Νικόλαος Γεωργαντώνης θεολόγος – ιεροψάλτης
Απόψε εορτάζουμε την μνήμη του θαύματος του Αγ. Σπυρίδωνα που έγινε στο νησί της Κέρκυρας τη 12η Νοεμβρίου του 1718 μ.Χ. Είναι ένα θαύμα που μπορεί οι περισσότεροι να μην το γνωρίζουμε αλλά έχει μεγάλη σημασία για εμας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Όπως γνωρίζουμε, ο Αγ. Σπυρίδωνας, είναι ο προστάτης της Κέρκυρας και έχει κάνει πολλά θαύματα στην ιστορία του νησιού. Αλλά είναι και προστάτης του Πειραιά. Υπήρχε μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα που είχε μεγάλη φήμη και έμεινε μέχρι που καταστράφηκε από τον Βασιλιά Όθωνα. Υπάρχει και μαρτυρία ότι είχε περάσει από τον Πειραιά ο Αγ. Σπυρίδωνας.
Η εποχή που γίνεται το θαύμα είναι μια ενδιαφέρουσα περίοδο. Η Κέρκυρα διοικόταν από του Βενετούς που ήταν Παπικοί στο δόγμα. Έτσι, ενώ ο υπόλοιπος Ελλαδικός χώρος είναι κάτω από τον ζυγό των Οθωμανών, τα Ιόνια νησιά και συγκεκριμένα η Κέρκυρα είναι κάτω από τον ζυγό της Δύσεως. Αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο σε πολιτιστικές και θρησκευτικές επιδράσεις. Μια επικίνδυνη επίδραση τολμήθηκε από την μεριά των Βενετών μετά την θαυμαστή σωτηρία από την πολιορκία των Τούρκων. Η Κέρκυρα βρισκόταν πολιορκημένη από τους Τούρκους και τη 11η Αυγούστου 1716, μετά από προσευχές και αγρυπνίες των πιστών προς τον Αγ. Σπυρίδωνα, με θαυμαστό τρόπο, καταστρέφονται τα πλοία των Τούρκων και τρέπονται σε φυγή. Έτσι ο λαός πανηγύρισε αυτό το θαύμα και καθιερώθηκε τη 11η Αυγούστου να γίνεται πανήγυρη προς μνήμη αυτού του θαύματος. Εδώ ξεκινά το πρόβλημα το οποίο θα φέρει την «κρίση του Ουρανού» όπως μας λέει ο Αγ. Αθανάσιος ο Πάριος στο έργο του, «Ουρανού Κρίσις» που μας εξιστορεί το θαύμα κατά των Παπικών.
Μετά την σωτηρία των Κερκυραίων, ο ηγεμόνας της Κερκυρας, Ανδρέας Πιζάνης (Βενετός) ήθελε να ευχαριστήση τον Αγ. Σπυρίδωνα για το θαύμα που έκανε και σώθηκαν. Έτσι, συμβουλεύθηκε τον θεολόγο του, Φραγκίσκον Φραγκιπάην, για το τι θα ήταν αρεστό στον Άγιο. Ο θεολόγος του προτείνει να φτιάξουν πολύτιμο μαρμαρένιο αλτάριο (δηλαδή, ιερό που έχουν οι Παπικοί) στον ναό του Αγ. Σπυρίδωνα για να μπορεί να ακούει την λειτουργία και στη γλώσσα του. Του άρεσε του ηγεμόνα η ιδέα και αμέσως διέταξε να συγκεντρώσουν την ύλη που θα χρειαζόταν για αυτο το έργα και έπειτα πήγε να το αναγγείλει στους Ορθοδόξους ιερείς του ναού. Ήθελε τρόπον τινα, να λάβει την συγκατάθεση τους για αυτό το πράγμα. Οι ιερείς μόλις άκουσαν την ιδέα του ηγεμόνα, αμέσως και όπως έξοχα μας λέει ο Αγ. Αθανάσιος ο Πάριος, «στρογγύλω τω στόματι», δηλαδή έξω από τα δόντια (που θα λέγαμε σήμερα) αρνήθηκαν να δώσουν συγκατάθεση σε τέτοιο έργο το οποίο ήταν βλαβερή καινοτομία και θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα. Αυτό είναι όντως ομολογία και προς τιμήν τους, που δεν φοβήθηκαν τίποτα αυτοί οι ιερείς και στάθηκαν όρθιοι απέναντι της αιρέσεως του Παπισμού.
Δυστυχώς σήμερα, πολλοί από εμας δεν δείχνουμε το ίδιο σθένος και πάθος για την ομολογία της πίστεως μας. Τα βλέπουμε με τις εκάστοτε συμπροσευχές και παραποίηση των δογμάτων της Ορθοδόξου πίστεως μας για να έρθουμε πιο κοντά στους Παπικούς! Αυτό γίνεται από αρκετούς κληρικούς με την συγκατάθεση των λαικών. Η άγνοια ή αμερινμότητα μας δεν ισοδυναμεί με αθώωση. Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε τη πίστη μας αλλά και τα τρεχούμενα εκκλησιαστικά γεγονότα.
Έτσι, του είπαν όχι οι ιερείς του ναού και ο ηγεμόνας τους απάντησε θυμωμένος ότι αυτός έχει την εξουσία και θέλουνε δεν θέλουνε, αυτό που θέλει αυτός θα γίνει. Διέταξε να μαζευτεί η ύλη έξω από το ναό για να φτιαχτεί το αλτάριο.
Το βράδυ, βλέπει στο όνειρο του ο ηγεμόνας, έναν μοναχό, τον Αγ. Σπυρίδωνα όπως θα αποδεικτεί αργότερα, που του λέει, «Γιατί με ενοχλείς; Γιατί πειράζεις τα παιδιά μου; Να ξέρεις ότι αυτό που σκέφτεσαι να κάνεις, δεν σε συμφέρει.» Πήγε το πρωί στον θεολόγο του και του είπε τι είδε στο όνειρο του. Του απαντά ο θεολόγος, «Τα όνειρα εμείς οι ‘χριστιανοί’ δεν τα πιστεύουμε και να το σκεφτείς ότι ειναι πείραγμα του Διαβόλου που θέλει να αποτρέψει το καλό έργο που θέλεις να κάνεις». Αναπαύθηκε ο ηγεμόνας με τα λόγια του θεολόγο του. Την επόμενη βραδιά, ξαναβλέπει τον μοναχό στο όνειρο του, ο οποίος του λέει αυστηρώς, «Να ξέρεις ότι εαν πειράξεις το σπίτι μου, θα το μετανώσης και δεν σε συμφέρει.» Τρομαγμένος ο ηγεμόνας, έτρεξε αμέσως στον θεολόγο του για να του πει το όνειρο που είχε δει και ότι δεν ήθελε να το φτιάξει το αλτάριο τελικά. Του απαντά ο θεολόγος, «Αυθέντη, εαν δεν κάνεις αυτό το έργο που είπες ότι θα κάνεις, θα φανείς ότι δεν είσαι στα καλά σου γιατί πιστεύεις σε όνειρα που είναι κατευθυνόμενα από τον Διάβολο.» Παίρνει θάρρος ο ηγεμόνας και το πρωί της 11ης Νοεμβρίου του 1718, πηγαίνει στον ναό του Αγ. Σπυρίδωνα για να προσκυνήση μαζί με όλους τους ακόλουθούς του για να πάρουν τα μέτρα για το αλτάριο. Τότε οι Ορθόδοξοι ιερείς, πήγαν ενώπιον του ηγεμόνος και τον παρεκάλεσαν να μην το κάνει το αλτάριο γιατί δεν θα είναι αρεστό στον Άγιο. Ο ηγεμόνας νευρίασε και τους απείλησε ότι εαν δεν ακόυσουν το θέλημα του, θα τους στείλει αλυσοδεμένους στην Βενετία να δουλέψουν ως σκλάβοι γιατί δεν θέλει να κάνει παρανομία αλλά απλώς να φτιάξε ένα δικό του θυσιαστήριο.
Το Ορθόδοξο πλήθος, απελπισμένοι, στράφηκαν στη κάρα του Αγ. Σπυρίδωνα όπου προσευχήθηκαν θερμά για να εμποδίση ο Άγιος το κακό που θα έκανε ο ηγεμόνας.
Τα μεσάνυχτα, εκεί που ξεκίνούσαν οι τεχνίτες να φτιάξουν το αλτάριο, ξεκινούν ξαφνικά να πέφτουν αστραπές και βροντές. Τότε ο φύλακας της Μοντεζίονος (δηλαδή παλάτι των Βενετών) βλέπει έναν μοναχό να τον πλησιάζει με δαυλό. Τον ρωτά ποιός είναι 2 φορές χωρίς απάντηση. Εκεί σηκώνει το όπλο για να τον πυροβολήσει και τότε ο μοναχός του λέει, «Είμαι ο Σπυρίδων!» Και με το που του λέει ποιός είναι, τον ποιάνει και τον πετά έξω από την πόλη, χωρίς να πάθει τίποτα ο φρουρός. Εκεί ό Αγ. Σπυρίδωνας άναψε την αποθήκη του Παλατίου το οποίο κατέστρεψε τα κτήρια κοντά σε αυτό. Ο Ηγεμόνας βρέθηκε πνιγμένος από δύο δοκάρια που είχαν πέσει σαν να είαν τοποθετηθεί και ο θεολόγος βρέθηκε έξω από τα τείχη του Κάστρου, μέσα στο χαντάκι που πήγαιναν οι ακαθαρσίες της πόλεως. 900 άτομα σκοτώθηκαν, όλοι από την αυλή του Ηγεμόνος.
Αλλά έγιναν και άλλα 2 μεγάλα συμβάντα. Το 1ο ήταν με ένα μεγάλο καντήλι που είχε δωρήσει ο ηγεμόνας στον ναό, μπροστά από το λείψανο του Αγ. Σπυρίδωνα. Την ίδια νύκτα, έπεσε μόνο αυτό το καντήλι, παρόλο που είχε μια μεγάλη αλυσίδα. Το 2ο ήταν με το πορταίτο του ηγεμόνα στην Βενετία όπου την ώρα που πέθανε στην Κέρκυρα, χτήπησε μια αστραπή και κατέκαψε το πορτραίτο του χωρίς να γίνει ζημιά στο υπόλοιπο σπίτι. Εκεί κατάλαβαν οι δικοί του ότι κάτι κακό είχε πάθει
Οι Βενετοί μετά από αυτό, μάζεψαν την ύλη και σταμάτησαν αυτό το έργο που είχαν σκεφτεί ο ηγεμόνας και ο θεολόγος του. Το πρωί της 12ης Νοεμβρίου, ο φύλακας που τον είχε πετάξει ο Αγ. Σπυρίδων, έτρεχε με ενθουσιασμό στους δρόμους και φώναζε ότι ο Αγ. Σπυρίδωνας έκανε αυτό το θαύμα. Οι Βενετοί, επειδή δεν αντέχαν άλλο τη ντροπή, τον μαζέψανε και τον στείλανε πίσω στην Ιταλία.
Αυτή είναι η οφέλιμη διήγησις που μας κάνει ο Αγ. Αθανάσιος ο Πάριος, ένας από την τριάδα των Κολλυβάδων Πατέρων (δηλαδή, Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου, Αγ. Αθανασίου του Παρίου και του Αγ. Μακαρίου Νοταρά) ο οποίος πέρασε ένα διάστημα ως μαθητής από την Κέρκυρα και γνώρισε τα γεγονότα από ανθρώπους που ήταν παρόντες στο θαύμα του Αγ. Σπυρίδωνα κατά των Παπιστών.
Είναι σημαντική αυτή η διήγησις γιατί ξεκαθαρίζει (για όποιον είχε ή έχει αμφιβολία) ότι η Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολικοί Εκκλησία είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία. Όλοι οι άλλοι είναι αιρετικοί!!! Δεν έχουν την Αλήθεια, δεν έχουν τη Χάρη του Αγ. Πνεύματος και βρίσκονται στο σκοτάδι της πλάνης. Υπάρχει Μια Πίστης! Μια Εκκλησία!
Ας παραδειγματιστούμε από το φοβερό θαύμα του Αγ. Σπυρίδωνα και ας παλέψουμε να ενδυναμώσουμε την πίστη μας για να είναι ανόθευτη, δυνατή ώστε να φτάσουμε στην Ουράνιο Βασιλεία. Εύχομαι να έχουμε όλοι τις πρεσβείες του Αγ Σπυρίδωνα και του Αγ. Αθανασίου του Παρίου!
Εκυρύχθη στην Αγρυπνία προς μνήμη του Θαύματος του Αγ. Σπυρίδωνα κατά των Παπιστών, τη 12η Νοεμβρίου 2016
