Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ – Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

 

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (Π.Α.Σ.Θ.Ε.)

 

 

«Ανασηκώσου, σήκω επάνω, ω Ρωσία,

εσύ που από τα χέρια του Κυρίου
έχεις πιει το κύπελλο της οργής Του!

Όταν η δυστυχία σου λάβει τέλος,

η νομιμότητα θα επανέλθει σε σένα

και η δόξα του Κυρίου θα σε συνοδεύσει.

Οι λαοί θα έρθουν στο φως σου

και οι βασιλιάδες στη λάμψη που θα ανατείλει πάνω σου.

Τότε σήκωσε τα μάτια σου και δες:

Ιδού τα παιδιά σου έρχονται σε σένα

από τη Δύση και το Βορρά και τη Θάλασσα και την Ανατολή,

ευλογώντας σε εν Χριστώ για πάντα. Αμήν»

(Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς)

ΑΡ. ΠΡΩΤ. 3

3/1/2019

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ – Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ

Μεθαύριο ολοκληρώνεται το θέατρο της υποκρισίας του σβησμένου Φαναρίου, των σκοτισμένων και υποκριτών θιασωτών κάθε εκκλησιαστικής Παρανομίας, τα τελευταία εκατό χρόνια, τους οποίους προσπαθούν με κάθε μέσο να υπερασπίσουν οι καλοπληρωμένοι υπαλληλίσκοι τους, οι χλιαροί καθηγητές των «θεολογικών» σχολών.

Και λέμε υποκριτών Φαναριωτών αφού τολμούν:

α) Να νομιμοποιούν αυθαίρετα ένα σχισματικό και αιρετικό μόρφωμα, τάχα για την αποκατάσταση της «Ενότητας της Εκκλησίας», όταν έχουν προκαλέσει δεκάδες σχίσματα και μερισμούς στο Σώμα της Εκκλησίας από το 1924 και εξής.

β) Να μιλούν για «Αγάπη», όταν συναντιούνται με τους ετερόδοξους, και αλλόθρησκους, όταν έχουν να επιδείξουν μόνο ειρωνεία, σκληρότητα, περιφρόνηση και μίσος για τους Ορθόδοξους που θα διανοηθούν να διαφωνήσουν με την κακοδοξία τους και το, θεσμοθετημένο στο Κολυμπάρι ως νέο δόγμα, «Αλάθητο» του «Οικουμενικού»…

γ) Να κακίζουν τους αντιπάλους τους ότι γίνονται όργανα πολιτικών παιχνιδιών, όταν οι ίδιοι έχουν αποδειχθεί, πάνω από μισό αιώνα, οι καλύτεροι πράκτορες της αμερικανικής πολιτικής.

δ) Να κατακεραυνώνουν την αίρεση του «Εθνοφυλετισμού» μόνο όταν μιλούν για τους Ρώσους, όταν οι προστατευόμενοί τους, σχισματοαιρετικοί της Ουκρανίας, είναι δεδηλωμένοι Νεοναζί!

***

Χρειάστηκαν σχεδόν 100 χρόνια για να καταλάβουμε όλοι μας τι είχε κοστίσει η ματαιοδοξία του Φαναρίου στην Ορθοδοξία και πως η Νέα Ρώμη ετοιμάζεται επίσημα πλέον να ακολουθήσει στην πτώση και στην αποστασία την Παλαιά.

Την εποχή που ο δικτάτορας Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, Μελέτιος Μεταξάκης, άλλαζε το ημερολόγιο προκαλώντας σχίσματα, η Μόσχα πάλευε εναντίον του αντιχριστιανικού Μπολσεβικισμού.

Όταν αργότερα ο κακόδοξος  Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης Αθηναγόρας «ακύρωνε» το Ανάθεμα του 1054, η Μόσχα είχε ήδη υποταχθεί για τα καλά στους Σοβιετικούς.

Σήμερα, που ο απερίγραπτος Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίος διαιρεί την Ορθοδοξία, αναγνωρίζοντας ετερόδοξους και σχισματικούς, η Μόσχα δεν έχει πλέον Κομμουνισμό. Έχει όμως μια μεγάλη ευκαιρία: να αποκηρύξει την «επηρμένη οφρύ» του Φαναρίου και να υποστηρίξει τους Αληθινούς Ορθοδόξους που αντιστέκονται για έναν αιώνα εναντίον του Πάπα της Ανατολής και των μεταρρυθμίσεών του.

Στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, υπάρχει Ιεραρχία (όχι σχισματική και με χειροτονίες υπό ενός, όπως μερικών «Γ.Ο.Χ.») αλλά με κανονική Αποστολική Διαδοχή από τη Ρωσική Εκκλησία του Εξωτερικού των Αγίων Ιωάννου Μαξίμοβιτς και Φιλαρέτου (και οι δύο με αδιάφθορα σκηνώματα). Υπάρχουν Αποτειχισμένοι Πατέρες και Αδελφοί που αγωνίζονται για την Ορθοδοξία και πολεμούν μέχρις εσχάτων.

Η Μόσχα πρέπει να τους αναγνωρίσει και να πρωτοστατήσει στη σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου που θα αποκαταστήσει τη δικαιοσύνη.

Είθε, με τις προσευχές του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς, η Ορθοδοξία να λάμψει και πάλι!