Σάλπισμα Ζωής: Τίποτε δέν μπορεῖ νά διαιρέσει τήν Ἐκκλησία, ὅσο ἡ φιλαρχία.

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Τίποτε δέν μπορεῖ νά διαιρέσει τήν Ἐκκλησία, ὅσο ἡ φιλαρχία.

Αποτέλεσμα εικόνας για το ουκρανικο σχισμα

Τίποτε δέν μπορεῖ νά διαιρέσει τήν Ἐκκλησία, ὅσο ἡ φιλαρχία.

(Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ἡ λεγόμενη ἁγία καί μεγάλη σύνοδος τῆς Κρήτης ἑτοιμαζόταν ἐδῶ καί πενήντα χρόνια περίπου. Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ζοῦσε ἀκόμα τότε. Παρακολουθῶντας τίς μεθοδευμένες προετοιμασίες τοῦ ληστρικοῦ Κολυμπαρίου ἔλεγε: Αὐτή ἡ Σύνοδος εἶναι καλύτερα νά μή γίνει. Διότι, ἄν πραγματοποιηθεῖ, μονάχα σχίσματα καί αἱρέσεις θά προκαλέσει.

Πόσο προφητικός ἦταν ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου! Δυστυχῶς, ὅπως ἀκριβῶς ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος προέβλεψε, οἱ ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης ἔγιναν αἰτία ὄχι μονάχα οἱ κάθε λογῆς αἱρέσεις νά ἀναγνωρισθοῦν ὡς ἐκκλησίες, ἀλλά καί νά ὁδηγηθοῦμε σήμερα, μέ ἀφορμή τό ‘’Οὐκρανικό αὐτοκέφαλο’’, σέ πρόκληση σχίσματος στήν Ἐκκλησία.

Ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, γιά τίς ἁμαρτίες μας, θριάμβευσε στήν Κρήτη. Οἱ προειδοποιητικές διδαχές γιά τίς ὀλέθριες συνέπειες τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἀπό τόν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, τόν Ἄγιο Παΐσιο, τόν ὅσιο γέροντα Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη, τόν θρυλικό π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη, τόν μακαριστό πατέρα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο, δυστυχῶς, στό ἀμαυρό Κολυμπάρι περιφρονήθηκαν ἐντελῶς.

Ἄς μη γελιόμαστε. Ἡ μήτρα, πού λόγῳ τοῦ Οὐκρανικοῦ γέννησε τό σχίσμα, δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν θεσμοθέτηση τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τήν πραγματοποιηθεῖσα στήν ληστρική σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου.

Ἐάν ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης εἶχε καταδικάσει ἐμπράκτως τήν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, σήμερα δέν θά φτάναμε στήν ταραχή, τήν σύγχυση, τήν διαίρεση καί τό σχίσμα.

Ἐάν στό Κολυμπάρι οἱ συνελθόντες Πατριάρχες καί Ἐπίσκοποι δέν ὑπέκυπταν στόν πειρασμό τῆς ἐκκοσμίκευσης, σήμερα ἡ Ἐκκλησία θά συνέχιζε νά πορεύεται ἐν Εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ.

Ἡ παραχώρηση τοῦ λεγόμενου ‘’Οὐκρανικοῦ αὐτοκεφάλου’’, ἐάν ὄντως ἦταν προϊόν Θείου φωτισμοῦ καί στοιχίσεως Ἁγιοπατερικῆς, Εἰρήνη καί Ἑνότητα θά ἔφερνε στήν Ἐκκλησία καί σέ καμμιά περίπτωση δέν θά προκαλοῦσε διαίρεση, ταραχές καί ἀντιπαλότητες.

Ὁ τ. καθηγητής Δογματικῆς Θεολογίας κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, σέ πρόσφατη δήλωσή του, ξεκαθαρίζοντας πρῶτα, ὅτι τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι ἀναρμόδιο γιά νά δώσει αὐτοκεφαλία, καθώς ἡ Οὐκρανία ἀνήκει στό Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, δικαίως καί εὐστόχως ἀναρρωτιέται: Γιατί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ἀναγνωρίζει ἕνα μόρφωμα, τό ὁποῖο ὁ ἴδιος εἶχε καταδικάσει;(5)

Μάλιστα σέ ἐπιστολή του(4), πού ἀπευθύνει πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ καθηγητής κ. Δ. Τσελεγγίδης μεταξύ τῶν ἄλλων διευκρινίζει, ὅτι τό λεγόμενο Οὐκρανικό αὐτοκέφαλο είναι θέμα οὐσιαστικά Ἐκκλησιολογικό-Δογματικό μέ ἀναπόφευκτες σωτηριολογικές προεκτάσεις.

Ἐπισημαίνει ἐπίσης, ὅτι πνευματική λύση τοῦ ὑπάρχοντος Ἐκκλησιολογικοῦ προβλήματος ὑπάρχει καί εἶναι μία: ἡ μετάνοια. Ἀλλά, δυστυχῶς, στήν προκειμένη περίπτωση τό ‘’αὐτοκέφαλο’’ ἔχει χορηγηθεῖ σέ ἀμετανόητους σχισματικούς! Γι’ αὐτό καί δέν μπορεῖ νά γίνεται λόγος γιά Ἐκκλησιαστική Οἰκονομία, ἀλλά γιά κατάφορη Ἐκκλησιαστική παρανομία.

Παρανομία, πού καθιστᾶ ἀδύνατη τήν σωτηρία, ὄχι μόνο τῶν Σχισματικῶν, ἀλλά καί αὐτῶν πού κοινωνοῦν μυστηριακῶς μαζί τους, ἀφοῦ καί αὐτοί καθίστανται ἀκοινώνητοι (βλ. Β ́ Κανόνας τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Συνόδου, πού ἐπικυρώθηκε ἀπό τίς Οἰκουμενικές Συνόδους Δ’, ΣΤ’ καί Ζ’).

Στό ἴδιο μῆκος κύματος μέ τόν καθηγητή κ. Δ. Τσελεγγίδη κινήθηκε, μετά ἀπό τήν μνημόνευση τοῦ ψευδοεπισκόπου κ. Ἐπιφανίου στό συλλείτουργο τῆς Θεσσαλονίκης, καί ὁ Σέρβος Μητροπολίτης Μπάτσκας Εἰρηναῖος δηλώνοντας κατά λέξη τά παρακάτω(6): ‘’Αὐτή ἡ πράξη εἶναι τό τελευταῖο βῆμα πρίν τήν ἄβυσσο ἑνός ἀκόμα βαθύτερου καί πιό ἐπικίνδυνου σχίσματος στήν Ἐκκλησιαστική Ὀρθοδοξία. Βαρθολομαῖος καί Ἱερώνυμος θά μοιραστοῦν τήν εὐθύνη γιά τό μεγαλύτερο σχίσμα’’.

Εἶναι γνωστές λίγο-πολύ οἱ πολιτικές καί οἰκονομικές πιέσεις, πού δέχονται Μόσχα καί Φανάρι γιά τήν ὑπόθεση τῶν καθηρημένων σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας. Εἶναι, ὅμως, ἐξίσου γνωστές γιά τίς περιπτώσεις αὐτές καί οἱ θέσεις τῶν Ἁγίων μας Πατέρων.

Ἀναιρῶντας γράμμα τοῦ αἱρετικοῦ καί σχισματοποιοῦ πατριάρχη Ἰωάννη Καλέκα, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἐρωτᾶ ρητορικῶς: ‘’Ποιοί εἶναι οἱ πολέμιοι καί ἐχθροί τῆς Ἐκκλησίας καί ποιοί εἶναι οἱ κυρίως αἴτιοι θορύβων καί στάσεων στήν Ἐκκλησία, καί γι’ αὐτό ἀπόβλητοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἄν ὀνομάζουν τόν ἑαυτό τους Ἐκκλησία;’’(3)

Ὁ δέ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γράφει: ‘’Αὕτη μάλιστα Ἐκκλησίας ἀνατροπή, τό διῃρῆσθαι. Τοῦτο ὅπλον τοῦ διαβόλου, τοῦτο πάντα ἄνω καί κάτω ποιεῖ’’(1). Αὐτή κυρίως εἶναι ἡ καταστροφή τῆς Ἐκκλησίας, ἡ διαίρεση. Αὐτό εἶναι τό ὅπλο τοῦ διαβόλου. Αὐτό ὅλα τά κάνει ἄνω κάτω.

‘’Οὐδέν οὕτως δυνήσεται διαιρεῖν Ἐκκλησίαν, ὡς φιλαρχία’’(2). Τίποτε δέν μπορεῖ νά διαιρέσει τήν Ἐκκλησία, ὅσο ἡ φιλαρχία.

Φαίνεται, ὅτι κατά τούς Πατέρες αἰτία γιά τό θλιβερό δίπολο Φαναρίου-Μόσχας εἶναι μία καί μοναδική: ἡ ἐκκοσμίκευση.

Ὅταν ἡ διοικοῦσα ἀνά τήν οἰκουμένη Ἐκκλησία ὑπακούει τυφλά σέ ὑποδείξεις γεωπολιτικῆς ἤ οἰκονομικῆς τάξεως, τότε γιά τί ἄλλο μποροῦμε νά μιλᾶμε ἐκτός ἀπό ἐκκοσμίκευση;

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας οὐδέποτε ἔβαζαν πάνω ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό θέλημα τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς. Οὐδέποτε καταπατοῦσαν τούς Ἱερούς Κανόνες καί τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση ἐν ὀνόματι κοσμικῶν συμφερόντων. Σήμερα, ὅμως, τούς Πατέρες ἐκείνους τούς λησμονήσαμε, τούς Ἱερούς Κανόνες τούς περιφρονήσαμε καί δαιμονίων κυριευθέντες φέραμε τά πράγματα ἄνω κάτω.

Θά μετανοήσουμε καί θά συνέλθουμε ἐγκαίρως ἤ θά ὁδηγηθοῦμε ὁριστικά σέ σχίσμα;

22.10.2019
--------------------------------------------------------------------------------------

ΠΗΓΕΣ:

(1) ΕΠΕ 17, 716

(2) ΕΠΕ 20, 706

(3) ΕΠΕ 3,598. ΕΧ. 2,621