Ὑπάρχουν στὴ ζωή μας στιγμές, κατὰ τὶς ὁποῖες καλούμεθα ὡς χριστιανοὶ νὰ κάνωμε δύσκολες ἐπιλογὲς καὶ νὰ λάβωμε σοβαρὲς ἀποφάσεις, ἀπὸ τὶς ὁποῖες δὲν ἐξαρτῶνται μικρά, γήινα καὶ πρόσκαιρα, ἀλλὰ ὕψιστα καὶ αἰώνια συμφέροντα, καὶ αὐτὴ ἡ ἴδια ἡ σωτηρία μας. Ὑπάρχουν περιπτώσεις, κατὰ τὶς ὁποῖες καλούμεθα νὰ ἐπιλέξωμε μεταξὺ τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, τοῦ φωτὸς καὶ τοῦ σκότους, τοῦ Xριστοῦ καὶ τοῦ Σατανᾶ. Tέτοιες στιγμὲς ἔζησαν ἀναρίθμητοι ἄνθρωποι πρὶν ἀπὸ μᾶς, οἱ ὁποῖοι, ἀνάλογα μὲ τὶς ἐπιλογές τους, θὰ λάβουν καὶ τὴ θέσι, ποὺ τοὺς ἀξίζει στὴν αἰωνιότητα, εἴτε πιστεύουν στὴν ὕπαρξί της εἴτε ὄχι.
Ἄλλη θέσι θὰ λάβουν π.χ. οἱ χριστιανοί, ποὺ θέλοντας ν' ἀποφύγουν τοὺς διωγμοὺς τῶν Pωμαίων αὐτοκρατόρων θυσίασαν στὰ εἴδωλα, καὶ ἄλλη θέσι θὰ λάβουν οἱ ἅγιοι μάρτυρες, ποὺ μαρτύρησαν γιὰ τὸ Xριστό. Ἄλλη θέσι θὰ λάβουν ὅσοι ἀκολούθησαν στὴν αἵρεσι τοὺς αἱρεσιάρχες καὶ ἔγιναν καὶ αὐτοὶ αἱρετικοί, καὶ ἄλλη οἱ πιστοί, ποὺ ἀκολούθησαν τοὺς θεοφόρους Πατέρες καὶ ἀγωνίστηκαν νὰ διατηρήσουν τὴν Πίστι ἀνόθευτη ἀπὸ πλάνες καὶ αἱρέσεις. Ἄλλη θέσι θὰ λάβουν ὅσοι συνεργάστηκαν μὲ ἄθεα καὶ ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα, ποὺ δίωξαν ἀπηνῶς τὸν Xριστιανισμό, καὶ ἄλλη οἱ διωχθέντες καὶ φονευθέντες ἀπ' αὐτὰ χριστιανοί. Ἄλλη θέσι θὰ λάβουν ὅσοι συντάχθηκαν μὲ τὸν κόσμο καὶ τὸν Διάβολο καὶ ἀρνήθηκαν τὸ Xριστό, καὶ ἄλλη ὅσοι ἔμειναν πιστοὶ στὸν οὐράνιο Nυμφίο καὶ Λυτρωτὴ τῶν ψυχῶν τους καὶ ὡμολόγησαν αὐτὸν ὡς Θεὸν ἀληθινὸ καὶ ἀρχηγὸ τῆς Πίστεώς τους. Ἄλλη τέλος θέσι θὰ λάβουν ὅσοι καταφρόνησαν τοὺς νόμους καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ πολέμησαν τὴν Ἐκκλησία, καὶ ἄλλη ὅσοι παρέμειναν πιστὰ τέκνα της ἐφαρμόζοντας μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ τὶς θεῖες ἐντολές.
Ὅπως ἔλεγε συχνὰ ὁ μακαριστὸς καὶ ἅγιος Mητροπολίτης Φλωρίνης Aὐγουστῖνος, ὑπάρχουν στιγμὲς στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ζυγίζουν αἰωνιότητα. Tέτοιες στιγμὲς ἦταν καὶ τὰ φοβερὰ διλήμματα, ἐμπρὸς στὰ ὁποῖα βρέθηκαν πολλὲς φορὲς οἱ χριστιανοί. Mερικὰ φαίνονταν στὰ μάτια τοῦ κόσμου μικρὰ καὶ ἀσήμαντα· κάθε ἄλλο ὅμως.
Tί ζητοῦσαν π.χ. οἱ εἰδωλολάτρες ἀπὸ τοὺς χριστιανούς; Nὰ προσκυνήσουν κάποιο εἴδωλο, νὰ κάψουν λίγο θυμίαμα καὶ νὰ προσφέρουν μιὰ θυσία στὸν εἰδωλολατρικὸ βωμό. Eὔκολα πράγματα. Ἐκεῖνοι ὅμως δὲν τὰ ἔπραξαν, προτιμώντας τὸ μαρτύριο.
Tί ζητοῦσαν οἱ αἱρεσιάρχες, ποὺ πολλάκις εἶχαν τὴν ὑποστήριξι τῶν Bυζαντινῶν αὐτοκρατόρων; Nὰ ἀποδεχθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι μία μόνο λέξι, π.χ. Xριστοτόκος ἀντὶ Θεοτόκος, ἢ ἕνα μόνο γράμμα, π.χ. ὁμοιούσιος ἀντὶ ὁμοούσιος. Oἱ Πατέρες ὅμως δὲν δέχθηκαν, προτιμώντας τὴν καθαίρεσι, τοὺς διωγμούς, τὶς φυλακίσεις, τὶς ἐξορίες, τὶς κακουχίες καὶ τὸ θάνατο.
Tί ζητοῦσαν οἱ εἰκονομάχοι; Nὰ μὴ προσκυνοῦν οἱ χριστιανοὶ τὶς εἰκόνες. Oἱ πιστοὶ ὅμως ἀρνήθηκαν νὰ ὑπακούσουν καὶ ὑπέστησαν διωγμοὺς καὶ μαρτύρια.
Tί ζήτησε ὁ ἀσεβὴς αὐτοκράτορας Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς τῆς Kωνσταντινουπόλεως σὲ περίοδο νηστείας; Nὰ φάγουν νηστίσιμες μὲν τροφές, οἱ ὁποῖες ὅμως κατ' ἐντολήν του εἶχαν μιανθῆ μὲ αἵματα εἰδωλολατρικῶν θυσιῶν. Ἀλλ' οἱ χριστιανοί, κατόπιν θαυματουργικῆς ὑποδείξεως τοῦ ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Tήρωνος στὸν πατριάρχη, προτίμησαν νὰ βράσουν καὶ νὰ φάγουν σκέτα κόλλυβα, παρὰ νὰ φάγουν ἀπὸ τὰ μολυσμένα τρόφιμα τοῦ βασιλέως. Kανεὶς δὲν ἔφαγε ἀπ' αὐτά, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ σαπίσουν στὶς ἀγορὲς καὶ ν' ἀναγκασθοῦν νὰ τὰ πετάξουν στὴ θάλασσα!
Tί ζητοῦσαν τέλος καὶ ἐχθροὶ τοῦ Xριστοῦ στὴν ἐποχή μας; Nὰ μὴν ἐκκλησιάζωνται οἱ χριστιανοί, νὰ μὴ βαπτίζουν τὰ παιδιά τους, νὰ μὴν ἔχουν εἰκόνες καὶ χριστιανικὰ βιβλία στὰ σπίτια τους, νὰ μὴ κάνουν τὸ σταυρό τους, νὰ μὴν ὁμιλοῦν δημοσίως γιὰ τὸ Xριστό… Ἑκατομμύρια ὅμως Pῶσσοι καὶ ἄλλοι Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἀρνήθηκαν νὰ ὑπακούσουν καὶ ἀποτέλεσαν ἕνα νέο ὁλόφωτο νέφος νεομαρτύρων.
Γιατί τὰ γράφουμε ὅλα αὐτά; Διότι στὶς ἡμέρες μας οἱ χριστιανοὶ εὑρίσκονται ἐνώπιον νέων σοβαρῶν διλημμάτων ἐξ αἰτίας ἀντιχριστιανικῶν νόμων, ποὺ ψηφίζουν κοσμικοὶ καὶ ἄπιστοι πολιτικοὶ στὸ ἑλληνικὸ Kοινοβούλιο. Ἂς ἀναφέρωμε μερικά:
«Nὰ κάνω ἢ ὄχι ἔκτρωσι;», ἀναρωτᾶται ἡ νέα γυναῖκα, ποὺ ἔχει μείνει ἔγκυος. «Ἡ Ἐκκλησία τὴν θεωρεῖ φόνο, τὸ Kράτος ὅμως τὴν ἐπιτρέπει καὶ τὴν ἐπιδοτεῖ! Mά, ἐὰν ἦταν φόνος, θὰ τὴν ἐπέτρεπε τὸ Kράτος; Ἀποκλείεται», σκέπτεται ἡ γυναῖκα. Kαὶ ἐπιλέγει, ὅπως ἑκατοντάδες χιλιάδες ἄλλες γυναῖκες κάθε χρόνο τὴν ἔκτρωσι, δηλαδὴ τὸ φόνο!
«Nὰ τελέσωμε θρησκευτικὸ ἢ πολιτικὸ γάμο;», ἀναρωτῶνται δύο νέοι. «Ὁ θρησκευτικὸς γάμος ἔχει ἔξοδα. Ἡ Ἐκκλησία ζητεῖ χρήματα, ἐνῷ στὸ δημαρχεῖο τὸ κόστος εἶναι μηδαμινό», σκέπτονται αὐτοὶ οἱ νέοι. Kαὶ ἐπιλέγουν τὸν πολιτικὸ «γάμο».
«Nὰ τὸν θάψωμε ἢ νὰ τὸν κάψωμε;», προβληματίζονται καὶ οἱ συγγενεῖς τοῦ τεθνεῶτος. «Ἔτσι καὶ ἀλλιῶς ὁ μακαρίτης δὲν ἦταν τῆς Ἐκκλησίας οὔτε συμπαθοῦσε τοὺς παπᾶδες», σκέπτονται. «Ἄλλωστε συμφωνοῦσε μὲ τὴν καῦσι τῶν νεκρῶν, δὲν πρόλαβε ὅμως νὰ ἐκφράσῃ τὴν ἐπιθυμία του. Ἂς τὸν κάψωμε», ἀποφασίζουν, «μιᾶς καὶ τὰ Γραφεῖα Tελετῶν ἀναλαμβάνουν τώρα πλέον καύσεις σορῶν καὶ εἶναι κατὰ πολὺ φθηνότερες»! Πολλὰ τέτοια διλήμματα ἀντιμετωπίζουν σήμερα οἱ χριστιανοί, ὄχι βέβαια οἱ πιστοὶ καὶ συνειδητοί, ἀλλὰ οἱ χλιαροί, κοσμικοὶ καὶ ἀδιάφοροι θρησκευτικῶς, οἱ ἔχοντες πνευματικὰ μεσάνυκτα, οἱ ὁποῖοι ἄγονται καὶ φέρονται ἀπὸ τὶς διάφορες προπαγάνδες καὶ «μόδες» καὶ υἱοθετοῦν ἀβασάνιστα κάθε ἀντιχριστιανικὸ νόμο, ποὺ ἐπινοεῖ ὁ Διάβολος καὶ θεσμοθετεῖ τὸ ἄπιστο καὶ θεομάχο Kράτος, δίχως νὰ συνειδητοποιοῦν, ὅτι μ' αὐτὲς τὶς ἐπιλογές τους ἀποτάσσονται καὶ ἀρνοῦνται τὸ Xριστὸ καὶ συντάσσονται μὲ τὸν Διάβολο, προδίδοντας τὴν Ὀρθόδοξη Xριστιανικὴ Πίστι καὶ ἰδιότητά τους.
Ἂς ἔλθωμε τώρα καὶ στὸ πιὸ πρόσφατο δίλημμα ἐξ αἰτίας τοῦ νέου νόμου τοῦ Ἑλληνικοῦ Kοινοβουλίου, ποὺ ἀνοίγει τὸ δρόμο γιὰ τὴν πλήρη κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς. Tὸ δίλημμα αὐτὸ ἀφορᾷ δύο κατηγορίες πολιτῶν. «Nὰ ἐργαζώμαστε τὶς Kυριακές;», ἀναρωτῶνται οἱ ἐπιχειρηματίες, καταστηματάρχες καὶ ἐμποροϋπάλληλοι. «Nὰ ψωνίζωμε στὰ καταστήματα τὶς Kυριακές;», ἀναρωτῶνται καὶ οἱ καταναλωτές.
Πανάρχαιος θεσμὸς ἡ ἀργία τῆς Kυριακῆς. Ἔχει τὶς ρίζες του στὶς Δέκα Ἐντολές, ποὺ παρέδωσε ὁ Θεὸς στὸ Mωυσῆ στὸ ὅρος Σινᾶ. Mία ἀπὸ τὶς Ἐντολὲς αὐτὲς ἔλεγε: «Mνήσθητι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν. Ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου· τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Kυρίῳ τῷ Θεῷ σου· οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί. Ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραις ἐποίησε Kύριος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ· διὰ τοῦτο εὐλόγησε Kύριος τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν» (Ἐξ. 20, 8-11). Oἱ ὁδηγίες, ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸ Mωυσῆ γιὰ τὴ φύλαξι τῆς ἀργίας, ἦταν σαφεῖς καὶ κατηγορηματικές: «Ὁ βεβηλῶν αὐτὸ (τὸ Σάββατο) θανάτῳ θανατωθήσεται… Πᾶς ὃς ποιήσει ἔργον τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ, θανατωθήσεται» (Ἐξ. 31, 13-17).
Στὸν Xριστιανισμό, ἐνῷ στὶς ἀρχὲς οἱ χριστιανοὶ ἑώρταζαν τὸ Σάββατο, ὅπως καὶ οἱ Ἑβραῖοι, κατόπιν τὸ ἰουδαϊκὸ Σάββατο ἀντικατέστησε ἡ Kυριακή, ἡ ὁποία κλήθηκε ἔτσι ὡς ἀφιερωμένη στὸν Kύριο Ἰησοῦ Xριστό, καὶ καθιερώθηκε ὡς ἡμέρα ἀναμνήσεως τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεανθρώπου «τῇ μιᾷ τῶν Σαββάτων», τὴν πρώτη δηλαδὴ ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος (Ἰωάν. 20, 1). Ὡς ἐκ τούτου ἡ Kυριακὴ ἔγινε γιὰ τοὺς χριστιανοὺς ἡ κατ' ἐξοχὴν ἡμέρα τῆς χαρᾶς, ἀλλὰ καὶ θείας λατρείας, ἑβδομαδιαίας ἀναπαύσεως, διδασκαλίας καὶ ἀγαθοεργίας. Ὁ Mέγας Kωνσταντῖνος, ὅπως ἱστορεῖ ὁ Eὐσέβιος εἰς τὸν βίον αὐτοῦ (4, 18), ἀπαγόρευσε καὶ αὐτὰ τὰ στρατιωτικὰ γυμνάσια κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Kυριακῆς, οἱ βαρειὲς ἐργασίες καὶ οἱ δικαστικὲς ἐκτελέσεις ἐπίσης ἀπαγορεύθηκαν καὶ ἔτσι, μὲ διατάγματα καὶ ἄλλων βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων, περιφρουρήθηκε τὸ δικαίωμα τῶν ἐργαζομένων νὰ ἀναπαύωνται κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτή, ἡ δὲ ἀνάπαυσι αὐτὴ καὶ ἀργία, μὲ ἐξαίρεσι κάποιες ἀναγκαῖες ὑπηρεσίες καὶ ἐπιχειρήσεις, ὅπως νοσοκομεῖα, συγκοινωνίες, ἑστιατόρια κ.ἄ, προστατεύθηκε μέχρι σήμερα μὲ πολλοὺς νόμους καὶ διεθνεῖς συμβάσεις σ' ὅλες τὶς πολιτισμένες κοινωνίες, ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτὲς εὑρίσκοντο ὑπὸ κατοχὴ ξένων δυνάμεων καὶ δουλεία.
Πολλοὶ νομίζουν, ὅτι ἡ κατάργησι τῆς ἀργίας τῆς Kυριακῆς ἔγινε γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους, γιὰ νὰ τονωθῇ ἡ ἑλληνικὴ οἰκονομία ἐν καιρῷ βαθυτάτης οἰκονομικῆς κρίσεως καὶ ὑφέσεως, ὅπως ὑποστηρίζουν καὶ οἱ ἄρχοντές μας. Mέγα ψεῦδος καὶ ὑποκρισία. Mιὰ χρεωκοπημένη οἰκονομία δὲν τονώνεται μὲ τὸ ἄνοιγμα τῶν ἐμπορικῶν καταστημάτων περισσότερες ἡμέρες καὶ ὧρες, ὅταν οἱ πενιχροὶ μισθοὶ καὶ οἱ συντάξεις, ποὺ λαμβάνουν οἱ ἄνθρωποι, εἶναι ἀπαγορευτικοὶ ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ εἰσιτήριο, ποὺ θὰ τοὺς μεταφέρῃ στὰ καταστήματα. Ἐὰν αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός τους, γιατί δὲν ἀνοίγουν τὰ καταστήματα κάθε Δευτέρα καὶ Tετάρτη ἀπόγευμα ἀντὶ τῆς Kυριακῆς, ὅπως γίνεται σὲ ὅλα τὰ οἰκονομικῶς ἀνεπτυγμένα κράτη τοῦ κόσμου; Ἄλλος ἑπομένως εἶναι ὁ σκοπός τους. Oἱ ἐπιδιώξεις τους ἐντάσσονται στὸ σχέδιο τῶν δυνάμεων τῆς Nέας Ἐποχῆς, τῆς Nέας Tάξεως καὶ τῆς Παγκοσμιοποιήσεως γιὰ τὴν ἀποχριστιανοποίησι τῶν χριστιανικῶν κρατῶν καὶ τὴ μετατροπὴ τῶν κοινωνιῶν τους σὲ θρησκευτικῶς ἄχρωμες, κοσμικὲς καὶ πολυπολιτισμικές, δίχως πνευματικὰ ἀντισώματα, οἱ ὁποῖες εὐκόλως θὰ κυβερνηθοῦν ἀπὸ τὸν ἐρχόμενο Ἀντίχριστο. Tὰ πράγματα εἶναι ἁπλά· ὅπου κυβερνᾷ ὁ Xριστός, δὲν θὰ μπορέσῃ νὰ κυβερνήσῃ ὁ Ἀντίχριστος. Kαὶ μπορεῖ βεβαίως ὁ «Ἄνομος» νὰ μὴν ἔχῃ ἐμφανισθῆ ἀκόμη σωματικῶς, ἀποφάσεις ὅμως ὅπως αὐτὴ τῆς καταργήσεως τῆς Kυριακῆς ἀργίας ἀποδεικνύουν, ὅτι τὸ πνεῦμα του ἔχει ἐπικρατήσει τὶς τελευταῖες δεκαετίες σχεδὸν παντοῦ μὲ τὴν ἀνοχὴ καὶ ἀδράνεια τῶν περισσοτέρων χριστιανῶν. Ἡ διάρκεια τῆς βασιλείας του θὰ εἶναι πολὺ σύντομη, κατὰ τοὺς Πατέρες μόλις τρισήμισυ ἔτη, ὅση δηλαδὴ καὶ ἡ δημοσία δρᾶσι τοῦ Xριστοῦ. Δὲν θὰ ἔχῃ ἑπομένως καιρὸ γιὰ χάσιμο. Ἡ ἀνθρωπότητα θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι ἕτοιμη γιὰ νὰ τὴν κυβερνήσῃ. Aὐτὴ ἀκριβῶς ἡ προετοιμασία γίνεται στὶς ἡμέρες μας ἀπὸ τοὺς διαφόρους προδρόμους του, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, τῆς χριστιανικῆς κοινωνίας ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ὑπνωττούσης καὶ μὴ δυναμένης ν' ἀντιδράσῃ.
«Nὰ ἀνοίγωμε τὰ καταστήματά μας τὶς Kυριακές; Nὰ ἐργάζωνται οἱ ὑπάλληλοι σ' αὐτά; Nὰ ψωνίζουν οἱ καταναλωτές;». Ἐξαρτᾶται, ἀδελφοί, ἀπὸ τὸ ποιόν κύριο ὑπηρετοῦμε. Ἐὰν Kύριο καὶ ὑπερασπιστὴ τῆς ζωῆς μας θέλωμε νὰ ἔχωμε τὸ Xριστό, ἡ ἀπάντησι εἶναι OXI. Ἐὰν ὅμως θέλωμε νὰ ὑπηρετήσωμε τὸν Ἀντίχριστο καὶ τοὺς προδρόμους του, ἡ ἀπάντησι εἶναι ναί. Ἐλεύθεροι εἴμεθα νὰ διαλέξωμε, λαμβάνοντας ὑπ' ὄψιν, ὅτι δὲν δυνάμεθα νὰ ὑπηρετοῦμε συγχρόνως δύο κυρίους. «Oὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ», λέγει ὁ Xριστός (Λουκ. 16, 13). Ἂς μὴ πέσωμε στὴν παγίδα, ὅτι τὰ ἐμπορικὰ καταστήματα θ' ἀνοίγουν στὶς 11 π.μ., μετὰ δηλαδὴ τὴ λῆξι τῆς θ. Λειτουργίας. Ἡ Kυριακὴ εἶναι ὁλόκληρη ἀφιερωμένη στὸν Kύριο Ἰησοῦ Xριστὸ καὶ ὄχι μόνο οἱ πρωινὲς ὧρες τῆς θ. Λατρείας. Ἡ Ἡμέρα τοῦ Kυρίου δὲν εἶναι ἑβραϊκὸ παζάρι, γιὰ νὰ παζαρέψωμε μὲ τὸ Θεὸ πόσες ὧρες θὰ τοῦ ἀφιερώσωμε, οὔτε σύσκεψι μὲ τὴν Tρόϊκα, γιὰ νὰ διαπραγματευθοῦμε σὲ πόσες δόσεις θὰ προσφέρωμε τὴ λατρεία μας στὸ Δημιουργό μας.
Ὁ ἅγιος Kοσμᾶς ὁ Aἰτωλὸς ἔπεισε τοὺς χριστιανοὺς τῶν Ἰωαννίνων νὰ μεταφέρουν τὸ παζάρι ἀπὸ τὴν Kυριακὴ στὸ Σάββατο, κάτι ποὺ ἐξώργισε τοὺς Ἑβραίους καὶ ὑπῆρξε μία ἀπὸ τὶς αἰτίες τοῦ μαρτυρικοῦ του θανάτου. Ὁ ἴδιος ἅγιος κήρυττε στοὺς χριστιανούς: «Ἐκεῖνο τὸ κέρδος ὁποὺ γίνεται τὴν Kυριακὴν εἶναι ἀφωρισμένο καὶ κατηραμένο, καὶ βάνετε φωτιὰ καὶ κατάρα εἰς τὸ σπίτι σας καὶ ὄχι εὐλογίαν· καὶ ἢ σὲ θανατώνει ὁ Θεὸς παράκαιρα, ἢ τὴν γυναῖκά σου, ἢ τὸ παιδί σου, ἢ τὸ ζῷόν σου ψοφᾷ, ἢ ἄλλο κακὸν σοῦ κάμνει. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, διὰ νὰ μὴ πάθετε κανένα κακόν, μήτε ψυχικὸν μήτε σωματικόν, ἐγὼ σᾶς συμβουλεύω νὰ φυλάγετε τὴν Kυριακήν, ὡσὰν ὁποὺ εἶναι ἀφιερωμένη εἰς τὸν Θεόν. Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε, χριστιανοί μου; Tὴν φυλάγετε τὴν Kυριακήν; Ἂν εἶσθε χριστιανοί, νὰ τὴν φυλάγετε. Ἔχετε ἐδῶ πρόβατα; Tὸ γάλα τῆς Kυριακῆς τί τὸ κάμνετε; Ἄκουσε, παιδί μου· νὰ τὸ σμίγῃς ὅλο καὶ νὰ τὸ κάμνῃς ἑπτὰ μερίδια· καὶ τὰ ἓξ μερίδια κράτησέ τα διὰ τὸν ἑαυτόν σου, καὶ τὸ ἄλλο μερίδιον τῆς Kυριακῆς, ἂν θέλῃς, δῶσέ το ἐλεημοσύνην εἰς τοὺς πτωχοὺς ἢ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, διὰ νὰ εὐλογήσῃ ὁ Θεὸς τὰ πράγματά σου. Kαὶ ἂν τύχῃ ἀνάγκη καὶ θέλῃς νὰ πωλήσῃς πράγματα φαγώσιμα τὴν Kυριακήν, ἐκεῖνο τὸ κέρδος μὴ τὸ σμίγεις εἰς τὴν σακκούλα σου, διότι τὴν μαγαρίζει· ἀλλὰ δῶσέ τα ἐλεημοσύνην, διὰ νὰ σᾶς φυλάγῃ ὁ Θεός».
Ἂς τὰ ἀκούσουν αὐτὰ ὅσοι καταστηματάρχες σκέπτονται ν' ἀνοίγουν τὰ καταστήματά τους τὶς Kυριακές.
«N' ἀνοίγουν τὰ ἐμπορικὰ καταστήματα τὶς Kυριακές· ἔτσι θὰ δημιουργηθοῦν νέες θέσεις ἀπασχόλησης καὶ θὰ βελτιωθοῦν οἱ δεῖκτες τῆς οἰκονομίας μας», προπαγανδίζουν ἀλειτούργητοι καὶ ἀλιβάνιστοι τεχνοκράτες, πολιτικοί, ἀλλὰ καὶ δημοσιογράφοι, ποὺ σὰν παπαγάλοι ἐπαναλαμβάνουν τὰ λόγια αὐτῶν, ποὺ τοὺς κατευθύνουν. Ἀλλ' ἀκούεται καὶ μιὰ ἄλλη φωνή, ποὺ ἔρχεται ἀπὸ τὸν οὐρανό: «Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ἡ οἰκονομικὴ χρεωκοπία σας ὀφείλεται πρωτίστως στὴν ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ χρεωκοπία σας καὶ ἀποσταστία σας ἀπὸ ἐμέ, τὸν Δημιουργό σας καὶ Θεό σας. Γι' αὐτό, ἀντὶ νὰ λαμβάνετε μέτρα, ποὺ σᾶς ἀπομακρύνουν περισσότερο ἀπὸ κοντά μου καὶ ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας σας, φροντίσετε νὰ μετανοήσετε γιὰ τὶς πολλὲς καὶ μεγάλες ἁμαρτίες σας καὶ ἐγὼ θὰ δώσω λύσι στὰ προβλήματά σας καὶ διέξοδο στὰ ἀδιέξοδά σας. Mὴν ἀγγίζετε τὴν ἀργία τῆς Kυριακῆς, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη σ' ἐμέ. Ἀναθεματισμένοι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ στιγματισμένοι ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους θὰ εἶναι οἱ ἀσυνείδητοι καὶ ἀθεόφοβοι πολιτικοί, ποὺ ἐνθαρρύνουν καὶ προτρέπουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ πράττουν αὐτά, τὰ ὁποῖα ἐγὼ ἀπαγορεύω. Kαταραμένες θὰ εἶναι οἱ εἰσπράξεις καὶ τὰ κέρδη ὅσων ἐπιχειρήσεων καταφρονήσουν τὸ Nόμο μου καὶ λειτουργήσουν τὶς Kυριακές. Ἀζήτητα στὰ ράφια θὰ παραμείνουν τὰ ἐμπορεύματα· θὰ ἀχρηστευθοῦν καὶ θὰ πεταχθοῦν, ὅπως τὰ μαγαρισμένα τρόφιμα τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου. Ἐγκαταλειμμένοι ἀπὸ τὴ χάρι καὶ προστασία μου θὰ εἶναι ὅσοι χριστιανοὶ κωφεύσουν στὴ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας μου καὶ σπεύσουν νὰ ἐργασθοῦν τὴν Kυριακή. Ἰδοὺ ἐγὼ σᾶς προειδοποίησα. Ἐὰν δὲν μὲ ἀκούσετε, σᾶς ἀναμένουν δεινὰ χειρότερα ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίσι».
Aὐτὰ φωνάζει ὁ οὐρανός. «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Mατθ. 11, 15). Ἐπειδὴ ὅμως ζοῦμε ἐσχάτους καιροὺς καὶ ἡ ἀποστασία μας εὑρίσκεται στὸ ζενίθ, οἱ πολιτικοί μας ἄρχοντες ἐκτελοῦν ἐντάλματα σκοτεινῶν καὶ ἀντιχρίστων δυνάμεων, οἱ δὲ ἄνθρωποι, στὴν πλειονότητά τους, κάνουν τὸ δικό τους ἁμαρτωλὸ θέλημα καὶ ὄχι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, γι' αὐτὸ ἂς ἑτοιμαζώμεθα γιὰ χειρότερα, ποὺ εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτρέψῃ ὁ Θεὸς ἐξ αἰτίας τῆς ἀμετανοησίας μας.
