ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Ἀνοιχτή ἐπιστολή Πρός τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47 ΜΑΡΟΥΣΙ

ΤΗΛ. 2108025211

Ἀμαρούσιον 2-2-2012

Ἀρ. πρωτ. 41

Ἀνοιχτή ἐπιστολή

Πρός τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο

Ἅ­παν­τα τά μέ­λη τῆς Ἑ­στί­ας Πα­τε­ρι­κῶν Με­λε­τῶν, ἐ­δῶ καί δύ­ο χρό­νια, ἐν μέ­σῳ κρί­σε­ως, γι­νό­μα­στε μάρ­τυ­ρες τοῦ δει­νοῦ σφυ­ρο­κο­πή­μα­τος πού ὑ­φί­στα­ται ὁ ὀρ­θό­δο­ξος Ἑλ­λη­νι­κός λα­ός μας ἀ­πό τούς ἴ­διους τούς κυ­βερ­νῆ­τες του.

Ὡς πνευ­μα­τι­κοί πα­τέ­ρες τοῦ ποι­μνί­ου μας δέν εἴ­μα­στε δι­α­τε­θει­μέ­νοι νά σι­ω­ποῦ­με ἔ­νο­χα καί νά μήν ὀρ­θο­το­μοῦ­με τό λό­γο τῆς ἀ­λη­θεί­ας πρός Ἐ­σᾶς, πού ἐ­νῷ μέ τήν ψῆ­φο του ὁ λα­ός μας Σᾶς ἐ­ξου­σι­ο­δό­τη­σε νά τόν ἐκ­προ­σω­πεῖ­τε, ξαφ­νι­κά βρε­θή­κα­τε ἀ­πέ­ναν­τί του.

Ἡ κυ­βέρ­νη­ση τρι­πλα­σί­α­σε πλα­στά τό χρέ­ος καί χρέ­ω­σε στό λα­ό τίς φο­βε­ρές συ­νέ­πει­ες αὐ­τοῦ τοῦ χρέ­ους. Ἐ­σπευ­σμέ­να κά­λε­σε καί ἤ­δη συ­νερ­γά­ζε­ται μέ τό Δ.Ν.Τ. καί μέ τά ὄρ­γα­να τῆς Ε.Ε. πα­ρα­δί­δον­τας τή χώ­ρα σέ σκλη­ρούς δα­νει­στές. Εἶ­ναι τοῖς πᾶ­σι πλέ­ον γνω­στό, ὅ­τι, ἐ­νῷ μπο­ρού­σα­με νά δα­νει­στοῦ­με ὑ­πό εὐ­νο­ϊ­κό­τε­ρους ὅ­ρους, ἡ κυ­βέρ­νη­ση, πα­ρα­κάμ­πτον­τας τήν κοι­νή λο­γι­κή, μᾶς ἔ­συ­ρε σέ ἀ­πάν­θρω­πους δα­νει­στές.

Ἔ­κτο­τε πε­ρι­κο­πές μι­σθῶν καί συν­τά­ξε­ων, ἀ­πο­λύ­σεις καί ἐ­φε­δρεῖ­ες στό δη­μό­σιο το­μέ­α μέ ἀν­τί­στοι­χη ἐ­ξο­μοί­ω­ση στόν ἰ­δι­ω­τι­κό. Δι­ά­λυ­ση καί συρ­ρί­κνω­ση τῆς δη­μό­σιας δι­οί­κη­σης, τῶν ἀ­σφα­λι­στι­κῶν τα­μεί­ων, στά ὁ­ποῖ­α ἔ­χουν κα­τα­τε­θεῖ αἱ­μα­τη­ρές κρα­τή­σεις χρό­νων καί χρό­νων. Ἑ­νο­ποί­η­ση καί μεί­ω­ση πα­ρο­χῶν ὑ­γεί­ας καί δι­ά­λυ­ση τοῦ Ι.Κ.Α. Ἀ­πο­σύν­δε­ση τῶν προ­γραμ­μά­των τῆς παι­δεί­ας ὅ­λων τῶν βαθ­μί­δων ἀ­πό τή μα­κραί­ω­νη Ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξη Πα­ρά­δο­σή μας, κα­τάρ­γη­ση τῶν βι­βλί­ων δῆ­θεν λό­γῳ κρί­σε­ως. Πεῖ­να, δυ­στυ­χί­α, ἀ­δυ­να­μί­α πλη­ρω­μῆς δό­σε­ων καί ἐκ­δί­ω­ξη πο­λι­τῶν ἀ­πό τά σπί­τια τους με­τά ἀ­πό πλει­στη­ρια­σμό.

Πρώ­ην εὐ­κα­τά­στα­τοι πο­λῖ­τες, εἶ­ναι πλέ­ον ἄ­στε­γοι πού πολ­λα­πλα­σι­ά­ζον­ται μέ γορ­γούς ρυθ­μούς, ἀ­φοῦ ἡ λί­αν ἀ­γα­στή συμ­παι­γνί­α Δ.Ν.Τ. καί κυ­βερ­νη­τῶν, μᾶς ἑ­τοι­μά­ζει νέ­ες πε­ρι­κο­πές καί νέ­ους φό­ρους πά­νω στούς ἀ­βά­στα­χτους πού προ­η­γή­θη­καν.

Τέ­τοι­ες ἐ­πα­χθεῖς δα­νεια­κές συμ­βά­σεις σάν αὐ­τή πού ὑ­πε­γρά­φη καί σάν αὐ­τή πού τί­θε­ται πρός ψή­φι­ση ἀ­πό τό ἑλ­λη­νι­κό Κοι­νο­βού­λιο, σύμ­φω­να μέ τίς ἐ­κτι­μή­σεις τῶν εἰ­δι­κῶν νο­μι­κῶν ἐ­πι­στη­μό­νων π.χ. Γ. Κα­σι­μά­τη, Κ. Μπέ­η καί ἄλ­λων οὔ­τε σέ τρι­το­κο­σμι­κές χῶ­ρες δέν θά μπο­ροῦ­σαν νά ὑ­πο­γρα­φοῦν. Τό Μά­ϊ­ο τοῦ 2010 ὑ­πε­γρά­φη σ᾿ ἕ­να δι­κη­γο­ρι­κό γρα­φεῖ­ο τοῦ Λον­δί­νου ἡ πρώ­τη δα­νεια­κή σύμ­βα­ση μέ ὅ­ρους ἀ­με­τά­κλη­τους εἰς βά­ρος μας. Τε­ρά­στι­ες ἀ­μοι­βές δό­θη­καν στό δι­κη­γο­ρι­κό γρα­φεῖ­ο καί στούς ὑ­πο­γρά­ψαν­τες. Ἡ ὑ­πό ψή­φι­ση δα­νεια­κή σύμ­βα­ση ἁ­λυσ­σο­δέ­νει χει­ρο­πό­δα­ρα ὅ­λον τόν Ἑλ­λη­νι­κό λα­ό μέ ὑ­πό­κρου­ση τίς ἀ­πει­λές τῶν δη­μο­σι­ο­γρά­φων πού μέ­σα ἀ­πό τήν Τη­λε­ό­ρα­ση ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν κα­ταρ­ρά­κω­ση τοῦ φρο­νή­μα­τος τῶν πο­λι­τῶν καί πα­ρά­λυ­ση τῆς ψυ­χο­λο­γί­ας τους.

Τώ­ρα οἱ δα­νεια­κές σύμ­βα­σεις πρέ­πει νά κυ­ρω­θοῦν ἀ­πό ἑ­κα­τόν ὀ­γδόν­τα βου­λευ­τές τοῦ φε­ρο­μέ­νου ὡς Ἑλ­λη­νι­κοῦ Κοι­νο­βου­λί­ου. Κά­ποι­ος ἀ­πό Σᾶς μᾶς εἶ­πε ἀ­πό τήν ὑ­ά­λι­νη ὀ­θό­νη, ὅ­τι δέν εἶ­χε δι­α­βά­σει τό τί ὑ­πέ­γρα­φε. Μέ ποι­ά λο­γι­κή ὑ­πο­γρά­φε­τε τήν ὁ­λο­σχε­ρῆ δι­ά­λυ­ση καί κα­τα­στρο­φή τῆς χώ­ρας πού ὁ λα­ός της μέ τήν ψῆ­φο του Σᾶς τί­μη­σε καί Σᾶς ἐμ­πι­στεύ­θη­κε τό μέλ­λον του, τό μέλ­λον τῶν παι­δι­ῶν του καί τῶν λοι­πῶν ἀ­πο­γό­νων του; Στόν προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό τοῦ νέ­ου ἔ­τους ὑ­πο­γρά­ψα­τε μα­ζί μέ ἄλ­λες σε­λί­δες καί μιά ὁ­λό­λευ­κη πού προ­ο­ρι­ζό­ταν νά συμ­πλη­ρω­θεῖ ἐν ἀ­γνοί­α σας μέ τίς πα­χυ­λές χο­ρη­γί­ες τοῦ κρά­τους -φυ­σι­κά ὄ­χι πρός τούς ἀ­στέ­γους καί πε­νο­μέ­νους ψη­φο­φό­ρους- ἀλ­λά πρός τίς τρά­πε­ζες γιά ἐ­πί πλέ­ον ἰ­σχυ­ρο­ποί­η­σή τους καί αὔ­ξη­ση τῶν κερ­δῶν τους σέ βά­ρος τῶν Ἑλ­λή­νων πο­λι­τῶν.

Μή μᾶς πεῖ­τε, ὅ­τι δέν ἔ­χου­με τό δι­καί­ω­μα νά μι­λᾶ­με, νά δι­α­μαρ­τυ­ρό­μα­στε γιά τήν ἀ­πί­στευ­τη πο­λε­μι­κή ἐ­ναν­τί­ον τοῦ λα­οῦ πού ποι­μαί­νου­με, ἐ­νῷ Σεῖς ἀ­νέ­νο­χα καί ἀ­νε­νό­χλη­τα ἔ­χε­τε τό δι­καί­ω­μα νά γκρε­μί­ζε­τε τήν φιλ­τά­τη πα­τρί­δα μας!

Ἡ ὀρ­θό­δο­ξη ποι­μαν­τι­κή δέν εἶ­ναι μο­νο­φυ­σι­τι­κή. Ὁ Κύ­ριός μας Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός, τό δεύ­τε­ρο πρό­σω­πο τῆς Πα­να­γί­ας Τριά­δος ἔ­κλι­νεν οὐ­ρα­νούς καί κα­τέ­βη, ὁ τέ­λει­ος Θε­ός ἔ­γι­νε καί τέ­λει­ος, πραγ­μα­τι­κός ἄν­θρω­πος. Ἐξ ἄ­κρας συλ­λή­ψε­ως Αὐ­τοῦ μέ­χρι καί τό θά­να­τό Του ἔ­δει­ξε ἀ­νοι­χτά, ὅ­τι ἐν­δι­α­φέ­ρε­ται καί προ­νο­εῖ γιά ὅ­λον τόν ἄν­θρω­πο, γιά τό σῶ­μα του καί τήν ψυ­χή του, τήν ὑ­γεί­α του, τή μόρ­φω­σή του, τήν τρο­φή του καί τή γε­νι­κό­τε­ρη ποι­ό­τη­τα τῆς ζω­ῆς του. Ἑ­πο­μέ­νως ἔ­χου­με ὅ­λο τό δι­καί­ω­μα ὡς ἰ­σό­τι­μοι πο­λῖ­τες νά ἐν­δι­α­φε­ρό­μα­στε γιά τά δι­και­ώ­μα­τά μας καί γιά τά δι­και­ώ­μα­τα ὁ­λο­κλή­ρου τοῦ Ἑλ­λη­νι­κοῦ λα­οῦ, τοῦ ποι­μνί­ου μας. Ἔ­χου­με τό δι­καί­ω­μα νά ὑ­πεν­θυ­μί­ζου­με στούς ἑ­αυ­τούς μας, στό ποί­μνιό μας καί σέ Σᾶς τίς ἄ­πει­ρες εὐ­ερ­γε­σί­ες τοῦ Θε­οῦ πρός τό Ἔ­θνος μας.

Σᾶς πα­ρα­κα­λοῦ­με καί Σᾶς ἱ­κε­τεύ­ου­με, μή κα­τα­χρᾶ­σθε πιά τήν ἀ­ξι­ο­πρέ­πεια καί τήν ἀ­πέ­ραν­τη ἀ­νο­χή τοῦ λα­οῦ μας. Ἄλ­λοι λα­οί σέ πα­ρό­μοι­ες συν­θῆ­κες ἀν­τέ­δρα­σαν μέ βι­αι­ό­τη­τα. Ὁ δι­κός μας ὁ λα­ός εἶ­ναι Βα­πτι­σμέ­νος καί Μυ­ρω­μέ­νος (ἅ­γιον Χρῖ­σμα) εἰς τό ὄ­νο­μα τοῦ Πα­τρός καί τοῦ Υἱ­οῦ καί τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, στό ὄ­νο­μα τῆς ἀ­γά­πης τοῦ Ἐ­σταυ­ρω­μέ­νου καί Ἀ­να­στη­μέ­νου Κυ­ρί­ου μας. Τό λα­ό μας δέν θά τόν ἀ­φή­σει ὁ Κύ­ριος νά ἀ­πο­λε­σθεῖ. Αἵ­μα­τα καί ἱ­δρῶ­τες μαρ­τύ­ρων καί ἡ­ρώ­ων ἔ­χουν δι­α­πο­τί­σει ὅ­λη τήν Ἑλ­λη­νι­κή ἐ­πι­κρά­τεια, καί κα­θι­στοῦν πα­νεύ­φο­ρο τό ἔ­δα­φός της. Ρι­ζώ­νουν, ἀν­θοῦν καί καρ­πο­φο­ροῦν ἀ­κα­τα­γώ­νι­στοι βι­ο­πα­λαι­στές, ὁ­μο­λο­γη­τές καί μάρ­τυ­ρες τῆς μα­κα­ρί­ας καί πα­νευ­φρό­συ­νης ζω­ῆς πού ἐ­παγ­γέλ­λε­ται καί χο­ρη­γεῖ «ὁ καί νε­κρῶν καί ζών­των τήν ἐ­ξου­σί­αν ἔ­χων Κύ­ριος καί Θε­ός».

Ὑ­πάρ­χουν πε­ρι­θώ­ρια με­τα­νοί­ας καί σέ Σᾶς καί σέ μᾶς καί σέ κά­θε Ἕλ­λη­να πο­λί­τη. Ἄς γί­νου­με ὅ­λοι μας ἀ­λη­θι­νοί, ἄς ζη­τή­σου­με με­τά­νοι­α, συγ­γνώ­μη ἀ­πό τόν Κύ­ριο γιά το με­ρί­διο εὐ­θύ­νης πού ἀ­να­λο­γεῖ σέ ὅ­λους μας καί σέ ὅ­λους Σας. Ζη­τᾶ­με ὡς οἰ­κτροί ἱ­κέ­τες φω­τι­σμό ἀ­πό τόν Κύ­ριο, μή­πως ἔ­στω καί τήν ὑ­στά­τη στιγ­μή, ἀ­να­λο­γι­ζό­με­νοι τήν τε­ρά­στια εὐ­θύ­νη ἔ­ναν­τι τοῦ Ἔ­θνους μας καί τῆς παγ­κό­σμιας Ἱ­στο­ρί­ας, στα­μα­τή­σε­τε νά ὑ­πο­γρά­φε­τε τήν κα­τα­στρο­φή τῆς Ἑλ­λά­δας καί τήν κα­τα­δί­κη τῶν Ἑλ­λή­νων πο­λι­τῶν, ὅ­πως ἐ­πι­θυ­μοῦν οἱ δα­νει­στές.

Δι­α­φο­ρε­τι­κά ἡ παγ­κό­σμια ἱ­στο­ρί­α θά Σᾶς στιγ­μα­τί­σει ὡς ἄ­θλια πα­ρα­δείγ­μα­τα «δη­μο­κρα­τι­κῶν κυ­βερ­νη­τῶν». Θά Σᾶς ζω­γρα­φί­σει μέ τά με­λα­νό­τε­ρα χρώ­μα­τα ὡς τίς πιό ἀ­πα­ξι­ω­τι­κές φι­γοῦ­ρες. Ἤ­δη αὐ­τό γί­νε­ται στό ἐ­ξω­τε­ρι­κό. Ἡ παγ­κό­σμια κοι­νό­τη­τα Σᾶς ἔ­χει ξε­χω­ρί­σει ἀ­πό τό λα­ό, ἔ­χει ἀ­πο­κρυ­πτο­γρα­φή­σει τίς βα­θύ­τε­ρες σκο­πι­μό­τη­τες.

Συμ­πε­ρα­σμα­τι­κά, ἀν­τι­λαμ­βά­νε­σθε, ὅ­τι ἔ­χει κλο­νι­σθεῖ (ἀ­με­τά­κλη­τα!) ἡ ἐμ­πι­στο­σύ­νη μας ἀ­πέ­ναν­τί Σας καί δέν μπο­ροῦ­με πλέ­ον νά Σᾶς θε­ω­ροῦ­με στό Ἑλ­λη­νι­κό Κοι­νο­βού­λιο ὡς ἐκ­προ­σώ­πους μας. Δέν μπο­ροῦ­με νά κά­νου­με δι­α­φο­ρε­τι­κά, ὅ­σο κα­λό λο­γι­σμό καί ἄν ὀρ­θώ­σου­με, πα­ρά νά ἄ­ρου­με τήν ἐμ­πι­στο­σύ­νη μας πρός ὅ­λους, ἀ­φοῦ ἐ­πι­μέ­νε­τε συμ­πο­λί­τευ­ση καί πρώ­ην ἀν­τι­πο­λί­τευ­ση νά ὑ­πο­γρά­φε­τε καί νά ξα­να­ϋ­πο­γρά­φε­τε συμ­βά­σεις πού οὐ­δα­μοῦ γῆς ἔ­χουν ὑ­πο­γρα­φεῖ. Ἄ­με­σα νά κά­νε­τε τίς ἀ­πα­ραί­τη­τες νό­μι­μες συν­ταγ­μα­τι­κές ἐ­νέρ­γει­ες, γιά νά ἐ­πι­λέ­ξει ὁ κυ­ρί­αρ­χος λα­ός νέ­ους ἐκ­προ­σώ­πους ἀ­μό­λυν­τους καί πρό­θυ­μους νά συ­νερ­γα­σθοῦν μέ τό λα­ό καί ὄ­χι μέ τούς ἐ­χθρούς του.

Τε­ρά­στι­ες οἱ εὐ­θῦ­νες Σας, ὅ­πως ἀ­να­λο­γι­κά με­ρί­διο εὐ­θύ­νης ἔ­χει κα­θέ­νας μας, καί ἐ­νώ­πιον τοῦ ἀ­δε­κά­στου Κρι­τοῦ. Θά κλη­θοῦ­με ἅ­παν­τες νά δώ­σου­με λό­γο, γιά τό πῶς δι­α­χει­ρι­στή­κα­με τό ἐ­κλε­κτό δῶ­ρο τῆς ζω­ῆς πού μᾶς χά­ρι­σε ὁ Θε­ός καί γιά τά ἔρ­γα μας. Ὁ Ἐ­σταυ­ρω­μέ­νος καί ὄ­χι σταυ­ρώ­σας, ὁ Ἀ­να­στη­μέ­νος Ἰ­η­σοῦς θά βρε­θεῖ κά­ποι­α στιγ­μή ἀ­πέ­ναν­τί μας. Τί θά ἀ­πο­λο­γη­θοῦ­με στήν ἀ­σύλ­λη­πτη θε­ϊ­κή, θυ­σι­α­στι­κή ἀ­γά­πη Του;

Οἱ ἐξ ἡ­μῶν ἱ­ε­ρεῖς ἀ­πό τήν ἀρ­χή τῆς κρί­σε­ως πα­ρα­κα­λού­σα­με τούς πι­στούς νά προ­σεύ­χον­ται γιά Σᾶς καί νά μήν ἀ­γα­να­κτοῦν. Ἐ­ξα­κο­λου­θοῦ­με τώ­ρα νά προ­σευ­χό­μα­στε νά Σᾶς φω­τί­σει ὁ Θε­ός, ἔ­στω καί τήν ὑ­στά­τη ὥ­ρα νά ἀ­πο­κα­τα­στή­σε­τε τά ἐλ­λείμ­μα­τα τοῦ ζο­φε­ροῦ πα­ρελ­θόν­τος πρός ὄ­φε­λος καί δι­κό Σας καί τοῦ δει­νῶς χει­μα­ζο­μέ­νου Ἑλ­λη­νι­κοῦ λα­οῦ.

Σᾶς πα­ρα­κα­λοῦ­με στό ὄ­νο­μα τοῦ Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ, πού οἱ πε­ρισ­σό­τε­ροι πι­στεύ­ε­τε νά μή ὑ­πο­γρά­ψε­τε τήν ἐ­πι­κεί­με­νη Σύμ­βα­ση, πού ὁ­ρι­στι­κο­ποι­εῖ καί πα­γι­ώ­νει τή μέ­χρι τώ­ρα δη­μι­ουρ­γη­θεῖ­σα κα­τάρ­ρευ­ση τῆς χώ­ρας μας.

Διά τήν Ἑ­στί­αν Πα­τε­ρι­κῶν Με­λε­τῶν

ἐ­λά­χι­στος ἐν πρε­σβυ­τέ­ροις

Ἀρ­χιμ. Σα­ράν­της Σα­ράν­τος

ἐ­φη­μέ­ριος Ἱ.Ν.Κοι­μή­σε­ως Θε­ο­τό­κου Ἀ­μα­ρου­σί­ου

Υ.Γ.

Καιρός του ενεργείν

καιρός του πράττειν.

π. Φώτιος Βεζύνιας