁποῖον πρέπει νά προσεγγίσωµεν τό µυστήριον.
Ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός; Ἐγεννήθη καί γεννᾶται στό Σπήλαιον τῆς ὑπερτάτης ταπεινώσεως πού ὅµως ἀποκαλεῖται Θεοδέγµον, διότι ἀξιώθηκε νά δεχθῇ τόν ἴδιον τόν Θεόν. Ἐάν θέλωµεν, λοιπόν, καί ἐµεῖς νά ζήσωµεν Χριστούγεννα µέ τήν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ στήν ζωήν µας, ἐάν θέλωµεν νά ζήσωµεν τήν ἀνείπωτην καί ἀνέκφραστην χαράν, τότε πρέπει νά δηµιουργήσωµεν τίς προϋποθέσεις πού ἀπαιτῶνται προκειµένου νά γεννηθῇ ὁ Χριστός καί στήν δικήν µας ζωήν. Ὁ κόσµος σήµερα ζεῖ σέ µίαν ἐποχήν συγχύσεως καί κρίσεως. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι διαµαρτύρονται καί ἐκφράζουν τήν ἀγανάκτησιν τῆς ἀπογοητεύσεως, τήν ἀναζήτησιν τοῦ δικαίου. Ἐκεῖνο, ὅµως, πού ἀποτελεῖ διέξοδον καί µήνυµα χαρᾶς καί ἐλπίδος, ἐκεῖνο πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον στήν δικαίωσιν εἶναι τό γεγονός πού καλεῖται νά βιώσῃ µέσα ἀπό τήν παρούσαν πολυσήµαντην οἰκουµενικήν ἑορτήν τῆς ἀνθρωπότητος. Ἐκεῖνο πού µπορεῖ νά ὁδηγήσῃ τόν ἄνθρωπον στήν λύτρωσιν, στήν ἐλευθερίαν εἶναι νά κατορθώσῃ ὁ ἄνθρωπος νά συναντήσῃ τόν Πλάστην καί Δηµιουργόν του. Ἐκεῖνον δηλαδή πού µέσα ἀπό τήν δηµιουργίαν τοῦ παρόντος κόσµου ἀπεργάζεται τήν ἀναδηµιουργίαν τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου καί χαρίζει τήν ἄλληκτον ζωήν τοῦ µέλλοντος. Ὁ ἄνθρωπος µέ τήν ἁµαρτίαν ὁδηγεῖται στήν πτῶσιν καί ἡ ζωή µας, ἀδελφοί µου, καθηµερινῶς εἶναι γεµάτη ἀπό πτώσεις, ἀστοχίες καί λάθη πού µας ὁδηγοῦν στήν κρίσιν καί τίς κρίσεις πού διερχόµεθα. Ὁ µόνος πού µπορεῖ νά µας ἀπαλλάξῃ ἀπό ὅλα τά δεινά πού εἶναι ταυτισµένα µέ τήν φθοράν καί τόν θάνατον, ὁ µόνος πού µπορεῖ νά ἀλλάξῃ τήν ζωήν µας καί νά τῆς δώσῃ νόηµα ζωῆς ἀληθινῆς εἶναι Ἐκεῖνος πού µας ἐδηµιούργησε, Ἐκεῖνος πού δέν µας ἄφησε στήν πτῶσιν καί τήν κληρονοµίαν τοῦ θανάτου. Εἶναι Ἐκεῖνος πού µε το ἔλεός Του πάντοτε µας καταδιώκει διότι εἴµαστε παιδιά Του και µας ἀγαπᾶ µε θυσιαστικήν ἀγάπην. Εἶναι Ἐκεῖνος πού ἦλθε καί ἔγινε ἄνθρωπος ὅµοιος µέ ἐµᾶς, χωρίς ἁµαρτίαν, διά νά µᾶς δώσῃ τήν εἰκόνα τοῦ ἀρχετύπου καί τήν δυνατότητα νά γίνωµεν τό πρῶτον ἄνθρωποι καί ἀκολούθως θεούµενοι ἄνθρωποι, νά γίνωµεν κατά χάριν θεοί, νά θεωθῶµεν, νά κερδίσωµεν τόν ἁγιασµόν. Ἀλλά πρῶτον πρέπει νά γίνωµεν ἄνθρωποι, διότι χωρίς ἀνθρωπιᾶ δέν εἶναι δυνατόν κανείς νά βιώσῃ τό περιεχόµενον καί τό νόηµα τῶν ἄλλων ἁγιοπνευµατικῶν ἀρετῶν.
Δεῦτε ἴδωµεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός.
Δέν ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀδελφοί µου, οὔτε στά παλάτια αὐτοῦ τοῦ κόσµου οὔτε στά πλούτη οὔτε στίς δόξες οὔτε στήν θαλπωρήν τῆς ἀνθρωπίνης ἀγαπητικῆς προσεγγίσεως. Ἐγεννήθη ἐκεῖ ὅπου ὑπῆρχε ἡ ἀπαξία, ἡ περιφρόνησις, διά νά δείξῃ πώς ὁ ἴδιος δίδει ἀξίαν στούς περιφρονηµένους, στήν ἀξίαν τοῦ προσώπου τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί νά µας ἀνατρέψῃ αὐτό πού οἰκοδόµησε ὁ εὐτράπελος ἐγωϊσµός πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον στό νά ζῇ σέ ψεύτικα οἰκοδοµήµατα ἀρετῆς καί ὑποκατάστατα ἀνυπάρκτου χαρᾶς.
Χριστούγεννα καί ἐφέτος καί ὅλος ὁ κόσµος τίς ἡµέρες αὐτές προσπαθεῖ νά τίς ἑορτάσῃ µέ χαράν, µέ ἐκδηλώσεις πού ἔρχονται νά ξεχωρίσουν ἀπό τίς ἄλλες ἡµέρες. Καί πράγµατι οἱ ἡµέρες τῶν Χριστουγέννων εἶναι ξεχωριστές. Ἀλλά ἀληθινᾶ ξεχωριστές γίνονται, ὅταν κανείς κατορθώσῃ νά βιώσῃ τήν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Κύριος ἡµῶν Ἰησοῦς Χριστός µέ τήν παρουσίαν Του ἔρχεται καί σήµερα νά µᾶς µεταφέρῃ τό νέον µήνυµα τῆς Βασιλείας Του. Μίας Βασιλείας δηλαδή πού δέν ἔχει καµίαν σχέσιν µέ τίς ξεπεσµένες βασιλείες τοῦ κόσµου τούτου. Ἔρχεται νά µεταφέρῃ τό µήνυµα τοῦ Οὐρανίου Πολιτεύµατος πού δέν ἔχει καµίαν σχέσιν µέ τά χρεοκοπηµένα πολιτεύµατα τῆς παρούσης καθηµερινότητος. Ἔρχεται νά µᾶς µεταφέρει τό µήνυµα τῆς Αἰωνίου Ζωῆς πού εἶναι ἡ ὑπέρτατη προσφορά τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Ἄς βαδίσωµεν, λοιπόν, µέχρι τήν Βηθλεέµ. Ἄς βιώσωµεν ὅλα ἐκείνα τά νοήµατα πού κρύπτονται πίσω ἀπό τίς εἰκόνες καί τούς τύπους. Ἄς γνωρίσωµεν πολύ καλά τό ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός και ἄς ἀκολουθήσωµεν τόν Ἀστέρα, τόν Ἄγγελον τῆς Ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πού µᾶς δείχνει τόν δρόµον τῆς ὑψοποιοῦ ταπεινώσεως διά νά συναντήσωµεν τό Θεῖον Βρέφος, διά νά ἀλλάξῃ ἡ ζωή µας, διά νά ἀποτελέσῃ παρελθόν ὅ,τι µας χώρισε καί µας χωρίζει ἀπό τόν Θεόν καί τόν ἄνθρωπον, ὥστε νά γίνῃ παρόν ἡ βίωσις τῆς ζωοποιοῦ παρουσίας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μόνον µέ τόν Χριστόν στήν ζωήν µας µποροῦµε νά οἰκοδοµοῦµε στήν βεβαίαν ἐλπίδα διά τήν προσδοκίαν τοῦ παρόντος καί τόν ὁραµατισµόν τοῦ µέλλοντος. Σᾶς εὐχοµαι, ἐν ἀγάπῃ πολλῇ, πλουσίαν τήν χάριν τοῦ Τεχθέντος ἐν Βηθλεέµ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων• Ἀµήν!
Χρόνια Πολλά καί ἐν παντί παρά Κυρίου εὐλογηµένα
Διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης
ὁ Μητροπολίτης
Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης
Ὁ χρόνος, ὁ φθονερὸς γέρων
