Γιά τήν ἀντίδραση τῶν χριστιανῶν, τό Corpus Christi καί τήν Πανυπεραγιότητα τοῦ Κυρίου (Β΄ μέρος συνέντευξης)
2ο ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛΕΔΩ ΤΟ Α΄ ΜΕΡΟΣ
(Γαβριήλ Μοναχός-Γέρων στό Ἱερό Κουτλουμουσιανό κελλί Ὁσίου Χριστοδούλου-Καρυές Ἁγίου Ὄρους)
Ἀκολουθεῖ ἀπομαγνητοφώνηση τῆς ὑπαγόρευσης ἀπό τόν Γέροντα Γαβριήλ ὑπέροχων ἐγκωμίων πρός τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ μέ ἀφορμή τό βλάσφημο θεατρικό ἔργο CorpusChristi.
Τά παρακάτω καταπληκτικά καί πλήρη εὐωδίας Ἁγίου Πνεύματος ἐγκώμια πρός τό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πού πλέκει ὁ Γέροντας Γαβριήλ, ἀποτελοῦν ἕνα ὑπερβαλλόντως συγκινητικό «ράπισμα» στούς ὑβριστές τοῦ Κυρίου!
- Ὁ Γέρων ἔδωσε εὐλογία νά διαιρεθοῦν σέ κομμάτια καί νά διαβάζονται καί ὡς προσευχές.
- Τό ἐκπληκτικό ὅμως εἶναι, πώς ἔδωσε εὐλογία νά φωτοτυπηθοῦν καί νά δοθοῦν στούς συντελεστές τῆς ἐπαίσχυντης παράστασης Corpus-Christi, γιά νά δοῦν προφανῶς ποιό ἀνεκφράστως Ὑπερτέλειον καί Ὑπεράγαθον Πρόσωπο βλασφημοῦν καί ἐμπαίζουν!
Μιλᾶ ὁ Γέροντας Γαβριήλ:
«Πρέπει νά ἀγωνιστοῦμε ἐναντίον ὅλων αὐτῶν (ἐννοεῖ τούς βλάσφημους τῆς θεατρικῆς παράστασης, τούς ὀργανωτές καί συμμετέχοντες μέ ὁποιοδήποτε τρόπο στίς gayπαρελάσεις καί κάθε ἄλλον πού ἐμπαίζει τά Θεῖα), μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις…αὐτά πού θ’ ἀκούσετε εἶναι πανωραῖα… καί νά θυσιάσουμε ἀκόμη καί τή ζωή μας. Ὡς μάρτυρας θά στεφανώσει ὁ Κύριός μας ὅλους αὐτούς πού ἀγωνίζονται (ἐναντίον) ὅλων αὐτῶν τῶν ἀντιχρίστων. Δέν πρέπει νά μένουμε ἀπαθεῖς καί ἀδιάφοροι.
Λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς:
Τρία εἶναι τά εἴδη τῆς ἀθεΐας:
Πρώτον, ὁ ἄθεος (πού λέει δέν ὑπάρχει Θεός),
δεύτερον, ὁ αἱρετικός καί
τρίτον, ὅταν ἡ πίστη κινδυνεύει κι ἐμεῖς ἀδιαφοροῦμε. Ὅπως στήν περίπτωση αὐτή, διακωμωδεῖται ὁ Κύριός μας κι ἐμεῖς δεν παίρνουμε μέρος· θά μᾶς κρίνει μαζί μέ τούς ἀθέους».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ
Ναζαρηνέ Ἰησοῦ, Θεαρχικώτατε τοῦ Θεοῦ Λόγε, Ζῶν καί Ἀθάνατε Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Πατρός.
Κύριε Ἰησοῦ, Βρυθηνοέστατε Ραββί καί Πολυγνωμονέστατε Διδάσκαλε ὅλων τῶν αἰώνων καί τῶν ἐποχῶν.
Προαιώνιε τοῦ Θεοῦ Λόγε, Παναθωότατο Νήπιον τῆς Βηθλεέμ, Μόνε Ἀληθινέ Θεέ καί Μόνε Ἀληθινέ ὁμοῦ Ἄνθρωπε.
Θεοφόρε Ἄνθρωπε καί Σαρκοφόρε Θεέ, Πρωτότοκε τῶν νεκρῶν, Ὕπατε καί Ἄκρε Ἀρχιερεῦ, Θεῖε Λόγε τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, Υἱέ Θεοῦ καί Υἱέ ἀνθρώπου, Θεάνθρωπε Κύριε Ἰησοῦ, Συναΐδιε Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, Θεέ ἐκ Θεοῦ καί Ὅμοιε πᾶσι τῷ γεγεννηκότι, Υἱέ τοῦ Θεοῦ Μονογενῆ, Νήπιον τῆς Βηθλεέμ, Παναθωότατον καί Πανασπιλώτατον.
Μοναδικέ Θεοῦ καί ἀνθρώπων Διαλλακτά καί Μεσίτα, Μοναδικέ καί Πανοικουμενικέ Σῶτερ καί Λυτρωτά, Μέγιστε καί Μοναδικέ Εἰρηνοποιέ καί Εἰρηνόδωρε Κύριε Ἰησοῦ, Τρισενδοξώτατε, Καταπαλαιστά τοῦ Ἅδου καί τοῦ θανάτου, Μοναδικέ Νικητά τοῦ θανάτου, ὅλων τῶν θανάτων εἰς ὅλους τούς κόσμους, Θέανδρε Κύριε Ἰησοῦ, Θνητόθνητε Θεέ, Ὑπέρτατε Κριτά τοῦ ἀνθρωπίνου γένους παντός, Μοναδικέ καί Ἀναντικατάστατε.
Σύ μόνος κατά φύσιν ἡ Αὐτοάγιος Αὐτοαγιότης καί ἡ Πανακήρατος Πανακηρατότης εἶ, καί τούτων εἰς τό ἀπειροπλασίως ἀπειροπλάσιον ὑπερβαίνεις. Ἡ Μόνη Ἀπόλυτος καί Τελεία καί Μόνη Ὑπερτελής καί Αὐτοτελής ὑπεραγιότης, Μόνος Ἅγιος ἐν ἀπολύτῳ καί ἰδιαζούσῃ ἐννοίᾳ, ὁ Ὤν, ἡ πᾶσα Ἀρετή καί Τελειότης εἰς τόν Ὕψιστον καί πλέον κατά φαντασίαν πραγματοποιήσιμον βαθμόν. Μονώτατος κατ’ εἰδικόν καί ἐξαιρετικόν ὅλως τρόπον.
Πανυπεράγιος καί Ὑπερπάναγνος. Μόνος τήν τῆς ἁγιότητος ὑπερπληρότητα ἐν Σεαυτῷ φέρεις καί τοῦτον ὑπερφερόντως ὑπερφέρεις καί αὐτόχρημα αὐτή αὕτη ἡ Αὐτοκάθαρσις τυγχάνεις. Μόνος Πρύτανης τῆς ἀπορρητοτάτης Ἁγιότητος καί Μόνος Ταμίας τῆς ἀθεσφατοτάτης ἀκηρατότητος.
Ἀσυγκρίτως Ἅγιος καί ἀπαραβλήτως Ἄμωμος, ἀπαραθέτως Ἄσπιλος καί ἀπαραλληλίστως Ἀμόλυντος. Τό ἀπαραβλήτως ἄμεινον τῆς ἁγιότητος ὑπάρχεις καί τό ἀπαραθέτως μεῖζον τῆς ἠθικῆς καθαρότητος τυγχάνεις καί τούτων ἀπείροις μέτροις ὑπερβάλλεις.
Μόνος ἰδιαίτατα καί εἰς ὕψιστον βαθμόν Ἁγνός καί Σοῦ Μονωτάτου ἡ Ἠθική Ἀρτιότης, χρῆμα τι ἔστι πανθαυμαστότατον καί μεγαλειωδέστατον, μοναδικῶς καί κυρίως Ἄμωμος καί ἀποκλειστικῶς καί ὑπέρ ὄντως Ἄσπιλος.
Μόνος τήν ἐκ πάντων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς Ἁγιότητα εἰς τήν πλήρη τελειότητα κατέχεις καί Μονώτατος τοῦ ἁμαρτάνειν οὐ γινώσκεις.
Οὐ κατά μετουσίαν καί μέθεξιν τήν ἄσπιλον ἀσπιλότητα κατέχεις, ἀλλά φύσει καί οὐσιωδῶς αὐτή αὕτη ἡ Ὑπεράσπιλος Ὑπερασπιλότης ὑπάρχεις. Μόνος ἐν Σεαυτῷ ἐγγενῶς τούς ἀπειροπλατεῖς καί ἀπειρομήκεις ὠκεανούς τοῦ ἀθώου περικλείεις καί αὐτόχρημᾳ καί Μονώτατος αὐτή αὕτη Ὑπεράμωμος Ὑπεραμωμότης αὐτοκαταφύσιν τυγχάνεις.
Οὐ καταχρηστικῶς καί κατά μετοχήν χάριτος Ἅγιος, οὐδέ τοιοῦτος ἐν σχετικῷ βαθμῷ, ἀλλά πανατρεκῶς ἀμεθέκτως καί ἀσχέτως Πανυπεράγιος. Πάσης ἐννοίας ἠθικῆς καθαρότητος ἀφάτως ὑπερίδρυσαι. Καί ἁπάσης ἰδέας πνευματικῆς ἀρτιότητος ἀπερινοήτως ὑπέρκεισαι.
Μόνος πλήρης πάσης ἁγιότητος οὐσιωδῶς ὑπάρχεις καί Μόνος ἐκτός καί ἐκεῖθεν ἁπάσης τοῦ ἁγιασμοῦ δεκτικότητος φυσικῶς τυγχάνεις. Μόνος ὑπό τόν οὐρανόν, Καθεαυτόν ὀντολογικῶς Ἅγιος ὑπάρχεις καί Μόνος οὐσιωμένως πᾶσαν τήν ἁγιότητα κατέχεις καί Μονώτατος ἡ Μοναδική Ἀρχή καί Γέννησις πάσης ἀρετῆς καί τελειότητος τυγχάνεις.
Μόνος φυσικῶς καί κατ’ οὐσίαν τό ἀπλήρωτον πλήρωμα τῆς ὑπερτάτης ἠθικῆς καθαρότητος ἐν Σεαυτῷ φορεῖς – κατέχεις καί Μονώτατος τούς Ἁγίους ἁγιάζεις. Τοῦ ὅλως ἄμωμου ἀμέτρως ἐπέκεινα καί τῷ πάντη ἀσπίλῳ ἀπείρως ὑπερέκεινα. Καί αὐτοῦ ἔτι τοῦ ἀπληρώτου πληρώματος τοῦ ἀκηράτου ἀπεριλήπτως κατεπέκεινα. Μόνος πανασπίλως Πανάσπιλος καί Μόνος παναμώμως Πανάμωμος καί Μονώτατος πανακηράτως Πανακήρατος. Καί τοῦτον ἀνεξιχνιάστοις ὅροις ὑπερτέρως Ὑπέρτερος. Το ἀμέτρως ἁγνόν καί τό ἀπείρως ἅγιον οὐ κατά λῆψιν καί μέθεξιν τήν παρ’ ἑτέρῳ τινός φέρεις, ἀλλ’ οἴκοθεν καί οὐσιωδῶς ταῦτα πλουτεῖς.
Σύ Μόνος κατά φύσιν ἡ Ὑπερτελής Ἁγιότης ὑπάρχεις καί κατ’ οὐσίαν ἡ παντελής Ἠθική Ἀρτιότης τυγχάνεις. Καί οὐ κατά συμβεβηκός καί ἐκ δανείου τήν ὑπερπλήρη ὑπερπληρότητα τοῦ Ἀσπίλου ἐν Σεαυτῷ φέρεις. Τίνι παραβολῇ Σύ ἐν τῇ σφαῖρᾳ τῆς ἁγιότητος παραβληθήσῃ; ἤ τίνι ἐξομοιώσει ἐν τῷ πεδίῳ τῆς τελειότητος ἐξομοιωθήσῃ; Ὁ παντός ἀμώμου ὑπερέκεινα καί ἅπαντος ἀθώου κατεπέκεινα;
Μόνος οἴκοθεν τήν ἀβυσσοτάτην ἄβυσσον τοῦ παντελείου πλουτεῖς· καί Μόνος οὐσιωμένως τήν ἀχανεστάτην θάλασσαν τοῦ Παναμώμου κατέχεις καί Μονώτατος ἀναγκαίως Αὐτός οὗτος ὁ Ἀπειρότατος Βυθός τοῦ ὑπερασπίλου ὑπάρχεις. Σοί καί μόνῳ τό τῆς ἀπολύτου ἁγιότητος ἀξίωμα φυσικῶς ἔνεστι. Καί Σοί μόνῳ τό τῆς τελείας ἁγνότητος αὔχημα οὐσιωδῶς μέτεστι και Σοί Μονωτάτῳ τό τῆς πλήρους ἠθικῆς καθαρότητος Ὄνομα ἐγγενῶς πρόσεστι. Μόνος ἐν τῇ ἰδίᾳ Σου φύσῃ τό ἀμέτρως Ἄχραντον φορεῖς και Μόνος ἐν τῇ οἰκείᾳ Σου οὐσίᾳ τό ἀπείρως Ἄμωμον φέρεις καί Μονώτατος δι’ ὅλου ὅλην τήν τῆς ἁγνότητος τελειότητα παρά Σεαυτῷ κατέχεις. Καί τούτων ἀνεξερευνήτοις μέτροις ὑπερφέρεις.
Μόνος ἀφ’ Ἑαυτοῦ εἶ ἡ Ἐνσάρκωσις τῆς ἁγιότητος καί ἡ Προσωποποίησις τῆς ἁγνότητος ὑπάρχεις καί αὐτόχρημᾳ αὐτή αὕτη ἡ τελειοτάτη ἠθική τελειότης τυγχάνεις. Ἐξ ἰδίας φύσεως Μόνος τήν πάντη ἀπερινοήτον ἁγιότητα ἔχεις. Καί Μόνος ἀφ’ Ἑαυτοῦ ἡ ἁπαντάπασι Ἠθική Καθαρότης ὑπάρχεις καί τοῖς δεκτικοῖς ἁγιότητος ἁγιάζειν ἰδιαίτατον προσόν Σου Μονωτάτου ἐστί.
Πάντα τά ὑπερφυῆ καί ὑπερθαύμαστα προσόντα Σου ὡς τό ὑπεράγιον καί πανάσπιλον, τό ὑπεράμωμον καί πανυπέραγνον φύσει κατέχεις. Καί εἰς ἀπείρως ἄπειρον μέτρον Οὐσιωμένος ταῦτα ἐν Σεαὐτῷ φέρεις καί οὐδέν ἐξ’ ὅσων ἔχεις ἐξ ἑτέρου τινός πλουτεῖς.
Τά ὑπεροχώτερα πνεύματα τῆς ἀνθρωπότητος, οἱ ὀρθολογισταί ὅλων τῶν αἰώνων καί ἐποχῶν, οἱ ἀρνητικοί κριτικοί καί αὐτοί ἀκόμη οἱ πολέμιοι τοῦ Ἰησοῦ πού ἀρνήθηκαν τή Θεότητά Του, παραδέχθηκαν καί ὕμνησαν τήν ὅλως ἐξαίρετον περικαλλῆ, μοναδική, ἀνεπανάληπτον καί ἀσύγκριτον ἠθικήν ὡραιότητα τοῦ Ἰησοῦ.
Παραθέτουμε μερικά ἀποσπάσματα ἀπό τίς ρήσεις τους γιά τήν ἠθική φυσιογνωμία τοῦ Ἰησοῦ:
Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἠθικός χαρακτήρ ἐξαίρετος, ἀφθάστου περιοπῆς, ὁ Τελειότερος ἀπ’ ὅσους ποτέ εἶδαν οἱ ἄνθρωποι. Παρουσιάζει τό σπάνιον φαινόμενον ἠθικοῦ βίου, ὑπερβαίνοντος πᾶσαν ἐκτίμησιν. Εἶναι ἡ Ὑψίστη Ἠθική Φυσιογνωμία ὅλων τῶν αἰώνων καί τῶν ἐποχῶν. Ἡ Ἁγιοτέρα Μορφή τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας, Μοναδική καί ἄνευ ἴσου τινός. Πάντη ἀπηλλαγμένη καί αὐτῶν ἔτι τῶν ἐλλείψεων καί σμικροτάτων ἠθικῶν κηλίδων. Ἀπολύτως Ἅγιος καί τελείως Ἀναμάρτητος. Οὐδέν τό ἐπίψογον καί ἠθικῶς ἐπίμεμπτον, κἄν τό ἐλαχιστότατον εὑρίσκεται ἐν τῇ Ἠθικῇ Μορφῇ τοῦ Ἰησοῦ.
Ὁ Τελειότερος καί ἠθικῶς Ὑπεροχώτερος μεταξύ τῶν Ἁγίων ὅλων τῶν αἰώνων καί τῶν ἐποχῶν˙ ἡ ἁγιότης τοῦ Ἰησοῦ, τελεία, ἀπόλυτος, ἀσύγκριτος καί ἀσυναγώνιστος, ἄνευ παραλληλισμῶν καί ἐκεῖθεν παραθέσεων· ἐλλείπουσιν ἐξ αὐτῆς παντελῶς καί αἱ ἐλαχιστόταται ἠθικαί κηλῖδαι.
Καθ’ ὅλον τόν βίο τοῦ Ἰησοῦ, ἐξαστράπτει ἐξαισίως τό ὑπέροχον κάλλος τῆς Ἠθικῆς Μορφῆς Αὐτοῦ, καθ’ ὑπερβολήν Ἁγνός καί ἀνεκφράστως Ἄσπιλος καί εἰς τό ἀκρότατον ἄκρον Ἄμωμος.
Ἡ ἠθική τελειότης τοῦ Ἰησοῦ ὑπερβαίνει ἀφαντάστως πᾶσαν περιγραφήν καί ὑπερβάλλει ἀμεθύτως πᾶσαν κατάληψιν καί ἐκφεύγει παντελῶς πᾶσαν παράστασιν. Ἔχει ἡ Ἠθική Φυσιογνωμία τοῦ Ἰησοῦ ἔκπαγλον λαμπρότητα καί οὐρανίαν ὡραιότητα, ἀσύγκριτον καί ἀπαραλλήλιστον – ἀπαράθετον. Πᾶσαι αἱ ἀρεταί ἐν τῇ Ἠθικῇ Φυσιογνωμίᾳ τοῦ Ἰησοῦ εἰς τήν κορυφήν τήν ὑψίστην ὑπέρ τήν ὁποίαν εἶναι ἀδύνατον νά ὑψωθῇ ἄλλος τις.
Ὁ Ναζαρηνός Ἰησοῦς εἶναι τό Παντέλειον Πρότυπον τῆς ἠθικῆς ὅλων τῶν λαῶν, πασῶν τῶν ὁμολογιῶν, πασῶν τῶν ἐποχῶν, πάντων τῶν βαθμῶν τοῦ πολιτισμοῦ καί ὅλων τῶν πνευματικῶν κατευθύνσεων˙ ἀπεδείχθη τό ἰδανικόν τῆς Ἐνσαρκωμένης Δικαιοσύνης καί Ἀρετῆς, τό Ὕψιστον Ἠθικόν Πρότυπον, παρά τῷ Ὁποίῳ οὐδεμία διακρίνεται σκιά καί οὐδεμία συναντᾶται κηλίς. Εἶναι ἡ Ἐνσάρκωσις τῆς Ἠθικῆς Τελειότητος, ἡ Ἄσπιλος καί Ἁγνή καί Ἀμώμητος Ἐνσωμάτωσις τοῦ ἰδανικοῦ τῆς Ἠθικῆς. Ἅγιος ἐν ἀπολύτῳ καί ὑπερθετικῷ βαθμῷ, ὑπό ἰδιάζουσαν καί ἀποκλειστικήν ὅλως ἔννοιαν καί Εἷς καί Μόνος ὄντως καί παναληθῶς Ἁγνός, ὁ Ἰησοῦς εἶναι Φυσιογνωμία Ὑπεράνθρωπος, Μοναδική καί Ἀνεπανάληπτος, Καταπληκτική καί Πανθαύμαστος ἐν τῇ ροῇ τῶν αἰώνων, ἐν τῇ σφαῖρᾳ τῆς ἠθικῆς.
Ὁλόκληρος ἡ ἐπίγειος ζωή τοῦ Ἰησοῦ, εἶναι θαῦμα ἠθικόν πρώτης τάξεως, τοῦ ὁποίου ὄχι μόνον ὅμοιον, ἀλλ’ οὐδ’ ἀνάλογον πῶς καί πόρρωθεν πρός αὐτό προσεγγίζον, δέν δύναται νά ὁριστεῖ ἄλλο ἐν τῇ ἱστορίᾳ τῆς ἀνθρωπότητος. Ἠθική Μορφή ἀφράστου κάλλους καί ἀσυγκρίτου ὡραιότητος, πρός τήν ὁποίαν οὐδέν δύναται νά ἐξισωθεῖ˙ Ἅγιος ὅσον οὐδείς ἄλλος τῶν πρό καί τῶν μετ’ Αὐτόν, οἵτινες ἔζησαν ποτέ ἀνά πᾶν τό πρόσωπον τῆς γῆς.
Εἰς τάς δέλτους τῆς πανανθρωπίνης ἱστορίας, Ἁγιοτέρα Ἠθική Μορφή, Ἀρτιοτέρα, Ἐκλαμπροτέρα, Ἐκπαγλοτέρα, Περικαλλεστέρα, Ἀριπρεπεστέρα, ἀπό τήν Μορφήν τοῦ Ἰησοῦ δέν καταγράφεται. Ὁ Μόνος ὑπό τόν οὐρανόν Βιώσας, τελείως Ἀναμάρτητος καί τελείως Ἅγιος καί ἀπαντάπασι Ἀπηλλαγμένος παντός μολυσμοῦ καί πάσης κηλῖδος.
Ἡ ἀναμαρτησία τοῦ Ἰησοῦ ἄσχετος καί ἀπόλυτος, ἀποτελεῖ γεγονός μοναδικόν καί ἀνεπανάληπτον καί ἄνευ ἄλλου τινός ὁμοίου ἐν τῇ πανανθρωπίνῃ ἱστορίᾳ. Οὐδεμία ποτέ ἐνοχή ἐβάρυνε τήν ψυχήν τοῦ Ἰησοῦ καί οὐδεμία κηλίς ἐμόλυνε τήν ἠθικήν λευκότητα καί ὡραιότητα Αὐτοῦ, κἄν ἡ σμικροτάτη.
Μόνος ὁ Ναζαρηνός Ἰησοῦς ἐν μέσῳ τῶν ἀναριθμήτων ἀνθρωπίνων γενεῶν, τῶν ὑπό τῶν οὐρανῶν, διεκδικεῖ τήν φοβεράν ὀνομασίαν τοῦ Ἀναμάρτητου. Ὁ Ναζαρηνός Ἰησοῦς εἶναι τό Φῶς τό ἄνευ σκιᾶς, ἡ Ἀλήθεια ἡ ἄνευ πλάνης, ἡ Ἁγιότης ἡ ἄνευ μώμου τινός, ἡ Καθαρότης ἡ ἄνευ κηλῖδος, Κεκοσμημένος δι’ ὅλως, ἐξαιρέτου και ἐκτάκτου ἠθικῆς ὑπεροχῆς.
Ὁ Ἰδεώδης καί Ἀπαράμιλλος Ἄνθρωπος τοῦ Ὁποίου ἴσος δέν θά εὑρεθῇ. Ἡ ἠθική ὡραιότης τοῦ Ἰησοῦ πάντη ἀσύγκριτος καί ἀπαντάπασι ἀπαράθετος πρός οἱονδήποτε ἄλλον, ὅστις ἔζησε ποτέ ἐπί τοῦ πλανήτου ἡμῶν.
[Εἶπε ὁ] Μέγας Ναπολέων: ”Ὁ Ἰησοῦς οὐδέποτε συνέγραψε βιβλία κι ὅμως τά βιβλία πού γράφτηκαν γι’ Αὐτόν δέν τά χωροῦν ὅλες οἱ βιβλιοθῆκες τοῦ κόσμου. Ὁ Ἰησοῦς οὐδέποτε ἄνοιξε σχολεῖο κι ὅμως ὅλα τά σχολεῖα μαζί, δέ μποροῦν νά καυχηθοῦν καί νά ποῦν ὅτι ἔχουν περισσότερους μαθητές ἀπ’ Αὐτόν. Ὁ Ἰησοῦς οὐδέποτε ἄσκησε τό ἐπάγγελμα τοῦ ἰατροῦ κι ὅμως Αὐτός γιάτρεψε περισσότερες καρδιές ἀπ’ ὅσα σώματα γιάτρεψαν ὅλοι οἱ γιατροί μαζί. Ὁ Ἰησοῦς οὐδέποτε ὁδήγησε στρατούς κι ὅμως κανένας στρατηλάτης στόν κόσμο δέ μπορεῖ νά καυχηθεῖ ὅτι ἔχει περισσότερους ἐθελοντές ἀπ’ Αὐτόν. Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, ὁ Καῖσαρ, ὁ Ἀννίβας κατέκτησαν τόν κόσμο, φίλους ὅμως δέν εἶχαν. Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος, ὁ Καῖσαρ, ὁ Καρλομάγνος κι ἐγώ ἱδρύσαμε Αὐτοκρατορίες. Ποῦ; Πάνω στή βία. Ὁ Χριστός ἵδρυσε τήν Αὐτοκρατορία Του πάνω στήν ἀγάπη”».
Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν πολυσέβαστό μας Γέροντα Γαβριήλ Ἁγιορείτη γιά τήν συνέντευξη πού μᾶς παρεχώρησε καί τούς κόπους πού κατέβαλλε γιά τήν σύνταξη ὅλων τῶν ἀνωτέρω. Τόν παρακαλοῦμε νά εὔχεται γιά τήν σωτηρία ὅλων μας.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης καί πνευματικά παιδιά.
Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας
