Με τη χάρη του Θεού και την ευχή του Γέροντα, σκέφτηκα σήμερα να πούμε ένα θέμα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό για την Ορθόδοξη πίστη, γιατί σχετίζεται με μία αίρεση η οποία διαδίδεται πάρα πολύ γρήγορα στην Ορθόδοξη Εκκλησία και η οποία είναι πολύ επιεικής ο όρος να την πούμε αίρεση, το πιο σωστό είναι να την πούμε παναίρεση. Αυτή η παναίρεση λέγεται οικουμενισμός. Το μαντέψατε και μόνο από την έκφραση, γιατί κάποιοι το έχετε ακούσει. Έτσι την ονόμαζε ο σύγχρονος Άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς, ο οποίος αναγνωρίστηκε πριν λίγο καιρό, δεν ξέρω αν ακριβώς συμπληρώθηκε χρόνος από την αναγνώριση της αγιότητάς του από την Σερβική Εκκλησία, παρόλο που και αυτή η Εκκλησία μαστίζεται από τον οικουμενισμό όπως και γενικά η Εκκλησία η Ορθόδοξη.
Δυστυχώς και αυτή η αίρεση, η παναίρεση, εντάσσεται στο ευρύτερο μωσαϊκό της νέας εποχής. … Η νέα εποχή έχει δύο βασικούς στόχους. Βασίζεται στην αστρολογία που λέει ότι κάθε δύο χιλιάδες χρόνια έρχεται ένας καινούριος ‘Μεσσίας’. Τελείωσε η εποχή του Χριστού και τώρα θα έρθει ο νέος ‘Μεσσίας’ που ξέρουμε εμείς ότι θα είναι ο αντίχριστος. Και έχει δύο βασικούς στόχους αυτή η νέα εποχή. Ο πρώτος είναι να φέρει μία νέα τάξη πραγμάτων σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο, αυτό που λέμε παγκοσμιοποίηση οικονομική και πολιτική. Οπότε να έχουμε μία παγκόσμια κυβέρνηση, έναν παγκόσμιο κυβερνήτη και μία παγκόσμια οικονομία. Ο δεύτερος στόχος είναι να έχουμε μία νέα τάξη πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο, μια νέα θρησκεία που την ονομάζουνε παν-θρησκεία, στην οποία θα συγχωνευτούνε ή θα ενταχθούνε όλες οι υπάρχουσες θρησκείες, παραθρησκείες, αιρέσεις, σέκτες. Ό,τι θέλει ο καθένας να πιστεύει θα πιστεύει και μπορεί να το πιστεύει. Όλοι όμως θα έχουνε μία κοινή αντίληψη ότι ένας είναι ο Θεός και δεν πρέπει ο ένας να καταργεί τον άλλον ή να λέει ότι ο άλλος δεν είναι σωστός. Και φυσικά μέσα σε όλους αυτούς είναι και ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία, στην οποία δεν θα επιτρέπεται να λέει ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια αλλά ότι απλώς είναι άλλη μία αλήθεια κοντά στις άλλες αλήθειες του Βούδα, του Μωάμεθ, του Ζαρατούστρα, του Κομφούκιου και είναι και αυτός ένας δρόμος, αλλά όχι Ο δρόμος.
Ο Χριστός όμως μας είπε ότι εγώ είμαι ο δρόμος. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να πάτε στον Θεό. Όλοι οι άλλοι δρόμοι που φανερώνονται, προσφέρονται ως δρόμοι για τον Θεό, δεν πάνε στον Θεό τον αληθινό, αλλά πάνε στον εχθρό του Θεού, στον Εωσφόρο.
Εμείς σήμερα θα επικεντρωθούμε λοιπόν σ’ αυτήν την προσπάθεια να ενωθούνε οι πίστεις μέσα στον Χριστιανισμό. Αυτή η προσπάθεια λέγεται οικουμενισμός. Η ευρύτερη προσπάθεια να ενωθούν όλες οι θρησκείες λέγεται προσπάθεια για την πανθρησκεία.
Στην Ορθοδοξία άρχισε να μπαίνει ο οικουμενισμός σε πρώτη φάση, να κάνουμε διαλόγους δηλαδή, και όχι μόνο, με τους ετεροδόξους -με τους Προτεστάντες, τους Καθολικούς- μέσα στα πλαίσια ενός οργανισμού που δημιουργήθηκε που λέγεται Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, και σε δεύτερη φάση αρχίσαμε να κάνουμε και διαλόγους με τους Μουσουλμάνους, με τους Εβραίους. Οπότε προχωράνε και τα δυο μαζί, και ο οικουμενισμός και η πανθρησκεία. Αυτά έτσι τα λέμε εισαγωγικά για να καταλάβουμε λίγο το θέμα μας.
Από τη δεκαετία του 1970 το οικουμενιστικό όραμα δεν περιορίστηκε μόνο στην ένωση των χριστιανικών ομολογιών, Ορθόδοξοι, Παπικοί, Προτεστάντες, Αντιχαλκηδόνιοι (είναι αυτοί που τους λέμε και αλλιώς Μονοφυσίτες), αλλά η στόχευση απλώνεται και στις θρησκείες του κόσμου ξεκινώντας σε πρώτη φάση από τις λεγόμενες Μονοθεϊστικές θρησκείες, -Χριστιανισμός, Ιουδαϊσμός, Ισλάμ- οι οποίες προσφέρονται, έτσι νομίζουν αυτοί, σε μία πρώτη ένωση. Και μετά να επεκταθεί και τις υπόλοιπες, τον Ινδουισμό, τον Βουδισμό και λοιπά.
Όλο αυτό το φαινόμενο ονομάζεται συγκρητισμός .. που σημαίνει ένα ανακάτεμα. Έτσι στην αρχή έχουμε έναν διαχριστιανικό συγκρητισμό, οι λεγόμενοι Χριστιανοί, Ορθόδοξοι, Καθολικοί και Προτεστάντες, ανακατεύονται και κάνουνε μία ένωση. Αυτό που προσπαθούνε να μας σερβίρουνε σιγά-σιγά, διότι δυστυχώς, όπως έλεγε ο π. Παΐσιος και έτσι φαίνεται να είναι η αλήθεια, η ένωση έχει γίνει με τους Παπικούς, απλώς μας την σερβίρουνε σε δόσεις. Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια, έχει γίνει σε επίπεδο υπογραφών των μεγάλων. Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει ένωση, γιατί δεν μπορεί να κολλήσει το Πνεύμα του Θεού, το Άγιο Πνεύμα με τις αιρέσεις, με το πνεύμα των αιρέσεων. Αλλά έχει γίνει στα χαρτιά και προσπαθούνε να το περάσουνε με τον λεγόμενο λαϊκό οικουμενισμό, δηλαδή τώρα πλέον η προσπάθειά τους είναι να πείσουν τον λαό ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, είμαστε το ίδιο. Γι’ αυτό και βλέπουμε τους μεγάλους μας, κάποιους δηλαδή από τους Ορθόδοξους, να συμπροσεύχονται με τους Παπικούς, με τους Προτεστάντες, με τις Προτεστάντισσες, τις παππαδίνες, γιατί αυτοί έχουν και παππαδίνες οι οποίες είναι και ομοφυλόφιλες πολλές από αυτές. Συγνώμη που σας τα λέω αλλά πρέπει να τα πούμε να τα ξέρετε.
Και είναι προς ντροπή μας και μόνο που πηγαίνουμε να συμπροσευχηθούμε με αυτούς, τη στιγμή που οι Ιεροί Κανόνες, ο 10ος Αποστολικός Κανόνας, δηλαδή πριν από τις Οικουμενικές Συνόδους απ’ την εποχή των Αποστόλων, ορίζει ότι καθένας που συμπροσεύχεται με αιρετικούς ακόμα και στο σπίτι του, όχι να πάει στον Ναό, αφορίζεται αν είναι λαϊκός και αν είναι κληρικός καθαιρείται. Έτσι ορίζει ο Κανόνας των Αποστόλων, επομένως δεν μπορείς να πας και να συμπροσεύχεσαι με τους Καθολικούς ή με τους Προτεστάντες. Είναι και μία απορία δική σας όταν πάτε στο εξωτερικό και λέτε, δεν βρίσκω Ορθόδοξο Ναό, να πάω σε έναν Καθολικό; Όχι να μην πας. Δεν επιτρέπεται. Είναι προδοσία του Χριστού, γιατί αυτοί έχουνε αλλοιώσει το δόγμα, έχουνε αλλοιώσει την πίστη, δεν έχουνε δηλαδή σωστή πίστη και ομολογία για τον Χριστό. Έχουν προδώσει τον Χριστό, την αλήθεια του Χριστού και δεν αναπαύεται το Άγιο Πνεύμα εκεί πέρα. Δηλαδή θα πάρεις άλλο πράγμα, όχι πάντως το Άγιο Πνεύμα.
Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια έχει πετύχει πάρα πολύ και «ορθόδοξοι». εντός εισαγωγικών, θεολόγοι στις θεολογικές σχολές ασπάζονται αυτήν την άποψη. Ποια είναι η άποψη; Ότι και οι Παπικοί είναι Εκκλησία, και το λένε δυστυχώς, και ο ‘Πάπας’ είναι επίσκοπος και έχει και ιερωσύνη και αυτοί έχουν ιερωσύνη. Έχει γίνει μεγάλη ζημιά στους Ορθοδόξους από αυτούς τους λεγόμενους διαλόγους και όχι μόνο δεν έχουμε καλά αποτελέσματα απ’ τους διαλόγους αλλά το αντίθετο έχουμε πολύ κακά αποτελέσματα, διότι έχει αλλοιωθεί το Ορθόδοξο φρόνημα, έχει αλλοιωθεί δηλαδή η Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία. Οι άνθρωποι που πάνε εκεί πέρα αν έχουνε λίγη Ορθοδοξία την χάνουνε και αυτή και έρχονται εδώ και μας λένε απόψεις Παπικές. Υπογράφουνε και κείμενα τα οποία τα συντάσσουνε οι Παπικοί όπως θέλουνε αυτοί, τα οποία ουσιαστικά είναι μία προδοσία της Ορθοδοξίας.
Έτσι λοιπόν περάσαμε από τον διαχριστιανικό συγκρητισμό που σας είπα είναι η προσπάθεια να ενωθούν οι Χριστιανοί μεταξύ τους, δηλαδή η Ορθοδοξία και οι άλλες Χριστιανικές ομάδες ας τις πούμε έτσι, ουσιαστικά είναι αιρέσεις, και περάσαμε στη δεύτερη μορφή του σχεδίου της νέας εποχής που είναι ο διαθρησκειακός συγκρητισμός, να τα βρούμε και με τους Μουσουλμάνους και με τους Ιουδαίους ότι έχουμε τάχατες και μ’ αυτούς τον ίδιο Θεό.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος ήτανε πρύτανης του οικουμενισμού, ότι με την ενότητα των εκκλησιών (είναι δικά του λόγια αυτά) βαδίζουμε και προς μία παν-ανθρωπότητα. Και του πρώην Αμερικής Ιακώβου (Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ήταν αυτός) ότι το ΠΣΕ, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, προχωρεί προς πραγματοποίηση του σκοπού του, δια του συγκερασμού πολιτισμού, θρησκειών και λαών. Αυτό θέλουνε. Να έρθει ένας συγκερασμός και να ανακατευτούμε.
Η νέα τάξη πραγμάτων θέλει έναν κόσμο που να μην έχει ιδιαιτερότητες. Οι κοινωνικές ομάδες δηλαδή, και οι κοινωνικές ιδιαίτερες παραδόσεις του κάθε τόπου, του κάθε λαού, πρέπει να εξαλειφθούν. Να γίνει ο κόσμος ένας χυλός, ένα αμάλγαμα. Πως βάζεις στο μίξερ ας πούμε διάφορα πράγματα και τα κάνεις χυλό ομοιογενή κατά κάποιον τρόπο. Έτσι θέλουν να κάνουν όλον τον κόσμο, γι’ αυτό προωθείται και η λαθρομετανάστευση, για να γίνει ανακάτεμα των πληθυσμών και των θρησκειών, να χαθούνε οι τοπικές παραδόσεις.
Γι’ αυτό προωθείται το αμερικάνικο στυλ ζωής. Τα φαστ φουντ και όλες αυτές οι μόδες, οι χοροί, οι μουσικές. Διότι πρέπει να ξέρετε ότι τις ιδέες της η νέα εποχή τις διαδίδει μέσω της μουσικής βασικά. Μέσω των ΜΜΕ και προπάντων μέσω της μουσικής. Όλα αυτά τα κινήματα της μουσικής, τα μέταλ, ροκ και λοιπά, είναι κινήματα της νέας εποχής. Είναι κατευθυνόμενα και δεν είναι καθόλου αυθόρμητα. Και ο στόχος βέβαια σε τελική ανάλυση είναι ο Θεός, γιατί το κίνημα της νέας εποχής σας είπα ξεκίνησε από την αστρολογία και από μία ονόματι Αλίκη Μπέιλυ η οποία ήτανε μέντιουμ. Μιλούσε με πονηρό πνεύμα το οποίο την καθοδηγούσε τι να γράψει. Αυτή πέθανε το 1949, αν θυμάμαι καλά, και ότι έχει γράψει είναι η βίβλος, είναι το ‘ευαγγέλιο’ των νεοεποχιτών. Μέσα και από τις μουσικές της ροκ και λοιπά περνάνε αυτό το μήνυμα, ότι πλέον ο Χριστός ζάρωσε, πεθαίνει και είμαστε εμείς τώρα που θα κυριαρχήσουμε. Αυτό ήταν τραγούδι των Beatles, οι πρώτοι που ξεκίνησαν τη ροκ. Και σήμερα βέβαια έχει εξελιχθεί αυτό το είδος της μουσικής σε μέταλ, σε ντεθ μέταλ, σε τελείως διαβολικά δηλαδή πλέον τραγούδια που χρησιμοποιούνται ακόμα και σε σατανιστικές τελετουργίες και αυτά τα τραγουδάνε τα παιδιά μας και σου λένε, δεν είναι τίποτα, μουσική είναι και αυτά.
Και ένας άλλος τρόπος που διαδίδεται, και πρέπει να το ξέρετε όσοι είστε γονείς και παππούδες, είναι τα παιδικά παιχνίδια τα οποία είναι πλέον αποκρυφιστικά. Δεν είναι καθόλου αθώα. Αποκρυφιστικά σημαίνει προβολή του σατανά, των τεράτων, των βαμπίρ, ανθρώπων που πίνουν αίμα, φαντασμάτων, όλα αυτά, νεράιδες, μάγισσες, μάγοι, όλο αποκρυφιστικά στοιχεία, δηλαδή μαγικά στοιχεία λατρεία του σατανά. Προωθείται μέσα από τα παιδικά παιχνίδια. Γι’ αυτό πάρα πολύ μεγάλη προσοχή τι παίρνετε στα παιδιά. ‘Όλα αυτά είναι στοχευμένα και κατευθυνόμενα για να αγαπήσουν τα παιδιά ουσιαστικά τον Εωσφόρο που είναι ο αρχηγός του κινήματος της νέας εποχής.
Θέλουνε λοιπόν να κάνουνε ένα παγκόσμιο αμάλγαμα και ένας τρόπος είναι, έτσι αυτοί νομίζουν, να ενώσουν τις θρησκείες, να ανακατέψουν τις θρησκείες.
Να δούμε τα δόγματά τους. Το πρώτο είναι ο δογματικός πλουραλισμός. .. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να έχουμε έναν πλουραλισμό, μια ποικιλία, ένα πλήθος στα δόγματα. Όχι μόνο τα Ορθόδοξα δόγματα αλλά όλα τα δόγματα, να τα δεχτούμε όλα τα δόγματα και η μία θρησκεία να πάρει μέσα της το πνεύμα της άλλης και να γίνει ένα ανακάτεμα. Αυτή η βάση η πνευματική από την οποία ξεκίνησε η πανθρησκεία λέγεται Θεοσοφία και είναι αποκρυφισμός, είναι μαγεία. Σ’ αυτήν εντάχθηκαν, ανήκαν, η Μπλαβάτσκυ, η Μπεσάντ και η Μπέιλυ που σας είπα, είναι η τρίτη πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας και είναι αυτή που θεωρείται η ευαγγελίστρια ας πούμε της νέας εποχής. Ό,τι έχει γράψει είναι το ‘ευαγγέλιο’ της νέας εποχής, η πνευματικής της μητέρα.
Το βασικό δόγμα της Θεοσοφίας είναι ότι καμιά θρησκεία δεν είναι πάνω από την αλήθεια. Δηλαδή, όλες οι θρησκείες έχουνε ψήγματα της αλήθειας, έχουνε κομματάκια. Και οι Ορθόδοξοι έχουνε ένα κομματάκι, εμάς μάλιστα μας λένε ότι έχουμε μεγάλο κομμάτι, μας κολακεύουνε. Ένα άλλο κομμάτι έχουνε οι Καθολικοί. Οι λεγόμενοι Καθολικοί, εμείς είμαστε οι Καθολικοί. Παπικοί είναι πιο σωστό να τους λέμε. Ένα άλλο κομμάτι έχουν οι Προτεστάντες. Άλλο κομμάτι έχουνε οι Ινδουιστές, άλλο οι Βουδιστές και λοιπά. Καμιά θρησκεία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια. Έτσι λένε αυτοί. Οπότε όλες θα πρέπει να συνεισφέρουν το μερίδιό τους ώστε η κάθε μια να εμπλουτίσει τις άλλες και να εμπλουτισθεί από αυτές. Άρα κι εμείς δηλαδή έχουμε ανάγκη εμπλουτισμού, δεν είναι αρκετά αυτά που μας είπε ο Χριστός. Έχουμε ανάγκη και από τον Βούδα και από τον Μωάμεθ και από όλους αυτούς.
Αυτή ακριβώς είναι η βασική προϋπόθεση διοργανώσεων όπως το λεγόμενο Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Κόσμου -έγινε στο Σικάγο πρώτη φορά το 1893, έγινε και το 1993- αλλά και συναντήσεων όπως στην Ασίζη το 1986, το 1994, το 2002 και λοιπά. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό. Αυτό πιστεύουν. Πίστευε ό,τι θέλεις, μόνο μην είσαι μονόδρομος. Μην λες ότι έχεις την αποκλειστική αλήθεια.
Ενώ ο Χριστός αυτό μας είπε. Εγώ είμαι η αλήθεια.
Η αποκλειστική αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη αλήθεια πουθενά αλλού. Όχι, σου λέει, υπάρχουν και άλλες αλήθειες. .. Βλέπετε, είναι αντι-χριστιανική διδασκαλία.
Και έχουνε επηρεαστεί και από τον γνωστικισμό. Ο γνωστικισμός αυτό λέει, ότι υπάρχει μία γνώση απόκρυφη. Και στο διαδίκτυο νομίζω υπάρχει μία ταινία, λέγεται The Secret (Το Μυστικό). Μια μυστική γνώση υπάρχει την οποία δεν την ξέρουμε. Δεν υπάρχει, αυτό είναι διαβολικό τέχνασμα. Είναι αυτό που είπε και στην Εύα το φίδι, ότι θα ανοίξουν τα μάτια σου και θα δεις. Γιατί; Ήταν τυφλή η Εύα; Δεν ήξερε αυτά που έπρεπε να ξέρει; Τα ήξερε μια χαρά. Αλλά τί είδε; Είδε το κακό, είδε την αμαρτία. Χρειάζεται να μάθεις την αμαρτία; Όχι δεν χρειάζεται.
Αυτή λοιπόν η διατύπωση, «όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό», «πίστευε ό,τι θέλεις μόνο μην είσαι μονόδρομος», αυτή είναι μια διαφορετική διατύπωση του προαναφερθέντος θεοσοφικού νεοεποχίτικου δόγματος, που σου λέει να υπάρχει δογματικός πλουραλισμός. Υπογραμμίζουμε την πρώτη λέξη, τη λέξη ‘δογματικός’. Αυτό σημαίνει ότι σημαντικό δεν είναι ο πλουραλισμός, δηλαδή η συνύπαρξη διαφορετικών δογμάτων και πίστεων, όσο το ότι ο πλουραλισμός ανάγεται σε δόγμα. Καταλάβατε; Δηλαδή, οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει πλουραλισμός, δεν μπορεί να υπάρχει αποκλειστικότητα. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα χαρακτηρίζεται ως ‘φανατικός’ και εξοβελίζεται. Καταλάβατε;
«Διαφορετικότητα», είπε ο δήμαρχος εδώ στους ομοφυλόφιλους. Είστε μία διαφορετικότητα. .. Γιατί να μην τους δεχτούμε και αυτούς; Δεν είναι κάτι διαφορετικό; Γιατί να είμαστε ‘αποκλειστικοί’, να κάνουμε ΄κοινωνικό αποκλεισμό’; Βλέπετε; Είναι ακριβώς αυτό το δόγμα της νέας εποχής. Ότι ο πλουραλισμός είναι δόγμα δηλαδή, ότι πρέπει να υπάρχουν πολλά, όχι ένα. Γι’ αυτό και ξεκίνησαν την πορεία τους, όσοι τους είδατε, με το σύμβολο της νέας εποχής, το ουράνιο τόξο. Οι ομοφυλόφιλοι έχουν αυτό το σύμβολο. Για να καταλάβετε ότι δεν είναι τυχαίες αυτές οι gay pride που οργανώνονται και στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη και θα πάνε τώρα και στην Σκιάθο και θα μολύνουν όλη την Πατρίδα μας. Εμείς φταίμε, εμείς τους αφήνουμε. Είναι και αυτοί από τη νέα εποχή κατευθυνόμενοι και είναι σα να μας λένε ότι να εμείς είμαστε και είμαστε τέτοιοι. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα είναι ‘φανατικός’ και εξοβελίζεται.
Απ’ τους εκπροσώπους της νέας εποχής εκφράζεται η θέση ότι δεν πρέπει κανείς να εκφέρει αξιολογικές κρίσεις για την ορθότητα, την ανωτερότητα ή την κατωτερότητα των διαφόρων θρησκειών. Δεν μπορείς να πεις δηλαδή ότι ο μουσουλμανισμός είναι λάθος. Δεν επιτρέπεται να τους αξιολογήσεις, να τους κρίνεις. Δεν επιτρέπεται να πεις ότι είναι απαράδεκτο να σκοτώνουν τις γυναίκες επειδή πέθαναν οι άντρες τους ας πούμε, οι Ινδοί. Αυτό γίνεται στον Ινδουισμό. Όχι σου λέει, Ινδουισμός, είναι πολύ καλή θρησκεία. Δεν επιτρέπεται να πεις κακά λόγια, μετά είσαι .. πρέπει να σε πάμε στο δικαστήριο. Από τους εκπροσώπους της νέας εποχής λοιπόν αυτό το δόγμα εκφράζεται. Δεν μπορείς να κατακρίνεις τους άλλους, εφόσον όλες οι θρησκείες είναι νόμιμες εξίσου και απλώς διαφορετικές για λόγους ιστορικούς και πολιτισμικούς. Θρησκευτικές παραδόσεις. Αλλά όλοι σου λέει, υπηρετούν τον ίδιο Θεό και πάνε τους ανθρώπους προς τον Θεό.
Ο δογματικός πλουραλισμός συνδέεται άμεσα με την βασική θεωρία της νέας εποχής, η οποία έντονα προπαγανδίζεται -προσέξτε γιατί αυτά τα βλέπουμε κάθε στιγμή- ότι δεν υπάρχουν όρια. Βλέπετε διαφήμιση που έχει βασικό μήνυμα ‘no limits’. Το έχετε δει; ‘No limits’. Όχι όρια, μην βάζεις όρια. Δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχουν σύνορα. Απ’ τη νέα εποχή ξεκινάει αυτό το σύνθημα. Έτσι, το καλό και το κακό για τους κήρυκες της νέας εποχής είναι απλώς δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν υπάρχει καλό και κακό. Εσύ το βλέπεις καλό, ο άλλος το βλέπει κακό. Βλέπετε; Σχετικοποιούνται τα πάντα. Σου λέει, γιατί είναι κακό η ομοφυλοφιλία; Είναι μια άλλη όψη, έτσι το βλέπει αυτός. Γιατί είναι κακό, θα μας πούνε σε λίγο, να σκοτώνεις; Ακόμα δεν το είπανε, το είπανε όμως για τις εκτρώσεις. Σου λέει, γιατί είναι κακό να σκοτώνεις τα έμβρυα; Δεν είναι κακό. Σιγά-σιγά θα δείτε θα νομιμοποιήσουν την παιδοφιλία, αν δεν το έχουν κάνει ήδη. Ήδη το έχουν κάνει κάποιοι.
Έτσι το καλό και το κακό για τους κήρυκες της νέας εποχής είναι απλώς δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Πρόκειται για τη θεωρία του ying και του yang στις Ανατολικές θρησκείες. Ο δογματικός πλουραλισμός συνδέεται επίσης με μια άλλη θεμελιώδη παραδοχή πολλών ομάδων της νέας εποχής που είναι ο υποκειμενισμός. Προσέξτε, και αυτό θα το έχετε ακούσει, ‘έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε‘. Αφού έτσι το νομίζετε, έτσι θα ΄ναι. Έτσι το βλέπεις εσύ, άποψή σου. Εγώ έχω μια άλλη άποψη, ο άλλος έχει μια άλλη άποψη. Δεν υπάρχει δηλαδή αλήθεια αντικειμενική, υποκειμενικά είναι όλα. Υποκειμενική και η ηθική, οπότε τα καταργούμε όλα. Καταλάβατε; No limits, καθόλου όρια. Δεν υπάρχουν όρια, έτσι το βλέπεις εσύ ότι αυτό είναι ηθικό, εγώ το βλέπω για ανήθικο αυτό. ..
Και ο καθένας φτιάχνει μία δική του ηθική. Και τελικά πού καταλήγουμε; Προσέξτε.
Καταλήγουμε στο δόγμα του νέο-σατανισμού. Τι λέει αυτό το δόγμα; ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ. Αυτός είναι όλος ο νόμος. Καταλάβατε; Δεν υπάρχει πλέον φραγμός για τίποτα. Κάνε ό,τι θέλεις. Αυτός είναι ο νόμος. Αυτό λέει ο νέο-σατανισμός με τη διατύπωση του Άλιστερ Κρόουλι -θα τον έχετε ακούσει- ο οποίος ονόμαζε τον εαυτό του, the great beast, το μέγα θηρίο. Ωραίο όνομα! Την εποχή αυτή υπάρχει και βιβλίο που τον προβάλλει και τον ωραιοποιεί, και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΡΧΕΤΥΠΟ του περιοδικού ΑΒΑΤΟΝ. Τους κάνουμε και διαφήμιση.
Άριστα εκφράζει το πνεύμα της συγκρητιστικής πανθρησκείας η ομιλία του Ινδού γκουρού Βιβεκανάντα στο πρώτο Κοινοβούλιο των Θρησκειών του Κόσμου. Η πρώτη οργάνωση έγινε στο Σικάγο το 1893. Προσέξτε τι είπε αυτός ο γκουρού. Είναι οι προγραμματικές δηλώσεις γι’ αυτό που θα επακολουθούσε μετά από χρόνια. Μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής:
«Αν κάποιος από το ακροατήριο ελπίζει ότι αυτή η ενότης θα έρθει με τον θρίαμβο μιας οποιασδήποτε θρησκείας και τον αφανισμό των άλλων, σ’ αυτόν δεν έχω παρά να πω: Αδελφέ μου, οι ελπίδες σου θα διαψευστούν. Μήπως επιθυμώ οι Χριστιανοί να γίνουν Ινδουιστές; Προς Θεού. Μήπως επιθυμώ οι Ινδουιστές ή οι Βουδιστές να γίνουν Χριστιανοί; Προς Θεού. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να γίνουν Ινδουιστές, ούτε Βουδιστές. Ούτε και αυτοί να γίνουν Χριστιανοί. Αλλά τι; Κάθε θρησκεία θα πρέπει να αφομοιώσει το πνεύμα των άλλων θρησκειών, διατηρώντας ωστόσο τις ιδιαιτερότητές της προκειμένου να αναπτυχθεί σύμφωνα με τους δικούς της νόμους».
Πόσο ‘όμορφα’ ακούγεται αλλά πόσο κατεδαφιστικό είναι για την Ορθοδοξία. Έτσι δεν επιτρέπεται να κάνεις ιεραποστολή. Δεν επιτρέπεται να μαρτυρήσεις, να ομολογήσεις Χριστό, αφού όλοι πρέπει να είναι αυτό που είναι, να μην αλλάξει κανένας και όλοι είναι μια χαρά, όλοι πάνε στον Θεό.
Γιατί οι Απόστολοι τότε να πάνε να κηρύξουν στα έθνη τον Χριστό; Γιατί ο Χριστός να στείλει τους Αποστόλους στα έθνη; Δεν χρειάζεται. Βλέπετε πως ανατρέπουν τον Χριστό; Ενώ ο Χριστός αυτήν την εντολή μας έδωσε, πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Αν όλα τα έθνη ήταν εν τάξει και είχαν την αλήθεια, ποιός ο λόγος να τους κηρύξουμε; Ποιος ο λόγος να μας σταυρώσουνε και να μας σφάξουνε, όπως έσφαξαν τους πλείστους των Ιεραποστόλων;
Ακούστε τώρα και το παρακάτω σύγχρονο κείμενο από υποτίθεται Χριστιανικό περιοδικό, όχι Ορθόδοξο, αλλά να δείτε πως έχει γίνει αλλοίωση στους Χριστιανούς.
«Στο τέλος, οι μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες δεν θα εξαφανιστούν, κανείς δεν θα έχει το επάνω χέρι. Οι Ιουδαίοι θα παραμείνουν Ιουδαίοι, οι Μουσουλμάνοι θα παραμείνουν Μουσουλμάνοι και οι ανήκοντες στα μεγάλα Ανατολικά θρησκεύματα θα παραμείνουν Ινδουιστές, Βουδιστές και Ταοϊστές. Η Αφρική θα εκφράζει τη δική της αντίληψη περί του κόσμου, η Κίνα θα διατηρήσει την πνευματική κληρονομιά. Όπως πριν, οι άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να ταξιδεύουν απ’ την Ανατολή προς τη Δύση, απ’ το Βορά προς το Νότο και να διαμένουν στη Βασιλεία του Θεού (βλέπετε; όλοι είναι στη Βασιλεία του Θεού) χωρίς συνεπώς να έχουν γίνει πρωτίστως Χριστιανοί όπως εμείς.»
Δεν χρειάζεται να γίνουν Χριστιανοί. Αφήστε τους όπως είναι να πεθάνουν μέσα στην πλάνη. Καταλάβατε; Αυτή είναι η μεγάλη χαρά του διαβόλου, να μην ακούγεται το όνομα του Χριστού. Αυτό είναι το τεράστιο λάθος στο οποίο έχουν υποκύψει πολλοί, δυστυχώς και Ορθόδοξοι, και μιλάνε αυτοί που έχουν υποκύψει στη νέα εποχή για ανοχή, για ειρηνική συνύπαρξη των θρησκειών. Γιατί να τους κάνεις λέει τους Μουσουλμάνους Ορθόδοξους; Όχι δεν χρειάζεται, ας τους εκεί που είναι, καλά είναι, στον ίδιο Θεό είναι. Μα δεν είναι στον ίδιο Θεό. Αλλοίμονο αν πούμε ότι ο Μουσουλμάνος έχει τον ίδιο Θεό με τον Ορθόδοξο. Δεν ξέρουμε τι λέμε. Γιατί ο Μουσουλμάνος αρνείται τον Χριστό, τον βρίζει τον Χριστό. .. Το Κοράνιο βρίζει πάρα πολύ και τον Χριστό και την Παναγία. Και δυστυχώς, κάποιοι Ορθόδοξοι το ονομάζουν και ιερό και το δίνουν και δώρο προς αίσχος και καταισχύνη μας.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της δράσης της εποχής και αυτών των διαλόγων. Αυτό το κείμενο που σας διάβασα τώρα δεν ανήκει στον Βιβεκανάντα αλλά περιείχετο στον επίσημο οδηγό που κυκλοφόρησε πριν από τη γενική συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στο Βανκούβερ του Καναδά το 1983. Στο οποίο πηγαίνουμε κι εμείς δυστυχώς και συμμετέχουμε ως μέλη αυτού. Δείχνει αυτό το κείμενο που το βγάλαν υποτιθέμενοι Χριστιανοί, πώς και πόσο ο σπόρος που ο Ινδός γκουρού είχε ρίξει πριν από 50 χρόνια βρήκε πρόσφορο έδαφος, βλάστησε και αποδίδει καρπούς μεταξύ αυτών που αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί. Τώρα πόσο μπορείς να είσαι Χριστιανός και να κάνεις ομοφυλόφιλους ιερείς και ιέρειες το καταλαβαίνει ο καθένας μόνος του πόσο Χριστιανοί είναι αυτοί. Γιατί κυρίως από αυτούς συγκροτείται το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, τους Προτεστάντες και τους Αγγλικανούς.
Θα πρέπει να πούμε ότι δηλώσεις σαν και αυτή του Ινδού γκουρού που αναφέραμε στην αρχή, δεν εκφράζουν το πραγματικό πιστεύω των κηρύκων του συγκρητισμού. Ποιο είναι το πραγματικό πιστεύω; Το πραγματικό πιστεύω, να σας το πω εξαρχής, είναι η εξαφάνιση της Ορθοδοξίας. Γιατί το δόγμα τους, το πιστεύω τους το βασικό, είναι ότι πρέπει να γίνει μια κάθαρση, ένας εξαγνισμός της γης και αυτός ο εξαγνισμός θα γίνει με την εξολόθρευση καθενός που αντιτίθεται στη νέα εποχή. Οι Ορθόδοξοι δηλαδή που θα αντιταχθούν θα πρέπει να σφαχτούν. Αυτό είναι το δόγμα τους αλλά δεν το λένε εξαρχής. Στην αρχή σου λένε, ενότητα εν τη ποικιλία. Θα το έχετε ακούσει, και στους διαλόγους αυτό λένε. Να έχουμε ενότητα και να κρατάει ο καθένας τα πιστεύω του.
Αυτό όμως είναι ένα δόλωμα για την παγίδευση των ανύποπτων Χριστιανών στις Ανατολικές θρησκείες και στη νέα εποχή. Οι «διδάσκαλοι», εντός εισαγωγικών, της εποχής, βλέπουν με συγκατάβαση ανάμεικτη με περιφρόνηση τους Χριστιανούς. Γιατί πιστεύουν ότι οι Χριστιανοί βρίσκονται σε κατώτερο εξελικτικό επίπεδο, εκείνο της εποχής των ιχθύων που τελειώνει, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται σε ανώτερο εξελικτικό επίπεδο, αυτό της εποχής του υδροχόου της πολυδιαφημιζόμενης νέας εποχής που αρχίζει.
Οι παρακάτω λόγοι ανήκουν πάλι στον Ινδό γκουρού τον Βιβεκανάντα, δηλοποιούν την ανειλικρίνεια αυτού και των συναδέλφων του. Προσέξτε τι είπε ο Βιβεκανάντα όταν γύρισε από τις ΗΠΑ, από την πρώτη αυτή πανθρησκειακή σύναξη που κάνανε, σε έναν πύρινο λόγο του στους φοιτητές στο Μαντράς στην Ινδία, όπου του έγινε και αποθεωτική υποδοχή. Τους λέει,
«Αυτό είναι το μεγάλο ιδανικό που βρίσκεται μπροστά μας και ο καθένας πρέπει γι’ αυτό να οπλιστεί. Η άλωση του κόσμου από την Ινδία. Τίποτα το λιγότερο από αυτό και όλοι εμείς πρέπει να οπλιστούμε και να τεντώσουμε γι’ αυτόν τον σκοπό κάθε νεύρο. Σήκω Ινδία και κυρίευσε τον κόσμο με την πνευματικότητά σου.» ..
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί έχουμε γεμίσει με γιόγκα και πιλάτες και πολεμικές τέχνες .. και διαλογισμούς και εσωτερισμούς και ένα σωρό τέτοιες σχολές Ανατολικών θρησκειών; Από εκεί ξεκίνησε.
Ας δούμε τώρα πως το ίδιο αυτό νεοεποχίτικο δόγμα του δογματικού πλουραλισμού εκφράζεται σε δηλώσεις βασικών εκπροσώπων του οικουμενισμού, δυστυχώς Ορθοδόξων. Ένας απ’ αυτούς είναι ο Σεβασμιώτατος πρώην Ελβετίας κύριος Δαμασκηνός. Ας τον ακούσουμε.
Όλες οι θρησκείες λέει, θεωρούνται «ηθελημέναι οδοί από τον Θεό για τη δόξα του Θεού και την σωτηρία των πιστών τους.»
Αν δεν είναι βλασφημία αυτό το πράγμα, τι είναι; Όλες οι θρησκείες δηλαδή είναι από τον Θεό και είναι δρόμοι που έφερε ο Θεός για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία μας. Καταλαβαίνετε; Καταλύουμε δηλαδή αυτό που είπε ο Χριστός ότι εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και λέμε ότι όλοι είναι οδός, όλοι είναι αλήθεια, όλοι είναι ζωή. ..
«Κατά βάθος», ο ίδιος πάλι .. «μία εκκλησία ή ένα τέμενος, αποβλέπουν στην ίδια πνευματική καταξίωση του ανθρώπου.»
Είτε πας σε μία εκκλησία ή σε ένα τέμενος, θα καταξιωθείς πνευματικά. Αυτό θέλει να μας πει. Καταλάβατε; Δηλαδή θα σωθείς, [είναι] το ίδιο πράγμα.
Πάλι ο ίδιος. «Η ουσιαστική ανεξιθρησκεία δεν περιορίζεται σε απλή ανοχή, αλλά συνίσταται πέραν αυτής και σε μια θετική αναγνώριση μιας ξένης θρησκείας, ως γνήσιας δυνατότητας συναντήσεως με το Ιερό.»
Με γιώτα το ‘Ιερό’ κεφαλαίο, με τον Θεό δηλαδή. Οποιαδήποτε θρησκεία δηλαδή πρέπει να την αναγνωρίσουμε ως γνήσια δυνατότητα να συναντηθούμε με τον Θεό. Αν είναι δυνατόν!
Ας ακούσουμε και τον νυν Οικουμενικό Πατριάρχη [Βαρθολομαίο]. Στην Παγκόσμια Διάσκεψη Θρησκείας και Ειρήνης στη Ρίβα ντελ Γκάρντα της Ιταλίας το 1994 δήλωσε ότι:
«Θα πρέπει να συντελέσουμε όλοι μας στην προώθηση των πνευματικών αρχών του οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Τούτο όμως θα μπορέσει να γίνει μόνο εάν είμαστε ενωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού, Δημιουργού ορατών τε πάντων και αοράτων. [Πως είναι δυνατόν;] Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι. Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδιστές και Κομφουκιανοί, ήλθε ο καιρός όχι απλώς για προσέγγιση, αλλά για μια συμμαχία και συλλογική προσπάθεια προς τον σκοπό καθοδηγήσεως του κόσμου μακράν των ψευδοπροφητών, του εξτρεμισμού και της μισαλλοδοξίας.»
Παρόμοιες απόψεις είχε εκφράσει και ο αποθανών Πατριάρχης Αλεξάνδρειας, ο Παρθένιος. Προσέξτε τι έλεγε:
«Για μένα το θέμα της γνώσεως, αν το Ισλάμ είναι ή δεν είναι μια εμπνευσμένη θρησκεία δεν τίθεται. Είναι βεβαίως εμπνευσμένη.»
Τώρα από ποιό πνεύμα είναι εμπνευσμένη, αυτό δεν μας λέει. Γιατί δεν είναι μόνο το Άγιο Πνεύμα, υπάρχουν και πονηρά πνεύματα.
[Συνεχίζει] «Είναι βεβαίως εμπνευσμένη. Ο Μωάμεθ είναι άνθρωπος του Θεού (αυτό πια κι αν δεν είναι), ο οποίος έκαμε τους Άραβες της ερήμου να πιστέψουν στον ένα Θεό, ικανούς να προσεύχονται, να νηστεύουν, να αγαπούν τους γείτονές τους (μπορεί και να σε σφάξουν) και να εργάζονται για το καλό, και αυτό είναι καλό πράγμα.»
Επίσης, «Το Ισλάμ στο Κοράνιό του μιλάει για Χριστό, για Παναγία (τους βρίζει όμως, δεν το λέει αυτό) κι εμείς πρέπει να μιλήσουμε για τον Μωάμεθ με θάρρος και τόλμη. Να πούμε την αλήθεια. Να δούμε την ιστορία του και την προσφορά του, το κήρυγμα του ενός Θεού και τη ζωή των μαθητών του που είναι μαθητές του ενός Θεού.»
Δεν μας λέει όμως ποιος είναι αυτός ο ένας Θεός, ο οποίος βεβαίως δεν είναι ο Τριαδικός Θεός.
Ο γνωστός για τις ιδέες του καθηγητής Σάββας Αγουρίδης, μετά τη συμμετοχή του στην δεύτερη συνδιάσκεψη της Συνελεύσεως των Θρησκειών του Κόσμου στο Σαν Φρανσίσκο το 1990, η οποία αποτελεί μια από τις πολλές οργανώσεις του Κορεάτου ψευδομεσσία Σαν Μιουνγκ Μουν, δήλωσε:
«Αυτό που εδώ στην Ελλάδα έχουμε πραγματική ανάγκη είναι η αντικειμενική γνώση του Ισλάμ και του Ιουδαϊσμού. Πρόκειται για γειτόνους μας και πρέπει να καταλάβουμε καλά πως έχουμε υποχρέωση να μάθουμε την θρησκευτική παράδοση των γειτόνων μας και να τους ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ (αυτό είναι το σημαντικό) ΣΑΝ ΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΥΣ».
Είναι όμοιοι με εμάς λοιπόν και οι Εβραίοι και οι Μουσουλμάνοι, και ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ πρέπει να γίνουν αποδεκτοί από τους Ορθοδόξους ως ίσοι και όμοιοι με την Ορθοδοξία. Και ο Βουδισμός όπως προφανώς και άλλες θρησκείες, αποτελούν θρησκευτικά φαινόμενα όπως η Ορθοδοξία. Οι οπαδοί αυτής της άποψης πιστεύουν ότι υπάρχει ένας κοινός Θεός ο οποίος εκφράζεται στις διάφορες θρησκείες με διαφορετικά ονόματα και ότι θα πρέπει να σεβόμαστε τον Θεό του πλησίον μας. Να σεβόμαστε και τα δαιμόνια δηλαδή.
Σύμφωνα με τις συγκρητιστικές αυτές αντιλήψεις, οι διάφορες θρησκείες αποτελούν νόμιμες εκφάνσεις του θρησκευτικού φαινομένου. Η άποψη αυτή αποδέχεται την παρουσία του Χριστού σε όλες τις εκτός Χριστιανισμού θρησκείες και θεωρεί το Άγιο Πνεύμα κοινό παρονομαστή παρακαλώ όλων των θρησκειών. Σε όλες τις θρησκείες λοιπόν υπάρχει κοινός παρονομαστής το Άγιο Πνεύμα. Αυτή η καινοφανής θεωρία διακηρύχθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο απ’ τη Δεύτερη Βατικανή Σύνοδο, απ’ τους παπικούς δηλαδή. Αυτή η ‘Σύνοδος’ κράτησε τρία χρόνια, από το 1962 μέχρι το 1965.
Σύμφωνα με τον πάπα ο οποίος βέβαια είναι ο αρχηγός του οικουμενισμού και της πανθρησκείας, θεωρείται ο νούμερο δύο παγκόσμιος ηγέτης, όλες οι θρησκείες σχηματίζονται με ομόκεντρους κύκλους. Κυρίως όμως η Β’ Βατικανή Σύνοδος διακήρυξε ότι οι τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες καθώς τις ονομάζει, πιστεύουν στον ίδιο Θεό. Το άνοιγμα αυτό του Βατικανού στις θρησκείες του κόσμου ακολουθούν αμέσως και με πλήρη σύμπνοια και στενή συνεργασία, οι Προτεστάντες δια του Παγκόσμιου Συμβούλιου των Εκκλησιών αλλά και οι εξ Ορθοδόξων οικουμενιστές.
Το 1981 είναι έτος σταθμός για το διαθρησκειακό άνοιγμα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών. Μάλιστα οι …[; ακατανόητο] χριστιανικές θρησκείες ονομάζονται πλέον «ζωντανές πίστεις και ιδεολογίες». Δρομολογούνται λοιπόν μετά τη Β’ Βατικανή Σύνοδο, διμερείς και πολυμερείς διάλογοι και συναντήσεις, με ορόσημο την πρώτη συνάντηση της Ασίζης όπου εκπρόσωποι όλων των θρησκειών ΥΠΟ τον πάπα – όλοι αναγνώριζαν τον πάπα, υπάρχουν βίντεο που μπορείτε να τα δείτε, πώς όλοι περνάνε από μπροστά και κάνουν υπόκλιση στον πάπα ο οποίος θεωρείται θρησκευτικός πλανητάρχης νούμερο δύο- συγκεντρώθηκαν και συμπροσευχήθηκαν για την παγκόσμια ειρήνη.
Το λεγόμενο πνεύμα της Ασίζης, ένα ιδιαίτερο πνεύμα όχι όμως το Άγιο Πνεύμα, που εγκαινιάσθηκε εκεί πέρα θα συνεχιστεί με όλο και μεγαλύτερα συγκρητιστικά ανοίγματα προς τις θρησκείες του κόσμου μέχρι και σήμερα. Χαρακτηριστικές αυτού του πνεύματος -που φυσικά δεν είναι το Άγιο Πνεύμα- είναι διακηρύξεις του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Εκκλησιών όπου τα μέλη του οικουμενιστικού αυτού συμβουλίου διατυπώνουν την ανάγκη όπως λέγουν, ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. Να πάμε και πιο πέρα δηλαδή, να βρούμε και άλλους σωτήρες.
Δηλώνουν επίσης ότι το ίδιο πνεύμα του Θεού ομιλεί σε διαφορετικές παραδόσεις με διαφορετικά ονόματα. Ως Σεχινά στην Ιουδαϊκή παράδοση, ως Άγιο Πνεύμα στους Χριστιανούς, ως Άτμαν στους Ινδουιστές και Σιχίτες, ως Ρουάχ στους Μουσουλμάνους και λοιπά. Όλοι λοιπόν έχουν το ίδιο Άγιο Πνεύμα με διαφορετικά ονόματα.
[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]
Απομαγνητοφώνηση [01:35 έως 30:24] Φαίη για το Αβέρωφ.
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: http://aktines.blogspot.gr/2017/06/blog-post_564.html
