Εστάλη προς όλους τους Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας πολυσέλιδη μελέτη των μοναχών της Ιεράς Μονής Γρηγορίου με την οποία απορρίπτονται όλα τα θεολογικώς και ιστορικώς απαράδεκτα επιχειρήματα, με βάση τα οποία χορηγήθηκε η ψευτο-αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Στην εισαγωγή του το κείμενο μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι:
"... Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε, όταν βλέπουμε να σχίζεται και πάλι ο άρραφος χιτώνας του Χριστού και να φυγαδεύεται η ενότης των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών μας...
Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο και ιεροκανονικώς τεκμηριωμένο ότι οι τοπικές Εκκλησίες χάνουν την ενότητά τους, την ομόνοια και την ειρήνη τους, όταν συμβεί να πληγωθούν τα λεγόμενα 'δίκαια των Εκκλησιών”. Ετσι ονομάζονται τα εκκλησιαστικά προνόμια, τα οποία καθεμία τοπική Εκκλησία έχει λάβει με ιερούς Κανόνες και τα διατηρεί με επιμέλεια στις σχέσεις της με τις άλλες τοπικές Εκκλησίες, προκειμένου να ζει στην κοινωνία των τοπικών Εκκλησιών εν ειρήνη και αγάπη Χριστού...
Τον εκκλησιαστικό διχασμό, τον οποίο προκάλεσε η ουκρανική κρίση, μπορεί να διορθώσει η Καθόλου Εκκλησία. Με γνώμονα την ορθή και αδιαφιλονίκητη ερμηνεία των Ιερών Κανόνων που αφορούν το “πρωτείο”, το “έκκλητο” και την “συνοδικότητα στις πανορθόδοξες αποφάσεις” μπορεί να θεωρήσει το πρόβλημα στην σωστή του διάσταση, να αποβλέψει στην αγιοπατερική ενότητα του Σώματος του Χριστού και όχι σε περιστασιακές ανάγκες.
Εχοντας δηλαδή την αποκλειστική αρμοδιότητα και την οικουμενική εξουσία η Καθόλου Εκκλησία.
α) Να χορηγήσει, εφ΄όσον το κρίνει σωστό, το αυτοκέφαλο στην Κανονική Εκκλησία Ουκρανίας
β) Να βοηθήσει τις σχισματικές ομάδες να επανέλθουν στην κοινωνία της Εκκλησίας, με τρόπο που ρητώς ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες
γ) Να θεραπεύσει τις μακροχρόνιες αμφοτέρωθεν εθνοφυλετικές προλήψεις προβάλλοντας την αγιοπατερική εμπειρία των μεγάλων θεωμένων Αγίων της κοινής μας Οροδοξίας (Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ κλπ)
δ) Να αποκαταστήσει την ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των Εκκλησιών αίροντας τυχόν δογματικά εμπόδια..."
Η επιστολή του Ηγουμένου και ο πλήρης πρόλογος της μελέτης παρακάτω:
Στην εισαγωγή του το κείμενο μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι:
"... Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε, όταν βλέπουμε να σχίζεται και πάλι ο άρραφος χιτώνας του Χριστού και να φυγαδεύεται η ενότης των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών μας...
Είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο και ιεροκανονικώς τεκμηριωμένο ότι οι τοπικές Εκκλησίες χάνουν την ενότητά τους, την ομόνοια και την ειρήνη τους, όταν συμβεί να πληγωθούν τα λεγόμενα 'δίκαια των Εκκλησιών”. Ετσι ονομάζονται τα εκκλησιαστικά προνόμια, τα οποία καθεμία τοπική Εκκλησία έχει λάβει με ιερούς Κανόνες και τα διατηρεί με επιμέλεια στις σχέσεις της με τις άλλες τοπικές Εκκλησίες, προκειμένου να ζει στην κοινωνία των τοπικών Εκκλησιών εν ειρήνη και αγάπη Χριστού...
Τον εκκλησιαστικό διχασμό, τον οποίο προκάλεσε η ουκρανική κρίση, μπορεί να διορθώσει η Καθόλου Εκκλησία. Με γνώμονα την ορθή και αδιαφιλονίκητη ερμηνεία των Ιερών Κανόνων που αφορούν το “πρωτείο”, το “έκκλητο” και την “συνοδικότητα στις πανορθόδοξες αποφάσεις” μπορεί να θεωρήσει το πρόβλημα στην σωστή του διάσταση, να αποβλέψει στην αγιοπατερική ενότητα του Σώματος του Χριστού και όχι σε περιστασιακές ανάγκες.
Εχοντας δηλαδή την αποκλειστική αρμοδιότητα και την οικουμενική εξουσία η Καθόλου Εκκλησία.
α) Να χορηγήσει, εφ΄όσον το κρίνει σωστό, το αυτοκέφαλο στην Κανονική Εκκλησία Ουκρανίας
β) Να βοηθήσει τις σχισματικές ομάδες να επανέλθουν στην κοινωνία της Εκκλησίας, με τρόπο που ρητώς ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες
γ) Να θεραπεύσει τις μακροχρόνιες αμφοτέρωθεν εθνοφυλετικές προλήψεις προβάλλοντας την αγιοπατερική εμπειρία των μεγάλων θεωμένων Αγίων της κοινής μας Οροδοξίας (Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ κλπ)
δ) Να αποκαταστήσει την ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των Εκκλησιών αίροντας τυχόν δογματικά εμπόδια..."
Η επιστολή του Ηγουμένου και ο πλήρης πρόλογος της μελέτης παρακάτω:
