Να λοιπόν η επιβεβαίωση ότι ουσιαστικά, (ελέω USA), στην Κρήτη καταργήθηκε το Σύμβολο της Πίστεώς μας. "Πιστεύω... Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν."
...κάποιοι συνεχίζουν να σφυρίζουν κατά τον τοίχο....
Και ο Ορθόδοξος λαός ανενημέρωτος... συνεχίζει την πορεία του μέσα στα άγρια μονοπάτια της αποστασίας του.
Κύριε ελέησον
π. Φώτιος Βεζύνιας
σ.σ. Απόσπασμα ομιλίας της Ελισάβετ Προδρόμου μετά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης. Πέραν από τον υποτιμητικό τρόπο με τον οποίο οι παναιρετικοί οικουμενιστές βλέπουν τους Ορθόδοξα φρονούντες (κάποιοι γραφικοί καθυστερημένοι από τα βάθη των αιώνων που μας προκαλούν γέλωτα), παρατηρήστε επίσης αδελφοί τον τρόπο με τον οποίο προωθούν την μείξη της Αλήθειας με το ψεύδος που πλασάρουν ως «ενότητα». Με όρους κοινωνιολογίας. Γι’ αυτόν τον λόγο η διαστρέβλωση του «ινα ώσιν εν» ήταν εξαρχής μονόδρομος γι’ αυτούς.Η κοινωνιολογική αυτή «ενότητα» έχει στον πυρήνα της την άρνηση της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
«Όσον αφορά το θέμα της αποστολής της Εκκλησίας στον κόσμο σε σχέση με άλλες Εκκλησίες, υπήρξε μία πάρα πολύ παρατεταμένη και εντονότατη αντιπαράθεση για το τι είναι η Εκκλησία, και για το αν η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και οι Προτεσταντικές Εκκλησίες είναι Εκκλησίες. Και αυτό ήταν [σ.σ. αρχίζουν τα γέλια από κάτω] πραγματικάεντυπωσιακό. Χωρίς να θέλω να δείξω ασέβεια θα μπορούσε να είναι και κωμικό, αλλά δεν είναι, είναι πραγματικό.
Και ξέρετε κάτι; Δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε αυτού του είδους την συζήτηση. Θέλω να πω, και ο προηγούμενος πάπας είχε αναφερθεί στις Ορθόδοξες Εκκλησίες ως «αδελφές Εκκλησίες» αλλά «ελλειμματικές». Δεν είμαστε λοιπόν οι μόνοιένοχοι επειδή κάποιοι από εμάς σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. …
Υπήρξε λοιπόν μια ζωηρή και πολύ έντονη αντιπαράθεση και τελικά συναίνεση ότι αυτές είναι Εκκλησίες, ότι υπάρχει πλούσιο υλικό,πρακτική, αποδείξεις από Πατέρες και από κείμενα ότι αυτές είναι όντως Εκκλησίες.
Για ποιον άλλον λόγο όμως ήταν αυτό ενδιαφέρον; Διότι αυτό που ξεδιπλώθηκε μπροστά σε όλους να δουν ήταν ότι στον ευρύτερο χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας υπάρχουν πραγματικά ισχυρές ανταγωνιστικές τάσεις τις οποίες εμείς θα ονομάζαμε -ξέρετε θα χρησιμοποιήσω την ορολογία της κοινωνικής επιστήμης- φονταμενταλιστές, συντηρητικοί και δεν ξέρω τι άλλο, μοντερνιστές ή προοδευτικοί. Είναι δύσκολο να διαλέξει κανείς την ανάλογη ονομασία.
Όσον αφορά όμως εκείνους που διαφωνούν στο να τους ονομάζουν Εκκλησίες, εκείνοι, ξέρετε, υιοθετούν μία υπερβολικά κυριολεκτική ερμηνεία, μια αρνητική, αμυντική στάση και κατά κάποιον τρόπο καταλαβαίνει κανείς την αμυντική τους στάση. Οι Χριστιανοί αδελφοί μας δεν ήταν πάντα σωστοί απέναντί μας. Ξέρετε, μπορούμε να μιλήσουμε για την 4η σταυροφορία, ή για την σχετική απάθεια για όσα συνέβησαν κυρίως στους Ορθοδόξους Χριστιανούς στη Μέση Ανατολή. Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν ότι υπήρχαν εκεί. Και οι Χριστιανοί αδελφοί μας εδώ στην Αμερική θα πρέπει να μας βοηθήσουν, όπως κι εμείς προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε. Θέλω να πω είναι άμυνα.
Υπήρξε όμως αυτή η πραγματικά εντυπωσιακή στιγμή και η εξοχότητά σας ίσως να την θυμάται. Ένας Μητροπολίτης από την Ελλάδα σηκώθηκε και είπε: Τι θα πω στο ποίμνιό μου όταν επιστρέψω; Ότι τους αναγνωρίζουμε ως «εκκλησίες»; Και ο Πατριάρχης* είπε: Πρόβλημά σου. [σ.σ. πάλι αρχίζουν τα γέλια από κάτω] Εσύ τους οδήγησες σε λάθος δρόμο οπότε τώρα θα πρέπει να το διορθώσεις.
Και πάλι βλέπουμε την ροή της συζήτησης, την αναβλητικότητα της συζήτησης. Νομίζω ότι αυτό ίσως είναι το μοναδικό ζήτημα το οποίο απασχόλησε το μεγαλύτερο μέρος της συνόδου. Τόνισε πάλι αυτό που νομίζω ότι όλοι πρέπει να αναγνωρίσουμε -και αυτό σίγουρα ισχύει για εμάς τους Ορθοδόξους στην Αμερική- ότι υπάρχουν αυτές οιανταγωνιστικές τάσεις στην Εκκλησία. Οι της ακρίβειας, οι περισσότερο βιωματικοί, φονταμενταλιστές, μοντερνιστές, συντηρητικοί, παραδοσιακοί, που μας κάνουν να είμαστε όπως κάθε άλλη θρησκευτική παράδοση. Θέλω να πω, έχουμε ωριμάσει, μοιάζουμε με άλλες θρησκευτικές παραδόσεις με όλα τα καλά και όλα τα άσχημα.
Έτσι λοιπόν για μένα αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι. Είμαστε απίστευτα διαφορετικοί, με τρόπους που πολλές φορές δεν αναγνωρίζουμε ότι βοηθούνστο να εξηγήσουνγιατί το έργο της ενότητας και της εμπειρίας αυτής της ενότητας είναι περίπλοκο. …»
_______________
* σε αυτό το σημείο (51:15) δεν ακούγεται καλά το «Πατριάρχης» και λέει κάτι άλλο αμέσως μετά εντελώς ακατανόητο.
Μετάφραση Φαίη [το σχετικό κομμάτι ξεκινάει από το 48:42 του βίντεο]
