Χριστούγεννα

Χριστούγεννα.. Κρύο.. Πολύ κρύο.. Τα βήματα ακούγονται πάνω στο παγωμένο χορτάρι.. Οι θόρυβοι του χωριού… κι αυτοί παγωμένοι λες και προσπαθούν μυστικά να ξεπαγώσουν για ν’ ακουστούν. Όρθρος βαθύς. Σκοτάδι παντού. Ναι, σα το σκοτάδι που είχε ο κόσμος πριν να γεννηθεί ο Αναμενόμενος Βασιλιάς  και Κύριος των κυριευόντων… Τα λαμπιόνια στα μπαλκόνια κάποιων που αναζητούν το φώς με λάθος τρόπο, δεν είναι ικανά να αναστρέψουν την αίσθηση σκότους…

 

  Δεν έχει και περισσότερο καιρό να δει άλλο γύρω… Έφθασε μπροστά στη βαριά πόρτα του Ναού.. Βαριά όσο και η αμαρτία της ανθρωπότητας… τότε ή τώρα δεν έχει σημασία.. Το ίδιο είναι.. καμία διαφορά..Η αμαρτία πάντα ίδια ήταν… Μα η «βαριά πόρτα» είναι και η μόνη είσοδος στην Απολυτρωτική Θεϊκή Παρουσία… Ο γάτος που τον λέει από τότε που γεννήθηκε «Πουά» κουλουριασμένος δίπλα στη βαριά πόρτα του Ναού αρνείται τον ρόλο του φύλακα… Ούτε που δίνει σημασία βυθυσμένος στα «ονειρά του».. Μάλλον αδιάφορος… «Χαρακτήρ και αυτός της σύγχρονης αδιάφορης και άθεης κοινωνίας»

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ, Λητῆς και Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννου ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων

 

 

 

Φώτης Κόντογλου

 

Παραμονὴ Χριστούγεννα

Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά. Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.
Οἱ μεγάλοι καφενέδες ἤτανε γεμάτοι καπνὸ ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ φουμάριζε. Ὁ καφενὲς τ᾿ Ἀσημένιου εἶχε μεγάλη φασαρία, χαρούμενη φασαρία. Εἶχε μέσα δύο σόμπες, καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θαμπά, ἀπ᾿ ὄξω ἔβλεπες σὰν ἤσκιους τοὺς ἀνθρώπους. Οἱ μουστερῆδες εἴχανε βγαλμένες τὶς γοῦνες ἀπὸ τὴ ζέστη, κόσμος καλός, καλοπερασμένοι νοικοκυραῖοι.

ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ… ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΉΣΕΙΣ….

Ζούμε πονηρές μέρες. Τέτοιες δεν ξανάζησε ο ντουνιάς. 

Είναι καιρός πια να πάρουμε αποφάσεις…..

Αποφάσεις και προσωπικές και ομαδικές.

Ταπεινά θαρρώ πως πρέπει πια…. να σταματήσουμε να βρισκόμαστε μπροστά σε μια οθόνη….. ή τηλεόραση είναι… ή laptop.. ή tablet…

Να αποτοξινωθούμε από την «οξεία οθονίαση»… από την οποία πάσχει δυστυχώς το σύνολο των κατοίκων αυτού του πλανήτη…

Άσε επιτέλους αυτήν την θέση που είσαι καθισμένος…..

Πήγαινε βρες «φίλους», «αδελφούς»… κάντε παρέες… οργανώστε ομάδες…  

Βρείτε κάποιον «Πραγματικά Ορθόδοξο»… πνευματικό πατέρα – οδηγό.. Ακούστε το κήρυγμά του. ΖΗΣΤΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ….  Ζητήστε συμβουλές…..  ΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Και η αντίδρασή μας δεν πρέπει.. και δεν μπορεί  να είναι «κοινωνική»…. ΑΛΛΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ…

Πρέπει να καταλάβουμε ότι και τα blogs.. και τα δίκτυα  «κοινωνικής διαδικτύωσης»  είναι «εφεύρεση» και αυτή «δική τους».

Έχουν σκοπό το ευνουχισμό μας.

Ελάτε να αλλάξουμε τον τρόπο… αλλά και τον σκοπό της ζωής μας…

ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG ΤΟ "ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΖΩΗΣ" ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΊΝΕΙ ΑΝΟΙΚΤΌ ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΊΝΕΙ, ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΤΌ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ  ΤΙΣ ΖΩΝΤΑΝΈΣ ΑΝΑΜΕΤΑΔΌΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΝΑΟ, Ή ΤΙΣ ΣΥΝΆΞΕΙΣ ΜΑΣ.

ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΏ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΎΜΕ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΣΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΝΤΑ.

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΣΟΥΜΕ.

 ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΑΝΑΣΤΑΣΗ».

 ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΑ «ΠΡΟΣΩΠΑ» ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΟΎΝΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ.. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ.

ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ… ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΉΣΕΙΣ….

Με αγάπη Χριστού.

π. Φώτιος Βεζύνιας

Ο Αντίχριστος

Αλέξανδρος Καλόμοιρος

(από το βιβλίο του "κατά ενωτικών")

Το τραγικό είναι ότι ο Μεσσίας αυτός που περιμένουν οι Εβραίοι, θα έρθη. Το είπε το στόμα του Χριστού, το στόμα των αποστόλων του, είναι γραμμένο στα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Ο Μεσσίας των Εβραίων θα έλθη. Αυτός θα τους δώση το ψωμί που αρνήθηκε να τους δώση ο Χριστός, και μαζί μ’ αυτο όλα τα υλικά αγαθά που πόθησαν και δεν τους έδωσε Εκείνος.

Ενστήσονται καιροί χαλεποί.

Αλέξανδρος Καλόμοιρος.
(από το βιβλίο του

"κατά ενωτικών") 

 Που είναι λοιπόν η αισιοδοξία για το τέλος των καιρών; Όταν ο Κύριος προλέγη ότι η πλάνη θα έχη καλύψει ολόκληρη την γή, ώστε και οι εκλεκτοί να κινδυνεύουν σε κάθε τους β`ημα να πλανηθούν από τους ψευτοχριστιανούς και τους ψευτοχριστούς που θα βρίσκωνται παντού, πώς εμείς μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον, όταν ο Κύριος προλέγη πολλαπλασιασμό της ανομίας και ψύξι της αγάπης των ανθρώπων;

Ο ΙΔΡΩΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Του Φώτη Μιχαήλ

Η Τοπική μας Αυτοδιοίκηση, μέσα σε 70 χρόνια, γνώρισε την ''γερμανική μπότα'' τουλάχιστον δύο φορές: Η πρώτη ήτανε το 1941. Η δεύτερη, πριν από τέσσερα χρόνια, συμπίπτει με την εγκατάσταση του Δ.Ν.Τ. και την υπαγωγή μας σε καθεστώς ξένης οικονομικής επιτήρησης.

Την πρώτη φορά, τον Απρίλιο του '41, οι γερμανικές αρχές κατοχής, υπό την καθοδήγηση του Χέρμαν Νοϊμπάχερ, τοποθετούν, στις Δημαρχίες και τις Κοινότητες, ανθρώπους της δικής τους εμπιστοσύνης έτσι, ώστε να μην ξεφεύγει από τα χέρια των Γερμανών ούτε δράμι Ελληνικής παραγωγής.

Εγώ νομίζω, ότι πρέπει να μείνουμε Ορθόδοξοι

Ο Μάρκος ο Ευγενικός πάλεψε με το μεγάλο θηρίο, τον πάπα, που τόσα χρόνια βασανίζει τον κόσμο. Και τώρα στα χρόνια μας- τι θα δούνε τα ματάκια μας…, προτιμότερο να μας πάρει ο Θεός από τον κόσμο τούτο, παρά να δούμε τις κακές ημέρες που έρχονται- κακά σημάδια έχομε. Ας γλεντάνε ας διασκεδάζουν, ας βγάζουν τα μάτια τους έρχεται η οργή του Θεού. Χειρότερη από κείνη που ζήσαμε το 1940.

«Να ξέρετε ότι ο Οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου»

Ο Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος για τον Οικουμενισμό και για την Ενωμένη Ευρώπη.Να ξέρετε ότι ο Οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου· διότι όταν θα γίνη μία ισοπέδωσις θρησκευτική και πολιτική – κυβερνητική, θα υπάρξη ένας μόνον που θα κυβερνήση τον κόσμον, αυτός ο ένας, κατά την Αγίαν Γραφήν και τους Πατέρες, θα είναι ο Αντίχριστος. Παράλληλα έρχονται τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, που είναι προϊόν των Εβραίων και ανεξάρτητα από την Αγία Γραφή, να επιβεβαιώσουν την θέση των Πατέρων.

Αυστηρή προειδοποίηση της Ρωσίας:

Δεν θα μείνουμε άπραγοι στις προκλήσεις του ΝΑΤΟ

Αυστηρή προειδοποίηση της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, με αφορμή την ενίσχυση των δυνάμεων του κοντά στα σύνορα της. «Δεν θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε μια αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της συμμαχίας (που είναι ανεπτυγμένη) κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία ως ο,τιδήποτε άλλο πέρα από μια επίδειξη εχθρικών προθέσεων», είπε ο υφυπουργός Εξωτερικών Βλαντίμιρ Τιτόφ στο πρακτορείο ειδήσεων Interfax. 

Κοινό τοις πάσι

Το σύστημα έχει ξεσκεπαστεί. Έπεσαν οι κουρτίνες των παρασκηνίων και βλέπουμε στο θέατρο του παραλόγου τους πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής μόνο με τα σώβρακά τους. Είναι όλοι ίδιοι, κρατώντας ο καθένας σε χαρτί το ρόλο που θα παίξει γραμμένο από τον ίδιο συγγραφέα. Χωρίς μακιγιάζ η αλήθεια φαντάζει τρομακτική αλλά από την άλλη είναι αλήθεια.
Έπαιξαν και το τελευταίο τους χαρτί με τις εκλογικές διαδικασίες οι οποίες είχαν ποσοστά μοιρασμένα σε πάμπολλους συνδυασμούς αλλά από την άλλη είχαν το πραγματικό αποτέλεσμα όλων των πολιτικών θεατρίνων: Ολοκληρωτισμός.

Αἱρέσεις - Οἰκουμενισμός. Οἱ διαθρησκειακὲς ἐκδηλώσεις καὶ ἡ παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης †8/6/2014)

Tοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Γεωργίου Καψάνη

Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους †8/6/2014

Ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων. Γι᾿ αὐτὸ στὴν Ἐκκλησία μας δὲν αὐτοσχεδιάζουμε οὔτε ἀκολουθοῦμε τὸν λογισμό μας, ἀλλὰ «ἐπόμεθα τοῖς θείοις Πατράσιν» (Δ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος), ὅπως καὶ ἐκεῖνοι ἤποντο τοῖς ἁγίοις Ἀποστόλοις καὶ Προφήταις.

Θὰ πρέπη λοιπὸν καὶ στὸ θέμα τῶν διαθρησκειακῶν σχέσεων καὶ ἐκδηλώσεων νὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς Προφήτας, τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς Πατέρας. Ὅπως διδάσκει καὶ ὁ ἱερὸς Ἰωσὴφ Βρυέννιος: « Ἀμήχανον ἄλλως τὴν ἀλήθειαν γνῶναι ἢ θεολογίας ἅπτεσθαι μὴ τοῖς ἁγίοις ἑπόμενον».

Μ' αυτόν τον "άνθρωπο" προσευχήθηκε η Ορθοδοξἰα;

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Σε ποιόν Θεό; Με τι λόγια; Και με τι κοινά αιτήματα; Έχουμε κάτι κοινό και δεν το καταλαβαίνω. Ότι είναι ειρήνη γι' αυτόν για μας είναι πόλεμος. Και ο δικός μας πόλεμος φαντάζει στο σάπιο του μυαλό ως "ειρήνη".
Είμαι τελείως Ηλίθιος πλέον, και δεν μπορώ να σκεφθώ ούτε να αισθανθώ, έστω και ένα "λόγο";
 

Βατικανό - Συμπροσευχή με προσευχή που έγραψε ο πρόσφατα «αγιοποιηθείς» από το Βατικανό Ιωάννης Παύλος ΙΙ

Πόλη του Βατικανού, 8 Ιουνίου του 2014 / Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο Πάπας Φραγκίσκος, ο πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες και ο πρόεδρος της παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς, συμπροσευχήθηκαν στους κήπους του Βατικανού υπέρ της ειρήνης στην Μέση Ανατολή. 

«ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, Η ΑΠΟΚΤΕΝΝΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΑΣ ΚΑΙ ΛΙΘΟΒΟΛΟΥΣΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥΣ…» (Ματθ. κγ´, 37-38)

Θλίψιν καί ἀγανάκτησιν προξενεῖ εἰς τήν ψυχήν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ ὁποῖος ἀπευθύνεται εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, δηλαδή εἰς τούς κατοίκους τῆς προφητοκτόνου πόλεως. Ἐάν ὅμως ἐξετάσωμε καί δοῦμε γιά ποῖον λόγον ἐλέχθη ἡ φρᾶσις αὐτή, θά διαπιστώσωμε ὅτι κατά τό μᾶλλον ἤ ἧττον τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά ἐμᾶς σήμερα.

Θεός ου μυκτηρίζεται.

Αλέξανδρος Καλόμοιρος.Από το βιβλίο του:

"Κατά ενωτικών"

Αλλά άς καταλάβουν όσοι με τόση ελαφρότητα μιλούν για Ένωσι των Εκκλησιών, πώς η ενότης της Εκκλησίας είναι δώρον μυστικόν της θείας παρουσίας. Δεν είναι κάτι που αποφασίζεται σε συνέδρια, αλλά κάτι που υπάρχει ή δεν υπάρχει. Καμμία απόφασις των ανθρώπων δεν μπορεί να εξαναγκάση τον Θεό.

Δημήτριος Νατσιός.

Όλα όπως το «μαύρο» ’41: Ίδιοι κατακτητές, ίδιοι δωσίλογοι!

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Ως δάσκαλος δημοτικού, εδώ και 25 χρόνια,  είμαι μάχιμος και όχι κηφήνας συνδικαλιστής, (αναφέρομαι σ’ αυτούς τους χασομέρηδες που το ένα τους μάτι είναι στραμμένο στην πολύφερνη εξουσία), θα παραπέμψω, κατ’ αρχάς, σ’ έναν μύθο του Αισώπου, τους οποίους μύθους φρόντισε το υπουργείο πρώην Εθνικής Παιδείας να εξοβελίσει από τα «περιοδικά ποικίλης ύλης», όπως απροκάλυπτα ονομάζω τα ευφημιστικώς λεγόμενα βιβλία Γλώσσας, και να τους αντικαταστήσει με συνταγές μαγειρικής (κάπου 30). Οι μύθοι, τα παραμύθια αρέσουν πολύ στα παιδιά. Διδάσκουν καθ’ ότι «μύθος εστί λόγος ψευδής εικονίζων την αλήθειαν».

Εις ώτα μη ακουώντων.....

Ἡ συνάντηση τῶν Ἱεροσολύμων - Πενήντα χρόνια συνεχιζόμενου ἐμπαιγμοῦ

 

Στὰ Ἱεροσόλυμα, στὸν τόπο ὅπου γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου ὁ Κύριος τῆς δόξης ὑπέστη τὸ φρικτὸ μαρτύριο καὶ τὸν ἄθλιο ἐμπαιγμὸ ἀπὸ τὴν ἄνομη συνεργία τῶν θρησκευτικῶν ἡγετῶν τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ καὶ τῆς ρωμαϊκῆς ἐξουσίας, σ᾿ αὐτὸν τὸν ἴδιο τόπο συναντήθηκαν τὴν Κυριακὴ 25 Μαΐ­ου ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης Φραγκίσκος.

Γιὰ ποιὸ λόγο; Γιὰ νὰ τιμήσουν τὴ συμ­πλήρωση 50 χρόνων ἀπὸ τὴν πρώτη συν­άντηση τὸ 1964 τῶν τότε ἀντίστοιχων ἡ­­­­γετῶν πατριάρχου Ἀθηναγόρα καὶ πάπα Παύλου ΣΤ΄.

Η συζήτηση πρέπει να γίνει όχι για την "αγάπη", την "συγχώρηση", ἡ την "συμφιλίωση"

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ "ΑΛΗΘΕΙΑ".
ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ.

 Ένωσις θρησκειών. Από το βιβλίο του Αλέξανδρου Καλόμοιρου, "Κατά ενωτικών"

 Όταν αναλογισθή κανείς όλα αυτά, καταλαβαίνει ότι μέσα σε μια ανθρωπότητα που δεν ενδιαφέρεται παρά μόνον για την ησυχία της, που δεν έχει άλλο όσιο και ιερό από το υλικό της συμφέρον, μέσα σ’ ένα κόσμο πρακτικών ανθρώπων που θεωρούν κάθε συζήτησι για την αλήθεια περιττή αεροκουβέντα, η ένωσις των «Εκκλησιών» όχι μόνον δύσκολη δεν είναι αλλ’ απεναντίας, είναι αναπόφευκτη. Μάλιστα τολμώ να πώ ότι όχι μόνον η ένωσις των χριστιανικών λεγομένων Εκκλησιών είναι αναπόφευκτη αλλά και γενικώς η ένωσις όλων των θρησκειών.

«Ὁμολογία περὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως»

Ἁγίου Μάρκου Ἐφέσου  (Περὶ τῆς προσθήκης εἰς τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως)

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΧΕN ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΦΙΛΙΟΚΒΕ ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΙΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΙΣΑ

ΥΠΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἁγίου Μάρκου Ἐφέσου «Ὁμολογία περὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως»

(Περὶ τῆς προσθήκης εἰς τὸ Σύμβολον τῆς Πίστεως)

Τοῦ Ἀρχιμ. π. Κυρίλλου Κεφαλοπούλου

Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν συζητήσεων στὴν Φερράρα-Φλωρεντία ἕνα ἀπὸ τὰ ἐπίμαχα θέματα ἦταν ἡ μονομερὴς ἐκ μέρους τῶν Λατίνων προσθήκη στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τοῦ FILIOQUE. Ὁ Ἅγιος Μᾶρκος παρουσιάζοντας τὶς ὀρθόδοξες θέσεις ἀπέδειξε μέσα ἀπὸ κείμενα ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων ὅτι ἡ Προσθήκη αὐτὴ ἦταν παράτυπη καὶ αὐθαίρετη καινοτομία, ποὺ διετάρασσε τὶς σχέσεις τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ εἰσῆγε μία φοβερὴ αἵρεση στὴν Ἐκκλησία. Ἡ ὁμιλία τοῦ Ἁγίου Μάρκου ἐπιγράφεται ''Ὁμολογία περὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως'' ( P.G. 160, 100 κ.ἑ.).

Σωτηρία εκ του κόσμου.

Αλέξανδρος Καλόμοιρος.Από το βιβλίο του: "Κατά ενωτικών"

Αλλά γιατί συγκινούνται τόσο εύκολα οι Χριστιανοί μας από τα κηρύγματα περί ενώσεως των Εκκλησιών και αντί να γεμίζουν με ζήλο για την μετάγγισι της αληθείας σ’ αυτόν τον κόσμο που τόσο πολύ την στερήθηκε, πιπιλίζουν συνεχώς την καραμέλα της ειρήνης, ζυγίζοντας να δούν αν είναι περισσότερα αυτά που χωρίζουν ή αυτά που ενώνουν τους Χριστιανούς; Γιατί στερήθηκαν οι ίδιοι την γνώσι της αλήθειας. Μέλη οι περισσότεροι κοινωνικο - χριστιανικών οργανώσεων και αδελφοτήτων, κατηχήθηκαν από τα μικρά τους χρόνια σε ένα ηθικο - φιλοσοφικό σύστημα με επίχρισμα χριστιανικό, που άφηνε να εννοηθή ότι σκοπός του Χριστιανισμού είναι να επιτύχη την ειρηνική και αγαπημένη συμβίωσι μεταξύ των ανθρώπων.

Το Πνεύμα της αληθείας σε «εκκλησίες» υποκρισίας;

Τήν ήμέρα της Πεντηκοστής ή θε­ϊκή άλήθεια τής Εκκλησίας βγήκε άπό τούς τοίχους τοϋ Υπερώ­ου τής Ιερουσαλήμ και άρχισε νά κα­τακτά τόν κόσμο. Θαύμα ασύλληπτο! Οί πρώην δείλοί, λιοντάρια! Οί ψαρά­δες, θεολόγοι- οί άγράμματοι, σοφοί.

Μυστήριο!

Μία παράδοξη βουή, σάν νά φυ­σούσε βίαιος άνεμος- και μυστηριώ­δεις γλώσσες σάν γλώσσες φωτιάς.

Ο αντίλογος στην προσπάθεια προς "ένωσιν"

 

Αλέξανδρος ΚαλόμοιροςΑπό το βιβλίο του: "Κατά ενωτικών"
Προσφορά, όχι συζήτησις.
Μερικοί αφελείς Ορθόδοξοι νομίζουν ότι το πλησίασμα αυτό των Εκκλησιών δεν γίνεται με σκοπό την ένωσι αλλά με σκοπό τη διαφώτισι, την ιεραποστολική πρός τους ετεροδόξους. «Είναι, λένε, αυτές εκδηλώσεις αγάπης πρός τους αδελφούς μας». «Εάν κλειστούμε στό «καβούκι» μας, λένε συχνά, εάν δεν πηγαίνουμε στα διεθνή συμβούλια και δεν στέλνουμε παρατηρητάς στις Παπικές συνόδους κ.τ.λ. τότε πώς θα γνωρίσουν οι Δυτικοί την Ορθόδοξο Εκκλησία και πώς θα προσελκυσθούν πρός αυτήν;»

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας

IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ   

                                    Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 1η Ἰουνίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΠΙΚΟΥΣ

1. Στό προηγούμενό μου κήρυγμα, ἀδελφοί μου χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς μας Μητρόπολης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως, σᾶς μίλησα γιά τήν προσευχή. Χριστιανοί μου, νά προσεύχεστε! Ὅλα τά προβλήματα πού ἔχουμε θά τά λύσουμε μέ τήν προσευχή. Ναί! Ἡ προσευχή εἶναι τό χρυσό κλειδί πού λύνει ὅλα τά προβλήματα! Προσευχηθεῖτε, χριστιανοί μου! Ἄν δέν ἔχουμε ὄρεξη νά κάνουμε τήν προσευχή μας, αὐτό καί μόνο εἶναι δεῖγμα ὅτι δέν πᾶμε καλά πνευματικά. 

Αλέξανδρος Καλόμοιρος

Από το βιβλίο του "Κατά ενωτικών"

Το μυστήριον της ανομίας.
Ο Καθολικισμός άφησε το κοσμικό πνεύμα να διαποτίζη την Χριστιανωσύνη της Δύσεως. Μετεμόσχευσε στην σκέψι των Χριστιανών τον ορθολογισμό των αρχαίων Ελλήνων και την ειδωλολατρική τους διάθεσι. Στό τέλος, με το αλάθητο του Πάπα έφερε το μηχανικό στοιχείο στις σχέσεις του Θεού με τους ανθρώπους, διδάσκοντας, ότι ο Θεός υποσχέθηκε να ομιλή με το στόμα αμαρτωλών και υπερηφάνων ανθρώπων, όπως ήταν πολλοί από τους Πάπες.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης

Φωνή ἐξ οὐρανοῦ.

Ἡ συνάντησις Πατριάρχου καί Πάπα κατά τόν ὅσιον Γέροντα Φιλόθεον Ζερβάκον

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλά κείμενα τοῦ ὁσίου Φιλοθέου πού ἀναφέρονται στίς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καί τοῦ Προτεσταντισμοῦ καί σε ἄλλες, στίς προσπάθειες τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα γιά ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν» καί στους θεολογικούς διαλόγους μέ τούς αἱρετικούς. Οἱ γνῶμες του ἀποκτοῦν ἐνισχυμένη ἐπικαιρότητα γιατί ἔχει ἤδη ἐξαγγελθῆ καί θά πραγματοποιηθεῖ στά Ἱεροσόλυμα στίς 25 Μαΐου συνάντηση τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου μέ τόν πάπα Φραγκίσκο, ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῶν πενήντα ἐτῶν ἀπό τήν συνάντηση τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα μέ τόν πάπα Παῦλο Στ´ τόν Ἰανουάριο τοῦ 1964.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 Προσοχή στα οράματα του Οικουμενισμού!

Επιστολή  του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
στον συνταξιούχο Π.Ν. για ένα όραμα

Είχατε ένα ασυνήθιστο όραμα στην Εκκλησία κατά τη διάρκεια της προσευχής. Είδατε πως ο Χριστός βγήκε απ' το ιερό και στάθηκε. Ύστερα βγήκε κάποιος σαν Εβραίος ραβίνος, και στάθηκε εξ αριστερών του Χριστού. Τελικά βγήκε πάλι κάποιος με τη μαντήλα στο κεφάλι, και στάθηκε εκ δεξιών  του Χριστού. Τότε και οι δυο τους από τις πλευρές έδωσαν τα χέρια στον Χριστό και έκαναν χειραψία μαζί Του. Τέτοιο όραμα είχατε. Ενώ σαν ερμηνεία του δήθεν ερμηνευτή ανακοινώνετε το εξής: ο Θεός θέλει να συμφιλιωθούν όλες οι θρησκείες και να δημιουργηθεί μία πίστη στον κόσμο!

Κυθήρων Σεραφείμ

« δέν ἀρκεῖ μόνον ἡ ἀγάπη διά νά ἀρθοῦν «ἐκ μέσου πάντα τά ἐμπόδια», χωρίς τήν προϋπόθεσιν τῆς ὀρθῆς πίστεως, τοῦ ὑγιοῦς ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καί τοῦ ὀρθοδόξου ἤθους»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ (1-6-2014)
Η ΚΑΤΑ ΜΙΜΗΣΙΝ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΘΕΟΥ ΕΝΟΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

«...ἵνα ὦσιν ἕν καθώς ἡμεῖς» (Ἰωαν.17,11)

Κατά τήν σημερινή Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α' ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τό Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα περιέχει τήν Ἀρχιερατική Προσευχή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Καλόμοιρος Αλέξανδρος

Από το βιβλίο του "Κατά ενωτικών"

Ο ξεπεσμός.

Ω ταλαίπωρη ελληνική φυλή! Εσύ που έδωσες τόσους Πατέρας και τόσους Αγίους στην Εκκλησία του Χριστού, εσύ που φώτισες τόσους βαρβάρους και τους έκανες παιδιά του Θεού, εσύ που πότισες ετούτες τις πέτρες με τα δάκρυα της ταπεινώσεως και της συντριβής και έκανες να βλαστήση επάνω τους ο κήπος της Ορθοδοξίας, εσύ που με τις προσευχές σου έκανες να περπατήση ο Θεός σε τούτα τα χώματα, πώς τώρα στρέφεις εκστατικά τα μάτια σου πρός τα εκεί, απ’ όπου ποτέ δεν ανέτειλε ο ήλιος, και πέφτεις δουλικά, στα γόνατα να προσκυνήσης, εσύ ο παλιός υπηρέτης του Θεού, τους υπηρέτες του Εωσφόρου;

Ὁ μέγας ὑποκριτής

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ εἶναι ὅτι οἱ αἱρετικοὶ ἐπιλέγουν τὴν ὑποκρισία προκειμένου νὰ ἐπηρεάζουν εὐκολώτερα τοὺς καλοπροαίρετους καὶ ἀγαθούς. Μὲ τὸ διαφορετικό τους πρόσωπο ἐμφανίζουν τὸ μαῦρο ὡς ἄσπρο καὶ προσπαθοῦν νὰ σπείρουν τὸ σπόρο τῆς ἀπώλειας στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων.

Ἰδιαίτερα προσφιλὴς εἶναι ἡ τακτικὴ αὐτὴ καὶ στὸν αἱρετικὸ Πάπα, ὁ ὁποῖος ἐμφανίζεται στὰ πλήθη τοῦ λαοῦ ὡς ὁ μοναδικὸς ἐκπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὅσο τὰ πλήθη τὸν χειροκροτοῦν τόσο αὐτὸς γίνεται θρασύτερος καὶ αὐξάνει τὴν αἱρετική του πλάνη. Νομίζει ὅτι τὰ πλήθη ποὺ τὸν ἐπευφημοῦν τὸν ἐλευθερώνουν ἀπὸ τὴ μεγάλη εὐθύνη, ποὺ ἔχει γιὰ τὴ διαστροφὴ τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καὶ γιὰ τὰ πολιτικὰ ἐγκλήματα, ποὺ διέπραξε ἀνὰ τοὺς αἰῶνες.

Αλέξανδρος Καλόμοιρος

Από το βιβλίο του "Κατά ενωτικών"

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: "Καιρός να πούμε τα σύκα - σύκα και την σκάφη - σκάφη", με την ευκαιρία των "ιστορικών" γεγονότων στα Ιεροσόλυμα
..............
Στην προσπάθεια του κόσμου για ειρήνευσι, οι λεγόμενοι Χριστιανοί παίζουν σημαντικό ρόλο. Με το σύνθημα «Χριστιανοί ενωθήτε» ξεκινούν για το παζάρι όπου θα πουληθή η αλήθεια.
Κάποτε οι Χριστιανοί πίστευαν και ήταν έτοιμοι να πεθάνουν για την πίστι τους. Σήμερα ο ζήλος τους για την αλήθεια έχει κρυώσει. Άρχισαν να την θεωρούν σαν κάτι το δευτερεύον. Βρίσκουν τις διαφορές των «Εκκλησιών», για τις οποίες άλλοτε πρόθυμα θυσιαζόντουσαν οι μάρτυρες, εξωρίζοντο οι Πατέρες, ακρωτηριάζονταν οι πιστοί, σαν ασήμαντες και ανάξιες λόγου.

Νίκος Χειλαδάκης

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 1453, ΕΛΛΑΔΑ 2014

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Η Κωνσταντινούπολη έπεσε το 1453 από διπλή προδοσία. Από την μια την πολέμησαν οι Έλληνες εξωμότες που είχαν προσχωρήσει στο Ισλάμ και στελέχωσαν τον στρατό του Μωάμεθ του Πορθητή και από την άλλη είχαμε την προδοσία της δυτικόφιλης παράταξης που υπέσκαπτε το μέλλον της αυτοκρατορίας καθώς ήθελε να την παραδώσει στην εξουσία του Πάπα. Προηγουμένως οι παπικοί είχαν καταφέρει το πρώτο μεγάλο χτύπημα για την κατάλυση της ανατολικής αυτοκρατορίας με τις Σταυροφορίες και την άγρια λεηλασία της Κωνσταντινούπολης όταν την κατέλαβαν το 1204.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ;

Του Φώτη Μιχαήλ

 

Αυτές τις ημέρες, η αγωνία των σχολικών εξετάσεων δοκιμάζει σκληρά, αλλά γόνιμα, τις υπάρξεις μας και αποκαλύπτει, θέλοντας και μη, κάθε τυχόν προσωπικό έλλειμμα αυτοεκτίμησης, υπομονής, ψυχραιμίας, πίστεως και θάρρους.

Γονείς και παιδιά φαίνεται πως πλήττονται σχεδόν εξίσου. Πρώτοι, όμως, οι γονείς οφείλουν να δείξουν τις αντοχές τους απέναντι στις επιθέσεις του δαιμονίου της υπέρμετρης και αδικαιολόγητης αγωνίας και έπειτα τα παιδιά. Τα παιδιά, χωρίς να το καταλαβαίνουν, αντιγράφουν συνήθως τους ψυχικούς κυματισμούς και τις καρδιακές αναταράξεις των γονέων τους.

Γονείς με μόνιμη ταχυκαρδία, με συνεχείς εφιδρώσεις, με μουσκεμένες παλάμες, με φιλαυτία και έπαρση, με βλέμμα διαρκώς τεταμένο, με αϋπνίες μαρτυρικές, με γλώσσα κοπίδι, με απροκάλυπτη επίδειξη πλούτου και ισχύος, γονείς που ποτέ τους δεν λένε ''πρώτα ο Θεός'', είναι σχεδόν αδύνατον να γλυτώσουν από παιδιά αγχώδη και πανικόβλητα.

Οι κακοδοξίες του παπισμού. Για να μην ξεχνάμε παρασυρόμενοι από την επικρατούσα "ἁγαπολογία"

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Αναδημοσίευση: Εκ του τεύχους "Εν συνειδήσει" - Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου 

 ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Αναδημοσίευση σε πείσμα όλων εκείνων που θέλουν να ξεχάσουμε τι σημαίνει "παπισμός"......

---

     Οι διαφορές ανάμεσα στη Ορθοδοξία και τον παπισμό είναι πολλές και μεγάλες, παλαιές και νεότερες και αφορούν τόσο σε δογματικά ζητήματα όσο και σε θέματα εκκλησιαστικής εμπειρίας, λατρείας, τέχνης και γενικώτερα αντιλήψεων και βιοθεωρίας. Θα επιχειρήσουμε εδώ μία συνοπτική παρουσίασή τους αντλώντας από τα κείμενα των Αγίων Πατέρων και συγχρόνων θεολόγων, Μητροπολιτών και Γερόντων της Εκκλησίας μας, οι οποίοι με ενάργεια και ορθόδοξο φρόνημα αναδεικνύουν την παρεκτροπή από την ορθή πίστη και τις κακοδοξίες του παπισμού.

Βίντεο από την συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα στον Ναό της Αναστάσεως

 

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος

ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΕΩΣ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ) 

Ορθοδοξία και Αίρεση

...Εγέρθητε Χρυσόστομοι, Γρηγόριοι, Γερμανοί, Ταράσιοι, Νικηφόροι, Φώτιοι και λοιποί, παλαιοί και νεώτεροι Άγιοι Πατριάρχαι Κων/πόλεως, οι θυσιασθέντες υπέρ των προβάτων υμών, να ίδητε ποίοι κατέχουν τον Θρόνον υμών! Υμείς μεν ως καλοί Ποιμένες εθύσατε τας ψυχάς υμών υπέρ των ιδίων προβάτων υμών, οι δε σημερινοί θύουσι τα πρόβατα υπέρ εαυτών και ανοίγουν τας θύρας και καλούν τους λύκους διά να εισέλθουν και κατασπαράξουν τα πρόβατα...

Πόθεν ο πατριάρχης εκπέπτωκεν εις τοιούτον όλισθον, ώστε εκουσίως να αγωνίζεται να παραδώση το ποίμνιόν του   εις τους λύκους να το κατασπαράξουν; Η αιτία είναι η υπερηφάνεια, η ρίζα και η αιτία όλων των αμαρτιών, όλων των κακών, όλων των αιρέσεων, των συμφορών και των θλίψεων, και περισσότερον από όλους τας συμφοράς και δυστυχίας η στέρησις της χάριτος του Θεού...

« συνεχίζοντες ἐπί τῆς ὁδοῦ, τήν ὁποίαν ἐχάραξαν φωτεινοί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες, ὡς οἱ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καί Πάπας Παῦλος ὁ Στ΄.»

Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Δοξολογίαν εἰς τήν ἐν Βηθλεέμ  Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ

(24 Μαΐου 2014).

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἰορδάνου κύριε Θεοφύλακτε,

Χριστός ἀνέστη!

Προερχόμενοι ἐξ Ἀνατολῶν καί ὁδηγούμενοι ὥς ποτε οἱ Μάγοι ὑπό τοῦ ἀδύτου Ἀστέρος τῆς δόξης, ἤλθομεν προσκυνῆσαι τήν ἐξ ὕψους κατελθοῦσαν Ἀνατολήν, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθέντα ἐν τῷ ἐν ᾧ ἱστάμεθα τόπῳ.  

Πατριάρχης Βαρθολομαίος

 « οὐδεμία πρόοδος ἐσημειώθη, μέχρις ὅτου «ἀπεστάλησαν» ἀληθῶς «ἀπό Θεοῦ», δύο ἐκκλησιαστικοί ἡγέται, ὁ προκάτοχος ἡμῶν Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καί ὁ Πάπας Ρώμης Παῦλος Στ΄»

Χαιρετισμός τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου κατά τήν ὑποδοχήν Αὐτοῦ ὑπό τῆς Α.Θ.Μακαριότητος, τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως.(23 Μαΐου 2014)

Μακαριώτατε Πατριάρχα Ἱεροσολύμων κύριε Θεόφιλε, ἀδελφέ ἐν Κυρίῳ καί συλλειτουργέ λίαν ἀγαπητέ καί περισπούδαστε,

Χριστός Ἀνέστη!

Τόν ἐπίκαιρον τοῦτον χαρμόσυνον χαιρετισμόν, ἐν ὀνόματι τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπευθύνομεν ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης πρός Ὑμᾶς, τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην τῆς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων, τῆς Ἁγίας Σιών, διακατεχόμενοι ὑπό μεγάλης καί ἀνεκφράστου συγκινήσεως, ἀφ᾿ ἑνός μέν ἐκ τῆς προσκυνήσεως τῶν πανσεβάστων Προσκυνημάτων τῆς Ἁγίας Γῆς, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ ἐκ τῆς ἐν Χριστῷ κοινωνίας μετά τῶν θυσιαστικῶς φυλασσόντων τά προσκυνήματα ταῦτα ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν ἡμῶν, μέ ἀρχιφύλακα τήν Ὑμετέραν λίαν ἡμῖν ἀγαπητήν καί περισπούδαστον Μακαριότητα, ἀδελφέ κύριε Θεόφιλε. Καί ἀναφωνοῦμεν καί ἡμεῖς μετά τοῦ Προφήτου «διά Σιών οὐ σιωπήσομαι καί διά Ἱερουσαλήμ οὐκ ἀνήσω».

Λυκούργος Νάνης

"Αφωνότεροι ιχθύων", οι πλείστοι των ιεραρχών μας δύο ημέρες προ της υλοποιήσεως του σκανδαλώδους πατριαρχικού τολμήματος.

Λυκούργος Νάνης,ιατρός

Δύο ημέρες προ της υλοποιήσεως του σκανδαλώδους πατριαρχικού τολμήματος, και "άκρα του τάφου σιωπή" βασιλεύει εντός του περιβόλου του επισκοπικού σώματος (και όχι μόνο) της Ελλαδικής Εκκλησίας.

"Αφωνότεροι ιχθύων", οι πλείστοι των ιεραρχών μας, μάλλον έχουν στραμμένη την προσοχή τους στα συλλείτουργα,(εύχομαι, ΟΛΟΨΥΧΩΣ, να τους αδικώ αλλά, δυστυχέστατα, αυτήν την εντύπωση αποκομίζει κανείς περιηγούμενος το διαδίκτυο) τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, τόσο μα τόσο απωθούν, πιστούς και απίστους, εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίο αυτά πραγματοποιούνται, και κάθε άλλο παρά διαφαίνεται να συνέχονται απ το θλιβερό γεγονός ότι ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, αιρόμενος υπεράνω των Θείων και Ιερών κανόνων, των απαγορευόντων ρητώς και κατηγορηματικώς την μετά των αιρετικών συμπροσευχή