Λόγος εις έχοντας ευήκοον ους

   

Γράφει ο π. Φώτιος Βεζύνιας.

   Πολλοί από το στρατόπεδο της πλάνης και της δυσωδίας του οικουμενισμού αρνούνται, και τα όσα πραγματικά πρεσβεύει και υπηρετεί ο οικουμενισμός, αλλά αρνούνται και τα όσα έγιναν και θεσπίσθηκαν στην Κρήτη. Θα ήταν λοιπόν καλό να τους θυμίσουμε, τις απόψεις των δικών τους, των οικουμενιστών θεολόγων, για τα όσα συνέβησαν στην Κρήτη, με την γραφίδα ενός θεολόγου που βρίσκεται στην απέναντι από την Ορθοδοξία όχθη, την όχθη της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Οι θέσεις αυτές, έχουν δημοσιευθεί σε μεγάλες ιστοσελίδες, και επομένως αποτελούν «πλούτο», - και όπου «πλούτος» διάβασε «φτώχεια»- της σύγχρονης αντίληψης περί Ορθοδόξου Εκκλησίας.

    Ας δεχθούμε λοιπόν ότι εμείς οι Ορθόδοξοι είμαστε κολλημένοι, άνθρωποι με παρωπίδες απέναντι στα σημαντικά αρνητικά γεγονότα, που βιώνει η Εκκλησία, ιδιαίτατα εξ’ αιτίας της παναιρέσεως του οικουμενισμού. Αυτό που περιγράφω μην σας τρομάζει, δεν απέχει και   πολύ από το πώς μας βλέπουν  οι οικουμενιστές. Με αυτήν την αποδοχή, ας ακούσουμε με προσοχή, την γνώμη του καθηγητού του πανεπιστημίου του Graz κ. Λαρεντζάκη για τη Κρήτη. ( http://www.amen.gr/article/gia-poia-agia-kai-megali-synodo-pliroforei-to-anakoinothen-tis-isynodou-tis-ekklisias-tis-ellados )

   Όταν λοιπόν η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ως άλλος Πιλάτος ένιψε τας χείρας με το φυλλάδιο ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ, το αναφερόμενο στη σύνοδο της Κρήτης, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Graz κ. Γρηγόριος Λαρεντζάκης ο οποίος κατά τον κ. Παπαθανασόπουλο, εκφράζει τις απόψεις του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, έγγραψε ένα άρθρο στο amen.gr στο οποίο έλεγε με ακρίβεια την αλήθεια για το  τι έγινε στην Κρήτη.

Επισημαίνει λοιπόν ο κ. Λαρεντζάκης για την σύνοδο της Κρήτης τα εξής:

1. Ελήφθησαν ἀποφάσεις πολύ σημαντικές ἀπό τήν Σύνοδο  τῆς Κρήτης. (Άρα λάθος κάποιοι να θέλουν να απαξιώνουν την Κρήτη ως γεγονός)
2. Τό Ἀνακοινωθέν ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ κάνει μή ἀκριβή ἀπόδοση τοῦ Μηνύματος τῆς Συνόδου.
3. Η Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης χρησιμοποιεῖ καί ἀποδέχεται τήν ἱστορική ὀνομασία Ἐκκλησία καί γιά τίς ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες. (Άρα λάθος αυτό που ισχυρίζονται κάποιοι ότι δεν απέδωσε «εκκλησιαστικότητα» στις αιρέσεις η Κρήτη)
4. Πουθενά τό Κείμενο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου δέν ὁμιλεῖ ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία κάνει Θεολογικούς Διαλόγους μέ αἱρέσεις! (Άρα δεν μιλάμε ως έχοντες την αυθεντικότητα της Αληθείας αλλά στην καλύτερη των περιπτώσεων με ίσους όρους, μάλλον δε ως οι πτωχοί συγγενείς)
5. Ὅλα τά ἐπίσημα σχετικά Κείμενα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅλων τῶν τελευταίων δεκαετιῶν καί οἱ σοβαροί ἐπιστήμονες Θεολόγοι καί Καθηγητές Πανεπιστημίων, οἱ ἀσχολούμενοι μέ τά θέματα αὐτά, ἀναφέρουν τίς ἑτερόδοξες Ἐκκλησίες ως Ἐκκλησίες. (Και ο λαός κοιμάται ήσυχος  που οι ποιμένες του αγρυπνούν)
6. Επίσημο πανορθόδοξο Κείμενο μέ τήν ὑπογραφή ὅλων τῶν Προκαθημένων Πατριαρχῶν και Ἀρχιεπισκόπων (ἤ τῶν ἐκπροσώπων των) χαρακτηρίζει τούς Παρατηρητές τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ἐκπροσώπους Ἐκκλησιῶν ἤ Οἰκουμενικῶν Ὀργανισμῶν Ἐκκλησιῶν χωρίς κανένα περιοριστικό ἤ ἐπιφυλακτικό σχόλιο. (Και ο λαός κοιμάται ήσυχος  που οι ποιμένες του αγρυπνούν)
7. Ορθά ἔπραξε τελικά ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης καί σοφά καί διατήρησε τόν ὅρο Ἐκκλησία, παρά τίς σφοδρές, ὅμως μή πειστικές ἀντιρρήσεις. (Ας το ακούσουν αυτό όσοι δεν γνωρίζουν τι λένε τα κείμενα)
8. Δεν ἀνυψώθηκαν Σύνοδοι  σέ Οἰκουμενικές από την σύνοδο της Κρήτης για να μην καταδικαστεί ὡς αἱρετική η Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία. (Να και άλλη δόλια τακτική)
9. Τα Κείμενα της Κρήτης δέν ὁμιλούν πουθενά περί «ἐπιστροφῆς τῶν ἑτεροδόξων καί ἀλλοδόξων εἰς αὐτήν», δηλ. στήν Ὁρθόδοξη Ἐκκλησία. (Να και η αλήθεια των διαλόγων)
10.  Ὡς πρός τό θέμα περί Γάμου, δίδει μέ τήν ἀπόφασή της ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος στίς Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες νά ἐπιτρέπουν τήν τέλεση Μικτῶν γάμων κατ’ οἰκονομίαν.
11.  Η  Σύνοδος αὐτή ἔχει ὅλα τά χαρακτηριστικά μιᾶς Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί θά πρέπει νά ἀναγνωρισθεῖ ἀπό κοινοῦ ὡς ἡ 8η Οἰκουμενική Σύνοδος Ἀνατολῆς καί Δύσεως, στήν ὁποία ἔλαβε μέρος κανονικά καί ἡ Δυτική Ἐκκλησία μέ ἐκπροσώπους τοῦ Πάπα καί ἐξέδωσε κοινά ἀνεγνωρισμένες ἀποφάσεις. Ἡ Σύνοδος αὐτή πρέπει μάλιστα νά χαρακτηρισθεῖ καί ὡς ἑνωτική, ὁπωσδήποτε δέ ὄχι ὡς «ἀντιπαπική», ὡς ἰσχυρίζονται ὁρισμένοι ὑπερορθόδοξοι. (Κοιμήσου πιστέ λαέ. Να ξυπνήσεις μόλις γίνει η ένωση)
12.  Απαραίτητον εἶναι νά ἒνθαρρυνθοῦν οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς γιά τήν ἐφαρμογή τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν στήν ζωή τῶν πιστῶν μέ τήν συνεργασία ὅλων, διορθόδοξα, διαχριστιανικά καί διαθρησκειακά, ὅπως προτρέπει καί ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Κρήτης. (Οι με κόκκινο χρώμα κριτικές στο τέλος κάθε παραγράφου είναι δικές μας.)
    ΑΥΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕΙ   Ο κ. Λαρεντζάκης.
         Είναι λοιπόν σαφές, ότι οι στρουθοκαμηλίζοντες, οι καυχόμενοι περί της ορθοδοξίας των, αυτοί που μας κατηγορούν ως επαναστάτες, αιρετικούς και αρχηγούς σχισμάτων, οι ίδιοι μεν κρύβουν το βαθύ σκότος των απόψεών τους περί της παναιρέσεως του οικουμενισμού, οι φίλοι τους όμως, οι αιρετικοί οικουμενιστές, ομολογούν ότι στην Κρήτη ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις, υπογράφηκαν αιρετικές θέσεις,  οι οποίες πρέπει απαραίτητα να εφαρμοσθούν, θέλει δεν θέλει ο πιστός λαός. Και αυτές οι αιρετικές θέσεις φέρουν τις υπογραφές τους. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
      Ας ακούσουμε τι παραγγέλλει Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΤΟΥ 1848..
    … «Φυλάσσουμε την αλήθεια της πίστεώς μας» την οποίαν έχουμε παραλάβει αλάνθαστη από τους Αγίους Πατέρες. Αποστρεφόμαστε κάθε νεωτερισμό, γιατί τον βλέπουμε ως διαβολική ενέργεια. Αυτός που δέχεται τους νεωτερισμούς είναι σαν να κρίνει και κατακρίνει ως ελλιπή την Ορθόδοξη Πίστη. Αλλά η πίστη αυτή, πλήρης και ολοκληρωμένη έχει πλέον σφραγιστεί και δεν επιδέχεται ούτε μείωση, ούτε αύξηση, ούτε αλλοίωση οποιασδήποτε μορφής. Αυτός που θα τολμήσει ή να πράξει ή να συμβουλεύσει ή να διανοηθεί κάτι από τα παραπάνω, αρνητής είναι της πίστης του Χριστού, ήδη με την θέλησή του έβαλε τον εαυτό του στο αιώνιο ανάθεμα, γιατί βλασφημεί στο Άγιο Πνεύμα, λέγοντας ότι, τάχα το Άγιο Πνεύμα δεν ελάλησε πανυπερτέλεια μέσα στις Άγιες Γραφές και μέσω των Οικουμενικών Συνόδων.
    … Εξ’ άλλου για την Εκκλησία μας ούτε Πατριάρχες, ούτε Σύνοδοι μπόρεσαν ποτέ να εισάγουν νεωτερισμούς, διότι ο υπερασπιστής της πίστεως είναι αυτό το σώμα της Εκκλησίας, δηλαδή ο πιστός λαός, ο οποίος θέλει το θρήσκευμά του αιώνια αμετάβλητο και ακριβώς ίδιο έτσι όπως το παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας».
      Συμπέρασμα: Ήρθε η ώρα να πάρουμε στα χέρια μας  την υπεράσπιση της Αληθείας της Πίστεώς μας.
    Καλή Ανάσταση.
    π. Φώτιος Βεζύνιας.