Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ...

Θεός ἀεὶ παρών.

Μεγάλη ἡ Δόξα καὶ ἡ Δύναμις καὶ ἡ Ἰσχύς τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ υἱοῦ τῆς Παναγίας Μαρίας, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος, τοῦ ἑνός καὶ μοναδικοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος καὶ Μεσσία.

Ἵνα πάντες τιμῶσι τὸν υἱὸν καθὼς τιμῶσι τὸν πατέρα. Ὁ μὴ τιμῶν τὸν υἱόν οὐ τιμᾷ τὸν πατέρα τὸν πέμψαντα αὐτόν. (Ἰω. 5:23)

Ἐγώ ὁ γραμματεύς τοῦ Θεοῦ, ὁ φέρων τὴν Ἄτην καὶ τὰ Σύμβολα Αὐτοῦ, ὁ μάρτυς Ενώχ τοῦ Παναγίου Ἰωάννου, ὁ ποικιλωνύμως ἐρχόμενος καὶ φέρων Γνῶσιν Δωρεάν πᾶσι τοῖς νοήμοσι καὶ εὐσεβέσι, πρὸς Κυριαρχίαν τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Ἀγάπης.

Ἐντολὴν καινήν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις. (Ἰω. 13:34-35)

Εἴρηκα ὑμῖν ἐπανειλημμένως ὅτι πλεῖσται λέξεις ξενικαί, ἰδίως Ἑβραϊκαί, ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ ἐζυμώθησαν ἐν τῇ γλώσσῃ τῇ Ἑλληνικῇ ἐκ Θεϊκοῦ μυστηρίου καὶ τὴν ἀλήθειαν αὐτῶν νῦν δηλοῦσιν εἴτε ἐν τῇ νὲᾳ Ἑλληνικῇ εἴτε ἐν τῇ νεοβαρβαρικῇ, ἰδίως τῇ ἀγγλοαμερικανικῇ.

Ἔχουσι βασιλέα ἐπ' αὐτῶν τὸν ἄγγελον τῆς ἀβύσσου· ὄνομα αὐτῷ Ἑβραϊστὶ Ἀβαδδὼν, ἐν δὲ τῇ Ἑλληνικῇ ὄνομα ἔχει Ἀπολλύων. (Ἀποκ. Ἰω. 9:11)

Τοῦτο συνέβη μὲ τὰ ὀνόματα τοῦ Ἀρχηγοῦ τῶν ἀχρείων, οὐ μόνον ἐν τῇ Ἑβραϊκῇ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ Ἑλληνικῇ. Οἱοσδήποτε εὐσεβής καὶ ἐνάρετος ἄνθρωπος πιθανῶς ἐθεώρει τοῦτο ὡς φυσικὸν ἑπόμενον καὶ ἀναμενόμενον, ἀλλὰ βεβαίως οὐχὶ τοῦτος.

Καὶ ὁ στῖχος τῆς Ἀποκαλύψεως φέρει τὸν ἀριθμόν 9:11· καὶ τοῦτο οὔκ ἐστι τυχαῖον.

Τὸ συμβαῖνον μὲ τὴν λέξιν «ΑΒΑΔΔΩΝ» κατὰ τὴν μεταφοράν της εἰς τὴν Ἁγγλικήν, εἶναι παρόμοιον μὲ τὸ συμβαῖνον μὲ τὴν λέξιν «ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ». Ἡ διαφορά εὑρίσκεται μόνον στὸ πλῆθος τῶν «λαθῶν», τὰ ὁποῖα στὴν συγκεκριμένην περίπτωσιν εἶναι ἕν μόνον, ἀρκετόν διὰ νὰ ἀλλοιώσῃ τὴν ἔννοιαν:

ΑΒΑΔΔΩΝ ABADDON

Ἐκ πρώτης ὄψεως σωστή, ἀλλὰ ὀφείλομεν νὰ παρατηρήσωμεν ὅτι τὸ Ὠμέγα μετεφέρθη ὡς «Ο» ἀντί τοῦ ὀρθοῦ «AW». Διορθώνοντες ἔχομεν τὸ προφανές:

ABADDON > ABADDAWN

Ἀμήν, Ναί, τὸ ὄνομα τοῦ ἀγγέλου τῆς ἀβύσσου ἀποτελεῖ ταυτοχρόνως καὶ τὴν ὑπόσχεσίν του πρὸς τὸ ἀνθρώπινον εἶδος:

ABADDAWN > A BAD DAWN

Καὶ «A BAD DAWN» σημαίνει «ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΑΥΓΗ». Τοῦτο γὰρ τὸ σχέδιον τοῦ σατανᾶ ἐξ ἀρχῆς, τὸ σχέδιον ἐφ’ οὗ ἐργάζεται διαρκῶς κατὰ πάντας τοὺς αἰώνας, τοῦτο δὲ τὸ δῶρον ὅ οὗτος κομίζει τῇ ἀνθρωπότητι πάσῃ: Ἕνα Κακό Ξημέρωμα.

Ἡ δὲ παρὰ τοῖς Ἕλλησι εὐχή «Καλὸ Ξημέρωμα» ἀποτελεῖ τὸ ἀκριβὲς ἀντίθετον τῶν ἐπιδιώξεων τοῦ Πανηλιθίου.

Ἐὰν χρησιμοποιήσωμεν ἐν Θείᾳ Σοφίᾳ τὴν συμπεριφοράν τοῦ πονηροῦ ἐν προκειμένῳ, ἄς ἴδωμεν τὸ ὄνομὰ του ἐν τῇ Ἑλληνικῇ: «Ἀπολλύων». Οὕτως δηλοῦται ὁ ὁδηγῶν ἑτέρους εἰς ἀπώλειαν, ὁ προκαλῶν τὸ χάσιμο τοῦ ἄλλου, ὁ Χαμένος. Ἐὰν ὅμως ἴδωμεν τὴν λέξιν μὲ ἕν «Λ» καὶ οὐχὶ μὲ δύο, ἵνα λάβῃ ἔννοιαν ἐν τῇ νέᾳ Ἑλληνικῇ, τὸ ὄνομα «Ἀπολύων» δεικνύει τινά διενεργοῦντα ἀπόλυσιν, ἐνῷ μὲ κεφαλαῖον «Α» δηλοῖ αὐτόν ὁ ὁποῖος κατὰ τὰς τρέχουσας ἡμέρας ἐπιτίθεται καὶ ἀπολύει τὸν Ἐργαζόμενον, δημιουργῶν τὴν μεγάλην Ἀνεργίαν.

Δοκεῖτε ὅτι δὲν γνωρίζετε ποῖὸς ἐστι τοῦτος;

Οὗτὸς ἐστιν ὁ Πανίβλαξ σατανᾶς καὶ ἰδοὺ ἐγὼ, καθοδηγούμενος ἐν πᾶσι ταῖς προφητείαις τῶν Ἁγίων, στέλλομαι ἵνα ὁδηγήσω Ἕλληνας καὶ πάντας εὐσεβεῖς ἀποκρούειν καὶ νικᾶν τοῦτον.

Καὶ ᾖρα τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ εἷς ἐνδεδυμένος βαδδίν, καὶ ἡ ὀσφὺς αὐτοῦ περιεζωσμένη ἐν χρυσίῳ ᾿Ωφάζ, (Δανιήλ 10:5)

Ἅγιος πανάξιος ὁ προφήτης Δανιήλ εἰς τοὺς αἰώνας. Ὅσιοι μάρτυρες ἄξιοι καὶ θεόπνευστοι οἱ δύο καὶ ἑβδομήκοντα μεταφράσαντες τὴν Γραφήν ἐν τῇ Ἑλληνικῇ· κατὰ τὴν μετάφρασιν γὰρ οὗτοι ἐκ Θείας ἐμπνεύσεως ὡδηγήθησαν:

1. Ἡ λέξις «Ὠφάζ» οὔκ ἐστιν Ἑλληνική, ἀλλὰ ἡ μετάφρασις εἰς τὴν Ἀγγλικήν ὡς «Ophaz», ἀφ’ ἑνὸς δὲν λαμβάνει ὑπ’ὄψιν τὸ «Ω», ἀφ’ ἑτέρου δεικνύει ῥίζαν ἑλληνικήν ἐκ τῆς μεταφορᾶς τοῦ «Φ» εἰς τὴν ἀγγλικήν ὡς «PH».

2. Ἡ ἀγγλικὴ μετάφρασις ἀναφέρει «clothed in linen», δηλαδὴ «ἐνδεδυμένος ἐν λινῷ» ἡ δὲ Ἑλληνική «ἐνδεδυμένος βαδδίν».

3. Ἡ λέξις «λινόν» εἶναι Ἑλληνική, μετεφέρθη δὲ βαρβαριστί ὡς «linen», ἀλλὰ δὲν χρησιμοποιεῖται στὴν Ἑλληνικὴν μετάφρασιν.

4. Ἡ λέξις «βαδδίν» εἶναι ξενική καὶ δὲν ἔχει κανένα νόημα στὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν.

5. Ἡ λέξις «βαδδίν» εἶναι ἐξαφανισμένη ἀπὸ τὴν ἀγγλικὴν μετάφρασιν ἕνεκα τῆς προφανοῦς αὐτῆς σημασίας.

Συμπροσμετρῶν τὰ ἀνωτέρω, λέγω ὑμῖν τὰ κάτωθι:

1. Ἡ λέξις «Ὠφάζ» χρειάζεται εἰς τὴν ἀγγλικήν νὰ γραφῇ μὲ Ο τὸ ὁποῖον θὰ ἔχῃ τὴν προφοράν τοῦ Ω. Ἡ συλλαβή «φάζ» ἀφορᾷ λέξιν ἡ ὁποία ἔχει ἑλληνικήν καταγωγήν. Ἑπομένως ἡ λέξις «Ophaz» μετατρέπεται εἰς «AWE-PHASE», σημαίνουσα τὴν Φάσιν (PHASE) τοῦ Δέους (AWE), ἡ ὁποία Φάσις ἐπέρχεται τοῖς ἀνθρώποις πᾶσιν, ἰδιαιτέρως ἐπὶ τῶν βαρβάρων καὶ ἀσεβῶν. Καὶ λέγω ὑμῖν πᾶσιν ὅτι ὁ Λόγος Ἐν ᾯ Χριστός ἔρχεται ἵνα εἰσαγάγῃ τὸν κόσμον ἐν τῇ Φάσει τοῦ Δέους.

2. Τὸ «χρυσίον Ὠφάζ» εὐθέως ἀναφέρεται στὸ Χρυσίον τοῦ Παμμεγίστου Δημιουργοῦ:

Συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ' ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς, καὶ ἱμάτια λευκὰ ἵνα περιβάλῃ καὶ μὴ φανερωθῇ ἡ αἰσχύνη τῆς γυμνότητός σου, καὶ κολλύριον ἵνα ἐγχρίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς. (Ἀποκ. Ἰω. 3:18)

Καὶ κατὰ τὴν συμβουλήν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως Ἰησοῦ, λέγω ὑμῖν πᾶσιν ὅτι ἵνα πλουτίσητε ὀφείλετε δίδειν πίστιν εἰς τὸν Δημιουργόν ὑμῶν καὶ πάντων, ὡς καὶ ἀπαρνηθῆναι τὴν πνευματικὴν γυμνότητα ἥν ὁ ἀντίχριστος προβάλλει ἐπὶ πάσης τῆς κοινωνίας ἐνδυόμενοι ἐν ἱματίοις Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ ὁμοίως ὀφείλετε ἐγχύειν τοῖς ὀφθαλμοῖς ὑμῶν Λόγον Κυρίου ἵνα λυτρωθῆτε ἐκ τῆς πνευματικῆς τυφλότητος ἥν ὁ ἀντίχριστος ἐπιβάλλει.

3. Ἡ λέξις «βαδδίν» ξενική καὶ οὐδεμίαν ἔννοιαν ἔχουσα ἐν τῇ ἑλληνικῇ, φέρει ἐν τῇ ἀγγλικῇ προφανῆ σημασίαν, διότι τὸ «baddin» αὐτομάτως παραπέμπει εἰς τὸ «bad din», ὅ σημαίνει τὸν «κακὸν χαμόν», τὸν ὀρυμαγδόν, τὸν «χαλασμόν». Καὶ «ἐνδεδυμένος βαδδίν» ὁ φέρων τὸν «χαλασμόν» νοεῖται.

Ἐγὼ Ἰάειρος ὁ ἐκ Θεοῦ βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων, ὁ ἐκ τῆς πενίας καὶ τῶν συντετριμμένων μαρμάρων αὐτῶν ὁρμώμενος, ὁ ἐν σάκκοις καὶ βαδδίν ἐνδεδυμένος, ὁ διὰ τῶν Συμβόλων τοῦ Παναγίου Τρισενός καὶ διὰ τοῦ Λόγου Ἐν ᾯ Χριστός πυρώσων τὰς ἑπτὰ κεφαλάς τοῦ Πανηλιθίου δράκοντος.

«Ὁ χαλασμὸς θὰ γίνῃ ἀπὸ ἕνα κασσιδιάρη» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Ἀμήν. Ναί, Ἀμήν.

Ἅγιος Πανάξιος ὁ Ἐθνομάρτυς Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός εἰς τοὺς αἰώνας, Ἐθνάρχης ἀληθής.

Καὶ ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου· αὕτη πρώτη ἐντολὴ. (Μαρκ. 12:30)

Ἄξιος ὁ ἐσφαγμένος ἀμνός τοῦ Θεοῦ Ἰησοῦς Χριστός λαβεῖν τὴν Ἰσχύν καὶ τὴν Δύναμιν καὶ τὴν Δόξαν καὶ τὸν Πλοῦτον καὶ τὴν Σοφίαν καὶ τὴν Τιμήν καὶ τὴν Εὐλογίαν.

Ἄτη Κυρίου, εὐλογία καὶ χαρά ἐπὶ τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς εὐσεβέσι, συμφορά καὶ δέος ἐπὶ τοῖς ἀνθέλλησι καὶ ἀσεβέσι.
Ἀμήν ΕνΩΧ 15 / 17.11.2012

Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας