Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας
Διδάκτωρ Ιστορίας
Έχεις κάνει εδώ και σαράντα χρόνια
απίστευτα πράγματα και με απίστευτη υπομονή κι επιμονή για να διαλύσεις αυτόν
τον τόπο. ΄
Εχεις σπείρει με τόση μεθοδική επιμέλεια
«εκσυγχρονισμό» και ψευτοπροοδευτισμό, εξουθενώνοντας ως σκοταδισμό κι
οπισθοδρόμηση όλα όσα γέννησαν και κράτησαν επί χιλιετίες την αγιοτόκο πατρίδα.
Έχεις κάνει τόσες υπόγειες και ύπουλες
κινήσεις για να διαλύσεις την οικογένεια, κάνοντάς την από ιερή γη συνάντησης
προσώπων, ολοκλήρωσης ψυχών και σωμάτων και άνδρωσης ορθοδόξων Ελλήνων σε
απρόσωπο πεδίο παθών και εγωισμών και σε θλιβερό τοπίο σύγχυσης ρόλων και
φύλων.
Έχεις στήσει εκατοντάδες μικρά και μεγάλα
βοθροκάναλα, κρατικά και ιδιωτικά, για να περάσεις παντού ολόγυρα βία,
πανηδονισμό, φόβο, χυδαιότητα, κάθε λογής ηθικό ξεχαρβάλωμα, κενολογία, μαζική
εξηλιθίωση, παθητικότητα.
Έχεις χτίσει - μέσα από συνεχείς
εκπαιδευτικές «μεταρυθμίσεις» - σχολεία όχι πραγματικής παιδείας, μετάδοσης
γνώσεων και αξιών και προετοιμασίας ολοκληρωμένων κι ελεύθερων ανθρώπων, αλλά
ζοφερά εκκολαπτήρια ζαλισμένων, απρόσωπων κι αναλφάβητων ανθρώπινων κοπαδιών,
που ζουν και τρέφονται με τα σκουπίδια όλης της νεοταξικής ατζέντας.
Έχεις κάνει τόσα πολλά για να χτυπήσεις
την ορθόδοξη πίστη, την ιστορική μνήμη και τη φιλοπατρία ενός ολόκληρου λαού,
να αποσαθρώσεις τις ελπίδες, τα ιδανικά και τις αξίες του.
Έχεις πάρει γενικά σε όλη αυτή την
περίοδο της λεγόμενης Μεταπολίτευσης τόσα και τόσα μέτρα οργανωμένης και
μεθοδικής πνευματικής γενοκτονίας, ώστε να μεταλλάξεις αυτόν τον λαό σε άμορφη
μάζα και ευνουχισμένο συρφετό από αμνησιακούς γενίτσαρους.
Και
μετά έρχεται η ανείπωτα τρομερή στιγμή που συνειδητοποιείς με φρίκη ότι όσα
έκανες, μάλλον δεν…είχαν τελικά το αποτέλεσμα για το οποίο ήσουν πλέον απολύτως σίγουρος. Εξ ου και ο ξεκάθαρος πανικός
σου, αν είσαι εκ των καθοδηγητών, εξ ου και το τρομώδες παραλήρημά σου, αν
συγκαταλέγεσαι σε κάποιον από τους υφιστάμενους καθεστωτικούς στρατούς (είτε ως
εξωνημένος χαφιές, είτε ως χρήσιμος ηλίθιος). Έρχεται η ώρα που οι...αμνησιακοί
γενίτσαροι (όπως πίστευες) σε φτύνουν κατάμουτρα, κουνώντας γαλανόλευκες
σημαίες, βγαίνοντας στους δρόμους, φωνάζοντας συνθήματα για πράγματα που ποτέ
δεν διδάχτηκαν στα ευτελισμένα σου εκπαιδευτήρια, δακρύζοντας για την πατρίδα
που χάνεται.
Συλλυπητήρια για το δράμα που ζείτε. Τι
να γίνει όμως; Δυστυχώς για σας, υπάρχει κάτι μέσα στην ψυχή μας, βαθιά εκεί
χωμένο μέσα στο συλλογικό μας DNA, που - ό,τι κι αν κάνετε - δεν πρόκειται να
το ξηλώσετε ποτέ. «Μνήμη του λαού μου σε λένε Πίνδο και σε λένε Άθω». Αυτό θα
είναι η μαγιά που θα αναγεννήσει συν Θεώ την ετοιμοθάνατη πατρίδα. Αυτό θα
γίνει και η δύναμη που θα στείλει τα σκουπίδια σαν κι εσάς στην πλέον βρωμερή
χωματερή της Ιστορίας όπου ανήκετε…
Νεκτάριος Δαπέργολας
Διδάκτωρ Ιστορίας
