Σεβ. Μητροπολίτου Λαγκαδά Λητής και Ρεντίνης

Ομιλία του με θέμα: Οι τρεις Ιεράρχες

 

 

«Ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται
εν τη βασιλεία των ουρανών».

Αγαπητοί πατέρες και αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί. Σήμερα δίδεται η ευκαιρία μέσα σ' αυτήν την πανηγυρική και εορταστική ατμόσφαιρα να έχουμε μίαν εικόνα της τοπικής μας κοινωνίας. Μια εικόνα στην οποία υπάρχει αυτό που υπάρχει και εκφράζει η ιστορία και η παράδοσις αυτού του τόπου. Η ελληνική σημαία, οι αντιπροσωπείες από τα σχολεία μας, τους εκπαιδευτικούς, τους διευθυντάς σχολείων, τους γονείς και τα μικρά παιδιά, που όλοι μαζί εκφράζομεν αυτό το σύνολον, αυτήν την ενότητα της τοπικής μας κοινωνίας και είναι σημαντικό αυτό το γεγονός σε μια εποχή που καλλιεργείται το απρόσωπο σχήμα, δηλαδή, να μην υπάρχει προσωπική επικοινωνία. Σε μια εποχή που αλλοτριώνεται η έννοια της αξίας και της σημασίας του προσώπου και της μοναδικότητος, που έχει ως αξία ο κάθε άνθρωπος, σε μια εποχή που τα πάντα διέρχονται την κρίση τους, δίδεται η ευκαιρία σήμερα ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, να εχωμε μίαν κοινωνίαν προσώπων εν πρώτοις να επικοινωνούμε σ' αυτόν τον ευλογημένο τόπο, που είναι ο ναός του Θεού.

Ακούσαμε το Ευαγγέλιο, να μας λέει ότι αληθινά μεγάλος στη βασιλεία του Θεού, στην αμετάκλητη και αμετακίνητη βασιλεία, είναι εκείνος ο οποίος θα πράξει στη ζωή του και θα διδάξει. Και η αγία μας Εκκλησία σήμερα τιμά «τους τρεις μέγιστους φωστήρας της τρισηλίου θεότητος». Γιατί πράγματι στη ζωή τους ήσαν μόνο διδάσκαλοι με τον λόγον. Ήταν διδάσκαλοι πρώτα με το έργο. Εδίδασκε η ζωή τους, εδίδασκαν οι πράξεις των, εδίδασκαν τα έργα των και εδίδασκε η διδασκαλία τους. Και είμαστε υπερήφανοι διότι και οι τρεις Ιεράρχαι εκφράζουν ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει σήμερα ο Ελληνισμός οικουμενικά. Εκφράζουν το μεγάλο κεφάλαιο της σοφίας του κόσμου τούτου, σοφίας που είναι συνδεδεμένη όμως με την αρετή. Γιατί, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι: «επιστήμη χωριζομένη αρετής πανουργία εστί».

Οι άγιοι τρεις Ιεράρχαι ήσαν οι επιστήμονες, ήσαν εκείνοι που εγνώριζαν καλώς τα της ελληνικής φιλοσοφίας διδάγματα, τα της ελληνικής παιδείας γράμματα. Διέθεταν την σοφίαν του ελληνικού πνεύματος και παράλληλα διέθεταν κάτι το μοναδικό. Την από Θεού σοφία. Εγνώριζαν τα γράμματα τα άγια και τα ιερά, «τα δυνάμενα σοφίσαι εις σωτηρίαν». Γνώριζαν, δηλαδή, εκείνα τα μηνύματα του Ευαγγελίου, που οδηγούν τον άνθρωπο μέσα από την σοφία του Θεού στο γεγονός της σωτηρίας.

Η σημερινή ήμερα είναι μια αφορμή για να κάνουμε απλώς κάποιες σκέψεις και να πούμε πόσο διαφορετική θα ήταν σήμερα η παιδεία μας, αν είχε ως περιεχόμενό της τα πρότυπα που παρέχει η ελληνική φιλοσοφία, η ελληνική παιδεία, η ελληνική γραμματεία, τα πρότυπα τα οποία παρέχει η διδασκαλία των πατέρων της Εκκλησίας. Παλιά υπήρχαν στα διδακτικά εγχειρίδια κείμενα των Πατέρων, με τα οποία εξασκούντο οι μαθηταί και στο κείμενο και στη μετάφραση και παράλληλα εβίωναν τα μεγάλα νοήματα της διδασκαλίας των.

Σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει και επικρατεί ένα άλλο πνεύμα, το οποίο μας απομακρύνει από τις ρίζες μας, από τις παραδόσεις μας και μας οδηγεί σε μία αλλοτρίωση, η οποία στο τέλος μας κάνει να μη γνωρίζουμε τη γλώσσα μας, να μη γνωρίζουμε την ιστορία μας. να μη γνωρίζομε όλες εκείνες τις μεγάλες αξίες, που έδωσαν στο ελληνισμό τη μεγαλωσύνη για να καυχάται οικουμενικά.

Αν σήμερα υπάρχει ελληνική παιδεία και ελληνικά γράμματα, αν σήμερα γνωρίζουμε την διδασκαλία των φιλοσόφων, των τραγικών, του Ομήρου την Οδύσσεια, την Ιλιάδα, αυτό οφείλεται στους Πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι κατέγραψαν και αντέγραψαν με ακρίβεια στα μοναστήρια, στις μοναστικές αδελφότητες αυτόν τον πλούτο και σήμερα υπάρχουν τα χειρόγραφα είτε στο εξωτερικό είτε στις βιβλιοθήκες του εσωτερικού, είτε στις βιβλιοθήκες των Μονών. Χειρόγραφα εκατοντάδες, χιλιάδες, που τα έγραψαν χέρια ιερατικά, χέρια μοναχικά, χέρια που ευλόγησε η αγία μας Εκκλησία, για να υπάρχει σήμερα αυτό που λέγεται ελληνική παιδεία, ελληνικά γράμματα, ελληνορθόδοξος πολιτισμός, που είναι υγιής πολιτισμός, γιατί σέβεται τον άνθρωπο, γιατί σέβεται τις αξίες, αλλά παράλληλα δίδει και το μήνυμα της προοπτικής που έχει ο άνθρωπος, γιατί ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο για να είναι αναλώσιμο υλικό της καθημερινότητος. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει και να υπερβεί και να ξεπεράσει και τον θάνατο. Αυτό χαρίζει ο Ιησούς Χριστός. Την υπέρβαση του θανάτου, την κατάργηση της φθοράς, γι' αυτό και λέγει ο Απόστολος Παύλος «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός», που σημαίνει ότι και σήμερα αν θέλουμε να γνωρίσωμεν τον Χριστό, να γνωρίσωμε την αλήθεια μπορούμε να το κάνουμε. Αρκεί να το θέλουμε. Αρκεί να ανοίξωμε την καρδιά μας. Αρκεί να δεχθούμε στη ζωή μας το μήνυμα της αγάπης και της ειρήνης, το μήνυμα της δικαιοσύνης, το μήνυμα της καινής κτίσεως και τότε θα δούμε και θα ζήσουμε ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι μόνον χθες και σήμερον ο αυτός, άλλα και εις τους αιώνας.

Αυτό που κρατάτε στα χέρια σας και που είναι η σκυτάλη του πνεύματος, αυτό που παραλάβατε, αυτό που παραλαμβάνετε, αυτό που δέχεστε από τους δασκάλους σας, από τους καθηγητές σας, κρατήστε το καλά, φυλάξτε το ανόθευτο. Έχω εμπιστοσύνη στις ικανότητες σας. Έχετε φυσικά και πνευματικά χαρίσματα πολύ ισχυρά, που μπορούν να σας δώσουν την δυνατότητα να σταθείτε ψηλά. Μη βλέπετε ότι θέλουν να τσακίσουν το ηθικό σας αυτοί που λέγονται μεγάλοι της γης, γιατί αυτό γίνεται σήμερα. Ευτελίζεται η κοινωνία μας, εξαθλιώνεται. Θέλουν την ελληνική κοινωνία εξαθλιωμένη. Και βλέπετε πού φτάσαμε; Να παίρνετε άριστα στα μαθήματα σας, να έχετε 19 και 20 και να προσπαθείτε να αγωνίζεσθε για να πάρετε μια θέση στο Πανεπιστήμιο. Και αφού σπουδάσετε και εκεί και αφού πάρετε το πτυχίο σας, να ψάχνετε μετά για να βρείτε δουλειά. Και δουλειά να μη βρίσκετε. Και να σας λένε πως για 10-15 χρόνια δεν πρόκειται να γίνει διορισμός. Και σας λένε εδώ υπάρχει και ένα δεύτερο σύστημα εξετάσεων, που θα ξανακρίνουν τις ικανότητες σας. Και που αν θα περάσετε αυτόν το διαγωνισμό, πάλι δεν είναι βέβαιο εάν θα διοριστείτε.

Και από την άλλη πλευρά τίθεται το ερώτημα: «πού πάει ο κόπος, ποια είναι η επένδυση τέλος πάντων στον χώρο της παιδείας, σ' αυτά τα παιδιά που είναι το μέλλον και το αύριο αυτού του τόπου; Ποια είναι η υπόσχεση που τους δίνουμε εμείς οι μεγαλύτε¬ροι»; Η αβεβαιότητα, η ανεργία, η φτώχεια, η μιζέρια, η εγκατάλειψη, μα όλα αυτά δεν έχουν σχέση με το ελληνικό πνεύμα. Η Ελλάδα πάντοτε είχε μέσα της την αρχοντιά και το μεγαλείο. Και στην φτώχεια ήταν περήφανη και είχε αξιοπρέπεια.

Κρατήστε, λοιπόν, ψηλά τις αξίες. Πρέπει να αγωνιστούμε όλοι. για να ανατρέψουμε επιτέλους αυτήν την πορεία, που είναι μια πορεία, με μαθηματική ακρίβεια, όχι στο αβέβαιο αύριο, άλλα στο βέβαιο μαύρο αύριο στο οποίο θέλουν να μας οδηγήσουν.

Όμως υπάρχει ελπίδα, υπάρχει φως, υπάρχει δυνατότητα. Ναι, μπορούμε να ανακάμψουμε και να ανατρέψουμε όλα αυτά, τα οποία δημιουργεί η κρίσις με τις πολλαπλές κρίσεις. Να δουλέψουμε όλοι μαζί και να καθήσωμε στο τραπέζι και να συζητήσουμε. Να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Μην περιμένουμε από άλλου λύσεις. Εμείς εδώ, η τοπική κοινωνία, πρέπει να σκεφτούμε και να αποφασίσουμε πώς θα δημιουργήσουμε θέσεις για την απασχόληση, πώς θα δημιουργήσουμε προϋποθέσεις γι' αυτά τα παιδιά. Για να μείνουν εδώ και να εργαστούν και να προσφέρουν από τα χαρίσματα, με τα οποία ο Θεός τους επροίκισε.

Είμεθα υπερήφανοι, γιατί έχουμε παιδιά που αριστεύουν, αλλά δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να τους δώσουμε και τις δυνατότητες για να σταθούν με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία, στην προοπτική των γεγονότων της ζωής.

Οι τρεις Ιεράρχαι είναι φωτεινό παράδειγμα. Έζησαν σε δύσκολους καιρούς. Πέθαναν σε εξορίες, στις δοκιμασίες, στη φτώχεια, στην εγκατάλειψη, όμως δεν φοβήθηκαν, γιατί δεν εγκατέλειψαν τον Θεό και δεν τους εγκατέλειψε ο Θεός. Δεν εγκατέλειψαν τον λαό και δεν τους εγκατέλειψε και ο λαός. Έζησαν και ζουν και θα ζουν στην αιώνια παρουσία του Θεού και στην ζώσα παρουσία της αγίας μας Εκκλησίας. Είναι τα πυξία του πνεύματος, είναι οι πυξίδες που μας δείχνουν το δρόμο που πρέπει και εμείς να ακολουθήσωμε, αν θέλωμε πραγματικά να ζήσωμε την δικαίωση και αν θέλωμε να νιώσωμε την χαρά και την ευλογία, που χαρίζει πλούσια η αγάπη του Θεού σε όλους μας. Αμήν.

Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης
Ιωάννου
ΔΙΑΚΟΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ

Λαγκαδάς - Θεσσαλονίκη 2011

πηγή: www.impantokratoros.gr