Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΟΧΗΣ

Γράφει ο Μιχάλης Τζανάκης

Όσο ανεχόμαστε να κυβερνιέται η Ελλάδα από ανδρείκελα, που με το πρόσχημα της εκλογικής «νομιμοποίησης» τους ξεπουλάνε όσο-όσο τη χώρα τους, (μας)
Όσο ανεχόμαστε το πολιτικό σύστημα που αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ως χώρος οργανωμένου εγκλήματος,
Όσο ανεχόμαστε τη μετανάστευση του καλύτερου δυναμικού της χώρας, που για βιοποριστικούς καθαρά λόγους, φεύγει κακήν – κακώς από την Ελλάδα,
Όσο ανεχόμαστε οι μισοί Έλληνες να μην έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία (βάσει του άρθρου 23 της Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων),
Όσο ανεχόμαστε τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης,
Όσο ανεχόμαστε την αποδόμηση της δημόσιας περίθαλψης,
Όσο ανεχόμαστε το πογκρόμ φόρων κατά τα πρότυπα που το ΔΝΤ επιβάλλεται στις Τριτοκοσμικές χώρες (βλ. «εξάντας» άνθρωποι και αριθμοί, που αναφέρεται στην περίπτωση της Γκάνας),
Όσο ανεχόμαστε την αδυναμία πρόσβασης των Ελλήνων σε βασικά αγαθά (ηλεκτρικό ρεύμα, δημόσια ασφάλιση),
Όσο ανεχόμαστε να πεθαίνουν νέοι σπουδαστές, μπροστά στ’ αναμμένα μαγκάλια,
Όσο ανεχόμαστε να πληρώνουμε για το σπίτι ΜΑΣ ενοίκιο στη Μέρκελ, το Βενιζέλο και το Σαμαρά,
Όσο ανεχόμαστε να βλέπουμε τα νιάτα μας ν’ αντιμετωπίζονται εργασιακά όπως οι δούλοι στην Αρχαία Ρώμη, δηλαδή «res»,
Όσο ανεχόμαστε να βλέπουμε την αγωνία των γονιών μας που τους κλέβουν όλα όσα δούλεψαν για μια ζωή,
Όσο ανεχόμαστε να καθυβριζόμαστε από πληρωμένους και ελεεινούς ανθρώπους για να αισθανόμαστε ενοχές ως δήθεν συνένοχοι στο «φόνο» που διέπραξαν,
Όσο ανεχόμαστε «πνευματικούς» ανθρώπους –τρομάρα τους- να ζητούν τη συμμόρφωση μας στη «νομιμότητα» των εκτρωμάτων που νομοθετούνται κατά παραγγελία,
Όσο ανεχόμαστε οι δημοσιογράφοι που αποκαλύπτουν τις βρωμιές του οργανωμένου εγκλήματος να διώκονται, γιατί «θίγουν» υπολήψεις, ενώ άλλους να συνεχίζουν τις βεγγέρες με τον… Πάγκαλο, ώστε ν’ ακούσουμε για νιοστή φορά τις «σοφίες» που εκστομίζει ο βόρβορος,
Όσο ανεχόμαστε να μιλάνε για «θυσίες» του Ελληνικού λαού, ενώ πρόκειται για ασκούμενη οικονομική αλλά κυρίως ψυχολογική βία,
Όσο ανεχόμαστε τους «τεχνοκράτες» τύπου Παπαδήμου και Στουρνάρα να παριστάνουν την εναλλακτική λύση σε πολιτικούς τύπου Παπανδρέου και Σαμαρά, ενώ πρόκειται για υποχείρια των ίδιων κέντρων παραεξουσίας,
Όσο ανεχόμαστε να «ψαρώνουμε» σε φρούδες ελπίδες ανάπτυξης τύπου «ελ ντοράντο» Χαλκιδικής και προγράμματος «Ήλιος»,
Όσο ανεχόμαστε ν’ αντιμετωπίζεται αυτός που διαμαρτύρεται για την προστασία του τόπου που του άφησαν οι πρόγονοι του ως «αναρχικός» και «τρομοκράτης»,
Όσο ανεχόμαστε το βιοτικό επίπεδο να γυρίζει δεκαετίες- αν όχι αιώνες πίσω- γιατί «ζούσαμε πάνω απ’ τις δυνάμεις μας» (μόνο ο Τσοχατζόπουλος ζούσε με τις δυνάμεις του),
Όσο ανεχόμαστε να χρησιμοποιούμε τον οθωμανικό όρο «χαράτσι» για την φορολογία που επιβάλλει το ελληνικό κράτος στους υπηκόους του,
Όσο ανεχόμαστε να έχει γεμίσει η Ελλάδα από Μαυραγορίτες που «Αγοράζουν Χρυσό», χωρίς κανείς απ’ αυτούς ν’ αναγράφει τα’ όνομά του στην πινακίδα,
Όσο ανεχόμαστε να ψυχαγωγούμαστε συστηματικά από νεοοθωμανικά σήριαλ και να ονειρευόμαστε να γίνουμε δακτυλοδεικτούμενοι «σεφ»,
Όσο ανεχόμαστε ν’αγοράζουμε χαρτί φωτοτυπίας για το σχολείο των παιδιών μας,
Όσο ανεχόμαστε την υποταγή άνευ όρων γιατί «δε γίνεται αλλιώς»,
Όσο ανεχόμαστε το «κόκκινο φανάρι» στη θύρα της χώρας μας, περιμένοντας τον επόμενο «πελάτη»,
Τότε, δυστυχώς, μετατρεπόμαστε εκουσίως σε «ΧΩΡΑ ΑΝΟΧΗΣ»…

πηγή: http://aienaristeyein.com/