μήνυμα

μήνυμα

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΔΩΡΟ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ.


Πηγή: orthodox fathers
Εύχομαι να μην βγω αληθινός. Εκείνο που θα χαρακτηρίσει ιδιαίτερα το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι η πλήρης επικράτηση και του μασωνισμού με τα παρακλάδια του, και του Οικουμενισμού. Και βέβαια αυτό θα το επιτρέψει ο Παντοδύναμος Θεός γιατί πολύ εμακρύνθημεν απ'     Αυτού.                                                                                                                                                                                     Ο Χριστός και η Παναγιά μαζί μας.


Ευλογημένος ο Νέος Χρόνος
π. Φώτιος Βεζύνιας

Mητροπολίτης Γόρτυνος & Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας:

Ο παπισμός είναι αίρεση καί ο οικουμενισμός είναι παναίρεση.


Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ιερεμία

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ - ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Ἀριθμ. Πρωτ. 1011
Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 1η Ἰανουαρίου 2012.
Ἀδελφοί μου χριστιανοί,
1. Πρώτη τοῦ νέου ἔτους 2012 σήμερα. Ἄς εὐχαριστήσουμε πρῶτα τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Θεό μας, γιατί φθάσαμε στήν ἀρχή τοῦ ἔτους αὐτοῦ καί ἄς Τόν παραλέσουμε ἔπειτα νά μᾶς δώσει τήν Χάρη Του, ὥστε ὅλοι μας, κλῆρος καί λαός καί πολιτικοί ἄρχοντες, νά φωτιστοῦμε καί νά μετανοήσουμε.Ἔτσι κατά τό ἔτος αὐτό θά δοῦμε να γλυκοχαράζουν καλύτερες ἡμέρες γιά τήν ἀγαπημένη μας πατρίδα τήν Ἑλλάδα.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Ὁ Μέγας Βασίλειος κι᾿ ὁ παραμορφωμένος Χριστιανισμός

Θέλω νὰ μιλήσω γιὰ τὸν ἅγιο Βασίλειο, ἀλλὰ νὰ μὴν πῶ τὰ συνηθισμένα ποὺ λένε ὅσοι γράφουνε γι᾿ αὐτὸν τὸν ἀληθινὰ Μέγαν ἅγιο. Προπάντων κάποιοι θεολόγοι φραγκοδιαβασμένοι, ποὺ δὲν τοὺς ἐνδιαφέρει σχεδὸν καθόλου ἡ ἁγιότητά του κ᾿ ἡ κατὰ Θεὸν σοφία του, ἀλλὰ ἡ «θύραθεν» σοφία του, ἡ γνώση ποὺ εἶχε στὰ ἑλληνικὰ γράμματα, στὴ ρητορικὴ καὶ στάλλα ἐφήμερα καὶ ἐξωτερικὰ στολίδια αὐτῆς τῆς βαθειᾶς ψυχῆς, λησμονώντας τί γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος γιὰ τὴν κοσμικὴ σοφία, ποὺ τὴ λέγει «μωρίαν παρὰ τῷ Θεῷ».

Το Βλογημένο Μαντρί


Κάθε χρόνο, ο `Αγιος Βασίλης, τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς, γυρίζει από χώρα σέ χώρα κι από χωριό σε χωριό και χτυπά τις πόρτες, γιά νά δεί ποιός θα τον δεχτεί με καθαρή καρδιά. Μιά χρονιά, λοιπόν, πήρε τό ραβδί του καί τράβηξε σάν καλόγερος ασκητής, ντυμένος μέ κάτι μπαλωμένα παλιόρασα, μέ χοντροπάπουτσα στα ποδάρια του και μ' ένα ταγάρι περασμένο στόν ώμο του. Γι' αυτό τον παίρνανε γιά διακονιάρη και δεν του ανοίγανε τήν πόρτα.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ



Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός, ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ. Ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον΄ Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου, καὶ Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.


Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ ότι ώφθης επί γης ως άνθρωπος δι' ημάς; Έκαστον γαρ των υπό σου γενομένων κτισμάτων την εύχαριστίαν σοι προσάγει· οι Άγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα οι Μάγοι τα δώρα, οι Ποιμένες το θαύμα ή γη το σπήλαιον, ή έρημος την φάτνην ημείς δε Μητέραν Παρθένον. Ο προ αιώνων Θεός, έλέησον ημάς.


Παιδίον ετέχθη υμίν,
Ο προ αιώνων Θεός.
Χαίρετε και αγαλλιάσθε
π. Φώτιος Βεζύνιας

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ... ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Μου το έστειλαν και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας.


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ..

Χριστούγεννα δεν είναι το « χριστουγεννιάτικο» δέντρο, ούτε καν το στολισμένο καραβάκι..
Χριστούγεννα δεν είναι το στόλισμα των σπιτιών με πολύχρωμα φωτάκια...
Χριστούγεννα δεν είναι τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες, οι γαλοπούλες,τα τσουρέκια...
Χριστούγεννα δεν είναι οι μαζικές αγορές παιχνιδιών, δώρων και κάθε είδους καταναλωτικού αγαθού...

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΔΡΑΣΗ.

Hanuka στο Βελιγράδι με την παρουσία του επισκόπου Μπάτσκας Ειρηναίου Μπούλοβιτς

Gosti i vernici u beogradskoj sinagogi (Tanjug)
Στη συναγωγή του Βελιγραδίου για τη εβραϊκή εορτή Hanuka την Τετάρτη 21/12/2011, πάλι παρόντες οι Σέρβοι εκκλησιαστικοί και πολιτικοί ηγέτες με την παρουσία και του Αρχιραββίνου του Ισραήλ Jona Mecge.
Την λυχνία άναψε ο πρόεδρος Tadic, ενώ ήταν παρόντες ο Επίσκοπος Μπάτσκας Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο ρωμαιοκαθολικός "επίσκοπος" του Βελιγραδίου Stanislav Hocevar και ο μουφτής της Ισλαμικής κοινότητας στη Σερβία.

Και βέβαια δεν έπαψαν να ισχύουν οι
Αποστολικοί κανόνες 45ος και 65ος:

«Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρήσθω» και «Ει τις κληρικός ή λαϊκός εισέλθοι, εις συναγωγήν Ιουδαίων ή αιρετικών, προσεύξασθαι, και καθαιρείσθω και αφοριζέσθω».





Για να δούμε ποίος Ιεράρχης ως άλλος Άγιος Νικόλαος προς τον

Άρειο,... θα τους δώσει το χαστούκι που τους πρέπει....

Ευλογημένα Χριστούγεννα.

Για την αντιγραφή από "ΑΚΤΙΝΕΣ"
και υπεύθυνος για τα σχόλια
π. Φώτιος Βεζύνιας



Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Ποιμαντορική Εγκύκλιος

Σεβ. Μητροπολίτου Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννου

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011
Μὴ φοβεῖσθε· ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι
ὑμῖν χαράν μεγάλην,
ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ,
ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ
(Λουκ. 2, 10-12)
Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἡ ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἀποτελεῖ γιά ὁλόκληρον τόν κόσμον τήν ἀφορμήν προσεγγίσεως εἰς τό μεγάλον γεγονός τῆς φανερουμένης ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον. Εἰς ὅλον τόν κόσμον τάς ἡμέρας αὐτάς οἱ ἄνθρωποι προσπαθοῦν μέ ποικίλους τρόπους νά πλησιάσουν καί νά βιώσουν τό νόημα αὐτῆς τῆς ἑορτῆς. Εἰς ὅλον τόν κόσμον ὅμως, σήμερον, ὑπάρχουν τά τραγικά βιώματα τοῦ πόνου, τῆς δυστυχίας καί τῆς ἐγκαταλείψεως. Ἀνάμεσα εἰς τούς ἀνθρώπους, πού ζοῦν τήν ἀγωνίαν τῆς ἐπικαιρότητος, εἴμεθα καί ἡμεῖς, ἀδελφοί μου.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Οἱ λίγοι καθυστερημένοι ἀνάμεσα στοὺς σημερινοὺς ἀνθρώπους
Συλλογή: Μυστικὰ Ἄνθη, Ἐκδόσεις: Παπαδημητρίου

Ὅπως ὁ φυλακισμένος ἔχει γυρισμένα τὰ μάτια του κατὰ τὴ στενὴ θυρίδα τῆς φυλακῆς του γιὰ νὰ πάρει λίγη ἐλπίδα ἀπὸ μία μικρὴ ἀχτίνα τοῦ ἥλιου, ἔτσι κι ἐμεῖς φέτος, ὕστερ᾿ ἀπὸ τὴ βαρυχειμωνιά, μὲ τὶς παγωνιές, μὲ τὰ χιόνια, μὲ τὶς βροχές, μὲ τὰ μαῦρα σύννεφα ποὺ καταπλακώνουν ἀκόμα τὴν ἀτμόσφαιρα καὶ σφίγγουνε τὴν ψυχή μας, περιμένουμε ἀνυπόμονα νὰ δοῦνε τὰ μάτια μας λίγον γαλανὸ οὐρανό, καὶ νὰ χαρεῖ ἡ καρδιά μας τὸ χρυσὸ φῶς τοῦ ἥλιου. Μὰ ἐκεῖνα τὰ σύννεφα στιβάζουνται τὅνα ἀπάνω στ᾿ ἄλλο, ἑκατομμύρια σύννεφα, ἴδια μὲ βαρειοὺς βράχους, καὶ μποδίζουνε μὲ πεῖσμα τὸν ἥλιο νὰ μᾶς δείξει τὸ χαροποιὸ πρόσωπό του, λὲς καὶ εἶναι κακὰ καὶ ζηλόφθονα δαιμόνια.

Φώτης Κόντογλου

Ἀθεΐα, τὸ καύχημα τῆς ἐποχῆς μας
(Μυστικὰ Ἄνθη, σελ. 215-219)
«Νὺξ ἀφεγγὴς τοῖς ἀπίστοις, Χριστέ,
τοῖς δὲ πιστοῖς φωτισμός»
Ἀθεΐα! Τίτλος μεγάλος καὶ καύχημα γιὰ τὸν σημερινὸν ἄνθρωπο. Ὅποιος τὸν ἀποχτήσει (καὶ γιὰ νὰ τὸν ἀποχτήσει, φτάνει νὰ χειροτονηθεῖ μοναχός του ἄπιστος),γίνεται παρευθὺς στὰ μάτια τῶν ἄλλων σοφός, κι᾿ ἂς εἶναι ἀμόρφωτος, σοβαρός, κι᾿ ἂς εἶναι γελοῖος, ἐπίσημος κι᾿ ἂς εἶναι ἀλογάριαστος, ὑπεράξιος κι᾿ ἂς εἶναι ἀνάξιος, ἐπιστήμονας κι᾿ ἂς εἶναι κουφιοκέφαλος.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος

"Χάνεται η ελληνικότητα των εορτών μας"

(...)Επαναφέροντας στην μνήμη μου αυτές τις επισημάνσεις και βλέποντας γύρω μου την σύγχρονη πραγματικότητα, κυριεύομαι από αγωνία, γιατί δεν μπορούμε σήμερα να κάνουμε λόγο για απειλή, αλλά για εισβολή.
Δεν μπορούμε σήμερα να μετράμε επισημάνσεις, αλλά να καταγράφουμε τρομακτικές διαπιστώσεις, που είναι αυτόχρημα καταστροφικές για την υπόστασή μας.
Η προστασία της ελληνικότητας δεν είναι σωβινισμός, γιατί δεν έχει επιθετική διάθεση.
Είναι νόμιμη ανθρωπολογική άμυνα, γιατί απειλείται ο ελληνικός τύπος ανθρώπου από την αντιανθρώπινη στρατηγική της εποχής μας.

Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο ξενόφερτο και αντιχριστιανικό


Ἀντὶ τοῦ στολισμοῦ ἑνὸς δένδρου ἂς καταφύγουμε στὸν στολισμὸ ἑνὸς καραβιοῦ, ὅπως ἐκαναν καὶ οἱ πρόγονοί μας, τὸ ὁποῖο συμβόλιζε τὴν ἐκκλησία. Ἂς ψαλλουμε τὰ κάλαντα, μιμούμενοι τὰ κάλαντα τῶν ἀγγέλων, ποὺ ἐκεῖνο τὸ βράδυ στὴν Βηθλεὲμ ἀνήγγειλαν τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἂς κόψουμε τὴν βασιλόπιττα τιμῶντας ἔτσι τὸν Μέγα Βασίλειο. Μὰ πάνω ἀπὸ ὅλα ἂς προσευχηθοῦμε νὰ γεννηθῇ καὶ φέτος ὁ Χριστὸς στὴν καρδιὰ μας…


Ἂς προσπαθήσουμε ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς νὰ ζήσουμε τὰ Χριστούγεννα πιό… ρωμέῃκα!

1.βλέπε π. Θ. Ζήση: «Τὸ χριστουγεννιάτικο δένδρο. Ξενόφερτο καὶ ἀντιχριστιανικό»
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
π. Φώτιος Βεζύνιας

Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΕΠΙ-ΒΛΕΠΩΝ

Ο γκάουλάϊτερ υφυπουργός παρά τη καγκελλαρία για την Ελλάδα ταμίας της Μέρκελ, Χανς Γιοαχιμ Φούχτελ με εδρα τη Θεσσαλονίκη !!!!

Κύριοι Βουλευτές, Κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, Κύριε Υπουργέ των
Οικονομικών και Αντιπρόεδρε της κυβέρνησης,
Ο Ελληνικός λαός απαιτεί να μάθει:
1.    Υπό ποίον καθεστώς θα λειτουργεί η «Ειδική Οικονομική Ζώνη» της Θράκης
που προωθεί ο γκάουλάϊτερ υφυπουργός παρά τη καγκελλαρία για την Ελλάδα
ταμίας της Μέρκελ, Χανς Γιοαχιμ Φούχτελ;;
2.   Πως ανέχεστε ένας γερμανός υπουργός να έχει την έδρα του στην Ελλάδα;;
3.    Για ποίον λόγο επέλεξε η Μέρκελ τη Θεσσαλονίκη ως έδρα του παρείσακτου
και ανεπιθύμητου αυτού  γερμανού υπουργού της,  Χανς Γιοαχιμ Φούχτελ;;
4.    Μήπως η επιλογή αυτή έχει σχέση με τα δόλια σχέδια ορισμένων δυνάμεων,
μάλλον και της Γερμανίας, να αποσπάσουν την Ελληνική Μακεδονία από την
Ελλάδα για να σχηματίσουν μαζί με τη ΦΥΡΟΜ ένα διαχειρίσιμο πλούσιο σε
φυσικό ορυκτό πλούτο προτεκτοράτο;;
5.   Μήπως το ίδιο ισχύει και για τα ως λέγεται σχέδια Κοσσοβοποίησης της
Ελληνικής Θράκης;;; Εξ ου και η ύποπτη «Ειδική Οικονομική Ζώνη»;;;

6.   Μήπως για τους τελευταίους δύο λόγους επελέγη ως έδρα του ξένου
παρείσακτου υπουργού της Μέρκελ η Θεσσαλονίκη;;
7.   Εάν ναι πώς το ανέχεστε;;; Ο Ελληνικός λαός απαιτεί να εγκαταλείψει
άμεσα ο «κύριος» αυτός τη Θεσσαλονίκη.

Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Υ.Γ.
Και δικά μου τα ερωτήματα
π. Φώτιος Βεζύνιας

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Βελιγράδι - Θεία Λειτουργία με την παρουσία Παπικών και Μουσουλμάνων


Δόξα στη Βασιλική Οικογένεια Καρατζόρτζεβιτς
Ο Πρίγκιπας Αλέξανδρος ΙΙ και η Πριγκίπισσα Αικατερίνη της Σερβίας γιόρτασαν τον προστάτη της βασιλικής οικογένειας Άγιο Ανδρέα, στο Βασιλικό Παλάτι του Βελιγραδίου.


Η Θεία Λειτουργία τελέσθηκε στο παρεκκλήσιο του Αγίου Ανδρέα από τους Επισκόπους Sabac, Λαυρέντιο  και  Sumadia, Ιωάννη  και κληρικούς της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Στη Θεία Λειτουργία παραβρέθηκαν Παπικοί με επικεφαλής τον Αποστολικό  Νούντσιο Orlando Antonini και τον Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο Βελιγραδίου Stanislav Hočevar αλλά και Μουσουλμάνοι.

Δόξα στη Βασιλική Οικογένεια Καρατζόρτζεβιτς
Δόξα στη Βασιλική Οικογένεια Καρατζόρτζεβιτς

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Φώτης Κόντογλου

Χριστούγεννα στὴ σπηλιά
Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα.. χωρίς Χριστό.

Λίγες σκόρπιες σκέψεις....

Εδώ και μέρες, σκεφτόταν τα  γενέθλιά του. Ήξερε πως οι φίλοι του κάθε χρόνο ήταν και πιο απαιτητικοί.  Σκέφθηκε ότι θα ήταν καλό και εύκολο να ακολουθήσει  την κλασική οδό. Έ.. λίγη καλή μουσική, ένα ευχάριστο περιβάλλον, ένα καλό φαγητό, και μία τούρτα, θα αποτελούσαν την βάση για μια ευχάριστη βραδιά γενεθλίων.  

Δημήτρης Νατσιός.. Ευτυχώς που υπάρχουν και τέτοιοι Έλληνες.


Αθηναίοι και Γκραβαρίτες
Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς
«Όσoι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγό, δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία»
Ανδρέας Κάλβος «εις Σάμον»
«Ένα νέο είδος ανθρώπου έχει αναδυθεί τον τελευταίο καιρό: ο μορφωμένος βάρβαρος-που έχει σπουδάσει είκοσι χρόνια, έχει αποκατασταθεί θαυμάσια επαγγελματικά, αλλά δεν έχει διαβάσει τίποτα, δεν ξέρει ιστορία και αγνοεί οτιδήποτε βρίσκεται εκτός της ειδικότητάς του... Μερικοί τυχαίνει να είναι και δάσκαλοι.

Η διά β(ί)ου μάθηση... και η άποψή της για τα Χριστούγεννα.



Νεοταξικές μαγαρισιές (στα σχολικά βιβλία) για τη γιορτή των Χριστουγέννων


 Του Δημητρίου Νατσιού
«Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται»  
άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Έλεγε ο γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης, ο οσιακής μνήμης αθλητής του Χριστού: «Σου φτιάχνω μια εξαιρετική, πεντανόστιμη ομελέτα, αλλά ρίχνω και μια κουτσουλιά μέσα. Την τρως; Δεν την τρως, έχει μαγαριστεί ολόκληρη».
Η αγία μας Εκκλησία, διά στόματος των Αγιορειτών Πατέρων, όταν ο αυτοκράτωρ Μιχαήλ Η’ ο Παλαιολόγος, επιζητούσε ένωση – υποταγή της Ορθοδοξίας στην παναίρεση του Παπισμού, «κανοναρχεί»:
«Ο της υγιούς πίστεως και το βραχύ ανατρέπων το παν λυμαίνεται».
Μια «μικρή» υποχώρηση, μια ελάχιστη κηλίδα, ανατρέπει όλη την πίστη.
Γιατί τα γράφω αυτά;

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΨΕΜΑ.... ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ...

Λόγια γέροντος
Η εκκλησία μας έχει έναν άγιο που ονομάζεται Νικόλαος ο στρατιωτικός. Αυτός έζησε κοντά στο 800 μ.Χ. και ήταν στρατιωτικός την εποχή που βασίλευε ο Νικηφόρος Πατρίκιος. Είχαν μαζευτεί τα στρατεύματα του Νικηφόρου και κατευθύνονταν για να πολεμήσουν ενάντια στους Βούλγαρους. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ο άγιος Νικόλας κατέλυσε σε ένα πανδοχείο (πρέπει να είχε αξιωματική θέση). Όταν ο άγιος πήγε στο δωμάτιο του να κοιμηθεί, εμφανίστηκε η κόρη του πανδοχέα με σκοπό να αμαρτήσει μαζί του.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Ο φύλακας Άγγελός σου έχει πάει στην Εκκλησία


Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία στον Βίο του στάρετς Ναζάριου. Ταξίδευε κάποτε ο στάρετς με τον μαθητή του και τη μικρή άμαξα που την έσερνε το άλογό τους και έφτασαν ένα Σάββατο σε κάποιο χωριό, όπου έπρεπε να καταλύσουν γιατί ήταν ήδη αργά. Ζήτησαν να φιλοξενηθούν από τον ιερέα του χωριού.

Ο ιερέας υποδέχτηκε τους ταξιδιώτες με χαρά και αφού συζήτησε με τον π. Ναζάριο τον εκτίμησε πάρα πολύ. Όταν έφτασε η ώρα που αρχίζει η ολονύκτια αγρυπνία της Κυριακής, ο π. Ναζάριος παρατήρησε ότι ο ιερέας δεν προετοιμαζόταν να κάνει την αγρυπνία και τον ρώτησε:

-Παππούλη, την Κυριακή το πρωΐ θα διαβάσεις την ακολουθία της αγρυπνίας;

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΤΟ ΒΑΡΥ ΤΑΜΑ
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Χριστούγεννα, στὰ 1864, ἔκανε μεγάλη φουρτούνα μὲ χιονιά. Στ’ἀγριεμένο πέλαγο δὲν φαινότανε πουθενὰ πανί. Μοναχὰ ἕνα μικρὸ καΐκι πάλευε μὲ τὸ χάρο ἀνοιχτὰ ἀπὸ τὴν Τῆνο. Ἤτανε ἑνὸς καπετὰν Γιώργη ἀπὸ τὴ Νάξο, φορτωμένο κρασιὰ ἀπὸ τὴ Σαντορίνη. Ὅλη τὴ μέρα ἀγαντάριζε στὸν ἀγέρα, μὰ σὰν σκοτείνιασε, ὁ βοριὰς σκύλιαξε κ' ἔσπασε τ’ ἄρμπουρο, ἔβγαλε καὶ τὸ τιμόνι ἀπὸ τὰ βελόνια. Οἱ ἄνθρωποι προφτάξανε καὶ ρίξανε τὴ βάρκα στὴ θάλασσα καὶ μπήκανε μέσα. Δὲν εἴχανε ἀλαργάρει ὥς μιὰ τουφεκιὰ τόπο, καὶ βούλιαξε τὸ καΐκι. Τὴ βάρκα τὴν ἅρπαξε τὸ μπουρίνι καὶ τὴν πήγαινε ὅπου ἤθελε μέσα στὴν πίσσα τῆς νύχτας. Οἱ τρεῖς νοματέοι ποὺ βρισκόντανε μέσα, ἤτανε ὁ καπετὰν Γιώργης κι' ἄλλοι δυὸ γεμιτζῆδες, σὲ ἐλεεινὴ κατάσταση, βρεμένοι μέχρι κόκκαλο μὲ κεῖνον τὸν χιονιά, πουντιασμένοι ἀπὸ τὸ τάντανο, δίχως καμμιὰν ἐλπίδα πὼς θὰ γλυτώνανε.

Προφητείες στους αρχαίους λαούς για την έλευση του Χριστού.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ. 

Ο αρχαίος κόσμος πριν την ενανθρώπηση του Χριστού στη γη το βράδυ των Χριστουγέννων - δε στερήθηκε φωτισμένων πνευμάτων που  προσέγγισαν κατά Θεία παραχώρηση την Αλήθεια,  αποδεικνύοντας ότι προϋπήρχε το Σχέδιο Σωτηρίας του Θεού και πως γι΄ αυτό ακριβώς δόθηκε ο σπερματικός λόγος (σπέρματα αληθείας και πληροφόρησης) σε διάφορα έθνη και λαούς (αφού όλοι εξ Αδάμ), σε ενάρετους ανθρώπους, σε ευσεβείς ερευνητές και φιλοσόφους, επειδή ακριβώς Θεός ο Πατήρ και αυτών...

   Έτσι χαρακτηριστικά μέσα στην ιστορία αναφέρονται (τα περισσότερα από τα παρακάτω συγκλονιστικά στοιχεία αντλήθηκαν από σχετικές εκπομπές του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος 89,4 FM, Δεκέμβριος 2002 μ.Χ.):  

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ο άγιος επίσκοπος Αχρίδος

Τα Χριστούγεννα της Ιωάννας

"Παραπονιέσαι για τη μοναξιά στη μέση μεγάλης πόλης. Τόσος λαός γύρω σου κοχλάζει σαν μυρμηγκοφωλιά, και εσύ και πάλι αισθάνεσαι σαν στην έρημο. Στις μεγάλες γιορτές η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Παντού πλημμυρίζει η χαρά, ενώ εσένα σε πιέζει η λύπη. Οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων και της Ανάστασης σου φαίνονται σαν κάποια άδεια δοχεία, τα οποία εσύ γεμίζεις με δάκρυα. Όταν αυτές οι άγιες γιορτές βρίσκονται μακριά πίσω ή μπροστά σου, αισθάνεσαι πιο ήρεμη. Αλλά όταν πλησιάσουν και έρθουν, η θλίψη και η ερημιά κυριεύουν την ψυχή σου.
Τι να σου κάνω; Θα σου διηγηθώ την ιστορία για τα Χριστούγεννα της Ιωάννας διότι ίσως σε ωφελήσει. Θα αφήσω όμως να σου διηγείται εκείνη όπως τα είχε διηγηθεί σε μένα. 

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΙΟΣ


Ιωσήφ Βρυέννιος: Σχετικά με τις συμφορές που έπεσαν πάνω μας


ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ  
Περί των επιτεθέντων ημίν δεινών και τις ο τούτων σκοπός
(Σχετικά με τις συμφορές που έπεσαν πάνω μας και ποιος είναι ο σκοπός τους.)
Οι δυστυχίες που βρήκαν το γένος μας, όπως βλέπομε, είναι εν συντομία οι εξής. Οι καιροί είναι από κάθε εποχή οι πιο δύσκολοι. Πονηρές οι ημέρες, το τέλος του χρόνου, τα γηρατειά του κόσμου, το ξεψύχισμα του σύμπαντος. Η ζωή μας αυτή είναι σύντομη, λανθασμένη και γεμάτη από πικρίες, και τα κακά εκτενέστερα από τις θάλασσες. Και να, οι γείτονές μας είναι εχθροί, όσοι δείχνουν φίλοι είναι άπιστοι, οι συγκάτοικοι μας κλέφτες, οι υιοί μας ανυπάκουοι και οι απλοί συγγενείς χωρίς στοργή.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΨΑΡΕΨΑ...ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΙΧΘΥΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ..

ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ (Κλίμαξ , Αγ. Ιωάννου Σιναΐτου )


Κ Λ Ι Μ Α Ξ
Λ Ο Γ Ο Σ  Π Ε Μ Π Τ Ο Σ
Περί μετανοίας
1.Ο ΙΩΑΝΝΗΣ κάποτε, (την ημέρα της Αναστάσεως), έτρεξε πρίν από τον Πέτρο (στον τάφο του Κυρίου). Και εμείς ετοποθετήσαμε τον λόγο της υπακοής πρίν από τον λόγο της μετανοίας. Διότι ο Ιωάννης έγινε τύπος υπακοής, ενώ ο Πέτρος μετανοίας.
2. Μετάνοια σημαίνει ανανέωσις του βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεόν για νέα ζωή. Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγορίας. Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας. Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδος και αποκήρυξις της απελπισίας. Μετανοών σημαίνει κατάδικος απηλλαγμένος από αισχύνη.

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ...

Ομιλία Μίκη Θεοδωράκη στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Κινήματος Αεξάρτητων Πολιτών στην Καβάλα

03/12/11


«Αρχίζουν οι εργασίες του Πρώτου Πανελληνίου Συνεδρίου του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών. Ευχαριστώ την πόλη της Καβάλας που μας φιλοξενεί. Ευχαριστώ και συγχαίρω τους εκλεγμένους συναγωνιστές και συναγωνίστριες που εκπροσωπούν το σύνολο των οργανώσεών μας.
            Το Συνέδριό μας γίνεται σε μια εποχή καμπής σε ό,τι αφορά την τακτική του Συστήματος Εξουσίας. Διώχνοντας τον Γ. Παπανδρέου κατάφεραν να αποφορτίσουν την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Για πόσο όμως διάστημα; Εφ’ όσον η πολιτική τους όχι μόνο δεν αλλάζει αλλά θα γίνεται μέρα με τη μέρα χειρότερη.

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΒΡΑΧΙΟΛΙ.. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ


Ενεργειακά βραχιόλια


π.Λ.
-    Επαναφέρει, ενισχύει και σταθεροποιεί την ενέργεια του σώματος.
-    Ενισχύει την άμυνα του οργανισμού από την ακτινοβολία (από κινητά, Η/Υ κτλ.).
-    Ενισχύει την αποτοξίνωση.
-    Μειώνει τις φλεγμονές.
-    Βελτιώνει την εστίαση και τη συγκέντρωση.
-    Ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος.
-    Βελτιώνει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το αίμα.
-    Προωθεί την ανανέωση των κυττάρων.
-    Καταστρέφει ιούς και βακτήρια.
-    Ενισχύει το ενδοκρινικό σύστημα.
-    Βοηθά στην προστασία του DNA.
-    Επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης.
-    Διώχνει την σκόνη και τα νεκρά κύτταρα. 

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...


ΜΙΑ ΠΛΗΓΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ.

Είναι πολλά αυτά που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Μα σήμερα θέλω να σας πω για μια ύπουλη κατάσταση που την βιώνουμε ακόμα και μέσα στην Εκκλησία.  Και αυτό το ύπουλο πράγμα, είναι το ότι ονομάζουμε με λάθος όνομα, λάθος καταστάσεις. Τι θέλω να πω. Λοιπόν.. Ποιός μπορεί να μου δώσει την περιγραφή ενός Αγγέλου; Κανείς. Και οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, δεν τολμούν να περιγράψουν. Και όμως εμείς τολμούμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «Άγγελος», «Αγγελικό» …κ.λ.π. σε καταστάσεις, και εκδηλώσεις που κάθε άλλο, παρά «Αγγελικές» είναι. Θα γίνω σαφής. Έγινε μόδα να ονομάζουν κάποιοι…   με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων, κάποιες εκδηλώσεις, ή χώρους χρησιμοποιώντας ως συνθετικό, τις λέξεις «Άγγελος», «Αγγελικό», κ.λ.π. Έτσι ακούμε π.χ.: Ελάτε να χαρείτε την  «Βραδιά των Αγγέλων», ή ελάτε να νιώσετε τα Χριστούγεννα στην «Πόλη των Αγγέλων».  Και βέβαια κάθε άλλο παρά Άγγελοι είναι εκεί, ή Αγγελικές καταστάσεις.
     Επίσης αυτό το απαράδεκτο δημιούργημα της coca cola”, o χοντρουλός και κατακόκκινος γελαστός παππούς που μάθαμε στα παιδιά μας ότι λέγεται Αι Βασίλης. Ο δικός μας Άγιος Βασίλειος δεν ήταν ούτε χοντρός, ούτε κοντός, ούτε κόκκινος, αλλά ήταν ο Μέγας Πατέρας της  Ορθοδόξου Εκκλησίας, ασκητικός, αδύνατος, ψιλόλιγνος.  Δεν έχουμε δικαίωμα να ονομάζουμε χώρους, π.χ. «Το χωριό του Αϊ Βασίλη». Τι μαθαίνουμε στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας; Δεν θα αποδώσω κακή πρόθεση σε κανέναν. Αλλά ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ είναι βλασφημία, και για τους οργανωτές, και για τους επισκέπτες, ή θεατές. Προσέξτε.
Ελάτε να δώσουμε στα παιδιά μας να καταλάβουν την χαρά των Χριστουγέννων όχι μέσα από το ψεύτικο και εν πολλοίς αμαρτωλό φώς των λαμπιονιών, αλλά μέσα από το ανέσπερο φως της ουσιαστικής βίωσης της Ορθοδόξου Πίστεως και παραδόσεως. Είναι καιρός να μάθουν τα παιδιά μας την ουσιαστική διαφορά και σ’ αυτό το θέμα, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση.

Χαίρετε εν Κυρίω
Π. Φώτιος Βεζύνιας

ΚΑΙ ΠΑΛΙ... Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Γέρων Κλεόπας Ηλιέ: Λόγος περί εξομολογήσεως


Ο όσιος Παΐσιος ο Μέγας λέγει ότι: «Η εξομολόγησις των λογισμών στον Πνευματικό είναι το θεμέλιο της πνευματικής ζωής και η ελπίς της σωτηρίας για όλους τους πιστούς»
Πατέρες και αδελφοί,

π. Αθανάσιος Μυτηληναίος

Ο Μακαριστός π. Αθανάσιος ο διδάσκαλος και καθοδηγητής στις δύσκολες μέρες που περνάμε, μιλούσε τότε για όλα. Και έλεγε αλήθειες......

Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος για Οικουμενισμό, Ενωμένη Ευρώπη ...


5. Από την 5η Ομιλία στον Δανιήλ, 15-11-1981
... Να ξέρετε όμως, παιδιά, ότι ο Οικουμενισμός είναι ο τελευταίος πρόδρομος του Αντιχρίστου. Όταν θα γίνει μιά ισοπέδωση θρησκευτική και πολιτική, κυβερνητική, και θα υπάρξει ένας μόνο που θα κυβερ­νήσει τον κόσμο, αυτός ο ένας κατά την Αγία Γραφή και τους Πατέρες -έρχονται δε και τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών πλάι να μας το πουν, που είναι προϊόντα των Εβραίων και είναι τελείως ανεξάρτητα από την Αγία Γραφή- αυτός θα είναι ο Αντίχριστος.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ΛΕΣ ΝΑ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ...

Ο Άγιος Κοσμάς, ο γέροντας Παΐσιος και οι προφητείες περί ρωσοτουρκικού πολέμου.
Ένα βήμα πριν το ποθούμενο και τα γεγονότα!
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Γιατί κατεβαίνει ο ρωσικός στόλος στην Ανατολική Μεσόγειο τον Δεκέμβριο; Ποιές οι μύχιες διπλωματικές επιδιώξεις της Μόσχας στην Κύπρο και τη Συρία; Γιατί καθίστανται αντικρουόμενα τα συμφέροντά της με την Άγκυρα και ποιός ο ρόλος του Ισραήλ; Τι προσδοκά η Τουρκία από τη Συρία...
 

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

ΝΕΑ ΤΑΞΗ - ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ - ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ»
του Πρωτοπρ. Κυριακού Τσουρού, Γραμματέως της Σ. Έ. επί των αιρέσεων

Η «Νέα Εποχή του Υδροχόου» είναι γέννημα και θρέμμα της Θεοσοφικής Σχο­λής της αποκρυφίστριας Έλενας Πέτροβνας Μπλαβάτσκυ. Τον όρο αυτό με την σημερινή του έννοια χρησιμοποιεί και η «σχισματική» θεοσοφίστρια-αποκρυφίστρια Άλικη Μπέιλυ (Beiley)1, ήδη από το 1920. Τα «μηνύματα», που όπως υποστη­ρίζει, ελάμβανε η Μπέιλυ δήθεν από ένα Δάσκαλο, ονομαζόμενο «ο Θιβετιανός» (μαθητής κατά την θεοσοφική διδασκα­λία του Dywal Khul), τα κατέγραψε σε μια σειρά βιβλίων της, μεταξύ των οποίων εί­ναι και το βιβλίο με τον τίτλο «Η επανεμφάνισις του Χριστού». Στα «μηνύματα» αυτά συμπεριλαμβάνεται και η εντολή για την ανάγκη εγκαθίδρυσης μιας «Νέας Παγκοσμίας Θρησκείας», που να συνάδει και να εναρμονίζεται με τις δοξασίες και τα «πιστεύματα» της «Νέας Εποχής του Υδροχόου». Αυτή η «Νέα Παγκόσμια Θρη­σκεία» θα συνοδεύει την «επανεμφάνιση τον Χριστού της Νέας Εποχής» και κατά συνέπεια θα ασκείται από τους "πιστούς" του, αντικαθιστώντας κάθε άλλη θρησκεία και λατρεία που ασκείται σήμερα. 

ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ

Χαίρετε εν Κυρίω
Κατάγομαι από νησί. Ο πατέρας μου ψαράς, και από μικροί ακούγαμε ότι όταν το πλοίο πάνω στο οποίο βρίσκεσαι βουλιάζει, πέσε στη θάλασσα και απομακρύνσου. Υπάρχει κίνδυνος  να σε τραβήξει μαζί του. Το πλοίο στην προκειμένη περίπτωση είναι η Ευρώπη, αλλά και η Παγκόσμια οικονομία. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να αντιληφθείς το αυτονόητο. Η Ευρωπαϊκή οικονομία, και η παγκόσμια , δέσμιες και οι δύο των δυνάμεων του σκότους και της συστηματικής  διαφθοράς, ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΝ. Το βούλιαγμα είναι οργανωμένο, και σίγουρο. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν οι κοινωνίες. Αυτή θα είναι η θλίψη που προφητεύεται στην Ιερά Αποκάλυψη. Έτσι θα εγκατασταθούν δομές διακυβέρνησης όχι συμβατές μ’ αυτό που ΟΝΟΜΑΖΑΜΕ δημοκρατία.
   Ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά εμείς φοβούμενοι μην χάσουμε την καλοπέρασή μας,  --πόσο γελασμένοι είμαστε!! – συνεχίζουμε να μένουμε στο πλοίο της καταστροφής.  Δεν μπορώ να δώσω άλλον χαρακτηρισμό. ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΜΕ.
 Και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι αυτοκτονούμε πνευματικά. Αυτή η «πολιτισμένη Δύση» δεν έχει να μας δώσει τίποτα το ΑΞΙΟΛΟΓΟ. 
Ας γυρίσουμε στις ρίζες μας. Ας γυρίσουμε στους Αγίους Πατέρες της Ορθοδοξίας. Είναι καιρός πια…. Αν δεν το κάνουμε…. λυπάμαι αλλά βουλιάζουμε και χανόμαστε μαζί μ’ όλους τους άλλους.  Μην χαίρεστε για την 6η, την 7η και δεν ξέρω ποιαν άλλη δόση… 
ΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΑΔΕΛΦΙΑ.
π. Φώτιος Βεζύνιας

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Αγίου Νικολάου Επίσκοπου Αχρίδος και Ζίτσης (1956)

Χριστός και Ευρώπη, Ένας δραματικός διάλογος.

Ο Χριστός ρωτά με λύπη.

-Πώς μπορείτε εσείς οι άνθρωποι να ζείτε μόνο με τα ιμπεριαλιστικά, υλικά συμφέροντα, δηλαδή με την ζωώδη μόνο επιθυμία για την σωματική τροφή; Εγώ ήθελα να σας κάμω Θεούς και υιούς Θεού και σεις φεύγετε και επιδιώκετε να εξισωθείτε με τα υποζύγια.

Σ’ αυτό απαντά η Ευρώπη:
-Εσύ είσαι καθυστερημένος. Στην θέση του Ευαγγελίου σου βρήκαμε την βιολογία και την ζωολογία. Τώρα γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε δικοί σου απόγονοι και του ουρανίου πατέρα σου, αλλά απόγονοι των ουραγκοτάγκων και των γοριλών, δηλαδή του πιθήκου. Εμείς τώρα τελειοποιούμαστε για να γίνουμε θεοί. Γιατί δεν παραδεχόμαστε άλλους θεούς εκτός από εμάς.

Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα.

"Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν"

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Τότε, εκεί που καθόμουν εις το περιβόλι μου και έτρωγα ψωμί, πονώντας από τις πληγές, όπου έλαβα εις τον αγώνα και περισσότερο πονώντας δια τις μέσα πληγές όπου δέχομαι δια τα σημερινά δεινά της Πατρίδος, ήλθαν δύο επιτήδειοι, άνθρωποι των γραμμάτων, μισομαθείς και άθρησκοι, και μου ξηγώνται έτσι: «Πουλάς Ελλάδα, Μακρυγιάννη». Εγώ, στην άθλιαν κατάστασίν μου, τους λέγω: «Αδελφοί, με αδικείτε. Ελλάδα δεν πουλάω, νοικοκυραίγοι μου.
Τέτοιον αγαθόν πολυτίμητον δεν έχω εις την πραμάτειαν μου. Μα και να τό’ χα, δεν τό’ δινα κανενός. Κι’ αν πουλιέται Ελλάδα, δεν αγοράζεται σήμερις, διότι κάνατε τον κόσμον εσείς λογιώτατοι, να μην θέλει να αγοράσει κάτι τέτοιο». Έφυγαν αυτοί.
Κι’ έκατσα σε μίαν πέτραν μόνος και έκλαιγα.
Μισός άνθρωπος καταστάθηκα από το ντουφέκι του Τούρκου, τσακίστηκα εις τις περιστάσεις του αγώνα και κυνηγιέμαι και σήμερον.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ - ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΡΕΤΗ ΠΟΥ ΝΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΡΟΣΤΩΦ ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ


ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

«Υπομονής έχετε χρείαν, ίνα το θέλημα του Θεού ποιήσαντες κομίσησθε την επαγγελίαν» (Εβρ. 10. 36). Αυτοί που υπομένουν αγόγγυστα και με καρτερία τα πάντα, μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού. Κι αυτοί που μένουν πιστοί στο θέλημα του Θεού, θα πάρουν την αμοιβή που υποσχέθηκε Εκείνος: τη βασιλεία των ουρανών. Γιʼ αυτό κι εσύ «μη νικώ υπό του κακού, αλλά νίκα εν τω αγαθώ το κακόν... Μηδενί κακόν αντί κακού αποδιδόντες· προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων· μη εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· γέγραπται γαρ· εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος» (Ρωμ. 12. 21, 17, 19). Στον Κύριο ανήκει η κρίσις και η καταδίκη όσων σε αδικούν. Σε σένα η καλωσύνη και η μακροθυμία. Στον Κύριο ανήκει η τιμωρία και η πάταξις του κακού. Σε σένα η ανεξικακία και η υπομονή.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

"ΚΑΒΑΦΗΣ" Η ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗΝ ΣΑΤΡΑΠΕΙΑ.

Η Σατραπεία

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ' επιτυχία να σε αρνείται·
να σ' εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις
(η μέρα που αφέθηκες κ' ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες, και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι' άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ' ανεκτίμητα Εύγε·
την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Αυτά πού θα στα δώσει ο Αρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρείς στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Υ.Γ. Μερικές φορές αναρρωτιέμαι πόσο απέχει η ΑΞΙΑ από την ΑΠΑΞΙΩΣΗ.
ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ Σ' ΟΣΟΥΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΔΗΘΕΝ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΕΚΔΙΔΟΥΝ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΡΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ. Καϋμένη Ελλάδα μου .... ΛΥΠΑΜΑΙ
π. Φώτιος Βεζύνιας

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΘΟΥΜΕ..ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΙΕΥΜΑ.
“Κατάκριση είναι να πεις, ότι π.χ. ο τάδε είναι ψεύτης ή θυμώδης ή πόρνος. Στην περίπτωση αυτή κατέκρινες αυτή την ίδια τη διάθεση της ψυχής του και έτσι έβγαλες απόφαση για όλη τη συμπεριφορά του και τη ζωή του. Λέγοντας λοιπόν, ότι αυτός είναι τέτοιος, τον καταδίκασες ως τέτοιον.”1

Η κατάκριση έχει άμεση σχέση με την καταλαλιά.

Κάποιος ρώτησε τον μεγάλο γέροντα Βαρσανούφιο:

Η ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Γέρων Πανάρετος Φιλοθεΐτης – Διήγησις περὶ κατακρίσεως

Ὁ μακαρίτης πνευματικὸς ἀπὸ τὴ σκήτη τῶν Καυσοκαλυβίων, παπα-Νικόδημος, μοῦ διηγήθηκε τὴν ἀκόλουθη ἱστορία, παρμένη ἀπὸ πατερικὰ Ἁγιορείτικα χειρόγραφα.
Ἕνας πιστὸς χριστιανός, πήγαινε ἐπὶ δεκαπέντε χρόνια στὸν πνευματικό του καὶ ἐξομολογοῦνταν τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες του. Μιὰ μέρα ὅμως, ὅπως συνήθιζε, πῆγε στὸν πνευματικό του νὰ ἐξομολογηθεῖ καὶ ἀνοίγοντας τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ του βρῆκε τὸν πνευματικὸ νὰ πορνεύει μὲ μία γυναῖκα. Ἀμέσως βγῆκε ἔξω καὶ φεύγοντας εἶπε στὸν ἑαυτό του: «ἄχ, τί ἔπαθα ἀλοίμονο σὲ μένα, ἐγὼ ἔχω τόσα χρόνια ποὺ ἐξομολογοῦμαι σ᾿ αὐτόν, καὶ τώρα τί θὰ κάνω; Θὰ κολασθῶ; διότι ὅσα ἁμαρτήματα καὶ ἂν μοῦ συγχώρησε, ἐφόσον εἶναι τόσον ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος, εἶναι, τί εἶναι; εἶναι ὅλα ἀσυγχώρητα», ἔλεγε καὶ χτυπιόταν ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὸ κακὸ ποὺ τὸν βρῆκε καὶ δὲν ἤξερε τί πρέπει νὰ κάνει.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΟΥΝΙΑ --> ΣΗΜΕΡΑ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ - ΑΥΡΙΟ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Η ουνία ως πρότυπο ψευδούς ενότητος

Η ΟΥΝΙΑ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΨΕΥΔΟΥΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΚΙΛΟΜΟΡΦΙΑΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ[1]
Γρφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ένα βασικό γνώρισμα του προηγουμένου αιώνος, του εικοστού, ήταν η προσπάθεια να επανεύρει ο χριστιανικός κόσμος την ενότητά του. Μετά την απόσχιση του Παπισμού από την Εκκλησία στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας (1054) και την εν συνεχεία απόσχιση των Προτεσταντών από τον Παπισμό, τον 16ο αιώνα, Ανατολή και Δύση ήσαν βαθύτατα διηρημένες, η δε Δύση πολυδιασπασμένη καθ εαυτήν.
.......
Από της πλευράς αυτής οι χρησιμοποιούμενοι όροι «αδιαίρετη Εκκλησία» των δέκα πρώτων αιώνων και «ένωση των εκκλησιών» είναι εσφαλμένοι. Η Εκκλησία είναι πάντοτε αδιαίρετη και μετά το σχίσμα του 1054, και μετά από οποιοδήποτε σχίσμα. Δεν υπάρχουν έπειτα πολλές εκκλησίες για να ενωθούν. Υπάρχει μόνον η «Μία Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία», που συνεχίζει αδιαίρετα και αδιάκοπα τη ζωή της στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία. Οι αποσχισμένοι με τις αιρέσεις και τα σχίσματα ετερόδοξοι Χριστιανοί σε Ανατολή και Δύση δεν είναι εκκλησίες· πρέπει να ενωθούν με την Εκκλησία, αποκηρύσσοντας τις αιρέσεις και τις πλάνες. Επομένως η ενότητα επιτυγχάνεται όχι με την «ένωση των εκκλησιών», αλλά με την «ένωση με την Εκκλησία».

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ π. ΙΕΡΟΘΕΟΥ

"Για να είμαστε ορθόδοξοι και να έχουμε την βεβαιότητα της σωτηρίας μας δεν μας χρειάζεται καμμιά νεοπατερικ​ή, μεταπατερι​κή και συναφειακή θεολογία." Μας χρειάζονται δύο πράγματα: Το πρώτο, ναμείνουμε σταθεροί, όπως έχουμε καθήκον, στην ορολογία των Πατέρων τωνΟικουμενικών Συνόδων, γιατί αυτή η ορολογία αποτελεί σημαντικό μέρος τηςΟρθοδόξου Παραδόσεως, το αληθινό και αυθεντικό consensus patrum, αλλά να μείνουμεεδραίοι και στην αποκεκαλυμμένη αλήθεια που δόθηκε στους Πατέρες. Και τοδεύτερο, να αναζητήσουμε «ζωντανούς οργανισμούς», οι οποίοι ζουν μέσα στο«πνεύμα» του Ευαγγελίου και των Οικουμενικών Συνόδων,
δηλαδή βιώνουν τιςορθόδοξες προϋποθέσεις των δογμάτων για να μας καθοδηγήσουν σωστά στην βίωσητου δόγματος.
Δυστυχώς, μερικοί που ομιλούν γιανεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία έχουν πρόβλημα και με τις δύοαυτές προϋποθέσεις, δηλαδή και με τους όρους των Οικουμενικών Συνόδων και μετους «ζωντανούς οργανισμούς» της εκκλησιαστικής ζωής.

Νά γιατί χαλάει η Μαγιονέζα......

Καιρός τοῦ ποιῆσαι τῶ Κυρίω» (Γαλάτεια Γρηγοριάδου - Σουρέλη)

Δέν ἦταν ἡ πρώτη φορά πού μου τύχαινε. Κι ὅμως δέν κατάφερα νά τό συνηθίσω. Ἔτσι καί τώρα. Ἐκνευρίστηκα λοιπόν. Καί νά ἡ ἱστορία. Εἶχε ἔρθει ἕνα ἀπό τά παιδιά μου νά μέ συμβουλευτεῖ γιά κάτι σημαντικό. Βέβαια ἡ πείρα μου ἔπρεπε νά μέ εἶχε προειδοποιήσει: «Τό παιδί ἔρχεται νά σέ συμβουλευτεῖ ἔχοντας πάρει κιόλας τή δικιά του ἀπόφαση. Ἁπλά ζητά... συνενόχους, ζητάει νά ἀκούσει ἀκόμα ἕνα ναί σέ αὐτό πού ἤδη ἔχει διαλέξει». Αὐτή τή φωνή τῆς πείρας τήν ἀκούω πάντα ἡ χαμηλόφωνα ἡ... κατόπιν ἑορτῆς. Ποτέ στήν ὥρα της. Τί κρίμα!
Παρασύρθηκα λοιπόν. Πολύ συγκινημένη γιατί μέ συμβουλεύεται, πολύ συγκινημένη καί εὐτυχισμένη γιατί ἡ αὐθεντία μου -ἐπιτέλους- ἀναγνωρίζεται, ἐνθουσιασμένη γιατί ἡ γνώμη μου ἔχει βαρύτητα κι εἶναι πολύτιμη, μίλησα. Μέ ἱερό ἐνθουσιασμό ἀνέπτυξα τήν ἄποψή μου πού δέν ἦταν μία ἄποψη ἀλλά ἡ μόνη ἄποψη. Κι ἐκεῖ τήν «πάτησα», ἀπό συμβουλάτορας σεβάσμιος, ἔγινα κατηγορούμενη.
«Πάντα εἶσαι ἀπόλυτη... ἡ στενοκεφαλιά τῆς γενιᾶς σας... ἡ μονολιθική σου τοποθέτηση... δέν καταλαβαίνεις...».
Ἐκνευρίστηκα λοιπόν. Θύμωσα. Ἐδῶ δέν ἀμφισβητοῦνταν μόνο οἱ ἀπόψεις τῆς γενιᾶς μου ἀλλά ΕΓΩ σάν ἄτομο κινδύνευα νά καταποντιστῶ! ΕΓΩ θιγόμουνα, οὔτε λίγο οὔτε πολύ ΕΓΩ δέν ἤξερα τί ἔλεγα!
Αὐτόματα ἡ ἀτμόσφαιρα ἄλλαξε, ἔγινε ἐχθρική, ὁ φιλικός ἀγώνας ἔγινε ἐχθρικό μάτς. Μάτς μέ θανάσιμα τραυματισμένη τήν ἀξιοπρέπειά μου καί σκοτωμένη τήν... αὐθεντία μου.
Ἔγινε ὅτι καί μέ τή μαγιονέζα!
Δέν ξέρω ἄν σου ἔχει τύχει. Τά ὑλικά ἄριστα, ἡ συνταγή σπουδαία, ἡ μαγείρισσα ἐξαιρετική. Κι ὅμως κάτι ἔφταιξε καί ἡ μαγιονέζα κάποια στιγμή «ἔκοψε». Τό παιδί μου θυμωμένο ἔφυγε. Τότε γιόμισα ἄγχη. Τώρα τί γίνεται; Κινδυνεύει τό παιδί μου, σκέφτηκα τρομαγμένη. Τί μπορῶ νά κάνω ΕΓΩ γιά νά τό σώσω;
Χωρίς νά τό καταλάβω εἶχα κάνει ἀντιποίηση ἀρχῆς. Εἶχα καταλάβει τή θέση τοῦ Μεσσία. Τή μοναδική θέση πού τήν κατέχει ἀπό καταβολῆς κόσμου κάποιος Ἄλλος.
Δέν ἔφαγα, δέν κοιμήθηκα. Ἔψαχνα νά βρῶ τρόπους, ἔψαχνα νά βρῶ δρόμους. Ἀπελπισμένη, ἐξουθενωμένη, ἔτσι ἐνίωθα. Ἀπό μένα κρεμόταν ἡ τύχη τοῦ παιδιοῦ μου, τοῦ σπιτικοῦ μου. Ἀπό ΕΜΕΝΑ. Δηλαδή ἄν τό καλοσκεφτεῖς, εἶναι νά ἀπορεῖς πώς κινιόταν ὁ κόσμος πρίν γεννηθῶ ΕΓΩ. Καί ἄν τό τραβήξεις λίγο περισσότερο, καταλαβαίνεις γιατί δέν πῆγε καί τόσο καλά αὐτός ὁ κόσμος αἰῶνες τώρα: γιατί ἁπλούστατα δέν ὑπῆρχα ΕΓΩ νά τόν σώζω!
Ἐ! λοιπόν ὄχι! Σέ τέτοιες ὧρες, ὅταν δηλαδή ἡ μαγιονέζα ἔκοβε, οἱ παλιές νοικοκυρές μέ ψυχραιμία ἄρχιζαν ἄπ΄ τήν ἀρχή. Λοιπόν ἄς κάνω κι ἐγώ τό ἴδιο.
Ἦταν ἄσχημο ποῦ ἦρθε τό παιδί μου νά μέ συμβουλευτεῖ; Ἦταν θαυμάσιο. Ἦταν τότε οἱ ἀπόψεις μου ἄσχημες; Ὄχι, σίγουρα δέν ἦταν. Νά ξέρεις, φταίει πού δέν τίς σερβίρησα καλά. Κι ὅλοι ξέρουμε τί ρόλο παίζει ἕνα καλό σερβίρισμα ἀκόμα καί σέ ἕνα μέτριο φαγητό. Φταίει λοιπόν πώς τίς ἀπό ψεῖς μου τίς σερβίρησα μέ μεγάλη ποσότητα ἐγωισμοῦ.
Τό πιασα. Ἐπίασα τή στιγμή πού χάλασε ἡ μαγιονέζα καί γιατί χάλασε. Κατάλαβα. Πολλά ΕΓΩ ἦταν στή μέση.
Διαβάζω: «Στήν ἀρχή τῆς Βυζαντινῆς Θείας Λειτουργίας, ὅταν ἔχουν τελειώσει τά προκαταρκτικά κι ὅλα εἶναι πιά ἕτοιμα γιά νά ἀρχίσει ἡ Θεία Εὐχαριστία, ὁ διάκονος πλησιάζει τόν ἱερέα καί λέει: "Καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίω", καιρός γιά νά δράσει ὁ Κύριος. Αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ στάση τοῦ πιστοῦ, ὄχι μόνο στήν Εὐχαριστιακή Λειτουργία, ἀλλά καί σέ κάθε προσευχή δημόσια ἡ ἰδιωτική» (Κάλλιστος Ware, «Ἡ δύναμη τοῦ ὀνόματος»). Ἐγώ ὅμως δέν ἄφησα περιθώρια γιά νά κάνει καί κάτι ὁ Θεός στήν ψυχή τοῦ παιδιοῦ μου. Δέν Τοῦ ἔδωσα τή δυνατότητα νά βρεῖ Ἐκεῖνος λύσεις. Ποῦ «καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίω»! Ἐ! λοιπόν, γιατί νά ἀπορῶ πού τόσο συχνά «κόβει» ἡ μαγιονέζα στή ζωή μου!

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Το κείμενο μου τόστειλε
ένας πολύ καλός φίλος.
Τον ευχαριστώ, κι αν σε κάποιους
είναι γνωστό, δεν πειράζει ας το
ξαναδιαβάσουμε..... Ίσως έτσι
αλλάξουμε λίγο... Για να αλλάξουν
όλα γύρω μας. Γιατί η αλλαγή τελικά
θα έλθει, αν έλθει, μόνο από μέσα μας....
 
Χαίρετε εν Κυρίω
π. Φώτιος Βεζύνιας
 

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

ΑΪΝΤΕ... ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ

ΝΑ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ...
Ευχαριστώ την φίλη του blog που μου έστειλε το απόκομμα.

Αντίγραφο απο την εφημερίδα
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΤΟΥ 1995
Καλή Λευτεριά αδέλφια
π. Φώτιος Βεζύνιας

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ

Εἰς τὴν Παρουσίαν τοῦ Κυρίου,
καὶ περὶ συντελείας,
καὶ εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου

Πῶς ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ ἁμαρτωλὸς Ἐφραίμ, καὶ πλήρης πλημμελημάτων, θέλω δυνηθῇ νὰ διηγηθῶ τὰ ὑπὲρ τὴν δύναμίν μου! Ἀλλ' ἐπειδὴ ὁ Σωτὴρ διὰ τῆς εὐσπλαγχνίας του, τοὺς ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξε, καὶ δι' αὐτῶν τοὺς πανταχοῦ πιστοὺς κατεφώτισε, θέλει ἐνδυναμώσει καὶ ἡμῶν τὴν γλῶσσαν πρὸς ὠφέλειαν καὶ οἰκοδομήν, καὶ ἐμοῦ τοῦ λέγοντος καὶ πάντων τῶν ἀκροατῶν. Θὰ λαλήσω δὲ μὲ ὀδύνας, καὶ θὰ εἴπω μὲ στεναγμούς, περὶ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου τούτου, καὶ περὶ τοῦ ἀναιδέστατου καὶ φοβεροῦ Δράκοντος, ὅστις μέλλει νὰ ταράξη πᾶσαν τὴν ὑπὸ τὸν οὐρανόν κτίσιν, καὶ νὰ ἐμβάλῃ δειλίαν, καὶ ὁλιγωρίαν, καὶ δεινήν ἀπιστίαν εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων, καὶ νὰ ποίηση τέρατα καὶ σημεῖα καὶ φόβητρα, ὥστε, ἐὰν δυνηθῇ, νὰ πλανήσῃ καὶ τοὺς ἐκλεκτούς, καὶ νὰ ἀπατήσῃ πάντας διὰ ψευδῶν σημείων, καὶ διὰ φαντασμῶν τεράτων, ὑπὸ αὐτοῦ γενομένων. Διότι κατὰ συγχώρησιν τοῦ ἁγίου Θεοῦ λαμβάνει ἐξουσίαν ν' ἀπατήσῃ τὸν κόσμον· διότι ἐπληθύνθη ἡ ἀσέβεια τοῦ κόσμου, καὶ πανταχοῦ διάφορα κακά πράττονται. Καὶ ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἠθέλησαν νὰ ἀπομακρυνθῶσιν ἀπό τοῦ Θεοῦ, καὶ ν' ἀγαπήσωσι τὸν Πονηρόν, διὰ τοῦτο ὁ ἄχραντος Δεσπότης συνεχώρησε.

Μέγας εἶναι ὁ ἀγών, ἀδελφοὶ, μάλιστα δὲ εἰς τοὺς πιστοὺς, κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους, ὅταν γίνωνται σημεῖα καὶ τέρατα ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Δράκοντος ἐν πολλῇ ἐξουσία· ὅταν πάλιν δεικνύῃ ἑαυτόν ὡς Θεόν διὰ φοβερῶν φαντασμάτων, καὶ ἵπταται εἰς τὸν ἀέρα, καὶ πάντες οἱ δαίμονες σηκώνονται εἰς τὸν ἀέρα, ὡς ἄγγελοι, ἔμπροσθεν τοῦ τυράννου· διότι φωνάζει μετὰ δυνάμεως, ἀλλάσσων μορφάς· καὶ ἐκφοβίζων καθ' ὑπερβολήν ἅπαντας τοὺς ἀνθρώπους· τότε, ἀδελφοί, τίς θέλει εὑρεθῇ τετειχισμένος, καὶ μένων ἀσάλευτος, ἐὰν δὲν ἔχῃ τὸ σημεῖον ἐν τῇ ψυχῇ του, δηλαδὴ τὴν ἁγίαν παρουσίαν τοῦ μονογενοὺς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν; ὅταν ἴδῃ τὴν ἀπερίγραπτον ἐκείνην θλίψιν, ἥτις γίνεται πανταχοῦ εἰς πᾶσαν ψυχήν, ἡ ὁποία δὲν ἔχει τελείως παραμυθίαν, οὔτε πάλιν ἄνεσιν ἐν γῇ καὶ θαλλάσσῃ· ὅταν ἴδῃ ὅτι συνταράσσεται ὁ σύμπας κόσμος, καὶ φεύγει ἕκαστος διὰ νὰ κρυβῇ εἰς τὰ ὄρη, καὶ ἄλλος μὲν ἀποθνήσκει τῆς πείνης· ἄλλος δὲ ἀναλύεται ὡς κηρὸς ἐν δεινῇ θλίψει, καὶ οὐδεὶς ὑπάρχει ὁ ἐλεῶν· ὅταν ἴδῃ ἅπαντα τὰ πρόσωπα δακρύοντα, καὶ μετὰ πόθου ἐρωτῶντας τοὺς ἀνθρώπους, μήπως ἀκούεται λόγος Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς; καὶ ἀκούει οὐδαμοῦ. Τὶς θέλει ὑποφέρει τὰς ἡμέρας ἐκείνας; Τὶς δὲ θὰ ὑπομείνῃ τὴν θλίψιν τὴν ἀφόρητον; ὅταν ἴδῃ σύγχυσιν τῶν λαῶν,  οἱ ὁποῖοι ἔρχονται ἀπὸ τῶν περάτων τῆς γῆς εἰς τὴν θέαν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἰδῆ ὅτι πολλοὶ προσκυνοῦσιν ἔμπροσθεν τοῦ τυράννου, καὶ κράζουσι μετὰ τρόμου, ὅτι σὺ εἶσαι ὁ Σωτὴρ ἡμῶν· ὅταν ἰδῇ ὅτι ἡ θάλασσα ταράσσεται, καὶ ἡ γῆ ξηραίνεται, οἱ οὐρανοί δὲν βρέχουσι, τὰ φυτὰ μαραίνονται· ἅπαντες δὲ οἱ ὄντες πρὸς ἀνατολάς, φεύγουσι πρὸς δυσμάς, ἐκ τῆς πολλῆς δειλίας καὶ πάλιν δὲ οἱ ὄντες πρὸς δυσμάς, φεύγουσι πρὸς ἀνατολάς μετὰ τρόμου, ὁ δὲ ἀναιδὴς εἰς πάντα τὰ πέρατα, ὥστε νὰ κηρύξῃ παρρησία, ὅτι βασιλεύς μέγας ἐφάνη μετὰ δόξης, ἔλθετε καὶ ἴδητε αὐτόν. Τὶς εἶναι ὁ ἔχων οὕτω ἀδαμαντίνην ψυχήν, ὥστε νὰ ὑποφέρῃ γενναίως ἅπαντα τὰ σκάνδαλα; Τὶς ἄρα ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὡς προεῖπον, ὥστε νὰ μακαρίσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ ἄγγελοι;
Ἐγὼ φιλόχριστοι καὶ τέλειοι ἀδελφοί, ἐφοβήθην ἐξ αὐτῆς τῆς ἐνθυμίσεως τοῦ Δράκοντος, μελετῶν καθ' ἑαυτόν τὴν θλίψιν, ἥτις μέλλει νὰ γίνῃ εἰς τοὺς ἀνθρώπους κατὰ τοὺς καιροὺς ἐκείνους· διότι αὐτὸς ὁ Δράκων εἶναι μιαρός, καὶ φοβερὸς εἰς τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, καὶ μάλιστα γίνεται πικρότερος εἰς τοὺς δυναμένους νὰ νικῶσι τὰ φαντάσματα αὐτοῦ. Διότι τότε θὰ εὑρεθῶσι πολλοί εὐάρεστοι εἰς τὸν Θεόν, δυνάμενοι νὰ σωθῶσιν εἰς τὰ ὄρη, καὶ εἰς τὰ βουνά, καὶ εἰς τοὺς ἐρήμους τόπους μετὰ πολλῶν δεήσεων καὶ ὑπερβολικῶν κλαυθμῶν. Διότι ὁ ἅγιος Θεός, θεωρῶν αὐτοὺς εἰς τοιοῦτον ἀπερίγραπτον κλαυθμόν, καὶ εἰλικρινὴ πίστιν, εὐσπλαγχνίζεται αὐτοὺς· ὡς φιλόστοργος πατήρ, καὶ διατηρεῖ αὐτοὺς ὅπου ἐκρύβησαν· διότι ὁ παμμίαρος δὲν παύει τοῦ νὰ ζητῇ τοὺς ἁγίους κατὰ γῆν καὶ θάλασσαν, νομίζων, ὅτι θέλει βασιλεύσει τοῦ λοιποῦ ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ πάντας ὑποτάσσει. Καὶ νομίζει ὁ ἄθλιος ὅτι θὰ ἀντισταθῇ κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην τὴν φοβεράν, ὅταν ἔλθῃ ὁ Κύριος ἐκ τῶν οὐρανῶν, μὴ γινώσκων ὁ ἄθλιος τὴν ἀσθένειαν καὶ ὑπερηφάνειαν αὐτοῦ, διὰ τὴν ὁποίαν καὶ ἐξέπεσεν.
Ὅμως ταράσσει τὴν γῆν ἐκφοβίζει τὰ σύμπαντα διὰ ψευδῶν μαγικῶν σημείων. Κατὰ τὸν καιρόν δὲ ἐκεῖνον, ὅταν ἔλθῃ ὁ Δράκων, δὲ ὑπάρχει ἄνεσις ἐπὶ τῆς γῆς· ἀλλὰ θλίψις μεγάλη, ταραχή, καὶ σύγχυσις, θάνατοι, καὶ πεῖνα εἰς πάντα τὰ πέρατα· διότι αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν διὰ τοῦ θείου αὑτοῦ στόματος εἶπεν· ὅτι τοιαύτα δὲν ἔγειναν ἀπ' ἀρχῆς τῆς κτίσεως. · Ἡμεῖς δὲ οἱ ἁμαρτωλοί, πῶς θὰ παρομοιάσωμεν τὸ ὑπέρμετρον καὶ άνέκφραστον αὐτῆς, άφού τοιουτοτρόπως τὴν ώνόμασεν ὁ Θεός;
Ἄς συλλογισθεί δὲ ἕκαστος ἀκριβῶς τὰς ἁγίας λέξεις τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος πῶς διὰ τὴν ἀνάγκην καὶ τὴν θλίψιν τὴν μεγάλην, κολοβώνει τὰς ἡμέρας τῆς θλίψεως, καθ' ὁ εὐσπλάγχνος, συμβουλεύων ἡμᾶς καὶ λέγων: «Προσεύχεσθε διὰ νὰ μὴ γείνῃ ἡ φυγή ἡμῶν ἐν καιρῷ χειμώνος, μήτε ἐν ἡμέρᾳ Σαββάτου.»(Ματθ. 24,20) , (Μαρκ. 13,18) Καὶ πάλιν. «Ἀγρυπνεῖτε πάντοτε δεόμενοι συνεχῶς διὰ νὰ καταξιωθῆτε νὰ ἐκφύγητε τὴν θλίψιν καὶ νὰ σταθῆτε ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ, διότι ὁ καιρὸς εἶναι ἐγγύς» (Λουκ. 21,36). Ἄς δεηθῶμεν συνεχῶς μὲ δάκρυα καὶ προσευχάς νύκτα καὶ ἡμέραν· προκόπτοντες ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰ νὰ σωθῶσιν οἱ ἁμαρτωλοί. Έάν τις ἔχῃ δάκρυα καὶ κατάνυξιν, ἄς δεηθῇ εἰς τὸν Κύριον, διὰ νὰ ρυσθῶμεν ἀπό τὴν θλίψιν, ἡ ὁποία μέλλει νὰ ἔλθῃ εἰς τὴν γήν διότι θὰ γείνωσι κατὰ τόπους λιμοί, σεισμοί, καὶ θάνατοι διάφοροι ἐπὶ τῆς γῆς. Γενναία θὰ ἦναι ἡ ψυχή, ἥτις θὰ δυνηθῇ νὰ κράτησῃ ἑαυτήν ἀπηλλαγμένην ἀπό τὰ σκάνδαλα ταῦτα. Διότι ἐὰν εὑρεθεῖ ἄνθρωπος νὰ άδιαφορῇ, εὔκολα πολιορκεῖται καὶ γίνεται αἰχμάλωτος τοῦ Δράκοντος τοῦ πονηροῦ καὶ δολίου, καὶ ὁ τοιοῦτος εὑρίσκεται ἀσυγχώρητος εἰς τὴν κρίσιν, διότι ἐπίστευσεν εἰς τὸν Τύραννον ἐκουσίως. Πολλῶν προσευχῶν καὶ δακρύων ἔχομεν ἀνάγκην ἀγαπητοί, διὰ νὰ εὑρεθῶμεν ἀκλόνητοι εἰς τοὺς πειρασμούς. Διότι πολλά εἶναι τὰ φαντάσματα, τὰ ὁποία γίνονται ἀπό τὸ θηρίον. Διότι ἐπειδὴ εἶναι Θεόμαχον θέλει ὅλοι ν' ἀπολεσθῶσι διότι τοιοῦτον τρόπον μεταχειρίζετα ὁ Τύραννος, ὥστε ὅλοι νὰ βαστάζωσι τὴν σφραγίδα τοῦ Θηρίου ὅταν θὰ ἔλθῃ ν' ἀπατήσῃ τὰ σύμπαντα.
Προσέχετε, ἀδελφοί μου, τὴν ὑπερβολήν τοῦ θηρίου διότι μεταχειρίζεται διάφορα τεχνάσματα πονηρίας. Ἄρχεται ἀπό τὴν γαστέρα ἵνα ὅταν τις στενοχωρηθῇ μὴ ἔχων φαγητά, ἀναγκασθῆ νὰ λάβῃ τὴν σφραγίδα ἐκείνου, ὄχι ὡς ἔτυχεν, εἰς πᾶν μέρος τοῦ σώματος, ἀλλ' εἰς τὴν δεξιάν χείρα καὶ εἰς τὸ μέτωπον, διὰ νὰ μὴ ἔχῃ ἐξουσίαν ὁ ἄνθρωπος νὰ κάμῃ μὲ αὐτήν τὸ σημεῖον τοῦ σταυροῦ, μήτε πάλιν εἰς τὸ μέτωπον νὰ σημειώσῃ τὸ ἅγιον ὄνομα τοῦ Κυρίου. Διότι γνωρίζει ὁ ἄθλιος, ὅτι ὅταν ὁ σταυρὸς τοῦ Κυρίου σφραγισθῇ ἐπὶ τοῦ ἀνθρώπου λύει πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ Ἐχθροῦ καὶ διὰ τοῦτο σφραγίζει τὴν δεξιάν τοῦ ἀνθρώπου.
Λοιπόν, ἀδελφοί μου, φρικτὸς εἶναι ὁ ἀγὼν εἰς ὅλους τοὺς φιλοχρίστους ἀνθρώπους, ἵνα μέχρις ὥρας τοῦ θανάτου μὴ δειλιάσωσι, μηδὲ ἀμελήσωσιν, ὅταν χαράσσῃ ὁ Δράκων τὴν σφραγῖδά του, ἀντὶ τοῦ σταυροῦ τοῦ Σωτῆρος. Διότι πάντα τρόπον μεταχειρίζεται, ἵνα οὐδόλως ὀνομάζηται τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ Σωτῆρος εἰς τὸν καιρόν τοῦτον. Τοῦτον δὲ κάμνει φοβούμενος καὶ τρέμων τὴν ἁγίαν δύναμιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν. Διότι ἐὰν τις δέν σφραγίζηται μὲ τὴν σφραγῖδα ἐκείνου, δὲν γίνεται αἰχμάλωτος εἰς τὰ φαντάσματα ἐκείνου, οὔτε ὁ Κύριος ἀπομακρύνετα ἀπ' αὐτοῦ, ἀλλὰ τὸν φοβίζει καὶ τὸν σύρει, πρὸς ἑαυτόν. Πρέπει νὰ ἐννοήσωμεν, ἀδελφοί, μετὰ πάσης ἀκριβείας, ὅτι τὰ φαντάσματα τοῦ ἐχθροῦ εἶναι ἀποτρόπαια. Ὁ δὲ Κύριος ἡμῶν ἔρχεται μὲ γαλήνην διὰ ν' ἀποκρούση δι' ἡμᾶς τὰ τεχνάσματα τοῦ Θηρίου. Τὴν στερεὰν πίστιν τοῦ Χριστοῦ εἰλικρινώς βαστάζοντες, θὰ κάμωμεν τὴν δύναμιν τοῦ τυράννου εὐκλόνιστον. Ἄς ἀποκτήσωμεν λογισμόν ἀμετάθετον καὶ σταθερότητα, καὶ τότε ἀπομακρύνεται ἀφ' ἡμῶν ὁ ἀσθενής ἐχθρός, μὴ ἔχων τὶ νὰ κάμῃ. Ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος παρακαλῶ ὑμᾶς, ἀδελφοί φιλόχριστοι, ἄς μὴ γινώμεθα μαλθακοί, ἀλλὰ μᾶλλον δυνατοὶ μὲ τὴν δύναμιν τοῦ Χριστοῦ, διότι ἀπαραίτητος ἀγὼν εἶναι ἐπὶ θύρας· ἄς ἀναλάβωμεν λοιπόν τὸν θυρεόν τῆς πίστεως. Ἕτοιμοι λοιπόν γίνεσθε καθώς πιστοὶ οἰκέται, μὴ δεχόμενοι ἄλλον· ἐπειδὴ ὁ κλέπτης, καὶ ἀλάστωρ, καὶ ἄσπλαγχνος μέλλει νὰ ἔλθῃ πρῶτος εἰς ὡρισμένους καιρούς, θέλων νὰ κλέψῃ, νὰ θύσῃ, καὶ νὰ ἀπολέσῃ τὴν ἐκλεκτὴν ποίμνην τοῦ ἀληθινοῦ ποιμένος Χριστοῦ, καὶ ἐπὶ τούτω ἀναλαμβάνει σχῆμα τοῦ ἀληθινοῦ ποιμένος.
Ἄς μάθωμεν, ὦ φίλοι, μὲ ποῖον σχῆμα ἔρχεται εἰς τὴν γῆν ὁ ἀναίσχυντος ὄφις. Ἐπειδὴ ὁ Σωτήρ, θέλων νὰ σώσῃ τὸ ἀνθρώπινον γένος, ἐτέχθη ἐκ Παρθένου, καὶ ἐν σχήματι ἀνθρώπου ἐπάτησε τὸν ἐχθρόν μὲ τὴν ἁγίαν δύναμιν τῆς Θεότητος Αὐτοῦ, ἠθέλησε καὶ οὗτος ν' ἀναλάβῃ τὸ σχῆμα τῆς αὐτοῦ παρουσίας διὰ νὰ μᾶς ἀπατήσῃ. Ὁ δὲ Κύριος ἡμῶν θὰ ἔλθῃ εἰς τὴν γῆν ἐν νεφέλαις φωτειναῖς ὡς ἀστραπὴ φοβερά, ὁ δὲ ἐχθρὸς δὲν θὰ ἔλθῃ τοιουτοτρόπως, διότι εἶναι ἀποστάτης. Γεννᾶται μὲν ἀκριβῶς ἐκ κόρης μιαρᾶς, ἀλλὰ δὲν σαρκοῦται τοιουτοτρόπως. Θά ἔλθῃ δὲ ὁ παμμίαρος ἐν σχήματι τοιούτω, ὡς κλέπτης, διὰ νὰ ἀπατήσῃ τὰ σύμπαντα. Θά ᾖναι ταπεινός, ἥσυχος, θὰ μισῇ τὴν ἀδικίαν, θὰ ἀποστρέφηται τὰ εἴδωλα, θὰ προτιμᾷ τὴν εὐσέβειαν, ἀγαθός, φιλόπτωχος, εὐηδὴς καθ' ὑπερβολήν, εὐκατάστατος, ἱλαρὸς εἰς ὅλους, θὰ τιμᾷ πολὺ τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων, διότι αὐτοὶ προσμένουσι τὴν ἔλευσιν ἐκείνου.
Μεταξὺ δὲ πάντων τούτων, θὰ ἐκτελῇ σημεῖα καὶ τέρατα, φόβητρα μὲ πολλὴν ἐξουσίαν, θὰ προσπαθῇ δολίως νὰ ἀρέσῃ εἰς ὅλους, διὰ νὰ ἀγαπηθῇ ταχέως ἀπὸ πολλούς, δὲν θὰ λάβῃ δῶρα, δὲν θὰ λαλήσῃ μεθ' ἡμῶν, θὰ φαίνηται κατηφής, θὰ ἐξαπατᾷ τὸν κόσμον ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς εὐταξίας, ἕως οὗ βασιλεύσῃ. Ὅταν λοιπὸν ἴδωσι λαοὶ πολλοὶ καὶ δῆμοι τοιαύτας ἀρετὰς καὶ δυνάμεις, ἑννοῦνται ὅλοι συγχρόνως μὲ μίαν γνώμην, καὶ μὲ χαρὰν μεγάλην κηρύσσουσι αὐτὸν βασιλέαν, λέγοντες μεταξύ των. Μήπως ἆρα εὑρίσκεται ἄνθρωπος ἄλλος τόσον ἀγαθὸς καὶ δίκαιος; Ἀνορθοῦται δὲ εὐθέως ἡ βασιλεία ἐκείνου, καὶ θὰ παρατάξῃ μεθ' ἡμῶν τρεῖς βασιλεῖς μεγάλους. Ἔπειτα ὑψοῦται ἡ καρδία του καὶ θὰ ἐμέσῃ ὁ Δράκων τὴν πικρότητά του. Ταράσσων δὲ τὴν οἰκουμένην κινεῖ τὰ πέρατα, θλίβει τὰ σύμπαντα, καὶ μιαίνει τὰς ψυχάς. Ὄχι πλέον ὡς εὐλαβής, ἀλλὰ πολὺ αὐστηρὸς εἰς ὅλα· Ἀπότομος, ὀργίλος, θυμώδης, ἀκατάστατος, φοβερός, ἀηδής, καὶ προσπαθῶν νὰ έμβάλῃ εἰς τὸν βόθρον τῆς ἀσεβείας ὅλον τὸ ἀνθρώπινον γένος. Πληνθύνει σημεῖα ψευδῶς, καὶ ὄχι ἀληθῶς· καὶ ἐνῷ παρίσταται, πολὺς λαὸς καὶ εὐφημεῖ αὐτόν, βάλλει φωνήν ἰσχυράν, ὥστε νὰ σαλευθῇ ὁ τόπος, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἴστανται οἱ ὄχλοι, λέγων. Γνωρίσατε ὅλοι οἱ λαοὶ τὴν δύναμίν μου καὶ τὴν ἐξουσίαν· μεταθέτει ὄρη, καὶ ἀνάγει νήσους ἀπό τὴν θάλασσαν μὲ πλάνην καὶ φαντασίαν καὶ ἐνῷ πλανᾷ τὸν κόσμον καὶ φαντάζει τὰ σύμπαντα, πολλοὶ θὰ δοξάζωσι καὶ θὰ πιστεύωσιν αὐτὸν θεὸν ἱσχυρόν.
Τότε θὰ θρηνῇ δεινῶς καὶ θὰ στενάζῃ πᾶσα ψυχή· τότε ὅλοι θὰ ὑποφέρωσι θλῆψιν ἀπαραμύθητον, ἡ ὁποία θὰ κατέχῃ αὐτοὺς νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ δὲν θὰ εὑρίσκωσιν οὐδαμοῦ παρηγορίαν. Τότε θὰ ἀποθνήσκωσι τὰ νήπια εἰς τοὺς κόλπους τῶν μητέρων, καὶ πάλιν ἡ μήτηρ θὰ ἀποθνήσκῃ ἐπάνω εἰς τὸ παιδίον· καὶ ὁ πατὴρ μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων τοῦ θ' ἀποθνήσκῃ εἰς τὰ αγοράς, καὶ δὲν θὰ ὑπάρχῃ τις νὰ θάψῃ αὐτοὺς καὶ νὰ τοὺς βάλῃ εἰς μνῆμα. Ἀπό τὰ πολλὰ δὲ θνησιμαῖα, τὰ ὁποῖα θὰ ρίπτονται εἰς τὰς πλατείας, θὰ ὑπάρχῃ παντοῦ δυσωδία, ἡ ὁποία θὰ στενοχωρῇ πολὺ τοὺς ζῶντας. Τὸ πρωῒ ὅλοι θὰ λέγωσι μετ' ὀδύνης καὶ στεναγμῶν πότε θὰ γίνῃ ἑσπέρα νὰ ἀναπαυθῶμεν ὀλίγον; ὅταν δὲ θὰ ἔλθῃ πάλιν ἡ ἑσπέρα θὰ λέγωμεν μὲ πικρότατα δάκρυα, πότε ἆρα θὰ φώτισῃ διὰ ν' ἀποφύγωμεν τὴ θλίψιν, ἡ ὁποία μᾶς κυριεύει; Καὶ δὲν θὰ ὑπάρχῃ τόπος νὰ φύγῃ τις καὶ νὰ κρυβῇ, διότι τὰ πάντα θὰ ταραχθῶσι καὶ ἡ θάλασσα καὶ ἡ ξηρά.
Διὰ τοῦτο εἶπεν εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος: Γρηγορεῖτε δεόμενοι ἀδιαλείπτως νὰ διαφύγητε τὴν θλῖψιν· θὰ ἦναι δυσωδίᾳ ἐν θαλάσσῃ, δυσωδίᾳ ἐπὶ τῆς γῆς, λιμοί, σεισμοί, ἐν θαλάσσῃ σύγχυσις, ἐπὶ τῆς γῆς σύγχυσις, ἐν θαλάσσης φόβητρα, φόβητρα ἐπὶ τῆς γῆς. Χρυσὸς πολύς καὶ ἄργυρος, καὶ μεταξωτά ἱμάτια, ἀλλὰ δέν θέλουσιν ὠφελήσει εἰς τὴν θλίψιν ἐκείνην, καὶ πάντες οἱ ἄνθρωποι μακαρίζουσι τοὺς ὅσοι ἀπέθανον πρίν ἔλθῃ ἡ μεγάλη θλῖψις ἐπὶ γῆς. Διότι ρίπτεται καὶ ὁ χρυσὸς καὶ ὁ ἄργυρος εἰς τὰς πλατείας, καὶ οὐδείς ἐγγίζει αὐτά· ἐπειδὴ ὅλα εἶναι βδελυκτά. Πάντες σπουδάζουσι νὰ διαφύγωσι καὶ νὰ κρυβῶσιν, ἀλλ' οὐδαμοῦ εὑρίσκουσι τόπον διὰ νὰ κρυβῶσιν ἐκ τῆς θλίψεως. Πρὸς δὲ τούτοις μετὰ τοῦ λιμοῦ καὶ τῆς θλίψεως, καὶ τοῦ φόβου, εὑρίσκονται θηρία καὶ ἑρπετά δάκνοντα, ἔσωθεν φόβος καὶ ἔξωθεν τρόμος· καὶ ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἡμέρα θνησιμαῖα κεῖνται εἰς τὰς πλατείας. Εἰς πλατείας δυσωδία, εἰς τὰς οἰκίας δυσωδία, εἰς τὰς πλατείας πεῖνα καὶ δίψα, εἰς τὰς οἰκίας πεῖνα καὶ δίψα· εἰς τὰς πλατείας φωνὴ κλαυθμοῦ, εἰς τὰς πλατείας θόρυβος, εἰς τὰς οἰκίας θόρυβος· εἰς ἕκαστος μετὰ κλαυθμοῦ συναντᾷ τὸν ἕτερον· πατὴρ τὸ τέκνον καὶ υἱὸς τὸν πατέρα, μήτηρ τὴν θυγατέρα, φίλοι μετὰ φίλων ἐναγκαλισθέντες ἐκλείπουσι καὶ ἀδελφοί μετὰ ἀδελφῶν ἐναγκαλισθέντες ἀποθνήσκωσιν. Ἐμαράνθησαν καὶ τὰ κάλλη τοῦ προσώπου πάσης σαρκός. Γίνονται δὲ αἱ μορφαὶ τῶν ἀνθρώπων ὡς νεκροῦ. Γίνεται βδελυκτὸν καὶ μισητὸν τὸ κάλλος τῶν γυναικῶν. Θέλει μαρανθῇ πᾶσα σάρξ, καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ἀνθρώπων. Ὅλοι δὲ ὅσοι ἐπείσθησαν εἰς τὸ φοβερόν θηρίον, καὶ ἔλαβον τὴν σφραγῖδα ἐκείνου, τὸν δυσεβῆ χαρακτῆρα τοῦ μιαροῦ, προστρέχοντες πρὸς αὐτὸν θὰ λέγωσι μετ' ὀδύνης. Δὸς εἰς ἡμᾶς νὰ φάγωμεν καὶ νὰ πίωμεν, διότι πάντες ἀποθνήσκομεν τῆς πείνης, καὶ ἀποδίωξον ἀφ' ἡμῶν πάντα τὰ ἰοβόλα θηρία. Καὶ μὴ ἔχων ὁ ἄθλιος ἀποκρίνεται πολὺ ἀποτόμως λέγων "πόθεν ἐγὼ θὰ δώσω εἰς ὑμᾶς νὰ φάγητε καὶ νὰ πίητε, ὦ ἄνθρωποι, ὁ οὐρανὸς δέν θέλει νὰ δώσῃ βροχήν εἰς τὴν γῆν· ἡ γῆ πάλιν δέν ἔδωκε διόλου θέρος ἤ γεννήματα. Ἀκούοντες δὲ ταῦτα οἱ λαοί, πενθοῦσι καὶ κλαίουσι, μὴ ἔχοντες παντελῶς παραμυθίαν θλίψεως, ἀλλὰ θὰ γίνῃ εἰς τὴν θλίψιν αὐτῶν θλίψις ἀπερίγραπτος, διότι τόσον προθύμως ἐπίσπευσαν εἰς τὸν Τύραννον. Διότι ἐκεῖνος ὁ ἄθλιος δὲν δύναται οὐδὲ ἑαυτὸν νὰ βοηθήσῃ, καί πῶς θὰ ἐλεήσῃ αὐτούς;
Εἰς ἐκείνας τὰς ἡμέρας θὰ γίνῃ μεγάλη ἀνάγκη ἐκ τῆς πολλῆς στενοχώριας τοῦ Δράκοντος καὶ τοῦ φόβου, καὶ τοῦ σεισμοῦ, καὶ τοῦ ἤχου τῆς θαλάσσης, καὶ τοῦ λιμοῦ, καὶ τῆς δίψης, καὶ τῶν δηγμάτων τῶν θηρίων. Πάντες δὲ οἱ λαβόντες τὴν σφραγῖδα τοῦ Ἀντίχριστου, καὶ προσκύνησαντες αὐτόν, ὡς τὸν ἀγαθὸν Θεόν, δέν θέλουσιν ἔχει μερίδα εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ μετὰ τοῦ Δράκοντος θὰ βληθῶσιν εἰς τὴν γέενναν. Μακάριος ὁ εὑρεθείς πανάγιος καὶ πάμπιστος, καὶ ἔχων δεδομένην τὴν καρδίαν αὐτοῦ πρὸς τὸν Θεὸν ἀδιστάκτως· διότι ἀφόβως θὰ ἀποκρούσῃ τὰς ἐρωτήσεις τοῦ πονηροῦ, καταφρονῶν καὶ τὰς βασάνους, καὶ τὰς φαντασίας αὐτοῦ. Πρὶν δὲ ταῦτα γίνωσι, θ' ἀποστείλῃ ὁ Κύριος, Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην καὶ τὸν Ἐνώχ, ὡς εὔσπλαχνος, διὰ νὰ παρακινήσωσιν εἰς τὴν εὐσέβειαν τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, κηρύξωσι παρρησίᾳ τὴν θεογνωσίαν εἰς πάντας τοὺς ἀνθρώπους, διὰ νὰ μὴ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Τύραννον ἕνεκα φόβου, καὶ θέλουσι κράζει καὶ λέγει "Πλάνος εἶναι, ὦ ἄνθρωποι, ἄς μὴ πιστεύσῃ κανεὶς εἰς αὐτὸν παντελῶς, μηδὲ νὰ ὑπακούσῃ εἰς τὸν θεόμαχον" ἄς μὴ φοβηθῇ κανείς ἐξ ὑμῶν, διότι ταχέως θὰ ἀφανισθῇ· Ἰδοὺ ἔρχεται ἐξ οὐρανοῦ ὁ Κύριος διὰ νὰ κρίνῃ πάντας, ὅσοι ἐπίσθησαν εἰς τὰ σημεῖα αὐτοῦ, ἀλλ' ὀλίγοι εἶναι τότε οἱ θέλοντες νὰ ὑπακούσωσι, καὶ νὰ πιστεύσωσιν εἰς τὸ κήρυγμα τῶν προφητῶν. Ταῦτα δὲ ποιεῖ ὁ Σωτήρ, ἵνα δείξῃ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν· ὅτι οὐδὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον δέν ἀφίνει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ἄνευ κηρύγματος, διὰ νὰ ὦσι πάντες ἀναπολόγητοι εἰς τὴν κρίσιν.
Πολλοὶ δὲ τῶν ἁγίων, ὅσοι τότε θὰ εὑρεθῶσιν εἰς τὴν ἔλευσιν τοῦ μιαροῦ, χύνουσιν ποταμηδὸν τὰ δάκρυα μετὰ στεναγμῶν πρὸς τὸν Θεὸν τὸν ἅγιον, διὰ νὰ λυτρωθῶσιν ἀπό τὸν Δράκοντα, καὶ φεύγουσι μετὰ μεγάλης σπουδῆς εἰς τὰς ἐρὴμους, καὶ κρύπνονται εἰς τὰ ὄρη, καὶ τὰ σπήλαια μετὰ φόβου· καὶ πασπαλίζουσι χῶμα καὶ στάχτην εἰς τὰς κεφαλάς, παρακαλοῦντες νύκτα καὶ ἡμέραν μετὰ πολλῆς ταπεινώσεως. Καὶ ὁ ἅγιος Θεὸς θέλει χαρίσει τοῦτο εἰς αὐτοὺς· δηλαδὴ ὁδηγεῖ αὐτοὺς ἡ χάρις εἰς ὡρισμένους τόπους, καὶ σώζονται κρυπτόμενοι εἰς τὰς ὀπὰς καὶ τὰ σπήλαια, μὴ βλέποντες τὰ σημεῖα καὶ τὰ φόβητρα τοῦ ἀντίχριστου.
Διότι ἡ ἔλευσις τούτου γίνεται γνωστὴ εἰς τοὺς ἔχοντας τὸν νοῦν προσηλωμένον εἰς τὰ ἄνω, εἰς δὲ τοὺς ἔχοντας τὸν νοῦν εἰς βιωτικά πράγματα καὶ ποθοῦντας τὰ γήινα, δὲν θὰ γίνῃ φανερὸν τοῦτο. Διότι ὅστις εἶναι δεδεμένος πάντοτε εἰς βιωτικὰ πράγματα, καὶ ἄν ἀκούσῃ, ἀπιστεῖ, καὶ βδελύσεται τὸν λέγοντα. Οἱ δὲ ἅγιοι θέλουσιν ἐνδυναμωθῆ, διότι πάντοτε ἀπέρριψαν τὴν μέριμναν τοῦ βίου τούτου. Τότε πενθεῖ πᾶσα ἡ γῆ καὶ ἡ θάλασσα, καὶ ὁ ἀὴρ πενθεῖ, συγχρόνως δὲ καὶ τὰ ἄγρια ζῶα, μετὰ τῶν πτεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, πενθοῦσιν ὄρη, καὶ βουνά, καὶ τὰ δένδρα τῶν πεδιάδων, πενθοῦσι δὲ καὶ οἱ φωστῆρες τοῦ οὐρανοῦ διὰ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων, ὅτι πάντες ἐξέκλιναν ἀπό τοῦ ἁγίου Θεοῦ καὶ ἐπίστευαν εἰς τὸν πλάνον, δεχθέντες τὸ σημεῖον τοῦ μιαροῦ καὶ θεομάχου, ἀντὶ τοῦ ζωοποιοῦ σταυροῦ τοῦ Σωτῆρος.
Πενθεῖ ἡ γῆ καὶ ἡ θάλασσα, διότι αἰφνιδίως κατέπαυσεν ἡ φωνὴ τῆς ψαλμωδίας καὶ τῆς προσευχῆς ἐκ στόματος ἀνθρώπου. Πενθοῦσι πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι τοῦ Χριστοῦ πένθος μέγα, διότι δὲν λειτουργεῖται ὁ ἁγιασμὸς καὶ ἡ προσφορά.
Ὅταν λοιπὸν συμπληρωθῶσιν οἱ τρεῖς καιροὶ καὶ ἥμισυς τῆς ἐξουσίας καὶ πράξεως τοῦ μιαροῦ, καὶ ὅταν ἐκληρωθῶσι πάντα τὰ σκάνδαλα πάσης τῆς γῆς, θὰ ἔλθῃ ἐπὶ τέλους ὁ Κύριος, ὡς ἀστραπὴ ἀστράπτων ἐξ οὐρανοῦ, ὁ ἅγιος, καὶ ἄχραντος καὶ φοβερός, καὶ ἔνδοξος Θεὸς ἡμῶν μετὰ δόξης ἀκατανόητου, προτρεχόντων ἐνώπιον τῆς δόξης αὐτοῦ τῶν ταγμάτων τῶν ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, οἱ ὁποῖοι εἶναι πάντες φλόγες πυρός, καὶ ποταμὸς πλήρης πυρὸς μετὰ φοβέρας ἀνεμοζάλης. Τὰ χερουβείμ ἔχοντα τὸ ὄμμα κάτω, καὶ τὰ Σεραφείμ ἱπτάμενα καὶ κρύπτοντα τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς πόδας εἰς τὰς πυρίνας πτέρυγας, θέλουσι κράξει μετὰ φρίκης. Ἐγείρεσθε, οἱ κοιμώμενοι· Ἰδού, ἦλθεν ὁ Νυμφίος. Ἀνοίγονται δὲ τὰ μνήματα, καὶ ὡς ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ ἐγείρονται πᾶσαι αἱ φυλαί, καὶ βλέπουσιν εἰς τὸ κάλλος τὸ ἅγιον τοῦ Νυμφίου, καὶ μύριαι μυριάδες, καὶ χίλιαι χιλιάδες ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, καὶ ἀναρίθμητοι στρατιαί, χαίρουσι χαρὰν μεγάλην, ἅγιοι δὲ καὶ δίκαιοι, καὶ πάντες οἱ μὴ λαβόντες τὴν σφραγῖδα τοῦ Δράκοντος καὶ ἀσεβοῦς ἀγάλλονται. Καὶ ἄγεται ὁ Τύραννος δεδεμένος ὑπὸ ἀγγέλων μετὰ πάντων τῶν δαιμόνων ἐνώπιον τοῦ βήματος, καὶ οἱ λαβόντες τὴν σφραγίδα αὑτοῦ, καὶ πάντες οἱ ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλοὶ δεδεμένοι· καὶ δίδει ὁ βασιλεὺς τὴν κατ' αὐτῶν ἀπόφασιν τῆς καταδίκης εἰς τὸ πὺρ τὸ ἄσβεστον. Ἀμήν.
Λοιπόν ἀδελφοί μου πρέπει νὰ εἴμεθα ἕτοιμοι διότι δὲν γνωρίζομεν τὴν ὥραν τοῦ θανάτου μας ἐπειδὴ ἔρχεται ξαφνικά καὶ μᾶς πέρνει.  Πρέπει νὰ ξεμολογόμαστε νὰ δίνωμαι ἐλεημοσύνη καὶ νὰ μεταλαμβάνωμαι.
ΤΕΛΟΣ
Ὑπό Εὐσεβίου Μοναχοῦ
Χαίρετε εν Κυρίω
ο γαρ καιρός εγγύς
π. Φώτιος Βεζύνιας