Ειδική αποστολή στην Ουκρανία
(Ένα κείμενο του 2014, αλλά άκρως επίκαιρο εξ' αιτίας της συστηματικής και συστημικής παραπληροφόρησης) π. Φώτιος Βεζύνιας
Ειδική αποστολή στην Ουκρανία
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Μας έφθασε και περίσσεψε η παραποίηση της αλήθειας. Καιρός να μάθει ο λαός την αλήθεια για την Ουκρανία. Και ας μας απαντήσουν οι φίλοι της ΕΙΡΗΝΗΣ... ο πόλεμος της Σερβίας δεν ήταν πόλεμος; Ο πόλεμος της Κύπρου δεν είναι πόλεμος; ΝΤΡΟΠΗ.
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
1. Τὸ παράδειγμα τῆς Ὀρθόδοξης Σερβίας. Κοσσυφοπέδιο καὶ Οὐκρανία.
Ὅσοι, χωρὶς ἱστορικὴ γνώση, παρακολουθοῦν αὐτὲς τὶς ἡμέρες τὴν σύγκρουση μεταξὺ τῶν δυτικῶν συμμάχων τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς Ρωσίας στὰ σύνορα τῆς Οὐκρανίας, ὅπου ἐπιδιώκουν οἱ νέοι Σταυροφόροι νὰ ἀποσπάσουν τὴν Οὐκρανία ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ καὶ γεωπολιτική της σύνδεση μὲ τὴν Ρωσία καὶ νὰ τὴν ἐντάξουν στὴν δυτικὴ συμμαχία, στὴν λατινοφραγκική, παπικὴ καὶ προτεσταντικὴ Δύση, δὲν μποροῦν νὰ κατανοήσουν τὴν δικαιολογημένη ἰσχυρὴ ἀντίδραση τῆς Ρωσίας καὶ πιθανὸν νὰ δικαιώνουν ὄχι τὴν ἀμυνόμενη Ρωσία ἀλλὰ τοὺς ἐπιτιθέμενους νέους Σταυροφόρους τῆς Δύσης.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Να ευχηθούμε να πραγματοποιηθεί επιτέλους το όνειρο του Πατριάρχη μας.
Ίσως είναι ο μόνος τρόπος για να σπάσει "ΤΟ ΑΠΟΣΤΗΜΑ" του οικουμενισμού που ταλαιπωρεί την Ορθοδοξία για περισσότερα από εκατό χρόνια.
Αμήν. Γένοιτο.
π. Φώτιος Βεζύνιας.
Με τον Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο του Σάλτσμπουργκ Φραντς Λάκνερ, συναντήθηκε την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2022 ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Ο Πατριάρχης επισκέφθηκε τον Ρ/Καθολικό Αρχιεπίσκοπο στην έδρα του, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Αυστρίας κ. Αρσένιο, τον Διάκονο κ. Οικουμένιο, Κωδικογράφο της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, τον Διάκονο κ. Μιχαήλ Γιαβρή και τον κ. Θεμιστοκλή Καρανικόλα, υπάλληλο των Πατριαρχείων.
Στο σημείωμά του στο βιβλίο επισκεπτών ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρει τόσο το θέμα των εκεί συνομιλιών όσο και την συνεργασία που έχει με τον Πάπα κ. Φραγκίσκο.
Το σημείωμα του Οικουμενικού Πατριάρχου το οποίο συνυπογράφουν οι συνοδοί του έχει ως εξής:
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος
Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητὴς Θεολογικῆς
Σχολῆς Α.Π.Θ.
1. Τὸ
παράδειγμα τῆς Ὀρθόδοξης Σερβίας. Κοσσυφοπέδιο καὶ Οὐκρανία.
Ὅσοι, χωρὶς ἱστορικὴ γνώση, παρακολουθοῦν αὐτὲς τὶς ἡμέρες τὴν σύγκρουση μεταξὺ τῶν δυτικῶν συμμάχων τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς Ρωσίας στὰ σύνορα τῆς Οὐκρανίας, ὅπου ἐπιδιώκουν οἱ νέοι Σταυροφόροι νὰ ἀποσπάσουν τὴν Οὐκρανία ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ καὶ γεωπολιτική της σύνδεση μὲ τὴν Ρωσία καὶ νὰ τὴν ἐντάξουν στὴν δυτικὴ συμμαχία, στὴν λατινοφραγκική, παπικὴ καὶ προτεσταντικὴ Δύση, δὲν μποροῦν νὰ κατανοήσουν τὴν δικαιολογημένη ἰσχυρὴ ἀντίδραση τῆς Ρωσίας καὶ πιθανὸν νὰ δικαιώνουν ὄχι τὴν ἀμυνόμενη Ρωσία ἀλλὰ τοὺς ἐπιτιθέμενους νέους Σταυροφόρους τῆς Δύσης.
κι η σκέψη δεν μου δίνει,
τις λέξεις που θα ήθελα,
να δείξω ευγνωμοσύνη..
Ευγνωμοσύνη στη μαμά,
στη μάνα, στη μητέρα,
μια και γιορτάζει σήμερα,
στης μάνας την ημέρα.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟ: http://faliropressnews.blogspot.com/2014/10/blog-post_46.html
Γράφει ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Κάλλιο γλύστρα στο
δρόμο το δικό σου
παρά στο δρόμο του
άλλου να ‘σαι ορθός.
(Κ.Παλαμάς)
Ο καλός αυλικός
(λαϊκός ή κληρικός) είναι ένα αξιοπερίεργο πλάσμα. Παλαιότερα μπορεί να
κινδύνευε να εκλείψει μα τώρα είναι σε
αφθονία.
Σαν τον
λαγοκέφαλο, το δηλητηριώδες ψάρι που
«εισέβαλε» απ’ την Ερυθρά θάλασσα στη
Μεσόγειο, με θανατηφόρα νευροτοξίνη που σκοτώνει.
Δεν τρώγεται με
τίποτα.
Έτσι και ο καλός
αυλικός, που υποτάσσεται σε κάθε παράγγελμα του αφεντικού.
Δεν το γνωρίζει (το αφεντικό). Φτάνει που ξέρει τις ορντινάτσες του αφεντικού. Αυτές είναι γι’ αυτόν οι κύριοί του , που θα πουν ένα καλό λόγο γι’ αυτόν , που θα του πετάξουν ένα ξεροκόμματο ελευθερίας , ισχύος, αναγνώρισης ή συντήρησης των μέχρι τώρα δικαίως ή αδίκως αποκτηθέντων , έστω και μιας μικρής απώλειας αυτών σε σχέση με την πλειοψηφία.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: Έτσι μόνο θα καταλάβουμε πόσο μακριά έχουμε βρεθεί, από τις θέσεις και την αγωνιστικότητα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.
π. Φώτιος Βεζύνιας
Τόσες
σημαντικές Σύνοδοι, όπως η Η΄ επί Μ. Φωτίου (879 - 880), οι Ησυχαστικές Σύνοδοι
τού 1341, 1347, 1451 (Θ΄ Οικουμενική), οι νεότερες πατριαρχικές Σύνοδοι τής
ΚΠόλεως (1722, 1727, 1838 κ.ά), αλλά και οι θεοφώτιστοι άγιοι Πατέρες άγιος
Μάρκος Εφέσου, άγιος Αθανάσιος Πάριος, άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, άγιος
Νεκτάριος Πενταπόλεως με ευαγγελική, πατερική και αγιοσυνοδική θεολογική τεκμηρίωση καταδικάζουν απερίφραστα ως αιρετικούς τους Λατίνους ή τους Λατινόφρονες. Κατά
κανόνα μάλιστα οι Σύνοδοι και οι Πατριαρχικές Εγκύκλιοι από ποιμαντική επιταγή
περιφρουρήσεως του λαού από τις προπαγάνδες τών Φραγκολατίνων, χρησιμοποιούν
χαρακτηρισμούς εντονότατα οξείς, όχι όμως αναληθείς ή εμπαθείς. Το αυτό παρατηρούμε και στο “Συνοδικό τής Ορθοδοξίας”, το οποίο
περιελήφθη στο Τριώδιο και αναγινώσκεται στα Μοναστήρια. Βάσει τέτοιων
Ορθοδόξων Συνοδικών και Πατερικών κριτηρίων, σε άρθρο του ο Σεβ. Ναυπάκτου κ.
Ιερόθεος, τονίζει ότι δεν υπάρχει αποστολική διαδοχή
(παράδοσις Χάριτος και αληθείας) ούτε Μυστήρια ούτε κυριολεκτουμένη Εκκλησία
στον Παπισμό. Διαφορετικά, αν η ιστορική διαδοχή αποτελούσε το
εχέγγυο τής αποστολικότητος ερήμην τής αληθείας (ορθοδοξίας), τότε θα έπρεπε να
την αναγνωρίζουμε και στους λοιπούς αιρετικούς και αιρεσιάρχες, πράγμα
ανυπόστατο.
Λέει ο Αγ. Μάρκος ο Ευγενικός: