μήνυμα

μήνυμα

Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Φώτης Κόντογλου

Ὁ χρόνος, ὁ φθονερὸς γέρων

Ὁ καιρὸς εἶναι ἕνα πρᾶγμα ἄπιαστο καὶ κατὰ βάθος ἀκατανόητο. Τὸ μυαλό μας κ᾿ ἡ καρδιά μας τὸν νοιώθουνε ἀπὸ τὶς ἀλλαγὲς ποὺ γίνονται στὸν κόσμο. Μὰ κάποιες ἀλλαγὲς μπορεῖ νὰ γίνουνε πολὺ γρήγορα, ἀπὸ μιὰ μέρα σὲ ἄλλη, ὅπως ἡ παραμόρφωση τοῦ ἄνθρωπου ποὺ γίνεται ἀπὸ τὴν ἀρρώστεια, ἢ ἕνας ξαφνικὸς θάνατος ποὺ μέσα σὲ μιὰ στιγμὴ κάνει τὸν ἄνθρωπο ἕνα ἀγνώριστο κουφάρι. Τὸν καιρὸ τὸν νοιώθουμε πιὸ δυνατὰ ἀπὸ τὸ πάλιωμα κι ἀπὸ τὸ γῆρας, ποὺ ἀλλάζουνε τὰ νεαρὰ καὶ τὰ ζωντανὰ πλάσματα, κι αὐτὴ τὴν ἀλλαγὴ τὴν καταλαβαίνουμε σκληρά. Τὸν νοιώθουμε κι ἀπὸ τὴν καινούργιεψη τοῦ κόσμου, μὰ πιὸ δυνατὰ τὸν νοιώθουμε ἀπὸ τὴ φθορά· καὶ τὸν νοιώθουμε ἀπ᾿ αὐτὴ πιὸ δυνατά, γιατὶ πονᾶμε, κι ὁ πόνος εἶναι πιὸ βαθὺς ἀπὸ τὴ χαρά.

Φώτης Κόντογλου

Ἀσάλευτο θεμέλιο

Σήμερα νομίζεται καλὸς σὲ ὅλα, ὅποιος εἶναι ἀδιάφορος, ὅποιος δὲν νοιάζεται γιὰ τίποτα, ὅποιος δὲν νιώθει καμιὰ εὐθύνη. Ἀλλιῶς τὸν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Ὅποιος ἀγαπᾶ τὴν χώρα μας, τὰ ἤθη καὶ ἔθιμά μας, τὴν παράδοσή μας, τὴν γλώσσα μας, θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός. Οἱ ἀδιάφοροι παιρνοῦν γιὰ φιλελεύθεροι ἄνθρωποι, γιὰ ἄνθρωποι ποὺ ζοῦνε μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔχουν γιὰ πιστεύω τὴν καλοπέραση, τὸ εὔκολο κέρδος, τὶς εὐκολίες, τὶς ἀναπαύσεις, κι ἂς μὴν ἀπομείνῃ τίποτα ποὺ νὰ θυμίζῃ σὲ ποιὸ μέρος βρισκόμαστε, ἀπὸ ποὺ κρατᾶμε, ποιοὶ ζήσανε πρὶν ἀπὸ μᾶς στὴν χώρα μας. Ἡ ξενομανία μᾶς ἔγινε τώρα σωστὴ ξενοδουλεία, σήμερα περνᾶ γιὰ ἀρετή, κι ὅποιος ἔχῃ τούτη τὴν ἀρρώστεια πιὸ βαρειὰ παρμένη, λογαριάζεται γιὰ σπουδαῖος ἄνθρωπος.
Ἡ Ἑλλάδα ἔγινε ἕνα παζάρι ποὺ πουλιοῦνται ὅλα, σὲ ὅποιον θέλῃ νὰ τὸ ἀγοράσῃ. Καταντήσαμε νὰ μὴν ἔχουμε ἀπάνω μας τίποτα ἑλληνικό, ἀπὸ τὸ σῶμα μας ἴσαμε τὸ πνεῦμα μας. Τὸ μασκάρεμα ἄρχισε πρῶτα ἀπὸ τὸ πνεῦμα, καὶ ὕστερα ἔφθασε καὶ στὸ σῶμα.

Χριστούγεννα..

Κρύο.. Πολύ κρύο.. Τα βήματά του ακούγονται πάνω στο παγωμένο χορτάρι.. Οι θόρυβοι του χωριού… κι αυτοί παγωμένοι, λες και προσπαθούν μυστικά να ξεπαγώσουν για ν’ ακουστούν. Όρθρος βαθύς. Σκοτάδι παντού. Ναι, σα το σκοτάδι που ζούσε ο κόσμος πριν να γεννηθεί Εκείνος ο Αναμενόμενος Βασιλιάς… Τα λαμπιόνια και τα φωτεινά στολίδια στα σπίτια κάποιων, που αναζητούν το φώς με λάθος τρόπο, δεν είναι ικανά να αναστρέψουν την αίσθηση σκότους…
   Δεν έχει  καιρό να δει άλλο γύρω… Μπροστά του η βαριά πόρτα του Ναού.. Βαριά όσο και η αμαρτία της ανθρωπότητας… τότε ή τώρα δεν έχει σημασία.. Το ίδιο είναι.. καμία διαφορά.. Η αμαρτία πάντα ίδια ήταν… Μα η «βαριά πόρτα» είναι και το μόνο «πέρασμα» προς την Απολυτρωτική Θεϊκή Αγκαλιά… Ένας γάτος  κουλουριασμένος δίπλα στη βαριά πόρτα του Ναού αρνείται τον ρόλο του φύλακα… Ούτε που δίνει σημασία βυθισμένος στα «όνειρά του».. Μάλλον αδιάφορος… «Χαρακτήρ και αυτός της σύγχρονης αδιάφορης και άθεης κοινωνίας».
   Το κλειδί οδηγείται από μια αλάνθαστη αόρατη παρουσία… Είναι το κατάλληλο κλειδί για την κατάλληλη κλειδαριά της «βαριάς πόρτας»… Η πόρτα ανοίγει και η ρασοφορεμένη σκιά χάνεται στο εσωτερικό του Ναού..                                   
    Είναι μόνος… Τόσο…. Υπέροχα μόνος!!!…  Οι διακόπτες αλλάζουν θέση και ενεργοποιούνται… Η Εκκλησιά της Παναγιάς αρχίζει να φωτίζεται.. Το φώς είναι λιγοστό ακόμα… Αχ και  να χυνόταν λίγο από το Ουράνιο Φώς Σου και ‘δώ μέσα Κύριε…
    Η  ώρα περνά… Βλέπεις είμαστε στη Γη.. Ακόμα ο χρόνος κυλάει.. Μας κυνηγάει και τον κυνηγάμε… Αλήθεια.. τι παιχνίδι κι’ αυτό!!!
  Είναι «καιρός» για «καιρό»..

Μην τολμήσετε να καταργήσετε την αργία της Κυριακής!

Γιατί είναι ανόητη και λανθασμένη η υπουργική απόφαση που επιβάλλει την Κυριακάτικη εργασία...
Ουκ επ’άρτω ζήσεται μόνω ο άνθρωπος, δηλαδή δεν ζει μόνο με υλικά αγαθά ο άνθρωπος, αλλά έχει ανάγκη πνευματικής τροφής και αληθείας! Η συγκλονιστική τούτη απάντηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον διάβολο που τον πείραζε στην έρημο, όπως αποδεικνύεται σήμερα δεν συγκινεί τους σύγχρονους άρχοντες... Απεναντίας θα λέγαμε ούτε καν τους προβληματίζει, αφού στην κυριολεξία η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από αριθμούς και ειδικότερα ασχολούνται με το πώς θα πετύχουν να ευημερούν οι αριθμοί! Χρηματιστήρια, τράπεζες, δάνεια, επιτόκια, καταθέσεις αποτελούν τη μοναδική μέριμνα τους!!! Εγκλωβισμένοι στην καλοστημένη παγίδα του πονηρού εκλαμβάνουν τον πλούτο και την ευημερία ως μοναδικό δρόμο ευτυχίας λαών και εθνών. Αν όμως καλοί μου άνθρωποι η απόκτηση υλικών αγαθών αποτελούσε ευτυχία τότε οι πλούσιοι και οι οικογένειες τους δεν θα είχαν καθόλου προβλήματα και θα ζούσαν μέσα στην τρελή χαρά. Όμως κάτι τέτοιο, όπως όλοι γνωρίζουμε δεν ισχύει.

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Καλά να πάθουμε.

 

Ας μη γελιόμαστε.
Σκύψαμε το κεφάλι. Οι περισσότεροι από μας.
Αλλος γιατί εξακολουθεί να ελπίζει στα θαύματα.
Αλλος γιατί διαθέτει απείρου μεγέθους "όριο ανοχής".
Αλλος γιατί κουράστηκε κι άλλος γιατί φοβάται.
 
Ας μη γελιόμαστε.
Κάποιοι εξακολουθούν να τους πιστεύουν.
Κάποιοι εξακολουθούν νάναι τσιράκια.
Μερικοί προσβλέπουν σε μελλοντική ανταμοιβή, προσφέροντας
σήμερα σιωπή.
Είναι και οι μπερδεμένοι. Είναι και οι εκ πεποιθήσεως ραγιάδες.
   

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ!

Καταργούν τα μετρητά με την χρεωστική κάρτα!
Καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν, καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ. ῟Ωδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς´(666).
Μετά από 2000 χρόνια οι καταπληκτικοί,"πανέξυπνοι" πολιτικοί μας κάνουν ότι μπορούν για να επιβεβαιώσουν τον Ιωάννη και την Αποκάλυψή του, δημιουργώντας ερωτηματικά ακόμα και στους άθεους
Να καταστεί υποχρεωτική η χρήση χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών στις συναλλαγές των πολιτών, εξετάζει σαν πιθανό σενάριο το υπουργείο Οικονομικών, με στόχο την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Το Καρότο, το Αυγό και το Τσάι

«Σου έχω πει την ιστορία την παλιά με το τσάι, το καρότο και τ’ αυγό;»
Η Έλλη γνέφει «όχι».
«Άκου, λοιπόν!» αρχίζει ο παππούς. «Κάποτε παραπονιόταν ένας άνθρωπος πως είχε βάσανα πολλά. Τον κάλεσε, που λες, στο σπίτι της κάποια σοφή γερόντισσα, έβαλε ένα τσουκάλι με νερό να βράσει κι έριξε μέσα ένα καρότο κι ένα αυγό. Όταν έβρασαν καλά, έφτιαξε λίγο τσάι του βουνού και ρώτησε τον άνθρωπο τι βλέπει. “Ένα καρότο που έχει μαλακώσει από το βράσιμο κι ένα σφιχτό αυγό”, της είπε κείνος. “Και τι μυρίζει;” ρώτησε η γερόντισσα. “Μοσχοβολάει τσάι του βουνού!” της απαντάει. “Ε, λοιπόν, οι λύπες και οι στενοχώριες μοιάζουνε με νερό που βράζει” λέει η γερόντισσα. “Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν δυνατοί, μα σαν τους βρουν αναποδιές, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το καρότο, που μαλακώνει και διόλου δύναμη δεν έχει πια. Άλλοι πάλι μοιάζουνε με το αυγό. Μέσα τους είναι αδύναμοι και μόνο ένα τσόφλι έχουν απ’ έξω να τους προστατεύει. Όταν έρθουν δύσκολοι καιροί, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το αυγό και, σαν αυτό, γίνονται κι από μέσα τους σκληροί.

Φώτης Κόντογλου

Γιάννης ὁ Εὐλογημένος!

«Διηγήματα τῶν Χριστουγέννων», Ἐκδόσεις Ἁρμός
O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.
Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες,καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε: «Τὸν καιρὸ ποὺ εἴμαστε στὸν ἀπάνω κόσμο, δουλέψαμε, βασανιστήκαμε, κι ἀφήσαμε πίσω μας παιδιὰ κ᾿ ἐγγόνια νὰ μᾶς ἀνάβουνε κανένα κερί, νὰ μᾶς καίγουνε λίγο λιβάνι μὰ δὲν βλέπουμε τίποτα, μήτε παπᾶ στὸ κεφάλι μας νὰ μᾶς διαβάσει παραστάσιμο, μήτε κόλλυβα, παρὰ σὰν νὰ μὴν ἀφήσαμε πίσω μας κανέναν». Κι ὁ ἅγιος Βασίλης πάλι στενοχωρήθηκε κ᾿ εἶπε: «Τοῦτοι οἱ χωριάτες οὔτε σὲ ζωντανὸ δὲ δίνουνε βοήθεια, οὔτε σὲ πεθαμένον», καὶ βγῆκε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, καὶ περπατοῦσε ὁλομόναχος μέσα στὰ παγωμένα χιόνια.

Φώτης Κόντογλου

Ὁ Μέγας Βασίλειος κι᾿ ὁ παραμορφωμένος Χριστιανισμός

(ἀπὸ τὸ Ἀσάλευτο Θεμέλιο, Ἀκρίτας 1996)

Θέλω νὰ μιλήσω γιὰ τὸν ἅγιο Βασίλειο, ἀλλὰ νὰ μὴν πῶ τὰ συνηθισμένα ποὺ λένε ὅσοι γράφουνε γι᾿ αὐτὸν τὸν ἀληθινὰ Μέγαν ἅγιο. Προπάντων κάποιοι θεολόγοι φραγκοδιαβασμένοι, ποὺ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει σχεδὸν καθόλου ἡ ἁγιότητά του κ᾿ ἡ κατὰ Θεὸν σοφία του, ἀλλὰ ἡ «θύραθεν» σοφία του, ἡ γνώση ποὺ εἶχε στὰ ἑλληνικὰ γράμματα, στὴ ρητορικὴ καὶ στάλλα ἐφήμερα καὶ ἐξωτερικὰ στολίδια αὐτῆς τῆς βαθειᾶς ψυχῆς, λησμονώντας τί γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιὰ τὴν κοσμικὴ σοφία, ποὺ τὴ λέγει «μωρίαν παρὰ τῷ Θεῷ».
Γιὰ τοὺς τέτοιους, ἡ φιλοσοφία εἶναι σεβαστή, μάλιστα περισσότερο ἀπὸ τὴ θρησκεία κι᾿ ἂς θέλουνε νὰ τὸ κρύψουνε, ἡ ἐπιστήμη πιὸ πειστικὴ ἀπὸ τὴν πίστη, ἡ ἀρχαιότης πιὸ σπουδαῖο οἰκόσημο ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό. Γι᾿ αὐτό, ὅλα τὰ μετρᾶνε μ᾿ αὐτὰ τὰ μέτρα. Ἡ ἀξία τῶν ἁγίων Πατέρων δὲν ἔγκειται στὴν ἁγιότητά τους, ἀλλὰ στὸ κατὰ πόσον εἶναι δεινοὶ ρήτορες, δεινοὶ συζητηταί, δυνατοὶ στὸ μυαλό, μ᾿ ἕνα σύντομον λόγο, κατὰ πόσον ἔχουνε ὅσα ἐκτιμοῦσε καὶ ἐκτιμᾶ ἡ ἁμαρτωλὴ ἀνθρωπότητα κι᾿ ὅσα εἶναι ἢ περιττὰ γιὰ τὸ χριστιανό, ἢ βλαβερά, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο.

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

(Ἐπιστολὴ γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου, 5-2-1958)

Ἄγγελος Θεοῦ Παντοκράτορος εἶναι ὁ Ἱερεύς
 ...Ἔχεις δίκαιον νὰ φοβῆσαι νὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν Ἱερωσύνην. Τὸν φόβον αὐτὸν τὸν εἶχον ὅλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες, δι᾿ αὐτὸ καὶ πολλοὶ ἔφευγον τὴν ἱερωσύνην ταπεινούμενοι, στοχαζόμενοι ἀφ᾿ ἑνὸς τὸ ὕψος τῆς ἱερωσύνης, τὴν καθαρότητα καὶ τὴν ἁγιότητα τὴν ὁποίαν ὀφείλει νὰ ἔχῃ ὁ ἱερεύς, ἀφ᾿ ἑτέρου τὰς εὐθύνας τὰς ὁποίας ἀναλαμβάνει ἀπὸ τὴν στιγμὴν κατὰ τὴν ὁποίαν λαμβάνει τὸ χάρισμα τῆς Ἱερωσύνης. Πολλοὶ δὲ ἐκ τῶν Ἁγίων καὶ ἐκρύπτοντο διὰ νὰ ἀποφύγουν τὴν ἱερωσύνην καὶ τότε ἐδέχοντο, ὅταν ὁ Κύριος τοὺς ἀπεκάλυπτε, ἢ ὅλος ὁ δῆμος τοὺς πρότεινε ὡς ἀξίους, δι᾿ αὐτὸ καὶ ἐπεκράτησε κατὰ τοὺς χρόνους ἐκείνους τό, ἢ θεόκλητος ἢ δημόκλητος.
Ἀλλὰ κατὰ τοὺς σημερινοὺς χρόνους, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἐπικρατεῖ ἡ δαιμονόκλητος (δαιμονοπρόβλητος) ἢ ὑπερηφανοεαυτοπρόβλητος, ὃ ἐστὶ πολλούς, αἰσχρούς, φαύλους, ἀσεβεῖς, ἁμαρτωλούς, ἀναξίους, τοὺς προτείνει, τοὺς προβάλλει ὁ διάβολος εἰς ἱερωσύνην καὶ ἀρχιερωσύνην, πολλοὶ δὲ μόνοι τους προτείνουν ἑαυτοὺς ἐξ ἑωσφορικῆς ὑπερηφανείας καὶ οἰήσεως κατεχόμενοι, μὴ στοχαζόμενοι οἱ ἄφρονες, ὅτι ὁ ἱερεύς, ὁ λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ ὀφείλει νὰ εἶναι σώματι καὶ ψυχῇ καθαρότερος καὶ λαμπρότερος τῶν ἡλιακῶν ἀκτινῶν, καὶ ἀνώτερος καὶ ὑψηλώτερος καὶ ἁγιώτερος πάντων τῶν ἀνθρώπων. Ἄγγελος Θεοῦ Παντοκράτορος εἶναι ὁ Ἱερεύς, ἀλλὰ στοχαζόμενοι οἱ ματαιόφρονες, οἱ γηϊνόφρονες, οἱ κουφοὶ καὶ ἐπηρμένοι, ὅτι θὰ αὐξήσῃ ἡ τιμή των, ἡ δόξα των, καὶ οἱ ἄνθρωποι θὰ τοὺς φιλοῦν τὸ χέρι παντοῦ, θὰ τοὺς θαυμάζουν, ὅταν θὰ λειτουργοῦν ἐνδεδυμένοι χρυσοΰφαντα ἱερά, θὰ αὐξήσουν τὰ ὑλικὰ συμφέροντά των, ... καὶ ἀφοῦ θησαυρίσουν ἐπὶ τῆς γῆς, τότε θὰ εἰποῦν εἰς τὴν ψυχήν των, ὡς ὁ ἄφρων του Εὐαγγελίου· «ψυχὴ ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά, φάγε, πίε, εὐφραίνου, ἀναπαύου».

Η Ιερωσύνη κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Η ΙΕΡΩΣΥΝΗ
ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
αρχιμ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΑΦΕΙΡΗΣ
(Σύναξη Αναγνωστών και υποψηφίων Κληρικών Ι. Μ. Φθιώτιδος)
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΑΜΑΣΤΑΣ, Σάββατο 10-11-2007, 9.30΄ π.μ.
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ 
Ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος βλέπει την ιερή διακονία της Ιερωσύνης ως «θείον χάρισμα» και γι΄ αυτό είναι σπουδαιότερη και τιμιώτερη από όλες τις άλλες επίγειες εξουσίες. Και μολονότι ασκείται επί της γης, τα αποτελέσματά της διαβαίνουν στους ουρανούς και ως τοιαύτη είναι Υπηρεσία που αρμόζει στους Αγγέλους. Γι΄ αυτό το ιερατικό αξίωμα χαρακτηρίζεται «Αγγελικό», αφού η ιερωσύνη ασκείται μεν επί της γης, ανήκει όμως στην «τάξη των επουρανίων». Και αυτό βέβαια πρέπει να θεωρείται εύλογο, αφού την Ιερωσύνη «δεν την καθίδρυσε ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος, ούτε κάποια άλλη κτιστή δύναμη, αλλά ο ίδιος Ο Παράκλητος, ο Οποίος την έκανε τέτοια, ώστε να φαίνεται ότι ασκείται από αγγέλους, αν και ασκείται από σαρκικά όντα - ανθρώπους» (Περί Ιερωσύνης, λόγ. Γ΄ 5, 4).

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Ευλογημένα Χριστούγεννα

Δεύτε Χριστοφόροι Λαοί
Λίγες σκόρπιες σκέψεις....
Εδώ και μέρες, σκεφτόταν τα γενέθλιά του. Ήξερε πως οι φίλοι του κάθε χρόνο ήταν και πιο απαιτητικοί. Σκέφθηκε ότι θα ήταν καλό και εύκολο να ακολουθήσει την κλασική οδό. Έ.. λίγη καλή μουσική, ένα ευχάριστο περιβάλλον, ένα καλό φαγητό, και μία τούρτα, θα αποτελούσαν την βάση για μια ευχάριστη βραδιά γενεθλίων.
Ετοιμάζονταν όλο αυτό τον καιρό, και να σήμερα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες. Όλα στην θέση τους περιμένουν τους προσκεκλημένους του Δείπνου. Του δείπνου των γενεθλίων.
Και αυτός μέσα στα καινούργια του ρούχα, έτοιμος να δεχθεί τους αγαπημένους, τους φίλους, τους δικούς του ανθρώπους….
Η πόρτα κτυπά.. Ήρθαν οι πρώτοι..
Μα...τί είναι αυτό που συμβαίνει. Χέρια με κακή διάθεση τον αρπάζουν, τον κτυπούν, τον ακινητοποιούν, ενώ ταυτόχρονα κάποιοι εύχονται για τα γενέθλιά του… αλλά όχι σ’ αυτόν.




Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Νύχτα Χριστουγέννων.

Ἕνας ἅγιος καί σοφός ἀσκητής προσεύχεται ἀπὸ ὥρα γονατιστὸς μέσα
στὸ Ἅγιο Σπήλαιο, στὴ Βηθλεέμ. Στὸ σπήλαιο ποῦ πρίν ἀπὸ περίπου
400 χρόνια εἶχε φιλοξενήσει τὸν νεογέννητο Χριστό μας. Ὁ ἀσκητὴς δέν
εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν μεγάλο Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸν Ἅγιο
Ἱερώνυμο, ποῦ κατέγραψε καὶ τὰ ὅσα συνέβησαν ἐκεῖ.
Ἐκείνη τὴν νύχτα ὁ Ὅσιος εἶχε ἀφήσει τὸ ἄσκητηριό του, ποῦ ἦταν
κοντὰ στὸ Ἅγιο Σπήλαιο, καὶ εἶχε ἀποφασίσει νὰ τὴν περάσει ξάγρυπνος
καὶ προσευχόμενος μπροστὰ στὴν Ἁγία Φάτνη.
Ἡ καρδιὰ του ἦταν γεμάτη εὐγνωμοσύνη γιὰ τὴν μεγάλη δωρεᾶ τοῦ Θεοῦ: νὰ ἔλθει ὁ Ἴδιος στὴ γῆ, νὰ γίνει ἄνθρωπος, γιὰ νὰ μᾶς γλυτώσει
ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς ἁμαρτίας, ἀπὸ τὴν τυραννία τοῦ διαβόλου καὶ τὰ
νύχια τοῦ θανάτου!
Ἀπόλυτη σιωπή ἐπικρατοῦσε μέσα στὴν νύχτα στὸν ἱερὸ χῶρο...
Ξαφνικὰ ἀκούστηκε νὰ προφέρει τὸ ὄνομά του μιὰ γλυκιὰ φωνή:
- Ἱερώνυμε!

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Φώτης Κόντογλου

Οἱ τρεῖς μάγοι.

Πῶς τοὺς ἐπροφήτευσε ὁ μάντης Βαλαὰμ 1300 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴ Γέννηση
Κατὰ τὴν ἁγία Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἑνωθήκανε τὰ οὐράνια μὲ τὰ ἐπίγεια. Ὁ οὐρανὸς ἔδωσε τὸν Ἀστέρα καὶ τοὺς Ἀγγέλους ποὺ δοξολογούσανε ψέλνοντας, καὶ ἡ γῆ ἔδωσε τὴν Παναγία, τὸν Ἰωσήφ, τοὺς τσομπάνηδες καὶ τοὺς μάγους. Αὐτοὶ οἱ μάγοι εἶναι μυστήριο πὼς βρεθήκανε σὲ κεῖνο τὸ ἔρημο μέρος, ξεκινημένοι ἀπὸ τὴ μακρινὴ Χαλδαία. «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρώδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ.» Αὐτὰ λέγει τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο. Καὶ πὼς σὰν ἄκουσε ὁ Ἡρώδης πὼς γεννήθηκε ὁ Χριστός, ὁ βασιλέας τῶν Ἰουδαίων, νόμισε πὼς εἶναι ἐπίγειος βασιλιὰς κι ἐπειδὴ φοβήθηκε μήπως τοῦ πάρει τὴν βασιλεία, σύναξε ὅλους τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς, καὶ τοὺς ρωτοῦσε ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός. Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ εἴπανε: Στὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, γιατὶ ἔτσι εἶναι γραμμένο ἀπὸ τὸν προφήτη Ἡσαΐα, ποὺ εἶπε: «Καὶ ἐσύ, Βηθλεέμ, γῆ Ἰούδα,

Ὅσιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος

Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο 

 Ἔκδοσις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, Κάλαμος Ἀττικῆς
Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου: Βίβλος τῶν Ἠθικῶν, Λόγος Α´.
Κεφάλαιο γ´. Περὶ τῆς τοῦ Λόγου Σαρκώσεως καὶ κατὰ τίνα τρόπον δι᾿ ὑμᾶς ἐσαρκώθη.
Γιὰ νὰ προσεγγίσουμε τὴν σάρκωση τοῦ Λόγου καὶ τὴν ἀπόῤῥητη γέννησή του ἀπὸ τὴν ἀειπάρθενο Μαρία καὶ νὰ κατανοήσουμε καλὰ τὸ μυστήριο τῆς οἰκονομίας γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ γένους μας τὸ κρυμμένο πρὸ τῶν αἰώνων (Ἐφεσίους 3:9), θὰ μᾶς βοηθήσει ἡ ἑξῆς γνωστὴ εἰκόνα:
Κατὰ τὴν δημιουργία τῆς προμήτορος Εὔας ὁ Θεὸς πῆρε τὴν ἔμψυχη πλευρὰ τοῦ Ἀδὰμ καὶ τὴν ὁλοκλήρωσε σὲ γυναῖκα, γι᾿ αὐτὸ δὲν ἐμφύσησε σ᾿ αὐτὴν πνοὴ ζωῆς καθὼς καὶ στὸν Ἀδάμ, ἀλλὰ τὸ μέρος ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τὴν σάρκα του τὸ τελειοποίησε σὲ ὁλόκληρο σῶμα γυναικός, τὴν δὲ ἀπαρχὴ τοῦ πνεύματος ποὺ ἔλαβε μαζὶ μὲ τὴν ἔμψυχη σάρκα τὴν τελειοποίησε σὲ ψυχὴ ζωντανὴ δημιουργώντας μὲ τὰ δυὸ μαζὶ ἕναν ἄλλον ἄνθρωπο.

Φώτης Κόντογλου

Χριστούγεννα στὴ σπηλιά

Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο.
Σὲ μία τοποθεσία ποὺ τὴ λέγανε Σκρόφα, βρισκότανε ἕνα μαντρὶ μὲ γιδοπρόδατα, ἀπάνω σὲ μιὰ πλαγιὰ τοῦ βουνοῦ ποὺ κοίταζε κατὰ τὸ πέλαγο· τὸ μέρος αὐτὸ ἤτανε ἄγριο κ᾿ ἔρημο, γεμάτο ἀγριόπρινα, σκίνους καὶ κουμαριές, ποὺ ἤτανε κατακόκκινες ἀπὸ τὰ κούμαρα. τὸ μαντρὶ ἤτανε τριγυρισμένο μὲ ξεροτρόχαλο [=ξερολιθιά].
Οἱ τσομπάνηδες καθόντανε μέσα σὲ μιὰ σπηλιὰ ποὺ βρισκότανε παραμέσα καὶ πιὸ ψηλὰ ἀπὸ τὴ μάντρα καὶ ποὺ κοίταζε κατὰ τὴ νοτιά. Μεγάλη σπηλιά, μὲ τρία - τέσσερα χωρίσματα, κι ἀψηλὴ ὡς τρία μπόγια. Τὰ ζωντανὰ σταλιάζανε κάτω ἀπὸ τὶς χαμηλὲς σάγιες, ποὺ ἔσκυβες γιὰ νὰ μπεῖς μέσα. Σωροὶ ἀπὸ κοπριὰ στεκόντανε ἐδῶ κ᾿ ἐκεῖ, καὶ βγάζανε μία σπιρτόζα μυρουδιά. Χάμω, τὸ χῶμα ἤτανε σκουπισμένο καὶ καθαρό, γιατὶ οἱ τσομπάνηδες ἤτανε μερακλῆδες, καὶ βάζανε τὰ παιδιὰ καὶ σκουπίζανε ταχτικὰ μὲ κάτι σκοῦπες κανωμένες ἀπὸ ἀστοιβιές.

Δημήτρης Νατσιός

«Αν θέλεις να δεις την Ελλάδα του μέλλοντος, επισκέψου την σημερινή Αμερική»
Έγινε το μεγάλο αυτό κακό στην υπερφίαλη Αμερική, που παραπέμπει ευθέως στον κυριακό λόγο για «το έξωθεν του ποτηρίου», το οποίο είναι φανταχτερό, αλλά «έσωθεν γέμει» αδικίας, βίας και πάσης ακαθαρσίας, έχουμε στο κεφάλι μας και τα σάβανα της οικονομικής φρίκης, πυκνώνει το σκοτάδι γύρω μας. Ο φόβος για τα μελλούμενα μεγαλώνει. Και στο στόμα και την σκέψη όλων μας τι θα γίνουν τα παιδιά μας...
Χρονιάρες μέρες δεν θέλω να μαυρίσω την ψυχή κάποιων, όμως όλοι μας αναρωτιόμαστε τι είναι άραγε αυτό που κάνει κάποια παιδιά σήμερα-ακόμη κατ’ αρχάς αξιαγάπητα, το καθένα ξεχωριστά- να λειτουργούν συχνά μέσα σε μία σχολική τάξη σαν... αγέλη λύκων ανθρωποφάγων;
Τι είναι αυτό που αποαθωοποιεί τόσο πρόωρα τα παιδιά-από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου, αν όχι του Δημοτικού-με αποτέλεσμα να αποβάλλουν την παιδικότητα και την αγνότητά τους, φυλάσσοντας όμως την ανωριμότητα ως κόρην οφθαλμού, «σαν να φοβούνται μήπως χάσουν το κακό», όπως γράφει πολύ εκφραστικά ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης; («…ώσπερ δεδοικότες μη το κακόν απολέσωσιν», στο «εξήγησις του Άσματος των ασμάτων»). Τα ζητήματα αυτά είναι μεγάλα και δύσκολα απαντώνται. Το εύκολο είναι να πετροβολούμε τους νέους. «Εμείς στα χρόνια σας είχαμε αξίες», θα πει η αράγιστη από έγνοιες πολλές φορές γεροντοσύνη. «Και τι τις κάνατε;» απαντά ο αδυσώπητος νεανικός λόγος. Τι τις κάναμε, λοιπόν; Εμείς, οι γονείς, οι δάσκαλοι, το σχολείο, η θλιβερή και ανίκανη πολιτεία;

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

από:
Μαρία Σ.
Η φωτογραφία προφίλ του χρήστη Μαρία Σ.
ΓΙΑΤΙ ΑΦΑΙΡΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 150 ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ;
 ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ.
 Μέχρι σήμερα τό ἀπόγευμα 19 Δεκεμβρίου 2012, τά μηνύματα τῆς Ἀνοιχτῆς Διαβούλευσης γιά τήν ἀπαράδεκτη κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, εἶχαν φθάσει τά 358 δημοσιευμένα περίπου ( δέν μποροῦμε νά γνωρίζουμε πόσα ἦταν τά stand by ).
Τό βραδάκι, εἰδοποιήθηκα ἀπό φίλη μου πού ἐπίσης ἄφησε τό σχόλιό της κατά τῆς κατάργησης, πώς ἡ Κυβέρνηση στόν συγκεκριμένο χῶρο πού διέθεσε προκειμένου νά σφυγμομετρήσει τίς ἀντιδράσεις τῶν πολιτῶν ( http://www.opengov.gr/ypoian/?p=3528#respond ), «πέταξε» πάνω ἀπό 150 μηνύματα-σχόλια! Κι ἐπειδή τυγχάνει νά τά ἔχω διαβάσει, ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ!

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ.

nativity.jpg
Μυστήριο παράξενο και παράδοξο αντικρίζω.

Βοσκών φωνές φτάνουν στ' αυτιά μου. Δεν παίζουν σήμερα με τις φλογέρες τους κάποιον τυχαίο σκοπό. Τα χείλη τους ψάλλουν ύμνο ουράνιο.

Οι άγγελοι υμνολογούν, οι αρχάγγελοι ανυμνούν, ψάλλουν τα Χερουβείμ και δοξολογούν τα Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν όλοι, βλέποντας το Θεό στη γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς.

Σήμερα ή Βηθλεέμ μιμήθηκε τον ουρανό: Αντί γι' αστέρια, δέχτηκε τους αγγέλους" αντί για ήλιο, δέχτηκε τον Ήλιο της δικαιοσύνης. Και μη ζητάς να μάθεις το πώς. Γιατί όπου θέλει ό Θεός, ανατρέπονται οι φυσικοί νόμοι. Εκείνος λοιπόν το θέλησε. Και το έκανε. Κατέβηκε στη γη κι έσωσε τον άνθρωπο. Όλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι' αυτόν το σκοπό.

Στέργιος Ν. Σάκκος

Πώς θα γιορτάσετε φέτος τα Χριστούγεννα;    
Είναι μία ερώτηση, στην οποία δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι αυτού του ταραγμένου και φοβισμένου κόσμου, όπου ζούμε, θα έδιναν τη σωστή απάντηση. Πόσοι από μας γνωρίζουμε, πράγματι, κι έχουμε καταλάβει ότι γιορτάζω δεν σημαίνει θυμάμαι και τιμώ, έστω πανηγυρικά, κάποιο γεγονός, αλλά σημαίνει ξαναζώ το γεγονός σαν να γίνεται εκείνη την ώρα που το γιορτάζω; Θα γιορτάσω, λοιπόν, αληθινά τα Χριστούγεννα, αν ζήσω τη γέννηση του Χριστού στην ιστορία μου, στη ζωή μου, όπως την έζησαν οι ποιμένες, οι μάγοι, ο Ιωσήφ, όπως την έζησε η Παρθένος Μαρία, όπως την έζησαν τα πρόσωπα της εποχής εκείνης, που είδαν με τα μάτια τους κι άγγιξαν με την καρδιά τους το θαύμα της ενανθρωπήσεως του Θεού.
Αυτό, βέβαια, είναι δύσκολο και να το κατανοήσεις και να το πραγματοποιήσεις. Πώς να διασχίσει ο πεπερασμένος άνθρωπος τους αιώνες και το διάστημα και να βρεθεί γονατιστός μπροστά στη φάτνη, να δει το θείο βρέφος και να πάρει χαρά από τα μειδιάματά του, αλήθεια από το φως του, ζωή από την παρουσία του; Η φαντασία, με όλη της τη δύναμη, ελάχιστα μπορεί να ξαναζωντανέψει την ιστορία – τόσο αχνά και για τόσο λίγο μέσα στη σκέψη μας!

Θεολογικές σκέψεις του Αγ.Ιωάννου της Κρονστάνδης

Όπως ό αέρας είναι απαραίτητος για τη ζωή του σώματος, έτσι καί το Άγιο Πνεύμα είναι απαραίτητο για τη ζωή της ψυχής. Ο αέρας καί το Πνεύμα μοιάζουν μεταξύ τους. Πνεύμα σημαίνει ακριβώς πνοή.
Όταν το δέντρο είναι καλά ριζωμένο στη γη μεγαλώνει καί καρποφορεί. Έτσι κι ή ψυχή μας. Όταν είναι καλά ριζωμένη στο Χριστό με πίστη κι αγάπη, μεγαλώνει κι αυτή πνευματικά καί καρποφορεί αρετές, χάρη στις όποιες ζει κι εδώ στη γη καί θα ζει καί στον ουρανό αιώνια. Όταν το δέντρο ξεριζωθεί από το χώμα παύει να ζει, γιατί οι ρίζες δεν του παρέχουν πια ζωή. Έτσι γίνεται καί με την ψυχή μας. Όταν χάνει την πίστη καί την αγάπη στο Θεό καί παύει να ενεργεί κατά Θεόν, πού είναι ο ζωοδότης της, πεθαίνει πνευματικά. Ό,τι είναι το χώμα για τα φυτά, είναι κι ό Θεός για την ψυχή.
Όταν το σώμα κοιμάται, παύει να έχει συναίσθηση. Το ίδιο γίνεται καί με την ψυχή. Όταν κοιμάται τον ύπνο της αμαρτίας είναι αναίσθητη για κάθε τί πού άφορα την πίστη, την ελπίδα καί την αγάπη.
Ολα τα πράγματα αυτού του κόσμου δεν είναι παρά σκιά των μελλόντων. Το φως αυτής της ζωής είναι ή σκιά του μέλλοντος φωτός. Η φωτιά είναι σκιά της μέλλουσας φωτιάς, της γέεννας, όπου θα ριχτούν οι αμαρτωλοί πού δε μετανόησαν. Ή αγνή γήινη χαρά είναι σκιά της ανείπωτης χαράς καί μακαριότητας του παραδείσου. Τα μεγαλοπρεπή βασιλικά ανάκτορα δεν είναι παρά σκιά των υπερπολυτελών «μονών», πού προετοιμάστηκαν στην άνω Ιερουσαλήμ για όσους αγαπούν το Θεό κι εφαρμόζουν τις εντολές Του.

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Φώτης Κόντογλου

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ Μέγα Μυστήριον


Μυστήριο ξένον, λέγει ὁ Ὑμνωδός, τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, τὸ νὰ γεννηθῆ σὰν ἄνθρωπος, ὄχι κανένας προφήτης, ὄχι κανένας ἄγγελος, ἄλλα ὁ ἴδιος ὁ Θεός! Ὁ ἄνθρωπος, θὰ μποροῦσε νὰ φθάσει σὲ μία τέτοια πίστη; Οἱ φιλόσοφοι καὶ οἱ ἄλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ἤτανε δυνατὸ νὰ παραδεχθοῦν ἕνα τέτοιο πράγμα; Ἀπὸ τὴν κρισάρα τῆς λογικῆς τους δὲν μποροῦσε νὰ περάσει ἢ παραμικρὴ ψευτιά, ὄχι ἕνα τέτοιο τερατολόγημα! Ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ἐμπεδοκλῆς κι ἄλλοι τέτοιοι θαυματουργοί, ποὺ ἤτανε καὶ σπουδαῖοι φιλόσοφοι, δὲ μπορέσανε νὰ τοὺς κάνουνε νὰ πιστέψουνε κάποια πράγματα πολὺ πιστευτά, καὶ θὰ πιστεύανε ἕνα τέτοιο τερατολόγημα; Γι᾿ αὐτὸ ὁ Χριστὸς γεννήθηκε ἀνάμεσα σὲ ἁπλοὺς ἀνθρώπους, ἀνάμεσα σὲ ἀπονήρευτους τσοπάνηδες, μέσα σε μία σπηλιά, μέσα στὸ παχνί, ποὺ τρώγανε τὰ βόδια.
Κανένας δὲν τὸν πῆρε εἴδηση, μέσα σε ἐκεῖνον τὸν ἀπέραντο κόσμο, ποὺ ἐξουσιάζανε οἱ Ῥωμαῖοι, γιὰ τοῦτο εἶχε πεῖ ὁ προφήτης Γεδεών, πὼς θὰ κατέβαινε ἥσυχα στὸν κόσμο, ὅπως κατεβαίνει ἡ δροσιὰ ἀπάνω στὸ μπουμπούκι τοῦ λουλουδιοῦ, «ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον». Ἀνάμεσα σὲ τόσες μυριάδες νεογέννητα παιδιά, ποιὸς νὰ πάρει εἴδηση τὸ πιὸ πτωχὸ ἀπὸ τὰ πτωχά, ἐκεῖνο ποῦ γεννήθηκε ὄχι σὲ καλύβι, ὄχι σὲ στρούγκα, ἀλλὰ σὲ μία σπηλιά; Καὶ κείνη ξένη, γιατὶ τὴν εἴχανε οἱ τσομπαναρέοι νὰ σταλιάζουνε τὰ πρόβατά τους.

Φώτης Κόντογλου

Τὸ βαθὺ μυστήριο τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς τὸ διαφυλάξουμε.

Συλλογή: Μυστικὰ Ἄνθη, Ἐκδόσεις: Ἀστήρ - Παπαδημητρίου, σελ. 51-53.



Μεγάλο, πολὺ μεγάλο καὶ σπουδαῖο εἶναι ἕνα ζήτημα ποὺ δὲν τοῦ δώσανε σχεδὸν καθόλου προσοχὴ οἱ περισσότεροι Ἕλληνες. Κι αὐτὸ εἶναι τὸ ὅτι ἀπὸ καιρὸ ἀρχίσανε κάποιοι δικοί μας κληρικοὶ νὰ θέλουν καὶ νὰ ἐπιδιώκουν νὰ δέσουν στενὲς σχέσεις μὲ τοὺς παπικούς, ποὺ ἐπὶ τόσους αἰῶνες μᾶς ρημάξανε. Γιατί, στὰ ἀληθινά, δὲν ὑπάρχει πιὸ μεγάλος ἀντίμαχος τῆς φυλῆς μας, κι ἐπίμονος ἀντίμαχος, πού, σώνει καὶ καλά, θέλει νὰ σβήσει τὴν Ὀρθοδοξία. Οἱ δεσποτάδες ποὺ εἶπα πὼς τοὺς ἔπιασε, ἄξαφνα κι ἀναπάντεχα, ὁ ἔρωτας μὲ τοὺς Λατίνους, λένε πὼς τὸ κάνουνε ἀπὸ «ἀγάπη». Μὰ αὐτὸ εἶναι χονδροειδέστατη δικαιολογία καὶ καλὰ θὰ κάνουνε νὰ παρατήσουνε αὐτὰ τὰ ροσόλια τῆς «ἀγάπης», ποὺ τὴν κάνανε ρεζίλι. Ὁ διάβολος, ἅμα θελήσει νὰ κάνει τὸ πιὸ πονηρὸ παιγνίδι του, μιλᾶ, ὁ ἀλιτήριος γιὰ ἀγάπη. Ὅ,τι εἶπε ὁ Χριστός, τὸ λέγει κι αὐτὸς κάλπικα, γιὰ νὰ ξεγελάσει. Τώρα, στὰ καλὰ καθούμενα, τοὺς ρασοφόρους μας στὴν Πόλη, τοὺς ἔπιασε παροξυσμὸς τῆς ἀγάπης γιὰ τοὺς Ἰταλιάνους, ποὺ στέκουνται, ὅπως πάντα, κρύοι καὶ περήφανοι καὶ δὲν γυρίζουνε νὰ τοὺς δοῦνε αὐτοὺς τοὺς «ἐν Χριστῷ ἀδελφούς», ποὺ ὅσα τοὺς κάνανε ἀπὸ τὸν καιρὸ τῶν Σταυροφόρων ἴσαμε τώρα, δὲν τοὺς τἄκανε μήτε Τοῦρκος, μήτε Τάταρος, μήτε Μωχαμετάνος. Ἴσως καὶ οἱ δικοί μας νὰ κάνουν ἀπὸ παρεξηγημένη καλωσύνη.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου

Προσφέρουμε στόν Θεό τό πιό καθαρό

- Γέροντα, οἱ ἀδελφὲς νὰ καῖνε στὰ κελλιὰ ὅσα κεριὰ θέλουν;
- Ἂς κάψουν, νὰ καῆ καὶ ὁ διάβολος. Ἐδῶ καίγεται ὁ κόσμος ὅλος. Μόνο νὰ ἔχη νόημα τὸ κεράκι ποὺ θὰ ἀνάψουν· νὰ συνοδεύεται μὲ προσευχή.
Ὅταν ἀφεθῆ κανεὶς στὸν Θεό, εἶναι μεγάλο πράγμα. Ἐμεῖς τρῶμε γλυκοὺς καρποὺς καὶ προσφέρουμε τὴν ρητίνη τῶν δένδρων στὸν Θεὸ μὲ τὸ θυμιατήρι. Τρῶμε τὸ μέλι καὶ προσφέρουμε στὸν Θεὸ τὸ κερί, καὶ αὐτὸ συχνὰ τὸ ἀνακατεύουμε μὲ παραφίνη. Ἕνα κερὶ προσφέρουμε στὸν Θεὸ ἀπὸ εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς πλουσιοπάροχες εὐλογίες Του, καὶ αὐτὸ νὰ τὸ μουρνταρεύουμε; Ποῦ νὰ μᾶς ζητοῦσε ὁ Θεὸς νὰ Τοῦ προσφέρουμε τὸ μέλι! Φαντάζομαι τότε τί θὰ κάναμε! Ἢ ζουμιὰ θὰ δίναμε ἢ λίγο ζαχαρόνερο. Ὁ Θεὸς νὰ μὴ μᾶς πάρη στὰ σοβαρά! Σὲ ὅλα μπορεῖ νὰ κάνη κανεὶς οἰκονομία ἐκτὸς ἀπὸ τὴν λατρεία στὸν Θεό. Στὸν Θεὸ θὰ προσφέρη τὸ πιὸ καθαρό, τὸ πιὸ καλό.
– Γέροντα, ὁ κόσµος δὲν καταλαβαίνει εὔκολα ὅτι εἶναι ἀνευλάβεια νὰ καῖµε κεριὰ ἀπὸ παραφίνη. 

Φώτη Κόντογλου

Μυρίπνοα άνθη. (Αγίου Ισαάκ του Σύρου)    

αγ. Ισαάκ ο ΣύροςΑν παρακαλέσεις το Θεό για κάποιο πράγμα, και δεν σ’ ακούσει γλήγορα, μη λυπάσαι· γιατί εσύ δεν είσαι πιο σοφός από τον Θεό. Κι’ αυτό γίνεται, είτε γιατί είσαι ανάξιος να πάρεις ό,τι ζητήξεις, είτε γιατί οι δρόμοι της καρδίας σου δεν είναι σαν αυτό που ζήτηξες, αλλά το ανάποδο ή γιατί δεν έφταξες ακόμα εκεί που πρέπει για να δεχθείς το χάρισμα που ζητάς· γιατί δεν πρέπει να επιχειρούμε να φτάξουμε σε μεγάλα μέτρα πριν να έρθει ο καιρός, για να μην ατιμαστεί το χάρισμα του Θεού, αν μας το δώσει χωρίς νάμαστε άξιοι· γιατί ό,τι αποχτιέται εύκολα, γλήγορα χάνεται· αλλά κάθε πράγμα που βρίσκεται με πόνο της καρδίας, φυλάγεται προσεχτικά.
*Δίψασε για τον Χριστό για να σε μεθύσει με την αγάπη του. Σφάλιξε τα μάτια σου από τα τερπνά της ζωής, για να καταξιωθείς από τον Θεό να βασιλέψει στην καρδιά σου η ειρήνη Του. Νάσαι εγκρατής από τα πράγματα που βλέπουνε τα μάτια σου, για να αξιωθείς την πνευματική χαρά. Αν δεν αρέσουν στο Θεό τα έργα σου, μη ζητήξεις απ’’ αυτόν να σου δώσει κάποια μεγάλα χαρίσματα, για να μην γίνεις σαν άνθρωπος που πειράζει τον Θεό. Κατά τη διαγωγή σου πρέπει νάνε και η προσευχή σου· γιατί είναι αδύνατο να ζητά τα επουράνια κάποιος που είναι δεμένος με τα της ζωής, κι’ όποιος καταγίνεται με τα κοσμικά να ζητά τα θεϊκά· γιατί κάθε ανθρώπου η επιθυμία, από τα έργα του δείχνεται, και σε κείνα τα πράγματα που δείχνει τη σπουδή του, γι’ αυτά αγωνίζεται στην προσευχή του. Λυτός που θέλει τα πολύ μεγάλα, δεν καταγίνεται με τα πιο τιποτένια.

Η συγκλονιστική μαρτυρία ενός τούρκου που τόλμησε να επιλέξει τον Χριστιανισμό.

Μαρία ευχαριστώ
Πολύτιμοι εν Κυρίω αδελφοί μου, "χαίρετε"!
Κατάφερα τελικά να μαζέψω το κουράγιο μου και, παίρνοντας θάρρος από τα αδέλφια μου του φόρουμ, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την "περιπέτειά" μου στον δρόμο της πίστης. Ελπίζω ο αγώνας μου να είναι ενθαρρυντικός και για τους αδελφούς που έχουμε την ίδια πίστη.

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδᾶ, Λητῆς και Ρεντίνης κ.κ. Ἰωάννου.

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων

«Δεῦτε ἴδωµεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός,
ἀκολουθήσωµεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ

Τέκνα ἡµῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Δεῦτε ἴδωµεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός. Μέ αὐτές τίς λέξεις µᾶς καλεῖ ὁ ὑµνογράφος τῆς Ἁγίας µας Ἐκκλησίας νά βιώσωµεν τό Ἀληθινόν Μήνυµα τῆς µεγάλης Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Πίσω ἀπό αὐτές τίς λέξεις δέν κρύπτεται τό νόηµα µιᾶς τοπογραφίας πού προσδιορίζει τήν πόλιν καί τό σηµεῖον τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἀλλά ἐκφράζεται µέσα ἀπό τόν προσδιορισµόν τοῦ τόπου ὁ τρόπος µέ τόν ὁποῖον πρέπει νά προσεγγίσωµεν τό µυστήριον.
Ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός; Ἐγεννήθη καί γεννᾶται στό Σπήλαιον τῆς ὑπερτάτης ταπεινώσεως πού ὅµως ἀποκαλεῖται Θεοδέγµον, διότι ἀξιώθηκε νά δεχθῇ τόν ἴδιον τόν Θεόν. Ἐάν θέλωµεν, λοιπόν, καί ἐµεῖς νά ζήσωµεν Χριστούγεννα µέ τήν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ στήν ζωήν µας, ἐάν θέλωµεν νά ζήσωµεν τήν ἀνείπωτην καί ἀνέκφραστην χαράν, τότε πρέπει νά δηµιουργήσωµεν τίς προϋποθέσεις πού ἀπαιτῶνται προκειµένου νά γεννηθῇ ὁ Χριστός καί στήν δικήν µας ζωήν. Ὁ κόσµος σήµερα ζεῖ σέ µίαν ἐποχήν συγχύσεως καί κρίσεως. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι διαµαρτύρονται καί ἐκφράζουν τήν ἀγανάκτησιν τῆς ἀπογοητεύσεως, τήν ἀναζήτησιν τοῦ δικαίου. Ἐκεῖνο, ὅµως, πού ἀποτελεῖ διέξοδον καί µήνυµα χαρᾶς καί ἐλπίδος, ἐκεῖνο πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον στήν δικαίωσιν εἶναι τό γεγονός πού καλεῖται νά βιώσῃ µέσα ἀπό τήν παρούσαν πολυσήµαντην οἰκουµενικήν ἑορτήν τῆς ἀνθρωπότητος. Ἐκεῖνο πού µπορεῖ νά ὁδηγήσῃ τόν ἄνθρωπον στήν λύτρωσιν, στήν ἐλευθερίαν εἶναι νά κατορθώσῃ ὁ ἄνθρωπος νά συναντήσῃ τόν Πλάστην καί Δηµιουργόν του. Ἐκεῖνον δηλαδή πού µέσα ἀπό τήν δηµιουργίαν τοῦ παρόντος κόσµου ἀπεργάζεται τήν ἀναδηµιουργίαν τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου καί χαρίζει τήν ἄλληκτον ζωήν τοῦ µέλλοντος. Ὁ ἄνθρωπος µέ τήν ἁµαρτίαν ὁδηγεῖται στήν πτῶσιν καί ἡ ζωή µας, ἀδελφοί µου, καθηµερινῶς εἶναι γεµάτη ἀπό πτώσεις, ἀστοχίες καί λάθη πού µας ὁδηγοῦν στήν κρίσιν καί τίς κρίσεις πού διερχόµεθα. Ὁ µόνος πού µπορεῖ νά µας ἀπαλλάξῃ ἀπό ὅλα τά δεινά πού εἶναι ταυτισµένα µέ τήν φθοράν καί τόν θάνατον, ὁ µόνος πού µπορεῖ νά ἀλλάξῃ τήν ζωήν µας καί νά τῆς δώσῃ νόηµα ζωῆς ἀληθινῆς εἶναι Ἐκεῖνος πού µας ἐδηµιούργησε, Ἐκεῖνος πού δέν µας ἄφησε στήν πτῶσιν καί τήν κληρονοµίαν τοῦ θανάτου. Εἶναι Ἐκεῖνος πού µε το ἔλεός Του πάντοτε µας καταδιώκει διότι εἴµαστε παιδιά Του και µας ἀγαπᾶ µε θυσιαστικήν ἀγάπην. Εἶναι Ἐκεῖνος πού ἦλθε καί ἔγινε ἄνθρωπος ὅµοιος µέ ἐµᾶς, χωρίς ἁµαρτίαν, διά νά µᾶς δώσῃ τήν εἰκόνα τοῦ ἀρχετύπου καί τήν δυνατότητα νά γίνωµεν τό πρῶτον ἄνθρωποι καί ἀκολούθως θεούµενοι ἄνθρωποι, νά γίνωµεν κατά χάριν θεοί, νά θεωθῶµεν, νά κερδίσωµεν τόν ἁγιασµόν. Ἀλλά πρῶτον πρέπει νά γίνωµεν ἄνθρωποι, διότι χωρίς ἀνθρωπιᾶ δέν εἶναι δυνατόν κανείς νά βιώσῃ τό περιεχόµενον καί τό νόηµα τῶν ἄλλων ἁγιοπνευµατικῶν ἀρετῶν.

Δεῦτε ἴδωµεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός.
Δέν ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀδελφοί µου, οὔτε στά παλάτια αὐτοῦ τοῦ κόσµου οὔτε στά πλούτη οὔτε στίς δόξες οὔτε στήν θαλπωρήν τῆς ἀνθρωπίνης ἀγαπητικῆς προσεγγίσεως. Ἐγεννήθη ἐκεῖ ὅπου ὑπῆρχε ἡ ἀπαξία, ἡ περιφρόνησις, διά νά δείξῃ πώς ὁ ἴδιος δίδει ἀξίαν στούς περιφρονηµένους, στήν ἀξίαν τοῦ προσώπου τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί νά µας ἀνατρέψῃ αὐτό πού οἰκοδόµησε ὁ εὐτράπελος ἐγωϊσµός πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπον στό νά ζῇ σέ ψεύτικα οἰκοδοµήµατα ἀρετῆς καί ὑποκατάστατα ἀνυπάρκτου χαρᾶς.
Χριστούγεννα καί ἐφέτος καί ὅλος ὁ κόσµος τίς ἡµέρες αὐτές προσπαθεῖ νά τίς ἑορτάσῃ µέ χαράν, µέ ἐκδηλώσεις πού ἔρχονται νά ξεχωρίσουν ἀπό τίς ἄλλες ἡµέρες. Καί πράγµατι οἱ ἡµέρες τῶν Χριστουγέννων εἶναι ξεχωριστές. Ἀλλά ἀληθινᾶ ξεχωριστές γίνονται, ὅταν κανείς κατορθώσῃ νά βιώσῃ τήν παρουσίαν τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Κύριος ἡµῶν Ἰησοῦς Χριστός µέ τήν παρουσίαν Του ἔρχεται καί σήµερα νά µᾶς µεταφέρῃ τό νέον µήνυµα τῆς Βασιλείας Του. Μίας Βασιλείας δηλαδή πού δέν ἔχει καµίαν σχέσιν µέ τίς ξεπεσµένες βασιλείες τοῦ κόσµου τούτου. Ἔρχεται νά µεταφέρῃ τό µήνυµα τοῦ Οὐρανίου Πολιτεύµατος πού δέν ἔχει καµίαν σχέσιν µέ τά χρεοκοπηµένα πολιτεύµατα τῆς παρούσης καθηµερινότητος. Ἔρχεται νά µᾶς µεταφέρει τό µήνυµα τῆς Αἰωνίου Ζωῆς πού εἶναι ἡ ὑπέρτατη προσφορά τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Ἄς βαδίσωµεν, λοιπόν, µέχρι τήν Βηθλεέµ. Ἄς βιώσωµεν ὅλα ἐκείνα τά νοήµατα πού κρύπτονται πίσω ἀπό τίς εἰκόνες καί τούς τύπους. Ἄς γνωρίσωµεν πολύ καλά τό ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός και ἄς ἀκολουθήσωµεν τόν Ἀστέρα, τόν Ἄγγελον τῆς Ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πού µᾶς δείχνει τόν δρόµον τῆς ὑψοποιοῦ ταπεινώσεως διά νά συναντήσωµεν τό Θεῖον Βρέφος, διά νά ἀλλάξῃ ἡ ζωή µας, διά νά ἀποτελέσῃ παρελθόν ὅ,τι µας χώρισε καί µας χωρίζει ἀπό τόν Θεόν καί τόν ἄνθρωπον, ὥστε νά γίνῃ παρόν ἡ βίωσις τῆς ζωοποιοῦ παρουσίας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μόνον µέ τόν Χριστόν στήν ζωήν µας µποροῦµε νά οἰκοδοµοῦµε στήν βεβαίαν ἐλπίδα διά τήν προσδοκίαν τοῦ παρόντος καί τόν ὁραµατισµόν τοῦ µέλλοντος. Σᾶς εὐχοµαι, ἐν ἀγάπῃ πολλῇ, πλουσίαν τήν χάριν τοῦ Τεχθέντος ἐν Βηθλεέµ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων• Ἀµήν!

Χρόνια Πολλά καί ἐν παντί παρά Κυρίου εὐλογηµένα


Διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης
ὁ Μητροπολίτης
Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης Ἰωάννης

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης

Ἀπό τήν κρίση στήν Ἐλπίδα
Μήνυμα Χριστουγέννων 2012
Ἱ. Μονή Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους
Τά ἐφετινά Χριστούγεννα βρίσκουν τόν λαό μας σέ κρίσιμη ἀκόμη κατάστασι. Οἱ ἐπικυρίαρχοι δανεισταί μας ἐπιβάλλουν ὅλο καί πιό δυσβάστακτες φορολογίες. Οἱ νέοι μας μαστίζονται ἀπό τήν ἀνεργία. Οἱ ἡλικιωμένοι βιώνουν πρωτοφανῆ ἀνασφάλεια. Γιά πολλούς χάθηκε ἡ ἐλπίδα. Συνάνθρωποί μας δέν ἀντέχουν πλέον τήν οἰκονομική δυσπραγία. Οἱ περισσότεροι ἀγωνιοῦν γιά περαιτέρω συνέπειες. Κάποιοι ἀπελπίζονται καί, δυστυχῶς, ὡρισμένοι αὐτοκτονοῦν.
Στήν προσπάθεια νά δοθῇ κάποια λύσις γίνονται πολιτικές, οἰκονομικές καί ἄλλες ἀναλύσεις, γιά νά βρεθῇ τί φταίει, τί μᾶς ὡδήγησε μέχρις ἐδῶ.
Οἱ πιστοί ἄνθρωποι ὅμως θέτουν ἀλλοιῶς τό ἐρώτημα: Τί θέλει ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς; Γιατί ἐπέτρεψε αὐτή τήν δοκιμασία; Ἀναζητοῦν τήν αἰτία μέ ἐλπίδα σέ Ἐκεῖνον πού προνοεῖ μέ ἀγάπη γιά τόν κόσμο του.

Δημήτρης Νατσιός

Άρτος αρπαγής ή φακές ταπεινοφροσύνηςΔημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς
«Αδέρφια μου. Φυλάξτε τα ελληνικά συνήθειά μας, γιορτάστε όπως γιορτάζανε οι πατεράδες σας, και μη ξεγιελιώσαστε με τα ξένα κι άνοστα πυροτεχνήματα. Οι δικές μας οι γιορτές αδελφώνουν τους ανθρώπους, τους ενώνει η αγάπη του Χριστού. Μην κάνετε επιδείξεις. «Ευφράνθητε εορτάζοντες».Ακούστε τι λένε τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα: «Και βάλετε τα ρούχα σας, εύμορφα ενδυθήτε, στην εκκλησίαν τρέξετε με προθυμίαν μπήτε, ν’ακούσετε με προσοχήν όλην την υμνωδίαν και με πολλήν ευλάβειαν την Θείαν Λειτουργίαν. Και πάλιν σαν γυρίσετε εις το αρχοντικόν σας, ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητόν σας. Και τον σταυρό σας κάνετε, γευθήτε, ευφρανθήτε. Δώστε και κανενός φτωχού όστις να υστερήται».Αθάνατη ελληνική φυλή! Φτωχή μα αρχοντομαθημένη, βασανισμένη, μα χαρούμενη και καλόκαρδη περισσότερο από τους ευτυχισμένους της γης, που τους μαράζωσε η καλοπέραση. Ναι, αδερφοί μου Έλληνες, χαίρετε μαζί με κείνους που χαίρουνται και κλαίτε μαζί με κείνους που κλαίνε. Αυτή είναι η παραγγελία του Χριστού, και σ’ αυτή μονάχα θα βρήτε ανακούφιση. Δίνετε στους άλλους απ’ ότι έχετε. Το παραπάνω απ’ ότι έχει κανένας ανάγκη, το κλέβει από τον άλλον. «Μακάριον το διδόναι μάλλον, ή λαμβάνειν». Τι εξαίσια λόγια! Είναι του Φώτη Κόντογλου στο βιβλίο «Χριστού Γέννησις. Το φοβερόν Μυστήριον» (εκδ. Αρμός, σελ 14).

Ας τους απαντήσουμε στην Δημόσια Διαβούλευση της "εργάσιμης Κυριακής". Λήγει σε 3 ημέρες (21/12)

Επιστολή από αναγνώστη μας Κωνσταντίνο: Για το θέμα της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές δεν έχει επισημανθεί στο διαδίκτυο η δυνατότητα αλλά και ανάγκη της μαζικής αντίδρασης των πολιτών μέσω της ηλεκτρονικής διαβούλευσης του Υπουργείου ανάπτυξης. Μην ξεχνάμε την επιτυχία της μαζικής αντίδρασης του κόσμου στη διαβούλευση του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο επαίσχυντο νομοσχέδιο«περί ρατσισμού» κατά των λαθρομεταναστών, που τελικά, ουδέποτε κατατέθηκε.
Η διάρκεια της διαβούλευσης είναι από14/12 μέχρι 21/12, δηλαδή λήγει σε τρείς ημέρες!
Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει πρόσκληση από τα πατριωτικά ιστολόγια για μαζική συμετοχή και κατακεραύνωμα της νέας αυτής επίθεσης στην παράδοση της ορθόδοξης Ελλάδος μας. Η ιστοσελίδα της διαβούλευσης είναι: http://www.opengov.gr/ypoian/?p=3528
Αναβάσεις
 
πηγή: www.aktines.blogspot.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΎΛΕΥΣΗ:

Χαίρετε εν Κυρίω
Αν έχετε Θεόν αυτή η ευχή είναι Ευλογία, κι αν δεν έχετε κοιτάξτε να τον βρείτε πριν βρεί την "Ευλογημένη χώρα" μας η "Οργή Του". Με ποιό δικαίωμα θέλετε να ανατρέψτε την "τάξη των πραγμάτων", που από αιώνων έχει καθορισθεί να είναι έτσι.Αν ο 'Αγιος Κωνσταντίνος εκλήθη Μέγας είναι και γιατί επέβαλε δια νόμου και την λατρείαν του Θεού κατά την Κυριακήν ημέραν, δηλαδή την "Κυριακήν Αργίαν". Και δεν είναι η "Κυριακή Αργία" για να δούμε τα σπίτια μας και τους φίλους μας... αλλά για να "μας δεί ο Θεός". Πάρτε πίσω αυτόν τον νόμο. Και αν δεν έχετε Θεόν καιρός να φύγετε από την χώρα των Αγίων και των Μαρτύρων. Δεν έχετε καμμιά δουλειά. Αρκετή ζημιά κάνατε μέχρι τώρα...
Και πάλιν σας λέγω Χαίρετε αλλά εν Κυρίω.
π. Φώτιος Βεζύνιας
 
 

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Ο πόνος του Μακρυγιάννη

Αν οι ιστορικές μνήμες στεφανώσουν με την αθανασία πέντε-δέκα νεοέλληνες, ανάμεσά τους ασφαλώς θα συγκαταλέγεται κι ο στρατηγός Μακρυγιάννης (1797 - 1867). Πρόκειται για μια απ’ τις αγνότερες και ηρωικότερες μορφές του ελληνικού θαύματος του 1821. Μια ακέραιη, ανιδιοτελής, πολύπλευρη προσωπικότητα, πέρα ως πέρα ελληνική και ορθόδοξη, θετικά αξιολογημένη από κορυφαίους νεοέλληνες ιστορικούς και λογοτέχνες. Ένας απ’ αυτούς, ο αλησμόνητος Γ. Θεοτοκάς, με δυνατές πινελιές, με επιτυχία και πληρότητα μας δίνει τον χαρακτηρισμό του Μακρυγιάννη: «… Είναι ο ελεύθερος πολίτης μιας πατρίδας, που την ονειρεύεται δίκαιη και ευνομούμενη, ελεύθερος και συνάμα κοινωνικός, με συνείδηση των δικαιωμάτων του και των δικαιωμάτων του λαού του… Μαζί μ’ όλα αυτά καλλιτέχνης από γεννησιμού του… ένας γεννημένος αρχηγός, ένας από τους πρώτους ανθρώπους του έθνους του, από τους εμψυχωτές και οδηγητές της Επανάστασης, από τους ιδρυτές του νεοελληνικού Κράτους. Είναι πολεμικός αρχηγός σημαντικός και πολιτικός υπολογίσιμος… ένα μυαλό από τη φύση του ανήσυχο, ζωηρό και οξύ, που δουλεύτηκε γερά από μια εξαιρετική πείρα ζωής και από μια πολύχρονη επαφή με ανθρώπους σοφούς και σπουδαίους, με τους οποίους ο Στρατηγός συζητούσε σαν ίσος προς ίσους».

Αγ. Ι. Χρυσοστόμου

Να προτιμάμε το γυμνό Χριστό από το σκώρο! 

Την αφθονία των χρημάτων μας να τη χρησιμοποιούμε για την ωφέλεια των ψυχών μας και εκείνα, που μας περισσεύουν να τα ξοδεύουμε για εκείνους, που έχουν ανάγκη,
Πες μου, λοιπόν, για ποιό λόγο αφήνεις τον άργυρο και το χρυσό να καταστρέφεται από το σκώρο, ενώ θα έπρεπε να τα αδειάζεις στην κοιλιά των φτωχών, ώστε, κα­ταθέτοντάς τα σε ασφαλές ταμείο, στον κατάλληλο καιρό, όταν χρειαστείς την παρηγοριά τους, να έχεις την βοήθειά τους; Και αυτοί, που θα τραφούν εδώ από σένα, την ημέρα εκείνη θα σου ανοίξουν τις πόρτες της βασιλείας των ουρανών και θα σε δεχθούν στις αιώνιες μονές τους.

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

H κρίση θα μας ξυπνήσει

Επιστολή Κρητικού στην Καθημερινή—διαβάστε,και (πραγματικά) θαυμάστε!
H κρίση θα μας ξυπνήσει
Kύριε διευθυντά
Eίμαι ξυλουργός στο επάγγελμα. Έχω τελειώσει το δημοτικό και την πρώτη Γυμνασίου.Δουλεύω από 13 ετών στο ξυλουργείο του πατέρα μου. Aγαπώ τη δουλειά μου και είμαι περήφανος που είμαι ξυλουργός. Έμαθα να βγάζω δικά μου λεφτά, χωρίς να παρακαλώ για δανεικά, χωρίς να κλέβω. Tώρα όμως πληρώνω τα σπασμένα άλλων, τα κλεμμένα άλλων και πληρώνω τα δανεικά και με λένε και κλέφτη. Όταν ακούω και λένε τους Έλληνες τεμπέληδες και κλέφτες με πιάνουν τα νεύρα μου, θυμώνω και ο θυμός γυρίζει σε θλίψη για τους Έλληνες. Άλλοι μας έφεραν εδώ που είμαστε, αλλά θα παλέψουμε για τα μαγαζιά μας και για την Eλλάδα και θα τα καταφέρουμε. Aιτία να γράψω την επιστολή ήταν το ποίημα

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ
1. Σήμερα,αδελφοί μου χριστιανοί, θα σας μιλήσω για το ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως των αμαρτιών μας.Λέγεται και Μυστήριο της «Μετανοίας», γιατί εννοείται ότι πρέπει να μετανοήσει ο αμαρτωλός για να πάει στον πνευματικό Ιερέα να εξομολογηθεί. Το πόσο σπουδαίο και σοβαρό είναι το Μυστήριο αυτό φαίνεται από το ότι το τελεί μόνο ο Επίσκοπος. Αλλά επειδή ο Επίσκοπος δεν μπορεί να επαρκέσει και να εξομολογεί όλο το πλήθος των χριστιανών της ποίμνης του, γι᾽ αυτό και παραχωρεί την τέλεση του Μυστηρίου αυτού σε μερικούς Ιερείς, οι οποίοι διακρίνονται για την πνευματικότητά τους• γι᾽ αυτό και οι εξομολόγοι Ιερείς λέγονται «πνευματικοί».
Το Μυστήριο της εξομολόγησης των αμαρτιών το συνέστησε ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός,όταν είπε στους μαθητές Του: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον, αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται αυτοίς• αν τινων κρατήτε κεκράτηνται» (Λουκ. 19,10. Ιωάν.20,22-23).
2.Όπως το λέει και η λέξη «εξομολόγηση», ο χριστιανός πρέπει να «ομολογήσει»,πρέπει δηλαδή να πει τα αμαρτήματά του στον πνευματικό. Ασφαλώς χρειάζεται ταπείνωση για να ομολογήσει κανείς τις αμαρτίες του, αλλά, αν υπάρχει πραγματική μετάνοια, έρχεται με την Χάρη του Θεού η ταπείνωση αυτή και ο αμαρτωλός καταθέτει με ειλικρίνεια στον αντιπρόσωπο του Θεού τις αμαρτίες πού διέπραξε.

Ένα σύγχρονο θαύμα του Αγίου Σάββα στη Κάλυμνο!


Από εδώ η Σαββίνα!
O ραδιοφωνικός παραγωγός του εκκλησιαστικού σταθμού Αλήθεια fm Καλύμνου, Νίκος Μαμάκας το πρωί της Κυριακής, ημέρα εορτασμού του Αγίου Σάββα του νέου στην Κάλυμνο, μίλησε στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας με τον Λυκούργο Μαρκούδη, περιγράφοντας ένα καταπληκτικό θαύμα:
Κάθε Παρασκευή κάνει μια βάρδια στο εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο της Καλύμνου.Πριν τρία χρόνια περίπου,πάει ένα ηλικιωμένο ζευγάρι τουριστών στο βιβλιοπωλείο και αφού αγόρασαν κάτι τους έδωσε ευλογία ένα εικονάκι του Αγίου Σάββα.
Τότε τον ρωτάνε ποιος είναι αυτός?
Τους λέει ο Άγιος του Νησιού μας, ο Άγιος Σάββας,και τον ρωτάνε -στα Αγγλικά πάντα-γιατί είναι Άγιος, τι κάνει?
Τους λέει είναι Άγιος γιατί αγάπησε πολύ το Θεό, ασκήτεψε, έκανε και κάνει πολλά θαύματα, θεραπεύει καρκινοπαθείς,άτεκνα ζευγάρια τα βοηθάει να κάνουν παιδιά..
Μόλις άκουσαν αυτό το τελευταίο,του λένε μισό λεπτό, και φωνάζουν την κόρη τους με τον άνδρα της που ήταν απέξω.Του ζήτησαν να πει και στη κόρη τους αυτό το τελευταίο που τους είπε.Λέει ο Άγιος Σάββας βοηθάει πολλά άτεκνα ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά.Το ζευγάρι αυτό ήταν πολλά χρόνια παντρεμένο και δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδί.Του ζήτησαν τότε αν μπορεί να τους πάει στη Μονή του Αγίου Σάββα, εκείνος δέχτηκε και πήγαν στο Μοναστήρι.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Η ΘΕΙΑ ΚΛΗΣΙΣ

Κυριακὴ ΙΑ΄Λουκᾶ (Λκ. 14,16-24· Μθ. 22,14)
«Ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα » (Λουκ. 14,17)Ακούσατε, ἀγαπητοί μου, τὴν παραβολὴ τοῦ δείπνου; «Ἄνθρωπός τις», λέει ὁ Κύριος, «ἐποίησε δεῖπνον μέγα». Μπορεῖτε νὰ φαντα­στῆτε τὶς φροντίδες του; Αἴ­θουσα, τρα­πέζια, φαγητά, ποτά, μουσική… Κι ὅταν πλέον ἦταν ὅλα ἕτοιμα, ὁ εὐγενὴς οἰ­κοδεσπότης διέταξε τὸ δοῦλο του ν᾿ ἀρχί­σῃ τὶς προσ­κλήσεις. Τοῦ δίνει τὸν πρῶ­το κατάλογο. Ὁ δοῦλος τρέχει καὶ διανέ­μει σὲ ἕναν – ἕνα ἀτομικὲς προσκλήσεις.
Ἀλλὰ περίεργο· κανείς δὲν προθυμοποιεῖ­ται νὰ ἔρθῃ! Οἱ καλεσμένοι ἔχουν ἄλλες φρον­τίδες. Ὁ ἕνας κρατάει συμβόλαιο ἑνὸς κτήματος, ὁ δεύτερος σέρνει δέκα βόδια ποὺ θέλει νὰ τὰ δοκιμάσῃ, ὁ τρίτος μό­λις στεφανώθηκε καὶ δὲν ἀφήνει τὴ γυναίκα του οὔτε λεπτό. Ἀπ᾽ τὸ στόμα καὶ τῶν τριῶν ἀκούγεται ἡ ἴδια ἀπάντησι· «Ἔχε με παρῃτημένον» (Λουκ. 14,18,19).

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Aυτή είναι η νέα τουρκική ταυτότητα.


MANΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ
Αυτή είναι η νέα «έξυπνη» ταυτότητα των τούρκων πολιτών η οποία θα αρχίσει να χορηγείται το 2013.
Η συγκεκριμένη ταυτότητα θα αναγράφει το ονοματεπώνυμο, τον αριθμό πολίτη και τη φωτογραφία του κάθε πολίτη.
Όμως σύμφωνα με τον Υπουργό Βιομηχανίας και Τεχνολογίας Νιχάτ Εργκιούν ανακοίνωσε πως οι ταυτότητες αυτές θα διαθέτουν και τα δαχτυλικά αποτυπώματα. Αλλά με τις ταυτότητες αυτές θα μπορούν να γίνονται τραπεζικές συναλλαγές, θα είναι και δίπλωμα οδήγησης όπως ακόμα και θα είναι εισιτήριο για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Το «τσιπ» που διαθέτουν θα είναι αυτό που θα καταγράφει όλα τα δεδομένα για τον κάθε πολίτη. Από τα φάρμακα που αγοράζει μέχρι και αν χρωστά στο δημόσιο.

ΦΟΒΕΡΟ... ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ και ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ.

Πώς ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής ανακαλύπτει την αλήθεια της Αγίας Γραφής

(Διαβάστε το αξίζει) 

 
 
Το περιστατικό εδημοσιεύθη εις το τεύχος Ιουλίου 1970 του περιοδικού Avionics News (Αεροπορικά νέα), μηνιαίας εκδόσεως της Aircraft Electronics Association Inc., ε οποία εδρεύει εις Σαρασότα της Φλόριδας. ΗΠΑ (Sarasota, Florida).Γνωρίζατε, ότι...Το διαστημικό πρόγραμμα ασχολείται εις το να αποδείξει, ότι αυτό το οποίον έχει αποκληθεί «μύθος» εις την Αγία Γραφή είναι αληθές;
Ό κ. Harold Hill (Χάρολτ Χίλλ), Πρόεδρος της Curtis Engine Company (Εταιρία Κούρτις Έντζιν), εκ Βαλτιμόρης (Πολιτεία Μαίρυλαντ, Η.Π.Α.) και Σύμβουλος εις το διαστημικό πρόγραμμα διηγείται τα ακόλουθα:«Νομίζω, ότι ένα από τα πλέον εκπληκτικά πράγματα, τα οποία μας παρέχει σήμερον ο Θεός, συνέβη τελευταίως εις τους αστροναύτες μας και τους διαστημικούς επιστήμονας εις το Green Beld Md (Γκρήιν Μπέλτ, της Πολιτείας Μαί-ρυλαντ).

ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ

ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ
Οι μαύρες δυνάμεις τον σκότους είναι αδύνατες. Οι άνθρωποι τις κάνουν δυνατές μέ τήν απομάκρυνση τους άπό τόν Θεό, γιατί έτσι δίνουν δικαιώματα στον διάβολο
Τά μάγια
-Επειδή πολλές φορές σας μίλησα γιά τον Παράδεισο, γιά τους Αγγέλους και γιά τούς Αγίους, γιά νά βοηθηθητε, τώρα θά σάς πώ και λίγα γιά τήν κόλαση και γιά τούς δαίμονες, ώστε νά γνωρίσετε μέ ποιους παλεύουμε, πάλι γιά νά βοηθηθητε. Ήρθε στό Καλύβι ένας νεαρός μάγος άπό τό Θιβέτ και μοϋ διηγήθηκε πολλά άπό τήν ζωή του. Αυτό τό παιδί, μόλις άπογαλακτίστηκε, τό αφιέρωσε ό πατέρας του, σέ ηλικία τριών χρόνων, σέ μιά ομάδα τριάντα μάγων ανωτέρου βαθμού στό Θιβέτ, γιά νά τό μυήσουν στήν τέχνη τους. Έφθασε στον ενδέκατο βαθμό μαγείας-ό δωδέκατος είναι ό ανώτερος. Δεκαέξι χρόνων έφυγε άπό τό Θιβέτ και πήγε στήν Σουηδία, γιά νά δη τον πατέρα του. Εκεί συνάντησε τυχαίως έναν ορθόδοξο Ιερέα, πολύ πιστό, και του ζήτησε νά συζητήσουν. Ό νεαρός μάγος δέν ήξερε καθόλου τί θά πή Ιερεύς ορθόδοξος. Στήν αίθουσα λοιπόν πού κάθησαν νά συζητήσουν, άρχισε νά τού κάνη μερικές άπό τις μαγείες του, γιά νά δείξη τήν δύναμη του. Κάλεσε ένα άρχικό δαιμόνιο, τον Μήνα, και τοϋ είπε: ¨Θέλω νερό. Σηκώνεται ένα ποτήρι από τήν κουζίνα, πηγαίνει μόνο του στην βρύση, ανοίγει ή βρύση, γεμίζει, περνάει από τήν κλειστή τζαμαρία και έρχεται στήν αίθουσα. Τό πήρε εκείνος και ήπιε. Μετά παρουσίασε στον ίερέα, μέσα στήν αίθουσα, όλοτό σύμπαν, τόν ουρανό, τά αστέρια. Χρησιμοποίησε μαγείες τετάρτου βαθμού και θά προχωρούσε μέχρι τόν ενδέκατο βαθμό. Ρώτησε τότε τόν ίερέα πώς τά έβλεπε όλα αυτά.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης


ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΡΗΣΙΑ;
ΣΤΟ ΧΩΡΟ τῆς Ἐκκλησίας παρατηροῦνται φαινόμενα ἀποστασίας καὶ ἀποτείχισης. Καλοπροαίρετοι κατὰ τὰ ἄλλα ἄνθρωποι, λόγῳ αὐξημένης εὐαισθησίας, διαφωνοῦν μὲ διάφορες πρωτοβουλίες καὶ ἐκδηλώσεις μεγαλόσχημων κληρικῶν (Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, Ἀρχιεπισκόπου, Μητροπολιτῶν), κυρίως στὸ θέμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐν ἀγανακτήσει εὑρισκόμενοι παίρνουν τὴ «γενναία» ἀπόφαση νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ ξακαθαρίζουν ποῦ θὰ πᾶνε. Μάλιστα μερικοὶ ἄγαμοι κληρικοί, ἱερομόναχοι τοῦ κόσμου, ἐγκαταλείπουν τὴν Ἐκκλησία, ποὺ τοὺς τίμησε μὲ τὸ χάρισμα τῆς ἱερωσύνης καὶ προσχωροῦν σὲ κάποια παλαιοημερολογίτικη παράταξη καὶ αἰφνιδίως ἐμφανίζονται ὡς «ταπεινοὶ ἀρχιερεῖς καὶ ὁμολογητὲς τῆς πίστεως!», ἀδιαφορώντας γιὰ τὴν ἀντικανονική τους χειροτονία. Ἡ τακτικὴ εἶναι ψυχόλεθρη καὶ πρέπει νὰ ἐκλείψει. Ἐπιτέλους, πρέπει νὰ μάθουμε τὸν ὀρθὸ τρόπο ἀντίδρασης στὶς προκλητικὲς καὶ ἀμφίβολες δηλώσεις καὶ ἐκδηλώσεις τῶν μεγαλοσχήμων κληρικῶν, χωρὶς νὰ πληγώνουμε τὴν Ἐκκλησία.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΙΩΤΑ

«᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται» (Ο ΚΥΡΙΟΣ)
Τὸν 4ον μ.Χ. αἰῶνα ἀνεστατώθη ὅλη ἡ ᾿Εκκλησία. Ποία ἡ αἰτία; ῞Ενας ἱερεὺς εἰς τὴν ᾿Αλεξάνδρειαν, ῎Αρειος τὸ ὄνομα, ἐκήρυξε τὴν βλάσφημον ἰδέαν, ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶνε Θεός, ἀλλὰ κτίσμα, τὸ πρῶτον καὶ ἐξαίρετον κτίσμα τῆς Δημιουργίας, καὶ ὅτι ὑπῆρχεν ἐποχὴ ποὺ δὲν ὑπῆρχε Χριστός. «῎Οχι», τοῦ ἀπαντοῦν οἱ ᾿Ορθόδοξοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Μ. ᾿Αθανάσιο. ῎Οχι, μυριάκις ὄχι. ῎Αρειε, τὸ φρόνημά σου εἶνε ἐσφαλμένο. Δὲν πηγάζει ἀπὸ τὴν ῾Αγίαν Γραφήν. ῾Η ῾Αγία Γραφή, Παλαιὰ καὶ Καινὴ Διαθήκη, ἀποδεικνύει, ὅτι προτοῦ νὰ πλασθῆ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, προτοῦ νὰ δημιουργηθοῦν τὰ ὄρη, αἱ θάλασσαι, καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ, ὑπῆρχεν ὁ Χριστός. ῾Υπῆρχε «πρὸ πάντων τῶν αἰώνων». «Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸς ἀληθινός, ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθείς, οὐ ποιηθείς, ὁμοούσιος τῷ Πατρί, δι οὗ τὰ πάντα ἐγένετο».

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

ΑΡΧΙΜ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΙΒΗΡΙΤΗΣ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ...

Δεν είναι η Εκκλησία αυτό που νομίζουμε. Μας πήραν μωρά παιδιά από τον μαστό της μάνας μας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Μας έμαθαν άλλα. Μας έδωσαν να πιούμε γάλα κονσέρβας. Μας έκοψαν από τις ρίζες. Μας χώρισαν από την Παράδοση. Μας απομάκρυναν από το σπίτι μας. Μας έκαμαν αλλοδαπούς στον τόπο μας. Βάλθηκαν να μας ξεμάθουν τη μητρική μας γλώσσα, τη γλώσσα της Ορθοδοξίας, τη μητρική γλώσσα του ανθρώπου.
Ποιοι; Όσοι θέλησαν δια της βίας να μας σώσουν: οι διαφωτιστές, προπαγανδιστές, Βαυαροί, μασόνοι... μέχρι σήμερα. Μαζί μ΄ αυτούς, όλοι όσοι θεωρήσαμε τα φώτα τους φώτα, τον πολιτισμό τους πρόοδο. Και έτσι, στα τυφλά, χωρίς διάκριση πνευματική, πήραμε το καθετί απ΄ αυτούς, σαν ανώτερο, καλύτερο, πολιτισμένο (σε τέχνη, δίκαιο, διοργάνωση ζωής, αρχιτεκτονική, μουσική...).
Και βασανίζεται το είναι μας. Απορρίπτει ο οργανισμός μας ένα-ένα τα μεταμοσχευθέντα ξένα μέλη. Και συνέχεια μας μεταμοσχεύουν βιαίως νέα, τα οποία αποβάλλονται, και φανερώνεται με την προσωπική του συμπεριφορά ποιος είναι ο βαθύτερος χαρακτήρας του λειτουργημένου λαού μας.

Έκκληση για τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης

και μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης έκανε ο Πάπας.
Ο ηγέτης της "Καθολικής Εκκλησίας", Πάπας Βενέδικτος XVI, έκανε έκκληση για τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης και μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Σε μια ομιλία που έγινε στο Ποντιφικικό Συμβούλιο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη, την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012, ο Πάπας ζήτησε την "δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας, με μια αντίστοιχη αρχή", για να υπηρετήσει το «κοινό καλό της ανθρώπινης οικογένειας».
Ως μέσο υπεράσπισης της «παγκόσμιας ειρήνης και δικαιοσύνης», το όραμα του Πάπα για την ίδρυση μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης και μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, υποτίθεται ότι δεν πρόκειται να δημιουργήσει μια νέα υπερδύναμη, αλλά ένα νέο κυβερνόν σώμα που θα παρέχει σ 'αυτούς (τους πολιτικούς) οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων, τα κριτήρια για την κρίση και πρακτικές κατευθυντήριες γραμμές.
Ο Πάπας είπε:

Άγιοι Μάρτυρες Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης. (13 Δεκεμβρίου)

Αυτοί οι Άγιοι έζησαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και του Μαξιμιανού, των ασεβών βασιλέων, κατά το έτος 296.
Δεν μπορώ να αποσιωπήσω το χαριέστατο θαύμα, που έκαναν αυτοί οι Άγιοι πέντε Μάρτυρες σε ένα Μετόχι της Νέας Μονής της Χίου, το οποίο τιμάται στο όνομα των πέντε αυτών Αγίων Μαρτύρων. Όπως το διηγείται αυτό ο ευλαβής εκείνος Νικόλαος ο Μαλαξός ο πρωτοπαπάς Ναυπλίου. Γι’ αυτό το αναφέρω εδώ με συντομία για χάρη των φιλοχρίστων. Το Μετόχι αυτό προμηθεύεται και διοικείται σε όλα τα απαραίτητα και αυτής της ετήσιας μνήμης των Αγίων από το ανωτέρω Μοναστήρι της αγίας Μονής. Συνέβη όμως μία φορά να γίνει πάρα πολύ δυνατή κακοκαιρία, τον καιρό της εορτής των Αγίων, ώστε από το πολύ το χιόνι που έπεσε, όχι μόνο δεν μπόρεσαν να κατέβουν οι Πατέρες του Μοναστηρίου και να φέρουν τα απαραίτητα για την εορτή κατά την συνήθεια, αλλ’ ούτε οι άνθρωποι της χώρας μπόρεσαν να έλθουν στην Εκκλησία από το υπερβολικό ψύχος Στον εσπερινό, πήγαν μερικοί, στον όρθρο όμως μόνος ο εφημέριος πήγε στην Εκκλησία. Και αφού άναψε τα κανδήλια, χτύπησε το σήμαντρο και έβαλε «ευλογητός» για να διαβάσει την Ακολουθία.

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Αγίου Λουκά, Αρχιεπ. Κριμαίας

«Τις δικές μας αμαρτίες πρέπει να προσέχουμε και όχι του πλησίον μας »

confes_τΜεγάλη και φοβερή είναι αυτή η εντολή του Χριστού. Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι’ αυτό θα δώσουμε λόγο στη Φοβερά Κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.
Ο άγιος απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του λέει το εξής: «Διό αναπολόγητος ει, ω άνθρωπε πας ο κρίνων εν ω γαρ κρίνεις τον έτερον, σεαυτόν κατακρίνεις· τα γαρ αυτά πράσσεις ο κρίνων, οίδαμεν δε ότι το κρίμα του Θεού έστι κατά αλήθειαν επί τους τα τοιαύτα πράσσοντας. Λογίζη δε τούτο, ω άνθρωπε ο κρίνων τους τα τοιαύτα πράσσοντας και ποιών αυτά, ότι συ εκφεύξη το κρίμα του Θεού» (Ρωμ. 2, 1-3).
Μεγάλη αλήθεια βρίσκεται σ’ αυτά τα λόγια του αποστόλου Παύλου. Δεν προσέχουμε τα δικά μας ελαττώματα και τις αμαρτίες, ενώ στους άλλους βρίσκουμε πολλά σφάλματα. Ψάχνουμε να τα βρούμε και όταν τα βρίσκουμε, πάμε και τα διαλαλούμε σε όλον τον κόσμο. Έγινε πλέον κακή συνήθεια, μόλις μαθαίνουμε κάτι για τον πλησίον μας, να πηγαίνουμε και να το διαλαλούμε παντού. Η γλώσσα μας καίει και σπεύδουμε να πούμε στους άλλους αυτό που είδαμε και ακούσαμε.

Ποιοί θέτουν τροχοπέδη στὸν ἀγῶνα κατὰ τῆς αἱρέσεως;

 ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ …ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ
ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ;
Ὁ γ. Ἀγάθων τῆς Κωνσταμονίτου ὁμιλεῖ γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, γιὰ τὸν Πατριάρχη καὶ τὸν γ. Ἐφραίμ Φιλοθεΐτη
Ἁγιορεῖτες, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κόσμῳ Γέροντες καὶ κληρικοί, σιωποῦν γιὰ τὴν πραγματοποιούμενη Ἕνωση τῶν «Ὀρθοδόξων» Οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς Παπικούς· Ἕνωση –ποὺ κατὰ τὸν γέροντα Ἐφραίμ– ἔχει γίνει μυστικά! Γνωρίζουν πὼς ὅσο ἀντιδροῦν οἱ πιστοί, ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα ἡ φανερὴ Ἕνωση. Καὶ ἐνῶ τὸ γνωρίζουν καὶ τὸ διακηρύσσουν δημοσίως δὲν ἀντιδροῦν, ἀφήνοντας τοὺς ἀγνοοῦντας πιστοὺς νὰ γίνονται θύματα τῆς ἀγαπολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ περιμένουν παθητικὰ τὴν τελικὴ ἐπίθεση τοῦ ἐχθροῦ, δηλαδὴ τὴν ἐπικράτηση τῆς παναιρέσεως ποὺ ἑτοιμάζει τὴν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος θὰ ἔρθει μετὰ τὴν Ἕνωση!
Στὸ διαδίκτυο ἁλιεύσαμε τὸ παρακάτω κείμενο μὲ τὸ Video ποὺ τὸ συνόδευε. Πρόκειται γιὰ μιὰ ὁμιλία-συζήτηση τοῦ γέροντος Ἀγάθωνος, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Κωνσταμονίτου γιὰ τὸν Παπισμό, τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὶς θέσεις ἐπ’ αὐτῶν τοῦ γέροντα Ἐφραίμ τοῦ Φιλοθεΐτη. Τὸ παραθέτουμε, μαζὶ μὲ τὸ ἀπομαγνητοφωνημένο κείμενο.

Του Γέροντος Παϊσίου

Την Κυριακή να εργαζόμαστε;
Κανονικά πριν από τον Εσπερινό της γιορτής ή της Κυριακής σταματάει κάθε εργασία. Καλύτερα είναι να δουλέψη κανείς περισσότερο την προπαραμονή, όταν αυτό μπορή να ρυθμισθή, και να μη δουλέψη μετά τον Εσπερινό της παραμονής. Άλλο είναι να κάνη κανείς σε μια γιορτή ή την Κυριακή ένα ελαφρό πράγμα το απόγευμα, όταν είναι μεγάλη ανάγκη, αλλά και αυτό πάλι με τρόπο. Παλιά και οι χωρικοί που ήταν έξω στα χωράφια, μόλις άκουγαν την καμπάνα του Εσπερινού, έκαναν τον σταυρό τους και σταματούσαν την δουλειά. Το ίδιο και οι γυναίκες που κάθονταν στην γειτονιά. Σηκώνονταν, έκαναν τον σταυρό τους και άφηναν το πλέξιμο ή ό,τι άλλο έκαναν. Και ο Θεός τους ευλογούσε. Είχαν την υγεία τους και χαίρονταν... Τώρα κατήργησαν τις γιορτές, απομακρύνθηκαν από τον Θεό και την Εκκλησία και τελικά όσα βγάζουν από την δουλειά τους τα δίνουν στους γιατρούς και στα νοσοκομεία... Μια φορά ήρθε ένας πατέρας στο Καλύβι και μου λέει: «Το παιδί μου αρρωσταίνει συχνά και οι γιατροί δεν μπορούν να βρουν τι έχει». «Να σταματήσης να δουλεύης Κυριακή και όλα θ’ αλλάξουν», του είπα. Πράγματι σταμάτησε, και το παιδάκι του έγινε καλά.

Ποιά η αξία της Κυριακής και γιατί αποκαλείται όγδοη ημέρα;

Ο Χριστός αναστήθηκε τις πρωϊνές ώρες της Κυριακής. Δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό χρόνο της Αναστάσεώς Του, αφού κανείς δεν τον είδε την ώρα εκείνη, αλλά πιστοποιήθηκε όταν βαθειά χαράματα οι Μυροφόρες γυναίκες πήγαν στο μνημείο για να αλείψουν το σώμα του Χριστού με αρώματα. Έτσι, η Κυριακή, η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, είναι η ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού. Εάν ο Χριστός το Σάββατο νίκησε το κράτος του θανάτου, την Κυριακή πιστοποιήθηκε σε όλους η Ανάστασή Του, ότι Αυτός είναι ο νικητής του θανάτου και του διαβόλου.
Η ημέρα της Κυριακής στον λεγόμενο εβδομαδικό χρόνο είναι η πρώτη ημέρα από την οποία αριθμείται η εβδομάδα, αλλά και η ογδόη, επειδή βρίσκεται μετά το τέλος της εβδόμης ημέρας, δηλαδή μετά το Σάββατο.

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ...

Ποιὰ Εὐρώπη ρε; Ἔτσι ἄρχισε νὰ καταστρέφεται ἡ Ἑλλάδα!


Σήμερα ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση διὰ τῶν ἐκπροσώπων της παρέλαβε τὸ Νόμπελ Εἰρήνης στὸ Ὄσλο. Ἐμεῖς ἀφιερώνουμε σὲ ὅσους ἀκόμα πιστεύουν ὅτι ἡ ἔνταξη τῆς χώρας στὴν Ε.Ε ἀποτέλεσε αἰτία οἰκονομικῆς καὶ ὄχι μόνο ἀνάπτυξης,

ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΟΙ ΚΑΛΟΙ.... ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ..


 
 1 Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής·  2 ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων.  3 τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ' ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά.  4 καὶ ὅταν τὰ ἴδια πρόβατα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ·  5 ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ' αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν.  6 Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς. 















1 «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, όποιος δεν εισέρχεται από τη θύρα στην αυλή των προβάτων, αλλά ανεβαίνει από αλλού, εκείνος είναι κλέφτης και ληστής.  2 Όποιος όμως εισέρχεται από τη θύρα είναι ποιμένας των προβάτων.  3 Σε αυτόν ο θυρωρός ανοίγει και τα πρόβατα ακούνε τη φωνή του, και τα δικά του πρόβατα τα φωνάζει με το όνομά τους και τα βγάζει έξω.  4 Όταν όλα τα δικά του πρόβατα τα βγάλει έξω, πορεύεται μπροστά τους, και τα πρόβατα τον ακολουθούν, γιατί ξέρουν τη φωνή του.  5 Έναν ξένο όμως δε θα ακολουθήσουν, αλλά θα φύγουν από αυτόν, γιατί δεν ξέρουν τη φωνή των ξένων».  6 Αυτήν την παραβολή τους είπε ο Ιησούς. Εκείνοι όμως δεν κατάλαβαν για ποιον ήταν αυτά που τους μιλούσε. 
Ο Ιησούς είναι η θύρα
7 Εἶπεν οὖν πάλιν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων.  8 πάντες ὅσοι ἦλθον πρὸ ἐμοῦ, κλέπται εἰσὶ καὶ λῃσταί· ἀλλ' οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα.  9 ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι' ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.  10 ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν.  7 Είπε λοιπόν πάλι ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, εγώ είμαι η θύρα των προβάτων.  8 Όλοι όσοι ήρθαν πριν από εμένα είναι κλέφτες και ληστές. Αλλά δεν τους άκουσαν τα πρόβατα.  9 Εγώ είμαι η θύρα. Από εμένα αν εισέλθει κανείς θα σωθεί, και θα εισέρχεται και θα εξέρχεται και θα βρίσκει βοσκή.  10 Ο κλέφτης δεν έρχεται παρά για να κλέψει και να σφάξει και να σκοτώσει. Εγώ ήρθα για να έχουν ζωή, και μάλιστα περίσσια να την έχουν». 
Ο Ιησούς είναι ο καλός ποιμένας
11 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·  12 ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.  13 ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.  14 ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,  15 καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων.  16 καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.  17 διὰ τοῦτο ὁ πατήρ με ἀγαπᾷ, ὅτι ἐγὼ τίθημι τὴν ψυχήν μου, ἵνα πάλιν λάβω αὐτήν.  18 οὐδεὶς αἴρει αὐτὴν ἀπ' ἐμοῦ, ἀλλ' ἐγὼ τίθημι αὐτὴν ἀπ' ἐμαυτοῦ· ἐξουσίαν ἔχω θεῖναι αὐτήν, καὶ ἐξουσίαν ἔχω πάλιν λαβεῖν αὐτήν· ταύτην τὴν ἐντολὴν ἔλαβον παρὰ τοῦ πατρός μου.  19 Σχίσμα οὖν πάλιν ἐγένετο ἐν τοῖς ᾿Ιουδαίοις διὰ τοὺς λόγους τούτους.  20 ἔλεγον δὲ πολλοὶ ἐξ αὐτῶν· δαιμόνιον ἔχει καὶ μαίνεται· τί αὐτοῦ ἀκούετε;  21 ἄλλοι ἔλεγον· ταῦτα τὰ ρήματα οὐκ ἔστι δαιμονιζομένου· μὴ δαιμόνιον δύναται τυφλῶν ὀφθαλμοὺς ἀνοίγειν; 

ΣΧΟΛΙΟ: Λοιπόν ακόμα μια φορά καλούμαστε να αποδείξουμε ότι είμαστε οι καλοί ποιμένες. Οι ποιμένες που βλέπουν τον "ΛΥΚΟ" και δεν φεύγουν ή κάνουν ότι δεν τον βλέπουν, πολύ περισσότερο δε, δεν κάνουν "συνεργασία" μαζί του, αλλά "παλεύουν μαζί του", υπέρ των προβάτων.  ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ.

Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας
11 «Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός. Ο ποιμένας ο καλός τη ζωή του θυσιάζει για χάρη των προβάτων.  12 Ο μισθωτός και που δεν είναι ποιμένας, του οποίου τα πρόβατα δεν είναι δικά του, βλέπει το λύκο να έρχεται και αφήνει τα πρόβατα και φεύγει – και ο λύκος τα αρπάζει και τα σκορπίζει –  13 γιατί είναι μισθωτός και δεν τον μέλει για τα πρόβατα.  14 Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός, και γνωρίζω τα δικά μου και με γνωρίζουν τα δικά μου,  15 καθώς με γνωρίζει ο Πατέρας κι εγώ γνωρίζω τον Πατέρα. Και τη ζωή μου θυσιάζω για χάρη των προβάτων.  16 Και άλλα πρόβατα έχω που δεν είναι από την αυλή αυτή. Κι εκείνα πρέπει να φέρω, και τη φωνή μου θα ακούσουν, και θα γίνουν ένα ποίμνιο, ένας ποιμένας.  17 Γι’ αυτό ο Πατέρας με αγαπά, επειδή εγώ θυσιάζω τη ζωή μου, για να τη λάβω πάλι.  18 Κανείς δεν την αφαιρεί από εμένα, αλλά εγώ τη θυσιάζω από τον εαυτό μου. Εξουσία έχω να τη θυσιάσω και εξουσία έχω πάλι να τη λάβω. Αυτήν την εντολή έλαβα από τον Πατέρα μου».  19 Σχίσμα πάλι έγινε μεταξύ των Ιουδαίων για τα λόγια αυτά.  20 Έλεγαν τότε πολλοί από αυτούς: «Δαιμόνιο έχει και είναι τρελός. τι τον ακούτε;»  21 Άλλοι έλεγαν: «Αυτά τα λόγια δεν είναι δαιμονισμένου. Μήπως ένα δαιμόνιο δύναται να ανοίξει οφθαλμούς τυφλών;»