ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ: …..Είναι λοιπόν δίκαιον, είναι ορθόν, είναι φρόνιμον, είναι ωφέλιμον το να
δέχεται και να ασπάζεται και να ακολουθεί κανείς τα θεσπίσματα των τοιούτων, (οικουμενιστών, μεταπατερικών και οπαδών των εν «Κρήτη
θεσπισμάτων») έστω και αν ώσιν Πατριάρχαι ή
Μητροπολίται; Αυτοί οι λόγοι καθαρώς είναι οι οποίοι μας ωθούν να απειθώμεν.
Εάν η Υμετέρα Σεβασμιότης
(ἐγράφη τό 1930 πρός τόν Μητροπολίτην Αἰτ/νίας Ἱερόθεο) νομίζετε ότι είναι πλάνη, ημείς σας εξομολογούμεθα ότι δεν είναι πλάνη, αλλά
φύλαξις της συνειδήσεως….
π. Φώτιος Βεζύνιας
Εάν όλοι οι χριστιανοί ακολουθούσαν κατά γράμμα τούς επισκόπους, σε όλα, ούτε Εκκλησία, ούτε και ορθόδοξος
χριστιανός θα υπήρχε!
….Συμφώνως, Σεβασμιώτατε, (ἐγράφη τό 1930 πρός τόν
Μητροπολίτην Αἰτ/νίας Ἱερόθεο) με τήν γνώμη τού Θεοφόρου
πατρός ἡμῶν Ἰγνατίου συνάδουν και πολλοί κανόνες Οικουμενικών και τοπικών
Συνόδων, και πολλοί Άγιοι και θαυματουργοί και σημειοφόροι Πατέρες, ιδίως ο
θείος Χρυσόστομος. Εάν όμως την αυτήν γνώμην ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα, να
ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε Ορθοδοξία,
ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος Χριστιανός θα υπήρχε σήμερον.
Εάν οι Ορθόδοξοι
Χριστιανοί ηκολούθουν τούς πατριάρχας καί επισκόπους, Απολιναρίους,
Μακεδονίους, Εὐτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο- Σεβήρους, Εὐσεβίους καί μυρίους άλλους
καί εδέχοντο και ησπάζοντο τά φρονήματά
των, που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής καί ορθόδοξος!! Και τί λέγω ανθρώπους
Πατριάρχας καί Μητροπολίτας και δεν λέγω Συνόδους από 100, 200 και 348
Μητροπολίτας καί Επισκόπους αποτελουμένας; Διότι 348 τον αριθμό συνήλθαν εν
έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει, Πατριάρχαι, Μητροπολίται, Επίσκοποι κ.λ., καί ἐξέδωκαν
ὅρον ούτως
έχοντα:
«Ομοφώνως ουν ορίζομεν απόβλητον είναι και αλλοτρίαν
και εβδελυγμένην εκ της των Χριστιανών Εκκλησίας πάσαν εικόνα εκ πάσης ύλης και
χρωματουργικής των ζωγράφων κακοτεχνίας πεποιημένην. Μηκέτι τολμάν
άνθρωπον τον οιονδήποτε επιτηδεύειν το
τοιούτον ασεβές και ανόσιον επιτήδευμα, ο δε τολμών από του παρόντος κατασκευάσαι
εικόνα, ή προσκυνήσαι, ή στήσαι εν Εκκλησία, ή εν ιδιωτικώ οίκω, ή κρύψαι, εί
μεν Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος είεν, καθαιρείσθω, ει δε μονάζων ή
λαϊκός αναθεματιζέσθω και τοις βασιλικοίς νόμοις υπεύθυνος έστω, ως ενάντιος
των του Θεού προσταγμάτων και εχθρός των πατρικών δογμάτων»
Ὁ ἀριθμός
348, Σεβασμιώτατε, εἶναι πολύ σεβαστός. Ἐν
τούτοις τόν τότε πατριάρχην Κωνσταντίνον, καί τόν βασιλέα Κοπρώνυμον, καί τούς
348 Μητροπολίτας, πολλοί μοναχοί, κληρικοί
καί λαϊκοί, δεν τούς ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τούς ήλεγχον, τους ήβριζον
αποκαλούντες κακοδόξους, εἰκονομάχους κλπ. καί εξηκολούθουν ασπαζόμενοι, και σεβόμενοι
και τιμώντες τας αγίας εικόνας. Άραγε
οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι,
και μαζί με αυτούς και ημείς, πού προσκυνούμεν καί σεβόμεθα σχετικώς και κατά την
παράδοσιν, τας αγίας εικόνας; Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν, ότι είναι
άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθηκαν, και ηξιώθησαν οὐρανίων
στεφάνων δια τήν παρακοήν των ἐκείνην, καί σήμερον τούς τιμώμεν ως Αγίους και τούς ὀνομάζομεν· Ὁ
Ἅγιος Γερμανός, ὁ Ἅγιος Νικηφόρος, ὁ Ἅγιος Μεθόδιος, ὁ Ἅγιος Ταράσιος, οἱ Ἅγιοι
Στέφανος καί Θεόδωρος καί Θεοφάνης οἱ Γραπτοί, Θεόδωρος ὁ Στουδίτης κλπ.· τήν δέ σύνοδον εκείνην την ὀνομάζομεν παράνομον,
μιαράν καί Καϊαφικόν συνέδριον...
Πατήρ δέ της Εκκλησίας λέγει τα εξής: "Πας ὁ λέγων παρά τά διατεταγμένα, καν αξιόπιστος
ᾖ, καν νηστεύη, καν παρθενεύῃ, καν σημεία ποιή, λύκος σοι φαινέσθω εν προβάτου
δορά, φθοράν προβάτων κατεργαζόμενος"· καί ἡ Ζ' Οἰκομ. Σύνοδος ὁρίζει· "ει τις πάσαν παράδοσιν εκκλησιαστικήν
έγγραφον ή άγραφον αθετεί ἀνάθεμα"...
Και ο
Ιερός Φώτιος «Δεί γαρ τα τιθέντα φυλάσσειν και πατράσι τέκνα δίκαιόν τε και όσιον
πειθαρχείν…», και αλλαχού «Ούτω επί της
των χριστιανών ωραιοτάτης και αληθούς και υπερλάμπρου θρησκείας και πίστεως καν
το βραχύτατον αυτής παρατρέψη μεγάλην ασχημοσύνην εργάζεται»…
Εάν οι Μακκαβαίοι διά να φυλάξουν πατρώους
νόμους επροτίμησαν θάνατον πικρόν, πολύ περισσότερον οφείλομεν ημείς να
προτιμώμεν θάνατον παρά να παραβώμεν ή καταφρονήσωμεν έστω και το βραχύτατον απ’
όσα παρελάβομεν, λέγοντος του Αποστόλου: «εάν
και Άγγελος εξ ουρανού σας ειπή άλλα απ’ εκείνα που σας παραγγείλαμεν, ανάθεμα
έστω».
Του
Αποστόλου Παύλου ταύτα ειρηκότος και των Αγίων επτά Οικουμ. Συνόδων ομοφώνως
θεσπισάντων μη σαλεύειν τι, ούτε αφελείν, ούτε προσθείναι, ούτε καινοτομείν,
αλλά τοις παραδεδομένοις και προκατηγγηλμένοις έπεσθαι και εφησυχάζειν,
οφείλομεν οι πάντες εις τούτους υπακούειν μέχρι θανάτου, και πάντα νεωτερισμόν
και πάσαν καινοτομίαν αποστρέφεσθαι και αποσκορακίζειν. «εί γαρ
επιχειρήσαιμεν τα άγραφα των εθών, ως μη μεγάλην έχοντα την δύναμιν παραιτείσθαι,
λάθοιμεν αν και εις αυτά τα καίρια ζημιούντες το ευαγγέλιον» (Μ. Βασίλειος προς
Αμφιλόχιον)….
Είναι λοιπόν
δίκαιον είναι ορθόν είναι φρόνιμον είναι ωφέλιμον το να δέχεται και να
ασπάζεται και να ακολουθεί κανείς τα θεσπίσματα των τοιούτων, έστω και αν ώσιν
Πατριάρχαι ή Μητροπολίται; Αυτοί οι λόγοι καθαρώς είναι οι οποίοι μας ωθούν
να απειθώμεν. Εάν η Υμετέρα Σεβασμιότης νομίζετε ότι είναι πλάνη, ημείς
σας εξομολογούμεθα ότι δεν είναι πλάνη, αλλά φύλαξις της συνειδήσεως…..
πηγή: ΑΡΧΙΜ. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ
(Λόγοι
πόνου καί ἀγάπης)
Ἐκδόσεις
"Ὀρθόδοξος Κυψέλη"
