Γίνεται λόγος χρόνια τώρα για αυτήν την περίφημη αξιολόγηση
των εκπαιδευτικών. Σημειώστε ότι δεν είναι τυχαία η χρήση του όρου
εκπαιδευτικός. Το λέω αυτό γιατί 40 χρόνια καθηγητής «δάσκαλος», ούτε ένας μαθητής
μου δεν με φώναξε κύριε «εκπαιδευτικέ». Μα ούτε και οι προϊστάμενοί μου και οι
συνάδελφοι και οι γονείς χρησιμοποίησαν ποτέ αυτό τον όρο. Άκου «εκπαιδευτικός»!!!
Ας γελάσω..
Όχι κύριοι πρωθυπουργοί,
υπουργοί, και όλοι οι έτεροι ή εταίροι ….αε..ργοί, όχι δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί. Υπάρχουν
Διδάσκαλοι, και παρακαλώ με το Δ κεφαλαίο. Η χρήση του όρου «εκπαιδευτικός»
γίνεται εκ του πονηρού. Και αυτό γιατί οι όροι εκπαιδευτικός, εκπαίδευση,
εκπαιδεύω.. υπόκεινται εις μέτρησιν…
Και τι είναι μέτρηση κατά την μαθηματική επιστήμη. Μέτρηση λοιπόν είναι η σύγκριση ενός μεγέθους με κάποιο άλλο ομοειδές το οποίο εκλαμβάνεται ως μονάδα. Μάλιστα. Αν λοιπόν ονομάσω τον «Διδάσκαλον»… «εκπαιδευτικό».. εύκολα υποβιβάζω το έργο του και προσπαθώ δήθεν ελέγχοντάς το να το αναβαθμίσω, μα στην ουσία να το εκμηδενίσω… Αν βάλω δε και μετρήσιμα κριτήρια αξιολόγησης, ε.. τότε είμαι κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ενός παιχνιδιού που θα μιλάει για αναβάθμιση και θα εννοεί υποβάθμιση.. Θα μιλάει για αλήθεια και θα εννοεί ψέμα… Θα μιλάει για ισότητα και θα εννοεί ανισότητα.. Θα μιλάει για δικαιοσύνη και θα εννοεί αδικία.. Θα μιλάει για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και θα εννοεί ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ.
Το παιχνίδι άρχισε από
την σύσταση αυτού του κακόμοιρου Ελληνικού κράτους, μετά την Επανάσταση
του 1821, ως ουραγού της «πολιτισμένης» Ευρώπης, της οποίας Ευρώπης η δυσωδία είχε… και έχει κατακλίσει όλη την γήινη σφαίρα… και που εμείς
επιμένουμε να την αναπνέουμε ως «ευωδία». Μιας Ευρώπης που γέννησε την αγγλικήν
κατακτητική μανία, την Γαλλική Αθεϊα, τον Γερμανικό Φασισμό, την Σκανδιναβική εκπόρνευση, την παπική αθλιότητα..
Μιας Ευρώπης που εν τέλει γέννησε το άλλο «Έκτρωμα» το πέραν του Ατλαντικού…
Άθλιοι άθεοι και ανθέλληνες ευρωληγούρηδες που θα κρυφθείτε, όταν ακουστεί η φωνή του
Λαού… Που θα χώσετε την ύπαρξή σας όταν ακουστεί… η οργή του Θεού:….. το «…πού
εί;»
Ας επανέλθουμε όμως εις
τον ανάξιον λόγου, λόγον περί αξιολογήσεως... Λοιπόν ούτως εχόντων των
πραγμάτων με την χρήση του όρου «εκπαιδευτικός», παίρνουμε ένα μέτρο και
αρχίζουμε να μετράμε το «εκπαιδευτικό έργο» Ποιος; και τι;.. Θα τρελαθούμε;!!!
Ελάτε λοιπόν κύριοι
υπεύθυνοι που θεωρείτε ότι είστε σε θέση να αξιολογείτε… και ονομάστε τους εκπαιδευτικούς,
«Διδασκάλους»…
Λοιπόν ελάτε να
πάμε μαζί να μου δείξτε πως μπορώ να μετρήσω τον… τρόπο που πιάνουν τα δάκτυλα
του κυρ. Δάσκαλου τις ευαίσθητες ψυχούλες… αυτές τις ψυχούλες που σεις και τα
κανάλια των αφεντάδων σας χθες βράδυ τις
κάνατε άνω κάτω με τις βρωμιές που τις ταΐσατε… Πως μπορώ να μετρήσω το πάθος που βγαίνει ακόμα και μέσα από την προσφώνηση: «καλό μου παιδί…» … και η καρδιά πάει να σπάσει από αγάπη…
Πώς να μετρήσω τη χαρά της αναμονής της γέννας της γνώσης… Που μπορεί σήμερα να είναι γέννα, αύριο θάνατος και μεθαύριο ανάσταση… Ναι ανά-σταση της γνώσης.
Πώς να μετρήσω την αγάπη…
Πώς να μετρήσω τον έρωτα…
Πώς να μετρήσω το πάθος….
Πώς να μετρήσω την λύπη… την χαρά… την αισιοδοξία.. την απογοήτευση… την μαχητικότητα.. την Ελευθερία… την Δημοκρατία… την ….
Πώς να μετρήσω το δάκρυ στην άκρη του ματιού…
Πώς να μετρήσω την «αναμονή της επικοινωνίας»… εκείνη της ώρα της σιωπής μέσα στην τάξη…
Τι ξέρετε εσείς απ’ αυτά; Εσείς ξέρετε μόνο αριθμούς.. Αυτά σας είπαν να ξέρετε αυτοί που σας είπαν να είστε υπηρέτες τους.. Γιατί δεν είστε υπηρέτες του Ελληνικού Λαού, ούτε και της «εκπαίδευσης»… Είστε υπηρέτες αυτών που σας έβαλαν να υπηρετήστε τα συμφέροντά ΤΟΥΣ…
Με ποιο δικαίωμα λοιπόν και με τι κριτήριο θα κρίνετε ΕΣΕΙΣ.. τον έρωτα του Δάσκαλου… για αυτό που κάνει… Το πάθος του… Την αγάπη του…
Μια συμβουλή… Δείτε ξανά την ταινία «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» και αν θέλετε πραγματικά το καλό της Ελλάδας μας…,
Φτιάξτε Δασκάλους ερωτευμένους με αυτό που είναι…
Φτιάξτε Δασκάλους παθιασμένους με αυτό που κάνουν..
Και κάτι ακόμα κύριοι της «συγκυβέρνησης», το χειρότερο πρότυπο ανθρώπου που θα μπορούσατε να δώστε στα παιδιά μας είναι αυτό, το των «τροϊκανών» και των υπολοίπων Ευρωπαίων ηγετίσκων που τώρα τελευταία μας τους φέρατε χωρίς να μας ρωτήστε.. για να διευθύνουν την πορεία αυτού του τόπου…
Αλλά…. Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ' ορά….
Με την αγάπη και το πάθος του
δάσκαλου..
και το «φρένον» του λόγου του ιερέως…
π. Φώτιος Βεζύνιας
